file:///D|/STAF/BILLY/_PROJECT/_MOBILE/PDF/KSI/GREEK/pdf_alkitab_title_pb.html

Kitab Suci

Bahasa Yunani (Tischendorf)

Perjanjian Baru

http://kitabsuci.mobi

file:///D|/STAF/BILLY/_PROJECT/_MOBILE/PDF/KSI/GREEK/pdf_alkitab_title_pb.html2/2/2011 5:42:05 PM

Matius

11βιβλος γενεσεως ιησου χριστουυιου δαυειδ υιου αβρααμ 2αβρααμ

εγεννησεν τον ισαακ ισαακ δε εγεννησεντον ιακωβ ιακωβ δε εγεννησεν τονιουδαν και τους αδελφους αυτου 3 ιουδαςδε εγεννησεν τον φαρες και τον ζαραεκ της θαμαρ φαρες δε εγεννησεν τονεσρωμ εσρωμ δε εγεννησεν τον αραμ4αραμ δε εγεννησεν τον αμιναδαβαμιναδαβ δε εγεννησεν τον ναασσωνναασσων δε εγεννησεν τον σαλμων5σαλμων δε εγεννησεν τον βοες εκ τηςραχαβ βοες δε εγεννησεν τον ιωβηδεκ της ρουθ ιωβηδ δε εγεννησεν τονιεσσαι 6 ιεσσαι δε εγεννησεν τον δαυειδτον βασιλεα δαυειδ δε εγεννησεν τονσολομωνα εκ της του ουριου 7σολομωνδε εγεννησεν τον ροβοαμ ροβοαμ δεεγεννησεν τον αβια αβια δε εγεννησεντον ασαφ 8ασαφ δε εγεννησεν τονιωσαφατ ιωσαφατ δε εγεννησεν τονιωραμ ιωραμ δε εγεννησεν τον οζειαν9οζειας δε εγεννησεν τον ιωαθαμ ιωαθαμδε εγεννησεν τον αχαζ αχαζ δε εγεννησεν

Matius 1.10–18 2

τον εζεκιαν 10 εζεκιας δε εγεννησεν τονμανασση μανασσης δε εγεννησεν τοναμως αμως δε εγεννησεν τον ιωσειαν11 ιωσειας δε εγεννησεν τον ιεχονιαν καιτους αδελφους αυτου επι της μετοικεσιαςβαβυλωνος 12μετα δε την μετοικεσιανβαβυλωνος ιεχονιας εγεννησεν τονσαλαθιηλ σαλαθιηλ δε εγεννησεν τονζοροβαβελ 13 ζοροβαβελ δε εγεννησεντον αβιουδ αβιουδ δε εγεννησεν τονελιακειμ ελιακειμ δε εγεννησεν τοναζωρ 14αζωρ δε εγεννησεν τον σαδωκσαδωκ δε εγεννησεν τον αχειμ αχειμδε εγεννησεν τον ελιουδ 15 ελιουδδε εγεννησεν τον ελεαζαρ ελεαζαρδε εγεννησεν τον μαθθαν μαθθανδε εγεννησεν τον ιακωβ 16 ιακωβ δεεγεννησεν τον ιωσηφ τον ανδρα μαριαςεξ ης εγεννηθη ιησους ο λεγομενοςχριστος 17πασαι ουν αι γενεαι αποαβρααμ εως δαυειδ γενεαι δεκατεσσαρεςκαι απο δαυειδ εως της μετοικεσιαςβαβυλωνος γενεαι δεκατεσσαρες καιαπο της μετοικεσιας βαβυλωνος εωςτου χριστου γενεαι δεκατεσσαρες 18 τουδε ιησου χριστου η γενεσις ουτως ηνμνηστευθεισης της μητρος αυτου μαριαςτω ιωσηφ πριν η συνελθειν αυτους

Matius 1.19–2.2 3

ευρεθη εν γαστρι εχουσα εκ πνευματοςαγιου 19 ιωσηφ δε ο ανηρ αυτης δικαιοςων και μη θελων αυτην δειγματισαιεβουληθη λαθρα απολυσαι αυτην20 ταυτα δε αυτου ενθυμηθεντος ιδουαγγελος κυριου κατ οναρ εφανη αυτωλεγων ιωσηφ υιος δαυειδ μη φοβηθηςπαραλαβειν μαριαμ την γυναικα σου τογαρ εν αυτη γεννηθεν εκ πνευματοςεστιν αγιου 21 τεξεται δε υιον και καλεσειςτο ονομα αυτου ιησουν αυτος γαρ σωσειτον λαον αυτου απο των αμαρτιων αυτων22 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθητο ρηθεν υπο κυριου δια του προφητουλεγοντος 23 ιδου η παρθενος εν γαστριεξει και τεξεται υιον και καλεσουσιντο ονομα αυτου εμμανουηλ ο εστινμεθερμηνευομενον μεθ ημων ο θεος24 εγερθεις δε ιωσηφ απο του υπνουεποιησεν ως προσεταξεν αυτω ο αγγελοςκυριου και παρελαβεν την γυναικα αυτου25και ουκ εγινωσκεν αυτην εως ου ετεκενυιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιησουν

21 του δε ιησου γεννηθεντος ενβηθλεεμ της ιουδαιας εν ημεραις

ηρωδου του βασιλεως ιδου μαγοι αποανατολων παρεγενοντο εις ιεροσολυμα2λεγοντες που εστιν ο τεχθεις βασιλευς

Matius 2.3–11 4

των ιουδαιων ειδομεν γαρ αυτου τοναστερα εν τη ανατολη και ηλθομενπροσκυνησαι αυτω 3ακουσας δε οβασιλευς ηρωδης εταραχθη και πασαιεροσολυμα μετ αυτου 4και συναγαγωνπαντας τους αρχιερεις και γραμματειςτου λαου επυνθανετο παρ αυτωνπου ο χριστος γενναται 5οι δε ειπαναυτω εν βηθλεεμ της ιουδαιας ουτωςγαρ γεγραπται δια του προφητου6και συ βηθλεεμ γη ιουδα ουδαμωςελαχιστη ει εν τοις ηγεμοσιν ιουδα εκσου γαρ εξελευσεται ηγουμενος οστιςποιμανει τον λαον μου τον ισραηλ 7 τοτεηρωδης λαθρα καλεσας τους μαγουςηκριβωσεν παρ αυτων τον χρονοντου φαινομενου αστερος 8και πεμψαςαυτους εις βηθλεεμ ειπεν πορευθεντεςεξετασατε ακριβως περι του παιδιουεπαν δε ευρητε απαγγειλατε μοι οπωςκαγω ελθων προσκυνησω αυτω 9οι δεακουσαντες του βασιλεως επορευθησανκαι ιδου ο αστηρ ον ειδον εν τη ανατοληπροηγεν αυτους εως ελθων εσταθηεπανω ου ην το παιδιον 10 ιδοντες δετον αστερα εχαρησαν χαραν μεγαληνσφοδρα 11και ελθοντες εις την οικιανειδον το παιδιον μετα μαριας της μητρος

Matius 2.12–18 5

αυτου και πεσοντες προσεκυνησαναυτω και ανοιξαντες τους θησαυρουςαυτων προσηνεγκαν αυτω δωραχρυσον και λιβανον και σμυρναν 12καιχρηματισθεντες κατ οναρ μη ανακαμψαιπρος ηρωδην δι αλλης οδου ανεχωρησανεις την χωραν αυτων 13αναχωρησαντωνδε αυτων ιδου αγγελος κυριου φαινεταικατ οναρ τω ιωσηφ λεγων εγερθειςπαραλαβε το παιδιον και την μητερααυτου και φευγε εις αιγυπτον και ισθιεκει εως αν ειπω σοι μελλει γαρ ηρωδηςζητειν το παιδιον του απολεσαι αυτο 14οδε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και τηνμητερα αυτου νυκτος και ανεχωρησεν ειςαιγυπτον 15και ην εκει εως της τελευτηςηρωδου ινα πληρωθη το ρηθεν υποκυριου δια του προφητου λεγοντος εξαιγυπτου εκαλεσα τον υιον μου 16 τοτεηρωδης ιδων οτι ενεπαιχθη υπο τωνμαγων εθυμωθη λιαν και αποστειλαςανειλεν παντας τους παιδας τους ενβηθλεεμ και εν πασι τοις οριοις αυτηςαπο διετους και κατωτερω κατα τονχρονον ον ηκριβωσεν παρα των μαγων17 τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιουτου προφητου λεγοντος 18φωνη ενραμα ηκουσθη κλαυθμος και οδυρμος

Matius 2.19–3.4 6

πολυς ραχηλ κλαιουσα τα τεκνα αυτηςκαι ουκ ηθελεν παρακληθηναι οτι ουκεισιν 19 τελευτησαντος δε του ηρωδουιδου αγγελος κυριου φαινεται κατ οναρτω ιωσηφ εν αιγυπτω 20λεγων εγερθειςπαραλαβε το παιδιον και την μητερααυτου και πορευου εις γην ισραηλτεθνηκασιν γαρ οι ζητουντες την ψυχηντου παιδιου 21ο δε εγερθεις παρελαβεντο παιδιον και την μητερα αυτου καιεισηλθεν εις γην ισραηλ 22ακουσας δεοτι αρχελαος βασιλευει της ιουδαιας αντιτου πατρος αυτου ηρωδου εφοβηθηεκει απελθειν χρηματισθεις δε κατ οναρανεχωρησεν εις τα μερη της γαλιλαιας23και ελθων κατωκησεν εις πολινλεγομενην ναζαρεθ οπως πληρωθη τορηθεν δια των προφητων οτι ναζωραιοςκληθησεται

31 εν δε ταις ημεραις εκειναιςπαραγινεται ιωαννης ο βαπτιστης

κηρυσσων εν τη ερημω της ιουδαιας2λεγων μετανοειτε ηγγικεν γαρ ηβασιλεια των ουρανων 3ουτος γαρ εστινο ρηθεις δια ησαιου του προφητουλεγοντος φωνη βοωντος εν τη ερημωετοιμασατε την οδον κυριου ευθειαςποιειτε τας τριβους αυτου 4αυτος δε

Matius 3.5–12 7

ο ιωαννης ειχεν το ενδυμα αυτου αποτριχων καμηλου και ζωνην δερματινηνπερι την οσφυν αυτου η δε τροφη ηναυτου ακριδες και μελι αγριον 5 τοτεεξεπορευετο προς αυτον ιεροσολυμα καιπασα η ιουδαια και πασα η περιχωρος τουιορδανου 6και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανηποταμω υπ αυτου εξομολογουμενοι ταςαμαρτιας αυτων 7 ιδων δε πολλους τωνφαρισαιων και σαδδουκαιων ερχομενουςεπι το βαπτισμα ειπεν αυτοις γεννηματαεχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν αποτης μελλουσης οργης 8ποιησατε ουνκαρπον αξιον της μετανοιας 9και μηδοξητε λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεντον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναταιο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραιτεκνα τω αβρααμ 10ηδη δε η αξινηπρος την ριζαν των δενδρων κειταιπαν ουν δενδρον μη ποιουν καρπονκαλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται11 εγω μεν υμας βαπτιζω εν υδατι ειςμετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενοςισχυροτερος μου εστιν ου ουκ ειμι ικανοςτα υποδηματα βαστασαι αυτος υμαςβαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι12ου το πτυον εν τη χειρι αυτου καιδιακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει

Matius 3.13–4.5 8

τον σιτον αυτου εις την αποθηκην τοδε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω13 τοτε παραγινεται ο ιησους απο τηςγαλιλαιας επι τον ιορδανην προς τονιωαννην του βαπτισθηναι υπ αυτου 14οδε διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειανεχω υπο σου βαπτισθηναι και συ ερχηπρος με 15αποκριθεις δε ο ιησους ειπενπρος αυτον αφες αρτι ουτως γαρ πρεπονεστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνηντοτε αφιησιν αυτον 16βαπτισθεις δε οιησους ευθυς ανεβη απο του υδατος καιιδου ανεωχθησαν οι ουρανοι και ειδενπνευμα θεου καταβαινον ωσει περιστερανερχομενον επ αυτον 17και ιδου φωνη εκτων ουρανων λεγουσα ουτος εστιν ο υιοςμου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα

41 τοτε ο ιησους ανηχθη εις την ερημονυπο του πνευματος πειρασθηναι υπο

του διαβολου 2και νηστευσας ημεραςτεσσερακοντα και τεσσερακοντα νυκταςυστερον επεινασεν 3και προσελθων οπειραζων ειπεν αυτω ει υιος ει του θεουειπε ινα οι λιθοι ουτοι αρτοι γενωνται4ο δε αποκριθεις ειπεν γεγραπται ουκεπ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωποςαλλ επι παντι ρηματι εκπορευομενωδια στοματος θεου 5 τοτε παραλαμβανει

Matius 4.6–16 9

αυτον ο διαβολος εις την αγιαν πολινκαι εστησεν αυτον επι το πτερυγιον τουιερου 6και λεγει αυτω ει υιος ει τουθεου βαλε σεαυτον κατω γεγραπται γαροτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περισου και επι χειρων αρουσιν σε μηποτεπροσκοψης προς λιθον τον ποδα σου7 εφη αυτω ο ιησους παλιν γεγραπταιουκ εκπειρασεις κυριον τον θεον σου8παλιν παραλαμβανει αυτον ο διαβολοςεις ορος υψηλον λιαν και δεικνυσιν αυτωπασας τας βασιλειας του κοσμου και τηνδοξαν αυτων 9και ειπεν αυτω ταυτα σοιπαντα δωσω εαν πεσων προσκυνησης μοι10 τοτε λεγει αυτω ο ιησους υπαγε σαταναγεγραπται γαρ κυριον τον θεον σουπροσκυνησεις και αυτω μονω λατρευσεις11 τοτε αφιησιν αυτον ο διαβολος και ιδουαγγελοι προσηλθον και διηκονουν αυτω12ακουσας δε οτι ιωαννης παρεδοθηανεχωρησεν εις την γαλιλαιαν 13καικαταλιπων την ναζαρα ελθων κατωκησενεις καφαρναουμ την παραθαλασσιαν ενοριοις ζαβουλων και νεφθαλειμ 14 ιναπληρωθη το ρηθεν δια ησαιου τουπροφητου λεγοντος 15γη ζαβουλων καιγη νεφθαλειμ οδον θαλασσης περαντου ιορδανου γαλιλαια των εθνων 16ο

Matius 4.17–24 10

λαος ο καθημενος εν σκοτει φως ειδενμεγα και τοις καθημενοις εν χωρα καισκια θανατου φως ανετειλεν αυτοις17απο τοτε ηρξατο ο ιησους κηρυσσεινκαι λεγειν μετανοειτε ηγγικεν γαρ ηβασιλεια των ουρανων 18περιπατων δεπαρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδενδυο αδελφους σιμωνα τον λεγομενονπετρον και ανδρεαν τον αδελφοναυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εις τηνθαλασσαν ησαν γαρ αλεεις 19και λεγειαυτοις δευτε οπισω μου και ποιησωυμας αλεεις ανθρωπων 20οι δε ευθεωςαφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω21και προβας εκειθεν ειδεν αλλους δυοαδελφους ιακωβον τον του ζεβεδαιουκαι ιωαννην τον αδελφον αυτου εντω πλοιω μετα ζεβεδαιου του πατροςαυτων καταρτιζοντας τα δικτυα αυτωνκαι εκαλεσεν αυτους 22οι δε ευθεωςαφεντες το πλοιον και τον πατερα αυτωνηκολουθησαν αυτω 23και περιηγενεν ολη τη γαλιλαια διδασκων εν ταιςσυναγωγαις αυτων και κηρυσσων τοευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευωνπασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τωλαω 24και απηλθεν η ακοη αυτου ειςολην την συριαν και προσηνεγκαν αυτω

Matius 4.25–5.11 11

παντας τους κακως εχοντας ποικιλαιςνοσοις και βασανοις συνεχομενους καιδαιμονιζομενους και σεληνιαζομενους καιπαραλυτικους και εθεραπευσεν αυτους25και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοιαπο της γαλιλαιας και δεκαπολεως καιιεροσολυμων και ιουδαιας και περαν τουιορδανου

51 ιδων δε τους οχλους ανεβη ειςτο ορος και καθισαντος αυτου

προσηλθαν αυτω οι μαθηται αυτου2και ανοιξας το στομα αυτου εδιδασκεναυτους λεγων 3μακαριοι οι πτωχοι τωπνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλειατων ουρανων 4μακαριοι οι πραειςοτι αυτοι κληρονομησουσιν την γην5μακαριοι οι πενθουντες οτι αυτοιπαρακληθησονται 6μακαριοι οι πεινωντεςκαι διψωντες την δικαιοσυνην οτι αυτοιχορτασθησονται 7μακαριοι οι ελεημονεςοτι αυτοι ελεηθησονται 8μακαριοι οικαθαροι τη καρδια οτι αυτοι τον θεονοψονται 9μακαριοι οι ειρηνοποιοι οτιαυτοι υιοι θεου κληθησονται 10μακαριοιοι δεδιωγμενοι ενεκεν δικαιοσυνης οτιαυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων11μακαριοι εστε οταν ονειδισωσιν υμαςκαι διωξωσιν και ειπωσιν παν πονηρον

Matius 5.12–19 12

καθ υμων ψευδομενοι ενεκεν εμου12χαιρετε και αγαλλιασθε οτι ο μισθοςυμων πολυς εν τοις ουρανοις ουτωςγαρ εδιωξαν τους προφητας τους προυμων 13υμεις εστε το αλας της γης εανδε το αλας μωρανθη εν τινι αλισθησεταιεις ουδεν ισχυει ετι ει μη βληθεν εξωκαταπατεισθαι υπο των ανθρωπων14υμεις εστε το φως του κοσμου ουδυναται πολις κρυβηναι επανω ορουςκειμενη 15ουδε καιουσιν λυχνον καιτιθεασιν αυτον υπο τον μοδιον αλλ επιτην λυχνιαν και λαμπει πασιν τοις εν τηοικια 16ουτως λαμψατω το φως υμωνεμπροσθεν των ανθρωπων οπως ιδωσινυμων τα καλα εργα και δοξασωσιν τονπατερα υμων τον εν τοις ουρανοις 17μηνομισητε οτι ηλθον καταλυσαι τον νομονη τους προφητας ουκ ηλθον καταλυσαιαλλα πληρωσαι 18αμην γαρ λεγω υμινεως αν παρελθη ο ουρανος και η γηιωτα εν η μια κεραια ου μη παρελθη αποτου νομου εως αν παντα γενηται 19οςεαν ουν λυση μιαν των εντολων τουτωντων ελαχιστων και διδαξη ουτως τουςανθρωπους ελαχιστος κληθησεται εν τηβασιλεια των ουρανων ος δ αν ποιησηκαι διδαξη ουτος μεγας κληθησεται εν

Matius 5.20–28 13

τη βασιλεια των ουρανων 20λεγω γαρυμιν οτι εαν μη περισσευση υμων ηδικαιοσυνη πλειον των γραμματεωνκαι φαρισαιων ου μη εισελθητε εις τηνβασιλειαν των ουρανων 21ηκουσατε οτιερρεθη τοις αρχαιοις ου φονευσεις ος δαν φονευση ενοχος εσται τη κρισει 22 εγωδε λεγω υμιν οτι πας ο οργιζομενος τωαδελφω αυτου ενοχος εσται τη κρισειος δ αν ειπη τω αδελφω αυτου ρακαενοχος εσται τω συνεδριω ος δ αν ειπημωρε ενοχος εσται εις την γεενναν τουπυρος 23 εαν ουν προσφερης το δωρονσου επι το θυσιαστηριον κακει μνησθηςοτι ο αδελφος σου εχει τι κατα σου24αφες εκει το δωρον σου εμπροσθεντου θυσιαστηριου και υπαγε πρωτονδιαλλαγηθι τω αδελφω σου και τοτεελθων προσφερε το δωρον σου 25 ισθιευνοων τω αντιδικω σου ταχυ εωςοτου ει μετ αυτου εν τη οδω μηποτεσε παραδω ο αντιδικος τω κριτη καιο κριτης τω υπηρετη και εις φυλακηνβληθηση 26αμην λεγω σοι ου μη εξελθηςεκειθεν εως αν αποδως τον εσχατονκοδραντην 27ηκουσατε οτι ερρεθη ουμοιχευσεις 28 εγω δε λεγω υμιν οτι παςο βλεπων γυναικα προς το επιθυμησαι

Matius 5.29–38 14

ηδη εμοιχευσεν αυτην εν τη καρδιααυτου 29 ει δε ο οφθαλμος σου ο δεξιοςσκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε αποσου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εντων μελων σου και μη ολον το σωμασου βληθη εις γεενναν 30και ει η δεξιασου χειρ σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτηνκαι βαλε απο σου συμφερει γαρ σοιινα αποληται εν των μελων σου και μηολον το σωμα σου εις γεενναν απελθη31 ερρεθη δε ος αν απολυση την γυναικααυτου δοτω αυτη αποστασιον 32 εγωδε λεγω υμιν οτι πας ο απολυων τηνγυναικα αυτου παρεκτος λογου πορνειαςποιει αυτην μοιχευθηναι και ος εαναπολελυμενην γαμηση μοιχαται 33παλινηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ουκεπιορκησεις αποδωσεις δε τω κυριωτους ορκους σου 34 εγω δε λεγω υμινμη ομοσαι ολως μητε εν τω ουρανω οτιθρονος εστιν του θεου 35μητε εν τη γηοτι υποποδιον εστιν των ποδων αυτουμητε εις ιεροσολυμα οτι πολις εστιν τουμεγαλου βασιλεως 36μητε εν τη κεφαλησου ομοσης οτι ου δυνασαι μιαν τριχαλευκην ποιησαι η μελαιναν 37 εστω δε ολογος υμων ναι ναι ου ου το δε περισσοντουτων εκ του πονηρου εστιν 38ηκουσατε

Matius 5.39–6.1 15

οτι ερρεθη οφθαλμον αντι οφθαλμου καιοδοντα αντι οδοντος 39 εγω δε λεγω υμινμη αντιστηναι τω πονηρω αλλ οστις σεραπιζει εις την δεξιαν σιαγονα στρεψοναυτω και την αλλην 40και τω θελοντισοι κριθηναι και τον χιτωνα σου λαβειναφες αυτω και το ιματιον 41και οστις σεαγγαρευσει μιλιον εν υπαγε μετ αυτουδυο 42 τω αιτουντι σε δος και τον θελοντααπο σου δανισασθαι μη αποστραφης43ηκουσατε οτι ερρεθη αγαπησεις τονπλησιον σου και μισησεις τον εχθρονσου 44 εγω δε λεγω υμιν αγαπατε τουςεχθρους υμων και προσευχεσθε υπερτων διωκοντων υμας 45οπως γενησθευιοι του πατρος υμων του εν ουρανοις οτιτον ηλιον αυτου ανατελλει επι πονηρουςκαι αγαθους και βρεχει επι δικαιουςκαι αδικους 46 εαν γαρ αγαπησητε τουςαγαπωντας υμας τινα μισθον εχετε ουχικαι οι τελωναι το αυτο ποιουσιν 47και εανασπασησθε τους αδελφους υμων μονοντι περισσον ποιειτε ουχι και οι εθνικοι τοαυτο ποιουσιν 48 εσεσθε ουν υμεις τελειοιως ο πατηρ υμων ο ουρανιος τελειοςεστιν

61προσεχετε δε την δικαιοσυνηνυμων μη ποιειν εμπροσθεν των

Matius 6.2–9 16

ανθρωπων προς το θεαθηναι αυτοις ει δεμηγε μισθον ουκ εχετε παρα τω πατριυμων τω εν ουρανοις 2οταν ουν ποιηςελεημοσυνην μη σαλπισης εμπροσθενσου ωσπερ οι υποκριται ποιουσιν εν ταιςσυναγωγαις και εν ταις ρυμαις οπωςδοξασθωσιν υπο των ανθρωπων αμηνλεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων3σου δε ποιουντος ελεημοσυνην μηγνωτω η αριστερα σου τι ποιει η δεξια σου4οπως η σου ελεημοσυνη η εν τω κρυπτωκαι ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτωαποδωσει σοι 5και οταν προσευχησθεουκ εσεσθε ως οι υποκριται οτι φιλουσινεν ταις συναγωγαις και εν ταις γωνιαιςτων πλατειων εστωτες προσευχεσθαιοπως φανωσιν τοις ανθρωποις αμηνλεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων6συ δε οταν προσευχη εισελθε εις τοταμειον σου και κλεισας την θυρανσου προσευξαι τω πατρι σου τω εν τωκρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τωκρυπτω αποδωσει σοι 7προσευχομενοιδε μη βατταλογησητε ωσπερ οι εθνικοιδοκουσιν γαρ οτι εν τη πολυλογια αυτωνεισακουσθησονται 8μη ουν ομοιωθητεαυτοις οιδεν γαρ ο πατηρ υμων ων χρειανεχετε προ του υμας αιτησαι αυτον 9ουτως

Matius 6.10–20 17

ουν προσευχεσθε υμεις πατερ ημων οεν τοις ουρανοις αγιασθητω το ονομασου 10 ελθατω η βασιλεια σου γενηθητωτο θελημα σου ως εν ουρανω και επιγης 11 τον αρτον ημων τον επιουσιονδος ημιν σημερον 12και αφες ημιν ταοφειληματα ημων ως και ημεις αφηκαμεντοις οφειλεταις ημων 13και μη εισενεγκηςημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημαςαπο του πονηρου 14 εαν γαρ αφητετοις ανθρωποις τα παραπτωματα αυτωναφησει και υμιν ο πατηρ υμων ο ουρανιος15 εαν δε μη αφητε τοις ανθρωποις ουδεο πατηρ υμων αφησει τα παραπτωματαυμων 16οταν δε νηστευητε μη γινεσθεως οι υποκριται σκυθρωποι αφανιζουσινγαρ τα προσωπα αυτων οπως φανωσιντοις ανθρωποις νηστευοντες αμην λεγωυμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων 17συδε νηστευων αλειψαι σου την κεφαληνκαι το προσωπον σου νιψαι 18οπως μηφανης τοις ανθρωποις νηστευων αλλα τωπατρι σου τω εν τω κρυφαιω και ο πατηρσου ο βλεπων εν τω κρυφαιω αποδωσεισοι 19μη θησαυριζετε υμιν θησαυρουςεπι της γης οπου σης και βρωσις αφανιζεικαι οπου κλεπται διορυσσουσιν καικλεπτουσιν 20θησαυριζετε δε υμιν

Matius 6.21–28 18

θησαυρους εν ουρανω οπου ουτε σηςουτε βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται ουδιορυσσουσιν ουδε κλεπτουσιν 21οπουγαρ εστιν ο θησαυρος σου εκει εσται καιη καρδια σου 22ο λυχνος του σωματοςεστιν ο οφθαλμος εαν η ο οφθαλμοςσου απλους ολον το σωμα σου φωτεινονεσται 23 εαν δε ο οφθαλμος σου πονηροςη ολον το σωμα σου σκοτεινον εσταιει ουν το φως το εν σοι σκοτος εστιντο σκοτος ποσον 24ουδεις δυναται δυσικυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μισησεικαι τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεταικαι του ετερου καταφρονησει ου δυνασθεθεω δουλευειν και μαμωνα 25δια τουτολεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη υμωντι φαγητε μηδε τω σωματι υμων τιενδυσησθε ουχι η ψυχη πλειον εστιντης τροφης και το σωμα του ενδυματος26 εμβλεψατε εις τα πετεινα του ουρανουοτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν ουδεσυναγουσιν εις αποθηκας και ο πατηρυμων ο ουρανιος τρεφει αυτα ουχ υμειςμαλλον διαφερετε αυτων 27 τις δε εξυμων μεριμνων δυναται προσθειναι επιτην ηλικιαν αυτου πηχυν ενα 28και περιενδυματος τι μεριμνατε καταμαθετε τακρινα του αγρου πως αυξανουσιν ου

Matius 6.29–7.5 19

κοπιωσιν ουδε νηθουσιν 29λεγω δε υμινοτι ουδε σολομων εν παση τη δοξηαυτου περιεβαλετο ως εν τουτων 30 ειδε τον χορτον του αγρου σημερον οντακαι αυριον εις κλιβανον βαλλομενονο θεος ουτως αμφιεννυσιν ου πολλωμαλλον υμας ολιγοπιστοι 31μη ουνμεριμνησητε λεγοντες τι φαγωμεν η τιπιωμεν η τι περιβαλωμεθα 32παντα γαρταυτα τα εθνη επιζητουσιν οιδεν γαρο πατηρ υμων ο ουρανιος οτι χρηζετετουτων απαντων 33 ζητειτε δε πρωτοντην βασιλειαν και την δικαιοσυνην αυτουκαι ταυτα παντα προστεθησεται υμιν34μη ουν μεριμνησητε εις την αυριον ηγαρ αυριον μεριμνησει εαυτης αρκετοντη ημερα η κακια αυτης

71μη κρινετε ινα μη κριθητε 2 εν ω γαρκριματι κρινετε κριθησεσθε και εν ω

μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν 3 τι δεβλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω τουαδελφου σου την δε εν τω σω οφθαλμωδοκον ου κατανοεις 4η πως ερεις τωαδελφω σου αφες εκβαλω το καρφοςεκ του οφθαλμου σου και ιδου η δοκοςεν τω οφθαλμω σου 5υποκριτα εκβαλεπρωτον εκ του οφθαλμου σου την δοκονκαι τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος

Matius 7.6–15 20

εκ του οφθαλμου του αδελφου σου 6μηδωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητετους μαργαριτας υμων εμπροσθεν τωνχοιρων μηποτε καταπατησουσιν αυτουςεν τοις ποσιν αυτων και στραφεντεςρηξωσιν υμας 7αιτειτε και δοθησεταιυμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε καιανοιγησεται υμιν 8πας γαρ ο αιτωνλαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τωκρουοντι ανοιγησεται 9η τις εστιν εξυμων ανθρωπος ον αιτησει ο υιος αυτουαρτον μη λιθον επιδωσει αυτω 10η καιιχθυν αιτησει μη οφιν επιδωσει αυτω 11 ειουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματααγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσωμαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοιςδωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτον 12πανταουν οσα εαν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οιανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοιςουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται13 εισελθατε δια της στενης πυλης οτιπλατεια [η πυλη] και ευρυχωρος η οδοςη απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοιεισιν οι εισερχομενοι δι αυτης 14οτιστενη [η πυλη] και τεθλιμμενη η οδος ηαπαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισινοι ευρισκοντες αυτην 15προσεχετε αποτων ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται

Matius 7.16–25 21

προς υμας εν ενδυμασιν προβατωνεσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες 16απο τωνκαρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους μητισυλλεγουσιν απο ακανθων σταφυλας ηαπο τριβολων συκα 17ουτως παν δενδροναγαθον καρπους καλους ποιει το δεσαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει18ου δυναται δενδρον αγαθον καρπουςπονηρους ενεγκειν ουδε δενδρον σαπρονκαρπους καλους ενεγκειν 19παν δενδρονμη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεταικαι εις πυρ βαλλεται 20αραγε απο τωνκαρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους 21ουπας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεταιεις την βασιλειαν των ουρανων αλλο ποιων το θελημα του πατρος μουτου εν τοις ουρανοις 22πολλοι ερουσινμοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ουτω σω ονοματι επροφητευσαμεν καιτω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομενκαι τω σω ονοματι δυναμεις πολλαςεποιησαμεν 23και τοτε ομολογησω αυτοιςοτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτεαπ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν24πας ουν οστις ακουει μου τους λογουςτουτους και ποιει αυτους ομοιωθησεταιανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν αυτουτην οικιαν επι την πετραν 25και κατεβη η

Matius 7.26–8.5 22

βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσανοι ανεμοι και προσεπεσαν τη οικια εκεινηκαι ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επιτην πετραν 26και πας ο ακουων μουτους λογους τουτους και μη ποιωναυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστιςωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι τηναμμον 27και κατεβη η βροχη και ηλθονοι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι καιπροσεκοψαν τη οικια εκεινη και επεσενκαι ην η πτωσις αυτης μεγαλη 28καιεγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τουςλογους τουτους εξεπλησσοντο οι οχλοιεπι τη διδαχη αυτου 29ην γαρ διδασκωναυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οιγραμματεις αυτων

81καταβαντι δε αυτω απο τουορους ηκολουθησαν αυτω οχλοι

πολλοι 2και ιδου λεπρος προσελθωνπροσεκυνει αυτω λεγων κυριε εαν θεληςδυνασαι με καθαρισαι 3και εκτειναςτην χειρα ηψατο αυτου λεγων θελωκαθαρισθητι και ευθεως εκαθερισθηαυτου η λεπρα 4και λεγει αυτω οιησους ορα μηδενι ειπης αλλα υπαγεσεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκοντο δωρον ο προσεταξεν μωυσης ειςμαρτυριον αυτοις 5 εισελθοντος δε

Matius 8.6–14 23

αυτου εις καφαρναουμ προσηλθεν αυτωεκατονταρχης παρακαλων αυτον 6καιλεγων κυριε ο παις μου βεβληται εν τηοικια παραλυτικος δεινως βασανιζομενος7λεγει αυτω εγω ελθων θεραπευσωαυτον 8αποκριθεις δε ο εκατονταρχηςεφη κυριε ουκ ειμι ικανος ινα μου υποτην στεγην εισελθης αλλα μονον ειπελογω και ιαθησεται ο παις μου 9καιγαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιανεχων υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγωτουτω πορευθητι και πορευεται καιαλλω ερχου και ερχεται και τω δουλωμου ποιησον τουτο και ποιει 10ακουσαςδε ο ιησους εθαυμασεν και ειπεν τοιςακολουθουσιν αμην λεγω υμιν ουδεεν τω ισραηλ τοσαυτηνν πιστιν ευρον11λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολωνκαι δυσμων ηξουσιν και ανακλιθησονταιμετα αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εν τηβασιλεια των ουρανων 12οι δε υιοι τηςβασιλειας εξελευσονται εις το σκοτοςτο εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος καιο βρυγμος των οδοντων 13και ειπενο ιησους τω εκατονταρχη υπαγε ωςεπιστευσας γενηθητω σοι και ιαθη οπαις εν τη ωρα εκεινη 14και ελθωνο ιησους εις την οικιαν πετρου ειδεν

Matius 8.15–24 24

την πενθεραν αυτου βεβλημενην καιπυρεσσουσαν 15και ηψατο της χειροςαυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετοςκαι ηγερθη και διηκονει αυτω 16οψιαςδε γενομενης προσηνεγκαν αυτωδαιμονιζομενους πολλους και εξεβαλεντα πνευματα λογω και παντας τουςκακως εχοντας εθεραπευσεν 17οπωςπληρωθη το ρηθεν δια ησαιου τουπροφητου λεγοντος αυτος τας ασθενειαςημων ελαβεν και τας νοσους εβαστασεν18 ιδων δε ο ιησους πολλους οχλους περιαυτον εκελευσεν απελθειν εις το περαν19και προσελθων εις γραμματευς ειπεναυτω διδασκαλε ακολουθησω σοι οπουεαν απερχη 20και λεγει αυτω ο ιησουςαι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και ταπετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις οδε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που τηνκεφαλην κλινη 21 ετερος δε των μαθητωνειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοι πρωτοναπελθειν και θαψαι τον πατερα μου22ο δε λεγει αυτω ακολουθει μοι καιαφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτωννεκρους 23και εμβαντι αυτω εις το πλοιονηκολουθησαν αυτω οι μαθηται αυτου24και ιδου σεισμος μεγας εγενετο εν τηθαλασση ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι

Matius 8.25–34 25

υπο των κυματων αυτος δε εκαθευδεν25και προσελθοντες ηγειραν αυτονλεγοντες κυριε σωσον απολλυμεθα 26καιλεγει αυτοις τι δειλοι εστε ολιγοπιστοιτοτε εγερθεις επετιμησεν τοις ανεμοις καιτη θαλασση και εγενετο γαληνη μεγαλη27οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντεςποταπος εστιν ουτος οτι και οι ανεμοικαι η θαλασσα αυτω υπακουουσιν 28καιελθοντος αυτου εις το περαν εις τηνχωραν των γαδαρηνων υπηντησαν αυτωδυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειωνεξερχομενοι χαλεποι λιαν ωστε μηισχυειν τινα παρελθειν δια της οδουεκεινης 29και ιδου εκραξαν λεγοντεςτι ημιν και σοι υιε του θεου ηλθεςωδε προ καιρου βασανισαι ημας 30ηνδε μακραν απ αυτων αγελη χοιρωνπολλων βοσκομενη 31οι δε δαιμονεςπαρεκαλουν αυτον λεγοντες ει εκβαλλειςημας αποστειλον ημας εις την αγεληντων χοιρων 32και ειπεν αυτοις υπαγετε οιδε εξελθοντες απηλθον εις τους χοιρουςκαι ιδου ωρμησεν πασα η αγελη κατα τουκρημνου εις την θαλασσαν και απεθανονεν τοις υδασιν 33οι δε βοσκοντες εφυγονκαι απελθοντες εις την πολιν απηγγειλανπαντα και τα των δαιμονιζομενων 34και

Matius 9.1–10 26

ιδου πασα η πολις εξηλθεν εις υπαντησιντου ιησου και ιδοντες αυτον παρεκαλεσανοπως μεταβη απο των οριων αυτων

91και εμβας εις πλοιον διεπερασενκαι ηλθεν εις την ιδιαν πολιν 2και

ιδου προσεφερον αυτω παραλυτικον επικλινης βεβλημενον και ιδων ο ιησουςτην πιστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικωθαρσει τεκνον αφιενται σου αι αμαρτιαι3και ιδου τινες των γραμματεων ειπονεν εαυτοις ουτος βλασφημει 4και ιδωνο ιησους τας ενθυμησεις αυτων ειπενινατι ενθυμεισθε πονηρα εν ταις καρδιαιςυμων 5 τι γαρ εστιν ευκοπωτερον ειπειναφιενται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρεκαι περιπατει 6 ινα δε ειδητε οτι εξουσιανεχει ο υιος του ανθρωπου επι τηςγης αφιεναι αμαρτιας τοτε λεγει τωπαραλυτικω εγερθεις αρον σου τηνκλινην και υπαγε εις τον οικον σου 7καιεγερθεις απηλθεν εις τον οικον αυτου8 ιδοντες δε οι οχλοι εφοβηθησαν καιεδοξασαν τον θεον τον δοντα εξουσιαντοιαυτην τοις ανθρωποις 9και παραγωνο ιησους εκειθεν ειδεν ανθρωπονκαθημενον επι το τελωνιον μαθθαιονλεγομενον και λεγει αυτω ακολουθει μοικαι αναστας ηκολουθησει αυτω 10και

Matius 9.11–17 27

εγενετο αυτου ανακειμενου εν τη οικιαιδου πολλοι τελωναι και αμαρτωλοιελθοντες συνανεκειντο τω ιησου και τοιςμαθηταις αυτου 11και ιδοντες οι φαρισαιοιελεγον τοις μαθηταις αυτου διατι μετατων τελωνων και αμαρτωλων εσθιει οδιδασκαλος υμων 12ο δε ακουσας ειπενου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρουαλλ οι κακως εχοντες 13πορευθεντεςδε μαθετε τι εστιν ελεος θελω και ουθυσιαν ου γαρ ηλθον καλεσαι δικαιουςαλλα αμαρτωλους 14 τοτε προσερχονταιαυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντες διατιημεις και οι φαρισαιοι νηστευομεν οιδε μαθηται σου ου νηστευουσιν 15καιειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οιυιοι του νυμφωνος πενθειν εφ οσονμετ αυτων εστιν ο νυμφιος ελευσονταιδε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ονυμφιος και τοτε νηστευσουσιν 16ουδειςδε επιβαλλει επιβλημα ρακους αγναφουεπι ιματιω παλαιω αιρει γαρ το πληρωμααυτου απο του ιματιου και χειρονσχισμα γινεται 17ουδε βαλλουσιν οινοννεον εις ασκους παλαιους ει δε μηγερηγνυνται οι ασκοι και ο οινος εκχειταικαι οι ασκοι απολλυνται αλλα βαλλουσινοινον νεον εις ασκους καινους και

Matius 9.18–28 28

αμφοτεροι συντηρουνται 18 ταυτα αυτουλαλουντος αυτοις ιδου αρχων εισελθωνπροσεκυνει αυτω λεγων η θυγατηρ μουαρτι ετελευτησεν αλλα ελθων επιθεςτην χειρα σου επ αυτην και ζησεται19και εγερθεις ο ιησους ηκολουθει αυτωκαι οι μαθηται αυτου 20και ιδου γυνηαιμορροουσα δωδεκα ετη προσελθουσαοπισθεν ηψατο του κρασπεδου τουιματιου αυτου 21 ελεγεν γαρ εν εαυτηεαν μονον αψωμαι του ιματιου αυτουσωθησομαι 22ο δε στραφεις και ιδωναυτην ειπεν θαρσει θυγατερ η πιστιςσου σεσωκεν σε και εσωθη η γυνηαπο της ωρας εκεινης 23και ελθων οιησους εις την οικιαν του αρχοντοςκαι ιδων τους αυλητας και τον οχλονθορυβουμενον ελεγεν 24αναχωρειτεου γαρ απεθανεν το κορασιον αλλακαθευδει και κατεγελων αυτου 25οτε δεεξεβληθη ο οχλος εισελθων εκρατησεντης χειρος αυτης και ηγερθη το κορασιον26και εξηλθεν η φημη αυτη εις ολην τηνγην εκεινην 27και παραγοντι εκειθεν τωιησου ηκολουθησαν αυτω δυο τυφλοικραζοντες και λεγοντες ελεησον ημαςυιος δαυειδ 28 ελθοντι δε εις την οικιανπροσηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγει

Matius 9.29–38 29

αυτοις ο ιησους πιστευετε οτι δυναμαιτουτο ποιησαι λεγουσιν αυτω ναι κυριε29 τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτωνλεγων κατα την πιστιν υμων γενηθητωυμιν 30και ανεωχθησαν αυτων οιοφθαλμοι και ενεβριμηθη αυτοις ο ιησουςλεγων ορατε μηδεις γινωσκετω 31οι δεεξελθοντες διεφημισαν αυτον εν ολη τηγη εκεινη 32αυτων δε εξερχομενων ιδουπροσηνεγκαν αυτω ανθρωπον κωφονδαιμονιζομενον 33και εκβληθεντοςτου δαιμονιου ελαλησεν ο κωφος καιεθαυμασαν οι οχλοι λεγοντες ουδεποτεεφανη ουτως εν τω ισραηλ 34οι δεφαρισαιοι ελεγον εν τω αρχοντι τωνδαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια 35καιπεριηγεν ο ιησους τας πολεις πασας καιτας κωμας διδασκων εν ταις συναγωγαιςαυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον τηςβασιλειας και θεραπευων πασαν νοσονκαι πασαν μαλακιαν 36 ιδων δε τουςοχλους εσπλαγχνισθη περι αυτων οτιησαν εσκυλμενοι και ερριμμενοι ωσειπροβατα μη εχοντα ποιμενα 37 τοτε λεγειτοις μαθηταις αυτου ο μεν θερισμοςπολυς οι δε εργαται ολιγοι 38δεηθητε ουντου κυριου του θερισμου οπως εκβαληεργατας εις τον θερισμον αυτου

Matius 10.1–10 30

101και προσκαλεσαμενος τουςδωδεκα μαθητας αυτου εδωκεν

αυτοις εξουσιαν πνευματων ακαθαρτωνωστε εκβαλλειν αυτα και θεραπευεινπασαν νοσον και πασαν μαλακιαν 2 τωνδε δωδεκα αποστολων τα ονοματαεστιν ταυτα πρωτος σιμων ο λεγομενοςπετρος και ανδρεας ο αδελφος αυτουκαι ιακωβος ο του ζεβεδαιου καιιωαννης ο αδελφος αυτου 3φιλιπποςκαι βαρθολομαιος θωμας και μαθθαιοςο τελωνης ιακωβος ο του αλφαιου καιλεββαιοσ 4σιμων ο καναναιος και ιουδαςο ισκαριωτης ο και παραδους αυτον5 τουτους τους δωδεκα απεστειλεν οιησους παραγγειλας αυτοις λεγων ειςοδον εθνων μη απελθητε και εις πολινσαμαριτων μη εισελθητε 6πορευεσθε δεμαλλον προς τα προβατα τα απολωλοταοικου ισραηλ 7πορευομενοι δε κηρυσσετελεγοντες οτι ηγγικεν η βασιλεια τωνουρανων 8ασθενουντας θεραπευετενεκρους εγειρετε λεπρους καθαριζετεδαιμονια εκβαλλετε δωρεαν ελαβετεδωρεαν δοτε 9μη κτησησθε χρυσον μηδεαργυρον μηδε χαλκον εις τας ζωναςυμων 10μη πηραν εις οδον μηδε δυοχιτωνας μηδε υποδηματα μηδε ραβδον

Matius 10.11–20 31

αξιος γαρ ο εργατης της τροφης αυτου11 εις ην δ αν πολιν η κωμην εισελθητεεξετασατε τις εν αυτη αξιος εστιν κακειμεινατε εως αν εξελθητε 12 εισερχομενοιδε εις την οικιαν ασπασασθε αυτην 13καιεαν μεν η η οικια αξια ελθατω η ειρηνηυμων επ αυτην εαν δε μη η αξια η ειρηνηυμων προς υμας επιστραφητω 14και οςαν μη δεξηται υμας μηδε ακουση τουςλογους υμων εξερχομενοι εξω της οικιαςη της πολεως εκεινης εκτιναξατε τονκονιορτον εκ των ποδων υμων 15αμηνλεγω υμιν ανεκτοτερον εσται γη σοδομωνκαι γομορρων εν ημερα κρισεως η τηπολει εκεινη 16 ιδου εγω αποστελλω υμαςως προβατα εν μεσω λυκων γινεσθεουν φρονιμοι ως οι οφεις και ακεραιοιως αι περιστεραι 17προσεχετε δε αποτων ανθρωπων παραδωσουσιν γαρ υμαςεις συνεδρια και εν ταις συναγωγαιςαυτων μαστιγωσουσιν υμας 18και επιηγεμονας δε και βασιλεις αχθησεσθεενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις καιτοις εθνεσιν 19οταν δε παραδωσιν υμαςμη μεριμνησητε πως η τι λαλησητεδοθησεται γαρ υμιν εν εκεινη τη ωρατι λαλησητε 20ου γαρ υμεις εστε οιλαλουντες αλλα το πνευμα του πατρος

Matius 10.21–29 32

υμων το λαλουν εν υμιν 21παραδωσει δεαδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρτεκνον και επαναστησονται τεκνα επιγονεις και θανατωσουσιν αυτους 22καιεσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια τοονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτοςσωθησεται 23οταν δε διωκωσιν υμας εντη πολει ταυτη φευγετε εις την ετεραναμην γαρ λεγω υμιν ου μη τελεσητε ταςπολεις του ισραηλ εως ελθη ο υιος τουανθρωπου 24ουκ εστιν μαθητης υπερ τονδιδασκαλον ουδε δουλος υπερ τον κυριοναυτου 25αρκετον τω μαθητη ινα γενηταιως ο διδασκαλος αυτου και ο δουλοςως ο κυριος αυτου ει τον οικοδεσποτηνβεελζεβουλ επεκαλεσαν ποσω μαλλοντους οικιακους αυτου 26μη ουν φοβηθητεαυτους ουδεν γαρ εστιν κεκαλυμμενονο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον οου γνωσθησεται 27ο λεγω υμιν εν τησκοτια ειπατε εν τω φωτι και ο εις το ουςακουετε κηρυξατε επι των δωματων 28καιμη φοβεισθε απο των αποκτεννοντωντο σωμα την δε ψυχην μη δυναμενωναποκτειναι φοβεισθε δε μαλλον τονδυναμενον και ψυχην και σωμα απολεσαιεν γεεννη 29ουχι δυο στρουθια ασσαριουπωλειται και εν εξ αυτων ου πεσειται επι

Matius 10.30–41 33

την γην ανευ του πατρος υμων 30υμωνδε και αι τριχες της κεφαλης πασαιηριθμημεναι εισιν 31μη ουν φοβεισθεπολλων στρουθιων διαφερετε υμεις32πας ουν οστις ομολογησει εν εμοιεμπροσθεν των ανθρωπων ομολογησωκαγω εν αυτω εμπροσθεν του πατρος μουτου εν ουρανοις 33οστις δ αν αρνησηταιμε εμπροσθεν των ανθρωπων αρνησομαικαγω αυτον εμπροσθεν του πατρος μουτου εν ουρανοις 34μη νομισητε οτι ηλθονβαλειν ειρηνην επι την γην ουκ ηλθονβαλειν ειρηνην αλλα μαχαιραν 35ηλθονγαρ διχασαι ανθρωπον κατα του πατροςαυτου και θυγατερα κατα της μητροςαυτης και νυμφην κατα της πενθεραςαυτης 36και εχθροι του ανθρωπου οιοικιακοι αυτου 37ο φιλων πατερα ημητερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιος καιο φιλων υιον η θυγατερα υπερ εμε ουκεστιν μου αξιος 38και ος ου λαμβανειτον σταυρον αυτου και ακολουθει οπισωμου ουκ εστιν μου αξιος 39ο ευρωντην ψυχην αυτου απολεσει αυτην καιο απολεσας την ψυχην αυτου ενεκενεμου ευρησει αυτην 40ο δεχομενος υμαςεμε δεχεται και ο εμε δεχομενος δεχεταιτον αποστειλαντα με 41ο δεχομενος

Matius 10.42–11.8 34

προφητην εις ονομα προφητου μισθονπροφητου λημψεται και ο δεχομενοςδικαιον εις ονομα δικαιου μισθον δικαιουλημψεται 42και ος αν ποτιση ενα τωνμικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονονεις ονομα μαθητου αμην λεγω υμιν ου μηαπολεση τον μισθον αυτου

111και εγενετο οτε ετελεσεν οιησους διατασσων τοις δωδεκα

μαθηταις αυτου μετεβη εκειθεν τουδιδασκειν και κηρυσσειν εν ταις πολεσιναυτων 2ο δε ιωαννης ακουσας εντω δεσμωτηριω τα εργα του χριστουπεμψας δια των μαθητων αυτου3 ειπεν αυτω συ ει ο ερχομενος ηετερον προσδοκωμεν 4και αποκριθειςο ιησους ειπεν αυτοις πορευθεντεςαπαγγειλατε ιωαννη α ακουετε καιβλεπετε 5 τυφλοι αναβλεπουσιν και χωλοιπεριπατουσιν λεπροι καθαριζονται καικωφοι ακουουσιν και νεκροι εγειρονταικαι πτωχοι ευαγγελιζονται 6και μακαριοςεστιν ος εαν μη σκανδαλισθη εν εμοι7 τουτων δε πορευομενων ηρξατο οιησους λεγειν τοις οχλοις περι ιωαννουτι εξηλθατε εις την ερημον θεασασθαικαλαμον υπο ανεμου σαλευομενον8αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπον εν

Matius 11.9–19 35

μαλακοις ημφιεσμενον ιδου οι τα μαλακαφορουντες εν τοις οικοις των βασιλεων9αλλα τι εξηλθατε προφητην ιδειν ναιλεγω υμιν και περισσοτερον προφητου10ουτος εστιν περι ου γεγραπται ιδουεγω αποστελλω τον αγγελον μου προπροσωπου σου ος κατασκευασει τηνοδον σου εμπροσθεν σου 11αμηνλεγω υμιν ουκ εγηγερται εν γεννητοιςγυναικων μειζων ιωαννου του βαπτιστουο δε μικροτερος εν τη βασιλεια τωνουρανων μειζων αυτου εστιν 12απο δετων ημερων ιωαννου του βαπτιστουεως αρτι η βασιλεια των ουρανωνβιαζεται και βιασται αρπαζουσιν αυτην13παντες γαρ οι προφηται και ο νομοςεως ιωαννου επροφητευσαν 14και ειθελετε δεξασθαι αυτος εστιν ηλειας ομελλων ερχεσθαι 15ο εχων ωτα ακουετω16 τινι δε ομοιωσω την γενεαν ταυτηνομοια εστιν παιδιοις καθημενοις ενταις αγοραις α προσφωνουντα τοιςετεροις 17λεγουσιν ηυλησαμεν υμινκαι ουκ ωρχησασθε εθρηνησαμεν καιουκ εκοψασθε 18ηλθεν γαρ ιωαννηςμητε εσθιων μητε πινων και λεγουσινδαιμονιον εχει 19ηλθεν ο υιος τουανθρωπου εσθιων και πινων και λεγουσιν

Matius 11.20–27 36

ιδου ανθρωπος φαγος και οινοποτηςτελωνων φιλος και αμαρτωλων καιεδικαιωθη η σοφια απο των εργων αυτης20 τοτε ηρξατο ονειδιζειν τας πολεις εναις εγενοντο αι πλεισται δυναμεις αυτουοτι ου μετενοησαν 21ουαι σοι χοραζινουαι σοι βηθσαιδαν οτι ει εν τυρω καισιδωνι εγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναιεν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδωμετενοησαν 22πλην λεγω υμιν τυρωκαι σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν ημερακρισεως η υμιν 23και συ καφαρναουμμη εως ουρανου υψωθηση εως αδουκαταβιβασθηση οτι ει εν σοδομοιςεγενηθησαν αι δυναμεις αι γενομεναι ενσοι εμεινεν αν μεχρι της σημερον 24πληνλεγω υμιν οτι γη σοδομων ανεκτοτερονεσται εν ημερα κρισεως η σοι 25 ενεκεινω τω καιρω αποκριθεις ο ιησουςειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε τουουρανου και της γης οτι εκρυψας ταυτααπο σοφων και συνετων και απεκαλυψαςαυτα νηπιοις 26ναι ο πατηρ οτι ουτωςευδοκια εγενετο εμπροσθεν σου 27πανταμοι παρεδοθη υπο του πατρος μου καιουδεις επιγινωσκει τον υιον ει μη οπατηρ ουδε τον πατερα τις επιγινωσκειει μη ο υιος και ω εαν βουληται ο υιος

Matius 11.28–12.8 37

αποκαλυψαι 28δευτε προς με παντεςοι κοπιωντες και πεφορτισμενοι καγωαναπαυσω υμας 29αρατε τον ζυγον μουεφ υμας και μαθετε απ εμου οτι πραυςειμι και ταπεινος τη καρδια και ευρησετεαναπαυσιν ταις ψυχαις υμων 30ο γαρζυγος μου χρηστος και το φορτιον μουελαφρον εστιν

121 εν εκεινω τω καιρω επορευθηο ιησους τοις σαββασιν δια των

σποριμων οι δε μαθηται αυτου επεινασανκαι ηρξαντο τιλλειν σταχυας και εσθιειν2οι δε φαρισαιοι ιδοντες ειπαν αυτω ιδουοι μαθηται σου ποιουσιν ο ουκ εξεστινποιειν εν σαββατω 3ο δε ειπεν αυτοιςουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαυειδ οτεεπεινασεν και οι μετ αυτου 4πως εισηλθενεις τον οικον του θεου και τους αρτουςτης προθεσεως εφαγον ο ουκ εξον ηναυτω φαγειν ουδε τοις μετ αυτου ει μητοις ιερευσιν μονοις 5η ουκ ανεγνωτεεν τω νομω οτι τοις σαββασιν οι ιερειςεν τω ιερω το σαββατον βεβηλουσινκαι αναιτιοι εισιν 6λεγω δε υμιν οτι τουιερου μειζον εστιν ωδε 7 ει δε εγνωκειτετι εστιν ελεος θελω και ου θυσιαν ουκ ανκατεδικασατε τους αναιτιους 8κυριος γαρεστιν του σαββατου ο υιος του ανθρωπου

Matius 12.9–20 389και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις τηνσυναγωγην αυτων 10και ιδου ανθρωποςχειρα εχων ξηραν και επηρωτησαναυτον λεγοντες ει εξεστιν τοις σαββασινθεραπευσαι ινα κατηγορησωσιν αυτου11ο δε ειπεν αυτοις τις εσται εξ υμωνανθρωπος ος εξει προβατον εν και εανεμπεση τουτο τοις σαββασιν εις βοθυνονουχι κρατησει αυτο και εγερει 12ποσωουν διαφερει ανθρωπος προβατου ωστεεξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιειν13 τοτε λεγει τω ανθρωπω εκτεινον σουτην χειρα και εξετεινεν και απεκατεσταθηυγιης ως η αλλη 14 εξελθοντες δε οιφαρισαιοι συμβουλιον ελαβον καταυτου οπως αυτον απολεσωσιν 15οδε ιησους γνους ανεχωρησεν εκειθενκαι ηκολουθησαν αυτω πολλοι καιεθεραπευσεν αυτους παντας 16καιεπετιμησεν αυτοις ινα μη φανερον αυτονποιησωσιν 17 ινα πληρωθη το ρηθεν διαησαιου του προφητου λεγοντος 18 ιδουο παις μου ον ηρετισα ο αγαπητος μουεις ον ηυδοκησεν η ψυχη μου θησω τοπνευμα μου επ αυτον και κρισιν τοιςεθνεσιν απαγγελει 19ουκ ερισει ουδεκραυγασει ουδε ακουσει τις εν ταιςπλατειαις την φωνην αυτου 20καλαμον

Matius 12.21–30 39

συντετριμμενον ου κατεαξει και λινοντυφομενον ου σβεσει εως αν εκβαλη ειςνικος την κρισιν 21και τω ονοματι αυτουεθνη ελπιουσιν 22 τοτε προσηνεχθη αυτωδαιμονιζομενος τυφλος και κωφος καιεθεραπευσεν αυτον ωστε τον κωφονλαλειν και βλεπειν 23και εξισταντο παντεςοι οχλοι και ελεγον μητι ουτος εστιν ουιος δαυειδ 24οι δε φαρισαιοι ακουσαντεςειπον ουτος ουκ εκβαλλει τα δαιμονιαει μη εν τω βεελζεβουλ αρχοντι τωνδαιμονιων 25 ειδως δε τας ενθυμησειςαυτων ειπεν αυτοις πασα βασιλειαμερισθεισα καθ εαυτης ερημουται καιπασα πολις η οικια μερισθεισα καθ εαυτηςου σταθησεται 26και ει ο σατανας τονσαταναν εκβαλλει εφ εαυτον εμερισθηπως ουν σταθησεται η βασιλεια αυτου27και ει εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω ταδαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσινδια τουτο αυτοι κριται εσονται υμων28 ει δε εν πνευματι θεου εγω εκβαλλωτα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας ηβασιλεια του θεου 29η πως δυναται τιςεισελθειν εις την οικιαν του ισχυρου καιτα σκευη αυτου αρπασαι εαν μη πρωτονδηση τον ισχυρον και τοτε την οικιαναυτου διαρπαση 30ο μη ων μετ εμου

Matius 12.31–38 40

κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετεμου σκορπιζει 31δια τουτο λεγω υμινπασα αμαρτια και βλασφημια αφεθησεταιτοις ανθρωποις η δε του πνευματοςβλασφημια ουκ αφεθησεται 32και ος εανειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπουαφεθησεται αυτω ος δ αν ειπη κατα τουπνευματος του αγιου ουκ αφεθησεταιαυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τωμελλοντι 33η ποιησατε το δενδρον καλονκαι τον καρπον αυτου καλον η ποιησατετο δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτουσαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρονγινωσκεται 34γεννηματα εχιδνων πωςδυνασθε αγαθα λαλειν πονηροι οντεςεκ γαρ του περισσευματος της καρδιαςτο στομα λαλει 35ο αγαθος ανθρωποςεκ του αγαθου θησαυρου εκβαλλει τααγαθα και ο πονηρος ανθρωπος εκ τουπονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηρα36λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ολαλησουσιν οι ανθρωποι αποδωσουσινπερι αυτου λογον εν ημερα κρισεως37 εκ γαρ των λογων σου δικαιωθησηκαι εκ των λογων σου καταδικασθηση38 τοτε απεκριθησαν αυτω τινες τωνγραμματεων και φαρισαιων λεγοντεςδιδασκαλε θελομεν απο σου σημειον ιδειν

Matius 12.39–45 4139ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις γενεαπονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητεικαι σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη τοσημειον ιωνα του προφητου 40ωσπεργαρ ην ιωνας εν τη κοιλια του κητουςτρεις ημερας και τρεις νυκτας ουτωςεσται ο υιος του ανθρωπου εν τη καρδιατης γης τρεις ημερας και τρεις νυκτας41ανδρες νινευειται αναστησονται εντη κρισει μετα της γενεας ταυτης καικατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν ειςτο κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωναωδε 42βασιλισσα νοτου εγερθησεταιεν τη κρισει μετα της γενεας ταυτηςκαι κατακρινει αυτην οτι ηλθεν εκ τωνπερατων της γης ακουσαι την σοφιανσολομωνος και ιδου πλειον σολομωνοςωδε 43οταν δε το ακαθαρτον πνευμαεξελθη απο του ανθρωπου διερχεται διανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν καιουχ ευρισκει 44 τοτε λεγει εις τον οικονμου επιστρεψω οθεν εξηλθον και ελθονευρισκει σχολαζοντα και σεσαρωμενονκαι κεκοσμημενον 45 τοτε πορευεταικαι παραλαμβανει μεθ εαυτου επταετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου καιεισελθοντα κατοικει εκει και γινεται ταεσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα

Matius 12.46–13.6 42

των πρωτων ουτως εσται και τη γενεαταυτη τη πονηρα 46 ετι αυτου λαλουντοςτοις οχλοις ιδου η μητηρ και οι αδελφοιαυτου ειστηκεισαν εξω ζητουντες αυτωλαλησαι 47αδελφοι σου εξω εστηκασινζητουντες σοι λαλησαι] 48ο δε αποκριθειςειπεν τω λεγοντι αυτω τις εστιν η μητηρμου και τινες εισιν οι αδελφοι μου 49καιεκτεινας την χειρα επι τους μαθηταςαυτου ειπεν ιδου η μητηρ μου και οιαδελφοι μου 50οστις γαρ αν ποιηση τοθελημα του πατρος μου του εν ουρανοιςαυτος μου αδελφος και αδελφη και μητηρεστιν

