Arnim SVF Vol 1
-
Upload
cpaone4584 -
Category
Documents
-
view
201 -
download
16
Transcript of Arnim SVF Vol 1
lOANNES AB ARNIM
STOICORVM VETERVM
FRAGMENTAVO L. 1
STVTGAHDIAE TN AEDIBVS
B.
G.TEVBNERI
STOICORVM VETERVM FRAGMENTACOLLEGIT
lOANNES AB ARNIM
VOLVMEN
I
ZENO ET ZENONIS DISCIPVLI
EDITIO STEREOTYPA
EDITIONIS PRIMAE (MCMV)
STVTGARDIAE
IN
AEDIBVS
B. G.
TEVBNERI MCMLXIV
1121541
Alle Rechte, nch die der Obenetrang, des aasingsweiieii Nachdruckei
and der fotomechanischen Wiedergabe, vorbehalten
B. G. Teubner VerlagsgesellschaftPrinted in
mbH,
Stuttgart 1964
GermanyWeinheima. d.
Druck:
Jolins Beltz,
B.
Praefatio.
summe duum opusyir
Ghrysippi Stoici fragmenta coUigendi auctor milii exstitit Usener, yenerandus, anno 1886; idemque qua via ac ratione ar-
aggredi oporteret, docuit. Deinde casu accidit, ut ab Ordine Philosophoruni Gottingensi praemium proraitteretur, siquis Zeuonis, Cleanthis,
Chrysippi Stoicorum principum et diseipulorum reliquias
ad res ethicas, politicas, divinas spectantes coUegisset. Ego vero, cum Zenonis et Cleanthis reliquias a Wellmanno et Wachsmuthio ita vi-
derem coUectas, ut non multaneglectum solum ethica,terer.
iis
adici possent, in
Chrysippum, quem
iacere
conferre perrexi, ut non sed omnia eius fragmenta complecpolitica, theologica,
videbam,
omncm laborem
Postea
demuni,
cum haec Chrysippeorum
collectio ad
finem
ab Ordine Philosophorum Gottingensi praemio aliquo ornata esset, ita opus amplificavi, ut noh solum Zenonem et Cleanthem, sed etiam minores Stoicos, qui ante Panaetium fuerunt, comprehenperducta et
modo
derem.
fugeret, sed
Atque in hac re summam quidem operam dedi, ne quid me non potui omnes auctores, quos Chrysippi causa perleChrysippi et discipulorum fragmenta, aItaque quae altero et tertio volumine prome accurata aucto-
geram, iterum pertractare.
ponuntur
rum
fragmentorum volumine continetur, ex Wellmanni, Wachsmuthii, Pearsoni (the fragments of Zeno and Cleanthes London 1891) libris ita repetita est, ut eam ad mei operis rationem universam accollectio,
lectione coUecta sunt; Zenonis auteni et Cleanthis
quae primo
commodaremhic profiteri ferrem.
et
quatenusduxi,
possem, suppleremut \irisillis
et
corrigerem.
Quodre-
aequum
doctis
debitam gratiam
Itaque Chrysippeae quidem philosophiae accuratam atque plenam
imaginem, quatenus potui, hoc opere adumbravi, Zenoni autem et Cleanthi ea tantum adscripsi, quae in fontibus ipsis nomiuatim ad eos referuntur. Ita enim res se habet: eam Stoicae doctrinae formam,
quae
imperatorum
Romanorum
aetate
fuit,
uberrimis
testimoniistota
illustrare
possumus
eademque ex Chrysippi
auctoritate
pendet.
1*
IV
PRAEFATTOet Cleanthes
Zenoet
quid docuerint,
ita
tautum enucleari potest, utphilosophia
quae nominatim ad eos referuntur,
et
cum hac Chrjsippea
cum
Posidonianis et
cum
Socraticis et
Academicis Zenonis ante-
cessonbus
Hunc igitur laborem exantlare diligenter comparentur. neque volui neque potui, sed fundamenta tantum struere, unde illaestitui oportet,
Nam fi-agmentorum coUectiones ita inquaestiones proficiscerentur. ut ad ipsam quasi substantiam traditionis facilis aditusEa
paretur.
vero quae non nisi subtili disquisitione ex illa materia extrahi possunt atque ea maxime quae sola coniectura quamvis probabili nituntur,ita sint,
Quae cum
ab eiusmodi collectione procul habenda esse censeo. fieri non potest, ut Zenonis aut Cleanthis philointellegat; potest fieri,
sophiam ex sola fragmentorum lectione aliquisut intellegat Chrysippum.
Altero igitur et tertio volumine hoc pri-
mumcum
volumen
illustrabitur.
in illis a me inita plura mihi erunt praefanda, de totius operis ratione pauca etiam monuero. Ordinem fragmentorum ubique, etiam in minoribus philosophis ex doctrinae ratione
Atque de ratione
ex altero et tertio volumine intellegi non potest. Zenoni, Cleanthi, Chrysippo indices subieci, quibus ad singulos libros Eam rationem secufragraeuta librorum titulis insignita referuntur.constitui,
quae
nisi
tus sum, quia doctrinam philosophorum restituentibus maxime inserTestimonia quae ad vitam, mores, stihim philosophovire vohii.
rura
pertinerent,
ubique
placitis
et
fragmentis
praemisi.
Dicta
{ajtotp^-iy^axtt^ XQias\ sicubi maior numeras exstabat, post fragmeuta Adnotationem criticam ita conformavi, ut lectiones ex collocavi.
ficarem.
virorum doctorum coniecturis profectas sive a me ipso novatas signiPraeterea ex fontium editionibus criticis eas lectionis varie-
quae ad res in fragmentis tractatas aliquid facere viIn Diogenis Laertii textu recensendo copiis usus sum ab Hennanno Diels et Edgaro Martini benigne mihi commodatis. Ubi non suppetebat apparatus criticus ipse, quantum potui, elaboravi, uttates adscripsi,
derentur.
corruptelis textum purgarem.
Dionysii Metathesunt neque sperari potest nieni, Persaei, Sphaeri fragmenta, perpaucaHerilli,
Quae prirao volumine continentur
plura investigatum iri. lium scriptorum siqui
Namlibris
brevis fuit
utuntur,
speciem captent, prae se ferre solent. fragmenta, quamquam libros ab ipsofuisse
eorum auctoritas; atque tanomina eorum, ut doctrinae Plura tenemus Aristonis Chiiconscriptospraeterepistulas
nuUos Panaetius et Sosicrates dixerunt. Sed de Aristone Ceo Peripatetico in eorum quae composui fragmentorum nullo cogitari Ea pai-tim ad doctrinam Chii pertinent, quae etiamsi nuUus potest.
PRAKFAIIOeiuB liber exstitisset,Stoicis
Villum
ex ChryRippi
libris
impugnantibus cumpartimfacet^;
tum
adversariis Stoicorum nota
esse
poterant,
dicta sunt, item Chio,
non Ceo tribuenda.
