^^^^^^^"^^^^^^^^^™ ■■

I i

i a

9

It

I

KLEINES, BLONDES BUBIKOPFCHEN SAO' DAS DU MICH LIEBST

9 «

. F. NAQEL Jr.

m JntrodiuUijn Lied.

TiottèsW&ïzertemho. F

^Ft^ 1° il

ÜP ^^

? Klei.ne^wfid

^ h0l.d^ka'..-brien xhen,

iÉ

rrrijrrl^flrri

s ^

%i.zefi.öles

ï Ärhö.ttesfloM

^^

P d/en.

S cheti

Ä* V

B

e a

i

Kleines und holdes Katrienchen, Reizendes, schönes Blondinchen,

Ich hab dich so gern, Bist mein Augenstern,

Hübsches, summendes Bienciien Du bist auf Erde die Eine, Die ich nur liebe, sonst keine,

D'rum sage ich, D'rum frage ich,

Sei doch auf ewig die meine I

Kehrreim :

Kleines, blondes Bubiköpfchen Sag' das du mich liebst

Das du keinem andren Manne Deine Küsse gibst,

Das du mich nur lieben kannst. Nur mit mir in's Leben tanzt Das kein andrer auf der Welt

Dir gefällt.

Ich habe kein andres Verlangen, Mädelein, lasse dich fangen,

Ich küsse dein' Lippen. Ich küsse dein' Mund

Ich küsse dir beide Wangen. Mädelein lasse mich schauen. In deine Äugen, die blauen,

Ich finde das Glück Mit dir nur zurück

Mädel, du schönste der Frauen.

-BCO O: W J^.^

ri9136 HWW 'mm

■ ''■ïmmÊ -■— -■ ',' -••Jl ^WPWWm:^^|#lllliiW

De enorme,,His Master sVoice' fabriek, waar onze instrumen- ten worden ver-

vaardigd.

De Gramophone Comp. laat haar kasten, motoren en alle andere onder- deden niet elders maken. Zij maakt

ze zelf.

PA ,9ramophone ComP L,d is een Engelsche Naamlooze Vennootschap, opgericht in 1900. Haar fabrieken te Hayes (Middlesex) zijn de grootste spreekmachine-fabrieken en de eenige bestaande in Europa, die ingericht zijn voor de "algeheele

productie van Gramophones en K ecords.

STEEDS NIEUWS op de wereldberoemde

„HIS MASTER'S VOICE" PLATEN ■ Onze sorteering is onuitputtelijk!

De grootste Engelsche Dans- orkesten spelen voor u, zooals

The Savoy Orpheans, 3ack Myltons Kit-Cat Band, The Troubadours, Rio Grande Tango Band enz. op het merk der volmaaktheid

„HIS MASTERS VOICE" dubbelzijdige IE Rk ^ßzi

platen ä IT Äoc^ö) B 5066 In ray gondola. Fox Trot

What's the good of leaving the dear old home. Fox Trot

BóOfi? Pearl of Malabar. Fox Trot Pretending. Fox Trot

8 506:1 Somebody's eyes. Fox Trot Tenting down in Tennesaee.FoxTrot

B 5068 Somebody's crazy abontyou. ,, ,, In the gloaming of Wyoming. ,, ,,

B5059 When I said goodbye to Maryland. Fox Trot

Oh, that Sw.i '■. Fox Trot B5060 Mi Mina. Tang...

Anita. Tang B5070 Horses. Fox Trot

On a night like liiN. Fox Trot B5069 Drifting and Dream.ng. Fox Trot

A Night of Love. Wals

Prachtige Nieuwe Hawaiian opnamen: B2315 5car' of Hawaii

Love Dream of Lula Lu

The Revellers Hoogst komisch ca muzikaal NcgcrkwartM

B 2276 Bara, Bam, Bammy Shore There are no flies on Auntie

B2303 Where is ray Rose of VVaikiki ? Don 't Wait too Long !

B 2236 Oh Miss Hannah Collegiate

B 2182 Dinah I'm gonna Charleston, back, to Charleston

■

De Groot en het Piccadilly Strijk Orkest

B 2234 Serenade van Schubert Only for you

B 1771 Zigeuner dansen Der Kasbek

B 1697 Idylle Passionelle En Sourdine

B2235 When you and I wereSeventeen. Wals Oh, how I miss yon to Night. Wals

B 1817 Liefdes Nacht. Wals Panama Twilight. Wals

B4574 Little Fly Puppchen Liese

B 1709 La Violetera Cest jeune et ca ne sait pas

■ B 1595 Wein, Weib und Gezang. Wals Lolla. Fox ïrot

Alle hier bovenstaande g <■% 'S/S platen kosten slechts IT,Äioid)fc5)

Men behoeft seen Ingenieur of Toonkunstenaar te zijn. om kwaliteit en klank van de

HIS MASTER'S VOICE" GRAMOPHONES EN PLATEN

als het allerbeste te erkennen.

De grootste Componisten en Dirigenten der wereld, w.o. Mascagni, Puccini, Saint- Saëns, Massenet, Leoncavallo, Albert Coates, enz. verklaren unaniem het merk „His Master's Voice" als het meest

VOLMAAKTE MERK.

=- ATTESTEN TER INZAGE -=

Komt u eens luisteren naar deze waardevolle instrumenten en platen?

ALTI3D HET NIEUWSTE! AITI3D HET BESTE!

WILLEM SPRENGER Official Dealer der Gramophone Comp. Ltd.

HOOFDMAGAZI3N: PASSAGE 46 Filialen:

Laan v. Meerdervoort 60a en 453

Vraag onze „HIS MASTER'S VOICE" Tropen Gramophones Onze ruime gehoorzalen en vakkundige bediening waarborgen onze geachte clientèle, rustig Gramophones en platen te kunnen beoordeelen en door onze enorme keuze, aan eiken wensch te

kunnen voldoen.

DUIZENDEN GULDENS kost het om de grootste Artisten te hooren, die nooit in Holland optreden. De

„HIS MASTERS VOICE" plaat spaart U die moeite, haar repertoire levert U meesterwerken van Kunst van de Grootste Artisten

der Wereld! Tito Schlpa, Tenor

DB 873 Avé Maria gchipa Liebesträume Liszt

Pascha Helfetz, de grootste Vioolvirtuoos DB 288 Concert in E Mineur. Mendelssohn

a) Berceuse No. 3 (Paul Juon) b) Valse du ballet Raymonde Gla-

zounow.

Sergei Rachmaninoff De groote Piano-virtuoos.

DB747 Concert No. 2 in C liineur. Rachmaninoff

met begeleiding van hct Philadel- phia Orkest onder leiding van Leopold Stokowski.

John Mc Cormack, lerland's grootste Tenor.

DB 577 Avé Maria .... Bach Gounod Berceuse de Joselyn . . Godard vioolbegeleiding van Fritz Kreisler

Maria Derltza, wereldberoemde sopraan DB 306 Tannhaiiser (Gebet der Elisabeth)

Lohengrin (Einsam in trüben Tagen)

Pasquaie AmatO, de vermaarde bariton DB 157 Carmen. Toreadorslied

Le Bal Masqué. Bizet

Tltta RuffO, de grootste Bariton DB 569 Hamlet. Thomas

Drinklied Comme une pale fleur.

Fernand Anseau le Tenor de i'Opera Paris

DB 483 Tosca (Le ciel luisait d'étoiles). Paillasse (Smartlied)

Paui Franz, Fort Tenor de I'Opera Paris DB 520 Carmen (La fleur que tu m'avais

jetée) Romeo et Juliette (Salut tombeau sombre)

EnriCO Caruso, de grootste Tenor DB 133 Largo van Handel

The Lost Chord

Theodor Chaliapln. de beroemde Bas DB 105 Zang der bootslieden aan den Wolga

De Profeet (Rimskv Korsakov) ENZ. ENZ.

Bovenstaande dubbelzijaige,.HisMaster's Voice" groote 30 c.M. IP /E" /ë>/E> Luxeplaten kosten slechts IT «Jo«)«!

-

■■ P*MP-- . ' ' wmr ^^^^^^^"

D. Monnikendam Chef d'orchestre in de bioscooo van den heer de Smet te Eindhoven. Een in de nederlandsche muziekwereld ge-

waardeerd en bekend oersoor:

VAN OVERAL i^en mociclijkhcid waarmee luuiü.^h(.cn-

fabrikanten sinds lang te kampen hebben, is het gebruik van het armbandhorloge, vooral voor dames een bijkans onmisbaar toiletartikel.

De oplossing schijnt nu op de volgende manier gevonden. In plaats dat de hand- schoen aan den binnenkant van de hand wordt dichtgemaakt, zit de sluiting boven op de hand en daardoor wordt de gelegen- heid geboden om met handschoenen aan toch op het armbandhorloge te kijken.

Na Griekenland is ook in Hongarije de overheid zich met de lengte van de dames- rokken gaan bemoeien. In Boedapest mogen de beenen niet meer dan over een lengte van 35 c.M. op straat getoond wor- den. Het nameten van deze maat schijnt een werkje dat de politieagenten graag doen I

Hoe langer hoe meer gaan de groote parijsche costumiers hun speciale parfums verkoopen. Zij drijven hun suggestie zoo ver door, dat de clientèle gelooft, dat geur en kleur en snit door een en dezelfde hand moeten worden aangegeven.

Heelemaal overdreven is die veronder- stelling zeker niet.

Lou Tellegen is de hoofdrol opgedra- gen in „l'Honneur de ma femme", <JOOT de Fox-film.

John Barrymore zal de rol vertolken van Francois Villon in een amerikaansche opname van „Si j'étais roi", dat het groote succes was van E. H. Sothem. Hij zal voor partnerin Dolores Costello, de doch- ter van den eens 200 vermaarden Maurice Costello, krijgen.

De nieuwe kleuren, welke Parijs dit jaar uitbrengt, dragen alle namen, die aan de zee herinneren. Zelfs is er een roode kleur onder, die dan zeegras genoemd vrordi.

De eerste film van Ray Rockett voor First National is- getrokken uit den ro- man van Cocmo Hamilton „Paradis". Mil- ton Sills heeft de hoofdrol; verder werken mede Betty Bronson, Noah Beary, Kate Price en Charlie Murray.

Fox heeft de rechten aangekocht van het stuk van René Fauchois „Le singe qui parle", over welk stuk wij indertijd schre-

VANVEEKIOTVEEK

VAN DE RECHTE LIJN Nu is het moment er dat de njan zijn

Schadenfreude krijgt. Vooral de man met het „buikje", waar-

over ik onlangs schreef. De dames, zij die de mode als haar

hoogste meesteressc aannemen en het woord van Worth en zijn trawanten voor een onaantastbare wet, die dames ze hebben zich vergist.

* Valsche profeten hebben haar voorspeld

dat de rechte lijn zou prijsgegeven worden. En.... ze hebben die valsche profeten vertrouwen gegeven, ze zijn aardappelen gaan eten en pasteitjes en taartjes en ... . heeriijkheden, die ik maar niet noemen zal om u het water niet in den mond te brengen.

* Maar 't is niet waar, de rechte lijn

blijft, strenger doorgevoerd dan ooit. Het vet moet dus weer weg.

* * * Hier volgt de boete-oefening, welke de

geloofsters in de onware voorspelling zich zelve moeten opleggen. Zij armen.

De morgen begint vroeg. Het eerste punt op het programma is een lichaams- massage met rubber ot houten rolletjes.

Dan komt de lichaamsoefening met halters ol gymnastiek-apparaat.

Het ontbijt is niet te rijk. Vruchten- diieet en wel van vruchten, die weinig sui- ker bevatten. Citroensap met druiven bie- den de noodige garantie voor vetver-- mindering.

Dan is het controle-moment gekomen. Men wandelt naar de plaats waar het weeg- toestel ter beschikking staat.

Vervolgens een half uur Charleston, 20 minuten heilgymnastiek.

Dan komt bet werk van de huishouding, dat plotseling erg in de mode is, want het biedt gelegenheid te over om de spieren te oefenen. Stof afnemen, de kamer doen, ze bevorderen de rechte lijn.

Prachtig hè. * *

Voor de lunch mager vleesch en een stukje ananas.

Een beroemd filmactrice met een nog beroemder rechte lijn, gebruikt hier voor twee magere lamscoteletten.

Van haar is het ananas-recept. * *

Dan visites maken. Natuurlijk worden de verkregen resultaten besproken.

Een glas thee met citroen. En weer de Charleston.

* 4c

Dat is de ideaal-dans om mager te wor- den. Het is tegenwoordig niets vreemd, dat dansleeraren worden opgebeld met de vraag: kunt ge me ook de Charleston leeren ? Ziet u ik moet mager worden 1

♦ * * We gaan verder met het programma. Een turksch bad, gevolgd door ijsmas-

sage. Die combinatie doet wonderen. Rolschaatsen rijden of dergelijke sport. Als diner niets anders dan vruchten. Dan weer dansen tot middernacht. Tot slot slapen op een hard bed.

Karel van Gelderen Chef d'orchestre in het nieuw te ooenen

Theater Casino te Rotterdam

EN Alk E/WAT ven, en Lemer, die de hoofdrul creecn ui de Comédie-Caumartin, aangezocht voorde hoofdrol.

De franschen hebben een eigenaardige manier om de duitsche films, welke tegen woordig ook in Parijs gespeeld worden, aan te kondigen. Zoo wordt van een rol prent, waarin Harry Liedtke een hoofdrol speelt, gezegd, dat deze vertolkt wordt door Monsieur Harry. Reinbold Schünzel wordt tot Robert Sunzel vervormd. Emile Jan nings wordt Emil zonder ..e"

Ook Cecil B. de Mille wil een chri-s- tusfilm brengen. Als titel koos hij „the king ot kings", de koning der koningen.

De man, die de tien geboden in scène wist te zetten, zal zeker er wel in slagen van dit andere groote onderwerp iets bij zonders te maken.