131 εν τη ημερα εκεινη εξελθωνο ιησους εκ της οικιας εκαθητο

παρα την θαλασσαν 2και συνηχθησανπρος αυτον οχλοι πολλοι ωστε αυτον ειςπλοιον εμβαντα καθησθαι και πας ο οχλοςεπι τον αιγιαλον ειστηκει 3και ελαλησεναυτοις πολλα εν παραβολαις λεγων ιδουεξηλθεν ο σπειρων του σπειρειν 4και εντω σπειρειν αυτον α μεν επεσεν παρα τηνοδον και ελθεν τα πετεινα και κατεφαγεναυτα 5αλλα δε επεσεν επι τα πετρωδηοπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθεωςεξανετειλεν δια το μη εχειν βαθος γης6ηλιου δε ανατειλαντος εκαυματισθη και

Matius 13.7–17 43

δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη 7αλλαδε επεσεν επι τας ακανθας και ανεβησαναι ακανθαι και επνιξαν αυτα 8αλλα δεεπεσεν επι την γην την καλην και εδιδουκαρπον ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δετριακοντα 9ο εχων ωτα ακουετω 10καιπροσελθοντες οι μαθηται ειπαν αυτωδιατι εν παραβολαις λαλεις αυτοις 11ο δεαποκριθεις ειπεν οτι υμιν δεδοται γνωναιτα μυστηρια της βασιλειας των ουρανωνεκεινοις δε ου δεδοται 12οστις γαρ εχειδοθησεται αυτω και περισσευθησεταιοστις δε ουκ εχει και ο εχει αρθησεταιαπ αυτου 13δια τουτο εν παραβολαιςαυτοις λαλω οτι βλεποντες ου βλεπουσινκαι ακουοντες ουκ ακουουσιν ουδεσυνιουσιν 14και αναπληρουται αυτοιςη προφητεια ησαιου η λεγουσα ακοηακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντεςβλεψετε και ου μη ιδητε 15 επαχυνθη γαρη καρδια του λαου τουτου και τοις ωσινβαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμουςαυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοιςοφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν καιτη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν καιιασομαι αυτους 16υμων δε μακαριοι οιοφθαλμοι οτι βλεπουσιν και τα ωτα υμωνοτι ακουουσιν 17αμην λεγω υμιν οτι

Matius 13.18–25 44

πολλοι προφηται και δικαιοι επεθυμησανιδειν α βλεπετε και ουκ ιδαν και ακουσαια ακουετε και ουκ ηκουσαν 18υμεις ουνακουσατε την παραβολην του σπειραντος19παντος ακουοντος τον λογον τηςβασιλειας και μη συνιεντος ερχεται οπονηρος και αρπαζει το εσπαρμενονεν τη καρδια αυτου ουτος εστιν οπαρα την οδον σπαρεις 20ο δε επι ταπετρωδη σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογονακουων και ευθυς μετα χαρας λαμβανωναυτον 21ουκ εχει δε ριζαν εν εαυτωαλλα προσκαιρος εστιν γενομενης δεθλιψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυςσκανδαλιζεται 22ο δε εις τας ακανθαςσπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουωνκαι η μεριμνα του αιωνος και η απατητου πλουτου συμπνιγει τον λογον καιακαρπος γινεται 23ο δε επι την καλην γηνσπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουωνκαι συνιεις ος δη καρποφορει και ποιει ομεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα24αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοιςλεγων ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανωνανθρωπω σπειραντι καλον σπερμα εντω αγρω αυτου 25 εν δε τω καθευδειντους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθροςκαι επεσπειρεν ζιζανια ανα μεσον του

Matius 13.26–33 45

σιτου και απηλθεν 26οτε δε εβλαστησενο χορτος και καρπον εποιησεν τοτεεφανη και τα ζιζανια 27προσελθοντες δεοι δουλοι του οικοδεσποτου ειπον αυτωκυριε ουχι καλον σπερμα εσπειρας εντω σω αγρω ποθεν ουν εχει ζιζανια 28οδε εφη αυτοις εχθρος ανθρωπος τουτοεποιησεν οι δε δουλοι λεγουσιν αυτωθελεις ουν απελθοντες συλλεξωμεν αυτα29ο δε φησιν ου μηποτε συλλεγοντεςτα ζιζανια εκριζωσητε αμα αυτοις τονσιτον 30αφετε συναυξανεσθαι αμφοτεραμεχρι του θερισμου και εν καιρω τουθερισμου ερω τοις θερισταις συλλεξατεπρωτον τα ζιζανια και δησατε αυτα ειςδεσμας προς το κατακαυσαι αυτα τονδε σιτον συναγαγετε εις την αποθηκηνμου 31αλλην παραβολην παρεθηκεναυτοις λεγων ομοια εστιν η βασιλεια τωνουρανων κοκκω σιναπεως ον λαβωνανθρωπος εσπειρεν εν τω αγρω αυτου32ο μικροτερον μεν εστιν παντων τωνσπερματων οταν δε αυξηθη μειζον τωνλαχανων εστιν και γινεται δενδρονωστε ελθειν τα πετεινα του ουρανουκαι κατασκηνουν εν τοις κλαδοις αυτου33αλλην παραβολην ελαλησεν αυτοιςομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων

Matius 13.34–42 46

ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν ειςαλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθηολον 34 ταυτα παντα ελαλησεν ο ιησουςεν παραβολαις τοις οχλοις και χωριςπαραβολης ουδεν ελαλει αυτοις 35οπωςπληρωθη το ρηθεν δια του προφητουησαιου λεγοντος ανοιξω εν παραβολαιςτο στομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα αποκαταβολης 36 τοτε αφεις τους οχλουςηλθεν εις την οικιαν και προσηλθον αυτωοι μαθηται αυτου λεγοντες φρασον ημιντην παραβολην των ζιζανιων του αγρου37ο δε αποκριθεις ειπεν ο σπειρων τοκαλον σπερμα εστιν ο υιος του ανθρωπου38ο δε αγρος εστιν ο κοσμος το δε καλονσπερμα ουτοι εισιν οι υιοι της βασιλειαςτα δε ζιζανια εισιν οι υιοι του πονηρου39ο δε εχθρος ο σπειρας αυτα εστινο διαβολος ο δε θερισμος συντελειααιωνος εστιν οι δε θερισται αγγελοιεισιν 40ωσπερ ουν συλλεγεται τα ζιζανιακαι πυρι κατακαιεται ουτως εσται εντη συντελεια του αιωνος 41αποστελειο υιος του ανθρωπου τους αγγελουςαυτου και συλλεξουσιν εκ της βασιλειαςαυτου παντα τα σκανδαλα και τουςποιουντας την ανομιαν 42και βαλουσιναυτους εις την καμινον του πυρος εκει

Matius 13.43–52 47

εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος τωνοδοντων 43 τοτε οι δικαιοι εκλαμψουσινως ο ηλιος εν τη βασιλεια του πατροςαυτων ο εχων ωτα ακουετω 44ομοιαεστιν η βασιλεια των ουρανων θησαυρωκεκρυμμενω εν τω αγρω ον ευρωνανθρωπος εκρυψεν και απο της χαραςαυτου υπαγει και πωλει παντα οσα εχεικαι αγοραζει τον αγρον εκεινον 45παλινομοια εστιν η βασιλεια των ουρανωνανθρωπω εμπορω ζητουντι καλουςμαργαριτας 46 ευρων δε ενα πολυτιμονμαργαριτην απελθων πεπρακεν πανταοσα ειχεν και ηγορασεν αυτον 47παλινομοια εστιν η βασιλεια των ουρανωνσαγηνη βληθειση εις την θαλασσαν καιεκ παντος γενους συναγαγουση 48ηνοτε επληρωθη αναβιβασαντες επι τοναιγιαλον και καθισαντες συνελεξαν τακαλα εις αγγη τα δε σαπρα εξω εβαλον49ουτως εσται εν τη συντελεια τουαιωνος εξελευσονται οι αγγελοι καιαφοριουσιν τους πονηρους εκ μεσου τωνδικαιων 50και βαλουσιν αυτους εις τηνκαμινον του πυρος εκει εσται ο κλαυθμοςκαι ο βρυγμος των οδοντων 51συνηκατεταυτα παντα λεγουσιν αυτω ναι 52ο δεειπεν αυτοις δια τουτο πας γραμματευς

Matius 13.53–14.3 48

μαθητευθεις τη βασιλεια των ουρανωνομοιος εστιν ανθρωπω οικοδεσποτη οστιςεκβαλλει εκ του θησαυρου αυτου καινακαι παλαια 53και εγενετο οτε ετελεσεν οιησους τας παραβολας ταυτας μετηρενεκειθεν 54και ελθων εις την πατριδααυτου εδιδασκεν αυτους εν τη συναγωγηαυτων ωστε εκπλησσεσθαι αυτους καιλεγειν ποθεν τουτω η σοφια αυτη καιαι δυναμεις 55ουχ ουτος εστιν ο τουτεκτονος υιος ουχ η μητηρ αυτου λεγεταιμαριαμ και οι αδελφοι αυτου ιακωβοςκαι ιωσηφ και σιμων και ιουδας 56και αιαδελφαι αυτου ουχι πασαι προς ημαςεισιν ποθεν ουν τουτω ταυτα παντα 57καιεσκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ιησουςειπεν αυτοις ουκ εστιν προφητης ατιμοςει μη εν τη ιδια πατριδι και εν τη οικιααυτου 58και ουκ εποιησεν εκει δυναμειςπολλας δια την απιστιαν αυτων

141 εν εκεινω τω καιρω ηκουσενηρωδης ο τετρααρχης την ακοην

ιησου 2και ειπεν τοις παισιν αυτουουτος εστιν ιωαννης ο βαπτιστης αυτοςηγερθη απο των νεκρων και δια τουτοαι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτω 3ο γαρηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησενκαι εν φυλακη απεθετο δια ηρωδιαδα

Matius 14.4–15 49

την γυναικα [φιλιππου] του αδελφουαυτου 4 ελεγεν γαρ ο ιωαννης αυτωουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην 5και θελωναυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλονοτι ως προφητην αυτον ειχον 6γενεσιοιςδε γενομενοις του ηρωδου ωρχησατοη θυγατηρ της ηρωδιαδος εν τω μεσωκαι ηρεσεν τω ηρωδη 7οθεν μεθ ορκουωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται8η δε προβιβασθεισα υπο της μητροςαυτης δος μοι φησιν ωδε επι πινακι τηνκεφαλην ιωαννου του βαπτιστου 9καιλυπηθεις ο βασιλευς δια τους ορκουςκαι τους συνανακειμενους εκελευσενδοθηναι 10και πεμψας απεκεφαλισενιωαννην εν τη φυλακη 11και ηνεχθη ηκεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τωκορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτης 12καιπροσελθοντες οι μαθηται αυτου ηραν τοπτωμα και εθαψαν αυτον και ελθοντεςαπηγγειλαν τω ιησου 13ακουσας δε οιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω ειςερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντεςοι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζοι αποτων πολεων 14και εξελθων ειδεν πολυνοχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοις καιεθεραπευσεν τους αρρωστους αυτων15οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω

Matius 14.16–25 50

οι μαθηται λεγοντες ερημος εστιν οτοπος και η ωρα παρηλθεν ηδη απολυσονουν τους οχλους ινα απελθοντες εις ταςκωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα16ο δε ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιναπελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγειν 17οιδε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ειμη πεντε αρτους και δυο ιχθυας 18οδε ειπεν φερετε μοι ωδε αυτους 19καικελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επιτου χορτου λαβων τους πεντε αρτουςκαι τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τονουρανον ευλογησεν και κλασας εδωκεντοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηταιτοις οχλοις 20και εφαγον παντες καιεχορτασθησαν και ηραν το περισσευοντων κλασματων δωδεκα κοφινουςπληρεις 21οι δε εσθιοντες ησαν ανδρεςωσει πεντακισχιλιοι χωρις γυναικων καιπαιδιων 22και ηναγκασεν τους μαθηταςεμβηναι εις το πλοιον και προαγειναυτον εις το περαν εως ου απολυση τουςοχλους 23και απολυσας τους οχλουςανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθαιοψιας δε γενομενης μονος ην εκει 24 τοδε πλοιον ηδη μεσον της θαλλασσηςην βασανιζομενον υπο των κυματωνην γαρ εναντιος ο ανεμος 25 τεταρτη δε

Matius 14.26–36 51

φυλακη της νυκτος ηλθεν προς αυτουςπεριπατων επι την θαλασσαν 26 ιδοντεςδε αυτον επι της θαλασσης περιπατουνταεταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμαεστιν και απο του φοβου εκραξαν 27 ευθυςδε ελαλησεν αυτοις λεγων θαρσειτε εγωειμι μη φοβεισθε 28αποκριθεις δε αυτω οπετρος ειπεν κυριε ει συ ει κελευσον μεελθειν προς σε επι τα υδατα 29ο δε ειπενελθε και καταβας απο του πλοιου πετροςπεριεπατησεν επι τα υδατα και ηλθενπρος τον ιησουν 30βλεπων δε τον ανεμονεφοβηθη και αρξαμενος καταποντιζεσθαιεκραξεν λεγων κυριε σωσον με 31 ευθεωςδε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετοαυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τιεδιστασας 32και αναβαντων αυτων ειςτο πλοιον εκοπασεν ο ανεμος 33οι δε εντω πλοιω προσεκυνησαν αυτω λεγοντεςαληθως θεου υιος ει 34και διαπερασαντεςηλθον επι την γην εις γεννησαρετ35και επιγνοντες αυτον οι ανδρες τουτοπου εκεινου απεστειλαν εις ολην τηνπεριχωρον εκεινην και προσηνεγκαναυτω παντας τους κακως εχοντας 36καιπαρεκαλουν αυτον ινα μονον αψωνταιτου κρασπεδου του ιματιου αυτου καιοσοι ηψαντο διεσωθησαν

Matius 15.1–12 52

151 τοτε προσερχονται τω ιησουαπο ιεροσολυμων φαρισαιοι και

γραμματεις λεγοντες 2διατι οι μαθηταισου παραβαινουσιν την παραδοσιντων πρεσβυτερων ου γαρ νιπτονταιτας χειρας οταν αρτον εσθιωσιν 3ο δεαποκριθεις ειπεν αυτοις διατι και υμειςπαραβαινετε την εντολην του θεουδια την παραδοσιν υμων 4ο γαρ θεοςεςετειλατο λεγων τιμα τον πατερα καιτην μητερα και ο κακολογων πατεραη μητερα θανατω τελευτατω 5υμεις δελεγετε ος αν ειπη τω πατρι η τη μητριδωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης ου μητιμησει τον πατερα αυτου η την μητερααυτου 6και ηκυρωσατε τον νομον τουθεου δια την παραδοσιν υμων 7υποκριταικαλως επροφητευσεν περι υμων ησαιαςλεγων 8ο λαος ουτος τοις χειλεσιν μετιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απεμου 9ματην δε σεβονται με διδασκοντεςδιδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων 10καιπροσκαλεσαμενος τον οχλον ειπεναυτοις ακουετε και συνιετε 11ου τοεισερχομενον εις το στομα κοινοι τονανθρωπον αλλα το εκπορευομενον εκτου στοματος τουτο κοινοι τον ανθρωπον12 τοτε προσελθοντες οι μαθηται λεγουσιν

Matius 15.13–23 53

αυτω οιδας οτι οι φαρισαιοι ακουσαντεςτον λογον εσκανδαλισθησαν 13ο δεαποκριθεις ειπεν πασα φυτεια ην ουκεφυτευσεν ο πατηρ μου ο ουρανιοςεκριζωθησεται 14αφετε αυτους οδηγοιεισιν τυφλοι τυφλων τυφλος δε τυφλονεαν οδηγη αμφοτεροι εις βοθυνονπεσουνται 15αποκριθεις δε ο πετρος ειπεναυτω φρασον ημιν την παραβολην 16οδε ειπεν ακμην και υμεις ασυνετοι εστε17ου νοειτε οτι παν το εισπορευομενονεις το στομα εις την κοιλιαν χωρεικαι εις αφεδρωνα εκβαλλεται 18 ταδε εκπορευομενα εκ του στοματος εκτης καρδιας εξερχεται κακεινα κοινοιτον ανθρωπον 19 εκ γαρ της καρδιαςεξερχονται διαλογισμοι πονηροι φονοιμοιχειαι πορνειαι κλοπαι ψευδομαρτυριαιβλασφημιαι 20 ταυτα εστιν τα κοινουντατον ανθρωπον το δε ανιπτοις χερσινφαγειν ου κοινοι τον ανθρωπον 21καιεξελθων εκειθεν ο ιησους ανεχωρησενεις τα μερη τυρου και σιδωνος 22καιιδου γυνη χαναναια απο των οριωνεκεινων εξελθουσα εκραζεν λεγουσαελεησον με κυριε υιος δαυειδ η θυγατηρμου κακως δαιμονιζεται 23ο δε ουκαπεκριθη αυτη λογον και προσελθοντες

Matius 15.24–32 54

οι μαθηται αυτου ηρωτουν αυτονλεγοντες απολυσον αυτην οτι κραζειοπισθεν ημων 24ο δε αποκριθεις ειπενουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατατα απολωλοτα οικου ισραηλ 25η δεελθουσα προσεκυνει αυτω λεγουσα κυριεβοηθει μοι 26ο δε αποκριθεις ειπεν ουκεξεστιν λαβειν τον αρτον των τεκνων καιβαλειν τοις κυναριοις 27η δε ειπεν ναικυριε και γαρ τα κυναρια εσθιει απο τωνψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζηςτων κυριων αυτων 28 τοτε αποκριθειςο ιησους ειπεν αυτη ω γυναι μεγαλησου η πιστις γενηθητω σοι ως θελεις καιιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωραςεκεινης 29και μεταβας εκειθεν ο ιησουςηλθεν παρα την θαλασσαν της γαλιλαιαςκαι αναβας εις το ορος εκαθητο εκει30και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοιεχοντες μεθ εαυτων χωλους τυφλουςκωφους κυλλους και ετερους πολλουςκαι εριψαν αυτους παρα τους ποδαςαυτου και εθεραπευσεν αυτους 31ωστετον οχλον θαυμασαι βλεποντας κωφουςλαλουντας κυλλους υγιεις και χωλουςπεριπατουντας και τυφλους βλεπονταςκαι εδοξασαν τον θεον ισραηλ 32ο δειησους προσκαλεσαμενος τους μαθητας

Matius 15.33–16.3 55

αυτου ειπεν σπλαγχνιζομαι επι τον οχλονοτι ηδη ημεραι τρεις προσμενουσινμοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν καιαπολυσαι αυτους νηστεις ου θελω μηποτεεκλυθωσιν εν τη οδω 33και λεγουσιναυτω οι μαθηται ποθεν ημιν εν ερημιααρτοι τοσουτοι ωστε χορτασαι οχλοντοσουτον 34και λεγει αυτοις ο ιησουςποσους αρτους εχετε οι δε ειπον επτακαι ολιγα ιχθυδια 35και παραγγειλας τωοχλω αναπεσειν επι την γην 36 ελαβεντους επτα αρτους και τους ιχθυας καιευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοιςμαθηταις οι δε μαθηται τοις οχλοις 37καιεφαγον παντες και εχορτασθησαν και τοπερισσευον των κλασματων ηραν επτασπυριδας πληρεις 38οι δε εσθιοντες ησαντετρακισχιλιοι ανδρες χωρις παιδιων καιγυναικων 39και απολυσας τους οχλουςενεβη εις το πλοιον και ηλθεν εις τα οριαμαγαδαν

161και προσελθοντες οι φαρισαιοικαι σαδδουκαιοι πειραζοντες

επηρωτησαν αυτον σημειον εκ τουουρανου επιδειξαι αυτοις 2ο δε αποκριθειςειπεν αυτοις [οψιας γενομενης λεγετεευδια πυρραζει γαρ ο ουρανος 3και πρωισημερον χειμων πυρραζει γαρ στυγναζων

Matius 16.4–13 56

ο ουρανος το μεν προσωπον του ουρανουγινωσκετε διακρινειν τα δε σημεια τωνκαιρων ου δυνασθε] 4γενεα πονηρα καιμοιχαλις σημειον επιζητει και σημειονου δοθησεται αυτη ει μη το σημειονιωνα και καταλιπων αυτους απηλθεν5και ελθοντες οι μαθηται εις το περανεπελαθοντο αρτους λαβειν 6ο δε ιησουςειπεν αυτοις ορατε και προσεχετε απο τηςζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων7οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντεςοτι αρτους ουκ ελαβομεν 8γνους δε οιησους ειπεν τι διαλογιζεσθε εν εαυτοιςολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ ελαβετε9ουπω νοειτε ουδε μνημονευετε τουςπεντε αρτους των πεντακισχιλιωνκαι ποσους κοφινους ελαβετε 10ουδετους επτα αρτους των τετρακισχιλιωνκαι ποσας σπυριδας ελαβετε 11πωςου νοειτε οτι ου περι αρτων ειπονυμιν προσεχετε δε απο της ζυμης τωνφαρισαιων και σαδδουκαιων 12 τοτεσυνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο τηςζυμης των φαρισαιων και σαδδουκιαναλλα απο της διδαχης των φαρισαιωνκαι σαδδουκιαν 13 ελθων δε ο ιησουςεις τα μερη καισαρειας της φιλιππουηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων τινα

Matius 16.14–22 57

λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον τουανθρωπου 14οι δε ειπαν οι μεν ιωαννηντον βαπτιστην αλλοι δε ηλειαν ετεροι δειερεμιαν η ενα των προφητων 15λεγειαυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι16αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπεν συει ο χριστος ο υιος του θεου του ζωντος17αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτωμακαριος ει σιμων βαριωνα οτι σαρξ καιαιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρμου ο εν τοις ουρανοις 18καγω δε σοιλεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τηπετρα οικοδομησω μου την εκκλησιανκαι πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτης19δωσω σοι τας κλειδας της βασιλειαςτων ουρανων και ο εαν δησης επι τηςγης εσται δεδεμενον εν τοις ουρανοις καιο εαν λυσης επι της γης εσται λελυμενονεν τοις ουρανοις 20 τοτε διεστειλατο τοιςμαθηταις ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτοςεστιν ο χριστος 21απο τοτε ηρξατο οιησους δεικνυειν τοις μαθηταις αυτουοτι δει αυτον εις ιεροσολυμα απελθεινκαι πολλα παθειν απο των πρεσβυτερωνκαι αρχιερεων και γραμματεων καιαποκτανθηναι και τη τριτη ημεραεγερθηναι 22και προσλαβομενος αυτονο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων

Matius 16.23–17.1 58

ιλεως σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο23ο δε στραφεις ειπεν τω πετρω υπαγεοπισω μου σατανα σκανδαλον ει εμουοτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα τωνανθρωπων 24 τοτε ο ιησους ειπεν τοιςμαθηταις αυτου ει τις θελει οπισω μουελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατωτον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι25ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτουσωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεσητην ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησειαυτην 26 τι γαρ ωφεληθησεται ανθρωποςεαν τον κοσμον ολον κερδηση τηνδε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσειανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου27μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπουερχεσθαι εν τη δοξη του πατρος αυτουμετα των αγγελων αυτου και τοτεαποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου28αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες τωνωδε εστωτων οιτινες ου μη γευσωνταιθανατου εως αν ιδωσιν τον υιον τουανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλειααυτου

171και μεθ ημερας εξ παραλαμβανειο ιησους τον πετρον και ιακωβον

και ιωαννην τον αδελφον αυτου καιαναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ

Matius 17.2–12 59

ιδιαν 2και μετεμορφωθη εμπροσθεναυτων και ελαμψεν το προσωπον αυτουως ο ηλιος τα δε ιματια αυτου εγενετολευκα ως το φως 3και ιδου ωφθη αυτοιςμωυσης και ηλειας συνλαλουντες μεταυτου 4αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν τωιησου κυριε καλον εστιν ημας ωδε ειναιει θελεις ποιησω ωδε τρεις σκηνας σοιμιαν και μωυσει μιαν και ηλεια μιαν 5 ετιαυτου λαλουντος ιδου νεφελη φωτεινηεπεσκιασεν αυτους και ιδου φωνη εκτης νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιοςμου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα ακουετεαυτου 6και ακουσαντες οι μαθηται επεσανεπι προσωπον αυτων και εφοβηθησανσφοδρα 7και προσηλθεν ο ιησους καιαψαμενος αυτων ειπεν εγερθητε και μηφοβεισθε 8 επαραντες δε τους οφθαλμουςαυτων ουδενα ειδον ει μη τον ιησουνμονον 9και καταβαινοντων αυτων εκ τουορους ενετειλατο αυτοις ο ιησους λεγωνμηδενι ειπητε το οραμα εως ου ο υιοςτου ανθρωπου εκ νεκρων εγερθη 10καιεπηρωτησαν αυτον οι μαθηται λεγοντες τιουν οι γραμματεις λεγουσιν οτι ηλειαν δειελθειν πρωτον 11ο δε αποκριθεις ειπενηλειας μεν ερχεται και αποκαταστησειπαντα 12λεγω δε υμιν οτι ηλειας ηδη

Matius 17.13–22 60

ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον αλλαεποιησαν εν αυτω οσα ηθελησαν ουτωςκαι ο υιος του ανθρωπου μελλει πασχεινυπ αυτων 13 τοτε συνηκαν οι μαθηταιοτι περι ιωαννου του βαπτιστου ειπεναυτοις 14και ελθοντων προς τον οχλονπροσηλθεν αυτω ανθρωπος γονυπετωναυτον 15και λεγων κυριε ελεησον μουτον υιον οτι σεληνιαζεται και κακωςπασχει πολλακις γαρ πιπτει εις τοπυρ και πολλακις εις το υδωρ 16καιπροσηνεγκα αυτον τοις μαθηταις σουκαι ουκ ηδυνηθησαν αυτον θεραπευσαι17αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεααπιστος και διεστραμμενη εως ποτε μεθυμων εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμωνφερετε μοι αυτον ωδε 18και επετιμησεναυτω ο ιησους και εξηλθεν απ αυτου τοδαιμονιον και εθεραπευθη ο παις αποτης ωρας εκεινης 19 τοτε προσελθοντεςοι μαθηται τω ιησου κατ ιδιαν ειπον διατι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο20ο δε λεγει αυτοις δια την ολιγοπιστιανυμων αμην γαρ λεγω υμιν εαν εχητεπιστιν ως κοκκον σιναπεως ερειτε τω ορειτουτω μεταβα ενθεν εκει και μεταβησεταικαι ουδεν αδυνατησει υμιν 21 (EMPTY)22συστρεφομενων δε αυτων εν τη

Matius 17.23–18.3 61

γαλιλαια ειπεν αυτοις ο ιησους μελλειο υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι ειςχειρας ανθρωπων 23και αποκτενουσιναυτον και τη τριτη ημερα εγερθησεταικαι ελυπηθησαν σφοδρα 24 ελθοντωνδε αυτων εις καφαρναουμ προσηλθονοι τα διδραχμα λαμβανοντες τω πετρωκαι ειπαν ο διδασκαλος υμων ου τελειδιδραχμα 25λεγει ναι και εισελθονταεις την οικιαν προεφθασεν αυτον οιησους λεγων τι σοι δοκει σιμων οιβασιλεις της γης απο τινων λαμβανουσιντελη η κηνσον απο των υιων αυτωνη απο των αλλοτριων 26 ειποντος δεαπο των αλλοτριων εφη αυτω ο ιησουςαραγε ελευθεροι εισιν οι υιοι 27 ινα δεμη σκανδαλισωμεν αυτους πορευθειςεις θαλασσαν βαλε αγκιστρον και τοναναβαντα πρωτον ιχθυν αρον και ανοιξαςτο στομα αυτου ευρησεις στατηραεκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμου καισου

181 εν εκεινη τη ωρα προσηλθον οιμαθηται τω ιησου λεγοντες τις

αρα μειζων εστιν εν τη βασιλεια τωνουρανων 2και προσκαλεσαμενος παιδιονεστησεν αυτο εν μεσω αυτων 3και ειπεναμην λεγω υμιν εαν μη στραφητε και

Matius 18.4–10 62

γενησθε ως τα παιδια ου μη εισελθητε ειςτην βασιλειαν των ουρανων 4οστις ουνταπεινωσει εαυτον ως το παιδιον τουτοουτος εστιν ο μειζων εν τη βασιλειατων ουρανων 5και ος εαν δεξηται ενπαιδιον τοιουτο επι τω ονοματι μουεμε δεχεται 6ος δ αν σκανδαλιση ενατων μικρων τουτων των πιστευοντωνεις εμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθημυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτουκαι καταποντισθη εν τω πελαγει τηςθαλασσης 7ουαι τω κοσμω απο τωνσκανδαλων αναγκη γαρ εστιν ελθειν τασκανδαλα πλην ουαι τω ανθρωπω δι ουτο σκανδαλον ερχεται 8 ει δε η χειρ σουη ο πους σου σκανδαλιζει σε εκκοψοναυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστινεισελθειν εις την ζωην κυλλον η χωλον ηδυο χειρας η δυο ποδας εχοντα βληθηναιεις το πυρ το αιωνιον 9και ει ο οφθαλμοςσου σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλεαπο σου καλον σοι εστιν μονοφθαλμονεις την ζωην εισελθειν η δυο οφθαλμουςεχοντα βληθηναι εις την γεενναν τουπυρος 10ορατε μη καταφρονησητε ενοςτων μικρων τουτων λεγω γαρ υμιν οτι οιαγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντοςβλεπουσιν το προσωπον του πατρος μου

Matius 18.11–19 63

του εν ουρανοις 11 (EMPTY) 12 τι υμινδοκει εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατονπροβατα και πλανηθη εν εξ αυτων ουχιαφησει τα ενενηκοντα εννεα επι τα ορηκαι πορευθεις ζητει το πλανωμενον 13καιεαν γενηται ευρειν αυτο αμην λεγω υμινοτι χαιρει επ αυτω μαλλον η επι τοιςενενηκοντα εννεα τοις μη πεπλανημενοις14ουτως ουκ εστιν θελημα εμπροσθεντου πατρος υμων του εν ουρανοις ινααποληται εν των μικρων τουτων 15 εαν δεαμαρτηση ο αδελφος σου υπαγε ελεγξοναυτον μεταξυ σου και αυτου μονου εανσου ακουση εκερδησας τον αδελφονσου 16 εαν δε μη ακουση παραλαβε μετασεατου ετι ενα η δυο ινα επι στοματοςδυο μαρτυρων η τριων σταθη παν ρημα17 εαν δε παρακουση αυτων ειπον τηεκκλησια εαν δε και της εκκλησιαςπαρακουση εστω σοι ωσπερ ο εθνικοςκαι ο τελωνης 18αμην λεγω υμιν οσαεαν δησητε επι της γης εσται δεδεμεναεν ουρανω και οσα εαν λυσητε επι τηςγης εσται λελυμενα εν ουρανω 19παλινλεγω υμιν οτι εαν δυο συμφωνησουσιν εξυμων επι της γης περι παντος πραγματοςου εαν αιτησωνται γενησεται αυτοιςπαρα του πατρος μου του εν ουρανοις

Matius 18.20–30 6420ου γαρ εισιν δυο η τρεις συνηγμενοιεις το εμον ονομα εκει ειμι εν μεσωαυτων 21 τοτε προσελθων ο πετρος ειπεναυτω κυριε ποσακις αμαρτησει εις εμεο αδελφος μου και αφησω αυτω εωςεπτακις 22λεγει αυτω ο ιησους ου λεγωσοι εως επτακις αλλα εως εβδομηκοντακιςεπτα 23δια τουτο ωμοιωθη η βασιλεια τωνουρανων ανθρωπω βασιλει ος ηθελησενσυναραι λογον μετα των δουλωναυτου 24αρξαμενου δε αυτου συναιρεινπροσηνεχθη εις αυτω οφειλετης μυριωνταλαντων 25μη εχοντος δε αυτουαποδουναι εκελευσεν αυτον ο κυριοςπραθηναι και την γυναικα και τα τεκνα καιπαντα οσα ειχεν και αποδοθηναι 26πεσωνουν ο δουλος εκεινος προσεκυνει αυτωλεγων μακροθυμησον επ εμοι και παντααποδωσω σοι 27σπλαγχνισθεις δε οκυριος του δουλου εκεινου απελυσεναυτον και το δανειον αφηκεν αυτω28 εξελθων δε ο δουλος εκεινος ευρεν ενατων συνδουλων αυτου ος ωφειλεν αυτωεκατον δηναρια και κρατησας αυτονεπνιγεν λεγων αποδος ει τι οφειλεις29πεσων ουν ο συνδουλος αυτουπαρεκαλει αυτον λεγων μακροθυμησονεπ εμοι και αποδωσω σοι 30ο δε ουκ

Matius 18.31–19.4 65

ηθελεν αλλα απελθων εβαλεν αυτον ειςφυλακην εως αποδω το οφειλομενον31 ιδοντες ουν οι συνδουλοι αυτουτα γενομενα ελυπηθησαν σφοδρακαι ελθοντες διεσαφησαν τω κυριωεαυτων παντα τα γενομενα 32 τοτεπροσκαλεσαμενος αυτον ο κυριοςαυτου λεγει αυτω δουλε πονηρε πασαντην οφειλην εκεινην αφηκα σοι επειπαρεκαλεσας με 33ουκ εδει και σεελεησαι τον συνδουλον σου ως καγω σεηλεησα 34και οργισθεις ο κυριος αυτουπαρεδωκεν αυτον τοις βασανισταις εωςου αποδω παν το οφειλομενον αυτω35ουτως και ο πατηρ μου ο ουρανιοςποιησει υμιν εαν μη αφητε εκαστος τωαδελφω αυτου απο των καρδιων υμων

191και εγενετο οτε ετελεσεν οιησους τους λογους τουτους

μετηρεν απο της γαλιλαιας και ηλθενεις τα ορια της ιουδαιας περαν τουιορδανου 2και ηκολουθησαν αυτω οχλοιπολλοι και εθεραπευσεν αυτους εκει3και προσηλθον αυτω οι φαρισαιοιπειραζοντες αυτον και λεγοντες ει εξεστιναπολυσαι την γυναικα αυτου καταπασαν αιτιαν 4ο δε αποκριθεις ειπεν ουκανεγνωτε οτι ο ποισας απ αρχης αρσεν

Matius 19.5–13 66

και θηλυ εποιησεν αυτους 5και ειπενενεκα τουτου καταλειψει ανθρωπος τονπατερα και την μητερα και κολληθησεταιτη γυναικι αυτου και εσονται οι δυοεις σαρκα μιαν 6ωστε ουκετι εισιν δυοαλλα σαρξ μια ο ουν ο θεος συνεζευξενανθρωπος μη χωριζετω 7λεγουσιν αυτωτι ουν μωυσης ενετειλατο δουναι βιβλιοναποστασιου και απολυσαι 8λεγει αυτοιςοτι μωυσης προς την σκληροκαρδιανυμων επετρεψεν υμιν απολυσαι ταςγυναικας υμων απ αρχης δε ου γεγονενουτως 9λεγω δε υμιν οτι ος αν απολυσητην γυναικα αυτου μη επι πορνεια καιγαμηση αλλην μοιχαται 10λεγουσιναυτω οι μαθηται ει ουτως εστιν η αιτιατου ανθρωπου μετα της γυναικος ουσυμφερει γαμησαι 11ο δε ειπεν αυτοις ουπαντες χωρουσιν τον λογον τουτον αλλοις δεδοται 12 εισιν γαρ ευνουχοι οιτινεςεκ κοιλιας μητρος εγεννηθησαν ουτωςκαι εισιν ευνουχοι οιτινες ευνουχισθησανυπο των ανθρωπων και εισιν ευνουχοιοιτινες ευνουχισαν εαυτους δια τηνβασιλειαν των ουρανων ο δυναμενοςχωρειν χωρειτω 13 τοτε προσηνεχθησαναυτω παιδια ινα τας χειρας επιθη αυτοιςκαι προσευξηται οι δε μαθηται επετιμησαν

Matius 19.14–24 67

αυτοις 14ο δε ιησους ειπεν αυτοις αφετετα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθεινπρος εμε των γαρ τοιουτων εστιν ηβασιλεια των ουρανων 15και επιθεις ταςχειρας αυτοις επορευθη εκειθεν 16καιιδου εις προσελθων αυτω ειπεν διδασκαλετι αγαθον ποιησω ινα σχω ζωην αιωνιον17ο δε ειπεν αυτω τι με ερωτας περιτου αγαθου εις εστιν ο αγαθος ει δεθελεις εις την ζωην εισελθειν τηρησοντας εντολας 18ποιας φησιν ο δε ιησουςειπεν το ου φονευσεις ου μοιχευσεις ουκλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις 19 τιματον πατερα και την μητερα και αγαπησειςτον πλησιον σου ως σεαυτον 20λεγειαυτω ο νεανισκος παντα ταυτα εφυλαξατι ετι υστερω 21 εφη αυτω ο ιησους ειθελεις τελειος ειναι υπαγε πωλησονσου τα υπαρχοντα και δος πτωχοιςκαι εξεις θησαυρον εν ουρανοις καιδευρο ακολουθει μοι 22ακουσας δε ονεανισκος απηλθεν λυπουμενος ην γαρεχων κτηματα πολλα 23ο δε ιησους ειπεντοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτιπλουσιος δυσκολως εισελευσεται εις τηνβασιλειαν των ουρανων 24παλιν δε λεγωυμιν οτι ευκοπωτερον εστιν καμηλονδια τρυπηματος ραφιδος εισελθειν

Matius 19.25–20.2 68

η πλουσιον εις την βασιλειαν τωνουρανων 25ακουσαντες δε οι μαθηταιεξεπλησσοντο σφοδρα λεγοντες τιςαρα δυναται σωθηναι 26 εμβλεψας δεο ιησους ειπεν αυτοις παρα ανθρωποιςτουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεωδυνατα παντα 27 τοτε αποκριθεις ο πετροςειπεν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντακαι ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσταιημιν 28ο δε ιησους ειπεν αυτοις αμηνλεγω υμιν οτι υμεις οι ακολουθησαντεςμοι εν τη παλινγενεσια οταν καθιση ουιος του ανθρωπου επι θρονου δοξηςαυτου καθισεσθε και αυτοι επι δωδεκαθρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλαςτου ισραηλ 29και πας οστις αφηκεναδελφους η αδελφας η πατερα η μητεραη τεκνα η αγρους η οικιας ενεκα τουεμου ονοματος πολλαπλασιονα λημψεταικαι ζωην αιωνιον κληρονομησει 30πολλοιδε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοιπρωτοι

201ομοια γαρ εστιν η βασιλεια τωνουρανων ανθρωπω οικοδεσποτη

οστις εξηλθεν αμα πρωι μισθωσασθαιεργατας εις τον αμπελωνα αυτου2συμφωνησας δε μετα των εργατων εκδηναριου την ημεραν απεστειλεν αυτους

Matius 20.3–14 69

εις τον αμπελωνα αυτου 3και εξελθωνπερι τριτην ωραν ειδεν αλλους εστωταςεν τη αγορα αργους 4και εκεινοις ειπενυπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνακαι ο εαν η δικαιον δωσω υμιν 5οι δεαπηλθον παλιν δε εξελθων περι εκτην καιενατην ωραν εποιησεν ωσαυτως 6περι δετην ενδεκατην εξελθων ευρεν αλλουςεστωτας και λεγει αυτοις τι ωδε εστηκατεολην την ημεραν αργοι 7λεγουσιν αυτωοτι ουδεις ημας εμισθωσατο λεγει αυτοιςυπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα8οψιας δε γενομενης λεγει ο κυριοςτου αμπελωνος τω επιτροπω αυτουκαλεσον τους εργατας και αποδος τονμισθον αρξαμενος απο των εσχατων εωςτων πρωτων 9και ελθοντες οι περι τηνενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριον10 ελθοντες δε οι πρωτοι ενομισανοτι πλειον λημψονται και ελαβον τοανα δηναριον και αυτοι 11λαβοντεςδε εγογγυζον κατα του οικοδεσποτου12λεγοντες ουτοι οι εσχατοι μιαν ωρανεποιησαν και ισους αυτους ημιν εποιησαςτοις βαστασασι το βαρος της ημεραςκαι τον καυσωνα 13ο δε αποκριθεις ενιαυτων ειπεν εταιρε ουκ αδικω σε ουχιδηναριου συνεφωνησας μοι 14αρον το

Matius 20.15–23 70

σον και υπαγε θελω δε τουτω τω εσχατωδουναι ως και σοι 15η ουκ εξεστιν μοι οθελω ποιησαι εν τοις εμοις η ο οφθαλμοςσου πονηρος εστιν οτι εγω αγαθος ειμι16ουτως εσονται οι εσχατοι πρωτοι και οιπρωτοι εσχατοι 17και αναβαινων ο ιησουςεις ιεροσολυμα παρελαβεν τους δωδεκακατ ιδιαν και εν τη οδω ειπεν αυτοις18 ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα καιο υιος του ανθρωπου παραδοθησεταιτοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν καικατακρινουσιν αυτον εις θανατον 19καιπαραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις τοεμπαιξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαικαι τη τριτη ημερα εγερθησεται20 τοτε προσηλθεν αυτω η μητηρ τωνυιων ζεβεδαιου μετα των υιων αυτηςπροσκυνουσα και αιτουσα τι παρ αυτου21ο δε ειπεν αυτη τι θελεις λεγει αυτωειπε ινα καθισωσιν ουτοι οι δυο υιοιμου εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμωνσου εν τη βασιλεια σου 22αποκριθεις δεο ιησους ειπεν ουκ οιδατε τι αιτεισθεδυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω μελλωπινειν λεγουσιν αυτω δυναμεθα 23λεγειαυτοις το μεν ποτηριον μου πιεσθετο δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξευωνυμων ουκ εστιν εμον τουτο δουναι

Matius 20.24–34 71

αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μου24ακουσαντες δε οι δεκα ηγανακτησανπερι των δυο αδελφων 25ο δε ιησουςπροσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατε οτιοι αρχοντες των εθνων κατακυριευουσιναυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιναυτων 26ουχ ουτως εσται εν υμιν αλλος εαν θελη εν υμιν μεγας γενεσθαιεσται υμων διακονος 27και ος αν θεληεν υμιν ειναι πρωτος εσται υμων δουλος28ωσπερ ο υιος του ανθρωπου ουκηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι καιδουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντιπολλων 29και εκπορευομενων αυτωναπο ιερειχω ηκολουθησεν αυτω οχλοςπολυς 30και ιδου δυο τυφλοι καθημενοιπαρα την οδον ακουσαντες οτι ιησουςπαραγει εκραξαν λεγοντες ελεησον ημαςυιε δαυειδ 31ο δε οχλος επετιμησεναυτοις ινα σιωπησωσιν οι δε μειζονεκραξαν λεγοντες κυριε ελεησον ημαςυιε δαυειδ 32και στας ο ιησους εφωνησεναυτους και ειπεν τι θελετε ποιησω υμιν33λεγουσιν αυτω κυριε ινα ανοιγωσιν οιοφθαλμοι ημων 34σπλαγχνισθεις δε οιησους ηψατο των ομματων αυτων καιευθεως ανεβλεψαν και ηκολουθησαναυτω

Matius 21.1–10 72

211και οτε ηγγισαν εις ιεροσολυμακαι ηλθον εις βηθφαγη εις το ορος

των ελαιων τοτε ιησους απεστειλεν δυομαθητας 2λεγων αυτοις πορευεσθε ειςτην κωμην την κατεναντι υμων και ευθυςευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μεταυτης λυσαντες αγαγετε μοι 3και εαν τιςυμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτωνχρειαν εχει ευθυς δε αποστελει αυτους4 τουτο δε γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθενδια του προφητου λεγοντος 5 ειπατε τηθυγατρι σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεταισοι πραυς και επιβεβηκως επι ονον καιεπι πωλον υιον υποζυγιου 6πορευθεντεςδε οι μαθηται και ποιησαντες καθωςπροσετεαξεν αυτοις ο ιησους 7ηγαγοντην ονον και τον πωλον και επεθηκανεπ αυτων τα ιματια και επεκαθισενεπανω αυτων 8ο δε πλειστος οχλοςεστρωσαν εαυτων τα ιματια εν τη οδωαλλοι δε εκοπτον κλαδους απο τωνδενδρων και εστρωσαν εν τη οδω9οι δε οχλοι οι προαγοντες αυτον καιοι ακολουθουντες εκραζον λεγοντεςωσαννα τω υιω δαυειδ ευλογημενος οερχομενος εν ονοματι κυριου ωσαννα εντοις υψιστοις 10και εισελθοντος αυτουεις ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολις

Matius 21.11–19 73

λεγουσα τις εστιν ουτος 11οι δε οχλοιελεγον ουτος εστιν ο προφητης ιησουςο απο ναζαρεθ της γαλιλαιας 12καιεισηλθεν ιησους εις το ιερον του θεουκαι εξεβαλεν παντας τους πωλουνταςκαι αγοραζοντας εν τω ιερω και ταςτραπεζας των κολλυβιστων κατεστρεψενκαι τας καθεδρας των πωλουντων ταςπεριστερας 13και λεγει αυτοις γεγραπταιο οικος μου οικος προσευχης κληθησεταιυμεις δε αυτον ποιειτε σπηλαιον ληστων14και προσηλθον αυτω τυφλοι καιχωλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεναυτους 15 ιδοντες δε οι αρχιερεις και οιγραμματεις τα θαυμασια α εποιησεν καιτους παιδας τους κραζοντας εν τω ιερωκαι λεγοντας ωσαννα τω υιω δαυειδηγανακτησαν 16και ειπαν αυτω ακουεις τιουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγει αυτοιςναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματοςνηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον17και καταλιπων αυτους εξηλθεν εξωτης πολεως εις βηθανιαν και ηυλισθηεκει 18πρωι δε επαναγαγων εις την πολινεπεινασεν 19και ιδων συκην μιαν επι τηςοδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρενεν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγειαυτη ου μηκετι εκ σου καρπος γενηται

Matius 21.20–27 74

εις τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα ησυκη 20και ιδοντες οι μαθηται εθαυμασανλεγοντες πως παραχρημα εξηρανθη ησυκη 21αποκριθεις δε ο ιησους ειπεναυτοις αμην λεγω υμιν εαν εχητεπιστιν και μη διακριθητε ου μονον τοτης συκης ποιησετε αλλα καν τω ορειτουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις τηνθαλασσαν γενησεται 22και παντα οσα αναιτησητε εν τη προσευχη πιστευοντεςλημψεσθε 23και ελθοντος αυτου εις τοιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οιαρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαουλεγοντες εν ποια εξουσια ταυτα ποιειςκαι τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην24αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοιςερωτησω υμας καγω λογον ενα ον εανειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσιαταυτα ποιω 25 το βαπτισμα το ιωαννουποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οιδε διελογιζοντο παρ εαυτοις λεγοντες26 εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν διατι ουν ουκ επιστευσατε αυτω εαν δεειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τονοχλον παντες γαρ ως προφητην εχουσιντον ιωαννην 27και αποκριθεντες τω ιησουειπαν ουκ οιδαμεν εφη αυτοις και αυτοςουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια

Matius 21.28–36 75

ταυτα ποιω 28 τι δε υμιν δοκει ανθρωποςειχεν τεκνα δυο προσελθων τω πρωτωειπεν τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εντω αμπελωνι 29ο δε αποκριθεις ειπεν ουθελω υστερον δε μεταμεληθεις απηλθεν30προσελθων δε τω ετερω ειπεν ωσαυτωςο δε αποκριθεις ειπεν εγω κυριε και ουκαπηλθεν 31 τις εκ των δυο εποιησεν τοθελημα του πατρος λεγουσιν ο πρωτοςλεγει αυτοις ο ιησους αμην λεγω υμιν οτιοι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμαςεις την βασιλειαν του θεου 32ηλθεν γαριωαννης προς υμας εν οδω δικαιοσυνηςκαι ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωναικαι αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεις δειδοντες ου μετεμεληθητε υστερον τουπιστευσαι αυτω 33αλλην παραβοληνακουσατε ανθρωπος ην οικοδεσποτηςοστις εφυτευσεν αμπελωνα και φραγμοναυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εν αυτωληνον και ωκοδομησεν πυργον καιεξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν34οτε δε ηγγισεν ο καιρος των καρπωναπεστειλεν τους δουλους αυτου προςτους γεωργους λαβειν τους καρπουςαυτου 35και λαβοντες οι γεωργοι τουςδουλους αυτου ον μεν εδειραν ον δεαπεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν 36παλιν

Matius 21.37–46 76

απεστειλεν αλλους δουλους πλειονας τωνπρωτων και εποιησαν αυτοις ωσαυτως37υστερον δε απεστειλεν προς αυτουςτον υιον αυτου λεγων εντραπησονταιτον υιον μου 38οι δε γεωργοι ιδοντεςτον υιον ειπον εν εαυτοις ουτος εστιν οκληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτονκαι σχωμεν την κληρονομιαν αυτου39και λαβοντες αυτον εξεβαλον εξωτου αμπελωνος και απεκτειναν 40οτανουν ελθη ο κυριος του αμπελωνος τιποιησει τοις γεωργοις εκεινοις 41λεγουσιναυτω κακους κακως απολεσει αυτουςκαι τον αμπελωνα εκδωσεται αλλοιςγεωργοις οιτινες αποδωσουσιν αυτωτους καρπους εν τοις καιροις αυτων42λεγει αυτοις ο ιησους ουδεποτεανεγνωτε εν ταις γραφαις λιθον οναπεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτοςεγενηθη εις κεφαλην γωνιας παρα κυριουεγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη ενοφθαλμοις ημων 43δια τουτο λεγω υμινοτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια τουθεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τουςκαρπους αυτης 44 (EMPTY) 45ακουσαντεςδε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι ταςπαραβολας αυτου εγνωσαν οτι περιαυτων λεγει 46και ζητουντες αυτον

Matius 22.1–10 77

κρατησαι εφοβηθησαν τους οχλους επειεις προφητην αυτον ειχον

221και αποκριθεις ο ιησους παλινειπεν εν παραβολαις αυτοις λεγων

2ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανωνανθρωπω βασιλει οστις εποιησενγαμους τω υιω αυτου 3και απεστειλεντους δουλους αυτου καλεσαι τουςκεκλημενους εις τους γαμους και ουκηθελον ελθειν 4παλιν απεστειλεν αλλουςδουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοιςιδου το αριστον μου ητοιμακα οι ταυροιμου και τα σιτιστα τεθυμενα και πανταετοιμα δευτε εις τους γαμους 5οι δεαμελησαντες απηλθον ος μεν εις τονιδιον αγρον ος δε επι την εμποριαναυτου 6οι δε λοιποι κρατησαντες τουςδουλους αυτου υβρισαν και απεκτειναν7ο δε βασιλευς ωργισθη και πεμψαςτα στρατευματα αυτου απωλεσεν τουςφονεις εκεινους και την πολιν αυτωνενεπρησεν 8 τοτε λεγει τοις δουλοιςαυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δεκεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι 9πορευεσθεουν επι τας διεξοδους των οδων και οσουςεαν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους10και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις ταςοδους συνηγαγον παντας οσους ευρον

Matius 22.11–21 78

πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ονυμφων ανακειμενων 11 εισελθων δε οβασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενουςειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενονενδυμα γαμου 12και λεγει αυτω εταιρεπως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμουο δε εφιμωθη 13 τοτε ο βασιλευς ειπεντοις διακονοις δησαντες αυτου ποδαςκαι χειρας εκβαλετε αυτον εις το σκοτοςτο εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος καιο βρυγμος των οδοντων 14πολλοι γαρεισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι 15 τοτεπορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιονελαβον οπως αυτον παγιδευσωσιν ενλογω 16και αποστελλουσιν αυτω τουςμαθητας αυτων μετα των ηρωδιανωνλεγοντας διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθηςει και την οδον του θεου εν αληθειαδιδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενοςου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων17 ειπον ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστινδουναι κηνσον καισαρι η ου 18γνους δεο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι μεπειραζετε υποκριται 19 επιδειξατε μοι τονομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαναυτω δηναριον 20και λεγει αυτοις οιησους τινος η εικων αυτη και η επιγραφη21λεγουσιν καισαρος τοτε λεγει αυτοις

Matius 22.22–33 79

αποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι καιτα του θεου τω θεω 22και ακουσαντεςεθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθαν23 εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτωσαδδουκαιοι λεγοντες μη ειναι αναστασινκαι επηρωτησαν αυτον 24λεγοντεςδιδασκαλε μωυσης ειπεν εαν τις αποθανημη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφοςαυτου την γυναικα αυτου και αναστησεισπερμα τω αδελφω αυτου 25ησαν δε παρημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γημαςετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεντην γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου26ομοιως και ο δευτερος και ο τριτοςεως των επτα 27υστερον δε παντωναπεθανεν η γυνη 28 εν τη αναστασει ουντινος των επτα εσται γυνη παντες γαρεσχον αυτην 29αποκριθεις δε ο ιησουςειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες ταςγραφας μηδε την δυναμιν του θεου 30 ενγαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτεγαμιζονται αλλ ως αγγελοι θεου εν τωουρανω εισιν 31περι δε της αναστασεωςτων νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθενυμιν υπο του θεου λεγοντος 32 εγω ειμιο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ καιο θεος ιακωβ ουκ εστιν θεος νεκρωναλλα ζωντων 33και ακουσαντες οι οχλοι

Matius 22.34–23.1 80

εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου 34οιδε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεντους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι τοαυτο 35και επηρωτησεν εις εξ αυτωννομικος πειραζων αυτον 36διδασκαλεποια εντολη μεγαλη εν τω νομω 37ο δεεφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεονσου εν ολη τη καρδια σου και εν ολητη ψυχη σου και εν ολη τη διανοιασου 38αυτη εστιν η μεγαλη και πρωτηεντολη 39δευτερα ομοια αυτη αγαπησειςτον πλησιον σου ως σεαυτον 40 ενταυταις ταις δυσιν εντολαις ολος ο νομοςκρεμαται και οι προφηται 41συνηγμενωνδε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτουςο ιησους 42λεγων τι υμιν δοκει περι τουχριστου τινος υιος εστιν λεγουσιν αυτωτου δαυειδ 43λεγει αυτοις πως ουν δαυειδεν πνευματι καλει κυριον αυτον λεγων44 ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκδεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σουυποκατω των ποδων σου 45 ει ουν δαυειδκαλει αυτον κυριον πως υιος αυτου εστιν46και ουδεις εδυνατο αποκριθηναι αυτωλογον ουδε ετολμησεν τις απ εκεινης τηςημερας επερωτησαι αυτον ουκετι

231 τοτε ο ιησους ελαλησεν τοιςοχλοις και τοις μαθηταις αυτου

Matius 23.2–13 812λεγων επι της μωυσεως καθεδραςεκαθισαν οι γραμματεις και οι φαρισαιοι3παντα ουν οσα εαν ειπωσιν υμινποιησατε και τηρειτε κατα δε τα εργααυτων μη ποιειτε λεγουσιν γαρ και ουποιουσιν 4δεσμευουσιν δε φορτια βαρεακαι επιτιθεασιν επι τους ωμους τωνανθρωπων αυτοι δε τω δακτυλω αυτωνου θελουσιν κινησαι αυτα 5παντα δε ταεργα αυτων ποιουσιν προς το θεαθηναιτοις ανθρωποις πλατυνουσιν γαρ ταφυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσιν τακρασπεδα 6φιλουσιν δε την πρωτοκλισιανεν τοις δειπνοις και τας πρωτοκαθεδριαςεν ταις συναγωγαις 7και τους ασπασμουςεν ταις αγοραις και καλεισθαι υπο τωνανθρωπων ραββει 8υμεις δε μη κληθητεραββει εις γαρ εστιν υμων ο διδασκαλοςπαντες δε υμεις αδελφοι εστε 9καιπατερα μη καλεσητε υμων επι της γηςεις γαρ εστιν υμων ο πατηρ ο ουρανιος10μηδε κληθητε καθηγηται οτι καθηγητηςυμων εστιν εις ο χριστος 11ο δε μειζωνυμων εσται υμων διακονος 12οστις δευψωσει εαυτον ταπεινωθησεται και οστιςταπεινωσει εαυτον υψωθησεται 13ουαι δευμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριταιοτι κλειετε την βασιλειαν των ουρανων

Matius 23.14–23 82

εμπροσθεν των ανθρωπων υμεις γαρουκ εισερχεσθε ουδε τους εισερχομενουςαφιετε εισελθειν 14 (EMPTY) 15ουαι υμινγραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτιπεριαγετε την θαλασσαν και την ξηρανποιησαι ενα προσηλυτον και οταν γενηταιποιειτε αυτον υιον γεεννης διπλοτερονυμων 16ουαι υμιν οδηγοι τυφλοι οιλεγοντες ος αν ομοση εν τω ναω ουδενεστιν ος δ αν ομοση εν τω χρυσω τουναου οφειλει 17μωροι και τυφλοι τις γαρμειζων εστιν ο χρυσος η ο ναος ο αγιασαςτον χρυσον 18και ος αν ομοση εν τωθυσιαστηριω ουδεν εστιν ος δ αν ομοσηεν τω δωρω τω επανω αυτου οφειλει19 τυφλοι τι γαρ μειζον το δωρον η τοθυσιαστηριον το αγιαζον το δωρον 20οουν ομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυειεν αυτω και εν πασιν τοις επανω αυτου21και ο ομοσας εν τω ναω ομνυει εναυτω και εν τω κατοικουντι αυτον 22καιο ομοσας εν τω ουρανω ομνυει εν τωθρονω του θεου και εν τω καθημενωεπανω αυτου 23ουαι υμιν γραμματεις καιφαρισαιοι υποκριται οτι αποδεκατουτε τοηδυοσμον και το ανηθον και το κυμινονκαι αφηκατε τα βαρυτερα του νομουτην κρισιν και το ελεος και την πιστιν

Matius 23.24–33 83

ταυτα εδει ποιησαι κακεινα μη αφιεναι24οδηγοι τυφλοι οι διυλιζοντες τονκωνωπα την δε καμηλον καταπινοντες25ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοιυποκριται οτι καθαριζετε το εξωθεν τουποτηριου και της παροψιδος εσωθενδε γεμουσιν εξ αρπαγης και ακρασιας26φαρισαιε τυφλε καθαρισον πρωτοντο εντος του ποτηριου ινα γενηται καιτο εκτος αυτου καθαρον 27ουαι υμινγραμματεις και φαρισαιοι υποκριταιοτι παρομοιαζετε ταφοις κεκονιαμενοιςοιτινες εξωθεν μεν φαινονται ωραιοιεσωθεν δε γεμουσιν οστεων νεκρων καιπασης ακαθαρσιας 28ουτως και υμειςεξωθεν μεν φαινεσθε τοις ανθρωποιςδικαιοι εσωθεν δε εστε μεστοι υποκρισεωςκαι ανομιας 29ουαι υμιν γραμματεις καιφαρισαιοι υποκριται οτι οικοδομειτε τουςταφους των προφητων και κοσμειτετα μνημεια των δικαιων 30και λεγετεει ημεθα εν ταις ημεραις των πατερωνημων ουκ αν ημεθα κοινωνοι αυτωνεν τω αιματι των προφητων 31ωστεμαρτυρειτε εαυτοις οτι υιοι εστε τωνφονευσαντων τους προφητας 32και υμειςπληρωσατε το μετρον των πατερωνυμων 33οφεις γεννηματα εχιδνων πως

Matius 23.34–24.2 84

φυγητε απο της κρισεως της γεεννης34δια τουτο ιδου εγω αποστελλωπρος υμας προφητας και σοφους καιγραμματεις εξ αυτων αποκτενειτε καισταυρωσετε και εξ αυτων μαστιγωσετεεν ταις συναγωγαις υμων και διωξετεαπο πολεως εις πολιν 35οπως ελθη εφυμας παν αιμα δικαιον εκχυννομενονεπι της γης απο του αιματος αβελ τουδικαιου εως του αιματος ζαχαριου υιουβαραχιου ον εφονευσατε μεταξυ τουναου και του θυσιαστηριου 36αμηνλεγω υμιν ηξει ταυτα παντα επι τηνγενεαν ταυτην 37 ιερουσαλημ ιερουσαλημη αποκτεινουσα τους προφητας καιλιθοβολουσα τους απεσταλμενους προςαυτην ποσακις ηθελησα επισυναγαγειν τατεκνα σου ον τροπον ορνις επισυναγει τανοσσια αυτης υπο τας πτερυγας και ουκηθελησατε 38 ιδου αφιεται υμιν ο οικοςυμων ερημος 39λεγω γαρ υμιν ου μη μειδητε απ αρτι εως αν ειπητε ευλογημενοςο ερχομενος εν ονοματι κυριου

241και εξελθων ο ιησους απο τουιερου επορευετο και προσηλθον

οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω ταςοικοδομας του ιερου 2ο δε αποκριθειςειπεν αυτοις ου βλεπετε ταυτα παντα

Matius 24.3–13 85

αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδελιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται3καθημενου δε αυτου επι του ορους τωνελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται κατιδιαν λεγοντες ειπε ημιν ποτε ταυτα εσταικαι τι το σημειον της σης παρουσιας καισυντελειας του αιωνος 4και αποκριθειςο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τιςυμας πλανηση 5πολλοι γαρ ελευσονταιεπι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμιο χριστος και πολλους πλανησουσιν6μελλησετε δε ακουειν πολεμους καιακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δειγαρ γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος7 εγερθησεται γαρ εθνος επ εθνος καιβασιλεια επι βασιλειαν και εσονται λιμοικαι σεισμοι κατα τοπους 8παντα δεταυτα αρχη ωδινων 9 τοτε παραδωσουσινυμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμαςκαι εσεσθε μισουμενοι υπο παντωντων εθνων δια το ονομα μου 10καιτοτε σκανδαλισθησονται πολλοι καιαλληλους παραδωσουσιν και μισησουσιναλληλους 11και πολλοι ψευδοπροφηταιεγερθησονται και πλανησουσιν πολλους12και δια το πληθυνθηναι την ανομιανψυγησεται η αγαπη των πολλων 13ο δευπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται

Matius 24.14–26 8614και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιοντης βασιλειας εν ολη τη οικουμενηεις μαρτυριον πασιν τοις εθνεσιν καιτοτε ηξει το τελος 15οταν ουν ιδητε τοβδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν διαδανιηλ του προφητου εστος εν τοπωαγιω ο αναγινωσκων νοειτω 16 τοτε οιεν τη ιουδαια φευγετωσαν επι τα ορη17ο επι του δωματος μη καταβατω αραιτα εκ της οικιας αυτου 18και ο εν τωαγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι τοιματιον αυτου 19ουαι δε ταις εν γαστριεχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναιςταις ημεραις 20προσευχεσθε δε ινα μηγενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδεσαββατω 21 εσται γαρ τοτε θλιψις μεγαληοια ουκ εγενετο απ αρχης κοσμου εωςτου νυν ουδ ου μη γενηται 22και ει μηεκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ ανεσωθη πασα σαρξ δια δε τους εκλεκτουςκολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι 23 τοτεεαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστοςη ωδε μη πιστευσητε 24 εγερθησονταιγαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηταικαι δωσουσιν σημεια μεγαλα και τεραταωστε πλανασθαι ει δυνατον και τουςεκλεκτους 25 ιδου προειρηκα υμιν 26 εανουν ειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν

Matius 24.27–34 87

μη εξελθητε ιδου εν τοις ταμειοις μηπιστευσητε 27ωσπερ γαρ η αστραπηεξερχεται απο ανατολων και φαινεταιεως δυσμων ουτως εσται η παρουσιατου υιου του ανθρωπου 28οπου εαν ητο πτωμα εκει συναχθησονται οι αετοι29 ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερωνεκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και ησεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οιαστερες πεσουνται εκ του ουρανου και αιδυναμεις των ουρανων σαλευθησονται30και τοτε φανησεται το σημειον του υιουτου ανθρωπου εν ουρανω και κοψονταιπασαι αι φυλαι της γης και οψονται τονυιον του ανθρωπου ερχομενον επι τωννεφελων του ουρανου μετα δυναμεωςκαι δοξης πολλης 31και αποστελει τουςαγγελους αυτου μετα σαλπιγγος μεγαληςκαι επισυναξουσιν τους εκλεκτους αυτουεκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρωνουρανων εως ακρων αυτων 32απο δετης συκης μαθετε την παραβολην οτανηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλοςκαι τα φυλλα εκφυη γινωσκετε οτιεγγυς το θερος 33ουτως και υμεις οτανιδητε ταυτα παντα γινωσκετε οτι εγγυςεστιν επι θυραις 34αμην λεγω υμιν οτιου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν

Matius 24.35–45 88

παντα ταυτα γενηται 35ο ουρανος καιη γη παρελευσεται οι δε λογοι μου ουμη παρελθωσιν 36περι δε της ημεραςεκεινης και ωρας ουδεις οιδεν ουδε οιαγγελοι των ουρανων ουδε ο υιος ει μηο πατηρ μονος 37ωσπερ δε αι ημεραιτου νωε ουτως εσται η παρουσια τουυιου του ανθρωπου 38ως γαρ ησαν ενταις ημεραις ταις προ του κατακλυσμουτρωγοντες και πινοντες γαμουντες καιγαμιζοντες αχρι ης ημερας εισηλθεν νωεεις την κιβωτον 39και ουκ εγνωσαν εωςηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απανταςουτως εσται και η παρουσια του υιουτου ανθρωπου 40 τοτε εσονται δυο εντω αγρω εις παραλαμβανεται και ειςαφιεται 41δυο αληθουσαι εν τω μυλωμια παραλαμβανεται και μια αφιεται42γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποιαημερα ο κυριος υμων ερχεται 43 εκεινο δεγινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποιαφυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεναν και ουκ αν ειασεν διορυχθηναι τηνοικιαν αυτου 44δια τουτο και υμειςγινεσθε ετοιμοι οτι η ου δοκειτε ωρα ουιος του ανθρωπου ερχεται 45 τις αραεστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ονκατεστησεν ο κυριος επι της οικετειας

Matius 24.46–25.7 89

αυτου του δουναι αυτοις την τροφην ενκαιρω 46μακαριος ο δουλος εκεινος ονελθων ο κυριος αυτου ευρησει ουτωςποιουντα 47αμην λεγω υμιν οτι επι πασιντοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον48 εαν δε ειπη ο κακος δουλος εν τηκαρδια αυτου χρονιζει μου ο κυριος 49καιαρξηται τυπτειν τους συνδουλους αυτουεσθιη δε και πινη μετα των μεθυοντων50ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου ενημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ουγινωσκει 51και διχοτομησει αυτον και τομερος αυτου μετα των υποκριτων θησειεκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος τωνοδοντων

251 τοτε ομοιωθησεται η βασιλειατων ουρανων δεκα παρθενοις

αιτινες λαβουσαι τας λαμπαδας αυτωνεξηλθον εις υπαντησιν του νυμφιου2πεντε δε εξ αυτων ησαν μωραι καιπεντε φρονιμοι 3αι γαρ μωραι λαβουσαιτας λαμπαδας ουκ ελαβον μεθ εαυτωνελαιον 4αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιονεν τοις αγγειοις μετα των λαμπαδωνεαυτων 5χρονιζοντος δε του νυμφιουενυσταξαν πασαι και εκαθευδον 6μεσηςδε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδου ονυμφιος εξερχεσθε εις απαντησιν 7 τοτε

Matius 25.8–19 90

ηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναικαι εκοσμησαν τας λαμπαδας εαυτων8αι δε μωραι ταις φρονιμοις ειπαν δοτεημιν εκ του ελαιου υμων οτι αι λαμπαδεςημων σβεννυνται 9απεκριθησαν δε αιφρονιμοι λεγουσαι μηποτε ουκ αρκεσηημιν και υμιν πορευεσθε μαλλον προςτους πωλουντας και αγορασατε εαυταις10απερχομενων δε αυτων αγορασαιηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθονμετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθηη θυρα 11υστερον δε ερχονται καιαι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριεκυριε ανοιξον ημιν 12ο δε αποκριθειςειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμας13γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε τηνημεραν ουδε την ωραν 14ωσπερ γαρανθρωπος αποδημων εκαλεσεν τουςιδιους δουλους και παρεδωκεν αυτοις ταυπαρχοντα αυτου 15και ω μεν εδωκενπεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστωκατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημησενευθεως 16πορευθεις ο τα πεντε ταλανταλαβων ηργασατο εν αυτοις και εποιησεναλλα πεντε ταλαντα 17ωσαυτως ο ταδυο εκερδησεν αλλα δυο 18ο δε το ενλαβων απελθων ωρυξεν γην και εκρυψεντο αργυριον του κυριου αυτου 19μετα

Matius 25.20–28 91

δε πολυν χρονον ερχεται ο κυριος τωνδουλων εκεινων και συναιρει λογονμετ αυτων 20και προσελθων ο τα πεντεταλαντα λαβων προσηνεγκεν αλλα πεντεταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλανταμοι παρεδωκας ιδε αλλα πεντε ταλανταεκερδησα 21 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευδουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστοςεπι πολλων σε καταστησω εισελθε εις τηνχαραν του κυριου σου 22προσελθων και οτα δυο ταλαντα ειπεν κυριε δυο ταλανταμοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλανταεκερδησα 23 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευδουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστοςεπι πολλων σε καταστησω εισελθε ειςτην χαραν του κυριου σου 24προσελθωνδε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπενκυριε εγνων σε οτι σκληρος ει ανθρωποςθεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγωνοθεν ου διεσκορπισας 25και φοβηθειςαπελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τηγη ιδε εχεις το σον 26αποκριθεις δε οκυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλεκαι οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκεσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα27 εδει σε ουν βαλειν τα αργυρια μου τοιςτραπεζιταις και ελθων εγω εκομισαμην αντο εμον συν τοκω 28αρατε ουν απ αυτου

Matius 25.29–38 92

το ταλαντον και δοτε τω εχοντι τα δεκαταλαντα 29 τω γαρ εχοντι παντι δοθησεταικαι περισσευθησεται του δε μη εχοντοςκαι ο εχει αρθησεται απ αυτου 30και τοναχρειον δουλον εκβαλετε εις το σκοτοςτο εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και οβρυγμος των οδοντων 31οταν δε ελθηο υιος του ανθρωπου εν τη δοξη αυτουκαι παντες οι αγγελοι μετ αυτου τοτεκαθισει επι θρονου δοξης αυτου 32καισυναχθησονται εμπροσθεν αυτου παντατα εθνη και αφορισει αυτους απ αλληλωνωσπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατααπο των εριφων 33και στησει τα μενπροβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφιαεξ ευωνυμων 34 τοτε ερει ο βασιλευς τοιςεκ δεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοιτου πατρος μου κληρονομησατε τηνητοιμασμενην υμιν βασιλειαν αποκαταβολης κοσμου 35 επεινασα γαρκαι εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα καιεποτισατε με ξενος ημην και συνηγαγετεμε 36γυμνος και περιεβαλετε με ησθενησακαι επεσκεψασθε με εν φυλακη ημην καιηλθατε προς με 37 τοτε αποκριθησονταιαυτω οι δικαιοι λεγοντες κυριε ποτεσε ειδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν ηδιψωντα και εποτισαμεν 38ποτε δε σε

Matius 25.39–26.1 93

ειδομεν ξενον και συνηγαγομεν η γυμνονκαι περιεβαλομεν 39ποτε δε σε ειδομενασθενουντα η εν φυλακη και ηλθομενπρος σε 40και αποκριθεις ο βασιλευςερει αυτοις αμην λεγω υμιν εφ οσονεποιησατε ενι τουτων των αδελφωνμου των ελαχιστων εμοι εποιησατε41 τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμωνπορευεσθε απ εμου κατηραμενοι ειςτο πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενοντω διαβολω και τοις αγγελοις αυτου42 επεινασα γαρ και ουκ εδωκατε μοιφαγειν εδιψησα και ουκ εποτισατε με43 ξενος ημην και ου συνηγαγετε μεγυμνος και ου περιεβαλετε με ασθενηςκαι εν φυλακη και ουκ επεσκεψασθεμε 44 τοτε αποκριθησονται και αυτοιλεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωνταη διψωντα η ξενον η γυμνον η ασθενηη εν φυλακη και ου διηκονησαμεν σοι45 τοτε αποκριθησεται αυτοις λεγωναμην λεγω υμιν εφ οσον ουκ εποιησατεενι τουτων των ελαχιστων ουδε εμοιεποιησατε 46και απελευσονται ουτοι ειςκολασιν αιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωηναιωνιον

261και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησουςπαντας τους λογους τουτους

Matius 26.2–13 94

ειπεν τοις μαθηταις αυτου 2οιδατε οτιμετα δυο ημερας το πασχα γινεται καιο υιος του ανθρωπου παραδιδοται ειςτο σταυρωθηναι 3 τοτε συνηχθησαν οιαρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου ειςτην αυλην του αρχιερεως του λεγομενουκαιαφα 4και συνεβουλευσαντο ινατον ιησουν δολω κρατησωσιν καιαποκτεινωσιν 5 ελεγον δε μη εν τη εορτηινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω6 του δε ιησου γενομενου εν βηθανια ενοικια σιμωνος του λεπρου 7προσηλθεναυτω γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρουπολυτιμου και κατεχεεν επι της κεφαληςαυτου ανακειμενου 8 ιδοντες δε οιμαθηται ηγανακτησαν λεγοντες εις τιη απωλεια αυτη 9 εδυνατο γαρ τουτοπραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοις10γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τικοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρκαλον ηργασατο εις εμε 11παντοτε γαρτους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δεου παντοτε εχετε 12βαλουσα γαρ αυτη τομυρον τουτο επι του σωματος μου προςτο ενταφιασαι με εποιησεν 13αμην λεγωυμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιοντουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεταικαι ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον

Matius 26.14–24 95

αυτης 14 τοτε πορευθεις εις των δωδεκα ολεγομενος ιουδας ισκαριωτης προς τουςαρχιερεις 15 ειπεν τι θελετε μοι δουναι καιεγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαναυτω τριακοντα αργυρια 16και απο τοτεεζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω 17 τηδε πρωτη των αζυμων προσηλθον οιμαθηται τω ιησου λεγοντες που θελειςετοιμασωμεν σοι φαγειν το πασχα 18οδε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προςτον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλοςλεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σεποιω το πασχα μετα των μαθητων μου19και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεναυτοις ο ιησους και ητοιμασαν το πασχα20οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετατων δωδεκα μαθητων 21και εσθιοντωναυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξυμων παραδωσει με 22και λυπουμενοισφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εις εκαστοςμητι εγω ειμι κυριε 23ο δε αποκριθειςειπεν ο εμβαψας μετ εμου την χειραεν τω τρυβλιω ουτος με παραδωσει24ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγεικαθως γεγραπται περι αυτου ουαι δετω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος τουανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτωει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος

Matius 26.25–35 9625αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδουςαυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββει λεγειαυτω συ ειπας 26 εσθιοντων δε αυτωνλαβων ο ιησους αρτον και ευλογησαςεκλασεν και δους τοις μαθηταις ειπενλαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου27και λαβων ποτηριον και ευχαριστησαςεδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτουπαντες 28 τουτο γαρ εστιν το αιμα μου τηςδιαθηκης το περι πολλων εκχυννομενονεις αφεσιν αμαρτιων 29λεγω δε υμιν ουμη πιω απ αρτι εκ τουτου του γενηματοςτης αμπελου εως της ημερας εκεινηςοταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εντη βασιλεια του πατρος μου 30καιυμνησαντες εξηλθον εις το ορος τωνελαιων 31 τοτε λεγει αυτοις ο ιησουςπαντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοιεν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξωτον ποιμενα και διασκορπισθησονταιτα προβατα της ποιμνης 32μετα δετο εγερθηναι με προαξω υμας εις τηνγαλιλαιαν 33αποκριθεις δε ο πετρος ειπεναυτω ει παντες σκανδαλισθησονται ενσοι εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομαι34 εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοιοτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτοραφωνησαι τρις απαρνηση με 35λεγει αυτω

Matius 26.36–44 97

ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανεινου μη σε απαρνησομαι ομοιως και παντεςοι μαθηται ειπον 36 τοτε ερχεται μεταυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενονγεθσημανει και λεγει τοις μαθηταιςκαθισατε αυτου εως ου απελθων εκειπροσευξωμαι 37και παραλαβων τονπετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιουηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν 38 τοτελεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μουεως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτεμετ εμου 39και προσελθων μικρον επεσενεπι προσωπον αυτου προσευχομενος καιλεγων πατερ ει δυνατον εστιν παρελθατωαπ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχως εγω θελω αλλ ως συ 40και ερχεταιπρος τους μαθητας και ευρισκει αυτουςκαθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτωςουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετεμου 41γρηγορειτε και προσευχεσθε ιναμη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμαπροθυμον η δε σαρξ ασθενης 42παλινεκ δευτερου απελθων προσηυξατολεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτοπαρελθειν εαν μη αυτο πιω γενηθητωτο θελημα σου 43και ελθων παλιν ευρεναυτους καθευδοντας ησαν γαρ αυτωνοι οφθαλμοι βεβαρημενοι 44και αφεις

Matius 26.45–53 98

αυτους παλιν απελθων προσηυξατο εκτριτου τον αυτον λογον ειπων παλιν45 τοτε ερχεται προς τους μαθητας καιλεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον καιαναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα καιο υιος του ανθρωπου παραδιδοται ειςχειρας αμαρτωλων 46 εγειρεσθε αγωμενιδου ηγγικεν ο παραδιδους με 47καιετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας ειςτων δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλοςπολυς μετα μαχαιρων και ξυλων αποτων αρχιερεων και πρεσβυτερων τουλαου 48ο δε παραδιδους αυτον εδωκεναυτοις σημειον λεγων ον εαν φιλησωαυτος εστιν κρατησατε αυτον 49καιευθεως προσελθων τω ιησου ειπενχαιρε ραββει και κατεφιλησεν αυτον50ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ οπαρει τοτε προσελθοντες επεβαλον ταςχειρας επι τον ιησουν και εκρατησαναυτον 51και ιδου εις των μετα ιησουεκτεινας την χειρα απεσπασεν τηνμαχαιραν αυτου και παταξας τονδουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτουτο ωτιον 52 τοτε λεγει αυτω ο ιησουςαποστρεψον την μαχαιραν σου εις τοντοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντεςμαχαιραν εν μαχαιρη απολουνται 53η

Matius 26.54–62 99

δοκεις οτι ου δυναμαι παρακαλεσαιτον πατερα μου και παραστησει μοιαρτι πλειω δωδεκα λεγιωνων αγγελων54πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτιουτως δει γενεσθαι 55 εν εκεινη τηωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επιληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων καιξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν εντω ιερω εκαθεζομην διδασκων και ουκεκρατησατε με 56 τουτο δε ολον γεγονενινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητωντοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτονεφυγον 57οι δε κρατησαντες τον ιησουναπηγαγον προς καιαφαν τον αρχιερεαοπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροισυνηχθησαν 58ο δε πετρος ηκολουθειαυτω μακροθεν εως της αυλης τουαρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητομετα των υπηρετων ιδειν το τελος 59οι δεαρχιερεις και το συνεδριον ολον εζητουνψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπωςαυτον θανατωσουσιν 60και ουχ ευρονπολλων προσελθοντων ψευδομαρτυρωνυστερον δε προσελθοντες δυο 61 ειπονουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναοντου θεου και δια τριων ημερων αυτονοικοδομησαι 62και αναστας ο αρχιερευςειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου

Matius 26.63–73 100

καταμαρτυρουσιν 63ο δε ιησους εσιωπακαι αποκριθεις ο αρχιερευς ειπεν αυτωεξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντοςινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιοςτου θεου 64λεγει αυτω ο ιησους συειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθετον υιον του ανθρωπου καθημενον εκδεξιων της δυναμεως και ερχομενονεπι των νεφελων του ουρανου 65 τοτεο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτουλεγων εβλασφημησεν τι ετι χρειανεχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατετην βλασφημιαν 66 τι υμιν δοκει οι δεαποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστιν67 τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτουκαι εκολαφισαν αυτον οι δε εραπισαν68λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τιςεστιν ο παισας σε 69ο δε πετρος εκαθητοεξω εν τη αυλη και προσηλθεν αυτωμια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μεταιησου του γαλιλαιου 70ο δε ηρνησατοεμπροσθεν παντων λεγων ουκ οιδα τιλεγεις 71 εξελθοντα δε αυτον εις τονπυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοιςεκει ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου72και παλιν ηρνησατο μετα ορκου οτιουκ οιδα τον ανθρωπον 73μετα μικρονδε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω

Matius 26.74–27.8 101

πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει καιγαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει 74 τοτεηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτιουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεωςαλεκτωρ εφωνησεν 75και εμνησθη οπετρος του ρηματος ιησου ειρηκοτος οτιπριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνησημε και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως

271πρωιας δε γενομενης συμβουλιονελαβον παντες οι αρχιερεις και

οι πρεσβυτεροι του λαου κατατου ιησου ωστε θανατωσαι αυτον2και δησαντες αυτον απηγαγον καιπαρεδωκαν πειλατω τω ηγεμονι 3 τοτειδων ιουδας ο παραδιδους αυτον οτικατεκριθη μεταμεληθεις εστρεψεν τατριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσινκαι πρεσβυτεροις 4λεγων ημαρτονπαραδους αιμα αθωον οι δε ειπον τι προςημας συ οψη 5και ριψας τα αργυριαεις τον ναον ανεχωρησεν και απελθωναπηγξατο 6οι δε αρχιερεις λαβοντες τααργυρια ειπαν ουκ εξεστιν βαλειν αυταεις τον κορβαναν επει τιμη αιματος εστιν7συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασανεξ αυτων τον αγρον του κεραμεωςεις ταφην τοις ξενοις 8διο εκληθη οαγρος εκεινος αγρος αιματος εως της

Matius 27.9–19 102

σημερον 9 τοτε επληρωθη το ρηθεν διαιερεμιου του προφητου λεγοντος καιελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμηντου τετιμημενου ον ετιμησαντο απουιων ισραηλ 10και εδωκαν αυτα εις τοναγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοικυριος 11ο δε ιησους εσταθη εμπροσθεντου ηγεμονος και επηρωτησεν αυτονο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς τωνιουδαιων ο δε ιησους εφη συ λεγεις12και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υποτων αρχιερεων και πρεσβυτερων ουδεναπεκρινατο 13 τοτε λεγει αυτω ο πειλατοςουκ ακουεις ποσα σου καταμαρτυρουσιν14και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδεεν ρημα ωστε θαυμαζειν τον ηγεμοναλιαν 15κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμωναπολυειν ενα τω οχλω δεσμιον ονηθελον 16 ειχον δε τοτε δεσμιον επισημονλεγομενον βαραββαν 17συνηγμενωνουν αυτων ειπεν αυτοις ο πειλατοςτινα θελετε απολυσω υμιν βαραββαν ηιησουν τον λεγομενον χριστον 18ηδειγαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον19καθημενου δε αυτου επι του βηματοςαπεστειλεν προς αυτον η γυνη αυτουλεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιωεκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ

Matius 27.20–29 103

οναρ δι αυτον 20οι δε αρχιερεις καιοι πρεσβυτεροι επεισαν τους οχλουςινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δειησουν απολεσωσιν 21αποκριθεις δε οηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε αποτων δυο απολυσω υμιν οι δε ειπαν τονβαραββαν 22λεγει αυτοις ο πειλατοςτι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενονχριστον λεγουσιν παντες σταυρωθητω23ο δε εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δεπερισσως εκραζον λεγοντες σταυρωθητω24 ιδων δε ο πειλατος οτι ουδεν ωφελειαλλα μαλλον θορυβος γινεται λαβωνυδωρ απενιψατο τας χειρας απεναντιτου οχλου λεγων αθωος ειμι απο τουαιματος τουτου υμεις οψεσθε 25καιαποκριθεις πας ο λαος ειπεν το αιμααυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων26 τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαντον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκενινα σταυρωθη 27 τοτε οι στρατιωται τουηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουνεις το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτονολην την σπειραν 28και εκδυσαντεςαυτον χλαμυδα κοκκινην περιεθηκαναυτω 29και πλεξαντες στεφανον εξακανθων επεθηκαν επι της κεφαληςαυτου και καλαμον εν τη δεξια αυτου

Matius 27.30–40 104

και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτουενεπαιξαν αυτω λεγοντες χαιρε βασιλευςτων ιουδαιων 30και εμπτυσαντες ειςαυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτονεις την κεφαλην αυτου 31και οτεενεπαιξαν αυτω εξεδυσαντες αυτοντην χλαμυδα ενεδυσαν αυτον ταιματια αυτου και απηγαγον αυτονεις το σταυρωσαι 32 εξερχομενοι δεευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματισιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρητον σταυρον αυτου 33και ελθοντεςεις τοπον λεγομενον γολγοθα ο εστινκρανιου τοπος λεγομενος 34 εδωκαναυτω πειν οινον μετα χολης μεμιγμενονκαι γευσαμενος ουκ ηθελησεν πειν35σταυρωσαντες δε αυτον διεμερισαντοτα ιματια αυτου βαλοντες κληρον 36καικαθημενοι ετηρουν αυτον εκει 37καιεπεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου τηναιτιαν αυτου γεγραμμενην ουτος εστινιησους ο βασιλευς των ιουδαιων 38 τοτεσταυρουνται συν αυτω δυο λησται ειςεκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων 39οι δεπαραπορευομενοι εβλασφημουν αυτονκινουντες τας κεφαλας αυτων 40καιλεγοντες ο καταλυων τον ναον καιεν τρισιν ημεραις οικοδομων σωσον

Matius 27.41–52 105

σεαυτον ει υιος ει του θεου και καταβηθιαπο του σταυρου 41ομοιως οι αρχιερειςεμπαιζοντες μετα των γραμματεων καιπρεσβυτερων ελεγον 42αλλους εσωσενεαυτον ου δυναται σωσαι βασιλευς ισραηλεστιν καταβατω νυν απο του σταυρουκαι πιστευσωμεν επ αυτον 43πεποιθενεπι τον θεον ρυσασθω νυν ει θελειαυτον ειπεν γαρ οτι θεου ειμι υιος 44 τοδ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθεντεςσυν αυτω ωνειδιζον αυτον 45απο δεεκτης ωρας σκοτος εγενετο επι πασαντην γην εως ωρας ενατης 46περι δετην ενατην ωραν ανεβοησεν ο ιησουςφωνη μεγαλη λεγων ηλει ηλει λεμασαβαχθανει τουτ εστιν θεε μου θεεμου ινατι με εγκατελιπες 47 τινες δετων εκει εστηκοτων ακουσαντες ελεγονοτι ηλειαν φωνει ουτος 48και ευθεωςδραμων εις εξ αυτων και λαβων σπογγονπλησας τε οξους και περιθεις καλαμωεποτιζεν αυτον 49οι δε λοιποι ελεγοναφες ιδωμεν ει ερχεται ηλειας σωσωναυτον 50ο δε ιησους παλιν κραξας φωνημεγαλη αφηκεν το πνευμα 51και ιδου τοκαταπετασμα του ναου εσχισθη ανωθενεως κατω εις δυο και η γη εσεισθη καιαι πετραι εσχισθησαν 52και τα μνημεια

Matius 27.53–61 106

ανεωχθησαν και πολλα σωματα τωνκεκοιμημενων αγιων ηγερθησαν 53καιεξελθοντες εκ των μνημειων μετα τηνεγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγιανπολιν και ενεφανισθησαν πολλοις 54ο δεεκατονταρχης και οι μετ αυτου τηρουντεςτον ιησουν ιδοντες τον σεισμον και ταγινομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντεςαληθως θεου υιος ην ουτος 55ησανδε εκει γυναικες πολλαι απο μακροθενθεωρουσαι αιτινες ηκολουθησαν τωιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαιαυτω 56 εν αις ην μαρια η μαγδαληνηκαι μαρια η του ιακωβου και ιωσηφμητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου57οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωποςπλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφος και αυτος εμαθητευθη τω ιησου58ουτος προσελθων τω πειλατω ητησατοτο σωμα του ιησου τοτε ο πειλατοςεκελευσεν αποδοθηναι 59και λαβων τοσωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σινδονικαθαρα 60και εθηκεν αυτο εν τω καινωαυτου μνημειω ο ελατομησεν εν τηπετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν τηθυρα του μνημειου απηλθεν 61ην δεεκει μαριαμ η μαγδαληνη και η αλλημαρια καθημεναι απεναντι του ταφου

Matius 27.62–28.5 10762 τη δε επαυριον ητις εστιν μετα τηνπαρασκευην συνηχθησαν οι αρχιερεις καιοι φαρισαιοι προς πειλατον 63λεγοντεςκυριε εμνησθημεν οτι εκεινος ο πλανοςειπεν ετι ζων μετα τρεις ημερας εγειρομαι64κελευσον ουν ασφαλισθηναι τονταφον εως της τριτης ημερας μηποτεελθοντες οι μαθηται κλεψωσιν αυτον καιειπωσιν τω λαω ηγερθη απο των νεκρωνκαι εσται η εσχατη πλανη χειρων τηςπρωτης 65 εφη αυτοις ο πειλατος εχετεκουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθε ωςοιδατε 66οι δε πορευθεντες ησφαλισαντοτον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετατης κουστωδιας

281οψε δε σαββατων τηεπιφωσκουση εις μιαν σαββατων

ηλθεν μαριαμ η μαγδαληνη και ηαλλη μαρια θεωρησαι τον ταφον 2καιιδου σεισμος εγενετο μεγας αγγελοςγαρ κυριου καταβας εξ ουρανου καιπροσελθων απεκυλισεν τον λιθον καιεκαθητο επανω αυτου 3ην δε η ειδεααυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτουλευκον ως χιων 4απο δε του φοβου αυτουεσεισθησαν οι τηρουντες και εγενηθησανως νεκροι 5αποκριθεις δε ο αγγελος ειπενταις γυναιξιν μη φοβεισθε υμεις οιδα γαρ

Matius 28.6–15 108

οτι ιησουν τον εσταυρωμενον ζητειτε6ουκ εστιν ωδε ηγερθη γαρ καθως ειπενδευτε ιδετε τον τοπον οπου εκειτο 7καιταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταιςαυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων καιιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιανεκει αυτον οψεσθε ιδου ειπον υμιν 8καιαπελθουσαι ταχυ απο του μνημειουμετα φοβου και χαρας μεγαλης εδραμοναπαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου 9και ιδουιησους υπηντησεν αυταις λεγων χαιρετεαι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτουτους ποδας και προσεκυνησαν αυτω10 τοτε λεγει αυταις ο ιησους μη φοβεισθευπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοις μουινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν και εκειμε οψονται 11πορευομενων δε αυτωνιδου τινες της κουστωδιας ελθοντες ειςτην πολιν απηγγειλαν τοις αρχιερευσιναπαντα τα γενομενα 12και συναχθεντεςμετα των πρεσβυτερων συμβουλιον τελαβοντες αργυρια ικανα εδωκαν τοιςστρατιωταις 13λεγοντες ειπατε οτι οιμαθηται αυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαναυτον ημων κοιμωμενων 14και εανακουσθη τουτο επι του ηγεμονος ημειςπεισομεν και υμας αμεριμνους ποιησομεν15οι δε λαβοντες τα αργυρια εποιησαν

Matius 28.16–20 109

ως εδιδαχθησαν και εφημισθη ο λογοςουτος παρα ιουδαιοις μεχρι της σημερον16οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν ειςτην γαλιλαιαν εις το ορος ου εταξατοαυτοις ο ιησους 17και ιδοντες αυτονπροσεκυνησαν οι δε εδιστασαν 18καιπροσελθων ο ιησους ελαλησεν αυτοιςλεγων εδοθη μοι πασα εξουσια εν ουρανωκαι επι γης 19πορευθεντες μαθητευσατεπαντα τα εθνη βαπτιζοντες αυτους ειςτο ονομα του πατρος και του υιου καιτου αγιου πνευματος 20διδασκοντεςαυτους τηρειν παντα οσα ενετειλαμηνυμιν και ιδου εγω μεθ υμων ειμι πασαςτας ημερας εως της συντελειας τουαιωνοςοι δε πορευθεντες ησφαλισαντοτον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετατης κουστωδιας

Markus

11αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου2καθως γεγραπται εν τω ησαια

τω προφητη ιδου εγω αποστελλω τοναγγελον μου προ προσωπου σου οςκατασκευασει την οδον σου 3φωνηβοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε τηνοδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβουςαυτου 4 εγενετο ιωαννης ο βαπτιζωνεν τη ερημω και κηρυσσων βαπτισμαμετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων 5καιεξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαιαχωρα και οι ιεροσολυμειται παντες καιεβαπτιζοντο υπ αυτου εν τω ιορδανηποταμω εξομολογουμενοι τας αμαρτιαςαυτων 6και ην ο ιωαννης ενδεδυμενοςτριχας καμηλου και ζωνην δερματινηνπερι την οσφυν αυτου και εσθιων ακριδαςκαι μελι αγριον 7και εκηρυσσεν λεγωνερχεται ο ισχυροτερος μου οπισω μουου ουκ ειμι ικανος κυψας λυσαι τονιμαντα των υποδηματων αυτου 8 εγωεβαπτισα υμας υδατι αυτος δε βαπτισειυμας εν πνευματι αγιω 9και εγενετο ενεκειναις ταις ημεραις ηλθεν ιησους απο

Markus 1.10–19 2

ναζαρετ της γαλιλαιας και εβαπτισθηεις τον ιορδανην υπο ιωαννου 10καιευθυς αναβαινων εκ του υδατος ειδενσχιζομενους τους ουρανους και τοπνευμα ως περιστεραν καταβαινον ειςαυτον 11και φωνη εκ των ουρανων συ ειο υιος μου ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα12και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλειεις την ερημον 13και ην εν τη ερημωτεσσερακοντα ημερας πειραζομενος υποτου σατανα και ην μετα των θηριων καιοι αγγελοι διηκονουν αυτω 14μετα δετο παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν οιησους εις την γαλιλαιαν κηρυσσων τοευαγγελιον του θεου 15οτι πεπληρωταιο καιρος και ηγγικεν η βασιλεια τουθεου μετανοειτε και πιστευετε εν τωευαγγελιω 16και παραγων παρα τηνθαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν σιμωνακαι ανδρεαν τον αδελφον σιμωνοςαμφιβαλλοντας εν τη θαλασση ησαν γαραλεεις 17και ειπεν αυτοις ο ιησους δευτεοπισω μου και ποιησω υμας γενεσθαιαλεεις ανθρωπων 18και ευθυς αφεντες ταδικτυα ηκολουθησαν αυτω 19και προβαςολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιουκαι ιωαννην τον αδελφον αυτου καιαυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα

Markus 1.20–30 3

δικτυα 20και ευθυς εκαλεσεν αυτους καιαφεντες τον πατερα αυτων ζεβεδαιον εντω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθονοπισω αυτου 21και εισπορευονται ειςκαφαρναουμ και ευθυς τοις σαββασινεδιδασκεν εις την συναγωγηνν 22καιεξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ηνγαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχωνκαι ουχ ως οι γραμματεις 23και ευθυςην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωποςεν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξεν24λεγων τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνεηλθες απολεσαι ημας οιδαμεν σε τιςει ο αγιος του θεου 25και επετιμησεναυτω ο ιησους φιμωθητι και εξελθεεξ αυτου 26και σπαραξαν αυτον τοπνευμα το ακαθαρτον και φωνησανφωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου 27καιεθαμβηθησαν απαντες ωστε συζητειναυτους λεγοντας τι εστιν τουτο διδαχηκαινη κατ εξουσιαν και τοις πνευμασι τοιςακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσιναυτω 28και εξηλθεν η ακοη αυτου ευθυςπανταχου εις ολην την περιχωρον τηςγαλιλαιας 29και ευθυς εκ της συναγωγηςεξελθοντες ηλθον εις την οικιαν σιμωνοςκαι ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου30η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο

Markus 1.31–42 4

πυρεσσουσα και ευθυς λεγουσιν αυτωπερι αυτης 31και προσελθων ηγειρεναυτην κρατησας της χειρος και αφηκεναυτην ο πυρετος και διηκονει αυτοις32οψιας δε γενομενης οτε εδυ ο ηλιοςεφερον προς αυτον παντας τους κακωςεχοντας και τους δαιμονιζομενους 33καιην ολη η πολις επισυνηγμενη προςτην θυραν 34και εθεραπευσεν πολλουςκακως εχοντας ποικιλαις νοσοις καιδαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιενλαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισαν αυτον35και πρωι εννυχα λιαν αναστας εξηλθενκαι απηλθεν εις ερημον τοπον κακειπροσηυχετο 36και κατεδιωξεν αυτονσιμων και οι μετ αυτου 37και ευρον αυτονκαι λεγουσιν αυτω οτι παντες ζητουσινσε 38και λεγει αυτοις αγωμεν αλλαχουεις τας εχομενας κωμοπολεις ινα κακεικηρυξω εις τουτο γαρ εξηλθον 39καιηλθεν κηρυσσων εις τας συναγωγαςαυτων εις ολην την γαλιλαιαν καιτα δαιμονια εκβαλλων 40και ερχεταιπρος αυτον λεπρος παρακαλων αυτονκαι γονυπετων λεγων αυτω οτι εανθελης δυνασαι με καθαρισαι 41καισπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα αυτουηψατο και λεγει θελω καθαρισθητι 42και

Markus 1.43–2.7 5

ευθυς απηλθεν απ αυτου η λεπρα καιεκαθερισθη 43και εμβριμησαμενος αυτωευθυς εξεβαλεν αυτον 44και λεγει αυτωορα μηδενι μηδεν ειπης αλλα υπαγεσεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκεπερι του καθαρισμου σου α προσεταξενμωυσης εις μαρτυριον αυτοις 45ο δεεξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα καιδιαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτονδυνασθαι εις πολιν φανερως εισελθειναλλ εξω επ ερημοις τοποις ην και ηρχοντοπρος αυτον παντοθεν

21και εισελθων παλιν εις καφαρναουμδι ημερων ηκουσθη οτι εν οικω εστιν

2και συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετιχωρειν μηδε τα προς την θυραν καιελαλει αυτοις τον λογον 3και ερχονταιφεροντες προς αυτον παραλυτικοναιρομενον υπο τεσσαρων 4και μηδυναμενοι προσενεγκαι αυτω δια τονοχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ηνκαι εξορυξαντες χαλωσι τον κραβαττονοπου ο παραλυτικος κατεκειτο 5καιιδων ο ιησους την πιστιν αυτων λεγειτω παραλυτικω τεκνον αφιενται σου αιαμαρτιαι 6ησαν δε τινες των γραμματεωνεκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταιςκαρδιαις αυτων 7 τι ουτος ουτως λαλει

Markus 2.8–16 6

βλασφημει τις δυναται αφιεναι αμαρτιαςει μη εις ο θεος 8και ευθυς επιγνους οιησους τω πνευματι αυτου οτι ουτωςδιαλογιζονται εν εαυτοις λεγει αυτοιςτι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαιςυμων 9 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τωπαραλυτικω αφιενται σου αι αμαρτιαι ηειπειν εγειρε και αρον τον κραβαττον σουκαι υπαγε 10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιανεχει ο υιος του ανθρωπου επι της γηςαφιεναι αμαρτιας λεγει τω παραλυτικω11σοι λεγω εγειρε αρον τον κραβαττονσου και υπαγε εις τον οικον σου 12καιηγερθη και ευθυς αρας τον κραβαττονεξηλθεν εμπροσθεν παντων ωστεεξιστασθαι παντας και δοξαζειν τον θεονλεγοντας οτι ουτως ουδεποτε ειδαμεν13και εξηλθεν παλιν εις την θαλασσανκαι πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον καιεδιδασκεν αυτους 14και παραγων ειδενλευιν τον του αλφαιου καθημενον επιτο τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθειμοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω15και γινεται κατακεισθαι αυτον εν τηοικια αυτου και πολλοι τελωναι καιαμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου καιτοις μαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοικαι ηκολουθουν αυτω 16και γραμματεις

Markus 2.17–23 7

των φαρισαιων και ιδοντες οτι ησθιενμετα των τελωνων και αμαρτωλωνελεγον τοις μαθηταις αυτου οτι μετα τωντελωνων και αμαρτωλων εσθιει και πινει17και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις ουχρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλοι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαιδικαιους αλλα αμαρτωλους 18και ησανοι μαθηται ιωαννου και οι φαρισαιοινηστευοντες και ερχονται και λεγουσιναυτω διατι οι μαθηται ιωαννου και οιμαθηται των φαρισαιων νηστευουσιν οιδε σοι μαθηται ου νηστευουσιν 19καιειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοιτου νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτωνεστιν νηστευειν οσον χρονον εχουσιντον νυμφιον μετ αυτων ου δυνανταινηστευειν 20 ελευσονται δε ημεραιοταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος καιτοτε νηστευσουσιν εν εκεινη τη ημερα21ουδεις επιβλημα ρακους αγναφουεπιραπτει επι ιματιον παλαιον ει δε μηαιρει το πληρωμα απ αυτου το καινοντου παλαιου και χειρον σχισμα γινεται22και ουδεις βαλλει οινον νεον ειςασκους παλαιους ει δε μη ρηξει ο οινοςτους ασκους και ο οινος απολλυταικαι οι ασκοι 23και εγενετο αυτον εν

Markus 2.24–3.5 8

τοις σαββασιν παραπορευεσθαι δια τωνσποριμων και οι μαθηται αυτου ηρξαντοοδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας24και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τιποιουσιν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν25και λεγει αυτοις ουδεποτε ανεγνωτετι εποιησεν δαυειδ οτε χρειαν εσχενκαι επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου26πως εισηλθεν εις τον οικον του θεουεπι αβιαθαρ αρχιερεως και τους αρτουςτης προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστινφαγειν ει μη τους ιερεις και εδωκεν καιτοις συν αυτω ουσιν 27και ελεγεν αυτοιςτο σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετοκαι ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον28ωστε κυριος εστιν ο υιος του ανθρωπουκαι του σαββατου

31και εισηλθεν παλιν εις συναγωγηνκαι ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην

εχων την χειρα 2και παρετηρουν αυτονει εν τοις σαββασιν θεραπευει αυτονινα κατηγορησωσιν αυτου 3και λεγει τωανθρωπω τω την ξηραν χειρα εχοντιεγειρε εις το μεσον 4και λεγει αυτοιςεξεστιν τοις σαββασιν αγαθον ποιησαι ηκακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναιοι δε εσιωπων 5και περιβλεψαμενοςαυτους μετ οργης συνλυπουμενος επι

Markus 3.6–14 9

τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγειτω ανθρωπω εκτεινον την χειρα καιεξετεινεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου6και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθυς μετατων ηρωδιανων συμβουλιον εποιησανκατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν7και ο ιησους μετα των μαθητων αυτουανεχωρησεν εις την θαλασσαν και πολυπληθος απο της γαλιλαιας και αποτης ιουδαιας ηκολουθησαν 8και αποιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας καιπεραν του ιορδανου και περι τυρον καισιδωνα πληθος πολυ ακουοντες οσαεποιει ηλθον προς αυτον 9και ειπεντοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριονπροσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ιναμη θλιβωσιν αυτον 10πολλους γαρεθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινααυτου αψωνται οσοι ειχον μαστιγας 11καιτα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτονεθεωρουν προσεπιπτον αυτω και εκραζονλεγοντες οτι συ ει ο υιος του θεου 12καιπολλα επετιμα αυτοις ινα μη αυτονφανερον ποιησωσιν 13και αναβαινει ειςτο ορος και προσκαλειται ους ηθελεναυτος και απηλθον προς αυτον 14καιεποιησεν δωδεκα ινα ωσιν μετ αυτουκαι ινα αποστελλη αυτους κηρυσσειν

Markus 3.15–27 1015και εχειν εξουσιαν εκβαλλειν ταδαιμονια 16και εποιησεν τους δωδεκα καιεπεθηκεν ονομα τω σιμωνι πετρον 17καιιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννηντον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεναυτοις ονοματα βοανηργες ο εστιν υιοιβροντης 18και ανδρεαν και φιλιππονκαι βαρθολομαιον και μαθθαιον καιθωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου καιθαδδαιον και σιμωνα τον καναναιον 19καιιουδαν ισκαριωθ ος και παρεδωκεν αυτονκαι ερχεται εις οικον 20και συνερχεταιπαλιν οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτουςμητε αρτον φαγειν 21και ακουσαντεςοι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτονελεγον γαρ οτι εξεστη 22και οι γραμματειςοι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγονοτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντιτων δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια23και προσκαλεσαμενος αυτους ενπαραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναταισατανας σαταναν εκβαλλειν 24και εανβασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναταισταθηναι η βασιλεια εκεινη 25και εανοικια εφ εαυτην μερισθη ου δυνησεται ηοικια εκεινη σταθηναι 26και ει ο σαταναςανεστη εφ εαυτον εμερισθη και ουδυναται στηναι αλλα τελος εχει 27αλλ ου

Markus 3.28–4.1 11

δυναται ουδεις εις την οικιαν του ισχυρουεισελθων τα σκευη αυτου διαρπασαιεαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση καιτοτε την οικιαν αυτου διαρπασει 28αμηνλεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τοιςυιοις των ανθρωπων τα αμαρτηματα καιαι βλασφημιαι οσα αν βλασφημησωσιν29ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα τοαγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλαενοχος εσται αιωνιου αμαρτηματος 30οτιελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει 31καιερχεται η μητηρ αυτου και οι αδελφοιαυτου και εξω στηκοντες απεστειλανπρος αυτον καλουντες αυτον 32καιεκαθητο περι αυτον οχλος και λεγουσιναυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοισου και αι αδελφαι σου εξω ζητουσιν σε33και αποκριθεις αυτοις λεγει τις εστινη μητηρ μου και οι αδελφοι μου 34καιπεριβλεψαμενος τους περι αυτον κυκλωκαθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οιαδελφοι μου 35ος αν ποιηση το θεληματου θεου ουτος αδελφος μου και αδελφηκαι μητηρ εστιν

41και παλιν ηρξατο διδασκειν παρατην θαλασσαν και συναγεται προς

αυτον οχλος πλειστος ωστε αυτον ειςπλοιον εμβαντα καθησθαι εν τη θαλασση

Markus 4.2–12 12

και πας ο οχλος προς την θαλασσαν επιτης γης ησαν 2και εδιδασκεν αυτους ενπαραβολαις πολλα και ελεγεν αυτοις εντη διδαχη αυτου 3ακουετε ιδου εξηλθενο σπειρων σπειραι 4και εγενετο εν τωσπειρειν ο μεν επεσεν παρα την οδονκαι ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεναυτο 5και αλλο επεσεν επι το πετρωδεςπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθυςεξανετειλεν δια το μη εχειν βαθος γης6και οτε ανετειλεν ο ηλιος εκαυματισθηκαι δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη7και αλλο επεσεν εις τας ακανθας καιανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαναυτο και καρπον ουκ εδωκεν 8και αλλαεπεσεν εις την γην την καλην και εδιδουκαρπον αναβαινοντα και αυξανομενονκαι εφερεν εις τριακοντα και εις εξηκοντακαι εις εκατον 9και ελεγεν ος εχει ωταακουειν ακουετω 10και οτε εγενετο καταμονας ηρωτουν αυτον οι περι αυτονσυν τοις δωδεκα τας παραβολας 11καιελεγεν αυτοις υμιν το μυστηριον δεδοταιτης βασιλειας του θεου εκεινοις δε τοιςεξω εν παραβολαις παντα γινεται 12 ιναβλεποντες βλεπωσιν και μη ιδωσιν καιακουοντες ακουωσιν και μη συνιωσινμηποτε επιστρεψωσιν και αφεθη αυτοις

Markus 4.13–22 1313και λεγει αυτοις ουκ οιδατε τηνπαραβολην ταυτην και πως πασας ταςπαραβολας γνωσεσθε 14ο σπειρων τονλογον σπειρει 15ουτοι δε εισιν οι παρατην οδον οπου σπειρεται ο λογος καιοταν ακουσωσιν ευθυς ερχεται ο σαταναςκαι αιρει τον λογον τον εσπαρμενονεν αυτοις 16και ουτοι ομοιως εισιν οιεπι τα πετρωδη σπειρομενοι οι οτανακουσωσιν τον λογον ευθυς μετα χαραςλαμβανουσιν αυτον 17και ουκ εχουσινριζαν εν εαυτοις αλλα προσκαιροι εισινειτα γενομενης θλιψεως η διωγμου διατον λογον ευθυς σκανδαλιζονται 18καιαλλοι εισιν οι επι τας ακανθας σπειρομενοιουτοι εισιν οι τον λογον ακουσαντες19και αι μεριμναι του αιωνος και ηαπατη του πλουτου και αι περι τα λοιπαεπιθυμιαι εισπορευομεναι συνπνιγουσιντον λογον και ακαρπος γινεται 20καιεκεινοι εισιν οι επι την γην την καληνσπαρεντες οιτινες ακουουσιν τον λογονκαι παραδεχονται και καρποφορουσινεν τριακοντα και εν εξηκοντα και ενεκατον 21και ελεγεν αυτοις οτι μητιερχεται ο λυχνος ινα υπο τον μοδιοντεθη η υπο την κλινην ουχ ινα επι τηνλυχνιαν τεθη 22ου γαρ εστιν τι κρυπτον

Markus 4.23–33 14

εαν μη ινα φανερωθη ουδε εγενετοαποκρυφον αλλ ινα ελθη εις φανερον23 ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω 24καιελεγεν αυτοις βλεπετε τι ακουετε ενω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμινκαι προστεθησεται υμιν 25ος γαρ εχειδοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχειαρθησεται απ αυτου 26και ελεγεν ουτωςεστιν η βασιλεια του θεου ως ανθρωποςβαλη τον σπορον επι της γης 27καικαθευδη και εγειρηται νυκτα και ημερανκαι ο σπορος βλαστα και μηκυνηταιως ουκ οιδεν αυτος 28αυτοματη η γηκαρποφορει πρωτον χορτον ειτεν σταχυνειπεν πληρης σιτος εν τω σταχυι 29οτανδε παραδοι ο καρπος ευθυς αποστελλειτο δρεπανον οτι παρεστηκεν ο θερισμος30και ελεγεν πως ομοιωσωμεν τηνβασιλειαν του θεου η εν τινι αυτηνπαραβολη θωμεν 31ως κοκκω σιναπεωςος οταν σπαρη επι της γης μικροτερον ονπαντων των σπερματων των επι της γης32και οταν σπαρη αναβαινει και γινεταιμειζον παντων των λαχανων και ποιεικλαδους μεγαλους ωστε δυνασθαι υποτην σκιαν αυτου τα πετεινα του ουρανουκατασκηνουν 33και τοιαυταις παραβολαιςπολλαις ελαλει αυτοις τον λογον καθως

Markus 4.34–5.3 15

ηδυναντο ακουειν 34χωρις δε παραβοληςουκ ελαλει αυτοις κατ ιδιαν δε τοιςιδιοις μαθηταις επελυεν παντα 35καιλεγει αυτοις εν εκεινη τη ημερα οψιαςγενομενης διελθωμεν εις το περαν 36καιαφεντες τον οχλον παραλαμβανουσιναυτον ως ην εν τω πλοιω και αλλα πλοιαησαν μετ αυτου 37και γινεται λαιλαψμεγαλη ανεμου και τα κυματα επεβαλλενεις το πλοιον ωστε ηδη γεμιζεσθαι τοπλοιον 38και ην αυτος εν τη πρυμνηεπι το προσκεφαλαιον καθευδων καιεγειρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτωδιδασκαλε ου μελει σοι οτι απολλυμεθα39και διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω καιειπεν τη θαλασση σιωπα πεφιμωσο καιεκοπασεν ο ανεμος και εγενετο γαληνημεγαλη 40και ειπεν αυτοις τι δειλοιεστε ουτως πως ουκ εχετε πιστιν 41καιεφοβηθησαν φοβον μεγαν και ελεγονπρος αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι καιο ανεμος και η θαλασσα αυτω υπακουει

51και ηλθον εις το περαν τηςθαλασσης εις την χωραν των

γερασηνων 2και εξελθοντος αυτου εκτου πλοιου ευθυς υπηντησεν αυτω εκτων μνημειων ανθρωπος εν πνευματιακαθαρτω 3ος την κατοικησιν ειχεν εν

Markus 5.4–13 16

τοις μνημασιν και ουδε αλυσει ουκετιουδεις εδυνατο αυτον δησαι 4δια τοαυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσινδεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου ταςαλυσεις και τας πεδας συντετριφθαικαι ουδεις ισχυεν αυτον δαμασαι 5καιδιαπαντος νυκτος και ημερας εν τοιςμνημασιν και εν τοις ορεσιν ην κραζωνκαι κατακοπτων εαυτον λιθοις 6και ιδωντον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν καιπροσεκυνησεν αυτω 7και κραξας φωνημεγαλη λεγει τι εμοι και σοι ιησου υιετου θεου του υψιστου ορκιζω σε τονθεον μη με βασανισης 8 ελεγεν γαραυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκτου ανθρωπου 9και επηρωτα αυτον τιονομα σοι και λεγει αυτω λεγιων ονομαμοι οτι πολλοι εσμεν 10και παρεκαλειαυτον πολλα ινα μη αυτα αποστειληεξω της χωρας 11ην δε εκει προς τωορει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη12και παρεκαλεσαν αυτον λεγοντεςπεμψον ημας εις τους χοιρους ινα ειςαυτους εισελθωμεν 13και επετρεψεναυτοις και εξελθοντα τα πνευματα ταακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους καιωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου ειςτην θαλασσαν ως δισχιλιοι και επνιγοντο

Markus 5.14–23 17

εν τη θαλασση 14και οι βοσκοντεςαυτους εφυγον και απηγγειλαν εις τηνπολιν και εις τους αγρους και ηλθονιδειν τι εστιν το γεγονος 15και ερχονταιπρος τον ιησουν και θεωρουσιν τονδαιμονιζομενον καθημενον ιματισμενονκαι σωφρονουντα τον εσχηκοτατον λεγιωνα και εφοβηθησαν 16καιδιηγησαντο αυτοις οι ιδοντες πωςεγενετο τω δαιμονιζομενω και περιτων χοιρων 17και ηρξαντο παρακαλειναυτον απελθειν απο των οριων αυτων18και εμβαινοντος αυτου εις το πλοιονπαρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα μεταυτου η 19και ουκ αφηκεν αυτον αλλαλεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προςτους σους και απαγγειλον αυτοις οσαο κυριος σοι πεποιηκεν και ηλεησεν σε20και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσεινεν τη δεκαπολει οσα εποιησεν αυτωο ιησους και παντες εθαυμαζον 21καιδιαπερασαντος του ιησου εν τω πλοιωεις το περαν παλιν συνηχθη οχλος πολυςεπ αυτον και ην παρα την θαλασσαν22και ερχεται εις των αρχισυναγωγωνονοματι ιαειρος και ιδων αυτον πιπτειπρος τους ποδας αυτου 23και παρακαλειαυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου

Markus 5.24–35 18

εσχατως εχει ινα ελθων επιθης τας χειραςαυτη ινα σωθη και ζηση 24και απηλθενμετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλοςπολυς και συνεθλιβον αυτον 25και γυνηουσα εν ρυσει αιματος δωδεκα ετη 26καιπολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων καιδαπανησασα τα παρ εαυτης παντα καιμηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις τοχειρον ελθουσα 27ακουσασα τα περιτου ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθενηψατο του ιματιου αυτου 28 ελεγεν γαροτι εαν αψωμαι καν των ιματιων αυτουσωθησομαι 29και ευθυς εξηρανθη η πηγητου αιματος αυτης και εγνω τω σωματιοτι ιαται απο της μαστιγος 30και ευθυς οιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτουδυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τωοχλω ελεγεν τις μου ηψατο των ιματιων31και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτουβλεπεις τον οχλον συνθλιβοντα σε καιλεγεις τις μου ηψατο 32και περιεβλεπετοιδειν την τουτο ποιησασαν 33η δε γυνηφοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεναυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω καιειπεν αυτω πασαν την αληθειαν 34ο δεειπεν αυτη θυγατερ η πιστις σου σεσωκενσε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης αποτης μαστιγος σου 35 ετι αυτου λαλουντος

Markus 5.36–6.1 19

ερχονται απο του αρχισυναγωγουλεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεντι ετι σκυλλεις τον διδασκαλον 36οδε ιησους παρακουσας τον λογονλαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μηφοβου μονον πιστευε 37και ουκ αφηκενουδενα μετ αυτου συνακολουθησαι ειμη τον πετρον και ιακωβον και ιωαννηντον αδελφον ιακωβου 38και ερχονται ειςτον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρειθορυβον και κλαιοντας και αλαλαζονταςπολλα 39και εισελθων λεγει αυτοιςτι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιονουκ απεθανεν αλλα καθευδει 40καικατεγελων αυτου αυτος δε εκβαλωνπαντας παραλαμβανει τον πατερα τουπαιδιου και την μητερα και τους μεταυτου και εισπορευεται οπου ην τοπαιδιον 41και κρατησας της χειρος τουπαιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμ ο εστινμεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγωεγειρε 42και ευθυς ανεστη το κορασιονκαι περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα καιεξεστησαν ευθυς εκστασει μεγαλη 43καιδιεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνοιτουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν

61και εξηλθεν εκειθεν και ερχεται ειςτην πατριδα αυτου και ακολουθουσιν

Markus 6.2–10 20

αυτω οι μαθηται αυτου 2και γενομενουσαββατου ηρξατο διδασκειν εν τησυναγωγη και οι πολλοι ακουοντεςεξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτωταυτα και τις η σοφια η δοθεισα τουτω καιδυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτουγινονται 3ουκ ουτος εστιν ο τεκτων ουιος της μαριας και αδελφος ιακωβουκαι ιωσητος και ιουδα και σιμωνος καιουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προςημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω 4καιελεγεν αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστινπροφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδιεαυτου και εν τοις συγγενευσιν αυτουκαι εν τη οικια αυτου 5και ουκ εδυνατοεκει ποιησαι ουδεμιαν δυναμιν ει μηολιγοις αρρωστοις επιθεις τας χειραςεθεραπευσεν 6και εθαυμασεν δια τηναπιστιαν αυτων και περιηγεν τας κωμαςκυκλω διδασκων 7και προσκαλειται τουςδωδεκα και ηρξατο αυτους αποστελλεινδυο δυο και εδιδου αυτοις εξουσιαντων πνευματων των ακαθαρτων 8καιπαρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσινεις οδον ει μη ραβδον μονον μη αρτονμη πηραν μη εις την ζωνην χαλκον9αλλα υποδεδεμενους σανδαλια και μηενδυσησθαι δυο χιτωνας 10και ελεγεν

Markus 6.11–20 21

αυτοις οπου εαν εισελθητε εις οικιανεκει μενετε εως αν εξελθητε εκειθεν11και ος αν τοπος μη δεξηται υμας μηδεακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθενεκτιναξατε τον χουν τον υποκατω τωνποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις 12καιεξελθοντες εκηρυξαν ινα μετανοωσιν13και δαιμονια πολλα εξεβαλλον καιηλειφον ελαιω πολλους αρρωστους καιεθεραπευον 14και ηκουσεν ο βασιλευςηρωδης φανερον γαρ εγενετο τοονομα αυτου και ελεγεν οτι ιωαννηςο βαπτιζων εγηγερται εκ νεκρων καιδια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεις εναυτω 15αλλοι δε ελεγον οτι ηλειαςεστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητηςως εις των προφητων 16ακουσας δε οηρωδης ελεγεν ον εγω απεκεφαλισαιωαννην ουτος ηγερθη 17αυτος γαρο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τονιωαννην και εδησεν αυτον εν φυλακηδια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου τουαδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησεν18 ελεγεν γαρ ο ιωαννης τω ηρωδη οτιουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα τουαδελφου σου 19η δε ηρωδιας ενειχεναυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι καιουκ ηδυνατο 20ο γαρ ηρωδης εφοβειτο

Markus 6.21–28 22

τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιονκαι αγιον και συνετηρει αυτον καιακουσας αυτου πολλα ηπορει και ηδεωςαυτου ηκουεν 21και γενομενης ημεραςευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοιςαυτου δειπνον εποιησεν τοις μεγιστασιναυτου και τοις χιλιαρχοις και τοις πρωτοιςτης γαλιλαιας 22και εισελθουσης τηςθυγατρος αυτης της ηρωδιαδος καιορχησαμενης ηρεσεν τω ηρωδη και τοιςσυνανακειμενοις ο δε βασιλευς ειπεντω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης καιδωσω σοι 23και ωμοσεν αυτη οτι ο εανμε αιτησης δωσω σοι εως ημισους τηςβασιλειας μου 24και εξελθουσα ειπεντη μητρι αυτης τι αιτησωμαι η δε ειπεντην κεφαλην ιωαννου του βαπτιζοντος25και εισελθουσα ευθυς μετα σπουδηςπρος τον βασιλεα ητησατο λεγουσαθελω ινα εξαυτης δως μοι επι πινακι τηνκεφαλην ιωαννου του βαπτιστου 26καιπεριλυπος γενομενος ο βασιλευς διατους ορκους και τους ανακειμενους ουκηθελησεν αθετησαι αυτην 27και ευθυςαποστειλας ο βασιλευς σπεκουλατοραεπεταξεν ενεγκαι την κεφαλην αυτου28και απελθων απεκεφαλισεν αυτον εντη φυλακη και ηνεγκεν την κεφαλην

Markus 6.29–37 23

αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τωκορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτηντη μητρι αυτης 29και ακουσαντες οιμαθηται αυτου ηλθαν και ηραν το πτωμααυτου και εθηκαν αυτο εν μνημειω30και συναγονται οι αποστολοι προς τονιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα οσαεποιησαν και εδιδαξαν 31και λεγει αυτοιςδευτε υμεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημοντοπον και αναπαυσασθε ολιγον ησαν γαροι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοι καιουδε φαγειν ευκαιρουν 32και απηλθον ειςερημον τοπον τω πλοιω κατ ιδιαν 33καιειδον αυτους υπαγοντας και επεγνωσαναυτους πολλοι και πεζη απο πασων τωνπολεων συνεδραμον εκει και προηλθοναυτους 34και εξελθων ειδεν πολυν οχλονκαι εσπλαγχνισθη επ αυτους οτι ησαν ωςπροβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατοδιδασκειν αυτους πολλα 35και ηδη ωραςπολλης γενομενης προσελθοντες αυτω οιμαθηται αυτου ελεγον οτι ερημος εστιν οτοπος και ηδη ωρα πολλη 36απολυσοναυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλωαγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοιςτι φαγωσιν 37ο δε αποκριθεις ειπεναυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγειν καιλεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν

Markus 6.38–48 24

δηναριων διακοσιων αρτους και δωσομεναυτοις φαγειν 38ο δε λεγει αυτοιςποσους αρτους εχετε υπαγετε ιδετεκαι γνοντες λεγουσιν πεντε και δυοιχθυας 39και επεταξεν αυτοις ανακλιναιπαντας συμποσια συμποσια επι τωχλωρω χορτω 40και ανεπεσαν πρασιαιπρασιαι κατα εκατον και κατα πεντηκοντα41και λαβων τους πεντε αρτους καιτους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τονουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τουςαρτους και εδιδου τοις μαθηταις ιναπαρατιθωσιν αυτοις και τους δυο ιχθυαςεμερισεν πασιν 42και εφαγον παντες καιεχορτασθησαν 43και ηραν κλασματωνδωδεκα κοφινων πληρωματα και αποτων ιχθυων 44και ησαν οι φαγοντεςτους αρτους πεντακισχιλιοι ανδρες 45καιευθυς ηναγκασεν τους μαθητας αυτουεμβηναι εις το πλοιον και προαγειν εις τοπεραν προς βηθσαιδαν εως αυτος απολυειτον οχλον 46και αποταξαμενος αυτοιςαπηλθεν εις το ορος προσευξασθαι 47καιοψιας γενομενης ην το πλοιον εν μεσωτης θαλασσης και αυτος μονος επι τηςγης 48και ιδων αυτους βασανιζομενουςεν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεμος εναντιοςαυτοις περι τεταρτην φυλακην της