Nam
bfioiaiLdxayv collec-
tionom, qua Stobaeus vel vetustioris florilegii auctor usus est, ad Chiuin pcrtinere, et ipse Stobaeus testatur et Laertii vita docet, iu quH diulccticorum sophismata cum aranearum telis comparantur. Videntur autem multae AriBtonis Kcholae ab auditoribuslitteris
man-
datae esse, unde Scneca auiplam illam cnarrationem epiKt. i>-l (n. "JoOj haurire potuit. Atque ex scholis et commentariis etiam similitudines illae (6|iiot(6,uaTa) abIii
aliis
colligi potuerunt.
altero
etiis
testimonia
cum
tertio volumine Chrysippi fragmeuta et doctrinae testiiuoniis quae ad geueralem Stoicorum doctri-
uam
pertinent, ita composui, ut eam doctrinae formani, quae imperatorum aetatc fuit, quam plenissime repraesentarem. Atque typorum
genere tria locoruni geuera
ita distinxi, ut rectis typisi.
maioribus ipsa
Chrysippi fragmenta imprimenda curareni,citis
e.
locos, quibus ipsa Chry-
sippi verba scrvaiitur, obliquis typis eiusdem mensnrae,
quae de
pla-
Chrysippi, addito nomiue philosophi, proderentur aut certa ratione ad ea refeiTi possent, minutis deuique typis, quae aliquo modo ad coguoscendam Chrysippi doctrinam utilia viderentur. Atque moneolectores,
ne ea omnia, quae hoc tertio locorum geuere complexus sum, pro veris et propriis Chrysippi fragmentis a me vendi arbitrentur; sed omuia oiusmodi esse puto, ut aliquam necessitudiuem cum Chry-
sippi doctriua habeaut.iiihil
Nam
produut, etiam ea ad uos pertinere, quae
quis neget, ubi de ipso Chrysippo fontes alii philosophi ex Chry-
doctrina profecti eoque fundamento usi docuerunt. Itaque iis materiam utilem volui commodare, qui ex ipsis fragmentis Chrysippisippiet doctriuae testimouiisgiis,
profecti,
adhibitis etiam obscurioribus vesti-
de eius philosophia quaerere vellent.satis
Eorum autem
quorum
amplam testimoniorum copiam iam
placitorum, collectam haberem,
quotiens plura etiam inveniebam testimonia, ea quae nihil novi continerent ueque ulla re memorabilia viderentur consulto omisi. Quaevero ad philosophiam Chrysippi accui'atius cognoscendam utilia smit, ea volui quidem omnia complecti; siqua omisi, invitus feci. Sed fieri non potuit, ut omnia unius placiti testimonia uno capite coniunctatraderentur,
quia foutium loci saepe ad res
diversissimas
pertinent;
quos
discerpi et per siugula capita
distribui vetabat
seutentiarum in
ipso foute conexus, quem servari oportebat. Itaque quae de quoque placito testimonia hoc opere contineautur, non nisi ex indicibus subiectis
iutellegi
poterit.
Praeter fragmenta apud alios scriptores servata libri ipsius Chry-
VIsippi,
PRAEFATIOquamquaiulibri.
Vol. Coll. Alt.
V 22-25
dentia
nos pervenerunt per papyros. 1. In Herc. misera frustula exstant alterius de proviSeptem colunmae sunt eius libri extremae, cum submutili, adtisqX
scriptione
XQvaCxnov
nQOvoCag B, editae post Neapolitanos a
Gerckio in Fleck. annal. suppl. XIV p. 710. Quas cum in illo capite Vol. II quod est de providentia (p. 322 sq.) omiserim, hic ea proponere libet, quae aliquem fructum praebere possint. In col. I haect xaxti) Ixav' Xccxok(ov9^rj0iv ot)](lai yCvsd&ai {di aya&a yin)t,ova ovT(a, quae sententia etiam a Gellio In col. II disputasse fr. 1170 (Vol. II p. 336) Chrysippo tribuitur.fere
agnoscuntur: iv T(t'\
x)d(j(/Aajfc
videtur,'
omniaI
in
mundo
necessarioi
fieri
nXiiv
tav XQa)\x^dv(x(o)vnihilintelligi
v(ptest.
rj}i(bv
xal xGiv (a)Xl(ov
i;((6t) (ov.
In
col. III
po-
xeQl
IV de cognominibus lovis disputatur, ut apud auctorem K66(iov cp. 7 et apud Dionem in Olympica: x)bv {^Ca 6)(oxriQaIncol.\
aivai (xai)
(piikiov) xal ^bvlov (xal)
\
noXi{i(t) xal &lXG}g (jtoXXa\x&S
6vofia)0d^fi(yai.
In
col.
V
primum
dicit,
se
iam finem huic
librD im-
avxov xaxanavcov xov X6yov. Deinde capita quaepositurum dam disputationis enumerare incipit, quorum primum est: unam esseesse:
naturam unumque mundum: dsl yaQ dLeiXrj(pevat nQaxov (lev oxl (eC pap.) ovx ivdex(e)xaL (pv6LV aX(Xrjv) elvat xal aXXov(g x)66(iovg (xal)ovtog 6 x6(6(Log) xax(e6)xrj (T^)t ((p)v6ei ave(X)kixag anex(ov Cf. Vol. II n. 530 sq. In his verbis aveXXLX&g 7cccvx(a) xa (ov)xa.significat ita ut nihil deesset", scil. ex materia, quia
oxi
i^S ov6Cag factus est.
avelhnagtur,
= avexXeCnxcog. Adi]8r]
mundus moneo propter Gerckium, qui Quod
ix ndc6rjg aduotat:
deos sive daemones pertinere viden-
quae in col. VI leguntur: (xav) (lev xad^' oXov dexxLxav ovxav aQtxrlg^ ov xaxCag, xav d' evavaXr]jtx(og n(Qb)g avxri(v i)x(6)v\x(ov,eav(11]
xvx((o6l)v
exovteg.
n(eQl)
daL\(i6v(ov [Aat\
.
.
.
.
eL
pap.]
^(v)6eG}g (xa&o X)ov xavza
8LeLXr](pivaL
certa ratione suppleri possunt.o(i(o)ia
(n)Q06r]xev.
In
col.\
Sequentia non VII haec leguntur: iav xaxa(vx)a\\
(en)i\yivr]xaL
(n)QovoCaL,
(x)b
^(Lb)g nQovoCa^^L^
x&v (dL)axri6d-a(L) [(oxeL6&a pap.], Se(iy i(neX)d-eLv aQXO(iivovg a(n)b xal xav (pv6a(ov, xa^cc^neQ) i(va)Qx6(ievog (e)lna, Qrfd^t]6e\ (xl))vx&v\
Ta(t) di XL
rationem, qua Juppiter per providentiam mundum gubernat, demonstrari oportet ex ea ratione, qua plantae a naturis, animalia ab animis suis reguntur (a;ro xav ilwx&v xal xav (pv6eG)v).
xaxa
nsQL xovxcov
xal iv\
xolg
^;uo/taV(ot j.
|
Tonov d avxov
'
.
Scil.
Deinde habemusCroenerto Herm.
2.
XQV6Cnnov AoyLxcova
Zrjxrj^iccxcov
^, editum a
XXXVI 552 sq.,est,
me
Vol.
H p. 96sq.,
qui
quamquamperspici
nondumpossit,
ita
restitutus
ut totus
conexus
sententiarum
multa tamen insunt, quae optime intellegantur
et de logica
PRAEFATIO
Vn
Ghrysippi ratione nova nos edoceant. Hic liber dubitari non potesty n. 19 p. 10) quin idem sit, de quo Valerius Maximus VIII 7, 10 (Vol. haec prodidit: ^Citerioris aetatis metas, sed non parvi tamen spatii
U
Chrjsippi vivacitas
flexit:
nam octogesimo anno coeptum undequadra-
gesimum Aoyixav exactissimae subtilitatis volumen reliquit.^' Patet enim haec non referri posse ad omnia Chrysippi scripta logica, quaehuius operis),xSiv
trecenta et undecim fuisse catologus Laertianus testatur (Vol. II p. 8, 2H sed certum aliquod significatur opus logicum, quodfuit
undequadraginta
voluminum.
Huius titulum nonZrjtrjfLciTojv
A&
simpliciter, sed
Aoyix&v
A@
fuisse ^oyinos docet auctor
catalogi Laertiani, qui,
locos
disposita
postquam cetera scripta logica per quattuor euumeravit, quintum locum addit: Aoyixov tdxovtettaQovdiutpoQavixtbg'6vta
ta
t&v
7CQ0iQr]fiivG>v
xal
xsql-
i%ovta Kyas} ^xoQad-qv xai oi 6(0(iatLxasxataXsyofiivav.ZrfT^^fiatafuit,
Zi^trjfidtcov
A@.
