Mi see 11 a c r it i c a.

Poc ta apud Ch ad sium.De a Ii is qui bu sdamGramm ati~orum La ti norD m 10 cis.

Sosipater Cbarisius, accuratus caeteroquin in eitandisauctorum Iods grammaticus, ut Virgilianis Iods exceptis,quas multos Don Dominato Vil'gilio laudat, Don facHe an·ctorum omittat nomina, nonnulln tamen babet sine Quctoris.indicio, quae mor:antur Jegentem ,quaerentisque nomen .opcwram falluot. EtVirgilium ut taceam, cuiusnobisstilus feretam nolus est, quam Cuit iIli aetati, non mullum difficultatishabet, quum TerentiurnClmrisius lau9at sine nomine ,11. :109'cltr. :u5. :u6.IV. 244. ct ~47' ubidum contra ,timulurh cal·c.e, scribit, ante animum llabet Adllorsurn sti11l,uluin caleeselt Phormione. Vel quum Horatium, IV. 258. 259. med. 240.med. 241. init. et Ollidium I IV. 249. med. Ennium etiam fa­eile agnoveris aliorum eomparatione scriptorum grammatico­rumque: IV. ;43. .dio te AeacidaRomallOS 'Vlncert: posse.249.endo suamdo. 251.ter: jJ.farsa manus, Peligna colwrs,

fcstina vinlm 'Vu. .0 rite' tute Tati tibi tallla tyranne tulisti.Moerentes, jlentes, lacrymantes, ac miserantes. Et' Pacu­vium, nam Pacuvius videtur esse, IV. 24Q. extr. Ad Al­t{um non male l'etulerunt· vel'SUS tres ridi te ete. IV. 252.

Astyanactem, in coguomine fabula, vel aHa, audiretibi vi­(leads 11. 216. Ifeits heus pafer, ILeus Hector. Diffieilius estde cxemplo statucre 'll:f/ou8-iuf(;r)r;, Concitum tetuli sradloN,

IV. ~48. quod Catulli esse pet'hibet Vossius de Analogia IU.S7' p. 149.sq. praeeunte Pierio in Virg. Acn. XI. 118. SaneCon.citum tetuli sradun~ bonus est slyconeus, veI pars versus

Miscella critica. 487

pl'iapei, quo,lDetro nonnulla scripllisse Catullum, nune deper­dita, constat. 'Verum Pierio quantum tribllcndllm' sit, an incodice Charisii, quem $e commodatl1m ab lano Parrnasio habu­isse, antiquum,' liUeris Longobardicisscriptum, adGcorg. IV.

34. Aco. n. 90.11I. 91.V. 380. XI. 174. rerert, nomeninvenc­l'it Catulli, arnbigo.Locorum qui restant apud Cllarisium,sine nomine, uous est, propter quem baec scribo, manifestocorruptus, IV. 254. ubi schemata, quac dieit, JHu'ol«, per­seqllitlll' :

1(<<1" dnQ(ll1lJf,

Lma, deum qual! sola .,ides Jieriuria vulgi,Seu Cretea magis, seu tu Dicl,ynna yocaris,Hucdescende. Cfrtae rci dubitatioelt.

Ibi Cretea~, velCretaeam, viI: quisquamtuebitur.' Nequecnim' alibi boc Lunae nomen, Cretaea, reperitur J neque, sireperiretm', aut si quis potllisse Cretaeam Lunamdiei ex, coefficeret, quod Dianae cultus in Creta insula ruit, quicquamproficeret hoc in loco, uhi non epitheton de' variis, quae va­riis in Iods Diana sive Luna hahuit, unum. sed nomen re­qlliritur, eiusmodi, quod statiin per se ipsum deam signifieetLunam. Praeterea displicet sie dictum magis: seu magisCretaea-lIOCaris. Recepit locurn in Fragmenta P.V. L. p.388.5tephanus, sine animadvcrsione. Qui ulius attigerit, ut ali..quid iode lucri faeias, novineminem praeter Iae. NicolaumLoeDsemMisc. EpiphylI. VJIJ. ').7' p. 6').7. a quo versus ilIeita scriptus atferlur, fortasse cx editione principe: nam inBasileensi a G. Fabricio 1am editnm est, quod cx Putschioexhibuimus, et co.niecturam quominus '. putemus lae. Nicolai.L. esse ,obstat nimis puerile vitium metricum: Seu Cretaeamauis, seIt tu Dictynrza I'ocari. Emendavi:

Sive Hecate mavis, seu tu Dictynna 'VOcari.sitzecate -seucrete. Loquih1l', ut videlur, phal'maceutria. Quain re prorsus propria atque usilatll Hecates appellatio esf. Ct:Theocl·it. lI.n. QualUquam Theocl'itus ibi Lunam, :::"d~"']I',

488 ?vi i !l C () 11 a c ri ti c a.

ct Hccaten diSlingllit; latinus poetaLunam ct llccatcn, ut

multi, eandem facit. Et· ornnino poetae latino, ut ostcndunt

verba Huc JesccnJc, dum Lunam invocat Deam, simul no­

tlll» veneficarum, Thessalnrum maxime, a1,tificium ante ani­

mum vCI'lIatur, lnnam Jeducendi: qua de re propl'iaGraecis

apud PJatonem, Aristophal1cm, Lucianum, alios, vocabula sunt

x.a3r~tf!E;:v, xa3EAliiv 'f~v (1El~Ptjv, vel XaTal11E,~p, vel etiam Ka,­

TU'fEW, iisquc rc~pondcntia Latinorum deducere lwul-m, quollpoctis fortassc est usitalissimum, vcl ,deripere, quod Dotumcx lIol'ario, vel denique .dctrallere, ut Plinius H. N.XXX. I.

amhages ß;miliarum dell'al;entium lllnam, ct poeta in Antbol.

