l'AEIT LEEN EEM [WISMAR UPOSSILDLE, NMAD MEL EE1 JIIHO MIlLEra ER THUDS BUSTERNMS RUED DS AFDELOPER. Or DE UEDID VIMMDECHTER RAD

IMNSMEDYNESMORS SLAARREM EMU DE 'WADE nr MEP] YE NAPEV, UUIT DE mu OLIIEVIDTSCHAPPEIJERECOLELMELADER.

TAd: J1Nato" Mu's: Mucood Dorghim

et is woensdag 12 september, 's ochtends vroes. De weldcer goat in huize Ooster-huis. Vandaag is de dag dat Willem en Truus Oosterhuis hun slag slaan op de veiling van huurrechten voor rijksweg-tankstations. Maanden long, bijna een

jaar, hebben Willem en Truus hieraan gewerkt. Ze moesten 's ochtends om kwart voor tien bij Hotel Crowne Plaza in Den Haag zijn, waar de veiling werd gehouden. Ze hadden ervoor gekozen vroeg op te staan, en niet in een hotel te overnachten. Voor de nacht van woensclag op donderdag hadden ze wel een hotel geboekt. "Om te vieren of ons ver-driet te verdrinken", lacht Willem. Het werd dit eerste.

Adrenaline Willem en Truus vertrolcken bijtijds uit Groningen. Het verkeer zat mee en ze lcwamen tijdig in Den Haag aan, waar Chris van der Strctaten van BETA al aanwezig was. Willem en Chris gingen achter hun tafeltje zitten, achter in de zaal. "Ik was best nerveus en voelde de adrenaline, blikt Willem terug. Ze hadden hun voorbereidingen minutieus getroffen. Aart alles was geciacht. Toch waren ze jets belangrijks ver-geten: zijn vrouw Truus aan te melden om de veiling bij te wonen. Ze moest daarom in de lobby wachten, n-jet wetend of ze goed clan wel slecht nieuws Icon verwachten.

Miljeenenbiedingen Tussen de door oliemaatschappijen en oliehandels bemande tafels, met soms wel drie specialisten, wachtten Willem en Chris op war komen ging. "Wij zagen geklce dingen gebeurcn", zegt Willem, verwijzend nactr de torenhoge mil-joenenbiedingen die oliemaatschappijen op snelwegstations deden. Toen 'bun' tankstation, de Roode Til' bij Scheemda aan de A7 richting Groningen, aan de beurt Icwam, wachtte Willem even voordat hij zijn hod deed. Nadat drie partijen hadden geboden, stond Willem op en reikte hij zijn hod aan de notaris. Maar hij was niet de laatste bieder. Willem: "Na mij volgden er nog drie biedingen. 1k clacht: dit gaat hem niet wordenl"

Applaus Maar toen de notaris het bedrag van het winnende bod bekendmaakte, dacht Willem na de eerste drie cijfers al: verhip, dit lijkt wel erg op ons bod. "Nadat we wisten dat we hadden gewonnen, volgcle er een totale ontlading. We waren er zolang mee bezig geweest." Tot zijn verbazing klonk er no de bekendmalcing een applaus door de zaal. Blijkbaai. werd de familie Oosterhuis het succes gegund. Het komt zelden voor dat een particuliere ondernemer een tankstationlo-catie op deze veiling weet te bemachtigen. Heeft Willem er een verklaring voor, dat hij en Truus her wel hebben geflikt? "Ons voordeel is dat wij huurder zijn geweest. In het

F- te p de g de aFlp Chris van der Straaten (I.), Willem en Truus Oosterhuis heffen het glas nadat bleek dat zij het hoogste bod hadden uitgebracht op de Roode Ti. TerwijI de biedingen op andere locaties in de miljoenen liepen, was het bod van 755.600 euro voor de Gro-ningers voldoende daze locatie in de wacht to slepen. Willem en Truus zien kansen in Noordoost,Groningen eon goede boterham te verdienen. "Het geld klotst in deze regio niet tegen de plinten", zegt Willem Oosterhuis over hot type klant dat hij bedient. "Onze shopornzet is dankzij de economische groei met vijftien procent toegenomen. Maar ik weet ieker dat snelweglocaties in het wes-ten van Nederland hier meer van hebben geprofiteerd. Daar staat het 's middags bij de bakery zwart van de mensen. Hier krijgt men van moeders nog een broodtrommeltje mee."

biedbook stond dat er een huurder op zat, zonder verdere informatie over de shopomzet."