^oyixag jccqI tcbv numerus librorum. Neque Conspirat^rjtrleeLg
hoc opus, quod ad solam logicam pertineret, inscriptumrj^ixd et (pv6t,xd Chrysippi ^rjtijfiaTa exstarent, sed Illud koyixd in catalogo omitti poterat, cum ex koyixd.subintelligeretur.
cum etiam
ZriTijfiata
antecedentibus
Itaquetituli
etiam
titulus
cum
Valerio
Maximolerius
conspirat.
Nam
ex plena
^rjtrjfiata,illo
catalogus
koyixd
forma: Xoyvxd ^tjT^fiata^ Vaomisit. Accedit quod ea, quae
Chrysippi opere prodit, ex iis demum intelligi posCoUectae erant in hoc opere misunt, quae catalogus Laertii docet. nores quaestiunculae logicae, quae propter parvum ambitum separatisValerius de
voluminibus edi non poterant; eaeque ad omnes logicae partes pertinebant, unde factum est, ut tota collectio ad nullam e quattuor illispartibus referri posset.
Per se
intelligitur
non uno tempore, sed per
esse, quotiens quaestionum convoluminis ambitum aequaret. Inde factum scriptarum summa modici ultimum volumen a sene philoest, ut undequadragesimum idemque
singula volumina hoc opus editum
sopho paulo ante obitum conficeretur. Atque ea re uti potuit auctor Valerii, ut Chrysippi constantiam usque ad mortis limen in labore
Huius igitur operis perseverantis illustraret. nobis restituit Croenerti industria.
primum volumen nunc
Item ipsius Chrysippi liber vulgo creditur 3. Papyrus Letronnii xsqI djcotpatLxav, denuo post Th. Bergkium a me editus Vol. U p. 52 sq. Atque certum est hanc scriptionem ad Stoicam eamque ChrysippinEQi dxotpatLxav doctrinam aliquosippi librum tcsqI dnotpatixGiv
modo
pertinere.
Sed ipsum Chry-
nos tenere credi nou potest. Nihil enim docetur, sed enuntiata negativa ex poetarum libris collecta ad
examinandum proponuntur utrum
sint dnotpatixd necne.
Itaque
vi-
Vmdentur haec vel in
PRAEFATIO
usum
discipuli alicuius
citationis gratia sententias
poetarum
scripta esse, ut ille exerexaminaret, vel quod probabilius
videtur ab ipso discipulo scripta. Fortasse magister nihil nisi ipsos poetarum locos discipulo tradidit iussitque eum ratione syllogistica examinare, num essent d7to(pccTLX& a^Kb^cctcc. Atque partim sunt,
partim non sunt.et ea
propositam ut recte perficeret, oportebat discide axiomatis et ea quae de syllogismis Chrysippus quae pulum Sed ille valde indoctus fuisse docuerat, cognita et perspecta habere. Nam omnia in suspenso reliquit, cum vai ov et propositiovidetur.nibus minoribus (talgnQ06l'i]ilfS6i)
Rem
et conclusionibus (tatg imtpoQcclg)illis
omnibus adpingeret, postmodo alterum ex o^, prout melius visum esset deleturus.
vocabulis, sive vaC sive Talis scriptio videretur a
magistro proficisci potuisse, qui discipulum proprio iudicio usum aut vaC aut ov delere iuberet, nisi omnes fere illi syllogismi ita confor-
mati essent, ut nihil concludi posset, Hanc enim plerique formam habent:
si
sl
propositio minor affirmaretur. tb :cQG>tov tb dsvtsQov vccC'
Patet hac syllogismi forma ov' t6 dsvtsQov. vaC' ov. tb nQ&tov. Tum enim nihil concludi potuisse, nisi negata secunda propositione.xceta tbvsi
t6 XQatov^
dsvtSQOv XQVffiTtJCov avccjtodsixtov hic syllogismus evadit: tb dsvtsQov akXa [lijv ov tb dsvtSQov ovx aQa xo
TCQ&tov eaque ratione
discipulus eas poetarum sententias agnoscere non essent dzo(patixa di,iG)(iata. Affirmata autem altera poterat, quae Pauci sunt sylpropositione patet nihil omnino concludi potuisse. logismi xatd tbv nQcotov XQv6Cnnov dvan68sixtov hac forma usi:
t6 nQcbtov t6 dsvtsQOV vaC' ov' t6 nQ&tov vaC' ov' tb dsvtsQov: In his igitur scriptor id enuntiatum, quod 22. (1), 2, 12, 14, 15, ei ad exarainandum erat propositum, krjyov posuit iv t& ffvvrjfi^svG)sl
Haec forma erat ex usu, ubi propositio in propositione maiore. rainor (fj nQOdlrjcpig) affirmari poterat. Negata enim nulla omninoi.
e.
evadit conclusio.
Miram
vero accidit, quod
iis
tantum
locis
hac forma
usus est, quibus propositionem minorem negari oportebat. Itaque cum tanta appareat in tota scriptione scriptoris inscitia, a Chrysippo cei*te non profecta est, acutissimo logicae auctore. Atque cum totaratio vitiosa sit, dubitari potest, num singula, quae in papyro exstant, errata corrigere liceat. Quae cum ita sint, erunt fortasse qui omnino hunc libellum in Chrysippeorum syllogen a me recipiendum His vero non assentior. Insunt enim in hoc libello, fuisse negent.
quamvis pauca pro amplitudine, vestigia Chrysippeae doctrinae. Ad syllogisticam quidem doctrinam nihil lucramur, nisi quod Stoicorumest,
lemmatis condicionalibus plerumque
uti;
Chrysippus docuit, aliquomodo
illustrantur,
quae vero de axiomatis Sed de ipsa doctrina
PRAEFATIOdisputare,
IX
non huius
est loci.
libellum ederem, locisiu adn. Bergkii
Hoc tantum mibi addendum est, cum quibusdam me erravisse. 1. Erravi quod p. 52
Est enim verissima.
rationem, ovx p. 52,37 delentis, dubiam osse dixi. 2. P. 53, 23 inserenda est haec (MJtfZiy^tg, quaeval oi3.
per errorem omissa est:
Ohi
ijv
&vt(xeitai d^iana
Ttjiaa.
P.
50,3
secuiidum
xatcapauxbv r^' ov (ante E{fQt>xidi)s)in
nnnc mihi videtur delendumRestatilla
esse,
papyrus Ilerculanensis 1020,
quam
Herma
XXV
rettuli. Atque quae in illa commentatione p. 473 sq., ad Chrysippum etiam nunc probo. Probabile enim puto ipsius hunc esse librum dixi, Chrysippi, e quo etiam Arius Didymus apud Stobaenm ecl. H 111, 18 W.
(Vol. III u. 548) hausisse videtur.
Fragmenta Chrysippi primus Annalibus Academiae Lovauiensis.mihi praebuit.
collegit
fiaguetus
anno 1822
iu
Hic
liber
nullam fere utilitatem
Voluit euira Baguetus ea tantum fragmenta Chrysippi coUigere, quae adscripto philosophi nomine leguntur; ego vero ab Usenero monitus longe aliam rationem secutus sum, quam supra exposui, ut etiam latentia Chrysippeae doctrinae vestigia eruerem. cedit quod ille omuia fere fragmenta ad certos libros rettulit.
Ac-
Sed
constat ex rebus tractatis de sede fragmentorum Chrysippeorum plerumque nihil concludi posse, cum philosophus in multis libris easdemsententias repetere solitussit.
Cf. Vol. 11 n. 30.
Etiam
in textibus
Coramenconstituendis neque diligens ueque acutus fiiit Baguetus. tarium quidem addidit ille satis verbosum, quo ipsa fragmenta quasi Mihi magis ex usu visum est, ipsa fragmenta, secundum obruuntur. doctrinae capita ordine quam maxirae perspicuo disposita, proponere.Chrysippi, TceQi JiQOvoCag et tceqI (IftaQfidvrjSi Alfredus Gercke iu Fleckeis. Amial. suppl. 14 (1885) reliquias collegit Quem optinie de illis fragmentis meruisse constat. Erant p. 601 sq.