)~at. V.46 , 2Q•. ubi ilrter aHa Durm,annus sagae verba Cl: Pc­

tronii ~atyrico c. 154. a/fert: Llmae descendit ima[,'O Garmi..,llihUS .!led\Jcta meis. Nibil ciulllr\odi ap"d Theos::r~tum, ubi

ni~lil nisj luccm pr,aqhfIl'C cx .alto, Pfl.{l{E~V, Luna .iubelur v.I,~.,cl ,p~r~pl,s s<,CrislQAgicis Lunae vale ,<1icitpbqnllacc.utriav. 16S. sqq. at. fleesle adesse in tJ'ivio, llum prpce(hmt incan·

t;lmenta, I!ngitur v•. 55. et 36. Illud au,lemcomnume 110clae

Iqtinocul1l Thcocl'ito i quod apud 'Ulrumq'lc Luna cOllsciatestiscIue amonml est. oam p6riuria apudpoetam latil'lUm balul

d;llhic amalltium sunl periUl'ia, ct apud Theocritttm iterum.. .. c 'r f , .., Q' erG.. ~, ,lt.erUl\lcIuc .1I11~rtur: P{!U.,liO p,E'lJ 'roJt E!.!{))v OvEV CXI!TO • .<fun'u.·

Zli~«)'a,. Quo ctiam ref(~ras Appulcium Apolog. p. 29!i. Elmcnh.

Igitur ut solebat ad Jrlagorum cerimonias advocari Merclc­rjus cal'llIinul1l vc(:lor, ct illex animi rewt.S, cl Luqa 110­

ctium conscia, ct 11larzium potell,~ Tril'ia. DiCf)tTllla usilatum

'p,oetis latilJis nomen es!, Olme, idquc usitatissimum, ut Dia­

. na, nune etiam ut intelligatur Luna. Ut in Ciri v. 504.5. ubide Dictynna Dritomartide: alii, 'lIlO 1l0liol' esses, Dictynnamdixere lua de 1l01"lirZC LlUzam. hoc est, pucUae nomen transtu­

lerunt in deam. Et Pestus, quamvis inepta ctymologia utens:

JJictymÜt Dialla , quam esse latlant putabant, dicta, quodjhlgQre SilO 1l0CW olnnia ostclldat. Et haee quidem suflicel'ent

de Dict,ynlla LUlltl. AdtlolIl aHa duo 110n trita excmpla: ver-

Mi!icella eritica. 489

sum Marii Victorini 11. 2537. P. Dictynmi amm' progenie'S,Ilspice quis te cllOrus astris; el quo(l accommodatissimmn 'odrem nostram exemplum,. Senecae Tragiei, apud quem opc­,rans sacris magicis Mcdea, ubi Lunam odvocat, v, 750.8crlQ'

~linc Pltoebedicit, nUlle Triviae currm:, nune Dictynna, nune

Persei ct Becale. '

lam de auctore versuum iHorum, esti lubrieum est, inl1ac loei brevitate,.aliquid dicere confidentius, h.octamcn tumcolOl'cm orationis in universl1m , tum max;ime tu pronominiscollocatio0!'Jm, qualem ab Homero acceptam posteriores in cle­ßantiis numeraverunt, consideranti facile pcrsuadebitur,. vcr­

sus {lSSC aevo Augusti, v.el eoquod proximum Augusto fnit,haud indignos. Equidem quum ila ratiocinabar, ,non recon­diH alicuius poetae videri versus esse, sed eiqs, quo et~llm

alibi Charisius usus ~it, rlum poetas perlustl'O, quorum testi­moniis uti solet Charisius, dc CoruclioS,eveJ,'o cogitaba~l q\lc\Il911inqllics adhihet Charisius, J. 61. bis, 66'77.83. A;tquead idel~ poema, eundcmque poematis locum, videhatur re­ferrip~sse, quod ex Comelio Severo ,apponit Chari~ius I.66•. lgne(l. nam caelo· ducehat sidera J:'lwebe, Fraterni$'>uc­

cess()r cquis. Ncque iIlud, si quirl lllDplius IlariQlarilicet,ab adventu Hecates atque incantamentis alienum fore!, qqod excodem Cornelio Severo est apud Charisium l. 61.• ~t Beullm,vel, ut Putschius, Incertmn de Orthogr,. 280 I. Et sua con­

corde.> danl sibila clara dntcones. sive eomitantes Hecaten ser­peutes cogitenhll', nt est apnd Horatium Serm. I, 8, 34, sivede evocatis ct .tl'aetis magica arte el ineantatis serpentibus,ut apud Seneeam Medeae v. 684. sqq. et ,]05. el alios, sormasit. Etsi pIommque hane fuisse magiei c8n.tl1S in serpentes vimtraditur, ut sistantur, consopiantur, vel ctiam ut rnmpan­tur. Seu hoc, ut dixi, hm'!olari est. Et iUud ipsmn, Igncanam caelQ ete. ita. comparatum est, ut in mullas noctis de­scriptiones cOllveniat. Praelel'l~a ({uocl I'oliocimmdo efficiebam,

Cornclii Severi Imne, de fIlIO agitul'] villeri locum esse pro-

490 M i sec 11 a c r i t i c a.

pterea quod COl'ßclio Scvero etiam alibi utaturCharisius, \Taldeinecrtumest. Quid cnim, si alios Charisius auctores lihmpl:imo, alios quarto Jibro ante oculos hahucrit? Namprofecto

Charisius non ipse sua cxempla congessit omnia, sed aliasantiquiores grammaticos' sequutus est. Ut de Analogia anno-

. tationcs I. 93. seqq. ab C. Julio Romano sc ~s5umpsisse discrteprofitetuI'. in lihro quarta muha esse Charisio eum Diome­dis parte ca, qua genera loqnutionurn ct sc1lCmata reccnset, lihrosecnndo, commlmia iam observavit G. Fabricills pl'acf. inChat'i­sium. Unde communem utrique, Cbarisio ct Diomcdi , haequidcm in parte fontcm fnisse probahile est. Cogitaverunt yiridocti (le Comminiano; et sane Comn~iniani 'aliqtiotics mcntioncmfäcitChdrisius. ' Diomedi rm'sus Charisioque similis Donatllsest. Sie Ennii exempla, quac supramonslravi ex Cllarisio,

partim Diomedes ha'het H. 436.441. 442.444. partim DonatnsI. 1']38. init. p. 6. cd. Lindern. ct III. 1']']4. p. 31. sq. cd. L.lJIud, endo suam do, .praetCl' Diorncdem, etiarn Probus 1. 1438.p. 99. ed. L. sie corruptum: nanque mam·do; Marins Victo­rinus 1. 2499' sie: endo sua do; et· Consenlius Cl'arneri p.'].Pacuvii cxernplurn, Diorned. 11. 44']. ctlli hoc Diornedes Ennioti'ihuit; apuel Donatum non exstat, sed habet Pompeius Corn­mc'nt. Ar.tis Donati loeo olim prolato ah Rllhnkenio ad Julium