WI her eerdev Na de veiling kwamen de felicitaties, vooral van bekenden ttit de branche. "Het nieuws ging snel rond. Eigenlijk wel verbazingwekkend dat seen magazine, krant of website ons heeft gebeld", zegt Willem. "De aandacht van de media ging vooral uit naar de hoogte van de winnende biedingen, die in de miljoenen liepen. Maar bij mijn weten heeft maar een keer eerder een particulier een winnend hod op een tanksta-tion uitgebracht. Die had de huurrechten geloof ik alweer binnen een uur verkocht."

TarrikstOlonvirus Willem haalt nog een kop koffie en schuift aan bij een van, de zitplaatsen in de shop van het Groningse tankstation. Hij is opgeleid als administrateur, en heeft daarna baantjes' gehad, zoals hij zelfzegt. In de jaren negentig raakt hij voorgoed door het tankstationvirus besmet toen Willem als exploitant van een Esso-locatie in Winschoten clan de slag ging. Later volgden nog meer Esso-tankstations, in Coevorden, Zwolle en Midwolcla. Vooral de diversiteit in het werk spreekt hem aan, zegt hij. De afwisseling tussen truckers en forensen in de zaak vond en vindt Willem nog altijd leuk.

Wie AsfilifliT002Waturo?

Leeftijd 57 jaar Opleiding Bedrijfseconomie

Kinderen Twee dochters en een zoon Hobby's "Inherent aan dit verhaal is dat je veel aan

het werk bent, wet 55 tot 60 uur per week." Rijdt "Een Audi A3 e-tron. Dit is Ben hybride auto. lk heb hem puur uit economische motieven gekozen.

Het is een heerlijke auto, maar vooral laag in de bijtelling."

Goeufi honaftescherdom Een aantal jaar geleden raakte Willem een tankstation kwijt, toen het Esso-netwerk in Noord-Nederland aan MultiEnergg werd verkocht. "Dat is een bedrijfdat veel in eigen beheer doet. We hadden geen huurbescherming, waar-door ik werd teruggeworpen op alleen het tankstation in Winschoten", zegt Willem. Toen hij hoorde dat een huurder op het rijkswegtankstation de 'Roo& Til' werd uitgekocht en dat het station naar de onbemande Esso Express-formule omgekleurd, liet Willem aan MultiEnergy weten de shop wel te willen runnen. De shop had een half jaar leeggestaan. 1k Icon het huren, tot aan de veiling dit jaar. Daarna moest ik eruit."

Eerr uporhereidingen Willem en Truus kwamen er in de loop van 2017 achter dat ze de locatie niet kwijt wilden. Samen met Chris zetten ze ongeveer een jaar geleden de eerste stappen voor deelname aan de veiling. "Heel stilletjes zijn we toen met de voorbe-reidingen begonnen", blikt Willem terug. "Eerst maakten wij een inschatting wat wij ervoor zouden willen betalen. Wij

wisten hoe hoog onze shopomzet was, en hoe de kosten-

Wie ils Tguus aos.fteraufts? Leeftijd 53 jaar

Opleiding Schoevers Hobby's "Daar heb ik geen tijd voor! Maar als ik een momentje hob, lees ik graag of ga ik naar buiten."

Leukst aan het werk "De diversiteit. We hebben veel vaste klanten. Als ze 's ochtends zes uur binnenkomen, kleurt

dat je dag. Al zijn ze maar vijf minuten binnen, we doen ons best iedereen weer blij naar buiten te laten gaan."

Favoriete broodje "Heel simpel: een broodje kaas, haha."

structuur eruit ziet. De brandstoffenvolumes haalden wij uit het biedboek, dat wij kregen nadat wij ons voor vijftienhon-derd euro voor de veiling hadden ingeschreven."