De Fox-film heeft met groote moeite en met opoffering van veel geld een film gemaakt van het 28ste internationaal Eucharistisch congres. De opnamen moe ten schitterend geslaagd zijn

Harry Carey, die meer als filmster dan als film-regis se UT bekend was, heeft een stuk voor de Pathé in New-York ge- draaid. Het draagt den naam „The Ad- venture. Harriette Hammond en Ruth King spelen er de vrouwelijke hoofdrollen if\.

Hal Roachs nieuwste productie zal ge- titeld zijn „Madame Mystery". Theda Bara speelt hierin de sterrol. Madame Mystery is een comedie van het groote soort, waar- aan heel veel kosten rijn verbonden.

De koningin van Engeland heeft een groote voorliefde voor planten. De verzor- ging van de tuinen in de koninklijke palei- zen vraagt haar persoonlijke belangstelling. Vooral is zij een groote liefhebster van bol gewassen. Én de keuze van de nieuwe soor ten geschiedt eersit na nauwkeurig overleg met haar raadgevers.

„The Stomp" is de naam van een nieu- wen dans, dien Eduard Dolly, de broeder van de Dolly sisters, uit Amerika heeft ge introduceerd. Dolly is ervan overtuigd, dat the Stomp den Charleston zal . . wegduwen. De nieuwe dans heeft zijn oorsprong bij de roodhuiden.

-'-^— >

Q^MTDE STUDIO'S BPENGm^Cy HET BESLISSENDE 00GENBL1K

De mijn-eigenaar John Douglas komt terug van Zuid-Amerika en begeeft zich naar New- York om financieelen steun te vinden voor de ontginning van een mijn, die hij ontdekt heeft. Als hij een avond naar de schouwburg gaat met een jonge erfgename, Sara Deeping en Harry Avon, een gefortuneerd man, wordt hij verliefd op de actrice, die de hoofdrol vervult, Carla King. Sara, die hierop erg jaloersch wordt, steekt zonder dat Douglas het weet, geld in de exploitatie der ontdekte mijn, om den jongen man in haar macht te krijgen, Carla en Douglas bekennen elkaar hun liefde, maar het meisje stelt een proeitijd van een jaar voor alvorens tot een huwelijk over te gaan. Zij zal hem dien tijd als zijn zuster naar Zuid-Amerika vergezellen. Als zij reeds eenigen tijd daar vertoeven, gaan de inboorlingen tot muiterij over, Carla redt Douglas evenwel. Sara komt de mijn eens opnemen en treft Carla aan, lijdende aan tropische koortsen. Om haar haat voor het meisje te verbergen, doet zij heel lief tegen haar en haalt beiden, die bekennen dat hun proeftijd een mislukking was, over om mee naar New-York te gaan, Sara heeft met haar- stralende jeugd en schoonheid n.1. de over- winning behaald op de zieke Carla, Harry Avon zal kapitaal verschaffen voor de mijn en op die voorwaarde belooft Carla met Avon te zullen trouwen. Zij omhelzen elkaar juist als Douglas binnenkomt, Carla's moe- der weet echter, dat zij alleen Douglas maar liefheeft en bij de première van een nieuw stuk verzoekt zij Douglas bij hen te komen. Ook Sara komt daar en een hevige woorden- wisseling ontstaat, doch nu Douglas er vol- komen van overtuigd is, dat Carla ook hem liefheeft, ziet hij uit andere bron geld te krijgen en gaan ze als man en vrouw naar Zuid-Amerika terug.

EEN JUDASLOON

Deze film-novelle voert ons naar de han- delswereld. Wij maken kennis met- twee groote firma's in den bonthandel, die ver- bitterde concurrenten zijn, John J, Carlton heeft zeer voordeeligc leveringscontracten afgesloten, doch een brand heeft zijn voor- raden verwoest. Als hij in gebreke blijft, de aangenomen orders uit te voeren, is hij ge- ruïneerd. Daarom doet hij al zijn best, het benoodigde hout te betrekken van de firma Adams & Co, Deze firma heeft geweldige houtvoorraden, maar heeft geen wegen om ze te vervoeren. Het ware dus logisch, dat beide handelshuizen elkander zouden helpen. Doch de felle concurrentie-geest verbiedt het hen, Adams wil zelf wegen voor zijn hout aanleggen; Carlton door de wanhoop gedreven, poogt het hem te beletten. Dit loopt heel hoog en houdt den toeschouwer ten sterkste in spanning, Carlton heeft een zoon. Adams heeft een dochter. Plotseling ontdekt Adams, dat deze zoon onder val- schen naam (Murray) in zijn dienst getreden is. Is hij spion? En wat is de reden, dat zijn bedrijfsleider, Steele Marston, zoo dikwijls geheime telefoongesprekken heeft? De heer Adams heeft niet veel tijd, over deze vragen na te denken: De weg, dien hij laat aan- leggen wordt ernstig bedreigd. Hij voert langs een berg „Turners Peak" genaamd. Het plan van den concurrent is nu, dezen berg op te blazen met dynamiet, zoodat de neervallende rotsblokken den weg versper- ren zullen. Alles concentreert zich dus op dezen berg. Welke dramatische tafereelen zich daar afspelen en hoc uit d^jte verwar- ring een bevredigend slot ontstaat, verraden wij niet. De lezer zie zelf, hoe de luchten zich klaren en alles een gelukkig einde neemt.

George Melford, directeur, en Scena Oven. ster van de Producers Distributing Corpo- ration, bij de verfilming van „The Flame

of the Yukon".

DE GEVAREN VAN ONSCHULD

Ann Church, een negentienjarig meisje, ziet er nog uit als veertien. Zij komt kersversch van kostschool, en begeeft zich over zee naar haar ouders in Bombay, Zij maakt er kennis met majoor Anthony Seymour, die niet veel notitie van haar neemt, meenend dat zij nog een klein meisje is, James Gilchrist tracht de aandacht van het bekoorlijke kind te trekken, doch zij heeft slechts oogen voor den majoor, die zich bijna niet met haar be- moeit, Ann onderneemt zonder resultaat een onschuldige flirtation met Seymour, die on- dertusschen door Gilchrist ingelicht is, dat Ann niemand anders is dan de dochter van een zijner vroegere vlammen. Doch steeds sterker wordt de bekoring die Ann op Sey- mour tracht uit te oefenen. Met geweld tracht deze zich, nu hij haar afkomst weet, tegen de opbruisende liefdegevoelens te ver- zetten, In haar schitterende baltoiletten ziet Ann er niet meer als een kind uit, zij is thans een onweerstaanbare jonge vrouw geworden. Zij weigert met Gilchrist te dansen, en zoekt bescherming bij Seymour. Op dek, met slechts de onmetelijke zee als getuige, wor- den de eerste kussen gewisseld. Voor Ann blijft het een raadsel, waarom Seymour haar daarna wanhopig om vergiffenis smeekt. Op een ondraaglijk heeten nacht begeeft Ann zich aan dek, vlijdt zich naast Seymóur ter ruste en slaapt in. Bevreesd dat zij kou zal vatten, draagt hij haar naar haar hut terug, Gilchrist is hiervan getuige en besluit de

situatie uit te buiten om schandaal te maken. De kapitein vraagt Seymour wat zijn inten- ties met het meisje zijn. Deze ziet zich wel genoodzaakt den kapitein mee te deelen dat Ann zijn bruid is. In Bombay stelt Ann Sey- mour aan haar ouders voor, die zich het ver- leden weer herinneren. Seymour vraagt dien- zelfden avond nog om Ann's hand, doch de moeder dringt aan op een zesmaandelijksch uitstel, daar het verleden nog te verscb in haar herinnering ligt. Eenigen tijd later ont- hult Gilchrist Ann de vroegere verhouding tusschen Seymour en 'ha&r moeder. Ann be- sluit na deze voor haar zoo diep tragische mededeelmg, het ouderlijk huis te verlaten en naar Engeland terug te keeren. Op de boot ontvangt zij even voor het vertrek be- zoek van Gilchrist, die onder pressie van Seymour zijn woorden intrekt. Dan ver- schijnt Seymour zelf, en niets belet het jonge paar thans op de huwelijksreis naar Engeland te gaan, waar het verleden nimmer zal her- leven.

DE OPIUMKIT

Men kan zich geen denkbeeld vormen van den hevigen strijd, welke men te voeren heeft tegen den handel in opium! Moge al de strijd tegen Koning Alcohol verbitterd en zwaar zijn, de alles vernietigende opium is een nog véél genadeloozer vijand waar men in vele gevallen machteloos tegenover staat. De gewetenlooze schurken, die rijk worden door den handel in dit vergif, span- nen hun uiterste krachten in, om aan recht en wet'te ontsnappen, zij nemen de laagste middelen te baat, om zich voor vervolging te vrijwaren en deinzen voor geen misdaad terug. Veelal is het uiterst moeilijk tegen deze ellendelingen in het veld te treden, men kent hen dikwijls zelfs niet eens en bij ontmaskering blijkt soms, dat schijnbaar volkomen achtenswaardige mannen zich schuldig maakten aan deze zware mis- daad. De Vereenigde Staten van Amerika, die zooveel rassen gastvrijheid bieden, heb- ben een verbitterden krijg te voeren tegen het kwaad van den opium, en het groot aan- tal Chineezen, dat in de U, S, A. verblijf houdt, maakt deze kwestie des te moeilijker. En zoo brengt ons deze film naar de gouden westkust, het paradijsachtige Californië, waar in den gulden zonneschijn men niet zou denken aan duistere zonden van het opiumschuiven. Toch ging de bloeiende stad Sanhucas gebukt onder een levendigen sluik- handel, de opiumschandalen namen toe, het aantal slachtoffers steeg onrustbarend. Een comité werd gevormd om op te treden, tegen dit gevaar. Het bestond uit vooraanstaande mannen van rijperen leeftijd, die bezadigd en kalm beraadslaagden. De voorstellen van den jongen Monty Melville, die krachtig en energiek wilde optreden, werden van de hand gewezen, Zooals het vaak gaat, wilden de ouderen liever niet van geweld weten, dorsten zij feitelijk dien sterken viiand niet aan, terwijl zij de jongeren, die zich sterk gevoelen, niet wilden laten begaan. Toen ging Monty er alleen op uit en het had bijna zijn leven gekost. Niet eenmaal maar tallooze keeren. Want de opiumschurken zijn zonder genade. Maar hij keerde weer en de opium- kit werd uitgeroeid. Op welke wijze dit plaats vond, is wel de moeite waard te aan- schouwen.

LINOLEUMWAS „GLIM"

geen cadeaux, dus lagere prijs. Kwaliteit ongeëvenaard.

H

— m^m^^^^mma^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^m^^^^^^^^Êmmm^mmimmmmmm^^mmmmmmi^^m^i^Êmmmmmmmmm^'i^i^mmmmmmm^^mmmmmi^m^^

IDE IBIL^IEPIDIPUPPIEIL

Naar den roman „La Goutte de Sang" van Jules Mary is een filmwerk vervaardigd, dat in ons land door het Haagsch« filmverhuurkantoor Svea wordt uitgebracht en deze week in het W.B. Theater te Rotterdam vertoond wordt. Het werk brengt ons In kennis met den geleerde Justin Chenavat, die geheel opgaat In de wetenschap. Een weggewaald stuk papier, een mooie vrouwenhand, die het den geleerde terugbrengt en een huwelijk vindt plaats tusschen Chenavat én een eenvoudige typiste. Zij verzwijgt echter voor hem, dat zij een kind heeft, dat bij haar moeder is achtergebleven. Opnieuw wordt haar een kind geboren een zoontje, Renaud, dat den vader de zorg voor zijn werk doet vergeten. Vaak gaan Mathilde's gedachten echter naar haar andere kind, dat ver van de moeder zijn jeugdig leven moet slijten. Zij gaat hem zoo dikwijls mogelijk bezoeken, zoodat haar man argwaan krijgt en het kind uit haar rampzalig verleden ontdekt. Hij besluit te zwijgen en Mathilde nooit te laten merken dat hij alles weet. De kinderen groeien op, Renaud wordt student en Richard, de oudste, directeur van kalkovens In de nabij- heid. Renäud is met de dochter van den eigenaar, den heer Mlrador, verloofd. Op zekeren dag keert Renaud van de Jacht terug en ontdekt zijn moeder met Richard verscholen in het woud. In den geest van Renaud ont- staat een afschuwelijk vermoeden en op zekeren dag staan de beide broeders tegenover elkaar met woede In het hart. Een worsteling ontstaat, een van belden moet ver-

-liaÉÜT ^f' .^ 1

f v f • . f

- ■ ■;i''"

■ - .

-"X

1 < & A >lk 1 -WJL-M - ^

jß vaat ..aSMnJrfr.

- A

dwijnen. Renaud keert terug In zijn ouderlijke woning, hij heeft de eer zijns vaders gewroken denkt hij. De directeur der kalkovens Is ver- dwenen; Mirador heeft de familie Chenavat er meie in kennis gesteld en de moeder tracht haar doodelijke ongerustheid te verbergen. Marie, een klein onschuldig meisje, verteld den rechter dat zij In de bosschen een man met een masker, in de hand| gebeten heeft. Renaud is vol angst, hij had zich gemaskerd toen hij later naar het bosoh Is gegaan om het ■ lijk te doen verdwijnen. Hij had het evenwel niet meer kunnen vinden en ontmoette het kleine meisje, dat vluchtte toen zij hem zag, Mathilde kan haar smart niet langer meester blijven en bekent alles aan haar man, die haar vergeeft. De rechter vindt in Richard's woning brieven van Mathilde en bemerkt dat de vermiste haar zoon is, Mlrador deelt dit mede aan zijn dochter, zij verdiept zich In gissingen, Renaud is zoo zenuwachtig en gejaagd en hij bekent haar ten slotte, dat hij Richard gedood heeft. Maar wie heeft de kleine Marie dan in de hand gebeten? Het blijkt een werkman van de fabriek te zijn, Bernier, die nooit gedeugd heeft. Hij neemt de kleine Marie en doodt haar, maar bekent zijn misdaad; hij ontmoette den gewonden Richard, bond hem en sloot hem op in een kal koven, welke heden aangestoken zou worden. Allen spoeden zich naar den oven en het was Renaud, die zijn broeder bevrijdde. Hij omhelst hem en vraagt hem vergiffenis.