Duorum operum
tamen
et in sententiis eligeudis (maxime quidem in Alexandri libro, de fato scripsit) et in textibus constituendis, quae rectius adquem ministari posse crederem.
DeUtsint,
graTissimis philosophiae Chrysippeae fontihus.
collectione testimoniorum,ii
quam
in altero et tertio
volumine
proposui,
qui in
philosophiam Chrysippi
inquirunt, recte uti pos-
maxime opus est, ut de singulorum fontium indole recte iudicent. Itaque, cum de omnibus auctoribus disputare longum sit, de iis quidem, quibus longe maxima testimoniorum pars debetur, panca
X
PKAEFATIO
mihi praefanda esse sentio, ut quo quaeque iure ad Chrysippum rettulerim quaeve fidesiis
habenda
sit,
intellegatur.
DePlutarchus
Plutarcho.contra Stoicos conscriptis permulta
cum duobusita
libris
non solum propria philosophi Chrysippi fragmenta verba sed etiam librorum titulos unde desumpta essent describeret,attulerit ut
multaoritur,altera,
et
nomine philosophi
et titulo
libri
omisso,
duplexlibros
quaestio
altera
numilla
ipse Plutarchus
tot
Chrysippi
versaverit,
quae exse
priore pendet,credibile
passim afieruntur ad eundem
ea quoque quae sine nomine Chrysippum referenda sint. Ac primumest,
num
quidem per
vix
tot Chrysippi
libros
ab ipso Pluinteripsis
tarcho tanta
diligentia et lectos esse et
excerptos,
ut discvepantiasfuit vel
quae inter locos diversorum librorum longe inter se remotoscederent, posset animadvertere.Stoicis
Nam
quae
difficillima
Chrysippeorum
lius cessisse probabile
eam alius disciplinae alumno tanto meuon est. Ut igitur nostratium philosophorumlectio,
doctrinas quidem noruntlibros
quicunque liberalibus artibus eruditi sunt,
quorundam, qui spinosa disserendi ratione utuntur, ne docti quidem, ita Chrysippus ex eis auctoribus videtur fuisse qui a plurimiseruditorum omnino non legerentur neque ab ipsis philosophis nisi doctioribus. Huius rei documento sunt Ciceronis scripta philosophica,
quae nullam ipsorum Chrysippi librorum notitiam produnt, documento sunt Senecae dialogi et epistulae, quibus cum assiduam recentiorum philosophorum lectionem redoleant, nuUum vestigium inest studii diliTestis est Epictetus in Arriani Epigentioris in Chrysippo coUocati.
alumnos qui multos Chrysippi libros legissent eosque qui siue praeceptore Chrysippum legere animo valerent, hac re exsultare solitos esse tamquam multum in sapienta profecissent. Atque in scholis quidem Stoicorum eadem aetate discipuloscteteis (I 4,6),
eos Stoicorum
explicandis Chrysippi verbis exercitatos esse, idem Epictetus saepius testatur, sed quid hoc ad Plutarchum? At ne hos quidem Chrysippilectione studia inaugurasse arbitror, sed primum introductiones quasdam arcessivisse (Epictet. diss. II 16, 34: Eldaycoyccg ^nQai^d rivccg xui XQVGlnnBia aviyvcav cf. ibid. 17,40: xav ^tccdag rdg eiGayayag xal
rdg (Svvrd^Eig rdg XQv6tn7Cov (itrd rav ^AvrmdrQov Tcal l4QXdr](iov duXd^ofiev) quales et tunc permultas exstitisse credibile est et nos
etiamnunc habemus Dioclis apud Diogenem et Arii Didymi apud Stobaeum exempla. Sed de his quidem alio loco fusius erit disputandum. Plutarchum certe tam diu et tam diligenter Chrysippo operam dedisse, credi
non
potest.
Neque Galeni exemplo
id tueri possis,
quem
PliAEKATIO
3Uconstat.
complura Chrysippi scripta ipsumleniille
legisse
Nam
inde a 6a-
temporecondidit,
tales libros,
qualem
de Hippocratis et Platonis placitis''
adyersariorum libri per singula enuntiata valde in more fuisse, etiam Alexandri de fato, Origeimpugnarentur, nis contra Celsum vel, si ad inferiora etiam tempora descendimus,quibustoti
Cyrilli
At multo
contra Julianum aliisque patrum ecclesiae libris monstratur. diligentiore et assidua magis lectione opus erat, ut talia
conderentur, qualis Plutarchi de repugnantiis Stoicorum libellus exstat. Sed ipsam librorum Plutarcheorum formam examinemus, si forte inde
Ac primum quidem de ordine et conexu senquaestio dirimi possit. Quodsi tentiarum, postea de rebus a Plutarcho tractatis quaeremus. Marte Plutarchus cum Stoicis confligeret, aut omnia, quae ex proprioChrysippi libris excerpserat, certo quodam ordine digessisset aut siiigulas repugnantias nuUo ordine coacervare satis habuisset. Quae reroregnat ratio ut partim in ordinem res inordinatae et inconexae relinquantur, eam a sani digerantur, partim scriptoris mente abhorrere iudicamus, qui quidem in tota libri con-
per
librum de repugnantiis
formatione a se ipse pendeat.
Quae
libri
forma ut accuratius
intel-
legeretur argumentum per capita esset enarrandum, sed exemplis rem ostendere sufficiet. Quae igitur inde a cp. 31 usque ad 40 cri-
mina profemntur, exemplum praebent disputationis suo ordine aptedecurrentis:tresillae
6 tcsqI d-eav Xdyog his capitibus ita examinatur, ut divinitatis qualitates, t6 evxoirjrixdv^ t6 cccp&aQtov, t6 fia-
nam
XttQLOv
Antecedunt autem theologiam ethica deinceps tractentur. inde a cp. 1 1, quae tamen haud raro alienis interrumpuntur, ut cp. 23, 24 et cp. 28, 29. Nec non cp. 14, 16 quamquam ad ethica pertinent,
filum interrumpunt; his enim Plato et Aristoteles a Chrysippi reprehensionibus defenduntur, quo vinculo res alioqui diversas scriptor comprehendit. lam cum etiam cp. 24 et 29 eiusdem disputationisvestigia appareant, Plutarchus testatur
longius se persecutum esse ipse (a fihv Qrjtiov vjcIq nxdtavog iv &XXotg yeyQantai XQog avtbv), his autem omissis cetera r6v xeQl &ya^Giv xai xax&v xal tccqI 0o(pCag xal xaxiag k6yov contineant, duos
quam
alio libro
1040
D
ovv
fontes a Plutarcho adhibitos esse suspicamur. Neque enim ordinem, aliena inserendo turbasse censendus est. Accequem ipse instituerat,dit quod,
cum
altero libro, qui de
communibus
notitiis"ita
inscribitur,
eadem
fere ethica et
theologica Stoicorum
placita
impugnentur,noti-
ut pleraque repugnantiarum" capita
cum
tiarum" capite simili comparari possint, eorum quae additamenta esse docui in altero libro nec vola nec vestigium exstat. lam ad ipsas res a Plutarcho tractatas pergamus. Quo loco hoc statim mo-
aliquo
communium
Xniiendamest,
PRAEFATIOtot
refutatioDes
insignes, probabile est Plutarchum, hominem doctum et positas esse. assidua antiquorum lectione imbutum, quae a pristinis Stoicorum ad-
numero
non
videri
placitorum Stoicorum, et acumine et ab ipso Plutarcho proprio Marte com-
Num
erant neglexisse? Utrum probabilius acutissimas Chrysippi et Antipatri refutationes easque maxime quae ad verba magis illorum quam ad rem spectant, post couiphira saecula inventa esse an ab ipsis illorum aequalibus et adversariisversariis contra illos disputataest
comm. not. cp. 27 extr. post longiorem disputationem, quae ad Stoicain nQl TsXovg doctrinam pertinet, haec addit Plutarchus: ccXXa tovxo ^sv d6iv ot %Qoq ^AvxMaxQOv otovxat Xeyaacerrimis? In libro de0d^ai,(lij
TTQog rijv
aiQ6iv.