Spaavaam gezin "Chris stelde in eerste instantie voor 365.000 euro voor het tankstation te bieden. Maar ik zag mogelijkheden voor meer opbrengsten. Laten we het hod hoger doen, zei ik tegen Chris. Met 725.000 euro zouden we toch wel moeten redden." Toch viel het uiteindelijke bod nog war hoger uit: 755.600 euro. "We dachten: laten we nog jets hoger dan 750.000 euro bieden. Je zal anders zien dat iemand er nog net overheen gaat. We hadden de historic van alle biedingen nauwkeurig bekeken." Willem en Truus moesten het hod financieren, en de overname van het pand op het terrein. Ook waren ze in aanloop naar de veiling rond de zeventien-duizend euro aan advieskosten kwijt. Willem: "Samen met de ING hebben wij de financiering helemaal rond gekregen. De bank gaf ons voldoende dekking. En gelukkig zijn wij een spaarzaam gezin." Willem en Truus zeggen met tevredenheid terug te blikken op 'Operatic Roode Ti!'. "Het een-tweetje met Chris heeft prachtig uitgepakt. Hij zei trots op ons te zijn, dat wij onze nek durfden uit te steken. En wij zijn trots op het goede werk dat hij heeft geleverd."

ABU wel loperil Willem blijft ondanks dit huzarenstukje met beiden voeten op de grond staan. "Rijkswegtankstation', dat klinkt wel leuk, maar dit is geen Al-locatie", is hij realistisch. "Vanuit Duitsland en ScandinaviE komen toeristen Nederland over de A7 binnenrijden, vooral op maandag en vrijdag. Door de weeks krijgen wij vooral passanten over de vloer. Er is altijd wel loperij." Hij heeft deze woorden nog niet uitgesproken, of Willem groet een vrachtwagenchauffeur, die naar de hock met warme snacks toe loopt. "Die komt hier een, soms wel twee keer per dag. Ik vind dat contact leuk."

Binnen afrekenen De huurrechten voor de komende vijftien jaar zijn binnen. Op 10 december was de officiele overdracht. Nu is het zaak eerst het motortje op gang te brengen, en dit zo te houden, zoals Willem dit omschrift. De combinatie van broodjes, snacks en koffie is een ijzersterke, vindt hij. Willem en Truus zijn van plan binnenkort de bakeryhoek een opknap-beurt te geven. Met De Haan zijn ze in gesprek over een leveringscontract voor de brandstoffen. "Wij praten met De Haan, maar ook met andere partijen. Zeker is dat wij wel een A-merit op de luifel willen. Ik hoop voor het eind

van het jaar duidelijkheid te hebben over de club waarmee we in zee gaan." Ook wordt er afscheid genomen van een onbemande formule, waarbij klanten de brandetof op het voorterrein afrekenen. "Ik denk dat we een paar honderd-duizend liter meer brandstofverkopen als de mensen weer binnen komen afrekenen", zegt Willem stellig. "Je hebt klanten zonder betaalpas of die niet aan de betaalpaal wil-len afrekenen. Dagelijks zien we er een stuk of dertig weer instappen en wegrijden."

Indaghlg Willem en Truus hebben drie kinderen, van wie hun zoon en een dochter af en toe in het tankstationbedrijfmeewerken. De zaak overnemen zullen zij niet doen, en Willem is daar niet rouwig am. "Een huurperiode van vijftien jaar is voor mij en Truus lang genoeg, Maar mijn zoon of dochters beseffen dat de kans klein is dat zij deze locatie opnieuw zouden kunnen bemachtigen." Voorlopig is er voor Willem nog genoeg werk om zijn tanden in te zetten. "Ik hou van uitdagingen. Het was een uitdaging am deze locatie uit de veiling te halen. Nu dat gelukt is, vind ik her mooi dit goed op de rails te zetten. Ik ben altijd exploitant geweest, en heb mij moeten voegen naar de verhuurder. Nu ben ik vrij. Dat voelt lekker." E I

IVIoveritAt 15