Markus 6.49–7.1 25

νυκτος ερχεται προς αυτους περιπατωνεπι της θαλασσης και ηθελεν παρελθειναυτους 49οι δε ιδοντες αυτον επι τηςθαλασσης περιπατουντα εδοξαν οτιφαντασμα εστιν και ανεκραξαν 50παντεςγαρ αυτον ειδαν και εταραχθησαν ο δεευθυς ελαλησεν μετ αυτων και λεγειαυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε51και ανεβη προς αυτους εις το πλοιονκαι εκοπασεν ο ανεμος και λιαν εκπερισσου εν εαυτοις εξισταντο 52ου γαρσυνηκαν επι τοις αρτοις αλλ ην αυτων ηκαρδια πεπωρωμενη 53και διαπερασαντεςεπι την γην ηλθον εις γεννησαρετ καιπροσωρμισθησαν 54και εξελθοντωναυτων εκ του πλοιου ευθυς επιγνοντεςαυτον 55περιεδραμον ολην την χωρανεκεινην και ηρξαντο επι τοις κραβαττοιςτους κακως εχοντας περιφερειν οπουηκουον οτι εστιν 56και οπου εανεισεπορευετο εις κωμας η εις πολεις ηεις αγρους εν ταις αγοραις ετιθεσαν τουςασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινακαν του κρασπεδου του ιματιου αυτουαψωνται και οσοι αν ηψαντο αυτουεσωζοντο

71και συναγονται προς αυτον οιφαρισαιοι και τινες των γραμματεων

Markus 7.2–10 26

ελθοντες απο ιεροσολυμων 2και ιδοντεςτινας των μαθητων αυτου οτι κοιναιςχερσιν τουτ εστιν ανιπτοις εσθιουσιν τουςαρτους 3οι γαρ φαρισαιοι και παντεςοι ιουδαιοι εαν μη πυκνα νιψωνταιτας χειρας ουκ εσθιουσιν κρατουντεςτην παραδοσιν των πρεσβυτερων 4καιαπο αγορας εαν μη βαπτισωνται ουκεσθιουσιν και αλλα πολλα εστιν απαρελαβον κρατειν βαπτισμους ποτηριωνκαι ξεστων και χαλκιων 5και επερωτωσιναυτον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις διατιου περιπατουσιν οι μαθηται σου κατατην παραδοσιν των πρεσβυτερων αλλακοιναις χερσιν εσθιουσιν τον αρτον 6ο δεειπεν αυτοις καλως επροφητευσεν ησαιαςπερι υμων των υποκριτων ως γεγραπταιοτι ουτος ο λαος τοις χειλεσιν με τιμαη δε καρδια αυτων πορρω απεχει απεμου 7ματην δε σεβονται με διδασκοντεςδιδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων8αφεντες την εντολην του θεου κρατειτετην παραδοσιν των ανθρωπων 9καιελεγεν αυτοις καλως αθετειτε τηνεντολην του θεου ινα την παραδοσινυμων τηρησητε 10μωυσης γαρ ειπεν τιματον πατερα σου και την μητερα σου καιο κακολογων πατερα η μητερα θανατω

Markus 7.11–21 27

τελευτατω 11υμεις δε λεγετε εαν ειπηανθρωπος τω πατρι η τη μητρι κορβανο εστιν δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης12ουκετι αφιετε αυτον ουδεν ποιησαιτω πατρι η τη μητρι 13ακυρουντες τονλογον του θεου τη παραδοσει υμων ηπαρεδωκατε και παρομοια τοιαυτα πολλαποιειτε 14και προσκαλεσαμενος παλιντον οχλον ελεγεν αυτοις ακουσατε μουπαντες και συνετε 15ουδεν εστιν εξωθεντου ανθρωπου εισπορευομενον εις αυτονο δυναται κοινωσαι αυτον αλλα τα εκτου ανθρωπου εκπορευομενα εστιν τακοινουντα τον ανθρωπον 16 (EMPTY)17και οτε εισηλθεν εις τον οικον απο τουοχλου επηρωτων αυτον οι μαθηται αυτουτην παραβολην 18και λεγει αυτοις ουτωςκαι υμεις ασυνετοι εστε ου νοειτε οτιπαν το εξωθεν εισπορευομενον εις τονανθρωπον ου δυναται αυτον κοινωσαι19οτι ουκ εισπορευεται αυτου εις τηνκαρδιαν αλλ εις την κοιλιαν και εις τοναφεδρωνα εκπορευεται καθαριζων παντατα βρωματα 20 ελεγεν δε οτι το εκ τουανθρωπου εκπορευομενον εκεινο κοινοιτον ανθρωπον 21 εσωθεν γαρ εκ τηςκαρδιας των ανθρωπων οι διαλογισμοιοι κακοι εκπορευονται πορνειαι κλοπαι

Markus 7.22–31 28

φονοι 22μοιχειαι πλεονεξιαι πονηριαιδολος ασελγεια οφθαλμος πονηροςβλασφημια υπερηφανια αφροσυνη23παντα ταυτα τα πονηρα εσωθενεκπορευεται και κοινοι τον ανθρωπον24 εκειθεν δε αναστας απηλθεν εις τα οριατυρου και εισελθων εις οικιαν ουδεναηθελησεν γνωναι και ουκ ηδυνασθηλαθειν 25αλλα ευθυς ακουσασα γυνηπερι αυτου ης ειχεν το θυγατριον αυτηςπνευμα ακαθαρτον ελθουσα προσεπεσενπρος τους ποδας αυτου 26η δε γυνη ηνελληνις συροφοινικισσα τω γενει καιηρωτα αυτον ινα το δαιμονιον εκβαλη εκτης θυγατρος αυτης 27και ελεγεν αυτηαφες πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ουγαρ εστιν καλον λαβειν τον αρτον τωντεκνων και τοις κυναριοις βαλειν 28η δεαπεκριθη και λεγει αυτω ναι κυριε και τακυναρια υποκατω της τραπεζης εσθιουσιναπο των ψιχιων των παιδιων 29καιειπεν αυτη δια τουτον τον λογον υπαγεεξεληλυθεν εκ της θυγατρος σου τοδαιμονιον 30και απελθουσα εις τον οικοναυτης ευρεν το παιδιον βεβλημενον επιτην κλινην και το δαιμονιον εξεληλυθος31και παλιν εξελθων εκ των οριων τυρουηλθεν δια σιδωνος εις την θαλασσαν

Markus 7.32–8.4 29

της γαλιλαιας ανα μεσον των οριωνδεκαπολεως 32και φερουσιν αυτωκωφον και μογιλαλον και παρακαλουσιναυτον ινα επιθη αυτω την χειρα 33καιαπολαβομενος αυτον απο του οχλου κατιδιαν εβαλεν τους δακτυλους εις τα ωτααυτου και πτυσας ηψατο της γλωσσηςαυτου 34και αναβλεψας εις τον ουρανονεστεναξεν και λεγει αυτω εφφαθα ο εστινδιανοιχθητι 35και ηνοιγησαν αυτου αιακοαι και ευθυς ελυθη ο δεσμος τηςγλωσσης αυτου και ελαλει ορθως 36καιδιεστειλατο αυτοις ινα μηδενι λεγωσινοσον δε αυτοις διεστελλετο αυτοιμαλλον περισσοτερον εκηρυσσον 37καιυπερπερισσως εξεπλησσοντο λεγοντεςκαλως παντα πεποιηκεν και τους κωφουςποιει ακουειν και αλαλους λαλειν

81 εν εκειναις ταις ημεραις παλινπολλου οχλου οντος και μη εχοντων

τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος τουςμαθητας λεγει αυτοις 2σπλαγχνιζομαιεπι τον οχλον οτι ηδη ημεραι τρειςπροσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τιφαγωσιν 3και εαν απολυσω αυτουςνηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εντη οδω και τινες αυτων απο μακροθενηκασιν 4και απεκριθησαν αυτω οι

Markus 8.5–15 30

μαθηται αυτου οτι ποθεν τουτουςδυνησεται τις ωδε χορτασαι αρτων επερημιας 5και ηρωτα αυτους ποσουςεχετε αρτους οι δε ειπαν επτα 6καιπαραγγελλει τω οχλω αναπεσειν επιτης γης και λαβων τους επτα αρτουςευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοιςμαθηταις αυτου ινα παρατιθωσιν καιπαρεθηκαν τω οχλω 7και ειχαν ιχθυδιαολιγα και ευλογησας αυτα παρεθηκεν8και εφαγον και εχορτασθησαν και ηρανπερισσευματα κλασματων επτα σπυριδας9ησαν δε ως τετρακισχιλιοι και απελυσεναυτους 10και ευθυς εμβας εις το πλοιονμετα των μαθητων αυτου ηλθεν ειςτα μερη δαλμανουθα 11και εξηλθον οιφαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτωζητουντες παρ αυτου σημειον αποτου ουρανου πειραζοντες αυτον 12καιαναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγειτι η γενεα αυτη ζητει σημειον αμηνλεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτησημειον 13και αφεις αυτους παλιν εμβαςαπηλθεν εις το περαν 14και επελαθοντολαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω 15καιδιεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετεαπο της ζυμης των φαρισαιων και της

Markus 8.16–26 31

ζυμης ηρωδου 16και διελογιζοντο προςαλληλους οτι αρτους ουκ εχομεν 17καιγνους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτιαρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδεσυνιετε ετι πεπωρωμενην εχετε τηνκαρδιαν υμων 18οφθαλμους εχοντες ουβλεπετε και ωτα εχοντες ουκ ακουετεκαι ου μνημονευετε 19οτε τους πεντεαρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιουςκαι ποσους κοφινους κλασματων πληρειςηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα 20οτεκαι τους επτα εις τους τετρακισχιλιουςποσων σπυριδων πληρωματα κλασματωνηρατε και λεγουσιν επτα 21και ελεγεναυτοις ουπω συνιετε 22και ερχονται ειςβηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλονκαι παρακαλουσιν αυτον ινα αυτουαψηται 23και επιλαβομενος της χειροςτου τυφλου εξηνεγκεν αυτον εξω τηςκωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτουεπιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ειτι βλεπει 24και αναβλεψας ελεγεν βλεπωτους ανθρωπους οτι ως δενδρα ορωπεριπατουντας 25 ειτα παλιν επεθηκεν ταςχειρας επι τους οφθαλμους αυτου καιδιεβλεψεν και απεκατεστη και ενεβλεπενδηλαυγως απαντα 26και απεστειλεναυτον εις οικον αυτου λεγων μη εις την

Markus 8.27–34 32

κωμην εισελθης 27και εξηλθεν ο ιησουςκαι οι μαθηται αυτου εις τας κωμαςκαισαρειας της φιλιππου και εν τη οδωεπηρωτα τους μαθητας αυτου λεγωναυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποιειναι 28οι δε ειπαν αυτω λεγοντες οτιιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλειαναλλοι δε οτι εις των προφητων 29καιαυτος επηρωτα αυτους υμεις δε τινα μελεγετε ειναι αποκριθεις ο πετρος λεγειαυτω συ ει ο χριστος 30και επετιμησεναυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου31και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δειτον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν καιαποδοκιμασθηναι υπο των πρεσβυτερωνκαι των αρχιερεων και των γραμματεωνκαι αποκτανθηναι και μετα τρεις ημεραςαναστηναι 32και παρρησια τον λογονελαλει και προσλαβομενος ο πετροςαυτον ηρξατο επιτιμαν αυτω 33ο δεεπιστραφεις και ιδων τους μαθηταςαυτου επετιμησεν πετρω και λεγει υπαγεοπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τατου θεου αλλα τα των ανθρωπων 34καιπροσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοιςμαθηταις αυτου ειπεν αυτοις οστις θελειοπισω μου ακολουθειν απαρνησασθωεαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και

Markus 8.35–9.4 33

ακολουθειτω μοι 35ος γαρ εαν θελη τηνψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δαν απολεσει την εαυτου ψυχην ενεκενεμου και του ευαγγελιου σωσει αυτην36 τι γαρ ωφελει ανθρωπον κερδησαιτον κοσμον ολον και ζημιωθηναι τηνψυχην αυτου 37 τι γαρ δοι ανθρωποςανταλλαγμα της ψυχης αυτου 38οςγαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμουςλογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδικαι αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπουεπαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εντη δοξη του πατρος αυτου μετα τωναγγελων των αγιων

91και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμινοτι εισιν τινες ωδε των εστηκοτων

οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εωςαν ιδωσιν την βασιλειαν του θεουεληλυθυιαν εν δυναμει 2και μετα ημεραςεξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρονκαι τον ιακωβον και τον ιωαννην καιαναφερει αυτους εις ορος υψηλονκατ ιδιαν μονους και μετεμορφωθηεμπροσθεν αυτων 3και τα ιματια αυτουεγενετο στιλβοντα λευκα λιαν οιαγναφευς επι της γης ου δυναται ουτωςλευκαναι 4και ωφθη αυτοις ηλειας συνμωυσει και ησαν συνλαλουντες τω ιησου

Markus 9.5–14 345και αποκριθεις ο πετρος λεγει τω ιησουραββει καλον εστιν ημας ωδε ειναι καιποιησωμεν τρεις σκηνας σοι μιαν καιμωυσει μιαν και ηλεια μιαν 6ου γαρ ηδειτι αποκριθη εκφοβοι γαρ εγενοντο 7καιεγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοις καιεγενετο φωνη εκ της νεφελης ουτοςεστιν ο υιος μου ο αγαπητος ακουετεαυτου 8και εξαπινα περιβλεψαμενοιουκετι ουδενα ειδον αλλα τον ιησουνμονον μεθ εαυτων 9και καταβαινοντωναυτων απο του ορους διεστειλατο αυτοιςινα μηδενι α ειδον διηγησωνται ει μηοταν ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρωναναστη 10και τον λογον εκρατησανπρος εαυτους συζητουντες τι εστιν τοεκ νεκρων αναστηναι 11και επηρωτωναυτον λεγοντες οτι λεγουσιν οι φαρισαιοικαι οι γραμματεις οτι ηλειαν δει ελθεινπρωτον 12ο δε εφη αυτοις ηλειας ελθωνπρωτον αποκαθιστανει παντα και πωςγεγραπται επι τον υιον του ανθρωπουινα πολλα παθη και εξουθενωθη 13αλλαλεγω υμιν οτι και ηλειας εληλυθενκαι εποιησαν αυτω οσα ηθελον καθωςγεγραπται επ αυτον 14και ελθοντες προςτους μαθητας ειδον οχλον πολυν περιαυτους και γραμματεις συζητουντας

Markus 9.15–25 35

προς αυτους 15και ευθυς πας ο οχλοςιδοντες αυτον εξεθαμβηθησαν καιπροστρεχοντες ησπαζοντο αυτον 16καιεπηρωτησεν αυτους τι συζητειτε προςαυτους 17και απεκριθη αυτω εις εκτου οχλου διδασκαλε ηνεγκα τον υιονμου προς σε εχοντα πνευμα αλαλον18και οπου εαν αυτον καταλαβη ρησσεικαι αφριζει και τριζει τους οδοντας καιξηραινεται και ειπα τοις μαθηταις σου ινααυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν 19ο δεαποκριθεις αυτοις λεγει ω γενεα απιστοςεως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτεανεξομαι υμων φερετε αυτον προς με20και ηνεγκαν αυτον προς αυτον και ιδωναυτον το πνευμα ευθυς συνεσπαραξεναυτον και πεσων επι της γης εκυλιετοαφριζων 21και επηρωτησεν τον πατερααυτου ποσος χρονος εστιν ως τουτογεγονεν αυτω ο δε ειπεν εκ παιδιοθεν22και πολλακις και εις πυρ αυτον εβαλενκαι εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλα ειτι δυνη βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφημας 23ο δε ιησους ειπεν αυτω το ει δυνηπαντα δυνατα τω πιστευοντι 24 ευθυςκραξας ο πατηρ του παιδιου ελεγενπιστευω βοηθει μου τη απιστια 25 ιδωνδε ο ιησους οτι επισυντρεχει ο οχλος

Markus 9.26–35 36

επετιμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτωλεγων αυτω το αλαλον και κωφον πνευμαεγω επιτασσω σοι εξελθε εξ αυτου καιμηκετι εισελθης εις αυτον 26και κραξαςκαι πολλα σπαραξας εξηλθεν και εγενετοωσει νεκρος ωστε τους πολλους λεγεινοτι απεθανεν 27ο δε ιησους κρατησας τηςχειρος αυτου ηγειρεν αυτον και ανεστη28και εισελθοντος αυτου εις οικον οιμαθηται αυτου κατ ιδιαν επηρωτων αυτονοτι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειναυτο 29και ειπεν αυτοις τουτο τογενος εν ουδενι δυναται εξελθειν ει μηεν προσευχη 30κακειθεν εξελθοντεςπαρεπορευοντο δια της γαλιλαιας καιουκ ηθελεν ινα τις γνοι 31 εδιδασκεν γαρτους μαθητας αυτου και ελεγεν αυτοιςοτι ο υιος του ανθρωπου παραδιδοταιεις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιναυτον και αποκτανθεις μετα τρεις ημεραςαναστησεται 32οι δε ηγνοουν το ρημακαι εφοβουντο αυτον επερωτησαι 33καιηλθον εις καφαρναουμ και εν τη οικιαγενομενος επηρωτα αυτους τι εν τηοδω διελογιζεσθε 34οι δε εσιωπων προςαλληλους γαρ διελεχθησαν εν τη οδωτις μειζων 35και καθισας εφωνησεν τουςδωδεκα και λεγει αυτοις ει τις θελει

Markus 9.36–43 37

πρωτος ειναι εσται παντων εσχατοςκαι παντων διακονος 36και λαβωνπαιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτωνκαι εναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοις37ος αν εν των παιδιων τουτων δεξηταιεπι τω ονοματι μου εμε δεχεται και οςαν εμε δεχηται ουκ εμε δεχεται αλλατον αποστειλαντα με 38 εφη αυτω οιωαννης διδασκαλε ειδομεν τινα εν τωονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια ος ουκηκολουθει ημιν και εκωλυομεν αυτον οτιουκ ηκολουθει ημιν 39ο δε ιησους ειπενμη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν οςποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου καιδυνησεται ταχυ κακολογησαι με 40οςγαρ ουκ εστιν καθ ημων υπερ ημωνεστιν 41ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριονυδατος εν ονοματι μου οτι χριστου εστεαμην λεγω υμιν οτι ου μη απολεση τονμισθον αυτου 42και ος αν σκανδαλισηενα των μικρων τουτων των πιστευοντωνκαλον εστιν αυτω μαλλον ει περικειταιμυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτουκαι βεβληται εις την θαλασσαν 43και εανσκανδαλιση σε η χειρ σου αποκοψοναυτην καλον εστιν σε κυλλον εισελθεινεις την ζωην η τας δυο χειρας εχοντααπελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το

Markus 9.44–10.6 38

ασβεστον 44 (EMPTY) 45και εαν ο πουςσου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτονκαλον εστιν σε εισελθειν εις την ζωηνχωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναιεις την γεενναν 46 (EMPTY) 47και εανο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλεαυτον καλον σε εστιν μονοφθαλμονεισελθειν εις την βασιλειαν του θεουη δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι ειςτην γεενναν 48οπου ο σκωληξ αυτων ουτελευτα και το πυρ ου σβεννυται 49παςγαρ πυρι αλισθησεται 50καλον το αλαεαν δε το αλα αναλον γενηται εν τινιαυτο αρτυσετε εχετε εν εαυτοις αλα καιειρηνευετε εν αλληλοις

101και εκειθεν αναστας ερχεται ειςτα ορια της ιουδαιας και περαν του

ιορδανου και συμπορευονται παλιν οχλοιπρος αυτον και ως ειωθει παλιν εδιδασκεναυτους 2και προσελθοντες οι φαρισαιοιεπηρωτων αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικααπολυσαι πειραζοντες αυτον 3ο δεαποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατομωυσης 4οι δε ειπαν επετρεψεν μωυσηςβιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαι5ο δε ιησους ειπεν αυτοις προς τηνσκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιντην εντολην ταυτην 6απο δε αρχης

Markus 10.7–18 39

κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους7 ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωποςτον πατερα αυτου και την μητερα αυτου8και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν ωστεουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ 9ο ουν οθεος συνεζευξεν ανθρωπος μη χωριζετω10και εις την οικιαν παλιν οι μαθηταιπερι τουτου επηρωτων αυτον 11καιλεγει αυτοις ος αν απολυση την γυναικααυτου και γαμηση αλλην μοιχαται επαυτην 12και εαν αυτη απολυσασα τονανδρα αυτης γαμηση αλλον μοιχαται13και προσεφερον αυτω παιδια ινααψηται αυτων οι δε μαθηται επετιμωντοις προσφερουσιν 14 ιδων δε ο ιησουςηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε ταπαιδια ερχεσθαι προς με μη κωλυετε αυτατων γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια τουθεου 15αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηταιτην βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μηεισελθη εις αυτην 16και εναγκαλισαμενοςαυτα κατευλογει τιθεις τας χειρας επαυτα 17και εκπορευομενου αυτου ειςοδον προσδραμων εις και γονυπετησαςαυτον επηρωτα αυτον διδασκαλεαγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιονκληρονομησω 18ο δε ιησους ειπεν αυτωτι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει

Markus 10.19–27 40

μη εις ο θεος 19 τας εντολας οιδας μημοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μηψευδομαρτυρησης μη αποστερησης τιματον πατερα σου και την μητερα σου 20οδε εφη αυτω διδασκαλε ταυτα πανταεφυλαξαμην εκ νεοτητος μου 21ο δειησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτονκαι ειπεν αυτω εν σε υστερει υπαγε οσαεχεις πωλησον και δος τοις πτωχοις καιεξεις θησαυρον εν ουρανω και δευροακολουθει μοι 22ο δε στυγνασας επι τωλογω απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχωνκτηματα πολλα 23και περιβλεψαμενος οιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου πωςδυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις τηνβασιλειαν του θεου εισελευσονται 24οιδε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοιςαυτου ο δε ιησους παλιν αποκριθειςλεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστινεις την βασιλειαν του θεου εισελθειν25 ευκοπωτερον εστιν καμηλον διατης τρυμαλιας τησ ραφιδος διελθειν ηπλουσιον εις την βασιλειαν του θεουεισελθειν 26οι δε περισσως εξεπλησσοντολεγοντες προς εαυτους και τις δυναταισωθηναι 27 εμβλεψας αυτοις ο ιησουςλεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλου παρα θεω παντα γαρ δυνατα παρα

Markus 10.28–35 41

τω θεω 28ηρξατο λεγειν ο πετροςαυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα καιηκολουθηκαμεν σοι 29 εφη ο ιησουςαμην λεγω υμιν ουδεις εστιν ος αφηκενοικιαν η αδελφους η αδελφας η μητεραη πατερα η τεκνα η αγρους ενεκενεμου και του ευαγγελιου 30 εαν μη λαβηεκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρωτουτω οικιας και αδελφους και αδελφαςκαι μητερας και τεκνα και αγρους μεταδιωγμων και εν τω αιωνι τω ερχομενωζωην αιωνιον 31πολλοι δε εσονται πρωτοιεσχατοι και οι εσχατοι πρωτοι 32ησαν δεεν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμακαι ην προαγων αυτους ο ιησους καιεθαμβουντο οι δε ακολουθουντεςεφοβουντο και παραλαβων παλιντους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειντα μελλοντα αυτω συμβαινειν 33οτιιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα καιο υιος του ανθρωπου παραδοθησεταιτοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσινκαι κατακρινουσιν αυτον θανατω καιπαραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν 34καιεμπαιξουσιν αυτω και εμπτυσουσιναυτω και μαστιγωσουσιν αυτον καιαποκτενουσιν και μετα τρεις ημεραςαναστησεται 35και προσπορευονται αυτω

Markus 10.36–45 42

ιακωβος και ιωαννης οι υιοι ζεβεδαιουλεγοντες αυτω διδασκαλε θελομεν ιναο εαν αιτησωμεν σε ποιησης ημιν 36οδε ειπεν αυτοις τι θελετε με ποιησωυμιν 37οι δε ειπαν αυτω δος ημινινα εις σου εκ δεξιων και εις σου εξαριστερων καθισωμεν εν τη δοξη σου38ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατετι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον οεγω πινω η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαιβαπτισθηναι 39οι δε ειπαν αυτω δυναμεθαο δε ιησους ειπεν αυτοις το ποτηριονο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμαο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε40 το δε καθισαι εκ δεξιων μου η εξευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλοις ητοιμασται 41και ακουσαντες οιδεκα ηρξαντο αγανακτειν περι ιακωβουκαι ιωαννου 42και προσκαλεσαμενοςαυτους ο ιησους λεγει αυτοις οιδατεοτι οι δοκουντες αρχειν των εθνωνκατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοιαυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων 43ουχουτως δε εστιν εν υμιν αλλ ος αν θελημεγας γενεσθαι εν υμιν εσται υμωνδιακονος 44και ος αν θελη εν υμωνγενεσθαι πρωτος εσται παντων δουλος45και γαρ ο υιος του ανθρωπου ουκ

Markus 10.46–11.2 43

ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαικαι δουναι την ψυχην αυτου λυτροναντι πολλων 46και ερχονται εις ιερειχωκαι εκπορευομενου αυτου απο ιερειχωκαι των μαθητων αυτου και οχλουικανου ο υιος τιμαιου βαρτιμαιος τυφλοςπροσαιτης εκαθητο παρα την οδον 47καιακουσας οτι ιησους ο ναζαρηνος εστινηρξατο κραζειν και λεγειν υιε δαυειδιησου ελεησον με 48και επετιμων αυτωπολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλονεκραζεν υιε δαυειδ ελεησον με 49καιστας ο ιησους ειπεν φωνησατε αυτον καιφωνουσιν τον τυφλον λεγοντες αυτωθαρσει εγειρε φωνει σε 50ο δε αποβαλωντο ιματιον αυτου αναπηδησας ηλθενπρος τον ιησουν 51και αποκριθεις αυτωο ιησους ειπεν τι σοι θελεις ποιησω οδε τυφλος ειπεν αυτω ραββουνι ινααναβλεψω 52ο δε ιησους ειπεν αυτωυπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και ευθυςανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω εν τηοδω

111και οτε εγγιζουσιν εις ιεροσολυμακαι εις βηθανιαν προς το ορος των

ελαιων αποστελλει δυο των μαθητωναυτου 2και λεγει αυτοις υπαγετεεις την κωμην την κατεναντι υμων

Markus 11.3–13 44

και ευθυς εισπορευομενοι εις αυτηνευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδειςανθρωπων ουπω κεκαθικεν λυσατεαυτον και φερετε 3και εαν τις υμιν ειπητι ποιειτε τουτο ειπατε ο κυριος αυτουχρειαν εχει και ευθυς αυτον αποστελλειπαλιν ωδε 4και απηλθον και ευρον τονπωλον δεδεμενον προς την θυραν εξωεπι του αμφοδου και λυουσιν αυτον 5καιτινες των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοιςτι ποιειτε λυοντες τον πωλον 6οι δε ειπαναυτοις καθως ειπεν ο ιησους και αφηκαναυτους 7και φερουσιν τον πωλον προςτον ιησουν και επιβαλλουσιν αυτω ταιματια αυτων και εκαθισεν επ αυτον 8καιπολλοι τα ιματια αυτων εστρωσαν ειςτην οδον αλλοι δε στιβαδας κοψαντεςεκ των αγρων 9και οι προαγοντες καιοι ακολουθουντες εκραζον ωσανναευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματικυριου 10 ευλογημενη η ερχομενηβασιλεια του πατρος ημων δαυειδωσαννα εν τοις υψιστοις 11και εισηλθενεις ιεροσολυμα εις το ιερον καιπεριβλεψαμενος παντα οψε ηδη ουσηςτης ωρας εξηλθεν εις βηθανιαν μετα τωνδωδεκα 12και τη επαυριον εξελθοντωναυτων απο βηθανιας επεινασεν 13και

Markus 11.14–22 45

ιδων συκην απο μακροθεν εχουσανφυλλα ηλθεν ει αρα τι ευρησει εν αυτηκαι ελθων επ αυτην ουδεν ευρεν ειμη φυλλα ο γαρ καιρος ουκ ην συκων14και αποκριθεις ειπεν αυτη μηκετι ειςτον αιωνα εκ σου μηδεις καρπον φαγοικαι ηκουον οι μαθηται αυτου 15καιερχονται εις ιεροσολυμα και εισελθωνεις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τουςπωλουντας και τους αγοραζοντας εν τωιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστωνκαι τας καθεδρας των πωλουντων ταςπεριστερας κατεστρεψεν 16και ουκηφιεν ινα τις διενεγκη σκευος δια τουιερου 17και εδιδασκεν και ελεγεν αυτοιςου γεγραπται οτι ο οικος μου οικοςπροσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσινυμεις δε πεποιηκατε αυτον σπηλαιονληστων 18και ηκουσαν οι αρχιερεις καιοι γραμματεις και εζητουν πως αυτοναπολεσωσιν εφοβουντο γαρ αυτονπας γαρ ο οχλος εξεπλησσοντο επι τηδιδαχη αυτου 19και οταν οψε εγενετοεξεπορευοντο εξω της πολεως 20καιπαραπορευομενοι πρωι ειδον την συκηνεξηραμμενην εκ ριζων 21και αναμνησθειςο πετρος λεγει αυτω ραββει ιδε η συκηην κατηρασω εξηρανται 22και αποκριθεις

Markus 11.23–32 46

ο ιησους λεγει αυτοις εχετε πιστιν θεου23αμην λεγω υμιν οτι ος αν ειπη τωορει τουτω αρθητι και βληθητι εις τηνθαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδιααυτου αλλα πιστευη οτι ο λαλει γινεταιεσται αυτω 24δια τουτο λεγω υμιν πανταοσα προσευχεσθε και αιτεισθε πιστευετεοτι ελαβετε και εσται υμιν 25και οτανστηκετε προσευχομενοι αφιετε ει τι εχετεκατα τινος ινα και ο πατηρ υμων ο εντοις ουρανοις αφη υμιν τα παραπτωματαυμων 26 (EMPTY) 27και ερχονται παλιν ειςιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντοςαυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερειςκαι οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι28και ελεγον αυτω εν ποια εξουσια ταυταποιεις η τις σοι την εξουσιαν ταυτηνεδωκεν ινα ταυτα ποιης 29ο δε ιησουςειπεν αυτοις επερωτησω υμας ενα λογονκαι αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποιαεξουσια ταυτα ποιω 30 το βαπτισμα τοιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπωναποκριθητε μοι 31και διελογιζοντοπρος εαυτους λεγοντες εαν ειπωμεν εξουρανου ερει διατι ουν ουκ επιστευσατεαυτω 32αλλα ειπωμεν εξ ανθρωπωνεφοβουντο τον λαον απαντες γαρ ειχοντον ιωαννην οντως οτι προφητης ην

Markus 11.33–12.9 4733και αποκριθεντες τω ιησου λεγουσινουκ οιδαμεν και ο ιησους λεγει αυτοιςουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσιαταυτα ποιω

121και ηρξατο αυτοις εν παραβολαιςλαλειν αμπελωνα ανθρωπος

εφυτευσεν και περιεθηκεν φραγμονκαι ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομησενπυργον και εξεδετο αυτον γεωργοις καιαπεδημησεν 2και απεστειλεν προς τουςγεωργους τω καιρω δουλον ινα παρατων γεωργων λαβη απο των καρπωντου αμπελωνος 3και λαβοντες αυτονεδειραν και απεστειλαν κενον 4και παλιναπεστειλεν προς αυτους αλλον δουλονκακεινον εκεφαλιωσαν και ητιμασαν 5καιαλλον απεστειλεν κακεινον απεκτεινανκαι πολλους αλλους ους μεν δεροντεςους δε αποκτεννοντες 6 ετι ενα ειχεν υιοναγαπητον απεστειλεν αυτον εσχατονπρος αυτους λεγων οτι εντραπησονταιτον υιον μου 7 εκεινοι δε οι γεωργοιπρος εαυτους ειπαν οτι ουτος εστιν οκληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτονκαι ημων εσται η κληρονομια 8καιλαβοντες απεκτειναν αυτον και εξεβαλοναυτον εξω του αμπελωνος 9 τι ποιησειο κυριος του αμπελωνος ελευσεται και

Markus 12.10–18 48

απολεσει τους γεωργους και δωσει τοναμπελωνα αλλοις 10ουδε την γραφηνταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμασανοι οικοδομουντες ουτος εγενηθη ειςκεφαλην γωνιας 11παρα κυριου εγενετοαυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοιςημων 12και εζητουν αυτον κρατησαικαι εφοβηθησαν τον οχλον εγνωσανγαρ οτι προς αυτους την παραβοληνειπεν και αφεντες αυτον απηλθον 13καιαποστελλουσιν προς αυτον τινας τωνφαρισαιων και των ηρωδιανων ινααυτον αγρευσωσιν λογω 14και ελθοντεςλεγουσιν αυτω διδασκαλε οιδαμεν οτιαληθης ει και ου μελει σοι περι ουδενοςου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπωναλλ επ αληθειας την οδον του θεουδιδασκεις εξεστιν κηνσον καισαρι δουναιη ου δωμεν η μη δωμεν 15ο δε ιδωναυτων την υποκρισιν ειπεν αυτοις τι μεπειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ιδω16οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος ηεικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαναυτω καισαρος 17ο δε ιησους ειπεν αυτοιςτα καισαρος αποδοτε καισαρι και τα τουθεου τω θεω και εξεθαυμαζον επ αυτω18και ερχονται σαδδουκαιοι προς αυτονοιτινες λεγουσιν αναστασιν μη ειναι και

Markus 12.19–28 49

επηρωτων αυτον λεγοντες 19διδασκαλεμωυσης εγραψεν ημιν οτι εαν τινοςαδελφος αποθανη και καταλιπη γυναικακαι μη αφη τεκνον ινα λαβη ο αδελφοςαυτου την γυναικα και εξαναστησησπερμα τω αδελφω αυτου 20 επτααδελφοι ησαν και ο πρωτος ελαβενγυναικα και αποθνησκων ουκ αφηκενσπερμα 21και ο δευτερος ελαβεν αυτηνκαι απεθανεν μη καταλιπων σπερμα καιο τριτος ωσαυτως 22και οι επτα ουκαφηκαν σπερμα εσχατον παντων και ηγυνη απεθανεν 23 εν τη αναστασει οταναναστωσιν τινος αυτων εσται γυνη οι γαρεπτα εσχον αυτην γυναικα 24 εφη αυτοιςο ιησους ου δια τουτο πλανασθε μηειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν τουθεου 25οταν γαρ εκ νεκρων αναστωσινουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται αλλ εισινως αγγελοι εν τοις ουρανοις 26περι δετων νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτεεν τη βιβλω μωυσεως επι του βατουπως ειπεν αυτω ο θεος λεγων εγω οθεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεοςιακωβ 27ουκ εστιν θεος νεκρων αλλαζωντων πολυ πλανασθε 28και προσελθωνεις των γραμματεων ακουσας αυτωνσυζητουντων ιδων οτι καλως απεκριθη

Markus 12.29–36 50

αυτοις επηρωτησεν αυτον ποια εστινεντολη πρωτη παντων 29απεκριθη οιησους οτι πρωτη εστιν ακουε ισραηλκυριος ο θεος ημων κυριος εις εστιν 30καιαγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ οληςτης καρδιας σου και εξ ολης της ψυχηςσου και εξ ολης της διανοιας σου και εξολης της ισχυος σου 31δευτερα αυτηαγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτονμειζων τουτων αλλη εντολη ουκ εστιν32και ειπεν αυτω ο γραμματευς καλωςδιδασκαλε επ αληθειας ειπες οτι εις εστινκαι ουκ εστιν αλλος πλην αυτου 33καιτο αγαπαν αυτον εξ ολης της καρδιαςκαι εξ ολης της συνεσεως και εξ οληςτης ισχυος και το αγαπαν τον πλησιονως εαυτον περισσοτερον εστιν παντωντων ολοκαυτωματων και των θυσιων34και ο ιησους ιδων αυτον οτι νουνεχωςαπεκριθη ειπεν αυτω ου μακραν ειαπο της βασιλειας του θεου και ουδειςουκετι ετολμα αυτον επερωτησαι 35καιαποκριθεις ο ιησους ελεγεν διδασκων εντω ιερω πως λεγουσιν οι γραμματεις οτι οχριστος υιος δαυειδ εστιν 36αυτος δαυειδειπεν εν τω πνευματι τω αγιω ειπεν οκυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μουεως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον

Markus 12.37–13.1 51

των ποδων σου 37αυτος δαυειδ λεγειαυτον κυριον και ποθεν αυτου εστινυιος και ο πολυς οχλος ηκουεν αυτουηδεως 38και εν τη διδαχη αυτουελεγεν βλεπετε απο των γραμματεωντων θελοντων εν στολαις περιπατεινκαι ασπασμους εν ταις αγοραις 39καιπρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαιςκαι πρωτοκλισιας εν τοις δειπνοις 40οικατεσθιοντες τας οικιας των χηρων καιπροφασει μακρα προσευχομενοι ουτοιλημψονται περισσοτερον κριμα 41καικαθισας κατεναντι του γαζοφυλακιουεθεωρει πως ο οχλος βαλλει χαλκον ειςτο γαζοφυλακιον και πολλοι πλουσιοιεβαλλον πολλα 42και ελθουσα μιαχηρα πτωχη εβαλεν λεπτα δυο ο εστινκοδραντης 43και προσκαλεσαμενος τουςμαθητας αυτου ειπεν αυτοις αμην λεγωυμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειονπαντων βεβληκεν των βαλλοντων ειςτο γαζοφυλακιον 44παντες γαρ εκ τουπερισσευοντος αυτοις εβαλον αυτη δε εκτης υστερησεως αυτης παντα οσα ειχενεβαλεν ολον τον βιον αυτης

131και εκπορευομενου αυτου εκτου ιερου λεγει αυτω εις των

μαθητων αυτου διδασκαλε ιδε ποταποι

Markus 13.2–11 52

λιθοι και ποταπαι οικοδομαι 2και ο ιησουςειπεν αυτω βλεπεις ταυτας τας μεγαλαςοικοδομας ου μη αφεθη λιθος επι λιθον οςου μη καταλυθη 3και καθημενου αυτουεις το ορος των ελαιων κατεναντι τουιερου επηρωτα αυτον κατ ιδιαν ο πετροςκαι ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας4 ειπον ημιν ποτε ταυτα εσται και τι τοσημειον οταν μελλη ταυτα συντελεισθαιπαντα 5ο δε ιησους ηρξατο λεγειν αυτοιςβλεπετε μη τις υμας πλανηση 6πολλοιελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντεςοτι εγω ειμι και πολλους πλανησουσιν7οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοαςπολεμων μη θροεισθε δει γενεσθαιαλλ ουπω το τελος 8 εγερθησεταιγαρ εθνος επ εθνος και βασιλεια επιβασιλειαν εσονται σεισμοι κατα τοπουςεσονται λιμοι αρχη ωδινων ταυτα 9αρχηωδινων ταυτα βλεπετε δε υμεις εαυτουςπαραδωσουσιν υμας εις συνεδρια και ειςσυναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονωνκαι βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου ειςμαρτυριον αυτοις 10και εις παντα τα εθνηπρωτον δει κηρυχθηναι το ευαγγελιον11και οταν αγωσιν υμας παραδιδοντεςμη προμεριμνατε τι λαλησητε αλλ ο εανδοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλειτε

Markus 13.12–22 53

ου γαρ εστε υμεις οι λαλουντες αλλατο πνευμα το αγιον 12και παραδωσειαδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρτεκνον και επαναστησονται τεκνα επιγονεις και θανατωσουσιν αυτους 13καιεσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια τοονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτοςσωθησεται 14οταν δε ιδητε το βδελυγματης ερημωσεως εστηκοτα οπου ου δει οαναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαιαφευγετωσαν εις τα ορη 15ο δε επι τουδωματος μη καταβατω μηδε εισελθατωαραι τι εκ της οικιας αυτου 16και ο ειςτον αγρον μη επιστρεψατω εις τα οπισωαραι το ιματιον αυτου 17ουαι δε ταις ενγαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαιςεν εκειναις ταις ημεραις 18προσευχεσθεδε ινα μη γενηται χειμωνος 19 εσονταιγαρ αι ημεραι εκειναι θλιψις οια ουγεγονεν τοιαυτη απ αρχης κτισεως ηνεκτισεν ο θεος εως του νυν και ου μηγενηται 20και ει μη εκολοβωσεν κυριοςτας ημερας ουκ αν εσωθη πασα σαρξαλλα δια τους εκλεκτους ους εξελεξατοεκολοβωσεν τας ημερας 21και τοτεεαν τις υμιν ειπη ιδε ωδε ο χριστος ιδεεκει μη πιστευετε 22 εγερθησονται δεψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και

Markus 13.23–33 54

ποιησουσιν σημεια και τερατα προς τοαποπλαναν ει δυνατον τους εκλεκτους23υμεις δε βλεπετε προειρηκα υμιν παντα24αλλα εν εκειναις ταις ημεραις μετα τηνθλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεταικαι η σεληνη ου δωσει το φεγγοςαυτης 25και οι αστερες εσονται εκ τουουρανου πιπτοντες και αι δυναμεις αιεν τοις ουρανοις σαλευθησονται 26καιτοτε οψονται τον υιον του ανθρωπουερχομενον εν νεφελαις μετα δυναμεωςπολλης και δοξης 27και τοτε αποστελειτους αγγελους και επισυναξει τουςεκλεκτους εκ των τεσσαρων ανεμων απακρου γης εως ακρου ουρανου 28απο δετης συκης μαθετε την παραβολην οταναυτης ηδη ο κλαδος απαλος γενηται καιεκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς τοθερος εστιν 29ουτως και υμεις οταν ιδητεταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυςεστιν επι θυραις 30αμην λεγω υμιν οτιου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρις ουταυτα παντα γενηται 31ο ουρανος καιη γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ουμη παρελευσονται 32περι δε της ημεραςεκεινης η της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οιαγγελοι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη οπατηρ 33βλεπετε αγρυπνειτε ουκ οιδατε

Markus 13.34–14.6 55

γαρ ποτε ο καιρος εστιν 34ως ανθρωποςαποδημος αφεις την οικιαν αυτου καιδους τοις δουλοις αυτου την εξουσιανεκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρωενετειλατο ινα γρηγορη 35γρηγορειτεουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριος τηςοικιας ερχεται η οψε η μεσονυκτιον ηαλεκτοροφωνιας η πρωι 36μη ελθωνεξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας 37ο δευμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε

141ην δε το πασχα και τα αζυμαμετα δυο ημερας και εζητουν οι

αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτονεν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν2 ελεγον γαρ μη εν τη εορτη μηποτε εσταιθορυβος του λαου 3και οντος αυτου ενβηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρουκατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσααλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικηςπολυτελους συντριψασα τον αλαβαστρονκατεχεεν αυτου της κεφαλης 4ησαν δετινες αγανακτουντες προς εαυτους ειςτι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν5ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναιεπανω δηναριων τριακοσιων και δοθηναιτοις πτωχοις και ενεβριμουντο αυτη 6οδε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτηκοπους παρεχετε καλον εργον ηργασατο

Markus 14.7–16 56

εν εμοι 7παντοτε γαρ τους πτωχους εχετεμεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε ευποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε 8ο εσχενεποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμαεις τον ενταφιασμον 9αμην δε λεγωυμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιονεις ολον τον κοσμον και ο εποιησεναυτη λαληθησεται εις μνημοσυνοναυτης 10και ιουδας ισκαριωθ ο εις τωνδωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερειςινα αυτον παραδοι αυτοις 11οι δεακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντοαυτω αργυριον δουναι και εζητει πωςαυτον ευκαιρως παραδοι 12και τη πρωτηημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυονλεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου πουθελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ιναφαγης το πασχα 13και αποστελλει δυοτων μαθητων αυτου και λεγει αυτοιςυπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμινανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζωνακολουθησατε αυτω 14και οπου εανεισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι οδιδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμαμου οπου το πασχα μετα των μαθητωνμου φαγω 15και αυτος υμιν δειξειαναγαιον μεγα εστρωμενον ετοιμον κακειετοιμασατε ημιν 16και εξηλθον οι μαθηται

Markus 14.17–27 57

και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθωςειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα17και οψιας γενομενης ερχεται μετα τωνδωδεκα 18και ανακειμενων αυτων καιεσθιοντων ο ιησους ειπεν αμην λεγωυμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με οεσθιων μετ εμου 19ηρξαντο λυπεισθαικαι λεγειν αυτω εις κατα εις μητι εγω20ο δε ειπεν αυτοις εις των δωδεκα οεμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον21οτι ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγεικαθως γεγραπται περι αυτου ουαι δετω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος τουανθρωπου παραδιδοται καλον αυτωει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος22και εσθιοντων αυτων λαβων αρτονευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοιςκαι ειπεν λαβετε τουτο εστιν το σωμαμου 23και λαβων ποτηριον ευχαριστησαςεδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες24και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμαμου της διαθηκης το εκχυννομενονυπερ πολλων 25αμην λεγω υμιν οτιουκετι ου μη πιω εκ του γενηματος τηςαμπελου εως της ημερας εκεινης οταναυτο πινω καινον εν τη βασιλεια τουθεου 26και υμνησαντες εξηλθον εις τοορος των ελαιων 27και λεγει αυτοις ο

Markus 14.28–37 58

ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθεοτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα καιτα προβατα διασκορπισθησονται 28αλλαμετα το εγερθηναι με προαξω υμας ειςτην γαλιλαιαν 29ο δε πετρος εφη αυτωει και παντες σκανδαλισθησονται αλλουκ εγω 30και λεγει αυτω ο ιησους αμηνλεγω σοι οτι συ σημερον ταυτη τη νυκτιπριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις μεαπαρνηση 31ο δε εκπερισσως ελαλειεαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σεαπαρνησωμαι ωσαυτως δε και παντεςελεγον 32και ερχονται εις χωριον ου τοονομα γεθσημανει και λεγει τοις μαθηταιςαυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι33και παραλαμβανει τον πετρον καιιακωβον και ιωαννην μετ αυτου καιηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν 34καιλεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μουεως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε35και προελθων μικρον επιπτεν επιτης γης και προσηυχετο ινα ει δυνατονεστιν παρελθη απ αυτου η ωρα 36καιελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοιπαρενεγκε το ποτηριον τουτο απ εμουαλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ 37καιερχεται και ευρισκει αυτους καθευδονταςκαι λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις

Markus 14.38–47 59

ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι38γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μηελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμαπροθυμον η δε σαρξ ασθενης 39καιπαλιν απελθων προσηυξατο τον αυτονλογον ειπων 40και υποστρεψας ευρεναυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαραυτων οι οφθαλμοι καταβαρυνομενοικαι ουκ ηδεισαν τι αποκριθωσιν αυτω41και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοιςκαθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθεαπεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ουιος του ανθρωπου εις τας χειρας τωναμαρτωλων 42 εγειρεσθε αγωμεν ιδου οπαραδιδους με ηγγισεν 43και ευθυς ετιαυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας οισκαριωτης εις των δωδεκα και μετ αυτουοχλος μετα μαχαιρων και ξυλων παρατων αρχιερεων και των γραμματεων καιπρεσβυτερων 44δεδωκει δε ο παραδιδουςαυτον συνσημον αυτοις λεγων ον ανφιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτονκαι απαγετε ασφαλως 45και ελθωνευθυς προσελθων αυτω λεγει ραββει καικατεφιλησεν αυτον 46οι δε επεβαλον ταςχειρας αυτω και εκρατησαν αυτον 47 ειςδε τις των παρεστηκοτων σπασαμενοςτην μαχαιραν επαισεν τον δουλον

Markus 14.48–58 60

του αρχιερεως και αφειλεν αυτου τοωταριον 48και αποκριθεις ο ιησουςειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθατεμετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με49καθ ημεραν ημην προς υμας εν τωιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε μεαλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι 50καιαφεντες αυτον εφυγον παντες 51καιει τις νεανισκος συνηκολουθει αυτωπεριβεβλημενος σινδονα επι γυμνου καικρατουσιν αυτον 52ο δε καταλιπων τηνσινδονα γυμνος εφυγεν 53και απηγαγοντον ιησουν προς τον αρχιερεα καισυνερχονται παντες οι αρχιερεις και οιπρεσβυτεροι και οι γραμματεις 54καιο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεναυτω εως εσω εις την αυλην τουαρχιερεως και ην συνκαθημενος μετατων υπηρετων και θερμαινομενοςπρος το φως 55οι δε αρχιερεις καιολον το συνεδριον εζητουν κατα τουιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαιαυτον και ουχ ηυρισκον 56πολλοι γαρεψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαιαι μαρτυριαι ουκ ησαν 57και τινεςανασταντες εψευδομαρτυρουν καταυτου λεγοντες 58οτι ημεις ηκουσαμεναυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον

Markus 14.59–68 61

ναον τουτον τον χειροποιητον και διατριων ημερων αλλον αχειροποιητονοικοδομησω 59και ουδε ουτως ιση ηνη μαρτυρια αυτων 60και αναστας οαρχιερευς εις μεσον επηρωτησεν τονιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τιουτοι σου καταμαρτυρουσιν 61ο δεεσιωπα και ουκ απεκρινατο ουδεν παλιν οαρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτωσυ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου 62οδε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τονυιον του ανθρωπου εκ δεξιων καθημενοντης δυναμεως και ερχομενον μετα τωννεφελων του ουρανου 63ο δε αρχιερευςδιαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τιετι χρειαν εχομεν μαρτυρων 64ηκουσατετης βλασφημιας τι υμιν φαινενται οιδε παντες κατεκριναν αυτον ενοχονειναι θανατου 65και ηρξαντο τινεςεμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν αυτουτο προσωπον και κολαφιζειν αυτον καιλεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεταιραπισμασιν αυτον ελαβον 66και οντος τουπετρου κατω εν τη αυλη ερχεται μια τωνπαιδισκων του αρχιερεως 67και ιδουσατον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασααυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνουησθα του ιησου 68ο δε ηρνησατο λεγων

Markus 14.69–15.5 62

ουτε οιδα ουτε επισταμαι συ τι λεγειςκαι εξηλθεν εξω εις το προαυλιον καιαλεκτωρ εφωνησεν 69και η παιδισκηιδουσα αυτον ηρξατο παλιν λεγειν τοιςπαρεστωσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν70ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρονπαλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρωαληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει71ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυναιοτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ονλεγετε 72και ευθυς εκ δευτερου αλεκτωρεφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος τορημα ως ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριναλεκτορα φωνησαι δις τρις με απαρνησηκαι επιβαλων εκλαιεν

151και ευθυς πρωι συμβουλιονετοιμασαντες οι αρχιερεις μετα

των πρεσβυτερων και των γραμματεωνκαι ολον το συνεδριον δησαντες τονιησουν απηνεγκαν και παρεδωκανπειλατω 2και επηρωτησεν αυτον οπειλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιωνο δε αποκριθεις αυτω λεγει συ λεγεις3και κατηγορουν αυτου οι αρχιερειςπολλα 4ο δε πειλατος παλιν επηρωτααυτον ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσασου κατηγορουσιν 5ο δε ιησους ουκετιουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον

Markus 15.6–18 63

πειλατον 6κατα δε εορτην απελυεναυτοις ενα δεσμιον ον παρητουντο 7ηνδε ο λεγομενος βαραββας μετα τωνστασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τηστασει φονον πεποιηκεισαν 8και αναβαςο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως εποιειαυτοις 9ο δε πειλατος απεκριθη αυτοιςλεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεατων ιουδαιων 10 εγινωσκεν γαρ οτιδια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον οιαρχιερεις 11οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τονοχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυσηαυτοις 12ο δε πειλατος παλιν αποκριθειςελεγεν αυτοις τι ουν θελετε ποιησω ονλεγετε τον βασιλεα των ιουδαιων 13οιδε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον14ο δε πειλατος ελεγεν αυτοις τι γαρεποιησεν κακον οι δε περισσως εκραξανσταυρωσον αυτον 15ο δε πειλατοςβουλομενος ποιησαι το ικανον τω οχλωαπελυσεν αυτοις τον βαραββαν καιπαρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινασταυρωθη 16οι δε στρατιωται απηγαγοναυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριονκαι συνκαλουσιν ολην την σπειραν 17καιενδιδυσκουσιν αυτον πορφυραν καιπεριτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινονστεφανον 18και ηρξαντο ασπαζεσθαι

Markus 15.19–31 64

αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων 19καιετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω καιενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γοναταπροσεκυνουν αυτω 20και οτε ενεπαιξαναυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυρανκαι ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτουκαι εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσουσιν21και αγγαρευουσιν παραγοντα τινασιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρουτον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινααρη τον σταυρον αυτου 22και φερουσιναυτον επι τον γολγοθαν τοπον ο εστινμεθερμηνευομενον κρανιου τοπος 23καιεδιδουν αυτω εσμυρνισμενον οινονος δε ουκ ελαβεν 24και σταυρουσιναυτον και διαμεριζονται τα ιματια αυτουβαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη25ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον26και ην η επιγραφη της αιτιας αυτουεπιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων27και συν αυτω σταυρουσιν δυο λησταςενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου28 (EMPTY) 29και οι παραπορευομενοιεβλασφημουν αυτον κινουντες ταςκεφαλας αυτων και λεγοντες ουα οκαταλυων τον ναον και οικοδομων τρισινημεραις 30σωσον σεαυτον καταβας αποτου σταυρου 31ομοιως και οι αρχιερεις

Markus 15.32–41 65

εμπαιζοντες προς αλληλους μετα τωνγραμματεων ελεγον αλλους εσωσενεαυτον ου δυναται σωσαι 32ο χριστος οβασιλευς ισραηλ καταβατω νυν απο τουσταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμενκαι οι συνεσταυρωμενοι συν αυτωωνειδιζον αυτον 33και γενομενης ωραςεκτης σκοτος εγενετο εφ ολην τηνγην εως ωρας ενατης 34και τη ενατηωρα εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαληελωι ελωι λεμα σαβαχθανι ο εστινμεθερμηνευομενον ο θεος μου ο θεοςμου εις τι εγκατελιπες με 35και τινεςτων παρεστωτων ακουσαντες ελεγονιδε ηλειαν φωνει 36δραμων δε τις καιγεμισας σπογγον οξους περιθεις καλαμωεποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ειερχεται ηλειας καθελειν αυτον 37ο δειησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν38και το καταπετασμα του ναου εσχισθηεις δυο απ ανωθεν εως κατω 39 ιδων δεο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιαςαυτου οτι ουτως εξεπνευσεν ειπεναληθως ουτος ο ανθρωπος υιος ην θεου40ησαν δε και γυναικες απο μακροθενθεωρουσαι εν αις και μαρια η μαγδαληνηκαι μαρια η ιακωβου του μικρου καιιωσητος μητηρ και σαλωμη 41αι οτε ην

Markus 15.42–16.3 66

εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω καιδιηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αισυναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα 42καιηδη οψιας γενομενης επει ην παρασκευηο εστιν προσαββατον 43 ελθων ιωσηφ οαπο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτηςος και αυτος ην προσδεχομενος τηνβασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθενπρος τον πειλατον και ητησατο το σωματου ιησου 44ο δε πειλατος εθαυμαζενει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενοςτον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ειπαλαι απεθανεν 45και γνους απο τουκεντυριωνος εδωρησατο το πτωμα τωιωσηφ 46και αγορασας σινδονα καθελωναυτον ενειλησεν τη σινδονι και κατεθηκεναυτον εν μνηματι ο ην λελατομημενονεκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επιτην θυραν του μνημειου 47η δε μαριαη μαγδαληνη και μαρια η ιωσητοςεθεωρουν που τεθειται

161και διαγενομενου του σαββατουμαρια η μαγδαληνη και μαρια

η ιακωβου και σαλωμη ηγορασαναρωματα ινα ελθουσαι αλειψωσιν αυτον2και λιαν πρωι τη μια των σαββατωνερχονται επι το μνημα ανατειλαντοςτου ηλιου 3και ελεγον προς εαυτας

Markus 16.4–13 67

τις αποκυλισει ημιν τον λιθον εκ τηςθυρας του μνημειου 4και αναβλεψασαιθεωρουσιν οτι ανακεκυλισται ο λιθος ηνγαρ μεγας σφοδρα 5και εισελθουσαι ειςτο μνημειον ειδον νεανισκον καθημενονεν τοις δεξιοις περιβεβλημενον στοληνλευκην και εξεθαμβηθησαν 6ο δε λεγειαυταις μη εκθαμβεισθε ιησουν ζητειτετον ναζαρηνον τον εσταυρωμενονηγερθη ουκ εστιν ωδε ιδε ο τοπος οπουεθηκαν αυτον 7αλλα υπαγετε ειπατετοις μαθηταις αυτου και τω πετρω οτιπροαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκειαυτον οψεσθε καθως ειπεν υμιν 8καιεξελθουσαι εφυγον απο του μνημειουειχεν γαρ αυτας τρομος και εκστασιςκαι ουδενι ουδεν ειπον εφοβουντο γαρ9αναστας δε πρωι πρωτη σαββατουεφανη πρωτον μαρια τη μαγδαληνη αφης εκβεβληκει επτα δαιμονια 10 εκεινηπορευθεισα απηγγειλεν τοις μετ αυτουγενομενοις πενθουσιν και κλαιουσιν11κακεινοι ακουσαντες οτι ζη και εθεαθηυπ αυτης ηπιστησαν 12μετα δε ταυταδυσιν εξ αυτων περιπατουσιν εφανερωθηεν ετερα μορφη πορευομενοις εις αγρον13κακεινοι απελθοντες απηγγειλαντοις λοιποις ουδε εκεινοις επιστευσαν

Markus 16.14–20 6814υστερον ανακειμενοις αυτοις τοιςενδεκα εφανερωθη και ωνειδισεν τηναπιστιαν αυτων και σκληροκαρδιαν οτιτοις θεασαμενοις αυτον εγηγερμενονουκ επιστευσαν 15και ειπεν αυτοιςπορευθεντες εις τον κοσμον απαντακηρυξατε το ευαγγελιον παση τη κτισει16ο πιστευσας και βαπτισθεις σωθησεται οδε απιστησας κατακριθησεται 17σημεια δετοις πιστευσασιν ταυτα παρακολουθησειεν τω ονοματι μου δαιμονια εκβαλουσινγλωσσαις λαλησουσιν καιναις 18οφειςαρουσιν καν θανασιμον τι πιωσιν ουμη αυτους βλαψη επι αρρωστουςχειρας επιθησουσιν και καλως εξουσιν19ο μεν ουν κυριος μετα το λαλησαιαυτοις ανελημφθη εις τον ουρανον καιεκαθισεν εκ δεξιων του θεου 20 εκεινοιδε εξελθοντες εκηρυξαν πανταχου τουκυριου συνεργουντος και τον λογονβεβαιουντος δια των επακολουθουντωνσημειωνη δε μαρια η μαγδαληνη καιμαρια η ιωσητος εθεωρουν που τεθειται

Lukas

11 επειδηπερ πολλοι επεχειρησαναναταξασθαι διηγησιν περι των

πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων2καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχηςαυτοπται και υπηρεται γενομενοι τουλογου 3 εδοξε καμοι παρηκολουθηκοτιανωθεν πασιν ακριβως καθεξης σοιγραψαι κρατιστε θεοφιλε 4 ινα επιγνωςπερι ων κατηχηθης λογων την ασφαλειαν5 εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδουβασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματιζαχαριας εξ εφημεριας αβια και γυνηαυτω εκ των θυγατερων ααρων καιτο ονομα αυτης ελισαβετ 6ησαν δεδικαιοι αμφοτεροι εναντιον του θεουπορευομενοι εν πασαις ταις εντολαιςκαι δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι7και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτιην η ελισαβετ στειρα και αμφοτεροιπροβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτωνησαν 8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτονεν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντιτου θεου 9κατα το εθος της ιερατειαςελαχε του θυμιασαι εισελθων εις τον

Lukas 1.10–19 2

ναον του κυριου 10και παν το πληθοςην του λαου προσευχομενον εξω τηωρα του θυμιαματος 11ωφθη δε αυτωαγγελος κυριου εστως εκ δεξιων τουθυσιαστηριου του θυμιαματος 12καιεταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβοςεπεπεσεν επ αυτον 13 ειπεν δε προςαυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτιεισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σουελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσειςτο ονομα αυτου ιωαννην 14και εσταιχαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επιτη γενεσει αυτου χαρησονται 15 εσταιγαρ μεγας ενωπιον κυριου και οινονκαι σικερα ου μη πιη και πνευματοςαγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητροςαυτου 16και πολλους των υιων ισραηλεπιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων17και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτουεν πνευματι και δυναμει ηλεια επιστρεψαικαρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις ενφρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαονκατεσκευασμενον 18και ειπεν ζαχαριαςπρος τον αγγελον κατα τι γνωσομαιτουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και ηγυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραιςαυτης 19και αποκριθεις ο αγγελος ειπεναυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως

Lukas 1.20–29 3

ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαιπρος σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα20και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενοςλαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυταανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μουοιτινες πληρωθησονται εις τον καιροναυτων 21και ην ο λαος προσδοκων τονζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειναυτον εν τω ναω 22 εξελθων δε ουκεδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσανοτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω καιαυτος ην διανευων αυτοις και διεμενενκωφος 23και εγενετο ως επλησθησαν αιημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθενεις τον οικον αυτου 24μετα δε ταυταςτας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνηαυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηναςπεντε λεγουσα 25οτι ουτως μοι πεποιηκενκυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελεινονειδος μου εν ανθρωποις 26 εν δετω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελοςγαβριηλ απο του θεου εις πολιν τηςγαλιλαιας η ονομα ναζαρεθ 27προςπαρθενον εμνηστευμενην ανδρι ω ονομαιωσηφ εξ οικου δαυειδ και το ονοματης παρθενου μαριαμ 28και εισελθωνπρος αυτην ο αγγελοσ ειπεν χαιρεκεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου 29η δε