Rllfin. p. 26:1. nUlle p. 249. cd. Lindern. De 7f.(!Oa:1'EuH, vcl7f(lo:1'SI1Et, locum, in quo Calulli, ut pel'hibctur, mcntio,Diomedcs 11.435. cxlr. clmdculllllC, si tamen idem est, misereeontradum, ut non amplills poetae, aglloscas manum, Dona­

tüs p. I']'J'J.. init. p. 29' I~imlcm. et Isidol'llS I. 54. p. 50. cd. OUon.et magis etiam contraclum, Pompeins p.446. Quid dubitempaullopost patcfict, ubi DonaliJm eiusque sectatOl'cs recederea Charisio et Diomede hoe in loeo, ct aliis uti cxemplis, pro­bablli rationc monstrallo. Minun vCl'siculum, nam eredideririt

"crsum esse, Iballt qua poterant, qua non poterant,llo1l iballt,

Charisius IV. 242. Diomcdes 11. 444; Donatus 1,],]0. P.29. L.Add.l}l'iscianus XVII. 10:>7' Vol. 11. p. 5. Kr. apud qllt:m [bant

Miscella cl'itica. 491

qua potfl'allt, el qua non poterant, non ibant: ubi et fortasseab ipso additum Priscialloest. Verslls, Tipl':J'n all.rigamffc­

leres .leeere carinae, et Cumque guhernater magna coniersit

cf/uos 'Vi, Cbarisius IV. 243. ct 244.·Diomedes I1.451.prioremetiamDonatus 1775. p. 52. L. Vel~sum, Mater 11/e genuil, eatlem

moxgigllitur ex me, Cllarisius IV. :47, Diomedcs 11.458. Do­untus 1778. p. 35. L. Memorabilis etiam Diomedis eum C1Ia­risio consensus iIle, de qua Santenius monuit ad Terentian.M. p. 105. sq. De nunieris quum nihil nunc sit in libl'is Clla­risii, fragmentum Charisii apud llufinum p. 27 19. (in CiceroneOrell. Vol.V.P.I.p~ ]90.) ita eum Diomedis III. 513. med. dis­pntationc congruit, nt seite Santenius re6ngendnm locum eha­risii.ex scriptura Diomedis statuat. Taceo aHa minus rnemorabi·lia exempla, ct ordinem rerum saepe eundem, explicationesquelocol'Um sacpe ad verhmu easdem esse. Saepe, non semper :e. g. Enuiiversns Aio te Aeacida ete. Charisio cl: DiOlncdiitemque·Isidoro I.· 55. p. 50. Ott. amphiboliae, ve], ut apudmos seriptull1, amphil>ologiaeexemplum est, in eapitede vitiisoratiouis, Quintiliano VH. 9. 7' praeelmte; at Donato, ut PmboI. 1389' p. 43. L. cl Velio 'Longo de Orthogr. 221.0; propter iliUcl'am .in verho .dio, denique Prisciano, ubi dc coustrll­ctione agil, XVIII. I 157. tamquam vn/;(lfJ(t:l;()~ landatur. Eius­dem verSllS 0 Tite tule ete. Cl1a1'isio, Donato, Pompciobis, Isidoro ~ tamquam naf(Q{iotov, . Prisciano XII. 947' cl: inLib. deduodecim vCl'sib. Aen. 1257. propter tute pronomen.Apparet autem, qU3m sit lltilis haec, cHius specimina nOIl­nulladal'e placuit, grammaticol'Ulll inter se comparatio: tumad emendandum, ut in iIIo vel'SU, q:uem Diomedes Putschiiita corroptum ae mutilatllm, Curnquc 't5'llbernator mag/Zo cott­torsit eqltO (alii aute Putscbium: Cumque gubel'natol' COillOr.sitequos), exhibet, cmendandus e Chal'isio; qu.ihns tertius esttestis addcudus Quintilianlls VIII. 6, 9. tum ut intelHgatur,ule!' de duohns ad commulltlm fontem I1ntiquiorem accedatpropins, et sententiae grammaticorum ipsorum ut expli-

tl. 9\ljeill. 9JM. f. ll.l~il. t 32

492 Miscello critten.

CCnLlll' atque iIIustrentm', Velllti quod supra observabam,Charisio contra stimulum. calces sCl'ihenti ohVCl'Satlllll Tcren~

i.illlll esse, conl1rm:mt Diomedes H. 458. exil'. Donatlls HI. 1778,!ned. p. 35. L. apud quos ad'lJcrsum st. c. ut apml Tereutium.Scilicct nl.rumqnc dici potet'at laHne, adversulIl s. advel'slts

stimlllum calcare, el col/lra slilllulum calcare; atque hoc,contra, fOl'tnsse magis fnit in vita communi usil.atum: quaresie Charisius, at Diomcdes, Donatns, itemque Pompeiusp. 478. provcrbium ul esl A Ten~ntio conceptmn pl'aebent.rursus confra JsidOl'IlS agnoseit I. 36. p. 60. cd.Ou. . Pro

deum atq/(l'. 'tamil/um fidcm, notam ac Illultis usitatam 10­

lfllutionem, nnde Charisills 11. 209. cxlr. pt'Orel'at, sllperva'"eanea vidclur quaestio esse. Ego tmnen supra ex Terentio