De moeder zal voortaan twee zoons bij zich hebben.

■ -^^^

g^STlERENCEVECHTENErj FOKKERIJ vS»

Voor ons (gevoel blijft er, hoe men er ook over moge denken, altijd iets onbegrij- pelijks in de groote attractie, welke de stierengevechten voor den Spanjaard heb- ben. Ik heb landge'nooten gesproken, nor- male personen met sterke zenuwen, on- bevooroordeeld en met een breeden blik, die na het bijwonen van een stierenkamp moesten verklaren, dat hun hoofd- en eind- indruk was afschuw.

Al de kleur, al de bijzondere charme der omgeving, de kracht en de behendig- heid welke in de arena werden getoond), de mooie vrouwen, het publiek in al zijn nuances, zeker dit alles is interessant, doch de vreesclijke marteling der paarden, het bloederig gedoe van 't voorspel, de dikwijls tragische ontwikkeling van den strijd, het plagen en ophitsen van de stieren, maakten dat ten slotte de afschuw, de walging waarvan ik hierboven schreef, domineerden.

Er is over stierengevechten al zooveel geschreven, dat het zeker geen aanbeveling verdient om er nog eens een artikel meer aan te wijden.

Over een belangrijk onderdeel van iie vertooning, na den toreador, zeker wel het belangrijkste is tot nu toe weinig gezegd. Ik bedoel den stier.

Van bevriende zijde ontvingen wij foto's en mededeelmgen over de fokkerij der strijdstieren, welke u, naar ik mag aanne- men, belang zullen inboezemen.

Hoe groot de behoefte aan dergelijke beesten is kan men nagaan wanneer men weet, dat Spanje 200 arena's bezit, dat er van Maart tot October eiken zondag en op feestdagen per arena vier tot zes stieren gedood worden. Dat wil dus zeggen, dat er per week loco stieren noodig zijn en per seizoen 20 tot 30.000 van deze beesten.

In de arena aan de fokkerij verbonden, worden schijn-

gevechten gehouden.

Het zal u, nadat ge deze cijfers kent, niet bevreemden, dat er vooral in Anda- lusië een groot aantal stierenfokkerijen zijn, die met groot geldelijk voordeel worden gedreven.

De taak van den fokker is om den stier menschenschuw te maken. Hoe krachtiger, maar zeker hoe wilder het beest, des te „mooier" de strijd. Het zijn vooral de adellijke families, die een belangrijk deel van haar inkomsten uit de stierenleveringen halen en op haar landgoederen uitgestrekte terreinen voor de stierenfokkerij hebben gereserveerd.

De wachters jagen de beesten, die meestal als kalveren overal in het land worden opgekocht, den ganschen dag na. Ze worden gepijnigd en met lange tanden gestoken. Vaak hangt men hen hinderlijke bellen om den hals.

Voortdurend erger en voortdurend meer worden de plagerijen met als gevolg, dat de stier in den mensch en in het paard zijn grootste vijanden gaat zien.

Wanneer het zoover is, dat het dier vol- doende tot vechten getraineerd is, dian heeft men zijn doel bereikt, een volwaar- dige kampstier kan worden afgeleverd.

Groote stierenfokkerijen hebben een om- zet van een kleine duizend dieren per jaar. L. E. KOS.

Hotel-Café-Restaurant „TRIANON" Q. VAN LIT - VRDSTRAAT 14 - TEL. 848

EINDHOVEN

Kamers met stroomend water met ontbijt vanaf f 2.50

Diner f 1.75 - Lunch f 1.25 - Koffietafel fl.

^^ ^^^__

'Pjat wij dit danspaar, dat in zoo langen tijd niet in ons land is opgetreden, niet vergeten hebben, bewijst wel, dat het

iets. bijzonders geeft. Niet alleen, dat zij in hun nummers van een zeer goede artistieke smaak en veel distinctie blijk geven, maar elk nummer rust ook op een uitstekenden technischen ondergrond. Alleen reeds de groote bühne-zekerhéid, die Nesster en May bezitten, maakt het een genot hun optreden te zien. En wij staan niet alleen in ons oordeel. De geheele maand Mei traden zij op in de Berlijnsche Scala. Binnenkort vertrekken zij naar Buenos Ayres om na een tournee door Zuid- en Noord-Amerika gedurende een zestal maanden in Zweden op te treden als balletleiders. Eerst echter komen zij na hun succes in Pavillon Central in Scheveningen en de Rotterdamsche en Amsterdamsche Tuschinsky theaters. Daar kan men zich van hun bijzondere prestaties overtuigen. A. H.

DE PROEFTOCHT VAN DE P. C. HOOFT de nieuwe boot van de Stoomvaartmaatschappij Nederland

De Hembrug open gedraaid om de, boot den weg naar zee vrij te maken. Op den voorgrond ziet men de

voorplecht van de schuit.

De P. C. Hooft In volle zee Het strijken van een redaingssloep wordt gedemonstreerd

Franscne oor! ogsbodems In de Amsterdamschc haven Boven: de Meuse, onder: de Somme.

Kapt. H. A. Q. Schippers de gezagvoerder van de boot op de commanaobrug.

Prins Hendrik aan boord Het gezelschap bestaat vin.r uit de heeren R. P.E. Tegelberg. Prins Hendr.k, W. C Kon

W. H. J. Oderwaid. H. A. G. Scmppers, gezagvoerder.

een typische kiek aan boord "i so«l. Shuffelboaro. een ge lefkoosde tiidoasseering tijdens de reis. mr 1 C A Etrr

is aai de heurt, rech:s var n"m ihr H Lnuoon, daarnaast baron Van Geen wi)n

De Handelsbeurs te Utrecht Dr voormaMge Boterhal aan de Mariapiaats te Utrecht, door de K. v K van d.t ressort

ingericht tot Handelsbeurs, werd officieel gencend.

m

Mijn vriend Del Camara is oen aardige kerei, rijk, be- lezea, heeft veel gereisd, daar- bij oogen en oorcn open ge- had en als hij dan ook op zijn praatstoel zit, kan hij wat vertellen.

Zijn huis bevat een merk- waardige verzameling curiosi- teiten, waaraan tenminste bij de meeste interessante bijzon- derheden verbonden zijn, die hij ons graag op zijn eigen smakelijke wijze vertelt.

Verleden week bracht ik hem weer een bezoek en kreeg de mededeeling dat mijnheer boven in 't museum was, dus toog ik daar henen. Ik Ikp de met echte perzische loopers belegde trappen op en het museum binnerngaande, zag ik Del Camara bij een ebbenhouiten tafeltje staan, waar een kistje op stond, dat fonkelde van edelgesteenten.

Een wonderlijke, bedwel- mende lucht steeg er uit op en toen ik er dichter bij kwam, zag ik dat het gfevuld was met haar, lang kruUiend goudblond vrouwenlhaar.

„Je kent de geschiedenis hiervan nog niet ?" vroeg hij na de eerste begroeting.

Ik schudde van neen en strekte mijn handen onwil- lekeurig uit naar de lange zijden lokken; welk een engelenkopje moesten die gesierd hebben.

Del Camara deed het haar voorzichtig weer in de doos, trok twee stoelen bij den haard en begon op zijn prettige manier te vertellen:

Toen ik met mijn regiment in Kowno' was, had ik mijn kwartier vlak tegenover een huis,, waarin een bekend anti- quiteitenverzamelaar woonde.

Maar niet alleen dat hij be- kend was om de schatten van porselein, glaswerk, tapijten, zijde, e.d., hij was tevens be- kend omdat hij de mooiste dochter van de stad bezat.

Nu was ik, zooals je wel be- grijpen zult, even verlangend naar het een als naar het ander, zoodat ik al heel gauw eens een visite aan den over- kant ging maken.

De oude man ontving mij vriendelijk en liet mij al zijn schatten zien. Voornamelijk werd ik getroffen door een portret, dat geheel apart, op een soort van altaar was opge- steld.

Het was de beeltenis van een man, een afschuwelijk leelijken man, met een geel tanig ge- zicht, scheeve oogen en een breeden grijnzenden mond.

De oude zag, dat ik er naar keek en een schaduw gleed over zijn gelaat.

Ik liep met hem de ruimte door en keek naar zijn schatten, waar werkelijk groote kostbaar- heden bij waren, maar telkens werd ik alsmet magische kracht naar het tafeltje met het portret getrokken.

<5

ymemme Plotseling barstte de oude

man los: „Heeft dat ver- vloekte ding u ook al in zijn macht ? Luister, dan zal ik u de geschiedenis verhalen."

„Eenige maanden geleden kwam de man, waarvan u het portret daar ziet staan, hier bij mij binnen en beschuldigde mij van spionnaged'iensiten te heb- ben verricht voor Duitschland.

Nu, mijnheer, geen haar op mijn hoofd had er ooit aan gedacht spionnagediensten te verrichten, laat staan voor Duitschland. Ik zei hem dat ook, maar hij beweerde bij hoog en bij laag dat het wel zoo was.

Eindelijk kwam hij met een revolver naar mij toe en zou zeker geschoten hebben als toen Natascha, mijn dochter, niet

Hamlet • Het duel

Hamlet in 'sGravensteen te Gent

Tc Gent werd een vertooning gegeven van .Hamlet", die vooral merk- waardig was wegens het decor. Men speelde namelijk in het overheerlijke kader von hel aloude Gravensteen — en nergens voorzeker zou men een betere plaats vinden lof vertolking van der treurspelen treurspel. Hier was inderdaad een atmosfeer aanwerig, die gansch het grootsche gebeuren omhulde en deed .leven". Trouwens er werd uitstekend gebruik gemaakt van elke spelgelegcnheid, die de binnenkeer van het machtige slof bood: Luc. van de Putte, de technische leider, wist zijn decor te gebruiken zooals het behoorde. En verders leverden eerste-rangs-artisten. waaronder M. Schumacher (Hamlet), mej. De Rese (Ophelia), Michel van Vlaanderen (Polonius). onberispelijk spel. De vertooning werd ge- geven voor een groote menigte, waaronder vele toeristen, door de Gentsche Tooneelschool. Er was geestdriftig sukses. Uilespiegel.

binnengekomen was. Zij ging voor den vreemdeling staan en smeekte hem, mij niet te dooden. Hij liet langzaam de revolver zakken toen hij haar zag, een onheilspellend vuur vlamde in zijn oogen: „Zeker niet, duifje, ik zal hem niet dooden, maar dan moet ik jou hebben".

Hij greep met zijn vuile han- den in heur haar. Ik wilde hem wegduwen, maar Natascha hield mij tegen. O, mijnheer, wat heb ik mijn leven duur betaald". De oude man hui- verde, „lederen dag kwam hij weer, nam het lieve kind in zijn armen, kuste haar, streek met zijn klauwen door haar krullen, mijnheer het werd een marteling voor mij, erger dan de dood.

Een week of drie geleden kwam hij weer hier en bracht dat portret van hem mee. Toen heeft hij zelf dat portret daar zoo neergezet, bloemen en kaar- sen er om heen geschikt en haar gedwongen hem te be- loven alle dagen versehe bloe- men er bij te zetten en het te kussen.

Dien avond bij het afscheid nam hij haar hand in de zijne en zij moest hem zweren nooit een ander lief te hebben dan hem, anders zou hij haar met den dood straffen.

Na dien avond hebben wij hem niet weer gezien, maar het leven van mijn lieveling is ver- woest

De oude zweeg en staarde naar buiten.

Ik brandde van verlangen, om met het schoone meisje kennis te maken.

„Zou ik uw dochter niet eens mogen zien, ze moet heel mooi zijn, dat ze zoo'n indruk heeft gemaakt op dat beest".

Trotsch lachte de oude en riep zijn dochter.

Natascha was werkelijk een prachtige verschijning, slank maar toch gevuld, met gitzwarte oogen en wat het schoonste aan haar was, de lange goud- blonde krullen, die Los langs haar schouders op haar rug vielen. {Zie vervolg bladz. 11)

VIROÏNIA CIGARETTES

; ■^^^^^^^^H^MHiHMWMBHI^H

•®' >®

Niexrws« i

Q

Men heeft ook bij u in Nederland na- tuurlijk wel gehoord van het enorme suc- ces dat de Fridericus Rex film indertijd in Duitschland en vooral in Berlijn had.

Er is nu weer een nieuwe film in den loop van hetzelfde genre, waarvan de titel „Auf Königsbefehl" is. Zoowel de pers als het publiek zijn er buitengewoon mee ingenomen.

Georg Burghardt beeldt de hoofdfiguur Fridericus Rex uit. Zijn vertolking is een heel bijzondere en gelukkige.

Het is de „Naxos film" die de opnamen heeft gemaakt. Geld noch moeite zijn ge- spaard om de uitbeelding een succes te doen zijn.

Als een typisch bewijs, hoe de film is ingeslagen, kanjdienen, dat na de première, bijkans in alle steden van Duitschland, die maar van eenig belang zijn, de verhuur plaats vond.

Ook in het buitenland is er groote be- langstelling voor.

In Berlijn loopt de film dagelijks voor uitverkochte zalen in het Alhambra Ufa Kinorheater aan den Kurfürstendamm.

Wellicht interesseert het u om nog het een en ander over Georg Burghardt te hooren. Hij is zeker wel de belangstelling waard.

Hij was i 8 jaren lang aan 't Münchener Schauspielhaus verbonden en richtte de thans nog bestaande film- en tooneelschool op. In München heeft hij herhaaldelijk de regie gevoerd zoowel in comodiestukken als voor de film.