Quid igitur?
nescitue
ipse Plutarcbus
quem philosophum impugnet? Famaue
accepit, ad cuiusnam philosophi
doctrinam spectent argumeuta ab ipso excogitata? Patet, ui fallor, hoc modo uon posse loqui nisi eum, qui argumenta ab aliis traditaet accepta prodit.
licet
Hinc ad aliam rem eamque gravissimam facilis transitus. Scimirum est, quod praeter ipsum Chrysippum uuius fere Antipatri
Nam exceptis primis repugnandoctrina compluribus locis spectatur. tiarum" capitibus ne Zeno quidem et Cleauthes respiciuntur, eorum Quod qui post Autipatrum fuerunt uuUa omuino mentio occurrit.quale sit ut accuratius iutellegatur, facit locus imprimis memorabilis de repugn. cp. 38, ubi Phitarchus verba Antipatri affert ex libro dediis,
quibus
omues
philosophos
diis
Deiu Plutarchus haec verbaXQv6L7C:n;og
iufert:
ovdEig
&(p%^aQ6Cav tribuisse testatur. ovv i6ri rcov ndvrav 6
xar' 'JvrCjtarQOV
a(p%aQrov elvaisi
rav
&eG)v.
ovdeva yaQ ohrai jtXijv tov jcvQog Quibus verbis egregrium acumen inest,
ab
aequale Autipatri
fere si contratur,
coutra Autipatrum et Chrysippura, nuUum sectam Stoicorum dicta snnt. Nam Chrysippus carpi-
quod
ea,
quae nemiui philosophorum placuisse ipsius discipulus
prodat, docuerit, Antipater carpjtur quod principem scholae suae auctorem ueglexerit. Tales igitur cavillationes cum personas, non remspecteut, ab aequalibus profectas esse
consentaneum
est.
lam quod antea diximus, argumentaConferendumigitur
a Plutarcho prolata non po-
tuisse ex ipsius officina prodire, etiam siugulis exemplis probabimus.
comm. notitiarum"
cp. 35,
quo de ignerj
mundi
semine agitur (rbavrov)
(ielg'
*
'
is
6xdvxcDv ttvx6v,
rov
fia}(iov
icpr}'
iSCa iri&r)'
xal
ovv ix rov
(i,i6ov
fitt6rd6avreg
ttvrovg
^xxovto
iKilv ivoxX'i^6exe.''^
zfr)(ioxdQovg dh xov Ad^rixog
cc6na^o(iivovexr}
ttvxbv
xttl
tav ' ndvxtt nttQi^ovxog^ dxov6ag oi)xir
n^bg 'AvrCyovov, ag ixeCvov6wdLirQLil)e.
avra
AiyeruL 8\ xaleirj
(ura
rijv reXevrrjv
rov Zijva)vog elnetv rbv 'AvrCyovov^ olovSd^ev
d^ia-
XQOV
dxoXaXexGig.
xal
dLoc
@Qd6(ovog nQe6^evxov naQcc x&v
'Ad-rjvaCav ^rj6ev
avx^
rijv
xC d^av^id^eL ai)x6v ort,
iv KeQa(ieLxa ratprlv. eQorrjd^elg Si^ dLcc noXXcbv xal (leydXav avx(p SLdo(iiv(ov icpri^od^ev
a
bn
'
i(iov
ovdenanoxe ixavvad-r] ovdh xaneLvbg G)(p9rj.^^ ^Hv dh xal ^i^xrjXLxbg xal neQl ndvrov dxQL^oXoyov(ievog,
Xttl
6 Tl(lg3v iv roig UCXXoLg 6iav trjv vXrjV tb 8s noiovv tbv iv avtfj X6yov tbv d^sov.
tovtov
yccQ aiSiov bvta 8ta nd6rjs avT^g dr)(iL0VQystv sxa6ta. ds tb doyfia tovto Zrjvcav 6 Kvtisvs sv rc5 nsQi ov6ias.
Aetius
ti&rj^i
10
289). Zt^vcjv Mva6sov Kitisi)S dQ%as {ilv tbv d^sbv xal f^v vXrjv^ cav 6 (isv S6ti tov noislv aitios, rj ds tov nd^^Siv^ Achilles Tat. p. 124E. Z^vcav 6 Kitisvs dQ^ds 6T0i%sia 8\ ts66aQa. slvai Xsysi tcbv oAcov d^sbv xal vXrjv, d^sbv (isv tb noiovv, vkrjv 8hI 3,
25
(DDG
p.
15
tb noiovfisvov, d(p rav td ts66aQa 6toi%sla ysyovsvai. Philo. de Provid. I 22. Zeno Mnaseae fUius aerem deum materiamet
'
dementa quatuor.
Theodoret. Gr. cur.
aff.
IV
12.
Ztjvov ds 6
Kitisvs, 6 Mva6sov, 6 KQatrjtos q^oitrjtrjs, 6 r-^g Utcaixrjs aQ^as aitbv d^sbv xal tr^v vXrjv dQ^ds sq)r]6sv sivai. Qe'6sci)s,
8620
Chalcidius in Tim.
c.
290.
essentia, ut
Zeno
et Chrysi]^pus.
Silvam quippe dicunt
Plerique tamen silvam separant ab esse id quod
mbest his omnibus quae habent
qualitates, essentiam vero
primam rerum
omnium silvamsine
vultu
et
antiquissimum fundamentum ea/rum, suapte natura informe: ut puta aes, aurum, ferrum, et caetera huiusvel
modi25
silva est
At
vero quod
tam
eorum, quae ex iisdem fahrefiunt, non tamen essentia. his quam ceteris ut sint causa est, ipsum esse snJhEcl. I 11. 5a, p. 132,
stantiam.
87 Stobaeus
26
W.
(Arii
Didymi
fr.
20
Diels).
Zrjvatvos' ov6Cav 8s stvaitrjv30 (iSQri
ndvtcDV nQihtrjv vXrjv, Tautrjv 8s na6av di8iov xal ovts nXsica yiyvofisvrjv ovts sXdttca' td 8\'ovtcnv
tav
tavtris ovx dsl ta^btd 8ia(isvsiv dXXd ^iaiQst^d^ai xal evyxet^d^ai.
8id tavtris 8s 8ia&slv tbv tov navtbs k6yov, bv sviOi slfiaQ^isvrjV xaXov6iv, 0i6vnsQ xal iv tfj yovfi t6 6nsQ(ia. Epiphan. Haeres. I b, DDG p. 588. (pd6xsL ovv xai ovtos {Zrjvav) trjv vXrjv 6vyxQovov
Xttkav tG)35
d^SG)^ff Ttt
i6a tats
dXXais
alQS6s6iv.
ysvs6iv
f'!
ndvta 8ioixsttai xaX nd^xsi.
Diogenes Laert.VII 150.
sCfiaQfisvr^v ts
stvai xai
15 aerem) de hoc errore cf. Diels DG p. 2, qui in graeco exemplari MQtt Ad hoc fragmentum et sequentia cf. 11 pro dqxds scriptum fuisse putat. n. 300328. 20 Cf. II n. 316. 28 bvx(av C, %Qmtaiv F.
PUYSICA Lo\)6Cttv...
25itg. . .