}Hlllere, arml quem ca loclItio luculento loco, in ipso An~

dl'iae initio l. 5, I I. exstat, Chm'isium statui 1 pl'Oplcl'ea qUOllet alibi Tcrenlio non 1'01'0 ulilllr Chal'isius, ct hoclQCO sta­

tim alind a seena petitum cxemplul1l subiicit. Nequc obstat,quod eandem loentioncm, pro clewn atCfue lwminllln fidem,

pt'iscianus XIV. 997. XVIII. 12°7_ Sallnstii Catil. ~1.0, 10. au­ctOl'itate eompl'ol)at: aliud enim Chal'isius exomplunl, alind

Priseianus respieere potuit, et omllillO non ca Pl'isciallo emuCharisio similitudo ct quasi affillitas illlcrcedit, quam esseinter Charisium, Diometlcm, Donnlum ohsel'vavimus. De

proslbesi quae Probns 1. 1437. p. 98. L. praecipit, Chal'isii cl

Diomedis pl'accepto mallifcsto sunt similia, cognata non sunt,

siquidom PI'ObllS loelllll Virgilii non l~um, quo illi lltuntUI', 1'0­

spieit, sed alium, geminulll, cl pro iHo, cOllcilllm teluti gra­

(lum, 'Tcrentii exemplllll1, 11lll1qlUlIIl (!tue) lCllllis.~cm pcdem,

ex Al1lll'ia, offe!'l, (]1l0 Diomedes in alia disputationc J. 369_

ct H. 447' ulitm. Ihll'sus Donal:IlS p. 177 1. cxtr. p. 29. I ..f1uamvis sit de pl'othesi hl'cvis, tle qua haec tantul11 pauea do­cet: TL €! ci 8' /; (J t ~ est appositio IJllaerlam ad principiulll di­

ctionis, liUerae aul '~fllflbae, llt ßnato pm nato; tetulit pro

wlit: eonieetura tarnen cx iis facta, qui a Donato pendent,

1\'1 iscc Ha critien, 493

}lompeio 1'- 445.446. cL nHl1Iime Consclltio, iJlo quclll Cmme­

Hts ediltit, p. 5. assequi lieeL, quae aule oeulos exempla SC1'i­

ptorum habuerit. Hnbuit aute»} non ca, quibus Charisius

et Diömedes utuntur, UCCIuC ca, quibns Pl'obus, sed haud

duhie iHa tpsa, quae nune sunt apud Consentium cL J!om­Ileium: unum Vh'giliammi, magis exquisitllm alterml'l hoe,ex ingeniosa Lindemanni il1 Pompeio emendationc: Tt,·tttlitscnilis Poeas ad C()clUIl~ manus. Ea, 11L dixt, llnm: aJilld

ConsentimD ct Pompeium prostant; nlim fOt'tasse aptl>llit1SHIRprostabant DonatlllD. Quis integrum ah onmi. parte Donatnm

ad llCS pm'vcnisse, brevitatemque Donati,vd tenuitatem, ql1amaJifluis 11011 inillria miretur hic illic, ubique ipsius esse bre­

vitatem Don..ti affil'maverit ?' De emendandis cx sc invi­

€cm gl'3mmaticis quoll dixi, aUo, anteql1am haue di&puta­

HOllern n:linquam ,excmplo iUustrabo. In Donato llllperLindem3lHlU5, H. l:.l, 5.. p. Ig, 5t'lUC cditioHis in C('}}'ponlillo, quo rrmltumet iam medtus est de grammatieis latinis,

cl mCl'eri pergit, ita cx 5\10 c0l1iee ccLidit :. Sunl verba bzcer­tae significationis, ut londco, laho., filbrico, pUllio, IlHmio,

pal'io, popular, adsc.11tio, adulor, Inct<)J.', aHßtlI'Ol'. Ilace

ol/lnia cl in 0 et ÜZ J' lil~enun fillitmiur cl his vCl'bis temporaparticipiQru11l aecidwzt paene onmia. Quae si comparentm'euro editionc Putschiana, J 756. exLr.iJn qua vct'ba Cl1l1me­

rantur boee: tondeo , labe, fitbrico, punio, l/lullio, patio,.,munero, populoE', asse/ltiol' , adt&lor, llwtor, at'guor: umnnJnallifestum est, rede Lindemannum augurot' e;,;hibllisse pro·

co, qUGd apud Pntschiam, al"guof', etsi hoc qllillem ctium sine

}ihro scripto col'rigi p()Lcmt ex ediotis aute Pu,lschiun;t exern··

plat'lbus, quod genus penitus ncgligi neHm, ut apud me I:la~

ßanocllsi 10a1111i& Caesarii,. ct Ascensiana a. t516. Jn rdiql1is:

uL nol} sati& facitPfttschins, ita l1ee eodici i}')j fides habenda

cst. Qtmc en~m haee vCl'horum. consociatio est? Quid labo"(luid munioet "ario cum cactel'is. vel'J,is. COlllllmne habent?

Appal'cl: accurate ilLud q,ulWl'enti, fluid sill! verba. iJlCI.1I'Ia.e: •

494 Mis cel Ia cd tie a.

signijieaf,i(mis, eiUl~modi verba cogital'e. Donatum, quorumpraescns utramque terminationcm, ct in 0, ct in or, ct hanequidam eum activa val etiam media significatione, admittit.Atquc ciusmodi illa sunt omllia :fabrico fapricor, populo po.,.

pulor, aasentla asscntiol', adulo adular, lileto .luctor, .au{jUrDaugurar, cl punio punior, quod pwdor non soluQ!. passi­vum est, sed etiam testante, ut unum commcmorem, Nonioactive usl1l'patur; ct tondeo. tondeor, utapud Livium XXVII.34, 6. iam vetus dubita~io est, utrum tondel'!Jscribeudumsit, an tondert. Ab his prol'sus abharrent munio, pario, Cl,

quod frush'lI aliquis Prisciani VB!. 803. cl Macrobii apud Put­schium~767' auctol'itate, diversa verba labo et lahor inter secomparantium, defcndea'it, labo. lam hoc, tabo t cOI'mptulJlesse, et quid restituendum esset, lavo, dudum intellexit Vos­'sius de Allalogia 111. 3, p. I I. Consentio adhibito... Illud nonvidit Vossius, aut Don diserte monuit, etiam aliomodo oe­oessarialJl Donato ae salutarem Consrntii c:ompat'ationem esse.Ellimvero Conscntius etiam ista parum commoda, munio t