Burghardt is een verdienstelijk tooneel- auteur. Hij bewerkte de verhalen van Erd- mann Graeser ,,Koblanks." en „Lemkes seelige Witwe" voor het tooneel. In het Berliner Residenztheater werden deze stuk- ken opgevoerd. De bewerker speelde daar- bij de hoofdrollen.

Het zal den lezer zeker wel interesseeren om enkele foto's uit de nieuwe film te zien, daarom stuur ik ze hierbij. A. T.

1)

0

George Burghardt als Predlricus Rex in „Des Königs Befehl'

Hanni Reinwald. Hans Brausewetler, Grete Reinwald en Hans Stuwe in „Des Königs Befehl'

(Vervolg van bladz. 9) Het was een droom haar te

zien bewegen, bij elke wending golfde het haar mee en als het licht er op viel, scheen haar hoofd in vlam te staan.

Zij kwam bij on5 zitten en wij babbelden genoegelijk, tot ik eindelijk schertsend op- merkte; „Ik ben werkelijk jaloersch op dien gelen schurk. Kom, we moesten zijn portret maar in het vuur gooien".

Met een kreet sprong het meisje op. „Om 's hemels wil, mijnheer, doe dat nietl O, als hij nog eens terugkomt zal hij mij vermoorden als zijn portret er niet meer is".

Ik keek naar het schoone meisje, dat zich naar mjj toe- boog, haar oogen smeekend op mij gericht.

Ik voelde mijn bloed sneler stroomen en opspringend vroeg ik of 4wij samen eens zouden dansen.

Zij stemde aarzelend toe en de oude man ging de kamer uit. Zij danste als, ja ik weet niet wat, ik voelde mij in den zevenden hemel en kreeg niet

genoeg van dat mooie gezichtje zoo dicht bij het mijne, ik kon niet nalaten een kus op die roode lippen te drukken.

Plotseling sprong ze op, maakte zich los uit mijn armen en staarde met afgrijzen naar de deur, die de kamer waar wij ons bevonden, scheidde van een daarnaast gelegen zaal.

Ik volgde den blik en zag, een man in de deuropening.

Het was de man van het portret.

Na de eerste verbazing schoof ik het meisje opzij en rende naar de zaal. Maar waar ik ook keek, nergens was de man meer te zien, ik werd razend door dit geheimzinnig verdwijnen, zette alle vazen, kasten en tafels opzij, maar kon geen spoor van den man ont- dekken.

Angstig stond het meisje bij de deur, haar gezichtje was vertrokken door doodelijken angst, eindelijk viel zij op haar knieën en bad mij om weg te gaan.

Ik nam haar nog eenmaal in mijn armen, kuste het bleeke

gezichtje en verliet het huis. Den volgenden morgen zag

ik tot mijn groote verwonde- ring, dat het huis aan den over- kant gesloten bleef.

Een onbestemd angstgevoel maakte zich van mij meester, snel kleedde ik mij aan en liep naar den anderen kant van den weg.

Eerst na mijn herhaald klop- pen deed de oude man de deur open, doch in welk een toe- sitand.

De oogen stonden dof in zijn ongewasschen gezicht, zijn dunne lippen waren stuk ge- beten, de handen waren tot vuisiten gebald.

Ik had den moed niet, hem iels te vragen, langzaam liep ik achter hem aan, door de kamer waar Natascha met mij gedanst had, naar de zaal waar het altaar met het portret Sitond."

Op een divan, toegedekt met een perzisch tapijt, lag een ge- sitalte, enkel het hoofd was zichtbaar en dat hoofd was het hoofd van Natascha.

De oude opende zijn mond:

„Zoo vond ik haar vanmorgen, mijnheer , ongekwetst, maar al het haar tot op een millimeter van haar hoofd gesneden."

Natascha was bewusteloos, maar toen ik haar wat alkohol liet opsnuiven kwam ze bij.

Wat er met haar gebeurd was, kon ze niet,vertellen, enkel wist ze, dat, toen ik weggegaan was, de kerel met het gele ge- zicht haar had vastgegrepen, meegesleurd naar den divan en haar iets ingegeven had.

Het haar was weg, wij zoch- ten overal, maar noch van het Ihaar, noch van den roover was iets te zien.

,,Nu wat zal ik je nog meer vertellen", besloot Del Camara.

Toen ik met Natascha trouwde, werd mij 's morgens een geheimzinnig pakje over- handigd. Toen ik het open maakte kwam het gouden kistje eruit met het haar van mijn vrouw.

Zekerheid heb ik nooit ge- kregen, maar ik vermoed dat de gele man een waanzinnige geweest moet zijn. We hebben hem gelukkig nooit teruggezien.

Harold Bauer Bauer is een ook in Nederland zeer bekende pianist. Dinsdag 7 September en Vrijdag

10 September zal hij concerten geven in den Beethoven-cyclus, die in het Scheveningsche Kurhaus zai worden gegeven.

Erica Morini Deze violiste zal den Isten en 5den September optreden in het Kurhaus te Scheveningen.

in de. onder leiding van prof. Georg Schneevoigt te geven concerten.

kr^^=^>

., . ■ : : ' -...^-^U- ■"-,... ;',. ——*■—;

l-jet CzarenrijK loopt teneinde, de verhoudingen zijn » * door den wereldoorlog gewijzigd, door honger wordt het Russische volk tot daden van bloed en geweld gedreven. Op hel landgoed der Vronsky's wordt feest gevierd ter eere van den zoon en de dochter, die beiden hun studies voltooid hebben, de zoon is arts. de dochter advocaat. De toestanden thuis, waar zij o a. de lijfeigenen nog zien mishandelen, sluiten hen tegen de borst en zij verlalen het ouderlijk huis om de bevolking geneeskundige hulp en onderwijs Ie brengen. Een studiegenoot van Sonja. Egor Kaplan. een revolulionnair, woont in het zelfde dorp en preekt den opstand. Hij heeft Sonja lief. maar hun ideeën loopen zeer uiteen. Als het St George-feest gevierd wordt en Egor weer de revolutie preekt, komen de gouverneur en een Iroep Kozakken aanrijden; zij stijgen af en doorzoeken alle woningen naar revolution- naire lectuur. Bij Sonja's broeder, Kyrill, wordt een boek over de Fransche revolutie gevonden en hij wordt lot verbanning naar Siberië veroordeeld. Luitenant Leond Petroff. die door den gouverneur naar hel dorp was gezonden, geeft zich de grootst mogelijke moeite om Sonja te beschermen en Kyi ill vrij te pleiten, doch tevergeefs... Petroff komt in Si. Petersburg weer in aanraking met Sonja. Zij wordt evenwel ook verdacht van verraad en ook verbannen. Petroff smokkelt haar een briefje van haar broer binnen en hetgevolgis.dat alle drie Ier dood worden veroor- deeld Tusschen Sonja en Petroff was een innige liefde ontstaan. Plotseling komt er bericht dat de regeering omver is geworpen. Egor stelt zich aan het hoofd der revoiutionnairen en laat alle officieren ter dood veroordeelen. Sonja smeekt om genade voor Petroff. doch Egor weigerl Hij wil Sonja in het nieuwe leven naast zich hebben, dat hij gaat beginnen.Hel blijkt dal hij slechts gewerkt heeft voor eigen winst- bejag. Kyrill sterft van ontbering. Brooddronkenheid en ruwheid kenmerken de nieuwe regeering en Sonja weet mei Petroff te ontkomen door hel onherberg- zame sneeuwland, vervolgd door hongerige wolven .. Egor wordl na een hevig gevecht door de uitge- hongerde roofdieren verslonden.

Dit boeiend beeld uil de laatste dagen van het Russische Keizerrijk is op hel doek gebracht door de Fox-film ; Eve Unsell, een der besle scenario- schrijfsters van Amerika, verzorgde hel scenario. terwijl de hoofdrollen in uitstekende handen gegeven werden. Een der voornaamste medespelers is Lou Tellegen.die in Holland geboren is, maar ongeveer de heele wereld heeft bereisd; in Frankrijk heeft zijn kennismaking met Sarah Bernard groofen invloed op zijn verder leven en ontwikkeling gehad. De regisseur Victor Scherzinger heefl moeile noch kosten gespaard om zoo juist mogelijk de Russische locale kleur in de film Ie brengen, voor hel Russische dorp ging men naar het land zelf om den juisten bouw der dorpen te besludeeren. Het werk wordt hier te lande uitgebracht door The Netherlands Fox Film Corp. Ie Amsterdam.

r RODOIPHO \ÄLENTlNO t

^

i

Kodolpho Valentino, in Amerika in de filmbranche kortweg Rudy genoemd, is gestorven ten gevolge van infectie na een blinde darmontstekingrZijn dood is een verlies voor de film, niel alleen dal hij op| talent kon bogen, hij «as bovendien een zeer aangename verschijning tip hel wille doek, ^waf hem lot de lieveling der vrouwen maakte Valentino, die eigenlijk Guglielmi heette, is in 1895 in Caslellanelo in Italië geboren; zijn vader was een bekend italiaansch geleerde en de zoon werd bestemd voor den militairen dienst. Toen hij evenwel klaar was voor officier, (rok de landbouw hem aan en mei zijn voortvarend tempe- rament begon hij zich direct aan zijn nieuwe liefde te wijden. Maar ook dit voldeed hem op den duur niet, hij was te avontuurlijk en te artistiek aangelegd voor boer, zoodal hij er de voorkeur aan gaf om maar eens naar Amerika Ie gaan en Ie zien wat er daar voor hem Ie doen viel. Aanvankelijk ging het hem niet naar den vleeze. maar daar hij als Italiaan een uitstekend danseur was en de tango toen juist hoogtij vierde, zochl hij zich een parlnerin en danste hij op de Bünne verwoed de tango, zoo verwoed, dat al gouw de aandacht op hem gevestigd werd en de danseur Valentino — dezen naam had hij aangenomen —

alom geprezen werd. Hij kreeg een prachtig engagement in een revue waarna de koningen van het witte doek hem lot zich riepen en zijn naam voor goed tol in de kleinste uithoeken van de wereld gevestigd werd. Hij was iemand van internationale vermaardheid en had nog een leven vol roem voor zich. Helaas is dit plotseling afgesneden, na een operatie is hij op 31-jarigen leeftijd gestorven.

Valentino was op hel oogenblik niel getrouwd. Twee maal heefl hij hel geprobeerd met het huwelijk, beide malen is het verkeerd gegaan en is hij weer gescheiden. Zijn eerste vrouw was de filmaclrice J. Acker, zijn tweede echl- genoote was de dochter van den odeurfabrikant Hudnul, een dollarprinsesje. Den laalslen lijd liepen er geruchten omtrent een verloving met Pola Negri maar daar er vele malen geruchten loopen over verschillende verlo»mgen van deze wispelturige dame, werd-er met veel aandacht aan geschonken. Van de verschillende films waarin hij opgetreden is, zijn zijn creaties uit „De vier Kuiters van de Openbaring" .Monsieur Beaucaire" en .De Sheik" wel van de meest bekendste. Ji

. ,—,

'en "beste o

S^I^S

Van de gelegenheid gebruik gemaakt.

D-e beschuldigde was voor geweest.

Het vonnis was hard. Drie jaren . . . De veldwachter bracht hem

weg en met een ernstig gezicht zei hij tot den gevangene, die drie jaren aan het maatschap- pelijke leven zou worden ont- trokken:

.... Zeg, wou je soms het huis waarin je nou woont, on- derverhuren ?

Zijn opinie. Jantje had nog nooit in zee

gebaad. Voor het eerst was hij met zijn badpak aan in het water gegaan,

Moeder, ik moet d'r uit, riep hij na een oogenblikje.

Waarom, schat ? M'n pak laat water door.

Het is zeker kapot. Een voorzichtig man.

— Hoor eens vrouw, sta maar niet naar die hoeden te kijken. Ik kan ze toch niet koopen. Ik heb maar een paar gulden bij me.

— Meen je dat. Je hadt toch wel kunnen denken, dat ik het een en ander koopen wilde.

Juist daarom heb ik niet meer bij me.

De levende doode. De Bruin: Hallo. Hoe gaat

het jou, Smits ? Smits: Best. De Bruin: Ik hoorde, dat

mijn kleinzoon bij jou op kan- toor werkt.

Smits: Ja, dat is zoo. En nou je het zegt, herinner ik me ook. dat je vorige maand begraven werd. Je weet wel, dien eenen dag toen er een pleizicrtrein naar Arnhem ging.

Vrije keuze. Och, zei van Pommcren aan

de kletstafcl, ik vind, dat je kinderen moet vrij laten in de keuze van hun beroep. Daar heb je nou m'n oudste, Jules, die jongen had een bijzondere voorkeur voor de planken en ..

Heb je 'm op de tooneel- school godaan, vroeg de kleine van Hummes.

Neen, dat natuurlijk niet, ant- woordde van Pommeren. Ik heb 'm bij een timmerman in de, leer gedaan.

De verstrooide. Och juffrouw geeft u mij m'n

jas even, vroeg professor Vanix aan de juffrouw van de garderobe.

Waar is uw nummertje ? M'n nummertje ?... O, dat

zit in m'n jas. Haalt u het er maar even uit.

^(3^^&^&&igS&(S^&(3^b&<Se><S^^&é^(sf(iRS)<S^G<sl^G0

WAAROM NIÉT! Of wij onzen tijd verdroornen, D&n het geld ons toe zien stroomen, Aan dit feit ontkomt gij niet: Heden, Morgen, moet g'uw leven. Afstaan die 't U heeft gegeven . . . Waarom niét?

WÄdr wij blikken, wdÄr wij staren. Zucht naar macht, en eei, en roem. MenschI Waartoe dit rust'loos streven? Heden, Morgen, moet g'uw leven, Afstaan die 't U heeft gegeven . . . Waarom niét?