Lukas 1.30–40 4

επι τω λογω διεταραχθη και διελογιζετοποταπος ειη ο ασπασμος ουτος 30καιειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμευρες γαρ χαριν παρα τω θεω 31καιιδου συλλημψη εν γαστρι και τεξη υιονκαι καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν32ουτος εσται μεγας και υιος υψιστουκληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεοςτον θρονον δαυειδ του πατρος αυτου33και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβεις τους αιωνας και της βασιλειας αυτουουκ εσται τελος 34 ειπεν δε μαριαμ προςτον αγγελον πως εσται τουτο επει ανδραου γινωσκω 35και αποκριθεις ο αγγελοςειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επισε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοιδιο και το γεννωμενον αγιον κληθησεταιυιος θεου 36και ιδου ελισαβετ η συγγενιςσου και αυτη συνειληφια υιον εν γηρειαυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τηκαλουμενη στειρα 37οτι ουκ αδυνατησειπαρα του θεου παν ρημα 38 ειπεν δεμαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτομοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απαυτης ο αγγελος 39αναστασα δε μαριαμεν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις τηνορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα40και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου

Lukas 1.41–53 5

και ησπασατο την ελισαβετ 41και εγενετοως ηκουσεν τον ασπασμον της μαριαςη ελισαβετ εσκιρτησεν το βρεφος εν τηκοιλια αυτης και επλησθη πνευματοςαγιου η ελισαβετ 42και ανεφωνησενκραυγη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συεν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρποςτης κοιλιας σου 43και ποθεν μοι τουτοινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προςεμε 44 ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη τουασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησενεν αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια μου45και μακαρια η πιστευσασα οτι εσταιτελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρακυριου 46και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει ηψυχη μου τον κυριον 47και ηγαλλιασεντο πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηριμου 48οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιντης δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυνμακαριουσιν με πασαι αι γενεαι 49οτιεποιησεν μοι μεγαλα ο δυνατος και αγιοντο ονομα αυτου 50και το ελεος αυτουεις γενεας και γενεας τοις φοβουμενοιςαυτον 51 εποιησεν κρατος εν βραχιονιαυτου διεσκορπισεν υπερηφανουςδιανοια καρδιας αυτων 52καθειλενδυναστας απο θρονων και υψωσενταπεινους 53πεινωντας ενεπλησεν

Lukas 1.54–65 6

αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλενκενους 54αντελαβετο ισραηλ παιδοςαυτου μνησθηναι ελεους 55καθωςελαλησεν προς τους πατερας ημων τωαβρααμ και τω σπερματι αυτου εις τοναιωνα 56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτηως μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τονοικον αυτης 57 τη δε ελισαβετ επλησθη οχρονος του τεκειν αυτην και εγεννησενυιον 58και ηκουσαν οι περιοικοι και οισυγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριοςτο ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιροναυτη 59και εγενετο εν τη ημερα τηογδοη ηλθον περιτεμειν το παιδιον καιεκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατροςαυτου ζαχαριαν 60και αποκριθεισα ημητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεταιιωαννης 61και ειπαν προς αυτην οτιουδεις εστιν εκ της συγγενειας σου οςκαλειται τω ονοματι τουτω 62 ενενευον δετω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαιαυτο 63και αιτησας πινακιδιον εγραψενλεγων ιωαννης εστιν το ονομα αυτουκαι εθαυμασαν παντες 64ανεωχθη δε τοστομα αυτου παραχρημα και η γλωσσααυτου και ελαλει ευλογων τον θεον65και εγενετο επι παντας φοβος τουςπεριοικουντας αυτους και εν ολη τη

Lukas 1.66–78 7

ορεινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα ταρηματα ταυτα 66και εθεντο παντες οιακουσαντες εν τη καρδια αυτων λεγοντεςτι αρα το παιδιον τουτο εσται και γαρχειρ κυριου ην μετ αυτου 67και ζαχαριαςο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιουκαι επροφητευσεν λεγων 68 ευλογητοςκυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατοκαι εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου69και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν ενοικω δαυειδ παιδος αυτου 70καθωςελαλησεν δια στοματος των αγιων απαιωνος προφητων αυτου 71σωτηριανεξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντωντων μισουντων ημας 72ποιησαι ελεοςμετα των πατερων ημων και μνησθηναιδιαθηκης αγιας αυτου 73ορκον ονωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημωντου δουναι ημιν 74αφοβως εκ χειροςεχθρων ρυσθεντας λατρευειν αυτω 75 ενοσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτουπασας τας ημερας ημων 76και συ δεπαιδιον προφητης υψιστου κληθησηπροπορευση γαρ προ προσωπου κυριουετοιμασαι οδους αυτου 77 του δουναιγνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εναφεσει αμαρτιων αυτων 78δια σπλαγχναελεους θεου ημων εν οις επεσκεψατο

Lukas 1.79–2.8 8

ημας ανατολη εξ υψους 79 επιφαναι τοιςεν σκοτει και σκια θανατου καθημενοιςτου κατευθυναι τους ποδας ημων ειςοδον ειρηνης 80 το δε παιδιον ηυξανενκαι εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταιςερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτουπρος τον ισραηλ

21 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναιςεξηλθεν δογμα παρα καισαρος

αυγουστου απογραφεσθαι πασαν τηνοικουμενην 2αυτη απογραφη εγενετοπρωτη ηγεμονευοντος της συριαςκυρηνιου 3και επορευοντο παντεςαπογραφεσθαι εκαστος εις την εαυτουπολιν 4ανεβη δε και ιωσηφ απο τηςγαλιλαιας εκ πολεως ναζαρεθ εις τηνιουδαιαν εις πολιν δαυειδ ητις καλειταιβηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικουκαι πατριας δαυειδ 5απογραψασθαι συνμαριαμ τη εμνηστευμενη αυτω ουσηεγκυω 6 εγενετο δε εν τω ειναι αυτουςεκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειναυτην 7και ετεκεν τον υιον αυτης τονπρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτονκαι ανεκλινεν αυτον εν φατνη διοτιουκ ην αυτοις τοπος εν τω καταλυματι8και ποιμενες ησαν εν τη χωρα τη αυτηαγραυλουντες και φυλασσοντες φυλακας

Lukas 2.9–19 9

της νυκτος επι την ποιμνην αυτων9και αγγελος κυριου επεστη αυτοιςκαι δοξα κυριου περιελαμψεν αυτουςκαι εφοβηθησαν φοβον μεγαν 10καιειπεν αυτοις ο αγγελος μη φοβεισθειδου γαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαρανμεγαλην ητις εσται παντι τω λαω11οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ οςεστιν χριστος κυριος εν πολει δαυειδ12και τουτο υμιν το σημειον ευρησετεβρεφος εσπαργανωμενον εν φατνη 13καιεξαιφνης εγενετο συν τω αγγελω πληθοςστρατιας ουρανιου αινουντων τον θεονκαι λεγοντων 14δοξα εν υψιστοις θεω καιεπι γης ειρηνη εν ανθρωποις ευδοκιας15και εγενετο ως απηλθον απ αυτωνεις τον ουρανον οι αγγελοι οι ποιμενεςελαλουν προς αλληλους διελθωμεν δηεως βηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτοτο γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ημιν16και ηλθαν σπευσαντες και ανευραντην τε μαριαμ και τον ιωσηφ και τοβρεφος κειμενον εν τη φατνη 17 ιδοντεςδε εγνωρισαν περι του ρηματος τουλαληθεντος αυτοις περι του παιδιουτουτου 18και παντες οι ακουσαντεςεθαυμασαν περι των λαληθεντων υποτων ποιμενων προς αυτους 19η δε

Lukas 2.20–27 10

μαρια παντα συνετηρει τα ρηματα ταυτασυνβαλλουσα εν τη καρδια αυτης 20καιυπεστρεψαν οι ποιμενες δοξαζοντες καιαινουντες τον θεον επι πασιν οις ηκουσανκαι ιδον καθως ελαληθη προς αυτους21και οτε επλησθησαν ημεραι οκτω τουπεριτεμειν αυτον και εκληθη το ονομααυτου ιησους το κληθεν υπο του αγγελουπρο του συλλημφθηναι αυτον εν τηκοιλια 22και οτε επλησθησαν αι ημεραιτου καθαρισμου αυτων κατα τον νομονμωυσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμαπαραστησαι τω κυριω 23καθως γεγραπταιεν νομω κυριου οτι παν αρσεν διανοιγονμητραν αγιον τω κυριω κληθησεται 24καιτου δουναι θυσιαν κατα το ειρημενονεν τω νομω κυριου ζευγος τρυγονωνη δυο νοσσους περιστερων 25και ιδουανθρωπος ην εν ιερουσαλημ ω ονομασυμεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιοςκαι ευλαβης προσδεχομενος παρακλησιντου ισραηλ και πνευμα ην αγιον επ αυτον26και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο τουπνευματος του αγιου μη ιδειν θανατονπριν η αν ιδη τον χριστον κυριου 27καιηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερον καιεν τω εισαγαγειν τους γονεις το παιδιονιησουν του ποιησαι αυτους κατα το

Lukas 2.28–38 11

ειθισμενον του νομου περι αυτου 28καιαυτος εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας καιευλογησεν τον θεον και ειπεν 29νυναπολυεις τον δουλον σου δεσποτα κατατο ρημα σου εν ειρηνη 30οτι ειδον οιοφθαλμοι μου το σωτηριον σου 31οητοιμασας κατα προσωπον παντων τωνλαων 32φως εις αποκαλυψιν εθνων καιδοξαν λαου σου ισραηλ 33και ην ο πατηραυτου και η μητηρ αυτου θαυμαζοντεςεπι τοις λαλουμενοις περι αυτου 34καιευλογησεν αυτους συμεων και ειπενπρος μαριαμ την μητερα αυτου ιδουουτος κειται εις πτωσιν και αναστασινπολλων εν τω ισραηλ και εις σημειοναντιλεγομενον 35και σου δε αυτης τηνψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αναποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιωνδιαλογισμοι 36και ην αννα προφητιςθυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηραυτη προβεβηκυια εν ημεραις πολλαιςζησασα μετα ανδρος ετη επτα απο τηςπαρθενιας αυτης 37και αυτη χηρα εωςετων ογδοηκοντα τεσσαρων η ουκαφιστατο του ιερου νηστειαις και δεησεσιλατρευουσα νυκτα και ημεραν 38καιαυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογειτοτω θεω και ελαλει περι αυτου πασιν τοις

Lukas 2.39–48 12

προσδεχομενοις λυτρωσιν ιερουσαλημ39και ως ετελεσαν παντα κατα τον νομονκυριου επεστρεψαν εις την γαλιλαιαν ειςπολιν εαυτων ναζαρεθ 40 το δε παιδιονηυξανεν και εκραταιουτο πληρουμενονσοφιας και χαρις θεου ην επ αυτο41και επορευοντο οι γονεις αυτου κατετος εις ιερουσαλημ τη εορτη τουπασχα 42και οτε εγενετο ετων δωδεκααναβαινοντων αυτων κατα το εθος τηςεορτης 43και τελειωσαντων τας ημεραςεν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινενιησους ο παις εν ιερουσαλημ και ουκεγνωσαν οι γονεις αυτου 44νομισαντεςδε αυτον ειναι εν τη συνοδια ηλθονημερας οδον και ανεζητουν αυτον εντοις συγγενευσιν και τοις γνωστοις45και μη ευροντες υπεστρεψαν ειςιερουσαλημ αναζητουντες αυτον 46καιεγενετο μετα ημερας τρεις ευρον αυτονεν τω ιερω καθεζομενον εν μεσω τωνδιδασκαλων και ακουοντα αυτων καιεπερωτωντα αυτους 47 εξισταντο δεπαντες οι ακουοντες αυτου επι τησυνεσει και ταις αποκρισεσιν αυτου 48καιιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και ειπενπρος αυτον η μητηρ αυτου τεκνον τιεποιησας ημιν ουτως ιδου ο πατηρ σου

Lukas 2.49–3.5 13

καγω οδυνωμενοι εζητουμεν σε 49καιειπεν προς αυτους τι οτι εζητειτε μεουκ ηδειτε οτι εν τοις του πατρος μουδει ειναι με 50και αυτοι ου συνηκαν τορημα ο ελαλησεν αυτοις 51και κατεβημετ αυτων και ηλθεν εις ναζαρεθ και ηνυποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτουδιετηρει παντα τα ρηματα εν τη καρδιααυτης 52και ιησους προεκοπτεν εν τησοφια και ηλικια και χαριτι παρα θεω καιανθρωποις

31 εν ετει δε πεντεκαιδεκατω τηςηγεμονιας τιβεριου καισαρος

ηγεμονευοντος ποντιου πειλατου τηςιουδαιας και τετρααρχουντος τηςγαλιλαιας ηρωδου φιλιππου δε τουαδελφου αυτου τετρααρχουντος τηςιτουραιας και τραχωνιτιδος χωρας καιλυσανιου της αβιληνης τετρααρχουντος2 επι αρχιερεως αννα και καιαφα εγενετορημα θεου επι ιωαννην τον ζαχαριουυιον εν τη ερημω 3και ηλθεν εις πασαντην περιχωρον του ιορδανου κηρυσσωνβαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων4ως γεγραπται εν βιβλω λογων ησαιουτου προφητου φωνη βοωντος εν τηερημω ετοιμασατε την οδον κυριουευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου 5πασα

Lukas 3.6–14 14

φαραγξ πληρωθησεται και παν οροςκαι βουνος ταπεινωθησεται και εσται τασκολια εις ευθειας και αι τραχειαι ειςοδους λειας 6και οψεται πασα σαρξ τοσωτηριον του θεου 7 ελεγεν ουν τοιςεκπορευομενοις οχλοις βαπτισθηναι υπαυτου γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξενυμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης8ποιησατε ουν καρπους αξιους τηςμετανοιας και μη αρξησθε λεγειν ενεαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγωγαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ τωνλιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ9ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν τωνδενδρων κειται παν ουν δενδρον μηποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και ειςπυρ βαλλεται 10και επηρωτων αυτονοι οχλοι λεγοντες τι ουν ποιησωμεν11αποκριθεις δε ελεγεν αυτοις ο εχωνδυο χιτωνας μεταδοτω τω μη εχοντικαι ο εχων βρωματα ομοιως ποιειτω12ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναικαι ειπαν προς αυτον διδασκαλε τιποιησωμεν 13ο δε ειπεν προς αυτουςμηδεν πλεον παρα το διατεταγμενονυμιν πρασσετε 14 επηρωτων δε αυτον καιστρατευομενοι λεγοντες τι ποιησωμεν καιημεις και ειπεν αυτοις μηδενα διασεισητε

Lukas 3.15–22 15

μηδενα συκοφαντησητε και αρκεισθε τοιςοψωνιοις υμων 15προσδοκωντος δε τουλαου και διαλογιζομενων παντων εν ταιςκαρδιαις αυτων περι του ιωαννου μηποτεαυτος ειη ο χριστος 16απεκρινατο λεγωνπασιν ο ιωαννης εγω μεν υδατι βαπτιζωυμας ερχεται δε ο ισχυροτερος μου ουουκ ειμι ικανος λυσαι τον ιμαντα τωνυποδηματων αυτου αυτος υμας βαπτισειεν πνευματι αγιω και πυρι 17ου τοπτυον εν τη χειρι αυτου διακαθαραι τηναλωνα αυτου και συναγαγειν τον σιτονεις την αποθηκην αυτου το δε αχυρονκατακαυσει πυρι ασβεστω 18πολλα μενουν και ετερα παρακαλων ευηγγελιζετοτον λαον 19ο δε ηρωδης ο τετρααρχηςελεγχομενος υπ αυτου περι ηρωδιαδοςτης γυναικος του αδελφου αυτου και περιπαντων ων εποιησεν πονηρων ο ηρωδης20προσεθηκεν και τουτο επι πασινκατεκλεισεν τον ιωαννην εν φυλακη21 εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι απαντατον λαον και ιησου βαπτισθεντος καιπροσευχομενου ανεωχθηναι τον ουρανον22και καταβηναι το πνευμα το αγιονσωματικω ειδει ως περιστεραν επ αυτονκαι φωνην εξ ουρανου γενεσθαι συ ει ουιος μου ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα

Lukas 3.23–4.1 1623και αυτος ην ιησους αρχομενος ωσειετων τριακοντα ων υιος ως ενομιζετοιωσηφ του ηλει 24 του μαθθαθ του λευειτου μελχει του ιανναι του ιωσηφ 25 τουματταθιου του αμως του ναουμ του εσλειτου ναγγαι 26 του μααθ του ματταθιουτου σεμεειν του ιωσηχ του ιωδα 27 τουιωαναν του ρησα του ζοροβαβελ τουσαλαθιηλ του νηρει 28 του μελχει τουαδδει του κωσαμ του ελμαδαμ του ηρ29 του ιησου του ελιεζερ του ιωρειμ τουμαθθαθ του λευει 30 του συμεων τουιουδα του ιωσηφ του ιωναμ του ελιακειμ31 του μελεα του μεννα του ματταθατου ναθαμ του δαυειδ 32 του ιεσσαι τουιωβηδ του βοος του σαλα του ναασσων33 του αμιναδαβ του αδμειν του αρνειτου εσρωμ του φαρες του ιουδα 34 τουιακωβ του ισαακ του αβρααμ του θαρατου ναχωρ 35 του σερουχ του ραγαυ τουφαλεκ του εβερ του σαλα 36 του καιναμτου αρφαξαδ του σημ του νωε του λαμεχ37 του μαθουσαλα του ενωχ του ιαρεττου μαλελεηλ του καιναμ 38 του ενως τουσηθ του αδαμ του θεου

41 ιησους δε πληρης πνευματος αγιουυπεστρεψεν απο του ιορδανου και

ηγετο εν τω πνευματι εν τη ερημω

Lukas 4.2–13 172ημερας τεσσερακοντα πειραζομενος υποτου διαβολου και ουκ εφαγεν ουδεν ενταις ημεραις εκειναις και συντελεσθεισωναυτων επεινασεν 3 ειπεν δε αυτω οδιαβολος ει υιος ει του θεου ειπε τω λιθωτουτω ινα γενηται αρτος 4και απεκριθηπρος αυτον ο ιησους γεγραπται οτι ουκεπ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωπος 5καιαναγαγων αυτον εδειξεν αυτω πασαςτας βασιλειας της οικουμενης εν στιγμηχρονου 6και ειπεν αυτω ο διαβολος σοιδωσω την εξουσιαν ταυτην απασαν καιτην δοξαν αυτων οτι εμοι παραδεδοταικαι ω εαν θελω διδωμι αυτην 7συ ουν εανπροσκυνησης ενωπιον εμου εσται σουπασα 8και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτωγεγραπται προσκυνησεις κυριον τον θεονσου και αυτω μονω λατρευσεις 9ηγαγενδε αυτον εις ιερουσαλημ και εστησεν επιτο πτερυγιον του ιερου και ειπεν αυτω ειυιος ει του θεου βαλε σεαυτον εντευθενκατω 10γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοιςαυτου εντελειται περι σου του διαφυλαξαισε 11και οτι επι χειρων αρουσιν σε μηποτεπροσκοψης προς λιθον τον ποδα σου12και αποκριθεις ειπεν αυτω ο ιησους οτιειρηται ουκ εκπειρασεις κυριον τον θεονσου 13και συντελεσας παντα πειρασμον

Lukas 4.14–22 18

ο διαβολος απεστη απ αυτου αχρι καιρου14και υπεστρεψεν ο ιησους εν τη δυναμειτου πνευματος εις την γαλιλαιαν καιφημη εξηλθεν καθ ολης της περιχωρουπερι αυτου 15και αυτος εδιδασκεν ενταις συναγωγαις αυτων δοξαζομενοςυπο παντων 16και ηλθεν εις ναζαραου ην ανατεθραμμενος και εισηλθενκατα το ειωθος αυτω εν τη ημερα τωνσαββατων εις την συναγωγην και ανεστηαναγνωναι 17και επεδοθη αυτω βιβλιοντου προφητου ησαιου και αναπτυξας τοβιβλιον ευρεν τοπον ου ην γεγραμμενον18πνευμα κυριου επ εμε ου εινεκενεχρισεν με ευαγγελισασθαι πτωχοιςαπεσταλκεν με 19κηρυξαι αιχμαλωτοιςαφεσιν και τυφλοις αναβλεψιν αποστειλαιτεθραυσμενους εν αφεσει κηρυξαιενιαυτον κυριου δεκτον 20και πτυξας τοβιβλιον αποδους τω υπηρετη εκαθισενκαι παντων οι οφθαλμοι εν τη συναγωγηησαν ατενιζοντες αυτω 21ηρξατοδε λεγειν προς αυτους οτι σημερονπεπληρωται η γραφη αυτη εν τοις ωσινυμων 22και παντες εμαρτυρουν αυτω καιεθαυμαζον επι τοις λογοις της χαριτοςτοις εκπορευομενοις εκ του στοματοςαυτου και ελεγον ουχι υιος εστιν ιωσηφ

Lukas 4.23–32 19

ουτος 23και ειπεν προς αυτους παντωςερειτε μοι την παραβολην ταυτην ιατρεθεραπευσον σεαυτον οσα ηκουσαμενγενομενα εις την καφαρναουμ ποιησονκαι ωδε εν τη πατριδι σου 24 ειπεν δεαμην λεγω υμιν οτι ουδεις προφητηςδεκτος εστιν εν τη πατριδι εαυτου25 επ αληθειας δε λεγω υμιν οτι πολλαιχηραι ησαν εν ταις ημεραις ηλειου εντω ισραηλ οτε εκλεισθη ο ουρανοςεπι ετη τρια και μηνας εξ ως εγενετολιμος μεγας επι πασαν την γην 26καιπρος ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλειαςει μη εις σαρεπτα της σιδωνιας προςγυναικα χηραν 27και πολλοι λεπροιησαν εν τω ισραηλ επι ελισαιου τουπροφητου και ουδεις αυτων εκαθαρισθηει μη ναιμαν ο συρος 28και επλησθησανπαντες θυμου εν τη συναγωγη ακουοντεςταυτα 29και ανασταντες εξεβαλον αυτονεξω της πολεως και ηγαγον αυτονεως οφρυος του ορους εφ ου η πολιςωκοδομητο αυτων ωστε κατακρημνισαιαυτον 30αυτος δε διελθων δια μεσουαυτων επορευετο 31και κατηλθεν ειςκαφαρναουμ πολιν της γαλιλαιας και ηνδιδασκων αυτους εν τοις σαββασιν 32καιεξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν

Lukas 4.33–41 20

εξουσια ην ο λογος αυτου 33και εν τησυναγωγη ην ανθρωπος εχων πνευμαδαιμονιου ακαθαρτου και ανεκραξενφωνη μεγαλη 34 εα τι ημιν και σοι ιησουναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σετις ει ο αγιος του θεου 35και επετιμησεναυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι καιεξελθε απ αυτου και ριψαν αυτον τοδαιμονιον εις το μεσον εξηλθεν απ αυτουμηδεν βλαψαν αυτον 36και εγενετοθαμβος επι παντας και συνελαλουν προςαλληλους λεγοντες τις ο λογος ουτος οτιεν εξουσια και δυναμει επιτασσει τοιςακαθαρτοις πνευμασιν και εξερχονται37και εξεπορευετο ηχος περι αυτου ειςπαντα τοπον της περιχωρου 38ανασταςδε απο της συναγωγης εισηλθεν ειςτην οικιαν σιμωνος πενθερα δε τουσιμωνος ην συνεχομενη πυρετω μεγαλωκαι ηρωτησαν αυτον περι αυτης 39καιεπιστας επανω αυτης επετιμησεν τωπυρετω και αφηκεν αυτην παραχρημα δεαναστασα διηκονει αυτοις 40δυνοντος δετου ηλιου παντες οσοι ειχον ασθενουνταςνοσοις ποικιλαις ηγαγον αυτους προςαυτον ο δε ενι εκαστω αυτων τας χειραςεπιτιθεις εθεραπευεν αυτους 41 εξηρχοντοδε και δαιμονια απο πολλων κραυγαζοντα

Lukas 4.42–5.5 21

και λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου καιεπιτιμων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδεισαντον χριστον αυτον ειναι 42γενομενης δεημερας εξελθων επορευθη εις ερημοντοπον και οι οχλοι επεζητουν αυτον καιηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον τουμη πορευεσθαι απ αυτων 43ο δε ειπενπρος αυτους οτι και ταις ετεραις πολεσινευαγγελισασθαι με δει την βασιλειαντου θεου οτι επι τουτο απεσταλην 44καιην κηρυσσων εις τας συναγωγας τηςγαλιλαιας

51 εγενετο δε εν τω τον οχλονεπικεισθαι αυτω και ακουειν τον

λογον του θεου και αυτος ην εστως παρατην λιμνην γεννησαρετ 2και ιδεν δυοπλοιαρια εστωτα παρα την λιμνην οι δεαλεεις απ αυτων αποβαντες επλυναν ταδικτυα 3 εμβας δε εις εν των πλοιων οην σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο τηςγης επαναγαγειν ολιγον καθισας δεεν τω πλοιω εδιδασκεν τους οχλους4ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προςτον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος καιχαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν 5καιαποκριθεις σιμων ειπεν επιστατα δι οληςνυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομενεπι δε τω ρηματι σου χαλασω τα δικτυα

Lukas 5.6–14 226και τουτο ποιησαντες συνεκλεισανπληθος ιχθυων πολυ διερρησσετο δετα δικτυα αυτων 7και κατενευσαντοις μετοχοις εν τω ετερω πλοιω τουελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθανκαι επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστεβυθιζεσθαι αυτα 8 ιδων δε σιμων πετροςπροσεπεσεν τοις γονασιν ιησου λεγωνεξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμικυριε 9θαμβος γαρ περιεσχεν αυτον καιπαντας τους συν αυτω επι τη αγρα τωνιχθυων ν συνελαβον 10ομοιως δε καιιακωβον και ιωαννην υιους ζεβεδαιουοι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπενπρος τον σιμωνα ο ιησους μη φοβουαπο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων11και καταγαγοντες τα πλοια επι την γηναφεντες παντα ηκολουθησαν αυτω 12καιεγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια τωνπολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπραςιδων δε τον ιησουν πεσων επι προσωπονεδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θεληςδυνασαι με καθαρισαι 13και εκτειναςτην χειρα ηψατο αυτου ειπων θελωκαθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεναπ αυτου 14και αυτος παρηγγειλεν αυτωμηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξονσεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι

Lukas 5.15–22 23

του καθαρισμου σου καθως προσεταξενμωυσης εις μαρτυριον αυτοις 15διηρχετοδε μαλλον ο λογος περι αυτου καισυνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν καιθεραπευεσθαι απο των ασθενειων αυτων16αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοιςκαι προσευχομενος 17και εγενετο ενμια των ημερων και αυτος ην διδασκωνκαι ησαν καθημενοι φαρισαιοι καινομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκπασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιαςκαι ιερουσαλημ και δυναμις κυριου ηνεις το ιασθαι αυτον 18και ιδου ανδρεςφεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ηνπαραλελυμενος και εζητουν αυτονεισενεγκειν και θειναι ενωπιον αυτου19και μη ευροντες ποιας εισενεγκωσιναυτον δια τον οχλον αναβαντες επι τοδωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτονσυν τω κλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεντου ιησου 20και ιδων την πιστιν αυτωνειπεν ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαισου 21και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οιγραμματεις και οι φαρισαιοι λεγοντεςτις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τιςδυναται αμαρτιας αφειναι ει μη μονοςο θεος 22 επιγνους δε ο ιησους τουςδιαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν

Lukas 5.23–31 24

προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταιςκαρδιαις υμων 23 τι εστιν ευκοπωτερονειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σουη ειπειν εγειρε και περιπατει 24 ινα δεειδητε οτι ο υιος του ανθρωπου εξουσιανεχει επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεντω παραλελυμενω σοι λεγω εγειρε καιαρας το κλινιδιον σου πορευου εις τονοικον σου 25και παραχρημα ανασταςενωπιον αυτων αρας εφ ο κατεκειτοαπηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζωντον θεον 26και εκστασις ελαβεν απανταςκαι εδοξαζον τον θεον και επλησθησανφοβου λεγοντες οτι ειδομεν παραδοξασημερον 27και μετα ταυτα εξηλθενκαι εθεασατο τελωνην ονοματι λευεινκαθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτωακολουθει μοι 28και καταλιπων παντααναστας ηκολουθει αυτω 29και εποιησενδοχην μεγαλην λευεις αυτω εν τη οικιααυτου και ην οχλος πολυς τελωνων καιαλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι30και εγογγυζον οι φαρισαιοι και οιγραμματεις αυτων προς τους μαθηταςαυτου λεγοντες διατι μετα των τελωνωνκαι αμαρτωλων εσθιετε και πινετε 31καιαποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτουςου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου

Lukas 5.32–6.1 25

αλλα οι κακως εχοντες 32ουκ εληλυθακαλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους ειςμετανοιαν 33οι δε ειπαν προς αυτον οιμαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνακαι δεησεις ποιουνται ομοιως και οιτων φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν καιπινουσιν 34ο δε ιησους ειπεν προς αυτουςμη δυνασθε τους υιους του νυμφωνοςεν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαινηστευσαι 35 ελευσονται δε ημεραι καιοταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτενηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτουςοτι ουδεις επιβλημα απο ιματιου καινουσχισας επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δεμηγε και το καινον σχισει και τω παλαιωου συμφωνησει το επιβλημα το απο τουκαινου 37και ουδεις βαλλει οινον νεονεις ασκους παλαιους ει δε μηγε ρηξειο οινος ο νεος τους ασκους και αυτοςεκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται38αλλα οινον νεον εις ασκους καινουςβλητεον 39και ουδεις πιων παλαιον θελεινεον λεγει γαρ ο παλαιος χρηστος εστιν

61 εγενετο δε εν σαββατωδευτεροπρωτω διαπορευεσθαι

αυτον δια σποριμων και ετιλλον οιμαθηται αυτου τους σταχυας και ησθιον

Lukas 6.2–10 26

ψωχοντες ταις χερσιν 2 τινες δε τωνφαρισαιων ειπον τι ποιειτε ο ουκ εξεστινποιειν τοις σαββασιν 3και αποκριθεις οιησους προς αυτους ειπεν ουδε τουτοανεγνωτε ο εποιησεν δαυειδ οποτεεπεινασεν αυτος και οι μετ αυτου οντες4ως εισηλθεν εις τον οικον του θεουκαι τους αρτους της προθεσεως ελαβενεφαγεν και εδωκεν και τοις μετ αυτουους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη μονουςτους ιερεις 5και ελεγεν αυτοις οτι κυριοςεστιν ο υιος του ανθρωπου και τουσαββατου 6 εγενετο δε εν ετερω σαββατωεισελθειν αυτον εις την συναγωγην καιδιδασκειν και ην ανθρωπος εκει και η χειραυτου η δεξια ην ξηρα 7παρετηρουντοδε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ειεν τω σαββατω θεραπευει ινα ευρωσινκατηγορειν αυτου 8αυτος δε ηδει τουςδιαλογισμους αυτων ειπεν δε τω ανδρι τωξηραν εχοντι την χειρα εγειρε και στηθιεις το μεσον και αναστας εστη 9 ειπενδε ο ιησους προς αυτους επερωτω υμαςει εξεστιν τω σαββατω αγαθοποιησαι ηκακοποιησαι ψυχην σωσαι η απολεσαι10και περιβλεψαμενος παντας αυτουςειπεν αυτω εκτεινον την χειρα σου οδε εποιησεν και απεκατεσταθη η χειρ

Lukas 6.11–20 27

αυτου 11αυτοι δε επλησθησαν ανοιας καιδιελαλουν προς αλληλους τι αν ποιησαιεντω ιησου 12 εγενετο δε εν ταις ημεραιςταυταις εξελθειν αυτον εις το οροςπροσευξασθαι και ην διανυκτερευων εντη προσευχη του θεου 13και οτε εγενετοημερα προσεφωνησεν τους μαθηταςαυτου και εκλεξαμενος απ αυτων δωδεκαους και αποστολους ωνομασεν 14σιμωναον και ωνομασεν πετρον και ανδρεαντον αδελφον αυτου και ιακωβον καιιωαννην και φιλιππον και βαρθολομαιον15και μαθθαιον και θωμαν και ιακωβοναλφαιου και σιμωνα τον καλουμενονζηλωτην 16και ιουδαν ιακωβου καιιουδαν ισκαριωθ ος εγενετο προδοτης17και καταβας μετ αυτων εστη επι τοπουπεδινου και οχλος πολυς μαθητων αυτουκαι πληθος πολυ του λαου απο πασηςτης ιουδαιας και ιερουσαλημ και τηςπαραλιου τυρου και σιδωνος οι ηλθονακουσαι αυτου και ιαθηναι απο τωννοσων αυτων 18και οι ενοχλουμενοι αποπνευματων ακαθαρτων εθεραπευοντο19και πας ο οχλος εζητουν απτεσθαιαυτου οτι δυναμις παρ αυτου εξηρχετοκαι ιατο παντας 20και αυτος επαρας τουςοφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτου

Lukas 6.21–30 28

ελεγεν μακαριοι οι πτωχοι οτι υμετεραεστιν η βασιλεια του θεου 21μακαριοιοι πεινωντες νυν οτι χορτασθησεσθεμακαριοι οι κλαιοντες νυν οτι γελασετε22μακαριοι εστε οταν μισησωσιν υμαςοι ανθρωποι και οταν αφορισωσιν υμαςκαι ονειδισωσιν και εκβαλωσιν το ονομαυμων ως πονηρον ενεκα του υιου τουανθρωπου 23χαρητε εν εκεινη τη ημερακαι σκιρτησατε ιδου γαρ ο μισθος υμωνπολυς εν τω ουρανω κατα τα αυτα γαρεποιουν τοις προφηταις οι πατερες αυτων24πλην ουαι υμιν τοις πλουσιοις οτιαπεχετε την παρακλησιν υμων 25ουαιυμιν οι εμπεπλησμενοι νυν οτι πεινασετεουαι οι γελωντες νυν οτι πενθησετε καικλαυσετε 26ουαι οταν καλως ειπωσινυμας παντες οι ανθρωποι κατα τα αυταγαρ εποιουν τοις ψευδοπροφηταιςοι πατερες αυτων 27αλλα υμιν λεγωτοις ακουουσιν αγαπατε τους εχθρουςυμων καλως ποιειτε τοις μισουσιν υμας28 ευλογειτε τους καταρωμενους υμαςπροσευχεσθε περι των επηρεαζοντωνυμας 29 τω τυπτοντι σε εις την σιαγοναπαρεχε και την αλλην και απο τουαιροντος σου το ιματιον και τον χιτωναμη κωλυσης 30παντι αιτουντι σε διδου

Lukas 6.31–39 29

και απο του αιροντος τα σα μη απαιτει31και καθως θελετε ινα ποιωσιν υμινοι ανθρωποι και υμεις ποιειτε αυτοιςομοιως 32και ει αγαπατε τους αγαπωνταςυμας ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ οιαμαρτωλοι τους αγαπωντας αυτουςαγαπωσιν 33και γαρ εαν αγαθοποιητετους αγαθοποιουντας υμας ποια υμινχαρις εστιν και οι αμαρτωλοι το αυτοποιουσιν 34και εαν δανισητε παρ ωνελπιζετε λαβειν ποια υμιν χαρις εστινκαι αμαρτωλοι αμαρτωλοις δανιζουσινινα απολαβωσιν τα ισα 35πλην αγαπατετους εχθρους υμων και αγαθοποιειτεκαι δανιζετε μηδενα απελπιζοντες καιεσται ο μισθος υμων πολυς και εσεσθευιοι υψιστου οτι αυτος χρηστος εστινεπι τους αχαριστους και πονηρους36γινεσθε οικτιρμονες καθως ο πατηρυμων οικτιρμων εστιν 37και μη κρινετεκαι ου μη κριθητε και μη καταδικαζετεκαι ου μη καταδικασθητε απολυετε καιαπολυθησεσθε 38διδοτε και δοθησεταιυμιν μετρον καλον πεπιεσμενονσεσαλευμενον υπερεκχυννομενονδωσουσιν εις τον κολπον υμων ωγαρ μετρω μετρειτε αντιμετρηθησεταιυμιν 39 ειπεν δε και παραβολην

Lukas 6.40–47 30

αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλονοδηγειν ουχι αμφοτεροι εις βοθυνονεμπεσουνται 40ουκ εστιν μαθητης υπερτον διδασκαλον κατηρτισμενος δε παςεσται ως ο διδασκαλος αυτου 41 τι δεβλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω τουαδελφου σου την δε δοκον την εν τω ιδιωοφθαλμω ου κατανοεις 42πως δυνασαιλεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφεςεκβαλω το καρφος το εν τω οφθαλμωσου αυτος την εν τω οφθαλμω σου δοκονου βλεπων υποκριτα εκβαλε πρωτον τηνδοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτεδιαβλεψεις το καρφος το εν τω οφθαλμωτου αδελφου σου εκβαλειν 43ου γαρ εστινδενδρον καλον ποιουν καρπον σαπρονουδε παλιν δενδρον σαπρον ποιουνκαρπον καλον 44 εκαστον γαρ δενδρονεκ του ιδιου καρπου γινωσκεται ου γαρεξ ακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε εκβατου σταφυλην τρυγωσιν 45ο αγαθοςανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρουτης καρδιας προφερει το αγαθον καιο πονηρος εκ του πονηρου προφερειτο πονηρον εκ γαρ περισσευματοςκαρδιας λαλει το στομα αυτου 46 τι δεμε καλειτε κυριε κυριε και ου ποιειτε αλεγω 47πας ο ερχομενος προς με και

Lukas 6.48–7.6 31

ακουων μου των λογων και ποιων αυτουςυποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιος 48ομοιοςεστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιανος εσκαψεν και εβαθυνεν και εθηκενθεμελιον επι την πετραν πλημμυρης δεγενομενης προσερηξεν ο ποταμος τηοικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαιαυτην δια το καλως οικοδομησθαι αυτην49ο δε ακουσας και μη ποιησας ομοιοςεστιν ανθρωπω οικοδομησαντι οικιαν επιτην γην χωρις θεμελιου η προσερηξεν οποταμος και ευθυς συνεπεσεν και εγενετοτο ρηγμα της οικιας εκεινης μεγα

71 επειδη επληρωσεν παντα τα ρηματααυτου εις τας ακοας του λαου

εισηλθεν εις καφαρναουμ 2 εκατονταρχουδε τινος δουλος κακως εχων ημελλεντελευταν ος ην αυτω εντιμος 3ακουσαςδε περι του ιησου απεστειλεν προς αυτονπρεσβυτερους των ιουδαιων ερωτωναυτον οπως ελθων διασωση τον δουλοναυτου 4οι δε παραγενομενοι προςτον ιησουν ηρωτων αυτον σπουδαιωςλεγοντες οτι αξιος εστιν ω παρεξη τουτο5αγαπα γαρ το εθνος ημων και τηνσυναγωγην αυτος ωκοδομησεν ημιν 6οδε ιησους επορευετο συν αυτοις ηδη δεαυτου ου μακραν απεχοντος απο της

Lukas 7.7–14 32

οικιας επεμψεν φιλους ο εκατονταρχηςλεγων κυριε μη σκυλλου ου γαρ ικανοςειμι ινα υπο την στεγην μου εισελθης7διο ουδε εμαυτον ηξιωσα προς σεελθειν αλλα ειπε λογω και ιαθητω οπαις μου 8και γαρ εγω ανθρωπος ειμιυπο εξουσιαν τασσομενος εχων υπεμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτωπορευθητι και πορευεται και αλλω ερχουκαι ερχεται και τω δουλω μου ποιησοντουτο και ποιει 9ακουσας δε ταυτα οιησους εθαυμασεν αυτον και στραφειςτω ακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγωυμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστινευρον 10και υποστρεψαντες εις τονοικον οι πεμφθεντες ευρον τον δουλονυγιαινοντα 11και εγενετο εν τη εξηςεπορευθη εις πολιν καλουμενην ναινκαι συνεπορευοντο αυτω οι μαθηταιαυτου και ικανοι και οχλος πολυς 12ωςδε ηγγισεν τη πυλη της πολεως και ιδουεξεκομιζετο τεθνηκως μονογενης υιοςτη μητρι αυτου και αυτη ην χηρα καιοχλος της πολεως ικανος ην συν αυτη13και ιδων αυτην ο κυριος εσπλαγχνισθηεπ αυτην και ειπεν αυτη μη κλαιε 14καιπροσελθων ηψατο της σορου οι δεβασταζοντες εστησαν και ειπεν νεανισκε

Lukas 7.15–23 33

σοι λεγω εγερθητι 15και ανεκαθισεν ονεκρος και ηρξατο λαλειν και εδωκεναυτον τη μητρι αυτου 16 ελαβεν δεφοβος απαντας και εδοξαζον τον θεονλεγοντες οτι προφητης μεγας ηγερθηεν ημιν και οτι επεσκεψατο ο θεος τονλαον αυτου 17και εξηλθεν ο λογοςουτος εν ολη τη ιουδαια περι αυτου καιπαση τη περιχωρω 18και απηγγειλανιωαννει οι μαθηται αυτου περι παντωντουτων 19και προσκαλεσαμενος δυοτινας των μαθητων αυτου ο ιωαννηςεπεμψεν προς τον κυριον λεγων συει ο ερχομενος η αλλον προσδοκωμεν20παραγενομενοι δε προς αυτον οιανδρες ειπαν ιωαννης ο βαπτιστηςαπεσταλκεν ημας προς σε λεγων συει ο ερχομενος η αλλον προσδοκωμεν21 εν εκεινη τη ωρα εθεραπευσενπολλους απο νοσων και μαστιγων καιπνευματων πονηρων και τυφλοις πολλοιςεχαρισατο βλεπειν 22και αποκριθειςειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγειλατειωαννει α ειδετε και ηκουσατε οτι τυφλοιαναβλεπουσιν χωλοι περιπατουσιν λεπροικαθαριζονται κωφοι ακουουσιν νεκροιεγειρονται πτωχοι ευαγγελιζονται 23καιμακαριος εστιν ος εαν μη σκανδαλισθη

Lukas 7.24–32 34

εν εμοι 24απελθοντων δε των αγγελωνιωαννου ηρξατο λεγειν προς τουςοχλους περι ιωαννου τι εξεληλυθατεεις την ερημον θεασασθαι καλαμονυπο ανεμου σαλευομενον 25αλλα τιεξεληλυθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοιςιματιοις ημφιεσμενον ιδου οι εν ιματισμωενδοξω και τρυφη υπαρχοντες εν τοιςβασιλειοις εισιν 26αλλα τι εξεληλυθατειδειν προφητην ναι λεγω υμιν καιπερισσοτερον προφητου 27ουτος εστινπερι ου γεγραπται ιδου αποστελλω τοναγγελον μου προ προσωπου σου οςκατασκευασει την οδον σου εμπροσθενσου 28λεγω υμιν μειζων εν γεννητοιςγυναικων προφητης ιωαννου ουδειςεστιν ο δε μικροτερος εν τη βασιλειατου θεου μειζων αυτου εστιν 29καιπας ο λαος ακουσας και οι τελωναιεδικαιωσαν τον θεον βαπτισθεντες τοβαπτισμα ιωαννου 30οι δε φαρισαιοικαι οι νομικοι την βουλην του θεουηθετησαν εις εαυτους μη βαπτισθεντεςυπ αυτου 31 τινι ουν ομοιωσω τουςανθρωπους της γενεας ταυτης και τινιεισιν ομοιοι 32ομοιοι εισιν παιδιοις τοιςεν αγορα καθημενοις και προσφωνουσιναλληλοις λεγοντες ηυλησαμεν υμιν και

Lukas 7.33–41 35

ουκ ωρχησασθε εθρηνησαμεν και ουκεκλαυσατε 33 εληλυθεν γαρ ιωαννηςο βαπτιστης μη εσθιων αρτον μηδεπινων οινον και λεγετε δαιμονιον εχει34 εληλυθεν ο υιος του ανθρωπου εσθιωνκαι πινων και λεγετε ιδου ανθρωποςφαγος και οινοποτης φιλος τελωνων καιαμαρτωλων 35και εδικαιωθη η σοφιααπο των τεκνων αυτης παντων 36ηρωταδε τις αυτον των φαρισαιων ινα φαγημετ αυτου και εισελθων εις τον οικοντου φαρισαιου κατεκλιθη 37και ιδουγυνη ητις ην εν τη πολει αμαρτωλοςκαι επιγνουσα οτι κατακειται εν τη οικιατου φαρισαιου κομισασα αλαβαστρονμυρου 38και στασα οπισω παρα τουςποδας αυτου κλαιουσα τοις δακρυσινηρξατο βρεχειν τους ποδας αυτου καιταις θριξιν της κεφαλης αυτης εξεμαξενκαι κατεφιλει τους ποδας αυτου καιηλειφεν τω μυρω 39 ιδων δε ο φαρισαιοςο καλεσας αυτον ειπεν εν εαυτω λεγωνουτος ει ην προφητης εγινωσκεν αν τιςκαι ποταπη η γυνη ητις απτεται αυτουοτι αμαρτωλος εστιν 40και αποκριθειςο ιησους ειπεν προς αυτον σιμων εχωσοι τι ειπειν ο δε διδασκαλε ειπε φησιν41δυο χρεοφειλεται ησαν δανιστη τινι

Lukas 7.42–8.1 36

ο εις ωφειλεν δηναρια πεντακοσια οδε ετερος πεντηκοντα 42μη εχοντωναυτων αποδουναι αμφοτεροις εχαρισατοτις ουν αυτων πλειον αγαπησει αυτον43αποκριθεις σιμων ειπεν υπολαμβανωοτι ω το πλειον εχαρισατο ο δε ειπεναυτω ορθως εκρινας 44και στραφειςπρος την γυναικα τω σιμωνι εφη βλεπειςταυτην την γυναικα εισηλθον σου ειςτην οικιαν υδωρ μου επι τους ποδας ουκεδωκας αυτη δε τοις δακρυσιν εβρεξενμου τους ποδας και ταις θριξιν αυτηςεξεμαξεν 45φιλημα μοι ουκ εδωκαςαυτη δε αφ ης εισηλθον ου διελειπενκαταφιλουσα μου τους ποδας 46 ελαιωτην κεφαλην μου ουκ ηλειψας αυτη δεμυρω ηλειψεν μου τους ποδας 47ου χαρινλεγω σοι αφεωνται αυτης αι αμαρτιαι αιπολλαι οτι ηγαπησεν πολυ ω δε ολιγοναφιεται ολιγον αγαπα 48 ειπεν δε αυτηαφεωνται σου αι αμαρτιαι 49και ηρξαντοοι συνανακειμενοι λεγειν εν εαυτοις τιςουτος εστιν ος και αμαρτιας αφιησιν50 ειπεν δε προς την γυναικα η πιστις σουσεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην

81και εγενετο εν τω καθεξης καιαυτος διωδευεν κατα πολιν και

κωμην κηρυσσων και ευαγγελιζομενος

Lukas 8.2–10 37

την βασιλειαν του θεου και οι δωδεκασυν αυτω 2και γυναικες τινες αιησαν τεθεραπευμεναι απο πνευματωνπονηρων και ασθενειων μαρια ηκαλουμενη μαγδαληνη αφ ης δαιμονιαεπτα εξεληλυθει 3και ιωαννα γυνη χουζαεπιτροπου ηρωδου και σουσαννα καιετεραι πολλαι αιτινες διηκονουν αυτοιςεκ των υπαρχοντων αυταις 4συνιοντοςδε οχλου πολλου και των κατα πολινεπιπορευομενων προς αυτον ειπεν διαπαραβολης 5 εξηλθεν ο σπειρων τουσπειραι τον σπορον αυτου και εν τωσπειρειν αυτον ο μεν επεσεν παρα τηνοδον και κατεπατηθη και τα πετεινα τουουρανου κατεφαγεν αυτο 6και ετερονκατεπεσεν επι την πετραν και φυενεξηρανθη δια το μη εχειν ικμαδα 7καιετερον επεσεν εν μεσω των ακανθωνκαι συμφυεισαι αι ακανθαι απεπνιξαναυτο 8και ετερον επεσεν εις την γηντην αγαθην και φυεν εποιησεν καρπονεκατονταπλασιονα ταυτα λεγων εφωνει οεχων ωτα ακουειν ακουετω 9 επηρωτωνδε αυτον οι μαθηται αυτου τις αυτη ειηη παραβολη 10ο δε ειπεν υμιν δεδοταιγνωναι τα μυστηρια της βασιλειας τουθεου τοις δε λοιποις εν παραβολαις ινα

Lukas 8.11–18 38

βλεποντες μη βλεπωσιν και ακουοντεςμη συνιωσιν 11 εστιν δε αυτη η παραβοληο σπορος εστιν ο λογος του θεου 12οιδε παρα την οδον εισιν οι ακουσαντεςειτα ερχεται ο διαβολος και αιρει τονλογον απο της καρδιας αυτων ιναμη πιστευσαντες σωθωσιν 13οι δε επιτην πετραν οι οταν ακουσωσιν μεταχαρας δεχονται τον λογον και ουτοιριζαν ουκ εχουσιν οι προς καιρονπιστευουσιν και εν καιρω πειρασμουαφιστανται 14 το δε εις τας ακανθαςπεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντες και υπομεριμνων και πλουτου και ηδονων τουβιου πορευομενοι συνπνιγονται και ουτελεσφορουσιν 15 το δε εν τη καλη γηουτοι εισιν οιτινες εν καρδια καλη καιαγαθη ακουσαντες τον λογον κατεχουσινκαι καρποφορουσιν εν υπομονη 16ουδειςδε λυχνον αψας καλυπτει αυτον σκευει ηυποκατω κλινης τιθησιν αλλ επι λυχνιαςτιθησιν ινα οι εισπορευομενοι βλεπωσιντο φως 17ου γαρ εστιν κρυπτον ο ουφανερον γενησεται ουδε αποκρυφονο ου μη γνωσθη και εις φανερον ελθη18βλεπετε ουν πως ακουετε ος αν γαρεχη δοθησεται αυτω και ος αν μη εχηκαι ο δοκει εχειν αρθησεται απ αυτου

Lukas 8.19–27 3919παρεγενετο δε προς αυτον η μητηραυτου και οι αδελφοι αυτου και ουκηδυναντο συντυχειν αυτω δια τον οχλον20απηγγελη δε αυτω η μητηρ σου καιοι αδελφοι σου εστηκασιν εξω ιδεινθελοντες σε 21ο δε αποκριθεις ειπενπρος αυτους μητηρ μου και αδελφοιμου ουτοι εισιν οι τον λογον του θεουακουοντες και ποιουντες 22 εγενετο δεεν μια των ημερων και αυτος ενεβηεις πλοιον και οι μαθηται αυτου καιειπεν προς αυτους διελθωμεν εις τοπεραν της λιμνης και ανηχθησαν23πλεοντων δε αυτων αφυπνωσεν καικατεβη λαιλαψ ανεμου εις την λιμνηνκαι συνεπληρουντο και εκινδυνευον24προσελθοντες δε διηγειραν αυτονλεγοντες επιστατα επιστατα απολλυμεθαο δε διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω καιτω κλυδωνι του υδατος και επαυσαντοκαι εγενετο γαληνη 25 ειπεν δε αυτοιςπου η πιστις υμων φοβηθεντες δεεθαυμασαν λεγοντες προς αλληλους τιςαρα ουτος εστιν οτι και τοις ανεμοιςεπιτασσει και τω υδατι και υπακουουσιναυτω 26και κατεπλευσαν εις την χωραντων γερασηνων ητις εστιν αντιπερατης γαλιλαιας 27 εξελθοντι δε αυτω επι

Lukas 8.28–34 40

την γην υπηντησεν ανηρ τις εκ τηςπολεως εχων δαιμονια και χρονω ικανωουκ ενεδυσατο ιματιον και εν οικια ουκεμενεν αλλ εν τοις μνημασιν 28 ιδων δετον ιησουν ανακραξας προσεπεσεν αυτωκαι φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοιιησου υιε του θεου του υψιστου δεομαισου μη με βασανισης 29παρηγγελλενγαρ τω πνευματι τω ακαθαρτω εξελθειναπο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοιςσυνηρπακει αυτον και εδεσμευετοαλυσεσιν και πεδαις φυλασσομενοςκαι διαρρησσων τα δεσμα ηλαυνετουπο του δαιμονιου εις τας ερημους30 επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους λεγωντι σοι ονομα εστιν ο δε ειπεν λεγιωνοτι εισηλθεν δαιμονια πολλα εις αυτον31και παρεκαλουν αυτον ινα μη επιταξηαυτοις εις την αβυσσον απελθειν 32ην δεεκει αγελη χοιρων ικανων βοσκομενωνεν τω ορει και παρεκαλεσαν αυτον ιναεπιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθεινκαι επετρεψεν αυτοις 33 εξελθοντα δε ταδαιμονια απο του ανθρωπου εισηλθονεις τους χοιρους και ωρμησεν η αγεληκατα του κρημνου εις την λιμνην καιαπεπνιγη 34 ιδοντες δε οι βοσκοντες τογεγονος εφυγον και απηγγειλαν εις την

Lukas 8.35–42 41

πολιν και εις τους αγρους 35 εξηλθονδε ιδειν το γεγονος και ηλθον προςτον ιησουν και ευρον καθημενον τονανθρωπον αφ ου τα δαιμονια εξηλθενιματισμενον και σωφρονουντα παρατους ποδας του ιησου και εφοβηθησαν36απηγγειλαν δε αυτοις οι ιδοντες πωςεσωθη ο δαιμονισθεις 37και ηρωτησεναυτον απαν το πληθος της περιχωρουτων γεργεσηνων απελθειν απ αυτωνοτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτος δεεμβας εις πλοιον υπεστρεψεν 38 εδεετοδε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθειτα δαιμονια ειναι συν αυτω απελυσενδε αυτον λεγων 39υποστρεφε εις τονοικον σου και διηγου οσα σοι εποιησενο θεος και απηλθεν καθ ολην την πολινκηρυσσων οσα εποιησεν αυτω ο ιησους40 εγενετο δε εν τω υποστρεφειν τονιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλος ησανγαρ παντες προσδοκωντες αυτον 41καιιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαειρος καιαυτος αρχων της συναγωγης υπηρχενκαι πεσων παρα τους ποδας ιησουπαρεκαλει αυτον εισελθειν εις τονοικον αυτου 42οτι θυγατηρ μονογενηςην αυτω ως ετων δωδεκα και αυτηαπεθνησκεν εν δε τω υπαγειν αυτον

Lukas 8.43–51 42

οι οχλοι συνεπνιγον αυτον 43και γυνηουσα εν ρυσει αιματος απο ετων δωδεκαητις ιατροις προσαναλωσασα ολοντον βιον ουκ ισχυσεν απ ουδενοςθεραπευθηναι 44προσελθουσα οπισθενηψατο του κρασπεδου του ιματιουαυτου και παραχρημα εστη η ρυσις τουαιματος αυτης 45και ειπεν ο ιησους τις οαψαμενος μου αρνουμενων δε παντωνειπεν ο πετρος και οι συν αυτω επισταταοι οχλοι συνεχουσιν σε και αποθλιβουσιν46ο δε ιησους ειπεν ηψατο μου τις εγωγαρ εγνων δυναμιν εξεληλυθυιαν απεμου 47 ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθεντρεμουσα ηλθεν και προσπεσουσα αυτωδι ην αιτιαν ηψατο αυτου απηγγειλενενωπιον παντος του λαου και ως ιαθηπαραχρημα 48ο δε ειπεν αυτη θυγατερη πιστις σου σεσωκεν σε πορευου ειςειρηνην 49 ετι αυτου λαλουντος ερχεταιτις παρα του αρχισυναγωγου λεγωνοτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου μηκετισκυλλε τον διδασκαλον 50ο δε ιησουςακουσας απεκριθη αυτω μη φοβου μονονπιστευσον και σωθησεται 51 ελθων δε ειςτην οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν τινασυν αυτω ει μη πετρον και ιωαννην καιιακωβον και τον πατερα της παιδος και

Lukas 8.52–9.7 43

την μητερα 52 εκλαιον δε παντες καιεκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετεουκ απεθανεν αλλα καθευδει 53καικατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανεν54αυτος δε κρατησας της χειρος αυτηςεφωνησεν λεγων η παις εγειρου 55καιεπεστρεψεν το πνευμα αυτης και ανεστηπαραχρημα και διεταξεν αυτη δοθηναιφαγειν 56και εξεστησαν οι γονεις αυτηςο δε παρηγγειλεν αυτοις μηδενι ειπειν τογεγονος

91συνκαλεσαμενος δε τους δωδεκαεδωκεν αυτοις δυναμιν και εξουσιαν

επι παντα τα δαιμονια και νοσουςθεραπευειν 2και απεστειλεν αυτουςκηρυσσειν την βασιλειαν του θεου καιιασθαι 3και ειπεν προς αυτους μηδεναιρετε εις την οδον μητε ραβδον μητεπηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητεανα δυο χιτωνας εχειν 4και εις ην ανοικιαν εισελθητε εκει μενετε και εκειθενεξερχεσθε 5και οσοι αν μη δεχωνταιυμας εξερχομενοι απο της πολεωςεκεινης και τον κονιορτον απο τωνποδων υμων αποτινασσετε εις μαρτυριονεπ αυτους 6 εξερχομενοι δε διηρχοντοκατα τας κωμας ευαγγελιζομενοι καιθεραπευοντες πανταχου 7ηκουσεν δε

Lukas 9.8–14 44

ηρωδης ο τετρααρχης τα γινομεναπαντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υποτινων οτι ιωαννης ηγερθη εκ νεκρων8υπο τινων δε οτι ηλειας εφανη αλλωνδε οτι προφητης τις των αρχαιωνανεστη 9 ειπεν δε ηρωδης ιωαννην εγωαπεκεφαλισα τις δε εστιν ουτος περι ουακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον10και υποστρεψαντες οι αποστολοιδιηγησαντο αυτω οσα εποιησαν καιπαραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατιδιαν εις πολιν καλουμενην βηθσαιδα 11οιδε οχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτωκαι αποδεξαμενος αυτους ελαλει αυτοιςπερι της βασιλειας του θεου και τουςχρειαν εχοντας θεραπειας ιατο 12η δεημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντες δε οιδωδεκα ειπον αυτω απολυσον τον οχλονινα πορευθεντες εις τας κυκλω κωμαςκαι αγρους καταλυσωσιν και ευρωσινεπισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν13 ειπεν δε προς αυτους δοτε αυτοιςφαγειν υμεις οι δε ειπαν ουκ εισιν ημινπλειον η αρτοι πεντε και ιχθυες δυο ειμητι πορευθεντες ημεις αγορασωμεν ειςπαντα τον λαον τουτον βρωματα 14ησανδε ωσει ανδρες πεντακισχιλιοι ειπεν δεπρος τους μαθητας αυτου κατακλινατε

Lukas 9.15–24 45

αυτους κλισιας ανα πεντηκοντα 15καιεποιησαν ουτως και κατεκλιναν απαντας16λαβων δε τους πεντε αρτους και τουςδυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανονευλογησεν αυτους και κατεκλασεν καιεδιδου τοις μαθηταις παραθειναι τωοχλω 17και εφαγον και εχορτασθησανπαντες και ηρθη το περισσευσαν αυτοιςκλασματων κοφινοι δωδεκα 18και εγενετοεν τω ειναι αυτον προσευχομενον καταμονας συνησαν αυτω οι μαθηται καιεπηρωτησεν αυτους λεγων τινα με οιοχλοι λεγουσιν ειναι 19οι δε αποκριθεντεςειπαν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοιδε ηλειαν αλλοι δε οτι προφητης τιςτων αρχαιων ανεστη 20 ειπεν δε αυτοιςυμεις δε τινα με λεγετε ειναι πετρος δεαποκριθεις ειπεν τον χριστον του θεου21ο δε επιτιμησας αυτοις παρηγγειλενμηδενι λεγειν τουτο 22 ειπων οτι δει τονυιον του ανθρωπου πολλα παθειν καιαποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερωνκαι αρχιερεων και γραμματεων καιαποκτανθηναι και τη τριτη ημεραεγερθηναι 23 ελεγεν δε προς παντας ει τιςθελει οπισω μου ερχεσθαι αρνησασθωεαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καθημεραν και ακολουθειτω μοι 24ος γαρ εαν

Lukas 9.25–33 46

θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσειαυτην ος δ αν απολεση την ψυχηναυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην25 τι γαρ ωφελειται ανθρωπος κερδησαςτον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσαςη ζημιωθεις 26ος γαρ αν επαισχυνθημε και τους εμους λογους τουτον ουιος του ανθρωπου επαισχυνθησεταιοταν ελθη εν τη δοξη αυτου και τουπατρος και των αγιων αγγελων 27λεγωδε υμιν αληθως εισιν τινες των αυτουεστηκοτων οι ου μη γευσωνται θανατουεως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου28 εγενετο δε μετα τους λογους τουτουςωσει ημεραι οκτω και παραλαβων πετρονκαι ιωαννην και ιακωβον ανεβη εις τοορος προσευξασθαι 29και εγενετο εντω προσευχεσθαι αυτον το ειδος τουπροσωπου αυτου ετερον και ο ιματισμοςαυτου λευκος εξαστραπτων 30και ιδουανδρες δυο συνελαλουν αυτω οιτινεςησαν μωυσης και ηλειας 31οι οφθεντεςεν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ηνημελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ 32ο δεπετρος και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοιυπνω διαγρηγορησαντες δε ειδαν τηνδοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τουςσυνεστωτας αυτω 33και εγενετο εν τω

Lukas 9.34–41 47

διαχωριζεσθαι αυτους απ αυτου ειπεν οπετρος προς τον ιησουν επιστατα καλονεστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμενσκηνας τρεις μιαν σοι και μιαν μωυσεικαι μιαν ηλεια μη ειδως ο λεγει 34 ταυταδε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη καιεπεσκιαζεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τωεισελθειν αυτους εις την νεφελην 35καιφωνη εγενετο εκ της νεφελης λεγουσαουτος εστιν ο υιος μου ο εκλελεγμενοςαυτου ακουετε 36και εν τω γενεσθαιτην φωνην ευρεθη ιησους μονος καιαυτοι εσιγησαν και ουδενι απηγγειλαν ενεκειναις ταις ημεραις ουδεν ων εωρακαν37 εγενετο δε τη εξης ημερα κατελθοντωναυτων απο του ορους συνηντησεν αυτωοχλος πολυς 38και ιδου ανηρ απο τουοχλου εβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαισου επιβλεψαι επι τον υιον μου οτιμονογενης μοι εστιν 39και ιδου πνευμαλαμβανει αυτον και εξαιφνης κραζει καισπαρασσει αυτον μετα αφρου και μογιςαποχωρει απ αυτου συντριβον αυτον40και εδεηθην των μαθητων σου ιναεκβαλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησαν41αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεααπιστος και διεστραμμενη εως ποτεεσομαι προς υμας και ανεξομαι υμων