parip , '"eI. ul apud Putsc1lium J patwr,. removet; verbaquepro hisen t quae apud Donatum legebat, reddit: p. 2054. .Su.n.t etiam verba inf;Cl'ta signifkatione, :vel. ambigu.i gcncrisil~ter neutrale genus et deponerls, ut tandeo, lavo, fabrico.,punio, munem, partio, populo, adsentjo, adldo, lucto, au~

gllro, ete. Haec omnia sub eadem 'Vi cl itl rlitera jilliun­fur, ut tondeOl', et l'eliqllCl. Addo Cledanium p. '916. SUlZt.,

verba, incertae signiJicaliollJ.S, ut tandeo, lavo, Cabdco, punicQ, ,munel'O, popula, partio, adsentio, aduIo, auguro, uU'u!lt (lcti:vian passivi, ubi uuum, sive lihrarii. sive editoris culpa, exci­(lit lncto:. Cledouium iHud non omisisse sequentia ostelldunt.ubi exempla profed huius verbi. punica, pro punio, erratumcx simiHtudillC verbi quod praeecdit fabrico. Addo Sergimnp. 1849, YC1'ba quarlln& iteclinatio ilt lwstra potestale e9t,$unt 'lace I tondeo , lavo ~ CabrieG, punio'l et reliqua. reliqua.dieit ea, quae scquuntur apud Donatum. Dcnique qui lUul·

Mi sc cll a er i ti c a. 495

tus est de his verMs, Pompeius p. 308. seqq. eadem verJJa,tO/ldeo, lava, munera, par!io, ete. agnoscit. Non attinet aliosconquirere, qui verha gClUll'is huius nune eadem, quae Do­natus~ nune aHa proferunt, ut Diomed. H. 3']7. cui haec,assentio assentior, mllnero muneror, Priscian. VIII. '199. cui'haec, parlio partial', mcuzero mimerar, eum Donatocommu­nia. Pompeio, ut boc ohiter nlOneam; quae p. 310. 'ponitverbi partia partial' exempla, eum Cledollio l. 1. 1916. med.communia sunt: unde lux ohoriri videtur, atque castigandiopportunilas , Probi loco 1483. cdr. p. 139. L. uhi parlive­rant nUlle Ciceroni tl'ibuitur, quum sit ex SaUustii lug. 43.loeo, quem Cledonius et sinenomine SaUustii Pompeius lau­dant. Quod ibidem explieat Pompdus, balincntrl& lavat, cou­

ferendum est eum Sel'gio 1.'1. ct eum aniiquiore CharisioIV. 239. med.

o'TlQ(}lar;'schema, quod Cbarisius commemorat, vel, utalii, JtaTl0l!1]f1w, Latini dubl'tationem, adduhitatianem, Diome­des nonhabet, neque Donatlls, at rlletores babcnt, quas mon­strat Spaldillgius ad Quintilian. IX. 2, 19. ct praeter hos alii:Lib. IV. ad Ifcrenll. 29. Bermogenes de formis orat. H. 7'P.439' ed. Laurent. Exemplo equidem defungar UDO, HOl'a­tii Carm. saeeul. 13. Rite mamros aperire partus Lenisllitlt,ria, tuere matres; Sive tu Lucilla IJrobas voeari, ISeitGenitalis. vel, quoniam Ms certe argllmclltis, quae a nonDul·lis prolata video, nondum pl'Ofligata ae perdita res Bentleiiest, seu Genetyllis. ubi Lambinus· illlus nostri poetae'd)'f.l»)'v­,.wv versus Luna, deuni quae 8ola' ete. ut vulgo leguutur, etBoratium Sat. H. 6, :w. Mat'ltine pater, seu lalle libentlusaudis, laudat, Mitseberliehius .inter alia Appuleium Metam. XI.illit. quo loeo Lucius, in soHem'l1i precationc, nomiJ:a Lllnaedene varia, val'iosque sccundlllIl ca nomina .'itus ac munerapersequitur.

496 Miseclla eriliea.

He 5 Yeh. v. E'i 'Jl ~ f! v (J l t;.

In Aeharnensibus, ubi Dicaeopolidis fiJia in apparationepompae haee matri dicit v. 245. cJ Pl1rEfl, dll&d'o~ JEuflo f:~p.

i-rll~!!vutiJJ, t,..' l1rvo~ l{{,rraX8co f:oiJlar~()()(; '7:ovrovl, vix CUid

quam duhium esse potest, quid sit 6""~f!V(1L(;. SeiHeet l:..v~­(>V/1L!;', notum graeeis hominibus ipsa cOl1formatione sua Voea·lmlum, ql~ippe rite f.'letum, ut olv~Qv(Jtt;, quo AI'istophanesloeo inferiore v. f 067' et qno alii ufuntur, ~COf.c~(Jv(Jt!;', agni­tmnque ex hoc loeo, vel etiam aliul1de, Photio, EtymologoM. p. 387, 5. Phrynicho Bek.keri Anecd. I. p.39, a5. PoHueiVI. 88. X. 98. instrumentum signifieat ad eam rem, quam!)cractura puella est, idoneum ae proprium: truUam, quapulLem hauriebmlt ex oUa. Hoc tantmn tum ex scholiis udJocmn Aristopllanis, tum cx Photio Etymologoque, tumc~Hesychii loco statim laudando, si ihi tam est vel'um, quamest veri simile supplementum Musuri, hand inepte addideris,minus usitatum fuisse ll:v~Qv(J'tV vocahulum, quam t;fJJP~!!V(ftV

sive t;coPUI{1JI1t'(Jo'V: ct sane quo ad ~COfl.0V, ius, hauriendl1rnule]}(mtur instrumento, eodem etiam ad pultern hauriemlamllti potuerunt, ct usi sunt hauddubic multi, ut fOl'lasse 6"V~'

fJvatl; et t;coP~(JvO't~ nihil sint nisi rei eiusdcm appellationesdiversae. Verum praeter hoc ilIe, quem paullo aute cornme­lUoravi, Hesycllius, aliud, idque prol'sus novum docere vide­tur. Im cnim Hesychius :