Waartoe al dat jachten, jagen. Al dal sloven, slaven, plagen? Aan dit feit ontkomt gij niet: Heden, Morgen, moet g'uw leven, Afslaan die '1 U heeft gegeven . . . Waarom niét?

Zónder, mét, of dóór de liefde Streeft ge naar een klein geluk. Wilt g'uw hier-zijn in hand geven . . . Heden, Morgen, moet g'uw leven, Atslaan die 't U heeft gegeven . . . Waarom niet?

Nieuwe hoop en nieuw verwachten Doen ons immer verder Jachten, Houden ons in 's levens spoor, Mensch 1 Waarvóór? Heden, Morgen, moet g'uw leven, Afstaan die 't U heeft gegeven . . . Waarom niét?

En toch? Qoed is het te slreven. Neem het eeuwig I Durf te leven^ Sterk In vreugd' en in verdriet. Durf te leven I Durf te sterven 1 Tracht de eeuw'gheid te verwerven 1 't Andre? Dat doen -wel uw erveni Waarom niét?

Jhr, Mr. C. do M&iees van Swlnderen

)Q<s>©(at<»^;a«!E(a<^a«>iB<^(a^^ &&&£&

Een verschil Agent: „Kom er uit alsjeblieft! Het is

streng verboden daar te zwemmen.'' Stem uit hel water: „Ik ben niet aan het

zwenunen, ik verdrink " Passing Show

Goed genoeg Dochter, die de bruid is, tot haat vader:

„Maar vader, je wil toch zeker niet naar de bruiloft gaan met dien ouden hoed op?''

Ka^r;„Maar lieve schal.die hoed was goed genoeg toen ik trouwde, dan is hii het voor jouw bruiloft toch zeker ook." Passing Show

5=cr

Daar was wel reden voor Vrouw: „O zeg, Henk, daar zit de directeur van onze waterleiding. Maar wal kijkt

hij woedend." Min: „Geen wonder, hij vergaat van nijd, nu hij al die menschen in het water ziet

tla, en en ze geen rekening kan sturen.'' Passing Show

Alweer de grootmoeder. De jongste bediende: Mijn-

heer, mag ik Woensdag vrij. M'n grooitmoeder is dood.

De patroon: Je grootmoeder dood. Dat heb je voor een halt jaar ook al gezegd.

De jongste bediende: Dat kan wel zijn m'nheer. Want ze is nog dood.

M'n neef Janssen zei onlangs. Och ziet ereis, iedereen heeft z'n idee van wat goed is .... voor een ander om te doen.

Oruler vriendinnen. Eerste zangeres: Als ik op-

treed, dan geef ik me heele- maal aan m'n kunst. Ik zing. En het publiek is hee lern aal voor mij verdwenen.

Vriendin: Dat begrijp ik. 'k Heb je ook ereis hooren zingen.

Logica.' De dame kwam een schoen-

winkel binnen en vroeg om een nieuw paar te passen.

Welke maat heeft u ?, was de beleefde vraag.

Eigenlijk is vijf mijn maat, maar 572 zit gemakkelijk, geeft u me daarom maar zes.

Theorie en practijk. Het nieuwe meisje werd ge-

huurd. Dan moet ik er je opmerk-

zaam op maken, dat m'n nian gewend is om voor het ont- bijt voor het gezin den bijbel te lezen....

Dat is best mevrouw, als het dan maar niet alleen bij het lezen blijft.

Verkeer^ begrepen. Jongetje: Hi-hi-hi, Kees

heeft m'n boterham in 't water gegooid 1

Oude juffrouw: Met opzet? Jongetje: Nee, met kaas.

Z'n uit praatje. Van Vlegelen liep met z'n

vriemi van der Net en zijn vrouw. De vent was vervelend als altijd

en schrikbarend onbeleefd. Zoo gaapte hij voortdurend." „Schaam je je nou niet om in

het gezelschap van je vrouw zoo te gapen 1"

,,Waarom zou ik me schamen, klonk het antwoord. Ik doe niet onbeleefd. Je weet toch dat man en vrouw één zijn. Nou mag ik me soms niet vervelen als ik alléén benl"

MooR HET BE5TE

LOOD '. Si. IZt,;., M f r/ /,-, rj„

1 ^^^m^ma^^^^^^mm^fÊ •^■■•^■^^^^^

Fred, is reporter der „Spoed- berichten" en bovendien een ge- oefend sportman. Maar waar Fred was, gebeurde helaas nooit iets en toen er wel eens wat gebeurde, ontmoette hij een meisje en voordat hij er erg in had, had een andere re- porter tie foto's en het bericht reeds bij zijn redactie gebracht. Fred wordt wanhopig en gaat als laatste redmiddel zijn hor- loge beleenen. Dan koopt hij een tombolalot om zijn laatste geluk te beproeven en hij wint den hoofdprijs. Doch helaas; toen hij thuis kwam om het lot uit de voering van een hoogen grijzen hoed te halen, waarin hij het geborgen had, was de hoed verkocht. Wat nu gedaan ? Gelukkig is de kooper markies de Belpiano, een mondaine modegek, bekend en Fred be- gint een dolle jacht om den hoed te vinden. Doch in den hoed van den iparkies blijkt het lot niet te zitten. De eene te- leurstelling na de andere. Alle grijze hooge hoeden worden door Fred geïnspecteerd, doch succes heeft hij niet. Zijn slacht- offers beschouwen hem als een maniak, die hen van hun hunfd-

deksel wil berooven. Wilde jachten wisselen af met grap- pige vervolgingen. Elke grijze hooge hoed wordt buitgemaakt door Fred en zelfs een arme schoorsiteenvegcr, die een oude afgedankte van deze soort op zijn hoofd heeft, wordt aan ach- tervolging blootgesteld. Geluk- kig, eindelijk kan Fred het pa- piertje triomfantelijk in zijn zak steken. Nu naar het loterij- bureau, vijf voor 1 2. Na 1 2 uur vervalt de prijs aan den fiscus. Hij duwt den ambtenaar het papiertje onder den neus. Deze bekijkt het, haalt zijn schou- ders op en verwijst hem naar de bank van leening, een paar huizen verder. Fred staat ver- stomd. Heeft hij dan al dien tijd het beleeningsbriefje nage- loopen ? Onbegrijpelijk. Hij doorzoekt al zijn zakken. Zie- daar een ander briefje. Het lot. Dus nog mooier. Met den hoofdprijs in zijn zak dat vodje na te rennen. Op een paar se- conden na is het 12 uur. Fred springt naar het loket. Hij is gered en ... . rijk.

Een humoristische Albertini- fiim door het filmverhuurkan- toor Svea hier te lande uitge- bracht.

• ■■■■■■ .

0 PORTRETTEN, WAAR ONZE LEZERS

OM VRAGEN 0

W. H. N. te Aerdenhout vraagt om een portret van Gunnar Tolnaes. Als. regel geven wij deie portretten, wanneer er een bijzondere aanleiding toe is: b.v. het op- treden in een nieuwe film of bij een jubileum.

Om den heer N. een genoegen te doen, wijken wij gaarne van dezen regel af en plaatsen hierbij het gevraagde portret.

E. W. te Groningen. U vindt m dit num- mer aan uw wensch voldaan. Het portret van den heer v. Ees hebben wij in dit num- mer opgenomen.

D. P. te Oudesluis. Het portret van Rich- ter hebben wij reeds herhaaldelijk gerepro- duceerd. Wjj hopen spoedig weer 'n nieuwe afbeelding te kunnen brengen. Besten dank voor uwe vriendelijke woorden over onzen omslag.

FOTO SCHAAPê» Co. SPUI 8 — AMSTERDAM

Leveranciers van CAMERA'S en FOTO-ARTIKELEN van

Prima Fabrikaat

September nadert en met deze maand de opening, officieel dan, van het voetbalseizoen, waarnaar het gros van het Nederlandschë sportvolk hunkert, als ondergeteekende naar een nieuwe maand salaris. We zeiden : de officieele opening, want onofficieel is er al heel wat gespeeld en eigenlijk zijn we met een gesloten voetbalseizoen nog net zoo ver als 20 jaar geleden, toen Hans op de Alge- meene Vergaderingen hemel en aarde bewoog om daartoe te geraken. Verscheidene clubs hebben al oefenwedstrijden gespeeld, zelfs al internationale en ook de N. V. B. speelde reeds een semi-internationale match tegen België, die in het teeken der liefdadigheid stond. Deze wedstrijd, waarin noch België, noch Holland met zijn werkelijk vertegen- woordlgend elftal uitkwam, dankt zijn oor- sprong aan het initiatief van Jhr. van Vredenburch, Nederlandsch gezant in België. De regelingscommissie bestond uit de heeren Ir. J. W. Kips, C. W. van Hasselt, V. Hen- driks, H. J. Krijgsman, Joh. J. Meyer, M. J. Overeynder, Dr. D. Js. van Prooye en A. Staal, toegevoegd secretaris. Op de heeren Kips en Staal na bestond deze commissie geheel uit Rotterdammers, hetgeen zijn aan- leiding daarin gevonden heeft, dat het in de bedoeling ligt, de thuiswedstrijden van deze serie in Rotterdam te spelen. De beide groote koopsteden Antwerpen en Rotterdam geven de grootste kans op financieel succes en daar is het toch om begonnen. De geheele opbrengst van den wedstrijd komt ten goede aan:

1. De behoeftige Belgen wonende in Nederland;

2. De behoeftige Nederlanders wonende in België;

3. Een Belgische vereeniging ter bestfijding van kanker;

4. De Nederl. Centrale Vereeniging tot be- strijding van Tuberculose.

Over het verloop van den wedstrijd zijn onze lezers door de dagbladen en sport- periodieken natuurlijk al ingelicht en kunnen we dus hier gevoeglijk het zwijgen toe doen. Alleen zij nog opgemerkt, dat een groot eere- comité de regelingscommissie ter zijde stond, in welk comité tal van vooraanstaande mannen uit België en Nederland, zitting hadden ge- nomen.

Ook op het bonds bureau van den N.V.B, heeft men, nauwelijks de algemeene ver- gadering achter den rug, de werkzaamheden voor het nieuwe seizoen al weer aangevangen.

Voor ons ligt de competitie indeeling voor het seizoen 1926—'27 voorzoover het ten- minste de beide westelijke afdeelingen betreft.

Bij de indeeling der eerste klasse is men, evenals vorige jaren, uitgegaan van de eind- standen van het afgeloopen seizoen en heeft men dus de onevennummers der eene afdeeling gevoegd bij de even dito's van de andere, evenwel met dien verstande, dat men in plaatsen met 2 eerste klasse clubs, die beide clubs niet in dezelfde afdeeling onder bracht. In Haarlem, Rotterdam. Den Haag en Am- sterdam, waar men 3 of meer eerste klasse clubs had, kon men zich aan deze regeling natuurlijk niet houden en zullen dus de toeschouwers zich in het a. s. seizoen aan plaatselijke ontmoetingen kunnen vergasten.

Gaan we nu die eerete klasse afdeelingen eens even na, dan vinden we in afdeeling 1 : Stormvogels, Excelsior, Sparta, Ajax, Blauw- wit, 't Gooi, D. F. C, R. C. H., H. V. V. en V.U.C.

Amsterdam krijgt dus zijn derby Ajax— Blauw Wit en de kans wordt groot, dat in het komende seizoen het Stadion ook bij niet internationale wedstrijden eens uitverkocht zal zijn. Van de samenstelling van het Ajax team hoorden we nog weinig. Blauw-Wit ver- schijnt met een verjongd elftal, waarvan naar we vernemen de backs echter nu al sukkelen met onwillige knieën. Zou de veteraan v. d. Kluft nqg niet eens een jaar de voetbal- schoenen aantrekken ? De jonge Blauw-Witters zouden van zijn routine nog heel wat kunnen profiteeren. De zwakke broeders in deze af- deeling lijken ons D.F.C, en H.V.V. Beide elftallen hebben veel jonge spelers met goede toekomst. Of deze echter in staat zullen zijn hun club dit jaar in veilige haven te brengen, staat o.i. nog te bezien. Voor de nieuweling V.U.C, zijn we minder bevreesd. Dit elftal heeft al zoo menige eerste klasSer in 't zand doen bijten, dat wede V.U.C.-ers best in staat achten, voor verrassingen te zorgen. Sparta leed Zondag 22 Augustus een groot verlies, doordat Cas Ruffelse een been brak in den vriendschappelijken wedstrijd tegen Willem 11. Zou dit nu het einde zijn van „good old" Cas? We zullen er het beste van hopen en beginnen met hem van harte een spoedig en volledig herstel toe te wenschen.

't Gooi is het groote verlies, verloden jaar bij het begin van het seizoen geleden, weer geheel te boven en zal het vooral cp eigen

•veld de tegenstanders weer lastig genoeg maken. Ook R.C.H, komt met jonge spelers uit.

In eenige oefenwedstrijden.zijn verschillende combinaties geprobeerd, doch de juiste op- stelling is blijkbaar nog niet gevonden. De groote strijd om de eere plaats zal in deze afdeeling dunkt ons gaan tusschen Stormvogels, Sparta en Excelsior, dat aich verleden jaar zoo kranig op de 2e plaats werkte, met Ajax als gevaarlijke outsider.

In afdeeling 11 zijn ondergebracht; Feijenoord V.O.C., E.D.O.. H.F.C., H.B.S., Z.F.C., De Spartaan, A.S.C, U.V.V. en Hilversum.

Van deze 10 clubs speelden er 7 reeds ver- leden jaar in deze afdeeling. V.O.C, en H.F.C, speelden toen in afdeeling I en Hilversum in de tweede klasse. V.O.C, had in het afgeloopen seizoen evenveel geluk, als in het seizoen daar- voor pech. We zijn zeer benieuwd wat de roodzwarten dit seizoen zullen presteeren. De zwakke broeders in deze afdeeling lijken ons A.S.C, en U.V.V., die van stonde aan hard zullen hebben te werken, om niet op de laatste plaats te komen. Hilversum zal zich in dit milieu wel aanpassen. Hier verwachten we de groote strijd tusschen Feijenoord, E.D.O. en misschien H.B.S., dat echter enkele goede spelers kwijt is. Veel zal afhangen van het feit of Denis al of niet zal spelen.