6i tpu6i tS>v HvTajv ttnavxfov xi^ XQaTrjv vXijv
Zrjvav17
xttlelTut dh17
dix&g
ov6ltt tb xal ^Xri
^ tb Tcbv
ndvTmv
xttl
t&v
ixl (leQovg.ri
^lv ovv t&v ZXtov
o^b xXiiavxttl
oiks iXttTTav yCviTai,'
dh
T&vCf.sit
deum scUicet hoc csse quod qualitaiem insepardbilem deum silvae, eundemque per sHvam meare, vdut semen per membra genitalia. 88 Chalcidius in Tim. c. 292. Deinde Zeno hanc ipsam esscntiam finitam esse dicit u/namque eam communem omnium quae sunt esse substantiam, dividuam quoque et usque quaque mutahUem: partes quippeStaici
ixl (liQOvg xttl xXeicav Chalcid. in Tim. c. 294.
iXaTTav.i
sUva
vd etiam
10
eius verti, sed
non
interire, ita ut
de existentilms consumantur in nihi-
lum.sic
neque
Sed ut innumerabilium diversarum, etiam cerearum figurarum, formam neque figuram nec uUam omnino qualitateni propriamet
fore censet
semperortu sit
fundamenti rerum omnium sUvae, coniunctam tamen esse inseparabiliter cohaerere alicui qualitati. Cumque tam sinesine interitu, quia neque de
u
quam
non
existente
subsistit
neque
coitsumetur in nihUum,
non
deesse ei spiritum ac vigorem ex oMemitatc,
qui moveat quac cau^a
eamsit
rationabiliter totam interdum,
nonnumqu^m pro
portione,
tam crebrae tamqu vehementis universae rei conversionis ; spiritum porro motivum illum fore non naturam, sed animam et quidem rationabilem, qu^e vivificans sensilem mundum exomaverit eum ad hanc, qua nunc ifdustratur, vcnustatem. Quem quidem beatum animal d deumadpdlard. 89 Stobaeus Eel.ttLTiov 3' bI p.
20
138, 14elvtti
W.
(Ar. Did.
fr.
18
p.
Zrjvcav
q^rjelv
di' o'
ov dl aixiov
6v(ifi(firjx6g'
457, DieU). xat
25
t6 (ihv tttxLov 6a>(ia., ov dh aLtiov xaxrjyoQrj^jLa' advvaxov d' elvtti xb to 8h Xey6(ihv aixLov xttQElvttL, ov di i6xLv aXxLov (i^ vxdQxetv. ttXxL6v i6XL di' b yiyvEXttC Tt, olov dia (isvov xoLttvxrjv ix^L dvva(iLV'xijv (pQ6vr}6LV
yivBXttL xb
tpQovstv xal
Sloc
x-^v tl;vxriv
yCvsxai xb
^fiv
xal
dLcc xrjv
6G)tovg slvai 6xTfi^atL6iiovg tfig vXrjg. p. 616, 2). Zi^vcav dh 6 Utotxbg ta
Galen.;|r(>(f(ara
STmxbg xahist. philos.
XQfonccta
27
(DDG
i7cCxQvo(ia6(iivov.Satb
15
Cf.
n
n.
437. 564.'
Schol. Apoll. Rhod. I 498. xal Zifvrav dh tb naQ 'HdLodci xdog vd(OQ elvaC v6Lg ndvrcag i6rl XoyLxrl' ov yccQ ol6v rs t6 dkov rov lUQOvg %Bt-
Qov
slvaL.
Physica m.De116Achilles
caelo et de caelestibus.in Arat.
Tat. Isag.
5
p.
129 e.
Z^/^vfov
6
KLrLSvg
ovrag avrbv d)QL6aro' oiQav6g i6rLV aid^iQog rb s6xarov' ii, ov xal iv c5 i6tL ndvta iiupav&g' nsQiixsL yuQ jidvta xXijv aitov' ox)6sv
yuQ iavtb nsQLi%SL^ dkk stiQov iotl nsQLSxtLx6v.''' 116 Aetius II 11, 4 (DDG p. 340 b 6). Z^voav jivqlvov sIvul rbvoi>Qav6v.
'
so
117 DiogenesnaQutQL^o^ivcavr)
Laert.
VII 153. 154.
d^tQUJt^v 61
l|a^tv
vstpav
nsQl tov oAov7 item Baiter.
Qiiyvvfiivoav vnb nvsvfiatog, dyg Z^^vcav iv ta ^QOvtriv 6h tbv tovtav tl>6g)ov ix nuQurQLtlfsag rj14 in explicatione a recentiore Stoico adiecta haec ita antQiuctinois (Bk., ani(ffucros libri) Xoyuvs
u
variantur:
6 Si ys
K66(we SQiixH
ioYix&v
l^cocov
Xoyixbg &Qa iatlv 6 xoa^toi.
34Q-^^smg'
ZENO cmEUs.xeQccvvbv Sh
|a^tv 6(po8Qav fista)
JcoXXijg
^Cag
7cCnxov6av
knl yfig vsfp&v JtaQatQi^o(isvlvt,
o^te fivd^etai
de6n6liei oijte 8e67[6^etui^tai, o{rr
vjid tivog oik* avtbg fiid^i tiva^ oijts oike xaxoxoiel ttva oih' avtbg xaxoxout'
%
xaxotg neQinlxtei "^^oi^t oike i^axatatai oijte i^axata dXXov^ oijte dia^evdetai oine dyvoet oijte Xavd-dvei iavt6v, oijte xad^^Xov ifevdog vxoXanfidvei,' evdaifnov di i6tiv (idXi6ta xal evtvxrig xal (laxdQtog xal bXfitog xal ev6e^iigxal ^eotpiXiig xal dii(0(iati,x6g^ fia6iXix6g te xal 6tQatrjyixbg xai xoXitixbg xttl olxovoiiLxbg xcd ;i;(>f;/iaTttfTixdg. tovg 8h g>avXovg axavta tovtoig ivavtCa Ix^iv.B. Ztaixbv di d6yfia i6tlv' bti xdvta 6 60(pbg xal (paxfiv (pQOvCftag dQtv6er dib xal TC(i(ov te ev xoiri6ei 6 0Xid6i,og etpr) (fr. 22 Wachsm.) [xal]^,ZrjVG)veL6v ye (paxf^v e^eiv bgd)gfii^
BXXov noiet xaxotg xeQt,xCxteiv\
10
217 Athenaeus IV 158
1$
(pQovC(i(og
(le^id^xev^tijv Zrivcoveiov
oi>x aXX(os dvvaiiivrjg iilfi^d^flvai (paxrlg el (i^
xatd
v(pr^yri6iv bg e(pri^^elg
8\ (paxfiv i(ifiaXXe 8va)8ixatov xoQidvvov^^.
218 Philo xeQi tov xdvta 6xov8alovp.
45 Mang.
d^LOv tb ZrjvmveLovr\
iXevd^eQov elvai Vol. II ixL(p(ovfi6ai otl d-attov av d6xbv
so
^axtC6ttLg xXrjQT^ xvev(iatog
^Ld6aL0 tbv 6xov8atov bvtLvovv dxovttt
8Qa6ttC tL
t&v d^ovXr^cov86y(itt6L
dvivSotog
yaQ xal
drl66ritog
ilrvxrj,
ijv
dQ^bg X6yog
219 Plutarchus de
xayCoLg ivevQ&^e. aud. poet. 12 p. 33d.
xal 6 Zrjvoov ixavoQp.
n
^ov(ievog tb tov Eo(poxXiovg (Nauck fr. trag. b6tLg 8h XQbg ttjQavvov i^ixoQevetaL,
253)
xeCvov *6tl 8ovXog, xav iXevd^eQog(ietiyQa(pev
(uiX^i
ovx 66tL 8ovXog,ToiXevd-iQG)
)v
iXevd^eQog
(i6Xr},xccl
so
vvv 6vvewpaCv(ov tbv d8ea
(ieyaX6^Qova xai dtasi
xeCvcDtov.
220esse
Cicero de finibuspotesf,
V
84.