'E.v~Q'IJ(ft~. lln;at~&v 'AQu:n:orpU'I!l1f" ani 'fair paJ'at njl!(/ a 11/0 a, T~V E.V~(JV(Jtll Elnw'll' na~J(t 'nI ;;";Vo(;. fau

ue E.V~QV(1t9 • •• [~ t;copaqv(J..qt~. supplemclllulll .!\Iu­suri. possis ctiam 71 f;copaf!V(J'fQol,; ex schol. Al'isloph.] •

Quae explicatio si ad locum llcrlinet Acharnensiull1. quaefuit Vil'OI'um doctorum opillio, dUI11 llovam pollicm'l luccmvidetur, inexplicalJHem Aristophani olJscuritatem indueit. Namf1avlJa, tabulam, assercm, qllOl1am SCI1SU (lixissct Aristophu­nes, ubi de haul'icl1da pulte ogitUt,,? Et omllino nihil quic-

Mi see 11 a f, l' i t i c a. 497

T, }J

iltr '!1'T:1'J-Qui istl

qunm lusit, 6mu~lw, hoc 10co Aristophllnes, sed vocabulum

posult, ut dixi, si non mnltum usu tJ'itum, at tamen minima

ambiguum, ca in 1'0, quam agit I proprium, hJ/~t(v(J't'V. Utsi quis COiTuptum (J U'P l Ja, ct reponcmlnm esse' nliud voca­buillni dient, dcsperandum sit, usquam inventum iri vocahu­Jum J pro quo hoc quidem in loco ludens ervJjpvaw dixeritAristophanes. Igitur I'CCto nuperrime Guilielmus Dindorfiusin Fragmentis Ari&topbanis p. :1:19. crrare, qui adll\chal'­neuses refcrant verba Hesychii, pronunciavit. Nune vielen­(Ium, quem alium Aristophanis IOCUJB ante oouJos habueritHesychius, nut, quollinm non exstat Jocus, qllnlis ille esse

dcJmCl'it. Et hoc quidem, corl'uptum esse (I a 'P l Ja vocahu­lum, Elmsleius stotuit haud cunctantcr, neque llllam plltoca de re posse dubitationem esse. Ego 7:~11 rl ill 0 Je repono,vcl, (IUO fm'tasse facilius eaussa tlcclaratm' cOl'l'llptionis, .~"

u'fll C}' a. Quo ioeum efficimus IHlfJuaquam imligllum Ari·siophane. l\'Iicturiclls aliquis, ql1um non adesset matllla, po­scebat, quae tum forte aderat, hJl~Qt'lItV. Vcl lahornnti al­ter offerehat li'rlJ~"'V(JHI. IIIud I1cmo obicccrit, nimis eX(lui.situm esse in Hesychio rIf-tlOu vocabulum. Es! Sane df.u'r;3ntiqullm voca1J.uhllll, quod ct ipsum dignum glossemate ha­

bnel'Unt grammatici: df-tlr: oV((YjrQt'r;, ()vt!'1~QjJ drrEiop I veloVQooo;:,op rInd'oll, vcl sie: l~ulJat;' T(~iJltl1Qiaw, Ta OVI/O­d'o;:.a tlrrEtU. ct ipsc Hesychius suo Ioeo: dfll~' ara!lV/OII.

Sed idem etiam recentioribus scriptorihllS, ut Atbenaco, usi·tabun vocabulum fnit, et grammaticis, ut Pbrynieho p. 400.Lob. ulltle Hesychius co ad explicationem rititur v. {1vrlv1] ct

v. nv'dl'1]. Praeterea tencndum est non tarn eurn co quinune vocatur Hesyehio hio noJJis tern esse I quam cum alio

antiquiore gmnunlltieo I quem cxscripsit Hesychius: is igiturantiqllior in declaranda Al'istophanis scntcntia apte eo ,qnod

Al'istophani tlsitatum seiret,' vocabulo usus est.Non l'armll est, matulmll posci, apud ComicunI,

Util! aitlc} , est in Rauis v. 544. cf. Vasp. 807' 935.

498 M i sc eil a c r it i c a.

ioeo, qttem ex I-Iesychio eruimus, simfi~cs' essent, duo se nonquaerellti obtulerunt loei Al'istophanis. Non qtiaerenti, io_qU,am: fateol' enim ioeum esse eiusmodi, quemnoll exspe­'des saepius repetitum vel cupide fi'eqtie~tatum ab Aristopha­ne esse ,seilieet ab ilIo Aristophane, qui ut inargumel~tis

fabulamrn exeogitandis inventorem se esse, neque bis teJ.'ve'eadern, sed semper xatVal; loaal;, ct f{!oQ1:t,,~t; Y.oo}lCfolat; t10­rprorliflG, pl'Oferre non uno loeo gloriatur, ita iDsingulis iods

, plus quamaIiossa sapere, et frequel1tato ab aliis, iocorumgeneri, lql o'!(r dt;i 'JIdWt1L~ oe fhoi},t;1JOL ,ct l'i5ul Megarieo,alias ingeniosiu5 exeogitatas' faeetias se suhstituere significat.Sad tarnen ab illo rudiore genere prol'sus se abstinere nequepotuit neque voluit. Itaque simile' est fragmelltum ex: Dra­matis sive Centauro, apud G. Dilldorfium, IIl.

dU' ~ilt; xaoov lafJro'1l 7:ul O;}({H n{n:wo'1l.

non .veram illtelligi m~tulam additum 'UP' et tota sententiadeclal'at. Deil1de in TheslDopllOriazusis v. 633. '

t1y.af{!tOv EsvvA:J..,' jfTJl(1liV' ou raQ 'IV «feli;.simillimus, vel potius gemillus ae par illi oostro ioeus, si veraibi esset proposita a lliseto voeis t1y.{ÜptoV explieatio haee:(JlCaf{!;~, svÄwov drrEwv, (f'[;(l0rrvÄov, raÄano~ ~ 0'10;; ollxn­