In de lagere afdeelingen interesseert ons natuurlijk zeer de plaatsing van Haarlem en het Haagsche A.D.O., dat al zoo menige poging deed in het voetbal Eldorado te kpmen. Haarlem heeft zoo vluchtig bezien een ge- makkelijke afdeeling getroffen, waarvan het kampioen kan worden, als elke roodbroek zijn plicht doet. A.D.O. heeft eenige kwade con- currenten in H.D.V.S., Xerxes en de oud eerste klasser Unitas, die nu toch wel anders' uit den hoek zal komen, als het vorige seizoen.

September nadert. De voetbal gaat weer rollen. We wenschen allen een voorspoedig en prettig seizoen. VETERAAN

OB BJBLOffisHOOLANÖ V03BTBA3LW1BO! welke te Rotterdam werd gehouden en door de beigen met 5—1 is gewonnen.

Etn kiek voor het hollandsche doel Een andere Interessante spelklek

Kanowedstrijd op den Vliet bl] Leldschendam De one-ton-cup De bemanning van de Zenith, die de one-ton-cup won. De Zenith

Een merkwaardige foto Op de Zuiderzee werd de eind- wedstrijd om de one ton cup ge- houden tusschen het engelsche zesmelerjacht Zenith, en het hol- landsche prinses Juliana. Een foto van de beide scheper, op het mo- ment dat de Zenith is uitgeloopen.

Dezen voorsprong wist zij te behouden.

.I.L^^.'.\:SI}:::\-}.'::■::'.:,,..'••■■i.J-r-\:,'.nA^ sa

De Wilhelmlnasarde een rotterdamsche athletiekvereeniging .die vele prijzen op verschillend'

wedstrijden wist te behalen.

De tenniswedstrijd in Schevenlnsen Te Scheven'.ngen werden van 27 tot 29 Augustus de intern, tenniswedstrijdet

Holland—Duitachland gehouden. Op de foto links: Overzicht van speelveld met tribune.

1 1— —"^^^^^H

Sen moo/smes v^msmpsQw. EJmim^K3 ^^^^ " ^^^■■■■■■^^^^^■^

Een van de eerste eischen van een goed geredigeerd tijdschrift is, dat herhalingen worden vermeden.

In dat opzicht zeker heb ik altijd gepro- beerd om het mijzelf niet makkelijk te maken.

Maar nu wordt me toch de verleiding te groot, om na het succes van een land- genoot in Engeland, over het aardige werk van een anderen landgenoot te schrijven, en nog wel van een, die tot onz« vaste medewerkers behoort.

* * Ondanks zijn buitenlandsch getinten

naam is Luigi di Fraën, een volbloed neder- lander en zijn aardig vrouwtje ook, al draagt zij eveneens een echten-niet-echten hollandschen naam.

Luigi en... zijn op het oogenblik in Götenburg.

En vandaar uit schrijft dr Fraën mij het volgende briefje.

* ♦

Hierbij laat ik u de eerste foto's van de door mijn ballet uitgebrachte pantomime: „Les Millions d'Arlequin", muziek van Drigo, toekomen.

De totstandkoming ging hier met enorme moeite, daar in Zweden de moderne deco- ratieve kunst nog zeer ten achter is.

Al het decor moest ik dan ook niet alleen ontwerpen, maar ook zonder hulp eigen- handig schilderen, een heele karwei, die in een week moest volbracht worden.

* In de pantomime zelf laat ik buiten de

voorgeschreven personen eenige nieuwe karakters optreden, onder andere een ouden lantaamopsteker, die de tweede acte de noodige stemming geeft.

Buitendien heb ik van Pierrot's lied een

werkelijk gezongen lied gemaakt, waardoor het geheel begrijpelijker wordt.

Een eigenlijke „pantomime" is het dus niet meer.

* Ons succes in Zweden is buitengewoon

groot; we werden in Götenburg in korten tijd werkelijk populair. Het bewijs ? Het gastspel moest drie maal verlengd worden.

Voor volgend jaar zijn we meteen voor een heel seizoen opnieuw geëngageerd.

Er zijn nieuwe, grootere plannen. Door het succes van hun eerste panto-

mime, heeft di Fraën moed gekregen om nog meerdere groóte werken op het reper- toire te nemen, en binnen eenige weken volgt een geheel nieuwe pantomime: „Naald en draad", waarvoor hij zelf het scenario schreef, terwijl de muziek door prof. Goetze gecomponeerd is

Toch ook aardig!

JL—sJ L/i ^ ^

VEKRASSE^D OÖKDEEL

oon E. PHILIPS OPPENHEIM

Vertaald uit het Engelsch door J. DE HOOP SCHEFFER.

Op het pleizierjacht, dat zich te midden van een plaatseiijkcn nevei, door den oceaan spoedt, bevindt zich een reisgezelscnap. bestaande uit vogels van diverse pluimage. Door een weinig bevaren gedeelte van den oceaan trekkende, passeert het jacht enkele onbewoonde eilanden en ontdekt de gastheer plotseling, bij het ootrekken van de mist, op een groote kale rots een kruis, dat vlammend tegen de heldere iucnt uitkomt. De gastneef, gestoord in net geanimeerde ondernoud, dal hij had met Pauline, de dame, voor wier genoegen de tocht in hoofd- zaak ondernomen was, riep den stuurman om hem te vragen of hij ook wist, hoe het eiland heette waarop dit natuurwonder zich vertoonde en of hij ook wist of het eiland bewoond was. Noen de stuurman, noch ook desgevraagd de kapitein, konden een bevredigende oolossing vinden. Hiidyaro, ce eigenaar van het luxe-jacht, was eenter Onder den indruk gekomen, daar volgens de aanteekeningen in zijn familie-archief, zijn voor- ouders telkens een kruis zagen. Bis hun stervensuur naderde, zoo ook o.a. Sir Francis, toen hij Monmouth tegemoet reed.

Hildyard geeft in stilte den kapitein bevel, zijn koers te ver- anderen en op het eiland aan te houden.

's Nachts wil hij alleen in een sioep. een bezoek brengen aan het eiland om het geheim van het kruis te ontdekken.

HOOFDSTUK III.

De nacht ging voorbij. In de glinste- rende lucht brak het fletse, grijsachtige licht van den aanbrelcenden dag door. In 't oosten werden de sombere wolken prachtig omzoomd door den gloed der opkomende zon. Aan den horizon ving het edasheldere water de eerste stralen op, die glinsterden en flikkerden als een gordel van zilver. Het licht trok toen verder over bet water; een zachte bries rimpelde de oppervlakte. De mist, die over den oceaan hing, versmolt tot dunne lucht. Diep blauw werd de hemelkoepel. 't Was ochtend.

Zoodra de nevels waren opgetrokken, kwam Pauline op het dek. Kort na middernacht had zij de sloep van boord hooren gaan en had van dat oogenblik af in haar hut zitten wachten en luiste- ren. Uur na uur was de lange nacht voortgekrop«n. De sloep was nog niet terug. .

Zij had haar avondjapon verwisseld tegen een eenvoudig costuum. Bloots- hoofds stond zij bij den voorsteven op den uitkijk. Zij trachtte niet meer haar aanwezigheid te verbergen. De machines stopten; ze gingen voor anker. Op nog geen mijl afstands verhief het eilandje zijn met pijnboomen begroeide en door zwer- men zeemeeuwen overdekte heuvels boven de blauwe zee. Zij leunde tegen de ver- schansing, zonder zich te storen aan den wind, die speelde met haar weelderige lokken, of aan de nieuwsgierige, doch bedekte blikken der heen en weer loopen- de matrozen. Zij wachtte den terugkeer der sloep af, met gemengde gevoelens, die* moeilijk te ontleden waren.

Eindelijk werd op het water een klein vlekje zichtbaar, dat hoe langer hoe duidelijker werd, naar mate de lange, geregelde slagen der roeiers het nader en nader brachten. Zij had een verrekijker in de hand. Driemaal hief ze dien op; driemaal legde zij dien weer neer. Dra had zij hem niet meer noodig. Zonder küker kon ze duidelük zien, dat de plaats waarop.eon kussen lag onbezet was.

Zij kneep haar oogen dicht en bad het gevoel van flauw te vallen. Reeds direct had zij een vreemdsoortig voor- gevoel er van gehad, maar nu het werke- lijkheid was, was daarom de schok toch niet minder. Zij had den naam een vrouw te zijn zónder hart. Voor 't eerst twijfelde zij eraan. Van nacht was die twijfel bij haar opgekomen.

Zij was een actrice; haar kunst kwam haar te hulp. Zij nam het briefje, dat de eerste stuurman haar overhandigde, met de juist vereischte hoeveelheid ver- rassing in ontvangst. De stuurman had een briefje in zijn hand voor ieder der jasten en één voor den kapitein.

Zij ging achter de opgehangen sloepen staan en scheurde daar het couvert open. Het briefje, op dik, roomkleurig papier, zonder wapen of monogram, was blijk- baar met een veeren pen geschreven: —

„Pauline, — Ik zal je niet vervelen met al die gebruikelijke leugentjes, die ik verplicht ben te verzinnen voor Lady Bergamot en Pearmain. Kort en bondig deel ik je mede, dat ik hier een tüd«je denk te blijven en dat jij moet heengaan. Per slot van rekening had ik gelijk. Ik heb hier een nieuw leven gevonden, dat mij aanstaat.

„Het is hier een allerzonderlingste plaats, Pauline, voor hen, die er levens- beschouwingen op nahouden, zooals jij en ik hebben. Sinds vannacht heb ik een metamorphose ondergaan. In zeker opzicht ben ik een ander mensch ge- worden: nieuwe gewaarwordingen, nieuwe denkbeelden, een nieuwe per- soonlijkheid. Ik heb nieuwe ervaring opgedaan. Jij zult denken, dat ik gek ben geworden. Dat weet ik wel. Vaarwel!

„Mocht ik niet tegenwoordig zijn bij de opvoering van het nieuwe too- neelstuk, dan wensch ik je alle suc- ces. Adieu! We zullen elkaar in Lon- den wel weer eens ontmoeten. Er be- staat geen kans, dat ik kluizenaar zal worden. Mijn waanzin is slechts van tijdelijken aard. Londen is een groote magneet voor parasieten en zwervers. Zij zal mij weer tot zich trekken. Doch voorloopig niet, vaar- wel.

„HILDYARD." „Ik heb geschreven aan Agres. Hij

zaï gedurende mijn afwezigheid alle zaken voor je regelen. Henderson zal je aan wal zetten waar je wilt. Later komt hij mij halen. Ik denk hier niet langer dan een week te blijven.

Zij verfrommelde den brief in haar hand en richtte haar starende oogen op het kleine eiland. Zij stond roerloos, bij- na bewusteloos. Haar gewaarwordingen waren, verstijfd. De machines begonnen weer haar onafgebroken zwaar gedreun, de hotsende golven vloden weg van den boeg, klapperende touwen en lijnen ver- braken de stilte der vroege ochtenduren. Het zeeschuim spatte haar in 't gezicht. De omtrek van het eiland verwaasde hoe langer hoe meer. Dra was 't niet veel meer dan een dunne, blauwachtige damp.

Een gemompel van stemmen bracht haar weer tot bezinning. Zij zette de tan- den op elkaar. Rokken ritselden. Een zachte geur van violetpoeder zweefde door de lucht.

„Lieve Pauline, wat zeg JU daar nu van?" riep Lady Bergamot, haar brief in haar hand heen en weer wuivende. „Al- leronhebbelijkst, noem ik 't. De man schijnt wel niet goed wijs te zijn.

Pauline haalde de schouders op en hirlite even.

„Hildyard was, altoos een zonderlnifr

mensch," antwoordde zij. „Ik vermoed dat hij een kolonie van communisten gevon- den heeft, of smokkelaars, of iets der- gelijks, en van plan is met ze te gaan wo- nen. Voor een man, die altoos beweert zoo levensmoe te zijn, is hij merkwaardig belust, om allerlei nieuwigheden te pro- beeren."

„Maar weggaan zonder een woord te zeggen, zonder verderen uitleg te geven dan deze paar regels!" riep Lady Berga- mot uit en keek vol minachting naar het briefje in haar hand. „Zooiets heb ik nog nooit beleefd, 't Is uiterst onbe- schoft!"

„In ieder geval hebben wij het jacht," merkte Pauline op. „We moeten dankbaar zijn, dat hij ons niet genoodzaakt heeft hem daar gezelschap te houden. Onder 't ontbijt zullen we er nog wel eens over praten."

Zij liepen over het dek — Pauline vol gratie, zelfbedwang en glimlachende. Lady Bergamot, teleurgesteld, raakte Morton Pearmain's arm aan en fluisterde:

„Zij houdt zich goed." „Daarvoor is zij een tooneelspeelster,"

antwoordde hij kalm.

HOOFDSTUK IV.

Spoedig na middernacht vervloeiden langzaam aan de samengepakte wolken, die de lucht verduisterd hadden. Het heldere maanlicht bedekte de aarde als met een zilveren kleed. Hildyard, dio, middenop het kleine eiland, op een met pijnboomen begroeiden heuvel stond, kon lederen steen, die er op lag, onderschei- den.

Hij bleef even staan om adem te halen, want hij had geen voetpad kunnen vin- den en was met veel inspanning er tegen opgeklommen. Diep in de laagte, dobberde voor het anker zijn sierlijk gevormd jacht, als een mooi, levend wezen, op en neer. Dichterbij, zaten op den rand der sloep, die in een beschutten, kleinen in- ham gesleept was, de mannen, die hem over gebracht hadden, te rooken en zacht- jes met elkaar te praten. Tusschen hem en die mannen latr een vlak stuk land, dicht begroeid met onkruid en omringd door steile rotsblokken, waar hij opge- klommen was. Zonder veel belangstelling keek hij naar dit alles. Totnogtoe had hij niet gekeken naar den anderen kant van het eiland, 't Was alsof hij er iets tegen had. Doch gaandeweg, toen hij weer op adem was gekomen, ging hij bedaard weg van den boom, waartegen hij had staan leunen, keerde zich om en liep een eindje naar voren.