Pcmpertasest.
mdl/um
est,
mendicus
heatm rwmo
quamvis
sit sapiens.
moclo, sed
etiam divitem dicere cmsus
At Zeno eum non beatum idem pro Murena 61.esse,
ss
solos sapientes esse, si
mendidssimi, divites. 221 Cicero pro Mur. 61. solos sapientes
si
distortissimi,
o^' iteQtJtintfiv19 hunc qnoque
4 oi
libri (ante dtait.), corr.
Meineke.
6 xax&g
libri, cozi.
Gkisford.libri.
13 ndvxa tc Eaibel, re 8uppl. Meineke. versum Timoni tribuit WachBmuth.
ndvra
54formosos.
7.EN0 C1TIEU8.
de
fin. III
75.
rede
etiam piilcher
appdlahitur:
animi
enim lineamenta sunt pulchriora quam corporis. 232 Diogenes Laert. VII 33. ndkiv iv rf} noXixila 7caQi6xKVxa xoXixdg xal tpCXovg xal olxsLOvg xal EXevd^sQovg xovg 6xov6aCovg5
(i6vov.
223 Clemensxdff,
Alex. Strom.Aa/Scov, 6
V
14,
95
p.
703
P.
Z^vav
xe 6
Uxai-
jiaQa
nXdxavog
dh aTib
xfjg
^aQ^aQov6e
(pLXo6ocp(ag^ xovg
dyad^ovg ndvxag dkXrikGiV eivaL (pCXovg XeyeL. 223 a Plutarchus vita Arati 18. v6xeQov10
XeyexaL
^xoXd^av
xbv elnovxa ^ovov avxa doxetv ^xQaxrjybv elvai (scil. Persaeus) XQog xbv 6otp6v aAAa vri d^eovg, q)dvaL^ xovxo (idXL6xa xdfioC Ttoxe xavZijvavog ^Qe6xe Soyfidxcavetc."Cf. n.
443.xe avxolg i6a riyel6d^ai xd Sextus adv. raath. VII 422.
224 Diogenesd(jLaQX7](iaxa,15
Laert..
VII 120. dQe6xeL.
ZVjvav. (prj6L xdvxevd^ev OQiicofievoL ol yteQl xbv Zrjvava idC8a6xov oxl t6a 86x1 xd.
xad-d
dyLaQxriiiaxa.
Cicero pro Mur. 61.Inst. div. III 23.Cf.30
omnia peccata
esse paria.
esse
Lactantius
Zenonis paria peccata qtiis prohat? Cic. Paradox. m. Hor. Sat. I 3, 120 sq.Cicero pro Mur. 61.
225
omne delictum
scelus
ncfarium,
nec minus delinquere eum, qui gallum gallinaceum,
cum opus non fuerit,
quam etim, qui patrem su/focaverit. 226 Cassius scepticus ap. Diog.(iCovg xal dovXovg xal25
elvaL
ndvxag xovg
(lij
32. i^^Qovg xal noXeavxbv (Z^^vmva) dXXriXav 6novdaCovg^ xaX yovelg xexvav xal ddeXtpovg
Laert.
VII
dXXoxQCovg XeyeLV
ddeXcp&v (xaiy olxeCovg olxeCcov. 227 Cicero pro Mur. 61.
rtos
autem, qui sapientes non sumus,
fugitivos, exules, hostes, insanos denique esse dicunt.
30
6 de
228 Philo quod omnis probus liber Vol. II p. 453, 26 Mang. Zijvov ei xaC XLg dXXog vn' dQexrig d^^elg veavLX(oxeQov dno(irj
8eCxvv6L neQL xov(pT]6L'
elvaL
xotg
tpavXoLg
l6rjyoQCav
n^bg d6xeCovg.
ydQ' ovx oi(i(o^exaL 6 (pavXog, idv dvxLXeyrj rw 6novdaCc)', ovx aQ i6xlv l6rjyoQCa xa (pavXco nQbg 6novSaLov.^^ 229 Seneca Epist. 83, 9. Vult nos ab ehrietate deterrere Zenon,86
vir
maximus, huius sectae fortissimae ac sanctissimae conditor, audi ergo, quomodo coUigat virum honum non futurum ehrium. Ehrio secretum
sermonem nemo committit:ehrius
viro
autem hono committit: ergo
vir horms
non
erit."
26 xal add. Hiibner. 23 itoXsfiixovs BPL. praeceptoi"um et sententiarum Zenonis".
28 occurrit in enumeratione
C. ETlllCA.
65
Philo do Plantatione Noe II p. 356 Mang., 176 Wendlaiid. tl x^ ^i^vovxi ovx &v ris ivkdyag X6yov dxd^^itov naQaxard^oiro^ ^T^ dh aoq>di XttQaxaTarC^vrat,y^ ovx &Qtt ^ie^vei 6 iantoe
yill.
De mediis(Vol.
offlciis.,
UI
p. 184.)
xtt^xdv tovg TCaQaxaXfj.
234 Plutarchus deZtjvcavog bnolov i6tiv.li
prof. in virt.rj^Cov
12 p. 82f. oQa dij xal t6 tov dnb t&v ovsCqcov sxa6tov ahtov yaQ
6vvai69-dvs6d-ai nQox6:ttovtog ,
^^ts tovg
tL nQ06is(isvovVTtvovgi,
dXX
'
si ^1^9' ridd^svov al^xQa tivi savtbv TtQdttovta tatv dsiv&v xal dtojtcov oq^ xatd olov iv ^vd^a yaXrjvrjg dxXv6tov xatacpavst diar)
XdiinsL tfjg ^v^fijs t6
ag
Gnpikei^
ovdev al6xQ6v el 8e ireQ^ (leQeL rQiij^ag icp' a evQev dSvvcaiievrjv 7tav6ag xal naldag ex rfig (irjrQbg yevvaiovg noLri6ag ri ^v al6xQ6v; Pyrrh. hypotyp. III 205. dXkd xal 6 KLrLevg Zi^vciv q>rj6L (iri dro-
nov80
etvat rb (i6qlov rfig (LrjrQbg rea6cl)(iarog
eavrovrfj
(lOQie);ut(t
rQttjjaL^
ovde alko tt (leQog roveinoL r^g elvaL.
avrrjg
rQtipaL
xad-dxeQ cpavXov avxsXevei
267 Diogenes
Laert.
VII 33.
xal
i^d^fjrL
dh
r^
air^
XQ^^d^aL HvdQag xal yvvaixag xal (irjdev (ioqlov dnoxexQvcpd-aL. 268 Seneca Epist. 104, 21. quod si convivere etiam Graecis juvat,
cum25 alter,
Socrate,
cum Zenonenecesse
versare: alter
te
docebit mori, si necesse erit:
antequam
erit.
(levroL (inter quos Cassius tov Zfjvovog^ nQ&rov (ihv rrjv scepticus) iv noXXotg xarrjyoQovvreg hyxvxXLOv TCaLdeiav dxQr]6rov dnocpaiveLV Xiyovra iv dQXV '^'JS ^^-
269 Diogenes
Laert.
VII 32.
evLOL
XLreiag.30
260 PlutarchusX6yov iQGirfj6ag(scil.
de Stoic. repugn. cp. 8
p.
1034f.
rovrov de rbv
Zeno), dvriyQaxlfe (ihv JtQbg rfjv IlXdrcovogn. 78.
IIoXLreiav
etc.fr.
Antecedit Zenonis
261 Plutarchus3&xt
vita Lycurg. 31.
nXdrcov eXa^e ri]g Zfivav xal ndvreg o6ol
noXLreiag i)n6d-e6Lvrt
ravtrjv (Lycurgi rem publicam) xal ziLoyivrjg xal
neQL rovrcov inLxeLQrj^avreg elnetv inat-
vovvtaL., yQ(':ii(ittra xai X6yovg dnoXLnovreg (lovov. 262 Plutarchus de Alex. virt. I 6 p. 329 a. xal15 t^cpgaivsv scribendum esse (pro i(p' m svqsv) sed kiQm utQSi verum esse patet, non IrsQa fiiprj.