:Kov. Verum ea explieatio, ({nam llisctus ab Eustathio inOdyss. XV. P.I775, 25. mutuatus est, ad Odyss.IX.223. ller­tinentem, nihil ad Aristophanis locum, in ({UO quid sit,t1y.u­

f{!tO'1I, seilieet matulam esse, sed eam, qua mulieres utulltur,diversam formaab dftlot, certurn videtur diserto Pollucistestimönio, haee ipsa verba,t1xarpwv $,bvÄ'J.! n"1(fE'1I' o~ YUQ7j'1l dfu/;, tamquam el'. A.ristophanis Polyido prorerentis X. 45.Atque hane explicationem etiam llisctus, ut puto, pl'aeferc]>atalteri. Cf. Etymol. M. p'715, 55. 'in v. (JxGf{!'l;,Lex. rbet.llekkeri I. p. 301, 30. ct qui ita loqnitul', ut locum aliquemex comoedia aote oculos habuisse videatul', fortasse illumipsum el: Thesmophoriazusis, Pbotius v. multptOlI. in quo hoc

M i S Ei e1l a c r i ti c a. 499

talltum mii'eris, quodqualli dubitanter nixu dicit: ffXUijiWV'

'l'&Xa Urlt T&J' xMtd'xov, ~ XU'fuX8onin ui f1Ivui'x$(;' EXE"rat n E"'ijili~[;' nflo''r8 .uxafof;, ;; ecmv Eloof; n nlolov.Lnsus· autem<Aristophanis, nisi raHm', in co versatm', quodoonfuQdnntuf diversa matulae geneFa, dplf;, quae virorum,uxuftCJV, quod mulierum est; Naplque muJieribul'J postquamincidit suspicio, Mncsiloclnun, qui muliclJri hahitn indutusin coetum se mulierum insinuaverat, vii'um ~sse, interroga­tns Mncsiloclms, quid primum egCl'int in sacris superiorisanni mulicl'es, lm;lpop;ElI respondet; ddnda, quid alterum,intcl'j'ogatus, rursus: nf}fJtJnl'J10fLEV; deniquc'luum interrogatmulier, quid tel·tium, Muesilochus, utmas, ohlitus se mulie-

d ' ~"11" ..1'rem agere, ,'cspon et: GxuijitOV ....6VtI1I1I 'l111l0'EV' ov rU(J 11)'

"f,,'e; : ··dehuerat enim Clontrarium in modum, lt.ftlou ;:tliJw'),J!~Tll(]6V' ov raf} ~v f1xuijiwv, qnum dfdr; ;virornmsit, ut vi­dimas, uxaijiwv mulierum. Atque hille est, quod statimquae instituel'at examen muHer: o'vJev liflie;, et hUlle vimmesse exclamat. Quod ex Polyido hune- verSlltm, aXrAijitov

Slvv.U· etc. laudat Pollux ,memot'iae el'i'Ori ll'ibuit G. Din­äorfias Fmgm. Aristoph.p..I' I. Ac fm'tasse etiam iu Polyidomentio axq.rp/9v, quae' einsdem Dindl)Ffii coniectl1ra est, ve1bus in .universum huie,' qui est in ThesmopllO,l'iazusis t si­milis, a",lJot; etaxfJ,lovooniunetione, fnit. Brunckius eun­demversum in. bmis exstare fahulis,' '1'hesmfilpkoriazu.sis ct1'00yido, potuisse existimabat.

Vt semel ad .CloniecturamitIam moaln 1'CVertaF, ita fOlltnatm'a comoed.ae, utsaepe in vita dOluestica, cuius comoe­dia est imitatio, ubi ad· manam Don est, qua ,opus, vas si\'cinstrnmentnm, pro eo aHnd, pl'imum obvinm, ljl10d eundem.pl'aestct usum, adbibeal1l. In mentem' yenit lepidloJm, sedmodestins iHo n08tro exem!)}um, Platonis Comici apud Atbe­naeUln XV. 669.D. um in' mortarinm, ittJ6IaJ', ludtmt, ql1i.-'bw; not) praestoest xrj.,:.,;afJor; sive XQffa{Jt.ov. Mcmini cummulla voluptate,<iUU1u eo (le 1000 coram Hennauno ego ct

'i;

MO M i 5 C e 11 a c d 1 i c a.

Meinekius disputahamus. Et natrrrtov feliciter inveneram:

non sane magnum inventum, quum nar, TllOJl ohliUcl'atam

a Casaubono lihrorum scriptUl'am mihi pracheret editio, qua, utehar, ßasileensis. Cuncta restituchat Hermannus: ß. dU'

ä "op,or; 6(1T'; A. dAi.' Ei, 9vduJJ l'U,UarEOJJ. .pE(!E T~V 9v­

"laJJ etc.

/ De loco quodam Vitae Aeschyli.,

Siculi itineris Aesehylo alius aliam, ut refertur in VitaAescllyli graeea, quac quidem, ut nunc concepta est, unumtantum disel'te agnoseit iter Aeschyli, fhissecaussam tl'ade­hat; nonnulli hPDe, terrorem quem iUe repraesentandis Eu­menidibus excitasset. nvk JA pal1tJJ EV'J"fj 8i!tOEl"glll< rrov EI;­P.6vl'JctJV (1i!oquJllv Elaurarovra 'I'OV XO(Jov, rOaOVIQP 6xi!1~~u"