Lukas 9.42–49 48

προσαγαγε ωδε τον υιον σου 42 ετι δεπροσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον τοδαιμονιον και συνεσπαραξεν επετιμησενδε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτω καιιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τωπατρι αυτου 43 εξεπλησσοντο δε παντεςεπι τη μεγαλειοτητι του θεου παντωνδε θαυμαζοντων επι πασιν οις εποιειειπεν προς τους μαθητας αυτου 44θεσθευμεις εις τα ωτα υμων τους λογουςτουτους ο γαρ υιος του ανθρωπου μελλειπαραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων45οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο καιην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ιναμη αισθωνται αυτο και εφοβουντοερωτησαι αυτον περι του ρηματος τουτου46 εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις τοτις αν ειη μειζων αυτων 47ο δε ιησουςειδως τον διαλογισμον της καρδιας αυτωνεπιλαβομενος παιδιου εστησεν αυτο παρεαυτω 48και ειπεν αυτοις ος εαν δεξηταιτουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμεδεχεται και ος αν εμε δεξηται δεχεταιτον αποστειλαντα με ο γαρ μικροτεροςεν πασιν υμιν υπαρχων ουτος εστινμεγας 49αποκριθεις δε ο ιωαννης ειπενεπιστατα ειδομεν τινα επι τω ονοματι σουεκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυσαμεν

Lukas 9.50–60 49

αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων50 ειπεν δε προς αυτον ιησους μη κωλυετεος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμωνεστιν 51 εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαιτας ημερας της αναλημψεως αυτου καιαυτος το προσωπον αυτου εστηρισεντου πορευεσθαι εις ιερουσαλημ 52καιαπεστειλεν αγγελους προ προσωπουαυτου και πορευθεντες εισηλθον εις πολινσαμαριτων ωστε ετοιμασαι αυτω 53καιουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωποναυτου ην πορευομενον εις ιερουσαλημ54 ιδοντες δε οι μαθηται ιακωβος καιιωαννης ειπαν κυριε θελεις ειπωμεν πυρκαταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαιαυτους 55στραφεις δε επετιμησεν αυτοις56και επορευθησαν εις ετεραν κωμην57και πορευομενων αυτων εν τη οδωειπεν τις προς αυτον ακολουθησω σοιοπου αν απερχη 58και ειπεν αυτω οιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν καιτα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις οδε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που τηνκεφαλην κλινη 59 ειπεν δε προς ετερονακολουθει μοι ο δε ειπεν επιτρεψον μοιπρωτον απελθοντι θαψαι τον πατεραμου 60 ειπεν δε αυτω αφες τους νεκρουςθαψαι τους εαυτων νεκρους συ δε

Lukas 9.61–10.7 50

απελθων διαγγελλε την βασιλειαν τουθεου 61 ειπεν δε και ετερος ακολουθησωσοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοιαποταξασθαι τοις εις τον οικον μου62 ειπεν δε προς αυτον ο ιησους ουδειςεπιβαλων την χειρα αυτου επ αροτρονκαι βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν τηβασιλεια του θεου

101μετα δε ταυτα ανεδειξεν οκυριος και ετερους εβδομηκοντα

και απεστειλεν αυτους ανα δυο προπροσωπου αυτου εις πασαν πολιν καιτοπον ου ημελλεν αυτος ερχεσθαι2 ελεγεν δε προς αυτους ο μεν θερισμοςπολυς οι δε εργαται ολιγοι δεηθητε ουντου κυριου του θερισμου οπως εργαταςεκβαλη εις τον θερισμον αυτου 3υπαγετειδου αποστελλω υμας ως αρνας εν μεσωλυκων 4μη βασταζετε βαλλαντιον μηπηραν μη υποδηματα μηδενα κατα τηνοδον ασπασησθε 5 εις ην δ αν εισελθητεοικιαν πρωτον λεγετε ειρηνη τω οικωτουτω 6και εαν εκει η υιος ειρηνηςεπαναπαησεται επ αυτον η ειρηνη υμωνει δε μηγε εφ υμας ανακαμψει 7 εν αυτηδε τη οικια μενετε εσθοντες και πινοντεςτα παρ αυτων αξιος γαρ ο εργατης τουμισθου αυτου μη μεταβαινετε εξ οικιας εις

Lukas 10.8–18 51

οικιαν 8και εις ην αν πολιν εισερχησθε καιδεχωνται υμας εσθιετε τα παρατιθεμεναυμιν 9και θεραπευετε τους εν αυτηασθενεις και λεγετε αυτοις ηγγικεν εφυμας η βασιλεια του θεου 10 εις ην δ ανπολιν εισελθητε και μη δεχωνται υμαςεξελθοντες εις τας πλατειας αυτης ειπατε11και τον κονιορτον τον κολληθενταημιν εκ της πολεως υμων εις τουςποδας απομασσομεθα υμιν πλην τουτογινωσκετε οτι ηγγικεν η βασιλεια τουθεου 12λεγω δε υμιν οτι σοδομοις εν τηημερα εκεινη ανεκτοτερον εσται η τηπολει εκεινη 13ουαι σοι χοραζειν ουαισοι βηθσαιδα οτι ει εν τυρω και σιδωνιεγενηθησαν αι δυναμεις αι γενομεναιεν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδωκαθημενοι μετενοησαν 14πλην τυρωκαι σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν τηκρισει η υμιν 15και συ καφαρναουμ μηεως ουρανου υψωθηση εως του αδουκαταβιβασθηση 16ο ακουων υμων εμουακουει και ο αθετων υμας εμε αθετει ο δεεμε αθετων αθετει τον αποστειλαντα με17υπεστρεψαν δε οι εβδομηκοντα μεταχαρας λεγοντες κυριε και τα δαιμονιαυποτασσεται ημιν εν τω ονοματι σου18 ειπεν δε αυτοις εθεωρουν τον σαταναν

Lukas 10.19–25 52

ως αστραπην εκ του ουρανου πεσοντα19 ιδου δεδωκα υμιν την εξουσιαν τουπατειν επανω οφεων και σκορπιων καιεπι πασαν την δυναμιν του εχθρου καιουδεν ημας ου μη αδικησει 20πλην εντουτω μη χαιρετε οτι τα πνευματα υμινυποτασσεται χαιρετε δε οτι τα ονοματαυμων ενγεγραπται εν τοις ουρανοις 21 εναυτη τη ωρα ηγαλλιασατο εν τω πνευματιτω αγιω και ειπεν εξομολογουμαι σοιπατερ κυριε του ουρανου και της γηςοτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων καισυνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοιςναι ο πατηρ οτι ουτως εγενετο ευδοκιαεμπροσθεν σου 22και στραφεις προς τουςμαθητας ειπεν παντα μοι παρεδοθη υποτου πατρος μου και ουδεις γινωσκει τιςεστιν ο υιος ει μη ο πατηρ και τις εστιν οπατηρ ει μη ο υιος και ω εαν βουληταιο υιος αποκαλυψαι 23και στραφεις προςτους μαθητας κατ ιδιαν ειπεν μακαριοι οιοφθαλμοι οι βλεποντες α βλεπετε 24λεγωγαρ υμιν οτι πολλοι προφηται και βασιλειςηθελησαν ιδειν α υμεις βλεπετε και ουκιδαν και ακουσαι α ακουετε και ουκηκουσαν 25και ιδου νομικος τις ανεστηεκπειραζων αυτον λεγων διδασκαλε τιποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω

Lukas 10.26–35 5326ο δε ειπεν προς αυτον εν τω νομωτι γεγραπται πως αναγινωσκεις 27ο δεαποκριθεις ειπεν αγαπησεις κυριον τονθεον σου εξ ολης της καρδιας σου καιεν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη ισχυισου και εν ολη τη διανοια σου και τονπλησιον σου ως σεαυτον 28 ειπεν δεαυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει καιζηση 29ο δε θελων δικαιωσαι εαυτονειπεν προς τον ιησουν και τις εστιν μουπλησιον 30υπολαβων ο ιησους ειπενανθρωπος τις κατεβαινεν απο ιερουσαλημεις ιερειχω και λησταις περιεπεσεν οι καιεκδυσαντες αυτον και πληγας επιθεντεςαπηλθον αφεντες ημιθανη 31κατασυγκυριαν δε ιερευς τις κατεβαινενεν τη οδω εκεινη και ιδων αυτοναντιπαρηλθεν 32ομοιως δε και λευειτηςγενομενος κατα τον τοπον ελθωνκαι ιδων αντιπαρηλθεν 33σαμαριτηςδε τις οδευων ηλθεν κατ αυτον καιιδων εσπλαγχνισθη 34και προσελθωνκατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεωνελαιον και οινον επιβιβασας δε αυτονεπι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτον ειςπανδοχιον και επεμεληθη αυτου 35και επιτην αυριον εκβαλων δυο δηναρια εδωκεντω πανδοχει και ειπεν επιμεληθητι αυτου

Lukas 10.36–11.2 54

και ο τι αν προσδαπανησης εγω εν τωεπανερχεσθαι με αποδωσω σοι 36 τιςτουτων των τριων πλησιον δοκει σοιγεγονεναι του εμπεσοντος εις τουςληστας 37ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεοςμετ αυτου ειπεν δε αυτω ο ιησουςπορευου και συ ποιει ομοιως 38 εγενετοδε εν τω πορευεσθαι αυτους και αυτοςεισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τιςονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον εις τηνοικιαν 39και τηδε ην αδελφη καλουμενημαριαμ η και παρακαθεσθεισα προς τουςποδας του κυριου ηκουεν τον λογοναυτου 40η δε μαρθα περιεσπατο περιπολλην διακονιαν επιστασα δε ειπεν κυριεου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονην μεκατελιπεν διακονειν ειπον ουν αυτη ιναμοι συναντιλαβηται 41αποκριθεις δε ειπεναυτη ο κυριος μαρθα μαρθα μεριμνας καιθορυβαζη περι πολλα 42 ενος δε εστινχρεια μαρια γαρ την αγαθην μεριδαεξελεξατο ητις ουκ αφαιρεθησεται αυτης

111και εγενετο εν τω ειναι αυτονεν τοπω τινι προσευχομενον

ως επαυσατο ειπεν τις των μαθητωναυτου προς αυτον κυριε διδαξον ημαςπροσευχεσθαι καθως και ιωαννηςεδιδαξεν τους μαθητας αυτου 2 ειπεν

Lukas 11.3–12 55

δε αυτοις οταν προσευχησθε λεγετεπατερ αγιασθητω το ονομα σου ελθατωη βασιλεια σου 3 τον αρτον ημων τονεπιουσιον διδου ημιν το καθ ημεραν 4καιαφες ημιν τας αμαρτιας ημων και γαραυτοι αφιομεν παντι οφειλοντι ημιν καιμη εισενεγκης ημας εις πειρασμον 5καιειπεν προς αυτους τις εξ υμων εξει φιλονκαι πορευσεται προς αυτον μεσονυκτιουκαι ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρειςαρτους 6 επειδη φιλος μου παρεγενετο εξοδου προς με και ουκ εχω ο παραθησωαυτω 7κακεινος εσωθεν αποκριθειςειπη μη μοι κοπους παρεχε ηδη η θυρακεκλεισται και τα παιδια μου μετ εμουεις την κοιτην εισιν ου δυναμαι ανασταςδουναι σοι 8λεγω υμιν ει και ου δωσειαυτω αναστας δια το ειναι φιλον αυτουδια γε την αναιδιαν αυτου εγερθεις δωσειαυτω οσων χρηζει 9καγω υμιν λεγωαιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε καιευρησετε κρουετε και ανοιχθησεται υμιν10πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητωνευρισκει και τω κρουοντι ανοιχησεται11 τινα δε εξ υμων τον πατερα αιτησειο υιος αρτον μη λιθον επιδωσει αυτωη και ιχθυν μη αντι ιχθυος οφιν αυτωεπιδωσει 12η και αιτησει ωον μη επιδωσει

Lukas 11.13–22 56

αυτω σκορπιον 13 ει ουν υμεις πονηροιυπαρχοντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναιτοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρο εξ ουρανου δωσει πνευμα αγιον τοιςαιτουσιν αυτον 14και ην εκβαλλωνδαιμονιον και αυτο ην κωφον εγενετοδε του δαιμονιου εξελθοντος ελαλησεν οκωφος και εθαυμασαν οι οχλοι 15 τινεςδε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ τωαρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει ταδαιμονια 16 ετεροι δε πειραζοντες σημειονεξ ουρανου εζητουν παρ αυτου 17αυτοςδε ειδως αυτων τα διανοηματα ειπεναυτοις πασα βασιλεια διαμερισθεισαεφ εαυτην ερημουται και οικος επιοικον πιπτει 18 ει δε και ο σατανας εφεαυτον διεμερισθη πως σταθησεται ηβασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλεκβαλλειν με τα δαιμονια 19 ει δε εγωεν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οιυιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτοαυτοι κριται εσονται υμων 20 ει δε ενδακτυλω θεου εκβαλλω τα δαιμονιααρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια τουθεου 21οταν ο ισχυρος καθωπλισμενοςφυλασση την εαυτου αυλην εν ειρηνηεστιν τα υπαρχοντα αυτου 22 επαν δεισχυροτερος αυτου επελθων νικηση

Lukas 11.23–31 57

αυτον την πανοπλιαν αυτου αιρει εφ ηεπεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν23ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστινκαι ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει24οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθηαπο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρωντοπων ζητουν αναπαυσιν και μη ευρισκονλεγει υποστρεψω εις τον οικον μουοθεν εξηλθον 25και ελθον ευρισκεισεσαρωμενον και κεκοσμημενον 26 τοτεπορευεται και παραλαμβανει ετεραπνευματα πονηροτερα εαυτου επτα καιεισελθοντα κατοικει εκει και γινεται ταεσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονατων πρωτων 27 εγενετο δε εν τω λεγειναυτον ταυτα επαρασα τις φωνην γυνηεκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια ηκοιλια η βαστασασα σε και μαστοι ουςεθηλασας 28αυτος δε ειπεν μενουνμακαριοι οι ακουοντες τον λογον τουθεου και φυλασσοντες 29 των δε οχλωνεπαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεααυτη γενεα πονηρα εστιν σημειον ζητεικαι σημειον ου δοθησεται αυτη ει μητο σημειον ιωνα 30καθως γαρ εγενετοιωνας τοις νινευειταις σημειον ουτωςεσται και ο υιος του ανθρωπου τη γενεαταυτη 31βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν

Lukas 11.32–39 58

τη κρισει μετα των ανδρων της γενεαςταυτης και κατακρινει αυτους οτι ηλθενεκ των περατων της γης ακουσαι τηνσοφιαν σολομωνος και ιδου πλειονσολομωνος ωδε 32ανδρες νινευειταιαναστησονται εν τη κρισει μετα τηςγενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτηνοτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα καιιδου πλειον ιωνα ωδε 33ουδεις λυχνοναψας εις κρυπτην τιθησιν ουδε υποτον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν ινα οιεισπορευομενοι το φεγγος βλεπωσιν 34ολυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμοςσου οταν ο οφθαλμος σου απλους ηκαι ολον το σωμα σου φωτεινον εστινεπαν δε πονηρος η και το σωμα σουσκοτεινον 35σκοπει ουν μη το φως τοεν σοι σκοτος εστιν 36 ει ουν το σωμασου ολον φωτεινον μη εχον τι μεροςσκοτεινον εσται φωτεινον ολον ως οτανο λυχνος τη αστραπη φωτιζη σε 37 ενδε τω λαλησαι ερωτα αυτον φαρισαιοςοπως αριστηση παρ αυτω εισελθωνδε ανεπεσεν 38ο δε φαρισαιος ιδωνεθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προτου αριστου 39 ειπεν δε ο κυριος προςαυτον νυν υμεις οι φαρισαιοι το εξωθεντου ποτηριου και του πινακος καθαριζετε

Lukas 11.40–49 59

το δε εσωθεν υμων γεμει αρπαγης καιπονηριας 40αφρονες ουχ ο ποιησας τοεξωθεν και το εσωθεν εποιησεν 41πληντα ενοντα δοτε ελεημοσυνην και ιδουπαντα καθαρα υμιν εστιν 42αλλα ουαιυμιν τοις φαρισαιοις οτι αποδεκατουτετο ηδυοσμον και το πηγανον και πανλαχανον και παρερχεσθε την κρισινκαι την αγαπην του θεου ταυτα εδειποιησαι κακεινα μη παρειναι 43ουαιυμιν τοις φαρισαιοις οτι αγαπατε τηνπρωτοκαθεδριαν εν ταις συναγωγαις καιτους ασπασμους εν ταις αγοραις 44ουαιυμιν οτι εστε ως τα μνημεια τα αδηλακαι οι ανθρωποι οι περιπατουντες επανωουκ οιδασιν 45αποκριθεις δε τις τωννομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυταλεγων και ημας υβριζεις 46ο δε ειπενκαι υμιν τοις νομικοις ουαι οτι φορτιζετετους ανθρωπους φορτια δυσβαστακτακαι αυτοι ενι των δακτυλων υμων ουπροσψαυετε τοις φορτιοις 47ουαι υμιν οτιοικοδομειτε τα μνημεια των προφητωνκαι οι πατερες υμων απεκτειναν αυτους48αρα μαρτυρες εστε και συνευδοκειτετοις εργοις των πατερων υμων οτιαυτοι μεν απεκτειναν αυτους υμεις δεοικοδομειτε 49δια τουτο και η σοφια

Lukas 11.50–12.3 60

του θεου ειπεν αποστελω εις αυτουςπροφητας και αποστολους και εξ αυτωναποκτενουσιν και εκδιωξουσιν 50 ιναεκζητηθη το αιμα παντων των προφητωντο εκχυννομενον απο καταβοληςκοσμου απο της γενεας ταυτης 51αποαιματος αβελ εως αιματος ζαχαριου τουαπολομενου μεταξυ του θυσιαστηριου καιτου οικου ναι λεγω υμιν εκζητηθησεταιαπο της γενεας ταυτης 52ουαι υμιντοις νομικοις οτι ηρατε την κλειδα τηςγνωσεως αυτοι ουκ εισηλθατε και τουςεισερχομενους εκωλυσατε 53κακειθενεξελθοντος αυτου ηρξαντο οι γραμματειςκαι οι φαρισαιοι δεινως ενεχειν καιαποστοματιζειν αυτον περι πλειονων54 ενεδρευοντες θηρευσαι τι εκ τουστοματος αυτου

121 εν οις επισυναχθεισων τωνμυριαδων του οχλου ωστε

καταπατειν αλληλους ηρξατο λεγεινπρος τους μαθητας αυτου πρωτονπροσεχετε εαυτοις απο της ζυμηςτων φαρισαιων ητις εστιν υποκρισις2ουδεν δε συγκεκαλυμμενον εστιν οουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ουγνωσθησεται 3ανθ ων οσα εν τη σκοτιαειπατε εν τω φωτι ακουσθησεται και ο

Lukas 12.4–12 61

προς το ους ελαλησατε εν τοις ταμειοιςκηρυχθησεται επι των δωματων 4λεγωδε υμιν τοις φιλοις μου μη φοβηθητεαπο των αποκτεινοντων το σωμα καιμετα ταυτα μη εχοντων περισσοτερον τιποιησαι 5υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητεφοβηθητε τον μετα το αποκτειναι εχονταεξουσιαν εμβαλειν εις την γεενναν ναιλεγω υμιν τουτον φοβηθητε 6ουχι πεντεστρουθια πωλουνται ασσαριων δυο καιεν εξ αυτων ουκ εστιν επιλελησμενονενωπιον του θεου 7αλλα και αι τριχεςτης κεφαλης υμων πασαι ηριθμηνται μηφοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε8λεγω δε υμιν πας ος αν ομολογηση ενεμοι εμπροσθεν των ανθρωπων και ουιος του ανθρωπου ομολογησει εν αυτωεμπροσθεν των αγγελων του θεου 9ο δεαρνησαμενος με ενωπιον των ανθρωπωναπαρνηθησεται ενωπιον των αγγελωντου θεου 10και πας ος ερει λογον εις τονυιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τωδε εις το αγιον πνευμα βλασφημησαντιουκ αφεθησεται 11οταν δε εισφερωσινυμας επι τας συναγωγας και τας αρχαςκαι τας εξουσιας μη μεριμνησητε πωςη τι απολογησησθε η τι ειπητε 12 τογαρ αγιον πνευμα διδαξει υμας εν αυτη

Lukas 12.13–23 62

τη ωρα α δει ειπειν 13 ειπεν δε τις εκτου οχλου αυτω διδασκαλε ειπε τωαδελφω μου μερισασθαι μετ εμου τηνκληρονομιαν 14ο δε ειπεν αυτω ανθρωπετις με κατεστησεν κριτην η μεριστην εφυμας 15 ειπεν δε προς αυτους ορατε καιφυλασσεσθε απο πασης πλεονεξιας οτιουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη αυτουεστιν εκ των υπαρχοντων αυτω 16 ειπενδε παραβολην προς αυτους λεγωνανθρωπου τινος πλουσιου ευφορησεν ηχωρα 17και διελογιζετο εν εαυτω λεγωντι ποιησω οτι ουκ εχω που συναξω τουςκαρπους μου 18και ειπεν τουτο ποιησωκαθελω μου τας αποθηκας και μειζοναςοικοδομησω και συναξω εκει παντα ταγενηματα μου και τα αγαθα μου 19καιερω τη ψυχη μου ψυχη εχεις πολλααγαθα κειμενα εις ετη πολλα αναπαυουφαγε πιε ευφραινου 20 ειπεν δε αυτω οθεος αφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχηνσου απαιτουσιν απο σου α δε ητοιμασαςτινι εσται 21ουτως ο θησαυριζων αυτωκαι μη εις θεον πλουτων 22 ειπεν δεπρος τους μαθητας αυτου δια τουτουμιν λεγω μη μεριμνατε τη ψυχη τιφαγητε μηδε τω σωματι τι ενδυσησθε23η ψυχη πλειον εστιν της τροφης και

Lukas 12.24–33 63

το σωμα του ενδυματος 24κατανοησατετους κορακας οτι ουτε σπειρουσιν ουτεθεριζουσιν οις ουκ εστιν ταμειον ουδεαποθηκη και ο θεος τρεφει αυτους ποσωμαλλον υμεις διαφερετε των πετεινων25 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναταιπροσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν26 ει ουν ουδε ελαχιστον δυνασθε τι περιτων λοιπων μεριμνατε 27κατανοησατετα κρινα πως ουτε νηθει ουτε υφαινειλεγω δε υμιν ουδε σολομων εν πασητη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εντουτων 28 ει δε εν αγρω τον χορτονοντα σημερον και αυριον εις κλιβανονβαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεζει ποσωμαλλον υμας ολιγοπιστοι 29και υμειςμη ζητειτε τι φαγητε και τι πιητε καιμη μετεωριζεσθε 30 ταυτα γαρ παντατα εθνη του κοσμου επιζητουσιν υμωνδε ο πατηρ οιδεν οτι χρηζετε τουτων31πλην ζητειτε την βασιλειαν αυτου καιταυτα προστεθησεται υμιν 32μη φοβουτο μικρον ποιμνιον οτι ευδοκησεν οπατηρ υμων δουναι υμιν την βασιλειαν33πωλησατε τα υπαρχοντα υμων καιδοτε ελεημοσυνην ποιησατε εαυτοιςβαλλαντια μη παλαιουμενα θησαυρονανεκλειπτον εν τοις ουρανοις οπου

Lukas 12.34–44 64

κλεπτης ουκ εγγιζει ουδε σης διαφθειρει34οπου γαρ εστιν ο θησαυρος υμων εκεικαι η καρδια υμων εσται 35 εστωσαν υμωναι οσφυες περιεζωσμεναι και οι λυχνοικαιομενοι 36και υμεις ομοιοι ανθρωποιςπροσδεχομενοις τον κυριον εαυτων ποτεαναλυση εκ των γαμων ινα ελθοντοςκαι κρουσαντος ευθεως ανοιξωσιν αυτω37μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ους ελθωνο κυριος ευρησει γρηγορουντας αμηνλεγω υμιν οτι περιζωσεται και ανακλινειαυτους και παρελθων διακονησει αυτοις38καν εν τη δευτερα καν εν τη τριτηφυλακη ελθη και ευρη ουτως μακαριοιεισιν 39 τουτο δε γινωσκετε οτι ει ηδει οοικοδεσποτης ποια ωρα ο κλεπτης ερχεταιουκ αν αφηκεν διορυχθηναι τον οικοναυτου 40και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτιη ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπουερχεται 41 ειπεν δε αυτω ο πετρος κυριεπρος ημας την παραβολην ταυτην λεγειςη και προς παντας 42και ειπεν ο κυριοςτις αρα εστιν ο πιστος οικονομος οφρονιμος ον καταστησει ο κυριος επι τηςθεραπειας αυτου του διδοναι εν καιρωτο σιτομετριον 43μακαριος ο δουλοςεκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησειποιουντα ουτως 44αληθως λεγω υμιν

Lukas 12.45–53 65

οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτουκαταστησει αυτον 45 εαν δε ειπη ο δουλοςεκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει οκυριος μου ερχεσθαι και αρξηται τυπτειντους παιδας και τας παιδισκας εσθιειντε και πινειν και μεθυσκεσθαι 46ηξει οκυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ουπροσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει καιδιχοτομησει αυτον και το μερος αυτουμετα των απιστων θησει 47 εκεινος δε οδουλος ο γνους το θελημα του κυριουαυτου και μη ετοιμασας η ποιησας προςτο θελημα αυτου δαρησεται πολλας 48οδε μη γνους ποιησας δε αξια πληγωνδαρησεται ολιγας παντι δε ω εδοθηπολυ πολυ ζητηθησεται παρ αυτουκαι ω παρεθεντο πολυ περισσοτεροναιτησουσιν αυτον 49πυρ ηλθον βαλεινεπι την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη50βαπτισμα δε εχω βαπτισθηναι και πωςσυνεχομαι εως οτου τελεσθη 51δοκειτεοτι ειρηνην παρεγενομην δουναι εν τηγη ουχι λεγω υμιν αλλ η διαμερισμον52 εσονται γαρ απο του νυν πεντε εν ενιοικω διαμεμερισμενοι τρεις επι δυσινκαι δυο επι τρισιν 53διαμερισθησονταιπατηρ επι υιω και υιος επι πατρι μητηρεπι θυγατερα και θυγατηρ επι μητερα

Lukas 12.54–13.4 66

πενθερα επι την νυμφην και νυμφηεπι την πενθεραν 54 ελεγεν δε και τοιςοχλοις οταν ιδητε νεφελην ανατελλουσανεπι δυσμων ευθεως λεγετε οτι ομβροςερχεται και γινεται ουτως 55και οταννοτον πνεοντα λεγετε οτι καυσων εσταικαι γινεται 56υποκριται το προσωπον τηςγης και του ουρανου οιδατε δοκιμαζειντον δε καιρον τουτον πως ου δοκιμαζετε57 τι δε και αφ εαυτων ου κρινετε τοδικαιον 58ως γαρ υπαγεις μετα τουαντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δοςεργασιαν απηλλαχθαι απ αυτου μηποτεκατασυρη σε προς τον κριτην και οκριτης σε παραδωσει τω πρακτορι και οπρακτωρ σε βαλει εις φυλακην 59λεγωσοι ου μη εξελθης εκειθεν εως και τοεσχατον λεπτον αποδως

131παρησαν δε τινες εν αυτω τωκαιρω απαγγελλοντες αυτω περι

των γαλιλαιων ων το αιμα πειλατος εμιξενμετα των θυσιων αυτων 2και αποκριθειςειπεν αυτοις δοκειτε οτι οι γαλιλαιοι ουτοιαμαρτωλοι παρα παντας τους γαλιλαιουςεγενοντο οτι ταυτα πεπονθασιν 3ουχιλεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντεςομοιως απολεισθε 4η εκεινοι οι δεκαοκτωεφ ους επεσεν ο πυργος εν τω σιλωαμ

Lukas 13.5–14 67

και απεκτεινεν αυτους δοκειτε οτιαυτοι οφειλεται εγενοντο παρα πανταςτους ανθρωπους τους κατοικουντας ενιερουσαλημ 5ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μημετανοησητε παντες ωσαυτως απολεισθε6 ελεγεν δε ταυτην την παραβοληνσυκην ειχεν τις πεφυτευμενην εν τωαμπελωνι αυτου και ηλθεν ζητων καρπονεν αυτη και ουχ ευρεν 7 ειπεν δε προςτον αμπελουργον ιδου τρια ετη αφ ουερχομαι ζητων καρπον εν τη συκη ταυτηκαι ουχ ευρισκω εκκοψον αυτην ινατι καιτην γην καταργει 8ο δε αποκριθεις λεγειαυτω κυριε αφες αυτην και τουτο το ετοςεως οτου σκαψω περι αυτην και βαλωκοπρια 9καν μεν ποιηση καρπον εις τομελλον ει δε μηγε εκκοψεις αυτην 10ηνδε διδασκων εν μια των συναγωγων εντοις σαββασιν 11και ιδου γυνη πνευμαεχουσα ασθενειας ετη δεκαοκτω και ηνσυνκυπτουσα και μη δυναμενη ανακυψαιεις το παντελες 12 ιδων δε αυτην οιησους προσεφωνησεν και ειπεν αυτηγυναι απολελυσαι απο της ασθενειαςσου 13και επεθηκεν αυτη τας χειρας καιπαραχρημα ανορθωθη και εδοξαζεν τονθεον 14αποκριθεις δε ο αρχισυναγωγοςαγανακτων οτι τω σαββατω εθεραπευσεν

Lukas 13.15–23 68

ο ιησους ελεγεν τω οχλω οτι εξ ημεραιεισιν εν αις δει εργαζεσθαι εν αυταιςουν ερχομενοι θεραπευεσθε και μη τηημερα του σαββατου 15απεκριθη δε αυτωο κυριος και ειπεν υποκριται εκαστοςυμων τω σαββατω ου λυει τον βουναυτου η τον ονον απο της φατνης καιαπαγαγων ποτιζει 16 ταυτην δε θυγατερααβρααμ ουσαν ην εδησεν ο σαταναςιδου δεκα και οκτω ετη ουκ εδει λυθηναιαπο του δεσμου τουτου τη ημερα τουσαββατου 17και ταυτα λεγοντος αυτουκατησχυνοντο παντες οι αντικειμενοιαυτω και πας ο οχλος εχαιρεν επιπασιν τοις ενδοξοις τοις γινομενοις υπαυτου 18 ελεγεν ουν τινι ομοια εστιν ηβασιλεια του θεου και τινι ομοιωσω αυτην19ομοια εστιν κοκκω σιναπεως ον λαβωνανθρωπος εβαλεν εις κηπον εαυτου καιηυξησεν και εγενετο εις δενδρον και ταπετεινα του ουρανου κατεσκηνωσεν εντοις κλαδοις αυτου 20και παλιν ειπεν τινιομοιωσω την βασιλειαν του θεου 21ομοιαεστιν ζυμη ην λαβουσα γυνη εκρυψενεις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθηολον 22και διεπορευετο κατα πολεις καικωμας διδασκων και πορειαν ποιουμενοςεις ιεροσολυμα 23 ειπεν δε τις αυτω κυριε

Lukas 13.24–32 69

ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προςαυτους 24αγωνιζεσθε εισελθειν δια τηςστενης θυρας οτι πολλοι λεγω υμινζητησουσιν εισελθειν και ουκ ισχυσουσιν25αφ ου αν εγερθη ο οικοδεσποτης καιαποκλειση την θυραν και αρξησθε εξωεσταναι και κρουειν την θυραν λεγοντεςκυριε ανοιξον ημιν και αποκριθεις ερειυμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εστε 26 τοτεαρξεσθε λεγειν εφαγομεν ενωπιον σουκαι επιομεν και εν ταις πλατειαις ημωνεδιδαξας 27και ερει λεγων υμιν ουκ οιδαυμας ποθεν εστε αποστητε απ εμουπαντες εργαται αδικιας 28 εκει εσται οκλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντωνοταν οψεσθε αβρααμ και ισαακ και ιακωβκαι παντας τους προφητας εν τη βασιλειατου θεου υμας δε εκβαλλομενους εξω29και ηξουσιν απο ανατολων και δυσμωνκαι βορρα και νοτου και ανακλιθησονταιεν τη βασιλεια του θεου 30και ιδουεισιν εσχατοι οι εσονται πρωτοι και εισινπρωτοι οι εσονται εσχατοι 31 εν αυτη τηωρα προσηλθαν τινες φαρισαιοι λεγοντεςαυτω εξελθε και πορευου εντευθεν οτιηρωδης θελει σε αποκτειναι 32και ειπεναυτοις πορευθεντες ειπατε τη αλωπεκιταυτη ιδου εκβαλλω δαιμονια και ιασεις

Lukas 13.33–14.6 70

αποτελω σημερον και αυριον και τη τριτητελειουμαι 33πλην δει με σημερον καιαυριον και τη εχομενη πορευεσθαι οτιουκ ενδεχεται προφητην απολεσθαι εξωιερουσαλημ 34 ιερουσαλημ ιερουσαλημη αποκτεινουσα τους προφητας καιλιθοβολουσα τους απεσταλμενους προςαυτην ποσακις ηθελησα επισυναξαι τατεκνα σου ον τροπον ορνιξ την εαυτηςνοσσιαν υπο τας πτερυγας και ουκηθελησατε 35 ιδου αφιεται υμιν ο οικοςυμων λεγω υμιν οτι ου μη ιδητε με εωςηξει οτε ειπητε ευλογημενος ο ερχομενοςεν ονοματι κυριου

141και εγενετο εν τω ελθειν αυτονεις οικον τινος των αρχοντων

των φαρισαιων σαββατω φαγειν αρτονκαι αυτοι ησαν παρατηρουμενοι αυτον2και ιδου ανθρωπος τις ην υδρωπικοςεμπροσθεν αυτου 3και αποκριθεις οιησους ειπεν προς τους νομικους καιφαρισαιους λεγων εξεστιν τω σαββατωθεραπευσαι η ου οι δε ησυχασαν 4καιεπιλαβομενος ιασατο αυτον και απελυσεν5και αποκριθεις προς αυτους ειπεν τινοςυμων υιος η βους εις φρεαρ πεσειταικαι ουκ ευθεως ανασπασει αυτον ενημερα του σαββατου 6και ουκ ισχυσαν

Lukas 14.7–15 71

ανταποκριθηναι προς ταυτα 7 ελεγενδε προς τους κεκλημενους παραβοληνεπεχων πως τας πρωτοκλισιας εξελεγοντολεγων προς αυτους 8οταν κληθης υποτινος εις γαμους μη κατακλιθης εις τηνπρωτοκλισιαν μηποτε εντιμοτερος σου ηκεκλημενος υπ αυτου 9και ελθων ο σεκαι αυτον καλεσας ερει σοι δος τουτωτοπον και τοτε αρξη μετα αισχυνηςτον εσχατον τοπον κατεχειν 10αλλοταν κληθης πορευθεις αναπεσε εις τονεσχατον τοπον ινα οταν ελθη ο κεκληκωςσε ερει σοι φιλε προσαναβηθι ανωτεροντοτε εσται σοι δοξα ενωπιον παντων τωνσυνανακειμενων σοι 11οτι πας ο υψωνεαυτον ταπεινωθησεται και ο ταπεινωνεαυτον υψωθησεται 12 ελεγεν δε και τωκεκληκοτι αυτον οταν ποιης αριστονη δειπνον μη φωνει τους φιλους σουμηδε τους αδελφους σου μηδε τουςσυγγενεις σου μηδε γειτονας πλουσιουςμηποτε και αυτοι αντικαλεσωσιν σε καιγενηται ανταποδομα σοι 13αλλ οτανποιης δοχην καλει πτωχους αναπειρουςχωλους τυφλους 14και μακαριος εσηοτι ουκ εχουσιν ανταποδουναι σοιανταποδοθησεται δε σοι εν τη αναστασειτων δικαιων 15ακουσας δε τις των

Lukas 14.16–24 72

συνανακειμενων ταυτα ειπεν αυτωμακαριος οστις φαγεται αρτον εν τηβασιλεια του θεου 16ο δε ειπεν αυτωανθρωπος τις εποιει δειπνον μεγα καιεκαλεσεν πολλους 17και απεστειλεν τονδουλον αυτου τη ωρα του δειπνου ειπειντοις κεκλημενοις ερχεσθε οτι ηδη ετοιμαεστιν 18και ηρξαντο απο μιας παντεςπαραιτεισθαι ο πρωτος ειπεν αυτω αγρονηγορασα και εχω αναγκην εξελθων ιδειναυτον ερωτω σε εχε με παρητημενον19και ετερος ειπεν ζευγη βοων ηγορασαπεντε και πορευομαι δοκιμασαι αυταερωτω σε εχε με παρητημενον 20καιετερος ειπεν γυναικα εγημα και δια τουτοου δυναμαι ελθειν 21και παραγενομενοςο δουλος απηγγειλεν τω κυριω αυτουταυτα τοτε οργισθεις ο οικοδεσποτηςειπεν τω δουλω αυτου εξελθε ταχεωςεις τας πλατειας και ρυμας της πολεωςκαι τους πτωχους και αναπηρους καιτυφλους και χωλους εισαγαγε ωδε 22καιειπεν ο δουλος κυριε γεγονεν ο επεταξαςκαι ετι τοπος εστιν 23και ειπεν ο κυριοςπρος τον δουλον εξελθε εις τας οδουςκαι φραγμους και αναγκασον εισελθεινινα γεμισθη μου ο οικος 24λεγω γαρυμιν οτι ουδεις των ανδρων εκεινων

Lukas 14.25–33 73

των κεκλημενων γευσεται μου τουδειπνου 25συνεπορευοντο δε αυτωοχλοι πολλοι και στραφεις ειπεν προςαυτους 26 ει τις ερχεται προς με και ουμισει τον πατερα αυτου και την μητερακαι την γυναικα και τα τεκνα και τουςαδελφους και τας αδελφας ετι τε καιτην εαυτου ψυχην ου δυναται ειναιμου μαθητης 27οστις ου βασταζει τονσταυρον εαυτου και ερχεται οπισω μουου δυναται ειναι μου μαθητης 28 τις γαρεξ υμων θελων πυργον οικοδομησαιουχι πρωτον καθισας ψηφιζει τηνδαπανην ει εχει εις απαρτισμον 29 ιναμηποτε θεντος αυτου θεμελιον καιμη ισχυοντος εκτελεσαι παντες οιθεωρουντες αρξωνται αυτω εμπαιζειν30λεγοντες οτι ουτος ο ανθρωπος ηρξατοοικοδομειν και ουκ ισχυσεν εκτελεσαι31η τις βασιλευς πορευομενος ετερωβασιλει συμβαλειν εις πολεμον ουχικαθισας πρωτον βουλευσεται ει δυνατοςεστιν εν δεκα χιλιασιν υπαντησαι τωμετα εικοσι χιλιαδων ερχομενω επαυτον 32 ει δε μηγε ετι αυτου πορρωοντος πρεσβειαν αποστειλας ερωτατα προς ειρηνην 33ουτως ουν πας εξυμων ος ουκ αποτασσεται πασιν τοις

Lukas 14.34–15.8 74

εαυτου υπαρχουσιν ου δυναται ειναι μουμαθητης 34καλον ουν το αλα εαν δε καιτο αλα μωρανθη εν τινι αρτυθησεται35ουτε εις γην ουτε εις κοπριαν ευθετονεστιν εξω βαλλουσιν αυτο ο εχων ωταακουετω

151ησαν δε αυτω εγγιζοντες παντεςοι τελωναι και οι αμαρτωλοι

ακουειν αυτου 2και διεγογγυζον οι τεφαρισαιοι και οι γραμματεις λεγοντεςοτι ουτος αμαρτωλους προσδεχεταικαι συνεσθιει αυτοις 3 ειπεν δε προςαυτους την παραβολην ταυτην λεγων4 τις ανθρωπος εξ υμων εχων εκατονπροβατα και απολεσας εξ αυτων εν ουκαταλειπει τα ενενηκοντα εννεα εν τηερημω και πορευεται επι το απολωλοςεως ευρη αυτο 5και ευρων επιτιθησιν επιτους ωμους αυτου χαιρων 6και ελθων ειςτον οικον συνκαλει τους φιλους και τουςγειτονας λεγων αυτοις συγχαρητε μοι οτιευρον το προβατον μου το απολωλος7λεγω υμιν οτι ουτως χαρα εν τω ουρανωεσται επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι ηεπι ενενηκοντα εννεα δικαιοις οιτινες ουχρειαν εχουσιν μετανοιας 8η τις γυνηδραχμας εχουσα δεκα εαν απολεσηδραχμην μιαν ουχι απτει λυχνον και

Lukas 15.9–18 75

σαροι την οικιαν και ζητει επιμελως εωςοτου ευρη 9και ευρουσα συνκαλει ταςφιλας και γειτονας λεγουσα συγχαρητεμοι οτι ευρον την δραχμην ην απωλεσα10ουτως λεγω υμιν γινεται χαρα ενωπιοντων αγγελων του θεου επι ενι αμαρτωλωμετανοουντι 11 ειπεν δε ανθρωπος τιςειχεν δυο υιους 12και ειπεν ο νεωτεροςαυτων τω πατρι πατερ δος μοι τοεπιβαλλον μερος της ουσιας και διειλεναυτοις τον βιον 13και μετ ου πολλαςημερας συναγαγων απαντα ο νεωτεροςυιος απεδημησεν εις χωραν μακραν καιεκει διεσκορπισεν την ουσιαν αυτου ζωνασωτως 14δαπανησαντος δε αυτου πανταεγενετο λιμος ισχυρα κατα την χωρανεκεινην και αυτος ηρξατο υστερεισθαι15και πορευθεις εκολληθη ενι τωνπολιτων της χωρας εκεινης και επεμψεναυτον εις τους αγρους αυτου βοσκεινχοιρους 16και επεθυμει γεμισαι τηνκοιλαν αυτο απο των κερατιων ων ησθιονοι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω 17 ειςεαυτον δε ελθων εφη ποσοι μισθιοιτου πατρος μου περισσευουσιν αρτωνεγω δε λιμω ωδε απολλυμαι 18ανασταςπορευσομαι προς τον πατερα μου και ερωαυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον

Lukas 15.19–28 76

και ενωπιον σου 19ουκετι ειμι αξιοςκληθηναι υιος σου ποιησον με ως ενα τωνμισθιων σου 20και αναστας ηλθεν προςτον πατερα αυτου ετι δε αυτου μακραναπεχοντος ειδεν αυτον ο πατηρ αυτουκαι εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσενεπι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεναυτον 21 ειπεν δε αυτω ο υιος πατερημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιονσου ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου22 ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλουςαυτου εξενεγκατε στολην την πρωτηνκαι ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιονεις την χειρα αυτου και υποδηματα ειςτους ποδας 23και φερετε τον μοσχοντον σιτευτον θυσατε και φαγοντεςευφρανθωμεν 24οτι ουτος ο υιος μουνεκρος ην και ανεζησεν ην απολωλωςκαι ευρεθη και ηρξαντο ευφραινεσθαι25ην δε ο υιος αυτου ο πρεσβυτεροςεν αγρω και ως ερχομενος ηγγισεν τηοικια ηκουσεν συμφωνιας και χορων26και προσκαλεσαμενος ενα των παιδωνεπυνθανετο τι ειη ταυτα 27ο δε ειπεναυτω οτι ο αδελφος σου ηκει και εθυσενο πατηρ σου τον μοσχον τον σιτευτον οτιυγιαινοντα αυτον απελαβεν 28ωργισθηδε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο δε πατηρ

Lukas 15.29–16.5 77

αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον 29οδε αποκριθεις ειπεν τω πατρι ιδουτοσαυτα ετη δουλευω σοι και ουδεποτεεντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτεεδωκας εριφον ινα μετα των φιλων μουευφρανθω 30οτε δε ο υιος σου ουτος οκαταφαγων σου τον βιον μετα πορνωνηλθεν εθυσας αυτω τον σιτευτον μοσχον31ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ παντοτεμετ εμου ει και παντα τα εμα σα εστιν32 ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι οαδελφος σου ουτος νεκρος ην και εζησενκαι απολωλως και ευρεθη

161 ελεγεν δε και προς τους μαθηταςανθρωπος τις ην πλουσιος ος

ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθηαυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντααυτου 2και φωνησας αυτον ειπεν αυτωτι τουτο ακουω περι σου αποδος τονλογον της οικονομιας σου ου γαρ δυνηετι οικονομειν 3 ειπεν δε εν εαυτω οοικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μουαφαιρειται την οικονομιαν απ εμουσκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειν αισχυνομαι4 εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθωεκ της οικονομιας δεξωνται με εις τουςοικους εαυτων 5και προσκαλεσαμενοςενα εκαστον των χρεοφειλετων του

Lukas 16.6–14 78

κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτω ποσονοφειλεις τω κυριω μου 6ο δε ειπεν εκατονβατους ελαιου ο δε ειπεν αυτω δεξαισου τα γραμματα και καθισας ταχεωςγραψον πεντηκοντα 7 επειτα ετερω ειπενσυ δε ποσον οφειλεις ο δε ειπεν εκατονκορους σιτου λεγει αυτω δεξαι σου ταγραμματα και γραψον ογδοηκοντα 8καιεπηνεσεν ο κυριος τον οικονομον τηςαδικιας οτι φρονιμως εποιησεν οτι οιυιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροιυπερ τους υιους του φωτος εις τηνγενεαν την εαυτων εισιν 9και εγω υμινλεγω εαυτοις ποιησατε φιλους εκ τουμαμωνα της αδικιας ινα οταν εκλιπηδεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας10ο πιστος εν ελαχιστω και εν πολλωπιστος εστιν και ο εν ελαχιστω αδικοςκαι εν πολλω αδικος εστιν 11 ει ουν εντω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθετο αληθινον τις υμιν πιστευσει 12και ειεν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθετο υμετερον τις δωσει υμιν 13ουδειςοικετης δυναται δυσι κυριοις δουλευεινη γαρ τον ενα μισησει και τον ετεροναγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερουκαταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευεινκαι μαμωνα 14ηκουον δε ταυτα παντα

Lukas 16.15–23 79

οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντεςκαι εξεμυκτηριζον αυτον 15και ειπεναυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτουςενωπιον των ανθρωπων ο δε θεοςγινωσκει τας καρδιας υμων οτι το ενανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιοντου θεου 16ο νομος και οι προφηται μεχριιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεουευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται17 ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανονκαι την γην παρελθειν η του νομουμιαν κεραιαν πεσειν 18πας ο απολυωντην γυναικα αυτου και γαμων ετερανμοιχευει και ο απολελυμενην απο ανδροςγαμων μοιχευει 19ανθρωπος δε τις ηνπλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυρανκαι βυσσον ευφραινομενος καθ ημερανλαμπρως 20πτωχος δε τις ονοματιλαζαρος εβεβλητο προς τον πυλωνααυτου ειλκωμενος 21και επιθυμωνχορτασθηναι απο των πιπτοντων αποτης τραπεζης του πλουσιου αλλα και οικυνες ερχομενοι επελειχον τα ελκη αυτου22 εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον καιαπενεχθηναι αυτον υπο των αγγελωνεις τον κολπον αβρααμ απεθανεν δε καιο πλουσιος και εταφη 23και εν τω αδηεπαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων

Lukas 16.24–31 80

εν βασανοις ορα αβρααμ απο μακροθενκαι λαζαρον εν τοις κολποις αυτου 24καιαυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμελεησον με και πεμψον λαζαρον ιναβαψη το ακρον του δακτυλου αυτουυδατος και καταψυξη την γλωσσανμου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη25 ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητιοτι απελαβες τα αγαθα σου εν τη ζωησου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυνδε ωδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι26και εν πασιν τουτοις μεταξυ ημωνκαι υμων χασμα μεγα εστηρικται οπωςοι θελοντες διαβηναι ενθεν προς υμαςμη δυνωνται μηδε οι εκειθεν προς ημαςδιαπερωσιν 27 ειπεν δε ερωτω ουν σεπατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον τουπατρος μου 28 εχω γαρ πεντε αδελφουςοπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη καιαυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον τηςβασανου 29λεγει δε αυτω αβρααμ εχουσιμωυσεα και τους προφητας ακουσατωσαναυτων 30ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμαλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προςαυτους μετανοησουσιν 31 ειπεν δε αυτωει μωυσεως και των προφητων ουκακουουσιν ουδε εαν τις εκ νεκρωναναστη πεισθησονται

Lukas 17.1–10 81

171 ειπεν δε προς τους μαθηταςαυτου ανενδεκτον εστιν του

τα σκανδαλα μη ελθειν ουαι δε διου ερχεται 2λυσιτελει αυτω ει λιθοςμυλικος περικειται περι τον τραχηλοναυτου και ερριπται εις την θαλασσανη ινα σκανδαλιση των μικρων τουτωνενα 3προσεχετε εαυτοις εαν αμαρτη οαδελφος σου επιτιμησον αυτω και εανμετανοηση αφες αυτω 4και εαν επτακιςτης ημερας αμαρτηση εις σε και επτακιςεπιστρεψη προς σε λεγων μετανοωαφησεις αυτω 5και ειπαν οι αποστολοιτω κυριω προσθες ημιν πιστιν 6 ειπενδε ο κυριος ει εχετε πιστιν ως κοκκονσιναπεως ελεγετε αν τη συκαμινω ταυτηεκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασσηκαι υπηκουσεν αν υμιν 7 τις δε εξ υμωνδουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινονταος εισελθοντι εκ του αγρου ερει αυτωευθεως παρελθων αναπεσε 8αλλ ουχιερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω καιπεριζωσαμενος διακονει μοι εως φαγωκαι πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαισυ 9μη εχει χαριν τω δουλω οτι εποιησεντα διαταχθεντα 10ουτως και υμειςοταν ποιησητε παντα τα διαταχθενταυμιν λεγετε οτι δουλοι αχρειοι εσμεν ο

Lukas 17.11–22 82

ωφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν 11καιεγενετο εν τω πορευεσθαι εις ιερουσαλημκαι αυτος διηρχετο δια μεσον σαμαριαςκαι γαλιλαιας 12και εισερχομενου αυτουεις τινα κωμην υπηντησαν αυτω δεκαλεπροι ανδρες οι εστησαν πορρωθεν13και αυτοι ηραν φωνην λεγοντες ιησουεπιστατα ελεησον ημας 14και ιδων ειπεναυτοις πορευθεντες επιδειξατε εαυτουςτοις ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειναυτους εκαθαρισθησαν 15 εις δε εξ αυτωνιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνηςμεγαλης δοξαζων τον θεον 16και επεσενεπι προσωπον παρα τους ποδας αυτουευχαριστων αυτω και αυτος ην σαμαριτης17αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουχι οιδεκα εκαθαρισθησαν οι εννεα που 18ουχευρεθησαν υποστρεψαντες δουναι δοξαντω θεω ει μη ο αλλογενης ουτος 19καιειπεν αυτω αναστας πορευου η πιστιςσου σεσωκεν σε 20 επερωτηθεις δε υποτων φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλειατου θεου απεκριθη αυτοις και ειπενουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μεταπαρατηρησεως 21ουδε ερουσιν ιδου ωδεη εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντοςυμων εστιν 22 ειπεν δε προς τους μαθηταςελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετε μιαν

Lukas 17.23–33 83

των ημερων του υιου του ανθρωπουιδειν και ουκ οψεσθε 23και ερουσινυμιν ιδου εκει ιδου ωδε μη απελθητεμηδε διωξητε 24ωσπερ γαρ η αστραπηαστραπτουσα εκ της υπο τον ουρανονεις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσταιο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου25πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν καιαποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης26και καθως εγενετο εν ταις ημεραις νωεουτως εσται και εν ταις ημεραις του υιουτου ανθρωπου 27ησθιον επινον εγαμουνεγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωεεις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμοςκαι απωλεσεν απαντας 28ομοιως καθωςεγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιονεπινον ηγοραζον επωλουν εφυτευονωκοδομουν 29η δε ημερα εξηλθεν λωταπο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειοναπ ουρανου και απωλεσεν απαντας30κατα τα αυτα εσται η ημερα ο υιος τουανθρωπου αποκαλυπτεται 31 εν εκεινη τηημερα ος εσται επι του δωματος και τασκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατωαραι αυτα και ο εν αγρω ομοιως μηεπιστρεψατω εις τα οπισω 32μνημονευετετης γυναικος λωτ 33ος εαν ζητησητην ψυχην αυτου περιποιησασθαι

Lukas 17.34–18.7 84

απολεσει αυτην και ος εαν απολεσειζωογονησει αυτην 34λεγω υμιν ταυτητη νυκτι εσονται δυο επι κλινης μιαςεις παραλημφθησεται και ο ετεροςαφεθησεται 35 εσονται δυο αληθουσαιεπι το αυτο η μια παραλημφθησεται ηδε ετερα αφεθησεται 36 (EMPTY) 37καιαποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε οδε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει και οιαετοι επισυναχθησονται

181 ελεγεν δε παραβολην αυτοις προςτο δειν παντοτε προσευχεσθαι

αυτους και μη ενκακειν 2λεγων κριτης τιςην εν τινι πολει τον θεον μη φοβουμενοςκαι ανθρωπον μη εντρεπομενος 3χηραδε ην εν τη πολει εκεινη και ηρχετοπρος αυτον λεγουσα εκδικησον με αποτου αντιδικου μου 4και ουκ ηθελενεπι χρονον μετα δε ταυτα ειπεν ενεαυτω ει και τον θεον ου φοβουμαιουδε ανθρωπον εντρεπομαι 5δια γετο παρεχειν μοι κοπον την χηρανταυτην εκδικησω αυτην ινα μη εις τελοςερχομενη υπωπιαζη με 6 ειπεν δε ο κυριοςακουσατε τι ο κριτης της αδικιας λεγει7ο δε θεος ου μη ποιηση την εκδικησιντων εκλεκτων αυτου των βοωντωναυτω ημερας και νυκτος και μακροθυμει

Lukas 18.8–16 85

επ αυτοις 8λεγω υμιν οτι ποιησει τηνεκδικησιν αυτων εν ταχει πλην ο υιοςτου ανθρωπου ελθων αρα ευρησειτην πιστιν επι της γης 9 ειπεν δε καιπρος τινας τους πεποιθοτας εφ εαυτοιςοτι εισιν δικαιοι και εξουθενουνταςτους λοιπους την παραβολην ταυτην10ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερονπροσευξασθαι ο εις φαρισαιος και οετερος τελωνης 11ο φαρισαιος σταθειςταυτα προσηυχετο ο θεος ευχαριστωσοι οτι ουκ ειμι ωσπερ οι λοιποι τωνανθρωπων αρπαγες αδικοι μοιχοι η καιως ουτος ο τελωνης 12νηστευω διςτου σαββατου αποδεκατευω παντα οσακτωμαι 13ο δε τελωνης μακροθεν εστωςουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους επαραιεις τον ουρανον αλλ ετυπτεν το στηθοςαυτου λεγων ο θεος ιλασθητι μοι τωαμαρτωλω 14λεγω υμιν κατεβη ουτοςδεδικαιωμενος εις τον οικον αυτου ηγαρ εκεινον οτι πας ο υψων εαυτονταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτονυψωθησεται 15προσεφερον δε αυτω καιτα βρεφη ινα αυτων απτηται ιδοντεςδε οι μαθηται επετιμων αυτοις 16ο δειησους προσεκαλεσατο αυτα λεγωναφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και

Lukas 18.17–27 86

μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτωνεστιν η βασιλεια του θεου 17αμην λεγωυμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν τουθεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην18και επηρωτησεν τις αυτον αρχωνλεγων διδασκαλε αγαθε τι ποιησας ζωηναιωνιον κληρονομησω 19 ειπεν δε αυτωο ιησους τι με λεγεις αγαθον ουδειςαγαθος ει μη εις θεος 20 τας εντολαςοιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μηκλεψης μη ψευδομαρτυρησης τιματον πατερα σου και την μητερα σου21ο δε ειπεν ταυτα παντα εφυλαξαεκ νεοτητος 22ακουσας δε ο ιησουςειπεν αυτω ετι εν σοι λειπει παντα οσαεχεις πωλησον και διαδος πτωχοις καιεξεις θησαυρον εν ουρανοις και δευροακολουθει μοι 23ο δε ακουσας ταυταπεριλυπος εγενηθη ην γαρ πλουσιοςσφοδρα 24 ιδων δε αυτον ο ιησουςειπεν πως δυσκολως οι τα χρηματαεχοντες εις την βασιλειαν του θεουεισπορευονται 25 ευκοπωτερον γαρ εστινκαμηλον δια τρηματος βελονης εισελθεινη πλουσιον εις την βασιλειαν του θεουεισελθειν 26 ειπαν δε οι ακουσαντες καιτις δυναται σωθηναι 27ο δε ειπεν τααδυνατα παρα ανθρωποις δυνατα παρα

Lukas 18.28–39 87

τω θεω εστιν 28 ειπεν δε πετρος ιδουημεις αφεντες τα ιδια ηκολουθησαμενσοι 29ο δε ειπεν αυτοις αμην λεγω υμινουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η γυναικαη αδελφους η γονεις η τεκνα ενεκεντης βασιλειας του θεου 30ος ουχι μηαπολαβη πολλαπλασιονα εν τω καιρωτουτω και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωηναιωνιον 31παραλαβων δε τους δωδεκαειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομενεις ιερουσαλημ και τελεσθησεται παντατα γεγραμμενα δια των προφητων τωυιω του ανθρωπου 32παραδοθησεταιγαρ τοις εθνεσιν και εμπαιχθησεται καιυβρισθησεται και εμπτυσθησεται 33καιμαστιγωσαντες αποκτενουσιν αυτον καιτη ημερα τη τριτη αναστησεται 34καιαυτοι ουδεν τουτων συνηκαν και ην τορημα τουτο κεκρυμμενον απ αυτων καιουκ εγινωσκον τα λεγομενα 35 εγενετο δεεν τω εγγιζειν αυτον εις ιερειχω τυφλοςτις εκαθητο παρα την οδον επαιτων36ακουσας δε οχλου διαπορευομενουεπυνθανετο τι ειη τουτο 37απηγγειλαν δεαυτω οτι ιησους ο ναζωραιος παρερχεται38και εβοησεν λεγων ιησου υιε δαυειδελεησον με 39και οι προαγοντες επετιμωναυτω ινα σιγηση αυτος δε πολλω

Lukas 18.40–19.8 88

μαλλον εκραζεν υιε δαυειδ ελεησονμε 40σταθεις δε ο ιησους εκελευσεναυτον αχθηναι προς αυτον εγγισαντος δεαυτου επηρωτησεν αυτον 41 τι σοι θελειςποιησω ο δε ειπεν κυριε ινα αναβλεψω42και ο ιησους ειπεν αυτω αναβλεψον ηπιστις σου σεσωκεν σε 43και παραχρημαανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω δοξαζωντον θεον και πας ο λαος ιδων εδωκεναινον τω θεω

191και εισελθων διηρχετο τηνιερειχω 2και ιδου ανηρ ονοματι

καλουμενος ζακχαιος και αυτος ηναρχιτελωνης και ην πλουσιος 3καιεζητει ιδειν τον ιησουν τις εστιν καιουκ ηδυνατο απο του οχλου οτι τηηλικια μικρος ην 4και προδραμων εις τοεμπροσθεν ανεβη επι συκομορεαν ινα ιδηαυτον οτι εκεινης ημελλεν διερχεσθαι5και ως ηλθεν επι τον τοπον αναβλεψαςο ιησους ειπεν προς αυτον ζακχαιεσπευσας καταβηθι σημερον γαρ εν τωοικω σου δει με μειναι 6και σπευσαςκατεβη και υπεδεξατο αυτον χαιρων 7καιιδοντες παντες διεγογγυζον λεγοντεςοτι παρα αμαρτωλω ανδρι εισηλθενκαταλυσαι 8σταθεις δε ζακχαιος ειπενπρος τον κυριον ιδου τα ημισεια μου

Lukas 19.9–17 89

των υπαρχοντων κυριε τοις πτωχοιςδιδωμι και ει τινος τι εσυκοφαντησααποδιδωμι τετραπλουν 9 ειπεν δε προςαυτον ο ιησους οτι σημερον σωτηριατω οικω τουτω εγενετο καθοτι καιαυτος υιος αβρααμ 10ηλθεν γαρ ο υιοςτου ανθρωπου ζητησαι και σωσαι τοαπολωλος 11ακουοντων δε αυτων ταυταπροσθεις ειπεν παραβολην δια το εγγυςειναι ιερουσαλημ αυτον και δοκειν αυτουςοτι παραχρημα μελλει η βασιλεια του θεουαναφαινεσθαι 12 ειπεν ουν ανθρωπος τιςευγενης επορευθη εις χωραν μακρανλαβειν εαυτω βασιλειαν και υποστρεψαι13καλεσας δε δεκα δουλους εαυτουεδωκεν αυτοις δεκα μνας και ειπεν προςαυτους πραγματευσασθε εν ω ερχομαι14οι δε πολιται αυτου εμισουν αυτονκαι απεστειλαν πρεσβειαν οπισω αυτουλεγοντες ου θελομεν τουτον βασιλευσαιεφ ημας 15και εγενετο εν τω επανελθειναυτον λαβοντα την βασιλειαν και ειπενφωνηθηναι αυτω τους δουλους τουτουςοις δεδωκει το αργυριον ινα γνοι τις τιδιεπραγματευσαντο 16παρεγενετο δε οπρωτος λεγων κυριε η μνα σου δεκαπροσηργασατο μνας 17και ειπεν αυτωευγε αγαθε δουλε οτι εν ελαχιστω πιστος