(lijv
fi
noXv ^av-
ostendit
III 246,
locus Pyrrh. 16 ri ^v corruptum;
fortasse rovt' ^v.
0.
ETRIOA.
61
xoXitsUc roH xijv I^xmx&v utQtSiv XttTafiaXofiivov Zi^tavog sls ^v xovto 6vvteCvei. xetpdXttiov^ iva /ti^ xaxa xdXeig iirjdh xaxu dy(lovg oix&(iev, idioig ixatfxoi dtcopttf/icvot dixttioig^ iXXa xdvxttg iv(uclofiivrj
d^gaxovg
ijy(0(ied-tt
dr](i6tag
xul
xoXCtttg,
elg dh ^Cog
&6JteQ ayiXrjg 6vtfv6(iov v6(iC3
xoi,v&
6vvxQeg>o(iivrjg.
^ xttl x66(iog, xovxo Zijvav
i
(ihv iyQarlfev a6xeQ 6vaQ ^ eCdmXov evvo(iCag ipiXo66(.ov, riiV 7ca6av d^xfj^io^vvrjv entdeCxvvvrat.ini rcbv i| 'AQxadCag d^ecoQ&v TCQbg 'AvrCyovov 7caQayevo(ievcov. ixelvot [rf] yaQ rjQC6TCov 6(p6dQa 6xv^QC07tG)g xai ev6xtifJt6voog, ojg Sovro, ' ovx OTt i}(icbv rtva nQO^^XtTCovreg^ dXX ovde dXXi^Xovg. ag de 6 n6-
Tog nQoi^atvev xai el6r}Xd^ev aXXa re dxQodfiaxa xai al 0TTaAal ai20 Tttt
avratg e&og i^rCv, iv raig dta^(o6rQatg ovx ert xareixov avxovg ol avdQeg,, dXXd ix rav yvfivai coqxovvto.) xXivav dvcoQficov xai i^6cov d)g d'avfia6T6v ti d^iafia ^e^hfievot' xaiOQXT^^TQCdeg^
xad^dneQ
25
fiaxdQtov rbv (ia6tXia dnexdXovv^ oti e^e6Ttv axtra rovrcov dnoXavetv^ xai ereQa rovrotg naQanXrj6ia ndvv noXXd r&v (poQTtx&v inoCovv. rcbv (ptXo66(pG)v ds rtg 6vfinCvcov rifitv^ ei6eXd^ov6r]g avXrjTQCdog xaiov6r}g evQvxcoQCag
ovx
inirQetlfev,
naQ' avrm., ^ovXofiivrjg T^g natdC6xi^g naQaxad-C6at dXXd ^xXr^Qbv avrbv el6rjyev. el%' v6reQov ncoXov'
fiivrjg
T^g avXrjTQCdog^f xa^dneQ id-og i6riv iv rotg n^rotg yCyve^&at^ ev re ra dyoQd^etv ndvv veavtxbg ^v xai ra ncoXovvrt^ aXXo) rtvinQ06d^ivTt, r}fi(p t6^r]ret xai ovx i(prj avrbv nenQaxivaf xai riXog eig nvyfidg rjXd-ev 6 6xXriQbg ixetvog q)tX66o(pog xai iv dQX^'
80
-d^aTTov
oitd
dv naQaxad-C6at intrQincov t^ avXijT()^dt." dtanvxfirjnore avT6g i6rtv 6 UeQ^aiog 6 neQi T^g avXrjTQCdogcprj^iv
rev6ag'ih (pcov
G)de'
yaQ 'AvrCyovog 6 KaQv6rtog iv ra ne^i Zrjvcovog yQa^Ztjvcov 6 Ktrtevg UeQeaCov naQa n6rov avXrjTQCdtov nQva-
fidvov xai dtoxvovvrog ei6ayayeiv n^bg avrbv dtd rb ri^v avrijv olxeiv oixCav, 6vvat6%6fi,evog el6eCXxv6e rijv natdC6xr}v xai 6vyxarsxXei6e rneQ6aCco.''^
29 veariffxos ^ 17 re del. Mub. 14 naqccQvy scripsi, nuQaSvf AE. 37 slaBtXxvas Kaibel, avv30 nqoc^ivTog A, corr. Cas. A, corr. Coraes. tiXxvae A.
PER8AEU8.
101cynicus
452 Athenaeus IV 162 b (Cynulcusbare dicitur, tum:)
oum
alios libros pro-
uoi>g
IleQtfaiov ts rot) xalov s
6
512 Stobaeus
Ecl. 1 20, le p.
171,2
W.
(Arii
Didymi
36
Diela).
30 avviQyuvvris podt 28 i^o(iot.uiCui libri, corr. Zeller. 2i> xal addidi. 31 ovv addidi; avvtQyovai offendit; fortasse i^X/a> nal ngue rrjv iKitvQaGtv. Bunt verba Plutarchi Cleanthis sententiam refellentis.
PHY8ICA.
115
Zi^vcavi xal KXeav^n xal XQvaixx^ &Qi6xn x^v o\>6Cav itttafiaXXHv olov iig 6xiQfia xb xvq^ xal xdXiv ix rotkov rotatkijv &xoxiXil6^at T^v diax($tf/ti}tf(v, oXa xq6xbqov ^v.
513 Cicero de
nat. deor. II 24.
argumentis docet, quanta esse ullum cibum tam gravem, quin is nocte et die concoquatur; cuius etiam in reliquiis inest calor iis, quas natura respuerit. (Fortassc etiani quae aiiteceduDt verba ibid. 23 ex Cleanthe expressa suut a Posidonio:) Sic enim res se hahet, ut omnia, qme alantur et quae crescant contineant in se vim caloris, sine qua neque ali possent ncc crescere.
vis insit caloris in
quod quidem Cleanthes his etiam omni corpore: negat enim
s
lo
omne, quod est calidum et igneum, cietur et agitur motu suo; autem alitur et crescit, motu quodam utitur certo et aeqiiabili; qui quod quam diu remanet in nobis, tam diu sensus et vita remanet; refrigerato autem et extincto calore occidimus ipsi et extir^guimur (secuntur verba
Nam
supra exscripta). 614 Cornutus cp. 31. 'HQaxXi\g d* ierlv 6 iv rotg ZXoig x6vog, xud'' bv ri tpvOig loxvga xul XQuraid i6riv^ dvixrjrog xal dxfQiyivrjrosl6xvog xal rotg xaxu ^iQog xul dXxiig vxuQxav. de Alcumenae et Amphitryonis filio disputat, cuius facta a (deindeov6a^lisxaSorixbg
i&
recentioribus cuni dei
factis
permixta
sint,
a6r dvodidxQLru ysyo-
so
u^roQovfiivcov) rd^u 6* dv ^ AovT^ xul xb qoxuXov ix r^g xuXuiug ^eoXoyCug ixl rovxov Ov^^oXov d' dv ixdrsQov slrj Qto^r^g xul Htrevrjvsyfiivu str].
vivai ru rov ^tov idiu dxb
rav xsqI rov yjQaog
ytvvuuhi^xog' 6 ,uv yuQ Xiav rb dXxi^xurov xav &r]QCa)v i6xL\ xb xul xoi^6xrig S' uv 6 ^ebg dl q6xuXov xb xuQreQcorurov x&v ZxXav. xaQL6dyoixo xurd re to xuvxuxov 3il'xvt69aL xal xuru xb ivxov6vJtcct olxtCcog 8h xuQido6uv avx^v xav ^eX&v (poQdv. vbv KfpoL rfi "H^Yi 6vvoLXovvru^ hg bXo6x(Qi6xQov uv xb (6Cm,a ri} x^v SLdvoLuv bvra. 63g ydQ vxi)
Tc3 6