TOP J~~t01J, d)altl Ta ~l;v v~i!ta 6x1/Jv~ca, TuJ;;~~fJQva 6~Ult­

fJÄ(I}9~vat. Et hoc quidam, de tenore in universum, etimu'PoIlu" tcstatur Doto loeo IV. 1 10. Propria Vitae, pI'aetereaussam, quam illa alfert, terroris, f1i€O(JaollP introductumchorum, haec sunt duo: quod eum fuisse terrorem tl'adlt,ut infantes animam emaverint, mnlieres ahm'tum feeerint;deinde quod ea de caussa Aeschylus 10 Sieiliam abiisse per­hihetur. Quorum illud non serio accipiendllm, sed natame.'\: epigrammate, vel nctam epigrammatis in modum nan'li­

tionem esse, nemo facile nune est qui dubitet, Verum si)10e, vehementer eHam periclitatur alterum. Si enim ea 0,11'­

ratione haec tantum simplex sententia atque hoc factum eoo­tim~tur, permagnum spectantium, quum Eumenidas Aeschy­lus introduceret, terl'orem fnisse, quid potuit in co tel'l'OI'6esse, propter qnod solum vertere poeta debuerit? Alimtest, quum mnletam Phryoieho dictarn ab Atheoiensibus legi­mus, quod nimiam in spectatol'ihus miserationem eommovis­set Excidio Mileti. Qual'e rectissime viri docH aliam itineris,

huius quidem postcl'iol'is, quod post aetam Orestiam suseepit

Mi scella crit i c a. 501

Aeschylus, caussam circumspexerunt. Sed quid si non dixitSCl'iptor Vitae illud, quod dicel'c visus est Vil'is doctis? Diuest, qUllm aliquid tm'batum esse in Vita Aesebyli, cleque in­fantibus et muliel'ibus narrationem tollendam cx co naXI1, inquo IlUne legitur ,coniuncta eum disputatiolle da itinere Si·eulo, et tl'ansferendam esse aHum in locum, in quem sitaptiOl', suspieatus sumo Adscl'ibam omnia, ita ut bis ponamilla, in quibus turbatum rnit ~ primum co loco, quo ilIa po·nenda suut ex mea sententia, deillde uncis inclusa altero, inquem male illata sunt a libl'al'io. Qua in l'e negligi nolim,quod Hel'marinus De ehoro Eumenidum Diss. I. p. 7. cl 11.p. 11. OpllSC. H. p. 128. ct 148. testatur, egregie eomparatulUad eommendandam eonieeturam nosh'am, non in omnibusIibds legi ista. Itaque sie fortasse haec res acta es1. VerJJat:tve, oe qJacllv ev 7:ji entd'El'{Et TCÖV E~P.EvlJwv ete. qllumlibl'arius mal'gini appositain eodice antiquo invenisset, quoca pel'tinerant naseius, male <JUUl in locum intulit, ubi daSiculo agitur itinel'e: ut iam sie posita caussam contincl'Citinel'is iHius videalltur, qUUlll l'ecte ac suo loco collocalapraecedentem de terriculis Aescbyli scenicis disputatiollcmillustrent. - OIQ e:lA.oyat' p.Ev na!!' o,i1'f(~ 7:fl XaTo,aK.H1n_t' " , " c a. - - _1"" •ularpEqovaat nup:no"'f'at. av EVf((;..,E1EP· YYWj.UAt u8 1] U'IJt I1W:-

.:tEu.n, ~ lJ.Uo n ..cöv Jvvap./:vwv 8l~ JUK.qva dyarsiv, ov navv'Tai~ n yti(l ö1/JECll "al 1'oir; p:,j{lot~ nqo~ lfxnt..r/SlVTEf!(IT:wJ1J

p.iillov;; n€!o~ dndT:11V XiXfPl7:fxt. 'lTVE!: Je qJaatv Iv .. fjim t JE l'f, H .. cöv EVP.EPtJ W v (111:0 I? a eJ'1J v lila ayayo)"raTO'P X.()l?a~, T'o(1oihov l:xn'A1'j;at TOV Jifp.ov, wauTU p.Ev v~11:ta SK'I/Jv;at, 'Ta JE sp,flf(va E;altfllw­:t ij 'P a t. 'An~(J6 Je nf!o!: clif(w,'u T'OV ::Ely.st..la!: TvqaVJlOv, "IUa'CU'U~ p,EV, 1Ino 'A:tl'jJ'alwJI XU7:ac}1r:ovJaa:tdc; "al ~aa1J:t8;t; "Elf!ovn ni ::!opox'.ci, xcmi JE E'Plov~, E"P 1:qi EIe; TOVr; lw MU(lfX:tc.öVt'C1J:tvqxoruc; 6AEYlilf{! ~(J{f'1:t8l~ ::!ltIW"ld'n • 'Co raf( e').Ertim! no­').v Tif~ 7lEf!t TO OVltnQ,,:tE~ ÄlinTD7:1J7:0C; lU;rEx,ElV :tiAEt, Ö T:OV..tioxv).,ov, rot; l!rpU"lIiV, EartV d).}..OlIlIOV. [UVEt; OE qJacJlV f.V ..ii

502 Mi sc eil a er i t i ca.

1;7l;tost~H n;;v EVftEVAOWV G1/.0flrf.OllV ~l(1ararQVTa 'f~J! z0f!ov,'E0(10VfOV i;:nA~'gat 'rov o~ftOv, r1)UrE Ta ft6V lI~nu.. EX1/JVSUt 1

'td OE 14t{J(!va iSaftp}.w:t~vat.l 'E}.:t~v "Iolvvv Elt; :ImUaJI ,ct quae seq.

Codicem equidem l10vi Ullum, qui verba 'rtvet; JI: rpUG'V

- ESaftp}.w:ri/vat omittit; Cantab.l'. 2. apud Butlerum. Pr~e­

terea, quae 1'es fortasse aliquid ad haue disputationem mo­

menti affert, Mem cQclex, Butlel'O testante, etiam priora, n";;'r;'fli YU(! 01/Jli(1t Kat 'ror, ftv8"Ot, nQo, EX1TJ"12Stv 1:lif/a'H,)'Ol1 fta}.­lov i} n(!(u; dna.'C1]v KSXf/'tJTat, omittit. COlliicias iude libr'lID,ex quo Vita haec, quae in Cant. 2. legitur, descripta est atqucexcerpta, alltiquiorem co iHa ulodo intel' se nexa habuisse,qua nectenda esse dixi: ..ai, 'OE rUf! ::1/JJ!(1t - KEXfl1jTat'Ttl!st;v'i; rp(J,(1t)J - i'gaftp}.w:fi/Val'. Omisit autem haec omnia i&,a quo codex Cant. 2.. scriptus est, non ncgligentia, ut puto,sed quod ea 11011 necessal'io ad vitam pertinere Acschyli ceD­seret. ut idem praecedentem locum de {luflEt personarumAeschyli concidit atque in breve coegit. At de itinere 10­eum sedulo conservavit.

A. F. N..