Zijn hart bonsde ongewoon snel; hij klemde de tanden op elkaar. Al dadelijk had hij zich voorgesteld, dat het eiland onbewoond zou zijn. Vreemd keek hij dan ook op het afbellende land bebouwd te zien en links daarvan een weiland met grazen- de koeien te vinden. Iets verderaf stond in de laagte een lang gebouw, begroeid met een of andere klimplant. In een in- ham der zee lagen verscheidene booten en een zeiljacht voor anker.

Langzaam daalde hij af, totdat hij, na enkele minuten, zich bevond voor een poortje. Hij duwde het deurtje open en kwam in een net onderhouden tuin.

Recht tegenover hem was het huis, één verdieping hoog, zToo ingesloten door bloeiende struiken, dat 't onmogelijk was te zeggen of 't van hout of steen was. Hij liep door, opende weer een hek en bleef daarna voor 't eerst eens stilstaan in een laan met roomkleurige rhododendrons en bedden bloeiende bloemen.

(Wordt vervolgd).

^^^^^ ■,..-:-.. ■,.-,,.

■i"

■ -.■«■■■mimmmm« tumum >♦——»♦♦—♦—♦♦<♦——*—♦•♦—— » **;

EEN NIEUW TOONEELSTUK IN DEN STADS- SCHOUWBURG TE AMSTERDAM

n den Stadsschouwburg te Amsterdam gaat ..Valsche bankbii)e;ten".tooneeisDei in drie bedrijven van A. Delresne. Hierooven een scene uit het eerste bedrijf, waarin Mmny ten Hove met Cees Laseur ootreedi. Rechts boven ; Een foto uit net tweede bedrijf, waaroo v l.n.r. Vera Bondam. Cees Laseur. A. v. Dalsum, Minny ten Hove en Dirk Vcroeek De derde foto geeft Dirk Veroeek als bankdirecteur

Aoier en Minny ten Hove ais Joily.

Lult.-generaal de Bas gehuldlsd

h.r^.K. K or> ■ u De voe»balvereenl9lng Hilversum herdach, haar 20-jang bestaan en hieid ter gelegenheid daarvan een recen.ie. Wij namen tijdens de

ontvangst deze foto, waaroo verschillende bekende figuren voorkomen.

Voor het centraal gebouw der amsterdamsche mij. voor Jongemannen

Er werd een aanvang gemaakt met het Droefheien OD het voor- malige Atlanta-terrein te Amsterdam aan de Leidsche Boschjes. waar. zooals bekend het centraal gebouw der amsterdamsche mn. voor jongemannen (A.M,V.J.) ia! verrijzen Foto genomen op het ongenbiik, dat de eerste paal. versierd met groen en

bloemen der grond ingaat

AT^TFS AR DOOR Mr. P. A. S. VAN LIMBURG BROUWER iiimnmmtfttfiinnnrTT7777"

»•♦•»•••♦»—»•»•»••»•»#

Op t laatst der 16de eeuw trok Stddba Rama, door den eer waarde Koelloeka en 2 dienaren vergeield door het Himalaya- gebcrgte ten einde keizer Akbar belangrijke brieven te brengen. Zij komen bij den kluizenaar Gaurapada. die hen hartelijk ont- vangt. Bij het afscheid belooft Siddha Rama zich tot Gourapada te wenden als er in zijn leven moeilijkhedea mochten voorkomen. Op den verderen tocht deelt Kocllaka aan Siddha in 't geheim mede dat de kluizenaar niemand minder ia dan de vroegere koning van zijn land Nandigoepta. Na een stevtgen rit bereiken zij de woonplaats van Siddha'a oom. Salhana. alwaar eerstgenoemde zijn verloofde Iravati begroet. Salhana waarschuwt Siddha te waken tegen de heerschzuchtige plannen van den grooten Akbar waarin een gevaar ligt voor zijn eigen land. Zij worden gestoord door de komst van den priester Gorakh, de Yogi een invloedrijk man aan wien Siddha wordt voorgesteld. Salhana verwijdert zich met den priester, terwijl Siddha naar een nabijgelegen vijver snelt, waar hij Iravati cyitdekt had. Aan hun samenzijn wordt een eind ge- maakt door een verzoek van Salhana, aan Siddha. om met hem en Koelloeka het avondmaal te gebruiken. Iravati gaal naar hare vertrekken.

Den volgenden morgen wordt de reis voortgezet en de keizer- stad bereikt, alwaar de reeds door Koelloeka gehuurde woning wordt betrokken. Het eerste bezoek gold den eersten minister ; die hem lijn neef Parviz als vriend en leidsman aanbeveelt. Zij be- zoeken samen het keizerlijk paleis. Met Koelloeka gaat hij s avonds naar Feizi. den broeder van den eersten minister, n zeer minzaam man. Den volgenden morgen neemt Siddha het bevel over de Radjpoet's over. Na den dienst ontmoet hem een dienares, die hem uitnoodigt bij hare meesteres te komen, aan welke uitnoodi- ging. later door hem gevolg wordt gegeven. Wandelend door den grooten hof, heeft Siddha een onderhoud met iemand, die. zooals later blijkt, de groote keizer zelf is.

Het gesprek wordt afgebroken door de komst van Abd*l Kadir. volgeling van den Profeet, met wien de keizer een onderhoud heeft, den godsdienst betreffende. Abdal Kadir waarschuwt den keizer voor mogelijke gevaren die hem van zijn naaste omgeving bedreigen.

Onmiddellijk na dit onderhoud wordt Koelloeka aangediend en ook hij waarschuwt den kener. daarbij nadruk leggend op zijn wantrouwen tegenover Sehro. des keizers zoon.

Gevolg gevenrt aan de ontvangen uitnoodiging. ontvangt Siddha van een dame een geheimen bnef die door Koelloeka quasi aan eene vriendin moet bezorgd worden-

Den volgenden morgen wordt Siddha door zijn vriend Parviz afgehaald voor een tocht naar Fattipoer Sikri. de buitenresidentie van den Keizer. Siddha bezoekt, een oogenbHk alleen zijnde, een Civa-tempel. Hij heeft een gesprek met Gorakh. den Doerga- priester. die vragen stelt omtrent Gaurapada. Het gesprek eindigt met eene bedreiging voor Siddha De Keizer houdt een wapen- schouwing- Siddha wordt voorgesteld aan Prins Sellm, welke hem voor een feest in z'n paleis uitnoodigt. waar hij tot z n verbazing z n Oom Salhana treft. Met de schoone Rembha. die op 't feest in zijn nabijheid terecht komt. heeft Siddha een gesprek, waaruit haar beschaving ca goedheid blijken. Eerst laat in den nacht laat Salhana met zi^n eigen Palanktjn. Siddha naar huis brengen. Te zelfder tijd van het feest in Selim's paleis, ontvangt de Keizer in gezelschap van Fcizl. bezoek van pater Aquaviva. die bescherming voor zijn godsdienst bij den Keizer zoekt. Siddha wordt opnieuw uitgcnoodigd bij Rezia te komen, welke hem tracht te bewegen zich ter gelegener tijd met zijn troepen tegen den Keizer te keeren.

Siddha geeft zijn woord als edelman.'alles te zullen doen wat Rezia verlangt; en komt nadien veel in stilte met haar samen.

Salhana ontvangt bezoek van Selim. tot ongenoegen van Iravati. Er hadden geheime besprekingen plaats tusschen Selim. Salhana

en Gorakh ten doel hebbende ten gunste van Selim zich meester te maken van den troon.

En in het- uiterste geval, als een mijner worgers dan toch werkelijk ge- vat wordt, sterft hij met de onwrikbare overtuiging, terstond de' oneindige zalig- heid deelachtig te worden; maar dan staan er ook weer honderd anderen gereed, aan wie opnieuw de proef kan worden bevolen, en wèl vreemd zoo die vroeg of laat niet gelukken mocht.

De Yogi zweeg een oogenblik, maar geen zijner beide toehoorders nam het woord. Selim was onder de beschrijving van den priester verbleekt, schoon 't hem anders niet aan persoonlijken moed ontbrak, en peinzend bleef hij vóór zich staren.

— Zóó^ dan — hervatte Gorakh, — heersch ook ik, doch op mijne wijze. Die mij tegenstaan ruim ik onbemerkt door anderen uit den weg; en zij die mijne macht kennen, vreezen mij en doen ge- meenlijk in 't eind, ze mogen hoog of laag geplaatst zijn, wat ik van hen begeer. En meent gij dan dat deze wijze van machts- oefening niet evengoed als de uwe hare behaaglijkheid kan hebbem? Of zou het geen vleiend en trotsch gevoel zijn, door de menschen zich geminacht en vernederd te zien, maar tevens te weten dat men over hen, over hunne handelingen, over hun leven en dood naar willekeur te beschik- ken heeft ? Zoo ziet gij dan, hoe vreemd het eerst u ook scheen, dat het wezen en het genot der macht nog geenszins voor aden, zooals voor u, in het uitwen-

dig vertoon en in de openlijke erkenning door anderen behoeft gelegen te zijn. . Nog bleef Selim zwijgen, nadat Gorakh geëindigd had. Maar de blik, welken hij dezen toewierp, zeide meer dan woorden.

De priester lachte. — Ik begrijp zeer goed, — sprak hij langzaam, — welke gedachten op dit oogenblik uwe Hoog- heid bezig houden. Een bondgenoot als ik kon wel eens een gevaarlijke worden, en zoo mocht het dan de vraag zijn of 't niet maar zaak ware, zich terstond van hem te ontslaan. Maar ik ben immers niet oonnoozel genoeg om mij in 't hol van den tijger te wagen, als ik niet zeker was er veilig weer uit te komen. Mijne getrouwen nu wachten mij ginds in den tempel op den berg; keer ik vóór morgen er niet teirug, dan weten ze ook, — wien de Godin als zoenoffer voor den dood van haar gewijden priester heeft aangewezen.

— Nu, dat is met uwe gewone omzich- tigheid gehandeld, — sprak thans Selim; — maar, waarde Gorakh! uw voorzorg was toch inderdaad overbodig. Wij hebben uwe hulp wezenlijk in menig geval van noode, en zonder reden zou ik mij daarvan toch zelf niet gaan versteken. Maar we zijn, geloof ik, een weinig afgedwaald van het eigenlijk onderwerp onzer beraadslaging. En omtrent ééne zaak nu' ben ik niet volkomen gerust. Wat staat ons, Salhana 1 van uw broeder, den Minister in Kagmir, te wachten? Zal hij onze zijde kiezen, of, zoo niet, kan hij ons wezenlijk nadeel toebrengen ?

— Het laatste vrees ik maar al te zeer, — ■ antwoordde de Gouverneur, — hij zal de zijde van den tegenwoordigen Koning niet verlaten, en zoo deze tea onder wordt gebracht, zich veel liever nog tot Akbar kceren dan tot de onzen, van wien hij niets dan onheil voor het land en het volk voorziet.

— Laat hem in dat geval aan mij overl —■ zei Gorakh.

— Wat bedoelt gij ? — Vraag toch niet langer! Ik zeg u: laat

hem aan mij, en hij zal u niet lang in den weg staan. Maar er is nog een ander punt en van veel meer gewicht. Ik heb alle reden om_ te vermoeden, dat een zeker, in Kagmir bijzonder beteekenend persoon, dien wij allen lang dood waanden, nog tot de levenden behoort.

— Wie, wat ? — vroeg Salhana in de uiterste ongerustheid, — gij meent toch niet....

— Ik bedoel Nandigoepta. — Nandigoepta! Maar dat kan immers

niet zijn! — En waarom niet ? Hebben wij ooit

eenige zekerheid gehad omtrent zijn dood ? In 't minste niet. En nu ben ik vooP eenigen tijd tot de ontdekking gekomen, dat er in het Himälayagebergte een klei- zenaar woont, die bijzondsr op den vroe- geren Koning gelijken moet, en wien, let wel! Koelloeka met Siddha Rama op zijn reis herwaarts een bezoek heeft gebracht.

— Dat ziet er inderdaad heel beden- kelijk uit! — zei nu ook Selim.

— Ik heb inmiddels — hervatte Gorakh, — enkelen der mijnen op de zaak afgezon den, en, blijkt mijn vermoeden juist, dan wijst hem Doerga gewis als een dergenen aan, die haar welkom zouden zijn. Doch 't zal nu mijn tijd worden om naar mijn getrouwen terug te keeren. Uwe Hoogheid

zal mij dus zeker wel willen veroorloven mij te verwijderen.

Selim knikte toestemmend, hoewel hij misschien wel gewenscht zou hebben, dat de priester nooit meer een voet buiten 't kasteel mocht hebben gezet. En voorloo- pig ging het drietal uiteen.

Avond aan avond vernam na dien eer- sten dag Iravati, het feestgedruisch, dat uit de hooge hel verlichte zalen van den burcht weerklonk. Daar vermaakte zich de aanstaande Keizer van Hindostan met zijne gastvrienden en danseressien. En de getrouwe Nipoenika, kwam dan niet zel- den ook aan hare meesteresse bijzonder- heden daaromtrent mededeelen, die der reine en van zulke dingen nog onkundige jonkvrouw het bloed naar de wangen deed stijgen en het stilzwijgen opleggen aan hare dienares.

En toch vond Iravati geen reden om den prins te minachten wanneer zij bij wijlen, alleen zich in zijne tegenwoordig- heid bevond. De wijze waarop hij gewoon was met haar te spreken was steeds die van een volmaakt edelman. Geen zweem ook van vleiende, doch niets zeggende hoffelijkheid in de woorden die hij tot haar richtte; terwijl ook in menig opzicht zijne gesprekken werkelijk onderhoudend bleken te zijn en getuigden van een lang niet gewone geestbeschaving en tamelijk uitgebreide kennis.

Eens op een avond, terwijl Iravati in gedachten verzonken op een der rustban- ken in het park zich had nedergezet, brak een geluid van voetstappen opeens de stilte en in de avondschemering werd een man- nelijke gestalte zichtbaar, die de plek naderde waar de dochter van Salhana ge- zeten was. Met een gevoel van schrik rees zij, bij dergelijke hier wel ongewone ver- schijning op, toen zij tot hare verwon- dering in den vermeenden indringer den Prins herkende, die naderbij gekomen, op zijne gewone eerbiedig hoffelijke wijze haar begroette.

—■ Vergeef mij, edele jonkvrouw! — zeide hij, — indien ik onbewust u kom storen. Wil mijn avondgroet ontvangen, en ik zal u niet verder lastig vallen.

— De stoornis, — antwoordde Iravati beleefd, — kan mij wel niet anders dan aangenaam zijn. Maar inderdaad, ik wil wel bekennen, dat zij mij een weinig verrast. Ik meende, dat Uwe Hoogheid gewoon was op andere en meer vroolijke wijze den avond te korten dan met stille en een- zame wandelingen. (Wordt vervolgd.)

WIE ZINGT DAAR? DE „NRW EDISON"

NEW»IlSON ^coMrAmsoN WITH THE I LIVING ARTIST ^, REVEALS Nö DIFFERENCE ^

Wij noodigen U uit tot een bezoek

KUNSTZAAL EDISON AMSTERDAM LE1DSCHESTRAAT 84 DEN HAAG LANGE POTEN 15 ROTTERDAM . . WITTE DE W1THSTRAAT 88

™^^^^^"^^^^^^^

y *■

RECEPTEN VAN LUCULLUS Vruchtenvla.

400 gr. bessen (kruis- of aalbessen); ljt pd. frambozen; 4 eiwitten; 3 blaadje gelatine; 1 pd. witte suiker.

Bereiding. De vruchten uit- persen, 1 d,L. van het sap terughouden en de rest opklop- pen met eiwitten en suiker ge- durende e«n half uur. De gela- tine in koud water laten weeken, goed uitknijpen en met het teruggehouden vruchtensap ver- warmen tot ze gesmolten is. Al kloppende mot een dun straaltje in de vla gieten, deze op een schotel doen en laten atkuelen.

Peren met vruchtcnvla. Schil 1 pd. goed rijpe tafel-

peren, snijdt ze aan dunne schijven en lege deze in een plattten schotel. Verwarm 1 d.L. rooden wijn met 100 gr. suiker en 2 blaadjes gelatine. Zoodra deze laatste gesmolten is, warm over de peren gieten en laten bekoelen.

Maak 'n vla als boven, doch van enkel kruisbessensap, on- geveer een liter. Men bedenke wel, dat het sap niet met water mag worden aangelengd en alleen het weinigje vocht mag bev'atten, dat met het wasschen der bessen onvermijdelijk ach- terblijft. Men kan de vla met bisquitjes decoreeren.

Perenschoteltje. 1 pd. handperen; 2 eieren

I citroen; 200 gram suiker 30 gram mayzena; 3 d.L. melk Vanille; Stukje kaneelpijp Beschuitkrudm; Bot«r; Bessen sap.

Bereiding. Laat in een vuur vast schoteltje een stukje boter smelten, schil de peren, snijdt ze aan dunne schijfjes en leg ze op den bodem. Roer suiker, mayzena. vanille en eieren goed dooreen, voeg er al roerende de kokende melk bij, waarin de kaneel is meegekookt, en laat het mengsel nog even door- koken. Giet alles warm op de peren, bestrooi het geheel goed dik met beschuitkruim en leg er kleine stukjes boter op. Plaats den schotel een kwartier

No 7543Ö Gekleed« najaan miotcl voor ailf moafrne s:ofltn mei s:oiiCDioo;cn aan weerszijdfn Benooaiga van 95c M orecac siol 5 M. Verknjaoaar in bus:emaal 90

95. 100, HO of 120

No 75449. Snoezig jipoonelje metdubo»ie sonekoiooien in devoofnaan Verkiijabaa: in ous;emaat 90, 95. 100 of 110 c IvT Ur- noodigd van 100 cM oreeae stof 3 25 M

of van 135 c.M. b;eede siof 2.75 M

Van deze afbee:dingcn. die met toestemming der firma Weiaon Lta l- Londen 7, :e,emoüucee,a zijn ft pet pos. ge.mote pabonen vet.tngbaat, teaen «zencinc »a

.5 en «rme.o.rg van net no aan tnevt Mmy Sitnons, 2e Scnuytsüaat 261. Der Ha l

WIJSHEDEN VAN EVA

ledere vrouw doel zich gaarne op haar voordecligst voor en mits he( met bescheidenheid geschiedt, kan het de kur "I niet verboden zijn ein de natuur een beetje te hulp te komen.

De Amerikaansche vrouwen geven millioenen dollars aan schoonheids- middelen uit: een zoogenaamd schoonheidsinstituut te Chicago schat het dagelijksch verbruik van haarverf, lippenstiften, poeder, toestellen voor massage, enz., enz., op zes millioen dollars. Mogelijk nemen sommige menschen met ontsteltenis van deze feiten kennis, men zij echter niet al te zeer verontrust, van de eerste tijden af werd er door de vrouwen een meer of minder royaal gebruik van schoonheidsmiddclen gemaakt.

De Romcinsche patriciërsvrouwen, naijvcrig op de goudblonde lokken der Barbaren, bestrooiden hunne haren met goudpoeder, zij baadden zich in ezelinnenmelk en van Poppaea. de vrouw van keizer Nero. wordt verhaald, dat zij zich dagelijks baadde in de melk van 500 ezelinnen, om haar huid zacht en blank te houden.

De Florentijnsche schoonen bleekten haar haardos tot deze rossig blond was geworden. In de Rococo-dagen was de poeder evenals de mouches onmisbaar voor de welgckleede vrouw en tegenwoordig is het gebruik van allerlei schoonheidsmiddclen, voorol van poeder, zeer groot.

Men kan een aardige poederdoos heel goed zelf maken, daarvoor heeft men noodig: een kartonnen doos en 2 rolletjes lint van 21/2 cM. breed, in twee goed afstekende tinten, bijv. rood en zwart, zwart en goud, zwart en mauve, naar keuze. Beplak nu de doos en later het deksel afzonderlijk met lint. Eerst legt men drie linten horizontaal om de doos heen. bijv. één zwart, één geel. en zoo voort. Dit mag nog niet dadelijk beplakt worden, want men moet. om het blokmotief te krijgen, er een aantal korte stukjes lint verticoal doorheen rijgen, één op. één neer. deze plakt men vast: de ééne kant onder de doos, de andere over den rand naar binnen geslagen. Plak met stijfsel, dan zit het lint mooi glad en krijgt hel geen vlekken. Ten slotte werkt men de doos van onderen en van binnen met een stukje witte of zwarte zijde at, zoodat al de lint- eindjes bedekt worden.

Voor het deksel heeft men twee rijen lintjes boven elkaar noodig. Nu rijgt men ook door hef lint verticaal doorheen, zet het ééne eind van ieder lintje in het deksel vast en laat het andere er voorloopig los bijhangen. is hef deksel rondgewerkt, dan legt men een klein stukje watten op het deksel en bindt er alle lintjes boven samen door een ringetje of een koord of een stukje elastiek. Het maakt een aardig effect ols men dan de lintuiteinden met puntjes knipt.

in een goed heeten oven tot de inhoud mooi bruin ziet.

Breng wat bessensap op smaak met suiker, bindt dit met waX aardappelmeel — even koken — en giet het warm op den schotel, even vóór het op- dienen.

Appelgelei. 21/. Kilo zure appelen; 2

citroenen; 1 kruidnageltje; Stukje kaneel; i d.L. bessen- sap; Suiker.

Bereiding. De appelen onge- schild, doch gewasschen in stukjes snijden, de pitjes een weinig kneuzen en alles flink onder water aan de kook brengen, met kruidnagel en kaneel. Zoodra de appelen koken, op een zacht vuur geheel gaar laten worden en warm door een servet gieten. Het appelsap afmeten en per liter sap 800 gram suiker toevoegen. Alles wordt nu op eea vlug vuur — met toevoeging van citroen en bessensap en eenige stukjes citroenschil — snel ingekookt tot gelei. Men probeert de gelei het beste, door een druppel, warm uit de pan, in een bakje ijskoud water te laten vallen. Zakt de druppel zonder uit te vloeien, dan is de gelei goed. Men denke er evenwel om, dat de gelei ook ie dik kan zijn en ook dan zakt de drup- pel geheel. Probeer dus niet te laat en uit de meer of min- dere vloeibaarheid kan men spoedig constateeren, of de gelei nog even moet door koken. Doe de gelei daarna warm in goed droge fleschjes en sluit deze met gummiring of perkament.

/aiBp^i

Chyppe. Par>is, Origan. enz.

Amstelstraat - Amsterdam Tetef. 43306

DIR.: F. A. NOGGERATH

Zaterdag 14 Augustus en volgende avonden, 8 uur

DE ZWERVER Nieuwe operette,

muziek van Margie Morris. In de hoofdrollen:

ELSE GRASSAU - EMILE T. BOSCH MAP DE LA MAR - JEAN JANSSENS

Plaatsbespreking dagelijks van 11 tot 7 uur.

Cptiwtqenaesiwt ve^tftaaä dejiuid Dans-Instituut C. KLINKERT Inschrijving nieuwe cursussen dagelijks

Prosp. franco Slïdhouderskadc 152

Amslcrdim. Tel. 34232

DE CAMERA

WINDSOR-BAR Amstelstraat 20 AMSTERDAM

Brengt de pauze in het Flora Theater door in de WINDSORBAR

Na de voorstellingen gezellig uurtje SAMENKOMST VAN ARTISTEN.

mi WEEK 'M kwmmmm& van een beleerend, doch vooral niet

geleerd tijdschrift voor slechts

2.75 PER HALF JAAR

ZULK EEN TIJDSCHRIFT IS

de vraagbaak voor den Radio-amateur. GEEFT U ALS ABONNÉ OP

bl) de Adm, van ELECTRO-RADIO. Hofwljckstraat 9. Den Haas

W&ÊÊk mk. ■■

3 Ärr ^^ ^C*1"

* __m MIJNHARDT'S Hoofdpij ntableUen werken terstond Buisje 60ct.BijApoth.en Drogisten

INDIEN GE VOOR HET INZEEPEN

GEBRUIKT „Ready Cream" wordt geleverd in potten van 1 Kilogram tegen toezending van f 3.— aan de

ZEEPmmmEK „m Z. BINNENSINGEL 211

90 u OEN HAAG

VRAAGT HET NIEUWE MERK

TUTTI-FRUTTI VRUCHTEM DROPS IN ROLLEN HEERLIJK FRISCH — FIJN VAN SMAAK

FABR: : VEKA - ROTTERDAM

Godfried de Groot yTmstellaan 64 - j^msterdam

Telef, 28474

Specialiteit in T^odeme en artistieke foto's

T^en £ie de vele reproducties van ons werk in ,.54et Weekblad" Cinema SSheater

U ZULT MINDER LAST HEBBEN VAN VERMOEIDE, PIJNLIJKE VOETEN,

INDIEN UW SOKKEN OF KOUSEN REGELMATIG WORDEN GEWASSCHEN MET

IgmiBnij^^^ DE LEVER-S ZEEP MU.. VLAARDINGEN Lier

J«UW

VoorSbe]. Aïïeareito.

MBT JBBNB NOOOÏOB MUZIEK VAN JAN KEUZER J

gMg:

^

^

5=

_ g 9

^

f

|| j J' J Jiè w/ JA : bj' zoudzih maar

^^

*

trou/L wen

i

En hij zocht zich een vr^u/vv.

PB

J ■', J | 3 Maar ais je heel 3e

p _i.cu/u/r bent,

A Moderator.

Ja, hij zou dan maar trouwen, En hij zocht zich een vrouw.

Maar als je heel secuur bent. Dan lukt dat niet zoo gauwl

En wie hij zag in tram of straat. Vroeg hij daarom om raad.

De een zei: ,,Neem een blonde." Een and're zei al gauw:

„Als je geluk wilt vinden. Neem dan een rijke vrouw."

De derde ried: ,,Vraag slechts de hand Van vrouwen met verstand I"

Zijn kapper ried: „Een slanke Fier als een koningin."

Hij zelf had in een vrouwtje, Dat lief is, veel meer zin.

Zijn oude vrind zei: „Denk er Dat zij goed koken kanl"

Hij vond... en vroeg ... en kreeg haar, 'n Vorstinne was ze gelijk 1

En mooi en teer en hart'lijk. En lief en zacht en . . . rijk.

Men loofde haar in ied're taal: Ze was ook ideaal!

Nu zijn z'alweer gescheiden. Hun huwelijk liep mis,

Omdat méér dan adviezen Voor trouwen noodig is.

Hij hield niet van 'r. 't Trof heel slecht Dat dèt niet was gezegd . ..

1 &^S^ voor den Sport-liefhebber, voor Uw Clubhuis, voor den Dans-liefhebber, voor Uw vrienden, voor den Kunst-liefhebber, voor Uw HOME.

WIE den "NEW EDISON" gehoord heeft WIL een "EDISON" of NIETS

CATALOGUS GRATIS OP AANVRAGE BIJ DE

KUNSTZAAL "EDISON" AMSTERDAM LEIDSCHESTRAAT BA DEN HAAG LANGE POTEN 15 ROTTERDAM .... WITTE DE W1THSTRAAT 88

: ■---: -i^M£h£&