Lukas 19.18–29 90

εγενου ισθι εξουσιαν εχων επανω δεκαπολεων 18και ηλθεν ο δευτερος λεγωνη μνα σου κυριε εποιησεν πεντε μνας19 ειπεν δε και τουτω και συ επανω γινουπεντε πολεων 20και ο ετερος ηλθενλεγων κυριε ιδου η μνα σου ην ειχοναποκειμενην εν σουδαριω 21 εφοβουμηνγαρ σε οτι ανθρωπος αυστηρος ει αιρειςο ουκ εθηκας και θεριζεις ο ουκ εσπειρας22λεγει αυτω εκ του στοματος σου κρινωσε πονηρε δουλε ηδεις οτι εγω ανθρωποςαυστηρος ειμι αιρων ο ουκ εθηκα καιθεριζων ο ουκ εσπειρα 23και διατι ουκεδωκας μου το αργυριον επι τραπεζανκαγω ελθων συν τοκω αν αυτο επραξα24και τοις παρεστωσιν ειπεν αρατε απαυτου την μναν και δοτε τω τας δεκαμνας εχοντι 25και ειπαν αυτω κυριεεχει δεκα μνας 26λεγω υμιν οτι παντιτω εχοντι δοθησεται απο δε του μηεχοντος και ο εχει αρθησεται 27πληντους εχθρους μου τουτους τους μηθελησαντας με βασιλευσαι επ αυτουςαγαγετε ωδε και κατασφαξατε αυτουςεμπροσθεν μου 28και ειπων ταυταεπορευετο εμπροσθεν αναβαινων ειςιεροσολυμα 29και εγενετο ως ηγγισενεις βηθφαγη και βηθανιαν προς το ορος

Lukas 19.30–40 91

το καλουμενον ελαιων απεστειλεν δυοτων μαθητων 30 ειπων υπαγετε εις τηνκατεναντι κωμην εν η εισπορευομενοιευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδειςπωποτε ανθρωπων εκαθισεν και λυσαντεςαυτον αγαγετε 31και εαν τις υμας ερωταδιατι λυετε ουτως ερειτε οτι ο κυριοςαυτου χρειαν εχει 32απελθοντες δε οιαπεσταλμενοι ευρον καθως ειπεν αυτοις33λυοντων δε αυτων τον πωλον ειπαν οικυριοι αυτου προς αυτους τι λυετε τονπωλον 34οι δε ειπαν οτι ο κυριος αυτουχρειαν εχει 35και ηγαγον αυτον προς τονιησουν και επιριψαντες αυτων τα ιματιαεπι τον πωλον επεβιβασαν τον ιησουν36πορευομενου δε αυτου υπεστρωννυοντα ιματια αυτων εν τη οδω 37 εγγιζοντοςδε αυτου ηδη προς τη καταβασει τουορους των ελαιων ηρξαντο απαν τοπληθος των μαθητων χαιροντες αινειντον θεον φωνη μεγαλη περι πασων ωνειδον δυναμεων 38λεγοντες ευλογημενοςο βασιλευς εν ονοματι κυριου εν ουρανωειρηνη και δοξα εν υψιστοις 39και τινεςτων φαρισαιων απο του οχλου ειπανπρος αυτον διδασκαλε επιτιμησον τοιςμαθηταις σου 40και αποκριθεις ειπενλεγω υμιν οτι εαν ουτοι σιωπησουσιν οι

Lukas 19.41–20.2 92

λιθοι κραξουσιν 41και ως ηγγισεν ιδωντην πολιν εκλαυσεν επ αυτην λεγων 42οτιει εγνως και συ καιγε εν τη ημερα σουταυτη τα προς ειρηνην σου νυν δε εκρυβηαπο οφθαλμων σου 43οτι ηξουσιν ημεραιεπι σε και παρεμβαλουσιν οι εχθροισου χαρακα σοι και περικυκλωσουσινσε και συνεξουσιν σε παντοθεν 44καιεδαφιουσιν σε και τα τεκνα σου εν σοικαι ουκ αφησουσιν λιθον επι λιθον ενσοι ανθ ων ουκ εγνως τον καιρον τηςεπισκοπης σου 45και εισελθων εις τοιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας46λεγων αυτοις γεγραπται και εσται οοικος μου οικος προσευχης υμεις δεαυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων 47καιην διδασκων το καθ ημεραν εν τω ιερωοι δε αρχιερεις και οι γραμματεις εζητουναυτον απολεσαι και οι πρωτοι του λαου48και ουχ ευρισκον το τι ποιησωσιν ολαος γαρ απας εξεκρεμετο αυτου ακουων

201και εγενετο εν μια των ημερωνδιδασκοντος αυτου τον λαον εν

τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεστησανοι ιερεις και οι γραμματεις συν τοιςπρεσβυτεροις 2και ειπαν λεγοντεςπρος αυτον ειπον ημιν εν ποια εξουσιαταυτα ποιεις η τις εστιν ο δους σοι την

Lukas 20.3–14 93

εξουσιαν ταυτην 3αποκριθεις δε ειπενπρος αυτους ερωτησω υμας καγω λογονκαι ειπατε μοι 4 το βαπτισμα το ιωαννουεξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων 5οι δεσυνελογισαντο προς εαυτους λεγοντεςοτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει διατιουκ επιστευσατε αυτω 6 εαν δε ειπωμενεξ ανθρωπων ο λαος απας καταλιθασειημας πεπεισμενος γαρ εστιν ιωαννηνπροφητην ειναι 7και απεκριθησαν μηειδεναι ποθεν 8και ο ιησους ειπεναυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποιαεξουσια ταυτα ποιω 9ηρξατο δε προςτον λαον λεγειν την παραβολην ταυτηνανθρωπος εφυτευσεν αμπελωνα καιεξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησενχρονους ικανους 10και καιρω απεστειλενπρος τους γεωργους δουλον ινα αποτου καρπου του αμπελωνος δωσουσιναυτω οι δε γεωργοι εξαπεστειλαν αυτονδειραντες κενον 11και προσεθετο ετερονπεμψαι δουλον οι δε κακεινον δειραντεςκαι ατιμασαντες εξαπεστειλαν κενον12και προσεθετο τριτον πεμψαι οι δε καιτουτον τραυματισαντες εξεβαλον 13 ειπενδε ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησωπεμψω τον υιον μου τον αγαπητονισως τουτον εντραπησονται 14 ιδοντες

Lukas 20.15–21 94

δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντοπρος αλληλους λεγοντες ουτος εστινο κληρονομος αποκτεινωμεν αυτονινα ημων γενηται η κληρονομια 15καιεκβαλοντες αυτον εξω του αμπελωνοςαπεκτειναν τι ουν ποιησει αυτοις ο κυριοςτου αμπελωνος 16 ελευσεται και απολεσειτους γεωργους τουτους και δωσει τοναμπελωνα αλλοις ακουσαντες δε ειπανμη γενοιτο 17ο δε εμβλεψας αυτοιςειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτολιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντεςουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας18πας ο πεσων επ εκεινον τον λιθονσυνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησειαυτον 19και εζητησαν οι γραμματειςκαι οι αρχιερεις επιβαλειν επ αυτον ταςχειρας εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαντον λαον εγνωσαν γαρ οτι προς αυτουςειπεν την παραβολην ταυτην 20καιπαρατηρησαντες απεστειλαν ενκαθετουςυποκρινομενους εαυτους δικαιους ειναιινα επιλαβωνται αυτου λογου ωστεπαραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουσιατου ηγεμονος 21και επηρωτησαν αυτονλεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι ορθωςλεγεις και διδασκεις και ου λαμβανειςπροσωπον αλλ επ αληθειας την οδον του

Lukas 20.22–35 95

θεου διδασκεις 22 εξεστιν ημας καισαριφορον δουναι η ου 23κατανοησας δεαυτων την πανουργιαν ειπεν προς αυτους24δειξατε μοι δηναριον τινος εχει εικονακαι επιγραφην οι δε ειπαν καισαρος 25οδε ειπεν προς αυτους τοινυν αποδοτετα καισαρος καισαρι και τα του θεουτω θεω 26και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαιαυτου ρηματος εναντιον του λαου καιθαυμασαντες επι τη αποκρισει αυτουεσιγησαν 27προσελθοντες δε τινες τωνσαδδουκαιων οι αντιλεγοντες αναστασινμη ειναι επηρωτησαν αυτον 28λεγοντεςδιδασκαλε μωυσης εγραψεν ημιν εαντινος αδελφος αποθανη εχων γυναικακαι ουτος ατεκνος η ινα λαβη ο αδελφοςαυτου την γυναικα και εξαναστησησπερμα τω αδελφω αυτου 29 επτα ουναδελφοι ησαν και ο πρωτος λαβωνγυναικα απεθανεν ατεκνος 30και οδευτερος 31και ο τριτος ελαβεν αυτηνωσαυτως δε και οι επτα ου κατελιποντεκνα και απεθανον 32υστερον και ηγυνη απεθανεν 33η γυνη ουν εν τηαναστασει τινος αυτων γινεται γυνη οιγαρ επτα εσχον αυτην γυναικα 34καιειπεν αυτοις ο ιησους οι υιοι του αιωνοςτουτου γαμουσιν και γαμισκονται 35οι δε

Lukas 20.36–47 96

καταξιωθεντες του αιωνος εκεινου τυχεινκαι της αναστασεως της εκ νεκρων ουτεγαμουσιν ουτε γαμιζονται 36ουτε γαραποθανειν ετι δυνανται ισαγγελοι γαρεισιν και υιοι εισιν θεου της αναστασεωςυιοι οντες 37οτι δε εγειρονται οι νεκροικαι μωυσης εμηνυσεν επι της βατουως λεγει κυριον τον θεον αβρααμ καιθεον ισαακ και θεον ιακωβ 38θεος δεουκ εστιν νεκρων αλλα ζωντων παντεςγαρ αυτω ζωσιν 39αποκριθεντες δε τινεςτων γραμματεων ειπαν διδασκαλε καλωςειπας 40ουκετι γαρ ετολμων επερωταναυτον ουδεν 41 ειπεν δε προς αυτουςπως λεγουσιν τον χριστον ειναι δαυειδυιον 42αυτος γαρ δαυειδ λεγει εν βιβλωψαλμων ειπεν ο κυριος τω κυριω μουκαθου εκ δεξιων μου 43 εως αν θω τουςεχθρους σου υποποδιον των ποδων σου44δαυειδ ουν κυριον αυτον καλει καιπως αυτου υιος εστιν 45ακουοντος δεπαντος του λαου ειπεν τοις μαθηταις46προσεχετε απο των γραμματεων τωνθελοντων περιπατειν εν στολαις καιφιλουντων ασπασμους εν ταις αγοραιςκαι πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαιςκαι πρωτοκλισιας εν τοις δειπνοις 47οικατεσθιουσιν τας οικιας των χηρων και

Lukas 21.1–10 97

προφασει μακρα προσευχονται ουτοιλημψονται περισσοτερον κριμα

211αναβλεψας δε ειδεν τουςβαλλοντας εις το γαζοφυλακιον

τα δωρα αυτων πλουσιους 2 ειδεν δετινα χηραν πενιχραν βαλλουσαν εκειδυο λεπτα 3και ειπεν αληθως λεγωυμιν οτι η χηρα η πτωχη αυτη πλειωπαντων εβαλεν 4απαντες γαρ ουτοι εκτου περισσευοντος αυτοις εβαλον ειςτα δωρα αυτη δε εκ του υστερηματοςαυτης απαντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν5και τινων λεγοντων περι του ιερου οτιλιθοις καλοις και αναθεμασιν κεκοσμηταιειπεν 6 ταυτα α θεωρειτε ελευσονταιημεραι εν αις ουκ αφεθησεται λιθος επιλιθω ος ου καταλυθησεται 7 επηρωτησανδε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουνταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελληταυτα γινεσθαι 8ο δε ειπεν βλεπετε μηπλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επιτω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι καιο καιρος ηγγικεν μη πορευθητε οπισωαυτων 9οταν δε ακουσητε πολεμους καιακαταστασιας μη πτοηθητε δει γαρ ταυταγενεσθαι πρωτον αλλ ουκ ευθεως τοτελος 10 τοτε ελεγεν αυτοις εγερθησεταιεθνος επ εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν

Lukas 21.11–22 9811σεισμοι τε μεγαλοι και κατα τοπουςλιμοι και λοιμοι εσονται φοβητρα τεκαι σημεια απ ουρανου μεγαλα εσται12προ δε τουτων παντων επιβαλουσινεφ υμας τας χειρας αυτων και διωξουσινπαραδιδοντες εις τας συναγωγας καιφυλακας απαγομενους επι βασιλεις καιηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου13αποβησεται υμιν εις μαρτυριον 14θετεουν εν ταις καρδιαις υμων μη προμελεταναπολογηθηναι 15 εγω γαρ δωσω υμινστομα και σοφιαν η ου δυνησονταιαντιστηναι η αντειπειν απαντες οιαντικειμενοι υμιν 16παραδοθησεσθεδε και υπο γονεων και αδελφων καισυγγενων και φιλων και θανατωσουσινεξ υμων 17και εσεσθε μισουμενοι υποπαντων δια το ονομα μου 18και θριξ εκτης κεφαλης υμων ου μη αποληται 19 εντη υπομονη υμων κτησασθε τας ψυχαςυμων 20οταν δε ιδητε κυκλουμενην υποστρατοπεδων ιερουσαλημ τοτε γνωτεοτι ηγγικεν η ερημωσις αυτης 21 τοτε οιεν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορηκαι οι εν μεσω αυτης εκχωρειτωσαν καιοι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσανεις αυτην 22οτι ημεραι εκδικησεωςαυται εισιν του πλησθηναι παντα τα

Lukas 21.23–32 99

γεγραμμενα 23ουαι ταις εν γαστριεχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναιςταις ημεραις εσται γαρ αναγκη μεγαληεπι της γης και οργη τω λαω τουτω24και πεσουνται στοματι μαχαιρης καιαιχμαλωτισθησονται εις τα εθνη παντακαι ιερουσαλημ εσται πατουμενη υποεθνων αχρι ου πληρωθωσιν καιροι εθνων25και εσονται σημεια εν ηλιω και σεληνηκαι αστροις και επι της γης συνοχη εθνωνεν απορια ηχους θαλασσης και σαλου26αποψυχοντων ανθρωπων απο φοβουκαι προσδοκιας των επερχομενων τηοικουμενη αι γαρ δυναμεις των ουρανωνσαλευθησονται 27και τοτε οψονταιτον υιον του ανθρωπου ερχομενονεν νεφελη μετα δυναμεως και δοξηςπολλης 28αρχομενων δε τουτων γινεσθαιανακυψατε και επαρατε τας κεφαλαςυμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμων29και ειπεν παραβολην αυτοις ιδετετην συκην και παντα τα δενδρα 30οτανπροβαλωσιν ηδη βλεποντες αφ εαυτωνγινωσκετε οτι ηδη εγγυς το θερος εστιν31ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυταγινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν ηβασιλεια του θεου 32αμην λεγω υμινοτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως

Lukas 21.33–22.6 100

αν παντα γενηται 33ο ουρανος και η γηπαρελευσονται οι δε λογοι μου ου μηπαρελευσονται 34προσεχετε δε εαυτοιςμηποτε βαρηθωσιν υμων αι καρδιαι ενκραιπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαιςκαι επιστη εφ υμας αιφνιδιος η ημεραεκεινη 35ως παγις επεισελευσεται γαρ επιπαντας τους καθημενους επι προσωπονπασης της γης 36αγρυπνειτε δε εν παντικαιρω δεομενοι ινα κατισχυσητε εκφυγεινταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαικαι σταθηναι εμπροσθεν του υιου τουανθρωπου 37ην δε τας ημερας εν τω ιερωδιδασκων τας δε νυκτας εξερχομενοςηυλιζετο εις το ορος το καλουμενονελαιων 38και πας ο λαος ωρθριζεν προςαυτον εν τω ιερω ακουειν αυτου

221ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμωνη λεγομενη πασχα 2και εζητουν

οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πωςανελωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τονλαον 3 εισηλθεν δε σατανας εις ιουδαντον καλουμενον ισκαριωτην οντα εκτου αριθμου των δωδεκα 4και απελθωνσυνελαλησεν τοις αρχιερευσιν καιστρατηγοις το πως αυτοις παραδω αυτον5και εχαρησαν και συνεθεντο αυτωαργυριον δουναι 6και εξωμολογησεν

Lukas 22.7–18 101

και εζητει ευκαιριαν του παραδουναιαυτον ατερ οχλου αυτοις 7ηλθεν δε ηημερα των αζυμων εν η εδει θυεσθαιτο πασχα 8και απεστειλεν πετρον καιιωαννην ειπων πορευθεντες ετοιμασατεημιν το πασχα ινα φαγωμεν 9οι δεειπαν αυτω που θελεις ετοιμασωμεν10ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντωνυμων εις την πολιν συναντησει υμινανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζωνακολουθησατε αυτω εις την οικιαν εις ηνεισπορευεται 11και ερειτε τω οικοδεσποτητης οικιας λεγει σοι ο διδασκαλος πουεστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετατων μαθητων μου φαγω 12κακεινοςυμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενονεκει ετοιμασατε 13απελθοντες δε ευρονκαθως ειρηκει αυτοις και ητοιμασαν τοπασχα 14και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσενκαι οι αποστολοι συν αυτω 15και ειπενπρος αυτους επιθυμια επεθυμησα τουτοτο πασχα φαγειν μεθ υμων προ του μεπαθειν 16λεγω γαρ υμιν οτι ουκετι ουμη φαγω αυτο εως οτου πληρωθη εντη βασιλεια του θεου 17και δεξαμενοςποτηριον ευχαριστησας ειπεν λαβετετουτο και διαμερισατε εις εαυτους 18λεγωγαρ υμιν οτι ου μη πιω απο του νυν απο

Lukas 22.19–29 102

του γενηματος της αμπελου εως οτουη βασιλεια του θεου ελθη 19και λαβωναρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεναυτοις λεγων τουτο εστιν το σωμα μουτο υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτεεις εμην αναμνησιν 20και το ποτηριονωσαυτως μετα το δειπνησαι λεγων τουτοτο ποτηριον η καινη διαθηκη εν τωαιματι μου το υπερ υμων εκχυννομενον21πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντος μεμετ εμου επι της τραπεζης 22οτι ο υιοςμεν του ανθρωπου κατα το ωρισμενονπορευεται πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινωδι ου παραδιδοται 23και αυτοι ηρξαντοσυζητειν προς εαυτους το τις αρα ειηεξ αυτων ο τουτο μελλων πρασσειν24 εγενετο δε και φιλονεικια εν αυτοις τοτις αυτων δοκει ειναι μειζων 25ο δε ειπεναυτοις οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιναυτων και οι εξουσιαζοντες αυτωνευεργεται καλουνται 26υμεις δε ουχουτως αλλ ο μειζων εν υμιν γινεσθω ως ονεωτερος και ο ηγουμενος ως ο διακονων27 τις γαρ μειζων ο ανακειμενος η οδιακονων ουχι ο ανακειμενος εγω δε ενμεσω υμων ειμι ως ο διακονων 28υμεις δεεστε οι διαμεμενηκοτες μετ εμου εν τοιςπειρασμοις μου 29καγω διατιθεμαι υμιν

Lukas 22.30–39 103

καθως διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλειαν30 ινα εσθητε και πινητε επι της τραπεζηςμου εν τη βασιλεια μου και καθησεσθε επιθρονων κρινοντες τας δωδεκα φυλας τουισραηλ 31σιμων σιμων ιδου ο σαταναςεξητησατο υμας του σινιασαι ως τονσιτον 32 εγω δε εδεηθην περι σου ιναμη εκλιπη η πιστις σου και συ ποτεεπιστρεψας στηρισον τους αδελφουςσου 33ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σουετοιμος ειμι και εις φυλακην και ειςθανατον πορευεσθαι 34ο δε ειπεν λεγωσοι πετρε ου φωνησει σημερον αλεκτωρεως τρις απαρνηση μη ειδεναι με 35καιειπεν αυτοις οτε απεστειλα υμας ατερβαλλαντιου και πηρας και υποδηματωνμη τινος υστερησατε οι δε ειπαν ουθενος36ο δε ειπεν αυτοις αλλα νυν ο εχωνβαλλαντιον αρατω ομοιως και πηρανκαι ο μη εχων πωλησατω το ιματιοναυτου και αγορασατω μαχαιραν 37λεγωγαρ υμιν οτι τουτο το γεγραμμενον δειτελεσθηναι εν εμοι το και μετα ανομωνελογισθη και γαρ το περι εμοι τελοςεχει 38οι δε ειπαν κυριε ιδου μαχαιραιωδε δυο ο δε ειπεν αυτοις ικανον εστιν39και εξελθων επορευθη κατα το εθοςεις το ορος των ελαιων ηκολουθησαν

Lukas 22.40–51 104

δε αυτω και οι μαθηται 40γενομενος δεεπι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθεμη εισελθειν εις πειρασμον 41και αυτοςαπεσπασθη απ αυτων ωσει λιθου βοληνκαι θεις τα γονατα προσηυχετο 42λεγωνπατερ ει βουλει παρενεγκαι τουτο τοποτηριον απ εμου πλην μη το θελημαμου αλλα το σον γινεσθω 43ωφθη δεαυτω αγγελος απ ουρανου ενισχυωναυτον 44και γενομενος εν αγωνιαεκτενεστερον προσηυχετο και εγενετοο ιδρως αυτου ωσει θρομβοι αιματοςκαταβαινοντος επι την γην 45και ανασταςαπο της προσευχης ελθων προς τουςμαθητας ευρεν κοιμωμενους αυτουςαπο της λυπης 46και ειπεν αυτοις τικαθευδετε ανασταντες προσευχεσθε ιναμη εισελθητε εις πειρασμον 47 ετι αυτουλαλουντος ιδου οχλος και ο λεγομενοςιουδας εις των δωδεκα προηρχετο αυτουςκαι ηγγισεν τω ιησου φιλησαι αυτον48 ιησους δε ειπεν αυτω ιουδα φιληματιτον υιον του ανθρωπου παραδιδως49 ιδοντες δε οι περι αυτον το εσομενονειπαν κυριε ει παταξομεν εν μαχαιρη50και επαταξεν εις τις εξ αυτων τουαρχιερεως τον δουλον και αφειλεν το ουςαυτου το δεξιον 51αποκριθεις δε ο ιησους

Lukas 22.52–61 105

ειπεν εατε εως τουτου και αψαμενοςτου ωτιου ιασατο αυτον 52 ειπεν δειησους προς τους παραγενομενους προςαυτον αρχιερεις και στρατηγους τουιερου και πρεσβυτερους ως επι ληστηνεξεληλυθατε μετα μαχαιρων και ξυλων53καθ ημεραν οντος μου μεθ υμων εν τωιερω ουκ εξετεινατε τας χειρας επ εμεαλλ αυτη εστιν υμων η ωρα και η εξουσιατου σκοτους 54συλλαβοντες δε αυτονηγαγον και εισηγαγον εις την οικιαντου αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθειμακροθεν 55περιαψαντων δε πυρ ενμεσω της αυλης και συνκαθισαντωνεκαθητο ο πετρος μεσος αυτων 56 ιδουσαδε αυτον παιδισκη τις καθημενον προς τοφως και ατενισασα αυτω ειπεν και ουτοςσυν αυτω ην 57ο δε ηρνησατο αυτονλεγων ουκ οιδα αυτον γυναι 58και μεταβραχυ ετερος ιδων αυτον εφη και συεξ αυτων ει ο δε πετρος εφη ανθρωπεουκ ειμι 59και διαστασης ωσει ωρας μιαςαλλος τις διισχυριζετο λεγων επ αληθειαςκαι ουτος μετ αυτου ην και γαρ γαλιλαιοςεστιν 60 ειπεν δε ο πετρος ανθρωπεουκ οιδα ο λεγεις και παραχρημα ετιλαλουντος αυτου εφωνησεν αλεκτωρ61και στραφεις ο κυριος ενεβλεψεν τω

Lukas 22.62–23.2 106

πετρω και υπεμνησθη ο πετρος τουλογου του κυριου ως ειπεν αυτω οτι πριναλεκτορα φωνησαι σημερον απαρνησημε τρις 62και εξελθων εξω εκλαυσενπικρως 63και οι ανδρες οι συνεχοντεςαυτον ενεπαιζον αυτω δεροντες 64καιπερικαλυψαντες αυτον επηρωτωνλεγοντες προφητευσον τις εστιν ο παισαςσε 65και ετερα πολλα βλασφημουντεςελεγον εις αυτον 66και ως εγενετοημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον τουλαου αρχιερεις τε και γραμματεις καιαπηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτωνλεγοντες ει συ ει ο χριστος ειπον ημιν67 ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπω ου μηπιστευσητε 68 εαν δε ερωτησω ου μηαποκριθητε 69απο του νυν δε εσται ο υιοςτου ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων τηςδυναμεως του θεου 70 ειπαν δε παντεςσυ ουν ει ο υιος του θεου ο δε προςαυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι 71οιδε ειπαν τι ετι εχομεν μαρτυριας χρειαναυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματοςαυτου

231και ανασταν απαν το πληθοςαυτων ηγαγον αυτον επι τον

πειλατον 2ηρξαντο δε κατηγορειν αυτουλεγοντες τουτον ευραμεν διαστρεφοντα

Lukas 23.3–12 107

το εθνος ημων και κωλυοντα φορουςκαισαρι διδοναι και λεγοντα εαυτονχριστον βασιλεα ειναι 3ο δε πειλατοςηρωτησεν αυτον λεγων συ ει ο βασιλευςτων ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω εφησυ λεγεις 4ο δε πειλατος ειπεν προςτους αρχιερεις και τους οχλους ουδενευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπω τουτω 5οιδε επισχυον λεγοντες οτι ανασειει τονλαον διδασκων καθ ολης της ιουδαιαςκαι αρξαμενος απο της γαλιλαιας εωςωδε 6πειλατος δε ακουσας επηρωτησενει ο ανθρωπος γαλιλαιος εστιν 7καιεπιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδουεστιν ανεπεμψεν αυτον προς ηρωδηνοντα και αυτον εν ιεροσολυμοις ενταυταις ταις ημεραις 8ο δε ηρωδης ιδωντον ιησουν εχαρη λιαν ην γαρ εξ ικανωνχρονων θελων ιδειν αυτον δια το ακουεινπερι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδειν υπαυτου γινομενον 9 επηρωτα δε αυτον ενλογοις ικανοις αυτος δε ουδεν απεκρινατοαυτω 10 ειστηκεισαν δε οι αρχιερεις καιοι γραμματεις ευτονως κατηγορουντεςαυτου 11 εξουθενησας δε αυτον και οηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτουκαι εμπαιξας περιβαλων εσθητα λαμπρανανεπεμψεν αυτον τω πειλατω 12 εγενοντο

Lukas 23.13–24 108

δε φιλοι ο τε ηρωδης και ο πειλατος εναυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχονγαρ εν εχθρα οντες προς αυτους13πειλατος δε συνκαλεσαμενος τουςαρχιερεις και τους αρχοντας και τον λαον14 ειπεν προς αυτους προσηνεγκατε μοιτον ανθρωπον τουτον ως αποστρεφοντατον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμωνανακρινας ουθεν ευρον εν τω ανθρωπωτουτω αιτιον ων κατηγορειτε καταυτου 15αλλ ουδε ηρωδης ανεπεμψενγαρ αυτον προς ημας και ιδου ουδεναξιον θανατου εστιν πεπραγμενοναυτω 16παιδευσας ουν αυτον απολυσω17 (EMPTY) 18ανεκραγον δε παμπληθειλεγοντες αιρε τουτον απολυσον δε ημιντον βαραββαν 19οστις ην δια στασιντινα γενομενην εν τη πολει και φονονβληθεις εν τη φυλακη 20παλιν δε οπειλατος προσεφωνησεν θελων απολυσαιτον ιησουν 21οι δε επεφωνουν λεγοντεςσταυρου σταυρου αυτον 22ο δε τριτονειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησενουτος ουδεν αιτιον θανατου ευρον εναυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω 23οιδε επεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοιαυτον σταυρωθηναι και κατισχυον αιφωναι αυτων 24και πειλατος επεκρινεν

Lukas 23.25–34 109

γενεσθαι το αιτημα αυτων 25απελυσενδε τον δια στασιν και φονον βεβλημενονεις φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουνπαρεδωκεν τω θεληματι αυτων 26και ωςαπηγαγον αυτον επιλαβομενοι σιμωνατινα κυρηναιον ερχομενον απ αγρουεπεθηκαν αυτω τον σταυρον φερεινοπισθεν του ιησου 27ηκολουθει δε αυτωπολυ πληθος του λαου και γυναικωναι εκοπτοντο και εθρηνουν αυτον28στραφεις δε προς αυτας ιησους ειπενθυγατερες ιερουσαλημ μη κλαιετε επεμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τατεκνα υμων 29οτι ιδου ερχονται ημεραιεν αις ερουσιν μακαριαι αι στειραι καιαι κοιλιαι αι ουκ εγεννησαν και μαστοιοι ουκ εθρεψαν 30 τοτε αρξονται λεγειντοις ορεσιν πεσατε εφ ημας και τοιςβουνοις καλυψατε ημας 31οτι ει εν τωυγρω ξυλω ταυτα ποιουσιν εν τω ξηρωτι γενηται 32ηγοντο δε και ετεροι δυοκακουργοι συν αυτω αναιρεθηναι 33καιοτε ηλθον επι τον τοπον τον καλουμενονκρανιον εκει εσταυρωσαν αυτον καιτους κακουργους ον μεν εκ δεξιων ονδε εξ αριστερων 34ο δε ιησους ελεγενπατερ αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τιποιουσιν διαμεριζομενοι δε τα ιματια

Lukas 23.35–46 110

αυτου εβαλον κληρους 35και ειστηκειο λαος θεωρων εξεμυκτηριζον δε οιαρχοντες λεγοντες αλλους εσωσενσωσατω εαυτον ει ουτος εστιν ο χριστοςτου θεου ο εκλεκτος 36 ενεπαιξαν δεαυτω και οι στρατιωται προσερχομενοιοξος προσφεροντες αυτω 37και λεγοντεςει συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων σωσονσεαυτον 38ην δε και επιγραφη επ αυτωο βασιλευς των ιουδαιων ουτος 39 ειςδε των κρεμασθεντων κακουργωνεβλασφημει αυτον ουχι συ ει ο χριστοςσωσον σεαυτον και ημας 40αποκριθειςδε ο ετερος επιτιμων αυτω εφη ουδεφοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματιει 41και ημεις μεν δικαιως αξια γαρ ωνεπραξαμεν απολαμβανομεν ουτος δεουδεν ατοπον επραξεν 42και ελεγεν ιησουμνησθητι μου οταν ελθης εις τη βασιλειασου 43και ειπεν αυτω αμην σοι λεγωσημερον μετ εμου εση εν τω παραδεισω44και ην ηδη ωσει ωρα εκτη και σκοτοςεγενετο εφ ολην την γην εως ωραςενατης 45 του ηλιου εκλιποντος εσχισθηδε το καταπετασμα του ναου μεσον 46καιφωνησας φωνη μεγαλη ο ιησους ειπενπατερ εις χειρας σου παρατιθεμαι τοπνευμα μου τουτο δε ειπων εξεπνευσεν

Lukas 23.47–56 11147 ιδων δε ο εκατονταρχης το γενομενονεδοξαζεν τον θεον λεγων οντως οανθρωπος ουτος δικαιος ην 48καιπαντες οι συνπαραγενομενοι οχλοιεπι την θεωριαν ταυτην θεωρησαντεςτα γενομενα τυπτοντες τα στηθηυπεστρεφον 49 ειστηκεισαν δε παντεςοι γνωστοι αυτω απο μακροθεν καιγυναικες αι συνακολουθουσαι αυτω αποτης γαλιλαιας ορωσαι ταυτα 50και ιδουανηρ ονοματι ιωσηφ βουλευτης υπαρχωνκαι ανηρ αγαθος και δικαιος 51ουτος ουκην συνκατατιθειμενος τη βουλη και τηπραξει αυτων απο αριμαθαιας πολεωςτων ιουδαιων ος προσεδεχετο τηνβασιλειαν του θεου 52ουτος προσελθωντω πειλατω ητησατο το σωμα του ιησου53και καθελων ενετυλιξεν αυτο σινδονικαι εθηκεν αυτον εν μνηματι λαξευτωου ουκ ην ουδεις ουδεπω κειμενος 54καιημερα ην παρασκευης και σαββατονεπεφωσκεν 55κατακολουθησασαι δεγυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαιεκ της γαλιλαιας αυτω εθεασαντο τομνημειον και ως ετεθη το σωμα αυτου56υποστρεψασαι δε ητοιμασαν αρωματακαι μυρα και το μεν σαββατον ησυχασανκατα την εντολην

Lukas 24.1–13 112

241 τη δε μια των σαββατων ορθρουβαθεως επι το μνημα ηλθον

φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα 2 ευρονδε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο τουμνημειου 3 εισελθουσαι δε ουχ ευρον τοσωμα του κυριου ιησου 4και εγενετοεν τω απορεισθαι αυτας περι τουτουκαι ιδου ανδρες δυο επεστησαν αυτοιςεν εσθητι αστραπτουση 5 εμφοβων δεγενομενων αυτων και κλινουσων ταπροσωπα εις την γην ειπαν προς αυταςτι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων6ουκ εστιν ωδε αλλα ηγερθη μνησθητεως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλιλαια7λεγων τον υιον του ανθρωπου οτιδει παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπωναμαρτωλων και σταυρωθηναι και τητριτη ημερα αναστηναι 8και εμνησθησαντων ρηματων αυτου 9και υποστρεψασαιαπο του μνημειου απηγγειλαν πανταταυτα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις10ησαν δε η μαγδαληνη μαρια καιιωαννα και μαρια η ιακωβου και αιλοιπαι συν αυταις ελεγον προς τουςαποστολους ταυτα 11και εφανησανενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματαταυτα και ηπιστουν αυταις 12 (EMPTY)13και ιδου δυο εξ αυτων εν αυτη τη

Lukas 24.14–22 113

ημερα ησαν πορευομενοι εις κωμηναπεχουσαν σταδιους εξηκοντα αποιερουσαλημ η ονομα εμμαους 14και αυτοιωμιλουν προς αλληλους περι παντων τωνσυμβεβηκοτων τουτων 15και εγενετο εντω ομιλειν αυτους και συζητειν και αυτοςιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις 16οιδε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μηεπιγνωναι αυτον 17 ειπεν δε προς αυτουςτινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προςαλληλους περιπατουντες και εσταθησανσκυθρωποι 18αποκριθεις δε εις ω ονομακλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονοςπαροικεις ιερουσαλημ και ουκ εγνωςτα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραιςταυταις 19και ειπεν αυτοις ποια οι δεειπαν αυτω τα περι ιησου του ναζαρηνουος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος ενεργω και λογω εναντιον του θεου καιπαντος του λαου 20οπως τε παρεδωκαναυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημωνεις κριμα θανατου και εσταυρωσαναυτον 21ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτοςεστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλαλλα γε και συν πασιν τουτοις τριτηνταυτην ημεραν αγει αφ ου ταυτα εγενετο22αλλα και γυναικες τινες εξ ημωνεξεστησαν ημας γενομεναι ορθριναι επι

Lukas 24.23–32 114

το μνημειον 23και μη ευρουσαι το σωμααυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαναγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτονζην 24και απηλθον τινες των συν ημινεπι το μνημειον και ευρον ουτως καθωςκαι αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον25και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοικαι βραδεις τη καρδια του πιστευεινεπι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται26ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστονκαι εισελθειν εις την δοξαν αυτου 27καιαρξαμενος απο μωυσεως και απο παντωντων προφητων διερμηνευσεν αυτοις ενπασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου 28καιηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντοκαι αυτος προσεποιησατο πορρωτερωπορευεσθαι 29και παρεβιασαντο αυτονλεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προςεσπεραν εστιν και κεκλικεν ηδη η ημερακαι εισηλθεν του μειναι συν αυτοις 30καιεγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μεταυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν καικλασας επεδιδου αυτοις 31αυτων δεδιηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαναυτον και αυτος αφαντος εγενετο απαυτων 32και ειπαν προς αλληλους ουχιη καρδια ημων καιομενη ην εν ημιν ωςελαλει ημιν εν τη οδω ως διηνοιγεν ημιν

Lukas 24.33–45 115

τας γραφας 33και ανασταντες αυτη τηωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ καιευρον ηθροισμενους τους ενδεκα καιτους συν αυτοις 34λεγοντας οτι οντωςηγερθη ο κυριος και ωφθη σιμωνι 35καιαυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ωςεγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου36 ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτοςεστη εν μεσω αυτων 37πτοηθεντεςδε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουνπνευμα θεωρειν 38και ειπεν αυτοις τιτεταραγμενοι εστε και διατι διαλογισμοιαναβαινουσιν εν τη καρδια υμων 39 ιδετετας χειρας μου και τους ποδας μουοτι εγω ειμι αυτος ψηλαφησατε με καιιδετε οτι πνευμα σαρκας και οστεαουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα40 (EMPTY) 41 ετι δε απιστουντων αυτωναπο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεναυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε 42οι δεεπεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος 43καιλαβων ενωπιον αυτων εφαγεν 44 ειπενδε προς αυτους ουτοι οι λογοι μου ουςελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτιδει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμεναεν τω νομω μωυσεως και προφηταιςκαι ψαλμοις περι εμου 45 τοτε διηνοιξεναυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας

Lukas 24.46–53 11646και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπταιπαθειν τον χριστον και αναστηναι εκνεκρων τη τριτη ημερα 47και κηρυχθηναιεπι τω ονοματι αυτου μετανοιαν ειςαφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνηαρξαμενοι απο ιερουσαλημ 48υμειςμαρτυρες τουτων 49καγω εξαποστελλωτην επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμαςυμεις δε καθισατε εν τη πολει εως ουενδυσησθε εξ υψους δυναμιν 50 εξηγαγενδε αυτους εως προς βηθανιαν και επαραςτας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους51και εγενετο εν τω ευλογειν αυτοναυτους διεστη απ αυτων 52και αυτοιυπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαραςμεγαλης 53και ησαν διαπαντος εν τωιερω αινουντες τον θεονυποστρεψασαι δεητοιμασαν αρωματα και μυρα και το μενσαββατον ησυχασαν κατα την εντολην

Yahya

11 εν αρχη ην ο λογος και ο λογοςην προς τον θεον και θεος ην ο

λογος 2ουτος ην εν αρχη προς τον θεον3παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτουεγενετο ουδε εν ο γεγονεν 4 εν αυτωζωη εστιν και η ζωη ην το φως τωνανθρωπων 5και το φως εν τη σκοτιαφαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν6 εγενετο ανθρωπος απεσταλμενοςπαρα θεου ονομα αυτω ιωαννης 7ουτοςηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περιτου φωτος ινα παντες πιστευσωσιν διαυτου 8ουκ ην εκεινος το φως αλλ ιναμαρτυρηση περι του φωτος 9ην το φωςτο αληθινον ο φωτιζει παντα ανθρωπονερχομενον εις τον κοσμον 10 εν τω κοσμωην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο καιο κοσμος αυτον ουκ εγνω 11 εις τα ιδιαηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον12οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοιςεξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαι τοιςπιστευουσιν εις το ονομα αυτου 13οιουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματοςσαρκος ουδε εκ θεληματος ανδρος αλλ

Yahya 1.14–24 2

εκ θεου εγεννηθησαν 14και ο λογοςσαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημινκαι εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξανως μονογενους παρα πατρος πληρηςχαριτος και αληθειας 15 ιωαννης μαρτυρειπερι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτοςην ον ειπων ο οπισω μου ερχομενοςεμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μουην 16οτι εκ του πληρωματος αυτου ημειςπαντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος17οτι ο νομος δια μωυσεως εδοθη ηχαρις και η αληθεια δια ιησου χριστουεγενετο 18θεον ουδεις εωρακεν πωποτεο μονογενης υιος ο ων εις τον κολποντου πατρος εκεινος εξηγησατο 19καιαυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτεαπεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμωνιερεις και λευειτας ινα ερωτησωσιν αυτονσυ τις ει 20και ωμολογησεν και ουκηρνησατο και ωμολογησεν οτι εγω ουκειμι ο χριστος 21και ηρωτησαν αυτον τιουν ηλειας ει λεγει ουκ ειμι ο προφητηςει συ και απεκριθη ου 22 ειπαν ουν αυτωτις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασινημας τι λεγεις περι σεαυτου 23 εφη εγωφωνη βοωντος εν τη ερημω ευθυνατετην οδον κυριου καθως ειπεν ησαιαςο προφητης 24και απεσταλμενοι ησαν

Yahya 1.25–34 3

εκ των φαρισαιων 25και ηρωτησαναυτον και ειπαν αυτω τι ουν βαπτιζειςει συ ουκ ει ο χριστος ουδε ηλειαςουδε ο προφητης 26απεκριθη αυτοις οιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατιμεσος υμων στηκει ον υμεις ουκ οιδατε27ο οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμιεγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντατου υποδηματος 28 ταυτα εν βηθανιαεγενετο περαν του ιορδανου οπου ην οιωαννης βαπτιζων 29 τη επαυριον βλεπειτον ιησουν ερχομενον προς αυτον καιλεγει ιδε ο αμνος του θεου ο αιρων τηναμαρτιαν του κοσμου 30ουτος εστινυπερ ου εγω ειπον οπισω μου ερχεταιανηρ ος εμπροσθεν μου γεγονεν οτιπρωτος μου ην 31καγω ουκ ηδειν αυτοναλλ ινα φανερωθη τω ισραηλ δια τουτοηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων 32καιεμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαιτο πνευμα καταβαινον ως περιστεραν εξουρανου και εμεινεν επ αυτον 33καγωουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας μεβαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπενεφ ον αν ιδης το πνευμα καταβαινονκαι μενον επ αυτον ουτος εστιν οβαπτιζων εν πνευματι αγιω 34καγωεωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτος εστιν

Yahya 1.35–44 4

ο υιος του θεου 35 τη επαυριον παλινειστηκει ο ιωαννης και εκ των μαθητωναυτου δυο 36και εμβλεψας τω ιησουπεριπατουντι λεγει ιδε ο αμνος τουθεου 37ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτουλαλουντος και ηκολουθησαν τω ιησου38στραφεις ο ιησους και θεασαμενοςαυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις(1-39) τι ζητειτε οι δε ειπαν αυτω ραββειο λεγεται ερμηνευομενον διδασκαλε πουμενεις 39 (1-40) λεγει αυτοις ερχεσθε καιοψεσθε ηλθαν ουν και ειδαν που μενεικαι παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινηνωρα ην ως δεκατη 40 (1-41) ην ανδρεαςο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ τωνδυο των ακουσαντων παρα ιωαννουκαι ακολουθησαντων αυτω 41 (1-42)ευρισκει ουτος πρωτος τον αδελφον τονιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεντον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενονχριστος 42 (1-43) ηγαγεν αυτον προς τονιησουν εμβλεψας αυτω ο ιησους ειπενσυ ει σιμων ο υιος ιωαννου συ κληθησηκηφας ο ερμηνευεται πετρος 43 (1-44)τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις τηνγαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγειαυτω ο ιησους ακολουθει μοι 44 (1-45)ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της

Yahya 1.45–2.2 5

πολεως ανδρεου και πετρου 45 (1-46)ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγειαυτω ον εγραψεν μωυσης εν τω νομωκαι οι προφηται ευρηκαμεν ιησουν υιοντου ιωσηφ τον απο ναζαρετ 46 (1-47)ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναταιτι αγαθον ειναι λεγει αυτω φιλιπποςερχου και ιδε 47 (1-48) ειδεν ιησους τονναθαναηλ ερχομενον προς αυτον καιλεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλειτηςεν ω δολος ουκ εστιν 48 (1-49) λεγειαυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκειςαπεκριθη ιησους και ειπεν αυτω προτου σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο τηνσυκην ειδον σε 49 (1-50) απεκριθη αυτωναθαναηλ ραββει συ ει ο υιος του θεουσυ βασιλευς ει του ισραηλ 50 (1-51)απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω οτι ειπονσοι οτι ειδον σε υποκατω της συκηςπιστευεις μειζω τουτων οψη 51 (1-52)και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμινοψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα καιτους αγγελους του θεου αναβαινονταςκαι καταβαινοντας επι τον υιον τουανθρωπου

21και τη ημερα τη τριτη γαμος εγενετοεν κανα της γαλιλαιας και ην η μητηρ

του ιησου εκει 2 εκληθη δε και ο ιησους

Yahya 2.3–12 6

και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον3και οινον ουκ ειχον οτι συνετελεσθηο οινος του γαμου ειτα λεγει η μητηρτου ιησου προς αυτον οινος ουκ εστιν4λεγει αυτη ο ιησους τι εμοι και σοι γυναιουπω ηκει η ωρα μου 5λεγει η μητηραυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμινποιησατε 6ησαν δε εκει λιθιναι υδριαιεξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιωνκειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο ητρεις 7λεγει αυτοις ο ιησους γεμισατε ταςυδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εωςανω 8και λεγει αυτοις αντλησατε νυν καιφερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν9ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος τουδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδειποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οιηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιονο αρχιτρικλινος 10και λεγει αυτω παςανθρωπος πρωτον τον καλον οινοντιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τον ελασσωσυ τετηρηκας τον καλον οινον εωςαρτι 11 ταυτην εποιησεν αρχην τωνσημειων ο ιησους εν κανα της γαλιλαιαςκαι εφανερωσεν την δοξαν αυτου καιεπιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου12μετα τουτο κατεβη εις καφαρναουμαυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι

Yahya 2.13–22 7

αυτου και οι μαθηται αυτου και εκειεμειναν ου πολλας ημερας 13και εγγυςην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη ειςιεροσολυμα ο ιησους 14και ευρεν εν τωιερω τους πωλουντας βοας και προβατακαι περιστερας και τους κερματισταςκαθημενους 15και ποιησας φραγελλιονεκ σχοινιων παντας εξεβαλεν εκ τουιερου τα τε προβατα και τους βοας καιτων κολλυβιστων εξεχεεν το κερμα καιτας τραπεζας ανεστρεψεν 16και τοις ταςπεριστερας πωλουσιν ειπεν αρατε ταυταεντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πατροςμου οικον εμποριου 17 εμνησθησαν οιμαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστινο ζηλος του οικου σου καταφαγεταιμε 18απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι καιειπαν αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτιταυτα ποιεις 19απεκριθη ιησους και ειπεναυτοις λυσατε τον ναον τουτον και εντρισιν ημεραις εγερω αυτον 20 ειπαν ουνοι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετεσινοικοδομηθη ο ναος ουτος και συ εντρισιν ημεραις εγερεις αυτον 21 εκεινοςδε ελεγεν περι του ναου του σωματοςαυτου 22οτε ουν ηγερθη εκ νεκρωνεμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτοελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω

Yahya 2.23–3.6 8

λογω ον ειπεν ο ιησους 23ως δε ην εντοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τηεορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομααυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια αεποιει 24αυτος δε ιησους ουκ επιστευεναυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκεινπαντας 25και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τιςμαρτυρηση περι του ανθρωπου αυτοςγαρ εγινωσκεν τι ην εν τω ανθρωπω

31ην δε ανθρωπος εκ των φαρισαιωννικοδημος ονομα αυτω αρχων των

ιουδαιων 2ουτος ηλθεν προς αυτοννυκτος και ειπεν αυτω ραββει οιδαμενοτι απο θεου εληλυθας διδασκαλοςουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημειαποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θεος μεταυτου 3απεκριθη ιησους και ειπεν αυτωαμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθηανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαντου θεου 4λεγει προς αυτον ο νικοδημοςπως δυναται ανθρωπος γεννηθηναιγερων ων μη δυναται εις την κοιλιαντης μητρος αυτου δευτερον εισελθεινκαι γεννηθηναι 5απεκριθη ιησους αμηναμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθηεξ υδατος και πνευματος ου δυναταιεισελθειν εις την βασιλειαν των ουρανων6 το γεγεννημενον εκ της σαρκος σαρξ

Yahya 3.7–17 9

εστιν και το γεγεννημενον εκ τουπνευματος πνευμα εστιν 7μη θαυμασηςοτι ειπον σοι δει υμας γεννηθηναιανωθεν 8 το πνευμα οπου θελει πνεικαι την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκοιδας ποθεν ερχεται και που υπαγειουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ τουπνευματος 9απεκριθη νικοδημος καιειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι10απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω συει ο διδασκαλος του ισραηλ και ταυταου γινωσκεις 11αμην αμην λεγω σοι οτιο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμενμαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημωνου λαμβανετε 12 ει τα επιγεια ειπον υμινκαι ου πιστευετε πως εαν ειπω υμιντα επουρανια πιστευσετε 13και ουδειςαναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη οεκ του ουρανου καταβας ο υιος τουανθρωπου ο ων εν τω ουρανω 14καικαθως μωυσης υψωσεν τον οφιν εν τηερημω ουτως υψωθηναι δει τον υιον τουανθρωπου 15 ινα πας ο πιστευων εν αυτωεχη ζωην αιωνιον 16ουτως γαρ ηγαπησενο θεος τον κοσμον ωστε τον υιον τονμονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων ειςαυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον17ου γαρ απεστειλεν ο θεος τον υιον εις

Yahya 3.18–27 10

τον κοσμον αλλ ινα κρινα τον κοσμος αλλινα σωτη ο κοσμος δι αυτου 18ο πιστευωνεις αυτον ου κρινεται ο μη πιστευων ηδηκεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονοματου μονογενους υιου του θεου 19αυτη δεεστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν ειςτον κοσμον και ηγαπησαν οι ανθρωποιμαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτωνπονηρα τα εργα 20πας γαρ ο φαυλαπρασσων μισει το φως και ουκ ερχεταιπρος το φως ινα μη ελεγχθη τα εργααυτου 21ο δε ποιων την αληθειαν ερχεταιπρος το φως ινα φανερωθη αυτου ταεργα οτι εν θεω εστιν ειργασμενα 22μεταταυτα ηλθεν ο ιησους και οι μαθηταιαυτου εις την ιουδαιαν γην και εκειδιετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν 23ηνδε και ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυςτου σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει καιπαρεγινοντο και εβαπτιζοντο 24ουπω γαρην βεβλημενος εις την φυλακην ιωαννης25 εγενετο ουν ζητησις εκ των μαθητωνιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου26και ηλθον προς τον ιωαννην και ειποναυτω ραββει ος ην μετα σου περαν τουιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτοςβαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον27απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται

Yahya 3.28–4.2 11

ανθρωπος λαμβανειν ουδεν εαν μη ηδεδομενον αυτω εκ του ουρανου 28αυτοιυμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμιεγω ο χριστος αλλ οτι απεσταλμενος ειμιεμπροσθεν εκεινου 29ο εχων την νυμφηννυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου οεστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρειδια την φωνην του νυμφιου αυτη ουνη χαρα η εμη πεπληρωται 30 εκεινον δειαυξανειν εμε δε ελαττουσθαι 31ο ανωθενερχομενος επανω παντων εστιν ο ων εκτης γης εκ της γης εστιν και εκ της γηςλαλει ο εκ του ουρανου ερχομενος 32οεωρακεν και ηκουσεν μαρτυρει και τηνμαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει 33ολαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισενοτι ο θεος αληθης εστιν 34ον γαραπεστειλεν ο θεος τα ρηματα του θεουλαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν τοπνευμα 35ο πατηρ αγαπα τον υιον καιπαντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου 36οπιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιονο απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ ηοργη του θεου μενει επ αυτον

41ως ουν εγνω ο ιησους οτι ηκουσανοι φαρισαιοι οτι ιησους πλειονας

μαθητας ποιει και βαπτιζει η ιωαννης2καιτοιγε ιησους αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ

Yahya 4.3–14 12

οι μαθηται αυτου 3αφηκεν την ιουδαιανκαι απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν 4 εδειδε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαριας5 ερχεται ουν εις πολιν της σαμαριαςλεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου οεδωκεν ιακωβ ιωσηφ τω υιω αυτου 6ηνδε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησουςκεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετοουτως επι τη πηγη ωρα ην ως εκτη7 ερχεται γυνη εκ της σαμαριας αντλησαιυδωρ λεγει αυτη ο ιησους δος μοι πειν8οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισανεις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν9λεγει αυτω η γυνη η σαμαριτις πωςσυ ιουδαιος ων παρ εμου πειν αιτειςγυναικος σαμαριτιδος ουσης 10απεκριθηιησους και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαντου θεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοιπειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν ανσοι υδωρ ζων 11λεγει αυτω η γυνη κυριεουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστινβαθυ ποθεν εχεις το υδωρ το ζων 12μησυ μειζων ει του πατρος ημων ιακωβ οςεδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτουεπιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματααυτου 13απεκριθη ιησους και ειπεν αυτηπας ο πινων εκ του υδατος τουτουδιψησει παλιν 14ος δ αν πιη εκ του

Yahya 4.15–24 13

υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησειεις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο εγω δωσωαυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατοςαλλομενου εις ζωην αιωνιον 15λεγει προςαυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο τουδωρ ινα μη διψω μηδε διερχωμαι ενθαδεαντλειν 16λεγει αυτη υπαγε φωνησον τονανδρα σου και ελθε ενθαδε 17απεκριθη ηγυνη και ειπεν ανδρα ουκ εχω λεγει αυτηο ιησους καλως ειπες οτι ανδρα ουκ εχω18πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ονεχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθεςειρηκας 19λεγει αυτω η γυνη κυριεθεωρω οτι προφητης ει συ 20οι πατερεςημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησανκαι υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστινο τοπος οπου προσκυνειν δει 21λεγειαυτη ο ιησους πιστευε μοι γυναι οτιερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτωουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τωπατρι 22υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατεημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι ησωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν 23αλλαερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοιπροσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατριεν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρτοιουτους ζητει τους προσκυνουνταςαυτον 24πνευμα ο θεος και τους

Yahya 4.25–36 14

προσκυνουντας εν πνευματι και αληθειαπροσκυνειν δει 25λεγει αυτω η γυνη οιδαοτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χριστοςοταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν απαντα26λεγει αυτη ο ιησους εγω ειμι ο λαλωνσοι 27και επι τουτω ηλθαν οι μαθηταιαυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικοςελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις ητι λαλεις μετ αυτης 28αφηκεν ουν τηνυδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις τηνπολιν και λεγει τοις ανθρωποις 29δευτειδετε ανθρωπον ος ειπεν μοι πανταα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χριστος30 εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντοπρος αυτον 31 εν τω μεταξυ ηρωτωναυτον οι μαθηται λεγοντες ραββει φαγε32ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχωφαγειν ην υμεις ουκ οιδατε 33 ελεγονουν οι μαθηται προς αλληλους μη τιςηνεγκεν αυτω φαγειν 34λεγει αυτοις οιησους εμον βρωμα εστιν ινα ποιω τοθελημα του πεμψαντος με και τελειωσωαυτου το εργον 35ουχ υμεις λεγετε οτι ετιτετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεταιιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμουςυμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαιεισιν προς θερισμον 36ηδη ο θεριζωνμισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις

Yahya 4.37–46 15

ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρηκαι ο θεριζων 37 εν γαρ τουτω ο λογοςεστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρωνκαι αλλος ο θεριζων 38 εγω απεσταλκαυμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατεαλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τονκοπον αυτων εισεληλυθατε 39 εκ δε τηςπολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν ειςαυτον των σαμαριτων δια τον λογοντης γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοιπαντα α εποιησα 40ως ουν ηλθον προςαυτον οι σαμαριται ηρωτων αυτον μειναιπαρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας41και πολλω πλειους επιστευσαν δια τονλογον αυτου 42 τη τε γυναικι ελεγον οτιουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεναυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτιουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου43μετα δε τας δυο ημερας εξηλθενεκειθεν εις την γαλιλαιαν 44αυτος γαριησους εμαρτυρησεν οτι προφητης εντη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει 45ως ουνηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτονοι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες α εποιησενεν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοιγαρ ηλθον εις την εορτην 46ηλθεν ουνπαλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπουεποιησεν το υδωρ οινον ην δε βασιλικος

Yahya 4.47–5.2 16

ου ο υιος ησθενει εν καφαρναουμ47ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκ τηςιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προςαυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηταιαυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν48 ειπεν ουν ο ιησους προς αυτον εαν μησημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε49λεγει προς αυτον ο βασιλικος κυριεκαταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου50λεγει αυτω ο ιησους πορευου ο υιοςσου ζη επιστευσεν ο ανθρωπος τω λογωον ειπεν αυτω ο ιησους και επορευετο51ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοιυπηντησαν αυτω και ηγγειλαν οτι ο παιςαυτου ζη 52 επυθετο ουν την ωραν παραυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπον ουναυτω οτι εχθες ωραν εβδομην αφηκεναυτον ο πυρετος 53 εγνω ουν ο πατηρ οτιεκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησουςο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και ηοικια αυτου ολη 54 τουτο παλιν δευτερονσημειον εποιησεν ο ιησους ελθων εκ τηςιουδαιας εις την γαλιλαιαν

51μετα ταυτα ην η εορτη των ιουδαιωνκαι ανεβη ιησους εις ιεροσολυμα

2 εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τηπροβατικη κολυμβηθρα το λεγομενονεβραιστι βηθζαθα πεντε στοας εχουσα

Yahya 5.3–14 173 εν ταυταις κατεκειτο πληθος τωνασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων4 (EMPTY) 5ην δε τις ανθρωπος εκειτριακοντα και οκτω ετη εχων εν τηασθενεια αυτου 6 τουτον ιδων ο ιησουςκατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδηχρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιηςγενεσθαι 7απεκριθη αυτω ο ασθενωνκυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οτανταραχθη το υδωρ βαλη με εις τηνκολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγωαλλος προ εμου καταβαινει 8λεγει αυτωο ιησους εγειρε αρον τον κραβαττονσου και περιπατει 9και εγενετο υγιηςο ανθρωπος και ηρεν τον κραβαττοναυτου και περιεπατει ην δε σαββατον ενεκεινη τη ημερα 10 ελεγον ουν οι ιουδαιοιτω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν καιουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον11απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιηεκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττονσου και περιπατει 12ηρωτησαν αυτοντις εστιν ο ανθρωπος ο ειπων σοι αρονκαι περιπατει 13ο δε ασθενων ουκ ηδειτις εστιν ο γαρ ιησους εξενευσεν οχλουοντος εν τω τοπω 14μετα ταυτα ευρισκειαυτον ο ιησους εν τω ιερω και ειπεναυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε

Yahya 5.15–24 18

ινα μη χειρον σοι τι γενηται 15απηλθενο ανθρωπος και ειπεν τοις ιουδαιοιςοτι ιησους εστιν ο ποιησας αυτον υγιη16και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τονιησουν οτι ταυτα εποιει εν σαββατω17ο δε απεκρινατο αυτοις ο πατηρ μουεως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι18δια τουτο μαλλον εζητουν αυτον οιιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν τοσαββατον αλλα και πατερα ιδιον ελεγεντον θεον ισον εαυτον ποιων τω θεω19απεκρινατο ουν ο ιησους και ελεγεναυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναταιο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν αν μητι βλεπη τον πατερα ποιουντα α γαραν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ποιειομοιως 20ο γαρ πατηρ φιλει τον υιονκαι παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιεικαι μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ιναυμεις θαυμαζετε 21ωσπερ γαρ ο πατηρεγειρει τους νεκρους και ζωοποιει ουτωςκαι ο υιος ους θελει ζωοποιει 22ουδε γαρο πατηρ κρινει ουδενα αλλα την κρισινπασαν δεδωκεν τω υιω 23 ινα παντεςτιμωσι τον υιον καθως τιμωσι τον πατεραο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πατερατον πεμψαντα αυτον 24αμην αμην λεγωυμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και

Yahya 5.25–34 19

πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωηναιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλαμεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην25αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρακαι νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσουσιντης φωνης του υιου του θεου και οιακουσαντες ζησουσιν 26ωσπερ γαρ οπατηρ εχει ζωην εν εαυτω ουτως και τωυιω εδωκεν ζωην εχειν εν εαυτω 27καιεξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτιυιος ανθρωπου εστιν 28μη θαυμαζετετουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εντοις μνημειοις ακουσουσιν της φωνηςαυτου 29και εκπορευσονται οι τα αγαθαποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι ταφαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως30ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτουουδεν καθως ακουω κρινω και η κρισις ηεμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θεληματο εμον αλλα το θελημα του πεμψαντοςμε 31 εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτουη μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθης32αλλος εστιν ο μαρτυρων περι εμου καιοιδατε οτι αληθης εστιν η μαρτυρια ηνμαρτυρει περι εμου 33υμεις απεσταλκατεπρος ιωαννην και μεμαρτυρηκεν τηαληθεια 34 εγω δε ου παρα ανθρωπουτην μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα

Yahya 5.35–45 20

λεγω ινα υμεις σωθητε 35 εκεινος ην ολυχνος ο καιομενος και φαινων υμειςδε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωρανεν τω φωτι αυτου 36 εγω δε εχω τηνμαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρεργα α δεδωκεν μοι ο πατηρ ινα τελειωσωαυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περιεμου οτι ο πατηρ με απεσταλκεν 37και οπεμψας με πατηρ εκεινος μεμαρτυρηκενπερι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτεακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε38και τον λογον αυτου ουκ εχετε ενυμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινοςτουτω υμεις ου πιστευετε 39 εραυνατετας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταιςζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αιμαρτυρουσαι περι εμου 40και ου θελετεελθειν προς με ινα ζωην εχητε 41δοξανπαρα ανθρωπων ου λαμβανω 42αλλαεγνωκα υμας οτι ουκ εχετε την αγαπηντου θεου εν εαυτοις 43 εγω εληλυθαεν τω ονοματι του πατρος μου και ουλαμβανετε με εαν αλλος ελθη εν τωονοματι τω ιδιω εκεινον λημψεσθε 44πωςδυνασθε υμεις πιστευσαι δοξαν παρααλληλων λαμβανοντες και την δοξαν τηνπαρα του μονου θεου ου ζητειτε 45μηδοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς

Yahya 5.46–6.10 21

τον πατερα εστιν ο κατηγορων υμωνμωυσης εις ον υμεις ηλπικατε 46 ει γαρεπιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοιπερι γαρ εμου εκεινος εγραψεν 47 ει δετοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πωςτοις εμοις ρημασιν πιστευσετε

61μετα ταυτα απηλθεν ο ιησους περαντης θαλασσης της γαλιλαιας της

τιβεριαδος 2ηκολουθει δε αυτω οχλοςπολυς οτι εωρων τα σημεια α εποιει επιτων ασθενουντων 3ανηλθεν δε εις τοορος ιησους και εκει εκαθεζετο μετα τωνμαθητων αυτου 4ην δε εγγυς το πασχαη εορτη των ιουδαιων 5 επαρας ουν τουςοφθαλμους ο ιησους και θεασαμενοςοτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτονλεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασωμεναρτους ινα φαγωσιν ουτοι 6 τουτο δεελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδειτι εμελλεν ποιειν 7απεκρινεται αυτω οφιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκαρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τιλαβη 8λεγει αυτω εις εκ των μαθητωναυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνοςπετρου 9 εστιν παιδαριον ωδε ος εχειπεντε αρτους κριθινους και δυο οψαριααλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους 10 ειπενο ιησους ποιησατε τους ανθρωπους

Yahya 6.11–19 22

αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τωτοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τοναριθμον ως πεντακισχιλιοι 11 ελαβεν ουντους αρτους ο ιησους και ευχαριστησενκαι εδωκεν τοις ανακειμενοις ομοιως καιεκ των οψαριων οσον ηθελον 12ως δεενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτουσυναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματαινα μη τι αποληται 13συνηγαγον ουν καιεγεμισαν δωδεκα κοφινους κλασματωνεκ των πεντε αρτων των κριθινων αεπερισσευσαν τοις βεβρωκοσιν 14οι ουνανθρωποι ιδοντες ο εποιησεν σημειονελεγον οτι ουτος εστιν αληθως οπροφητης ο εις τον κοσμον ερχομενος15 ιησους ουν γνους οτι μελλουσινερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ιναποιησωσιν βασιλεα φευγει παλιν ειςτο ορος αυτος μονος 16ως δε οψιαεγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτουεπι την θαλασσαν 17και εμβαντες ειςπλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσηςεις καφαρναουμ κατελαβεν δε αυτοις ησκοτια και ουπω εληλυθει ιησους προςαυτους 18η τε θαλασσα ανεμου μεγαλουπνεοντος διεγειρετο 19 εληλακοτες ουνως σταδια εικοσι πεντε η τριακονταθεωρουσιν τον ιησουν περιπατουντα

Yahya 6.20–28 23

επι της θαλασσης και εγγυς του πλοιουγινομενον και εφοβηθησαν 20ο δε λεγειαυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε 21ηθελονουν λαβειν αυτον εις το πλοιον καιευθεως εγενετο το πλοιον επι την γηνεις ην υπηγον 22 τη επαυριον ο οχλος οεστηκως περαν της θαλασσης ειδον οτιπλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν καιοτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτουο ιησους εις το πλοιον αλλα μονοι οιμαθηται αυτου απηλθον 23αλλα ηλθενπλοιαρια εκ τιβεριαδος εγγυς του τοπουοπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντοςτου κυριου 24οτε ουν ειδεν ο οχλος οτιιησους ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηταιαυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια καιηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες τονιησουν 25και ευροντες αυτον περαν τηςθαλασσης ειπον αυτω ραββει ποτε ωδεγεγονας 26απεκριθη αυτοις ο ιησους καιειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε μεουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκτων αρτων και εχορτασθητε 27 εργαζεσθεμη την βρωσιν την απολλυμενην αλλατην βρωσιν την μενουσαν εις ζωηναιωνιον ην ο υιος του ανθρωπου διδωσινυμιν τουτον γαρ ο πατηρ εσφραγισεν οθεος 28 ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν

Yahya 6.29–39 24

ινα εργαζωμεθα τα εργα του θεου29απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις τουτοεστιν το εργον του θεου ινα πιστευητεεις ον απεστειλεν εκεινος 30 ειπον ουναυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμενκαι πιστευσωμεν σοι τι εργαζη 31οιπατερες ημων το μαννα εφαγον εν τηερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτονεκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν32 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αμην αμηνλεγω υμιν ου μωυσης δεδωκεν υμιν τοναρτον εκ του ουρανου αλλ ο πατηρ μουδιδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανουτον αληθινον 33ο γαρ αρτος του θεουεστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου καιζωην διδους τω κοσμω 34 ειπον ουν προςαυτον κυριε παντοτε δος ημιν τον αρτοντουτον 35 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους εγωειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προςεμε ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμεου μη διψησει πωποτε 36αλλ ειπον υμινοτι και εωρακατε και ου πιστευετε 37πανο διδωσιν μοι ο πατηρ προς εμε ηξει καιτον ερχομενον προς εμε ου μη εκβαλωεξω 38οτι καταβεβηκα απο του ουρανουουχ ινα ποιησω το θελημα το εμον αλλατο θελημα του πεμψαντος με 39 τουτοδε εστιν το θελημα του πεμψαντος με

Yahya 6.40–50 25

ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξαυτου αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατηημερα 40 τουτο γαρ εστιν το θελημα τουπατρος μου ινα πας ο θεωρων τον υιονκαι πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιονκαι αναστησω αυτον εγω εν τη εσχατηημερα 41 εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περιαυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος οκαταβας εκ του ουρανου 42και ελεγονουχ ουτος εστιν ιησους ο υιος ιωσηφ ουημεις οιδαμεν τον πατερα και την μητεραπως νυν λεγει ουτος οτι εκ του ουρανουκαταβεβηκα 43απεκριθη ιησους καιειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων44ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μηο πατηρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγωαναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα45 εστιν γεγραμμενον εν τοις προφηταιςκαι εσονται παντες διδακτοι θεου πας οακουσας παρα του πατρος και μαθωνερχεται προς εμε 46ουχ οτι τον πατεραεωρακεν τις ει μη ο ων παρα του θεουουτος εωρακεν τον θεου 47αμην αμηνλεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον48 εγω ειμι ο αρτος της ζωης 49οι πατερεςυμων εφαγον εν τη ερημω το μαννα καιαπεθανον 50ουτος εστιν ο αρτος ο εκ τουουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου

Yahya 6.51–60 26

φαγη και μη αποθανη 51 εγω ειμι ο αρτοςο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαντις φαγη εκ του εμου αρτου ζησει ειςτον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσωυπερ της του κοσμου ζωης η σαρξ μουεστιν 52 εμαχοντο ουν προς αλληλουςοι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ημινουτος δουναι την σαρκα φαγειν 53 ειπενουν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγωυμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιουτου ανθρωπου και πιητε αυτου το αιμαουκ εχετε ζωην εν εαυτοις 54ο τρωγωνμου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχειζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τηεσχατη ημερα 55η γαρ σαρξ μου αληθηςεστιν βρωσις και το αιμα μου αληθηςεστιν ποσις 56ο τρωγων μου την σαρκακαι πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγωεν αυτω 57καθως απεστειλεν με ο ζωνπατηρ καγω ζω δια τον πατερα και οτρωγων με κακεινος ζησει δι εμε 58ουτοςεστιν ο αρτος ο εξ ουρανου καταβας ουκαθως εφαγον οι πατερες και απεθανονο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει ειςτον αιωνα 59 ταυτα ειπεν εν συναγωγηδιδασκων εν καφαρναουμ 60πολλοι ουνακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπονσκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται

Yahya 6.61–71 27

αυτου ακουειν 61 ειδως δε ο ιησους ενεαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οιμαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμαςσκανδαλιζει 62 εαν ουν θεωρητε τονυιον του ανθρωπου αναβαινοντα οπουην το προτερον 63 το πνευμα εστιν τοζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν ταρηματα α εγω λελαληκα υμιν πνευμαεστιν και ζωη εστιν 64αλλ εισιν εξ υμωντινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχηςο ιησους τινες εισιν οι μη πιστευοντεςκαι τις εστιν ο παραδωσων αυτον 65καιελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδειςδυναται ελθειν προς εμε εαν μη ηδεδομενον αυτω εκ του πατρος 66 εκτουτου ουν πολλοι των μαθητων αυτουαπηλθον εις τα οπισω και ουκετι μεταυτου περιεπατουν 67 ειπεν ουν ο ιησουςτοις δωδεκα μη και υμεις θελετε υπαγειν68απεκριθη αυτω σιμων πετρος κυριεπρος τινα απελευσομεθα ρηματα ζωηςαιωνιου εχεις 69και ημεις πεπιστευκαμενκαι εγνωκαμεν οτι συ ει ο αγιος τουθεου 70απεκριθη αυτοις ουκ εγω υμαςτους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων ειςδιαβολος εστιν 71 ελεγεν δε τον ιουδανσιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ εμελλεναυτον παραδιδοναι εις εκ των δωδεκα

Yahya 7.1–12 28

71μετα ταυτα περιεπατει ο ιησους εντη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη

ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οιιουδαιοι αποκτειναι 2ην δε εγγυς η εορτητων ιουδαιων η σκηνοπηγια 3 ειπον ουνπρος αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθιεντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινακαι οι μαθηται σου θεωρησουσιν τα εργασου α ποιεις 4ουδεις γαρ τι εν κρυπτωποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναιει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τωκοσμω 5ουδε γαρ οι αδελφοι αυτουεπιστευον εις αυτον 6λεγει αυτοις οιησους ο καιρος ο εμος ουπω παρεστινο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστινετοιμος 7ου δυναται ο κοσμος μισεινυμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περιαυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν8υμεις αναβητε εις την εορτην εγω ουκαναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι οεμος καιρος ουπω πεπληρωται 9 ταυταειπων αυτος εμεινεν εν τη γαλιλαια 10ωςδε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις τηνεορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερωςαλλα εν κρυπτω 11οι ουν ιουδαιοιεζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγονπου εστιν εκεινος 12και γογγυσμος ηνπερι αυτου πολυς εν τω οχλω οι μεν

Yahya 7.13–23 29

ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι ελεγον ουαλλα πλανα τον οχλον 13ουδεις μεντοιπαρρησια ελαλει περι αυτου δια τονφοβον των ιουδαιων 14ηδη δε της εορτηςμεσουσης ανεβη ιησους εις το ιερον καιεδιδασκεν 15 εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοιλεγοντες πως ουτος γραμματα οιδενμη μεμαθηκως 16απεκριθη ουν αυτοιςιησους και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστινεμη αλλα του πεμψαντος με 17 εαν τιςθελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεταιπερι της διδαχης ποτερον εκ του θεουεστιν η εγω απ εμαυτου λαλω 18ο αφεαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητειο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντοςαυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εναυτω ουκ εστιν 19ου μωυσης δεδωκενυμιν τον νομον και ουδεις εξ υμωνποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι20απεκριθη ο οχλος δαιμονιον εχεις τις σεζητει αποκτειναι 21απεκριθη ιησους καιειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντεςθαυμαζετε 22ο μωυσης δεδωκεν υμιν τηνπεριτομην ουχ οτι εκ του μωυσεως εστιναλλ εκ των πατερων και εν σαββατωπεριτεμνετε ανθρωπον 23 ει περιτομηνλαμβανει ανθρωπος εν σαββατω ινα μηλυθη ο νομος ο μωυσεως εμοι χολατε οτι

Yahya 7.24–34 30

ολον ανθρωπον υγιη εποιησα εν σαββατω24μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιανκρισιν κρινατε 25 ελεγον ουν τινες εκτων ιεροσολυμειτων ουχ ουτος εστιν ονζητουσιν αποκτειναι 26και ιδε παρρησιαλαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτεαληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτοςεστιν ο χριστος 27αλλα τουτον οιδαμενποθεν εστιν ο δε χριστος οταν ερχηταιουδεις γινωσκει ποθεν εστιν 28 εκραξενουν εν τω ιερω διδασκων ο ιησους καιλεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθενειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλεστιν αληθινος ο πεμψας με ον υμεις ουκοιδατε 29 εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτουειμι κακεινος με απεσταλκεν 30 εζητουνουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλενεπ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει ηωρα αυτου 31πολλοι δε επιστευσαν εκτου οχλου εις αυτον και ελεγον ο χριστοςοταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ωνουτος ποιει 32ηκουσαν οι φαρισαιοι τουοχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα καιαπεστειλαν υπηρετας οι αρχιερεις και οιφαρισαιοι ινα πιασωσιν αυτον 33 ειπενουν ο ιησους ετι χρονον μικρον μεθυμων ειμι και υπαγω προς τον πεμψανταμε 34 ζητησετε με και ουχ ευρησετε και

Yahya 7.35–44 31

οπου ειμι εγω υμεις ου δυνασθε ελθειν35 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτουςπου μελλει ουτος πορευεσθαι οτι ουχευρησομεν αυτον μη εις την διασποραντων ελληνων μελλει πορευεσθαι καιδιδασκειν τους ελληνας 36 τις εστιν ολογος ουτος ον ειπεν ζητησετε με καιουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμειςου δυνασθε ελθειν 37 εν δε τη εσχατηημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει οιησους και εκραξεν λεγων εαν τις διψαερχεσθω και πινετω 38ο πιστευων ειςεμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ τηςκοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος39 τουτο δε ειπεν περι του πνευματος ουεμελλον λαμβανειν οι πιστευσοντες ειςαυτον ουπω γαρ ην πνευμα οτι ιησουςουδεπω εδοξασθη 40 εκ του οχλου ουνακουσαντες των λογων τουτων ελεγονουτος εστιν αληθως ο προφητης 41αλλοιελεγον ουτος εστιν ο χριστος αλλοιελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χριστοςερχεται 42ουχ η γραφη ειπεν οτι εκ τουσπερματος δαυειδ και απο βηθλεεμ τηςκωμης οπου ην δαυειδ ο χριστος ερχεται43σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω διαυτον 44 τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαιαυτον αλλ ουδεις εβαλεν επ αυτον τας

Yahya 7.45–8.4 32

χειρας 45ηλθον ουν οι υπηρεται προςτους αρχιερεις και φαρισαιους και ειποναυτοις εκεινοι διατι ουκ ηγαγετε αυτον46απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτεελαλησεν ουτως ανθρωπος ως ουτοςλαλει ο ανθρωπος 47απεκριθησαν αυτοιςοι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε48μη τις εκ των αρχοντων επιστευσενεις αυτον η εκ των φαρισαιων 49αλλα οοχλος ουτος ο μη γινωσκων τον νομονεπαρατοι εισιν 50λεγει νικοδημος προςαυτους εις ων εξ αυτων 51μη ο νομοςημων κρινει τον ανθρωπον εαν μηακουση πρωτον παρ αυτου και γνω τιποιει 52απεκριθησαν και ειπαν αυτω μηκαι συ εκ της γαλιλαιας ει εραυνησον καιιδε οτι προφητης εκ της γαλιλαιας ουκεγειρεται 53και επορευθησαν εκαστος ειςτον οικον αυτου

81 ιησους δε επορευθη εις το οροςτων ελαιων 2ορθρου δε παλιν

παρεγεινεται εις το ειερον και πας ολαος ηρχετο προς αυτον 3αγουσιν δε οιγραμματεις και οι φαρισαιοι επι αμαρτειαγυναικα ειλημμενην και στησαντες αυτηνεν μεσω 4λεγουσιν αυτω εκπειραζοντεςαυτον οι ιερεις ινα εχωσιν κατηγορειαναυτο διδασκαλε αυτη η γυνη κατειληπται

Yahya 8.5–13 33

επαυτοφωρω μοιχευομενη 5 εν δε τωνομω μωυσης ημιν ενετειλατο ταςτοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις6 τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ιναεχωσι κατηγορειν αυτου ο δε ιησουςκατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν ειςτην γην 7ως δε επεμενον ερωτωντεςαυτον ανεκυψας ειπε προς αυτους οαναμαρτητος υμων πρωτος τον λιθον επαυτην βαλετω 8και παλιν κατω κυψαςεγραφεν εις την γην 9οι δε ακουσαντεςκαι υπο της συνειδησεως ελεγχομενοιεξηρχοντο εις καθ εις αρξαμενοι αποτων πρεσβυτερων εως των εσχατωνκαι κατελειφθη μονος ο ιησους και ηγυνη εν μεσω εστωσα 10ανακυψας δεο ιησους και μηδενα θεασαμενος πληντης γυναικος ειπεν αυτη η γυνη πουεισιν εκεινοι κατηγοροι σου ουδεις σεκατεκρινεν 11η δε ειπεν ουδεις κυριε ειπεδε αυτη ο ιησους ουδε εγω σε κατακρινωπορευου και μηκετι αμαρτανε 12παλινουν αυτοις ελαλησεν ο ιησους λεγων εγωειμι το φως του κοσμου ο ακολουθωνεμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλεξει το φως της ζωης 13 ειπον ουν αυτωοι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρειςη μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης

Yahya 8.14–23 3414απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις κανεγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστινη μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθονκαι που υπαγω υμεις ουκ οιδατε ποθενερχομαι η που υπαγω 15υμεις κατα τηνσαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα16και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμηαληθινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλεγω και ο πεμψας με 17και εν τω νομωδε τω υμετερω γεγραμμενον εστιν οτιδυο ανθρωπων η μαρτυρια αληθης εστιν18 εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου καιμαρτυρει περι εμου ο πεμψας με πατηρ19 ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πατηρσου απεκριθη ιησους ουτε εμε οιδατεουτε τον πατερα μου ει εμε ηδειτε καιτον πατερα μου αν ηδειτε 20 ταυτα ταρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιωδιδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεναυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου21 ειπεν ουν παλιν αυτοις εγω υπαγωκαι ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμωναποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ουδυνασθε ελθειν 22 ελεγον ουν οι ιουδαιοιμητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγωυπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν 23καιελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστεεγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ του κοσμου

Yahya 8.24–34 35

τουτου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμουτουτου 24 ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθεεν ταις αμαρτιαις υμων εαν γαρ μηπιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθεεν ταις αμαρτιαις υμων 25 ελεγον ουναυτω συ τις ει ειπεν αυτοις ο ιησουςτην αρχην ο τι και λαλω υμιν 26πολλαεχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλο πεμψας με αληθης εστιν καγω αηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τονκοσμον 27ουκ εγνωσαν οτι τον πατερααυτοις ελεγεν 28 ειπεν ουν ο ιησους οτανυψωσητε τον υιον του ανθρωπου τοτεγνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτουποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με οπατηρ ταυτα λαλω 29και ο πεμψας με μετεμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον οτι εγωτα αρεστα αυτω ποιω παντοτε 30 ταυτααυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν ειςαυτον 31 ελεγεν ουν ο ιησους προς τουςπεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμειςμεινητε εν τω λογω τω εμω αληθωςμαθηται μου εστε 32και γνωσεσθε τηναληθειαν και η αληθεια ελευθερωσειυμας 33απεκριθησαν προς αυτον σπερμααβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμενπωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροιγενησεσθε 34απεκριθη αυτοις ο ιησους

Yahya 8.35–44 36

αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων τηναμαρτιαν δουλος εστιν της αμαρτιας 35οδε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τοναιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα 36 εανουν ο υιος υμας ελευθερωση οντωςελευθεροι εσεσθε 37οιδα οτι σπερμααβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναιοτι ο λογος ο εμος ου χωρει εν υμιν38 εγω α εωρακα παρα τω πατρι λαλωκαι υμεις ουν α ηκουσατε παρα τουπατρος ποιειτε 39απεκριθησαν και ειπαναυτω ο πατηρ ημων αβρααμ εστιν λεγειαυτοις ο ιησους ει τεκνα του αβρααμ εστετα εργα του αβρααμ εποιειτε 40νυν δεζητειτε με αποκτειναι ανθρωπον ος τηναληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρατου θεου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν41υμεις ποιειτε τα εργα του πατροςυμων ειπαν αυτω ημεις εκ πορνειας ουγεγεννημεθα ενα πατερα εχομεν τονθεον 42 ειπεν αυτοις ο ιησους ει ο θεοςπατηρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρεκ του θεου εξηλθον και ηκω ουδε γαραπ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος μεαπεστειλεν 43διατι την λαλιαν την εμηνου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τονλογον τον εμον 44υμεις εκ του πατροςτου διαβολου εστε και τας επιθυμιας

Yahya 8.45–54 37

του πατρος υμων θελετε ποιειν εκεινοςανθρωποκτονος ην απ αρχης και εντη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιναληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκτων ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και οπατηρ αυτου 45 εγω δε οτι την αληθειανλεγω ου πιστευετε μοι 46 τις εξ υμωνελεγχει με περι αμαρτιας ει αληθειανλεγω διατι υμεις ου πιστευετε μοι 47ο ωνεκ του θεου τα ρηματα του θεου ακουειδια τουτο υμεις ουκ ακουετε οτι εκ τουθεου ουκ εστε 48απεκριθησαν οι ιουδαιοικαι ειπαν αυτω ου καλως λεγομεν ημειςοτι σαμαριτης ει συ και δαιμονιον εχεις49απεκριθη ιησους εγω δαιμονιον ουκεχω αλλα τιμω τον πατερα μου και υμειςατιμαζετε με 50 εγω δε ου ζητω την δοξανμου εστιν ο ζητων και κρινων 51αμηναμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογοντηρηση θανατον ου μη θεωρηση ειςτον αιωνα 52 ειπαν αυτω οι ιουδαιοι νυνεγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμαπεθανεν και οι προφηται και συ λεγειςεαν τις τον λογον μου τηρηση ου μηγευσηται θανατου εις τον αιωνα 53μη συμειζων ει του πατρος ημων αβρααμ οστιςαπεθανεν και οι προφηται απεθανον τινασεαυτον ποιεις 54απεκριθη ιησους εαν

Yahya 8.55–9.6 38

εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδενεστιν ο πατηρ μου ο δοξαζων με ον υμειςλεγετε οτι θεος ημων εστιν 55και ουκεγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον κανειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιοςυμιν ψευστης αλλα οιδα αυτον και τονλογον αυτου τηρω 56αβρααμ ο πατηρυμων ηγαλλιασατο ινα ειδη την ημεραντην εμην και ειδεν και εχαρη 57 ειπαν ουνοι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετηουπω εχεις και αβρααμ εωρακας 58 ειπεναυτοις ιησους αμην αμην λεγω υμιν πριναβρααμ γενεσθαι εγω ειμι 59ηραν ουνλιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ιησους δεεκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου

91και παραγων ειδεν ανθρωποντυφλον εκ γενετης 2και ηρωτησαν

αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββειτις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτουινα τυφλος γεννηθη 3απεκριθη ιησουςουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτουαλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εναυτω 4ημας δει εργαζεσθαι τα εργα τουπεμψαντος ημας εως ημερα εστιν ερχεταινυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι 5οτανεν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου6 ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησενπηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν

Yahya 9.7–16 39

αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους7και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις τηνκολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεταιαπεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατοκαι ηλθεν βλεπων 8οι ουν γειτονες καιοι θεωρουντες αυτον το προτερον οτιπροσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστινο καθημενος και προσαιτων 9αλλοιελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγονουχι αλλα ομοιος αυτω εστιν εκεινοςελεγεν οτι εγω ειμι 10 ελεγον ουν αυτωπως ουν ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι11απεκριθη εκεινος ο ανθρωπος ολεγομενος ιησους πηλον εποιησεν καιεπεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπενμοι οτι υπαγε εις τον σιλωαμ και νιψαιαπελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα12 ειπαν αυτω που εστιν εκεινος λεγειουκ οιδα 13αγουσιν αυτον προς τουςφαρισαιους τον ποτε τυφλον 14ηνδε σαββατον εν η ημερα τον πηλονεποιησεν ο ιησους και ανεωξεν αυτουτους οφθαλμους 15παλιν ουν ηρωτωναυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψενο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μουεπι τους οφθαλμους και ενιψαμην καιβλεπω 16 ελεγον ουν εκ των φαρισαιωντινες ουκ εστιν ουτος παρα θεου ο

Yahya 9.17–24 40

ανθρωπος οτι το σαββατον ου τηρειαλλοι ελεγον πως δυναται ανθρωποςαμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν καισχισμα ην εν αυτοις 17λεγουσιν ουν τωτυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτιηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπενοτι προφητης εστιν 18ουκ επιστευσανουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλοςκαι ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαντους γονεις αυτου του αναβλεψαντος19και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτοςεστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτιτυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι20απεκριθησαν ουν οι γονεις αυτου καιειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιοςημων και οτι τυφλος εγεννηθη 21πωςδε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεναυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεναυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περιεαυτου λαλησει 22 ταυτα ειπον οι γονειςαυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδηγαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τιςαυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγοςγενηται 23δια τουτο οι γονεις αυτουειπαν οτι ηλικιαν εχει αυτον επερωτησατε24 εφωνησαν ουν τον ανθρωπον εκδευτερου ος ην τυφλος και ειπαν αυτωδος δοξαν τω θεω ημεις οιδαμεν οτι

Yahya 9.25–35 41

ο ανθρωπος ουτος αμαρτωλος εστιν25απεκριθη ουν εκεινος ει αμαρτωλοςεστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ωναρτι βλεπω 26 ειπον ουν αυτω τι εποιησενσοι πως ηνοιξεν σου τους οφθαλμους27απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη καιουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουεινμη και υμεις θελετε αυτου μαθηταιγενεσθαι 28 ελοιδορησαν αυτον και ειπανσυ μαθητης ει εκεινου ημεις δε τουμωυσεως εσμεν μαθηται 29ημεις οιδαμενοτι μωυσει λελαληκεν ο θεος τουτονδε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν 30απεκριθηο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν τουτωγαρ το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκοιδατε ποθεν εστιν και ηνοιξεν μου τουςοφθαλμους 31οιδαμεν οτι αμαρτωλων οθεος ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης ηκαι το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει32 εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεντις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου33 ει μη ην ουτος παρα θεου ουκ ηδυνατοποιειν ουδεν 34απεκριθησαν και ειπαναυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος καισυ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτονεξω 35ηκουσεν ιησους οτι εξεβαλοναυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν συπιστευεις εις τον υιον του ανθρωπου

Yahya 9.36–10.5 4236απεκριθη εκεινος και ειπεν και τις εστινκυριε ινα πιστευσω εις αυτον 37 ειπεναυτω ο ιησους και εωρακας αυτον καιο λαλων μετα σου εκεινος εστιν 38ο δεεφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεναυτω 39και ειπεν ο ιησους εις κριμα εγωεις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μηβλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντεςτυφλοι γενωνται 40ηκουσαν εκ τωνφαρισαιων οι μετ αυτου οντες και ειπαναυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν 41 ειπεναυτοις ο ιησους ει τυφλοι ητε ουκαν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτιβλεπομεν η αμαρτια υμων μενει

101αμην αμην λεγω υμιν ο μηεισερχομενος δια της θυρας

εις την αυλην των προβατων αλλααναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτηςεστιν και ληστης 2ο δε εισερχομενος διατης θυρας ποιμην εστιν των προβατων3 τουτω ο θυρωρος ανοιγει και ταπροβατα της φωνης αυτου ακουει καιτα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα καιεξαγει αυτα 4οταν τα ιδια παντα εκβαληεμπροσθεν αυτων πορευεται και ταπροβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιντην φωνην αυτου 5αλλοτριω δε ου μηακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ

Yahya 10.6–16 43

αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριωντην φωνην 6 ταυτην την παροιμιαν ειπεναυτοις ο ιησους εκεινοι δε ουκ εγνωσαντινα ην α ελαλει αυτοις 7 ειπεν ουν οιησους αμην αμην λεγω υμιν οτι εγωειμι η θυρα των προβατων 8παντες οσοιηλθον κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκηκουσαν αυτων τα προβατα 9 εγω ειμι ηθυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεταικαι εισελευσεται και εξελευσεται καινομην ευρησει 10ο κλεπτης ουκ ερχεταιει μη ινα κλεψη και θυση και απολεσηεγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσονεχωσιν 11 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος οποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησινυπερ των προβατων 12ο μισθωτος καιουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβαταιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον καιαφιησιν τα προβατα και φευγει και ολυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει 13οτιμισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περιτων προβατων 14 εγω ειμι ο ποιμην οκαλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκουσιμε τα εμα 15καθως γινωσκει με ο πατηρκαγω γινωσκω τον πατερα και τηνψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων16και αλλα προβατα εχω α ουκ εστινεκ της αυλης ταυτης κακεινα δει με

Yahya 10.17–27 44

αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσινκαι γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην17δια τουτο με ο πατηρ αγαπα οτι εγωτιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβωαυτην 18ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλεγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιανεχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχωπαλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντοληνελαβον παρα του πατρος μου 19σχισμαπαλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τουςλογους τουτους 20 ελεγον ουν πολλοιεξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τιαυτου ακουετε 21αλλοι ελεγον ταυτατα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μηδαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμουςανοιξαι 22 εγενετο δε τα ενκαινια εν τοιςιεροσολυμοις χειμων ην 23και περιεπατειο ιησους εν τω ιερω εν τη στοα τουσολομωνος 24 εκυκλωσαν ουν αυτον οιιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε τηνψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χριστοςειπον ημιν παρρησια 25απεκριθη ο ιησουςειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα αεγω ποιω εν τω ονοματι του πατροςμου ταυτα μαρτυρει περι εμου 26αλλαυμεις ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ τωνπροβατων των εμων 27 τα προβατα ταεμα της φωνης μου ακουουσιν καγω

Yahya 10.28–40 45

γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι28καγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον καιου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχαρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου 29οπατηρ ο δεδωκεν μοι παντων μειζον εστινκαι ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειροςτου πατρος 30 εγω και ο πατηρ εν εσμεν31 εβαστασαν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ιναλιθασωσιν αυτον 32απεκριθη αυτοις οιησους πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκτου πατρος δια ποιον αυτων εργον εμελιθαζετε 33απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοιπερι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλαπερι βλασφημιας και οτι συ ανθρωπος ωνποιεις σεαυτον θεον 34απεκριθη αυτοιςο ιησους ουκ εστιν γεγραμμενον εν τωνομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε 35 ειεκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογοςεγενετο του θεου και ου δυναται λυθηναιη γραφη 36ον ο πατηρ ηγιασεν καιαπεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετεοτι βλασφημεις οτι ειπον υιος θεου ειμι37 ει ου ποιω τα εργα του πατρος μου μηπιστευετε μοι 38 ει δε ποιω καν εμοι μηπιστευητε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτεκαι γινωσκητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγωεν τω πατρι 39 εζητουν ουν αυτον πιασαικαι εξηλθεν εκ της χειρος αυτων 40και

Yahya 10.41–11.9 46

απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου ειςτον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτονβαπτιζων και εμεινεν εκει 41και πολλοιηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννηςμεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δεοσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην42και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει

111ην δε τις ασθενων λαζαροςαπο βηθανιας εκ της κωμης

της μαριας και μαρθας της αδελφηςαυτης 2ην δε μαρια η αλειψασα τονκυριον μυρω και εκμαξασα τους ποδαςαυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφοςλαζαρος ησθενει 3απεστειλαν ουν αιαδελφαι προς αυτον λεγουσαι κυριε ιδεον φιλεις ασθενει 4ακουσας δε ο ιησουςειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προςθανατον αλλ υπερ της δοξης του θεουινα δοξασθη ο υιος του θεου δι αυτης5ηγαπα δε ο ιησους την μαρθαν και τηναδελφην αυτης και τον λαζαρον 6ως ουνηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινενεν ω ην τοπω δυο ημερας 7 επειτα μετατουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν ειςτην ιουδαιαν παλιν 8λεγουσιν αυτω οιμαθηται ραββει νυν εζητουν σε λιθασαι οιιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει 9απεκριθηιησους ουχι δωδεκα ωραι εισιν της

Yahya 11.10–21 47

ημερας εαν τις περιπατη εν τη ημεραου προσκοπτει οτι το φως του κοσμουτουτου βλεπει 10 εαν δε τις περιπατηεν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκεστιν εν αυτω 11 ταυτα ειπεν και μετατουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημωνκεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισωαυτον 12 ειπον ουν αυτω οι μαθηται κυριεει κεκοιμηται σωθησεται 13 ειρηκει δε οιησους περι του θανατου αυτου εκεινοιδε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως τουυπνου λεγει 14 τοτε ουν ειπεν αυτοιςο ιησους παρρησια λαζαρος απεθανεν15και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτιουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον16 ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμοςτοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινααποθανωμεν μετ αυτου 17 ελθων ουν οιησους ευρεν αυτον τεσσαρας ημεραςεχοντα εν τω μνημειω 18ην δε βηθανιαεγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιωνδεκαπεντε 19πολλοι δε εκ των ιουδαιωνεληλυθεισαν προς τας περι μαρθαν καιμαριαμ ινα παραμυθησωνται αυτας περιτου αδελφου 20η ουν μαρθα ως ηκουσενοτι ιησους ερχεται υπηντησεν αυτω μαριαδε εν τω οικω εκαθεζετο 21 ειπεν ουνη μαρθα προς ιησουν κυριε ει ης ωδε

Yahya 11.22–32 48

ουκ αν απεθανεν ο αδελφος μου 22καινυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θεονδωσει σοι ο θεος 23λεγει αυτη ο ιησουςαναστησεται ο αδελφος σου 24λεγειαυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τηαναστασει εν τη εσχατη ημερα 25 ειπεναυτη ο ιησους εγω ειμι η αναστασις καιη ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανηζησεται 26και πας ο ζων και πιστευωνεις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωναπιστευεις τουτο 27λεγει αυτω ναι κυριεεγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χριστοςο υιος του θεου ο εις τον κοσμονερχομενος 28και τουτο ειπουσα απηλθενκαι εφωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτηςλαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν καιφωνει σε 29 εκεινη ως ηκουσεν εγερεταιταχυ και ερχεται προς αυτον 30ουπω δεεληλυθει ο ιησους εις την κωμην αλλην εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτωη μαρθα 31οι ουν ιουδαιοι οι οντες μεταυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοιαυτην ιδοντες την μαριαμ οτι ταχεωςανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτηδοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινακλαυση εκει 32η ουν μαριαμ ως ηλθενοπου ην ιησους ιδουσα αυτον επεσεναυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω

Yahya 11.33–44 49

κυριε ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν οαδελφος 33 ιησους ουν ως ειδεν αυτηνκλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτηιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τωπνευματι και εταραξεν εαυτον 34καιειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιναυτω κυριε ερχου και ιδε 35 εδακρυσενο ιησους 36 ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδεπως εφιλει αυτον 37 τινες δε εξ αυτωνειπον ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τουςοφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα καιουτος μη αποθανη 38 ιησους ουν παλινεμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται ειςτο μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθοςεπεκειτο επ αυτω 39λεγει ο ιησους αρατετον λιθον λεγει αυτω η αδελφη τουτετελευτηκοτος μαρθα κυριε ηδη οζειτεταρταιος γαρ εστιν 40λεγει αυτη οιησους ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσηςοψη την δοξαν του θεου 41ηραν ουν τονλιθον ο δε ιησους ηρεν τους οφθαλμουςανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτιηκουσας μου 42 εγω δε ηδειν οτι παντοτεμου ακουεις αλλα δια τον οχλον τονπεριεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτισυ με απεστειλας 43και ταυτα ειπωνφωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευροεξω 44 εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος

Yahya 11.45–53 50

τους ποδας και τας χειρας κειριαις και ηοψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγειαυτοις ο ιησους λυσατε αυτον και αφετεαυτον υπαγειν 45πολλοι ουν εκ τωνιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαμκαι θεασαμενοι α εποιησεν επιστευσανεις αυτον 46 τινες δε εξ αυτων απηλθονπρος τους φαρισαιους και ειπαν αυτοιςα εποιησεν ιησους 47συνηγαγον ουν οιαρχιερεις και οι φαρισαιοι συνεδριον καιελεγον τι ποιουμεν οτι ουτος ο ανθρωποςπολλα ποιει σημεια 48 εαν αφωμεναυτον ουτως παντες πιστευσουσιν ειςαυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι καιαρουσιν ημων και τον τοπον και τοεθνος 49 εις δε τις εξ αυτων καιαφαςαρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεναυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν 50ουδελογιζεσθε οτι συμφερει υμιν ινα ειςανθρωπος αποθανη υπερ του λαου καιμη ολον το εθνος αποληται 51 τουτο δεαφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευςων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσενοτι εμελλεν ιησους αποθνησκειν υπερτου εθνους 52και ουχ υπερ του εθνουςμονον αλλ ινα και τα τεκνα του θεου ταδιεσκορπισμενα συναγαγη εις εν 53απεκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο

Yahya 11.54–12.4 51

ινα αποκτεινωσιν αυτον 54 ιησους ουνουκετι παρρησια περιεπατει εν τοιςιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις τηνχωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμλεγομενην πολιν κακει διετριβεν μετατων μαθητων 55ην δε εγγυς το πασχατων ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι ειςιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχαινα αγνισωσιν εαυτους 56 εζητουν ουντον ιησουν και ελεγον μετ αλληλων εντω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ουμη ελθη εις την εορτην 57δεδωκεισανδε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολαςινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπωςπιασωσιν αυτον

121ο ουν ιησους προ εξ ημερωντου πασχα ηλθεν εις βηθανιαν

οπου ην λαζαρος ον ηγειρεν εκ νεκρωνιησους 2 εποιησαν ουν αυτω δειπνονεκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαροςεις ην εκ των ανακειμενων συν αυτω3η ουν μαριαμ λαβουσα λιτραν μυρουναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεντους ποδας του ιησου και εξεμαξεν ταιςθριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δεοικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου4λεγει δε ιουδας ο ισκαριωτης εις εκτων μαθητων αυτου ο μελλων αυτον

Yahya 12.5–15 52

παραδιδοναι 5διατι τουτο το μυρονουκ επραθη τριακοσιων δηναριων καιεδοθη πτωχοις 6 ειπεν δε τουτο ουχ οτιπερι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτικλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχωντα βαλλομενα εβασταζεν 7 ειπεν ουν οιησους αφες αυτην ινα εις την ημεραντου ενταφιασμου μου τηρηση αυτο8 τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθεαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε 9 εγνωουν ο οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτιεκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιησουνμονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσινον ηγειρεν εκ νεκρων 10 εβουλευσαντοδε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαροναποκτεινωσιν 11οτι πολλοι δι αυτονυπηγον των ιουδαιων και επιστευον ειςτον ιησουν 12 τη επαυριον οχλος πολυςο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτιερχεται ιησους εις ιεροσολυμα 13 ελαβοντα βαια των φοινικων και εξηλθον ειςυπαντησιν αυτω και εκραυγαζον ωσανναευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματικυριου και ο βασιλευς του ισραηλ14 ευρων δε ο ιησους οναριον εκαθισενεπ αυτο καθως εστιν γεγραμμενον 15μηφοβου θυγατηρ σιων ιδου ο βασιλευςσου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου

Yahya 12.16–25 5316 ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου οι μαθηταιτο πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ιησουςτοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτωγεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω17 εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μεταυτου οτι τον λαζαρον εφωνησεν εκ τουμνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων18δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλοςοτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναιτο σημειον 19οι ουν φαρισαιοι ειπανπρος εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτεουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτουαπηλθεν 20ησαν δε ελληνες τινες εκ τωναναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τηεορτη 21ουτοι ουν προσηλθον φιλιππωτω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας καιηρωτων αυτον λεγοντες κυριε θελομεντον ιησουν ιδειν 22 ερχεται ο φιλιπποςκαι λεγει τω ανδρεα ερχεται ανδρεαςκαι φιλιππος και λεγουσιν τω ιησου 23οδε ιησους αποκρινεται αυτοις λεγωνεληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος τουανθρωπου 24αμην αμην λεγω υμιν εανμη ο κοκκος του σιτου πεσων εις τηνγην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δεαποθανη πολυν καρπον φερει 25ο φιλωντην ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ομισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω

Yahya 12.26–35 54

τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην26 εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτωκαι οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος οεμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησειαυτον ο πατηρ 27νυν η ψυχη μουτεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκτης ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθονεις την ωραν ταυτην 28πατερ δοξασονσου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ τουουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω29ο ουν οχλος ο εστως ακουσας ελεγενβροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελοςαυτω λελαληκεν 30απεκριθη ιησους καιειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεναλλα δι υμας 31νυν κρισις εστιν τουκοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμουτουτου εκβληθησεται εξω 32καγω εανυψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προςεμαυτον 33 τουτο δε ελεγεν σημαινωνποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν34απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημειςηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χριστοςμενει εις τον αιωνα και πως λεγεις συ οτιδει υψωθηναι τον υιον του ανθρωπουτις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου35 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι μικρονχρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτεως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας

Yahya 12.36–46 55

καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτιαουκ οιδεν που υπαγει 36ως το φως εχετεπιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτοςγενησθε ταυτα ελαλησεν ιησους καιαπελθων εκρυβη απ αυτων 37 τοσαυταδε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεναυτων ουκ επιστευον εις αυτον 38 ινα ολογος ησαιου του προφητου πληρωθη ονειπεν κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημωνκαι ο βραχιων κυριου τινι απεκαλυφθη39δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευεινοτι παλιν ειπεν ησαιας 40 τετυφλωκεναυτων τους οφθαλμους και επωρωσεναυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοιςοφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια καιστραφωσιν και ιασομαι αυτους 41 ταυταειπεν ησαιας οτι ειδεν την δοξαν αυτουκαι ελαλησεν περι αυτου 42ομως μεντοικαι εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσανεις αυτον αλλα δια τους φαρισαιουςουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοιγενωνται 43ηγαπησαν γαρ την δοξαντων ανθρωπων μαλλον ηπερ την δοξαντου θεου 44 ιησους δε εκραξεν και ειπεν οπιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλαεις τον πεμψαντα με 45και ο θεωρων εμεθεωρει τον πεμψαντα με 46 εγω φως ειςτον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων

Yahya 12.47–13.5 56

εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη 47και εαν τιςμου ακουση των ρηματων και μη φυλαξηεγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινακρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τονκοσμον 48ο αθετων εμε και μη λαμβανωντα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτονο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτοντη εσχατη ημερα 49οτι εγω εξ εμαυτουουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πατηραυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τιλαλησω 50και οιδα οτι η εντολη αυτουζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθωςειρηκεν μοι ο πατηρ ουτως λαλω

131προ δε της εορτης του πασχαειδως ο ιησους οτι ηλθεν αυτου η

ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτουπρος τον πατερα αγαπησας τους ιδιουςτους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεναυτους 2και δειπνου γινομενου τουδιαβολου ηδη βεβληκοτος εις τηνκαρδιαν ινα παραδοι αυτον ιουδαςσιμωνος ισκαριωτης 3 ειδως οτι πανταεδωκεν αυτω ο πατηρ εις τας χειραςκαι οτι απο θεου εξηλθεν και προς τονθεον υπαγει 4 εγειρεται εκ του δειπνουκαι τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιονδιεζωσεν εαυτον 5 ειτα βαλλει υδωρ ειςτον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους

Yahya 13.6–16 57

ποδας των μαθητων και εκμασσειν τωλεντιω ω ην διεζωσμενος 6 ερχεται ουνπρος σιμωνα πετρον λεγει αυτω κυριε συμου νιπτεις τους ποδας 7απεκριθη ιησουςκαι ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδαςαρτι γνωση δε μετα ταυτα 8λεγει αυτωπετρος ου μη νιψης μου τους ποδαςεις τον αιωνα απεκριθη ιησους αυτωεαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετεμου 9λεγει αυτω σιμων πετρος κυριεμη τους ποδας μου μονον αλλα και ταςχειρας και την κεφαλην 10λεγει αυτωιησους ο λελουμενος ουκ εχει χρειαννιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος καιυμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες11ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον διατουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροιεστε 12οτε ουν ενιψεν τους ποδαςαυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου καιανεπεσεν παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετετι πεποιηκα υμιν 13υμεις φωνειτε μεο διδασκαλος και ο κυριος και καλωςλεγετε ειμι γαρ 14 ει ουν εγω ενιψα υμωντους ποδας ο κυριος και ο διδασκαλοςκαι υμεις οφειλετε αλληλων νιπτειν τουςποδας 15υποδειγμα γαρ δεδωκα υμινινα καθως εγω εποιησα υμιν και υμειςποιητε 16αμην αμην λεγω υμιν ουκ

Yahya 13.17–27 58

εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτουουδε αποστολος μειζων του πεμψαντοςαυτον 17 ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστεεαν ποιητε αυτα 18ου περι παντων υμωνλεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ιναη γραφη πληρωθη ο τρωγων μετ εμουτον αρτον επηρκεν επ εμε την πτερναναυτου 19απαρτι λεγω υμιν προ τουγενεσθαι ινα πιστευσητε οταν γενηταιοτι εγω ειμι 20αμην αμην λεγω υμιν ολαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει οδε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψανταμε 21 ταυτα ειπων ιησους εταραχθη τωπνευματι και εμαρτυρησεν και ειπεναμην αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμωνπαραδωσει με 22 εβλεπον εις αλληλουςοι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει23ην ανακειμενος εις εκ των μαθητωναυτου εν τω κολπω του ιησου ον ηγαπα οιησους 24νευει ουν τουτω σιμων πετροςκαι λεγει αυτω ειπε τις εστιν περι ουλεγει 25 επιπεσων ουν εκεινος ουτως επιτο στηθος του ιησου λεγει αυτω κυριετις εστιν 26αποκρινεται ο ιησους εκεινοςεστιν ω εγω βαψω το ψωμιον και δωσωαυτω βαψας ουν το ψωμιον λαμβανεικαι διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου27και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν

Yahya 13.28–37 59

εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτωιησους ο ποιεις ποιησον ταχιον 28 τουτοδε ουδεις εγνω των ανακειμενων προςτι ειπεν αυτω 29 τινες γαρ εδοκουν επειτο γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγειαυτω ιησους αγορασον ων χρειαν εχομενεις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τιδω 30λαβων ουν το ψωμιον εκεινοςεξηλθεν ευθυς ην δε νυξ 31οτε ουνεξηλθεν λεγει ιησους νυν εδοξασθη ουιος του ανθρωπου και ο θεος εδοξασθηεν αυτω 32 ει ο θεος εδοξασθη εν αυτωκαι ο θεος δοξασει αυτον εν αυτω καιευθυς δοξασει αυτον 33 τεκνια ετι μικρονμεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθωςειπον τοις ιουδαιοις οτι οπου εγω υπαγωυμεις ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγωαρτι 34 εντολην καινην διδωμι υμιν ινααγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμαςινα και υμεις αγαπατε αλληλους 35 εντουτω γνωσονται παντες οτι εμοι μαθηταιεστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοις36λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε πουυπαγεις απεκριθη ιησους οπου εγωυπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαιακολουθησεις δε υστερον 37λεγει αυτωπετρος κυριε διατι ου δυναμαι σοιακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ

Yahya 13.38–14.10 60

σου θησω 38αποκρινεται ιησους τηνψυχην σου υπερ εμου θησεις αμην αμηνλεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εως ουαρνηση με τρις

141μη ταρασσεσθω υμων η καρδιαπιστευετε εις τον θεον και εις

εμε πιστευετε 2 εν τη οικια του πατροςμου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον ανυμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν3και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπονυμιν παλιν ερχομαι και παραλημψομαιυμας προς εμαυτον ινα οπου ειμι εγω καιυμεις ητε 4και οπου εγω υπαγω οιδατετην οδον 5λεγει αυτω θωμας κυριε ουκοιδαμεν που υπαγεις και πως οιδαμεντην οδον 6λεγει αυτω ιησους εγω ειμιη οδος και η αληθεια και η ζωη ουδειςερχεται προς τον πατερα ει μη δι εμου7 ει εγνωκατε με και τον πατερα μουγνωσεσθε και απαρτι γινωσκετε αυτον καιεωρακατε αυτον 8λεγει αυτω φιλιπποςκυριε δειξον ημιν τον πατερα και αρκειημιν 9λεγει αυτω ο ιησους τοσουτωχρονω μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκαςμε φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεντον πατερα πως συ λεγεις δειξον ημιντον πατερα 10ου πιστευεις οτι εγω εντω πατρι και ο πατηρ εν εμοι εστιν τα

Yahya 14.11–21 61

ρηματα α εγω λεγω υμιν απ εμαυτου ουλαλω ο δε πατηρ εν εμοι μενων ποιειτα εργα αυτου 11πιστευετε μοι οτι εγωεν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι ει δεμη δια τα εργα αυτα πιστευετε 12αμηναμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε ταεργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει καιμειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τονπατερα πορευομαι 13και ο τι αν αιτησητεεν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ιναδοξασθη ο πατηρ εν τω υιω 14 εαν τιαιτησητε με εν τω ονοματι μου εγωποιησω 15 εαν αγαπατε με τας εντολαςτας εμας τηρησετε 16καγω ερωτησω τονπατερα και αλλον παρακλητον δωσειυμιν ινα μεθ υμων η εις τον αιωνα 17 τοπνευμα της αληθειας ο ο κοσμος ουδυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδεγινωσκει αυτο υμεις γινωσκετε αυτο οτιπαρ υμιν μενει και εν υμιν εσται 18ουκαφησω υμας ορφανους ερχομαι προςυμας 19 ετι μικρον και ο κοσμος με ουκετιθεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζωκαι υμεις ζησετε 20 εν εκεινη τη ημεραγνωσεσθε υμεις οτι εγω εν τω πατριμου και υμεις εν εμοι καγω εν υμιν 21οεχων τας εντολας μου και τηρων αυταςεκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων

Yahya 14.22–30 62

με αγαπηθησεται υπο του πατρος μουκαγω αγαπησω αυτον και εμφανισωαυτω εμαυτον 22λεγει αυτω ιουδας ουχο ισκαριωτης κυριε και τι γεγονεν οτιημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχιτω κοσμω 23απεκριθη ιησους και ειπεναυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μουτηρησει και ο πατηρ μου αγαπησει αυτονκαι προς αυτον ελευσομεθα και μονηνπαρ αυτω ποιησομεθα 24ο μη αγαπων μετους λογους μου ου τηρει και ο λογοςον ακουετε ουκ εστιν εμος αλλα τουπεμψαντος με πατρος 25 ταυτα λελαληκαυμιν παρ υμιν μενων 26ο δε παρακλητοςτο πνευμα το αγιον ο πεμψει ο πατηρεν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξειπαντα και υπομνησει υμας παντα α ειπονυμιν 27 ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην τηνεμην διδωμι υμιν ου καθως ο κοσμοςδιδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθωυμων η καρδια μηδε δειλιατω 28ηκουσατεοτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαιπρος υμας ει ηγαπατε με εχαρητε ανοτι πορευομαι προς τον πατερα οτι οπατηρ μειζων μου εστιν 29και νυν ειρηκαυμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηταιπιστευσητε 30ουκετι πολλα λαλησω μεθυμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων

Yahya 14.31–15.10 63

και εν εμοι ουκ εχει ουδεν 31αλλ ιναγνω ο κοσμος οτι αγαπω τον πατερα καικαθως ενετειλατο μοι ο πατηρ ουτωςποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν

151 εγω ειμι η αμπελος η αληθινηκαι ο πατηρ μου ο γεωργος εστιν

2παν κλημα εν εμοι μη φερον καρποναιρει αυτο και παν το καρπον φερονκαθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη3ηδη υμεις καθαροι εστε δια τον λογονον λελαληκα υμιν 4μεινατε εν εμοι καγωεν υμιν καθως το κλημα ου δυναταικαρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μενη εντη αμπελω ουτως ουδε υμεις εαν μη ενεμοι μενητε 5 εγω ειμι η αμπελος υμεις τακληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτωουτος φερει καρπον πολυν οτι χωριςεμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν 6 εαν μητις μενη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημακαι εξηρανθη και συναγουσιν αυτο καιεις το πυρ βαλλουσιν και καιεται 7 εανμεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου ενυμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε καιγενησεται υμιν 8 εν τουτω εδοξασθη οπατηρ μου ινα καρπον πολυν φερητεκαι γενησεσθε εμοι μαθηται 9καθωςηγαπησεν με ο πατηρ καγω ηγαπησαυμας μεινατε εν τη αγαπη τη εμη 10 εαν

Yahya 15.11–20 64

τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τηαγαπη μου καθως καγω του πατρος μουτας εντολας τετηρηκα και μενω αυτου εντη αγαπη 11 ταυτα λελαληκα υμιν ινα ηχαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμωνπληρωθη 12αυτη εστιν η εντολη η εμη ινααγαπατε αλληλους καθως ηγαπησα υμας13μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινατην ψυχην αυτου θη υπερ των φιλωναυτου 14υμεις φιλοι μου εστε εαν ποιητεα εγω εντελλομαι υμιν 15ουκετι λεγωυμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεντι ποιει αυτου ο κυριος υμας δε ειρηκαφιλους οτι παντα α ηκουσα παρα τουπατρος μου εγνωρισα υμιν 16ουχ υμειςμε εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμαςκαι εθηκα υμας ινα υμεις υπαγητε καικαρπον φερητε και ο καρπος υμων μενηινα ο τι αν αιτησητε τον πατερα εν τωονοματι μου δω υμιν 17 ταυτα εντελλομαιυμιν ινα αγαπατε αλληλους 18 ει ο κοσμοςυμας μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτονμεμισηκεν 19 ει εκ του κοσμου ητε οκοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ τουκοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμηνυμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμαςο κοσμος 20μνημονευετε του λογου ουεγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων

Yahya 15.21–16.4 65

του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμαςδιωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησανκαι τον υμετερον τηρησουσιν 21αλλαταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια τοονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψανταμε 22 ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοιςαμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε προφασινουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων 23οεμε μισων και τον πατερα μου μισει 24 ειτα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδειςαλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχοσαννυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασινκαι εμε και τον πατερα μου 25αλλ ιναπληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτωνγεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν26οταν ελθη ο παρακλητος ον εγω πεμψωυμιν παρα του πατρος το πνευμα τηςαληθειας ο παρα του πατρος εκπορευεταιεκεινος μαρτυρησει περι εμου 27και υμειςδε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε

161 ταυτα λελαληκα υμιν ινα μησκανδαλισθητε 2αποσυναγωγους

ποιησουσιν υμας αλλ ερχεται ωραινα πας ο αποκτεινας υμας δοξηλατρειαν προσφερειν τω θεω 3και ταυταποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πατεραουδε εμε 4αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ιναοταν ελθη η ωρα μνημονευητε αυτων

Yahya 16.5–16 66

οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξαρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην 5νυνδε υπαγω προς τον πεμψαντα με καιουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις6αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπηπεπληρωκεν υμων την καρδιαν 7αλλ εγωτην αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμινινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω οπαρακλητος ουκ ελευσεται προς υμαςεαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας8και ελθων εκεινος ελεγξει τον κοσμονπερι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης καιπερι κρισεως 9περι αμαρτιας μεν οτι ουπιστευουσιν εις εμε 10περι δικαιοσυνηςδε οτι προς τον πατερα υπαγω και ουκετιθεωρειτε με 11περι δε κρισεως οτι οαρχων του κοσμου τουτου κεκριται 12 ετιπολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθεβασταζειν αρτι 13οταν δε ελθη εκεινος τοπνευμα της αληθειας οδηγησει υμας εν τηαληθεια παση ου γαρ λαλησει αφ εαυτουαλλ οσα ακουει λαλησει και τα ερχομενααναγγελει υμιν 14 εκεινος εμε δοξασει οτιεκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν15παντα οσα εχει ο πατηρ εμα εστιν διατουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανεικαι αναγγελει υμιν 16μικρον και ουκετιθεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε

Yahya 16.17–25 67

με 17 ειπον ουν εκ των μαθητων αυτουπρος αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγειημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλινμικρον και οψεσθε με και οτι υπαγωπρος τον πατερα 18 ελεγον ουν τουτο τιεστιν ο λεγει το μικρον ουκ οιδαμεν τιλαλει 19 εγνω ιησους οτι ηθελον αυτονερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτουζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρονκαι ου θεωρειτε με και παλιν μικρονκαι οψεσθε με 20αμην αμην λεγω υμινοτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δεκοσμος χαρησεται υμεις λυπηθησεσθεαλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται21η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθενη ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιονουκετι μνημονευει της θλιψεως δια τηνχαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τονκοσμον 22και υμεις ουν νυν μεν λυπηνεχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεταιυμων η καρδια και την χαραν υμωνουδεις αιρει αφ υμων 23και εν εκεινη τηημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμηναμην λεγω υμιν αν τι αιτησητε τον πατεραδωσει υμιν εν τω ονοματι μου 24 εως αρτιουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μουαιτειτε και λημψεσθε ινα η χαρα υμωνη πεπληρωμενη 25 ταυτα εν παροιμιαις

Yahya 16.26–17.1 68

λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκετι ενπαροιμιαις λαλησω υμιν αλλα παρρησιαπερι του πατρος απαγγελω υμιν 26 ενεκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μουαιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγωερωτησω τον πατερα περι υμων 27αυτοςγαρ ο πατηρ φιλει υμας οτι υμεις εμεπεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγωπαρα του θεου εξηλθον 28 εξηλθον εκτου πατρος και εληλυθα εις τον κοσμονπαλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαιπρος τον πατερα 29λεγουσιν οι μαθηταιαυτου ιδε νυν εν παρρησια λαλεις καιπαροιμιαν ουδεμιαν λεγεις 30νυν οιδαμενοτι οιδας παντα και ου χρειαν εχεις ινα τιςσε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι αποθεου εξηλθες 31απεκριθη αυτοις ιησουςαρτι πιστευετε 32 ιδου ερχεται ωρα καιεληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις ταιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονοςοτι ο πατηρ μετ εμου εστιν 33 ταυταλελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητεεν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτεεγω νενικηκα τον κοσμον

171 ταυτα ελαλησεν ιησους καιεπαρας τους οφθαλμους αυτου εις

τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωραδοξασον σου τον υιον ινα ο υιος δοξαση

Yahya 17.2–12 69

σε 2καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασηςσαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω δωσηαυτοις ζωην αιωνιον 3αυτη δε εστιν ηαιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονοναληθινον θεον και ον απεστειλας ιησουνχριστον 4 εγω σε εδοξασα επι της γηςτο εργον τελειωσας ο δεδωκας μοι ιναποιησω 5και νυν δοξασον με συ πατερπαρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τονκοσμον ειναι παρα σοι 6 εφανερωσα σουτο ονομα τοις ανθρωποις ους εδωκας μοιεκ του κοσμου σοι ησαν και εμοι αυτουςεδωκας και τον λογον σου τετηρηκαν7νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκας μοιπαρα σου εισιν 8οτι τα ρηματα α εδωκαςμοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον καιεγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθονκαι επιστευσαν οτι συ με απεστειλας 9 εγωπερι αυτων ερωτω ου περι του κοσμουερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοιεισιν 10και τα εμα παντα σα εστιν και τασα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις 11καιουκετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τωκοσμω εισιν καγω προς σε ερχομαι πατεραγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σουω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις12οτε ημην μετ αυτων εγω ετηρουναυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι

Yahya 17.13–23 70

και εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετοει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφηπληρωθη 13νυν δε προς σε ερχομαι καιταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιντην χαραν την εμην πεπληρωμενην ενεαυτοις 14 εγω δεδωκα αυτοις τον λογονσου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτιουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγωουκ ειμι εκ του κοσμου 15ουκ ερωτωινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινατηρησης αυτους εκ του πονηρου 16 εκτου κοσμου ουκ εισιν καθως εγω ουκειμι εκ του κοσμου 17αγιασον αυτους εντη αληθεια ο λογος ο σος αληθεια εστιν18καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμονκαγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον19και υπερ αυτων αγιαζω εμαυτον ιναωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια20ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλακαι περι των πιστευοντων δια του λογουαυτων εις εμε 21 ινα παντες εν ωσινκαθως συ πατηρ εν εμοι καγω εν σοιινα και αυτοι εν ημιν ωσιν ινα ο κοσμοςπιστευη οτι συ με απεστειλας 22καγω τηνδοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ιναωσιν εν καθως ημεις εν 23 εγω εν αυτοιςκαι συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοιεις εν ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με

Yahya 17.24–18.6 71

απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθωςεμε ηγαπησας 24πατηρ ο δεδωκας μοιθελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετεμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμηνην δεδωκας μοι οτι ηγαπησας με προκαταβολης κοσμου 25πατηρ δικαιε και οκοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνωνκαι ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας26και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου καιγνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εναυτοις η καγω εν αυτοις

181 ταυτα ειπων ιησους εξηλθεν συντοις μαθηταις αυτου περαν του

χειμαρρου του κεδρου οπου ην κηποςεις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηταιαυτου 2ηδει δε και ιουδας ο παραδιδουςαυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθηιησους εκει μετα των μαθητων αυτου3ο ουν ιουδας λαβων την σπειραν καιεκ των αρχιερεων και εκ των φαρισαιωνυπηρετας ερχεται εκει μετα φανων καιλαμπαδων και οπλων 4 ιησους ουν ειδωςπαντα τα ερχομενα επ αυτον εξηλθεν καιλεγει αυτοις τινα ζητειτε 5απεκριθησαναυτω ιησουν τον ναζωραιον λεγει αυτοιςιησους εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδαςο παραδιδους αυτον μετ αυτων 6ωςουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις

Yahya 18.7–16 72

τα οπισω και επεσαν χαμαι 7παλιν ουναυτους επηρωτησεν τινα ζητειτε οι δεειπον ιησουν τον ναζωραιον 8απεκριθηιησους ειπον υμιν οτι εγω ειμι ει ουνεμε ζητειτε αφετε τουτους υπαγειν 9 ιναπληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ουςδεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτωνουδενα 10σιμων ουν πετρος εχωνμαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεντον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεναυτου το ωταριον το δεξιον ην δε ονοματω δουλω μαλχος 11 ειπεν ουν ο ιησουςτω πετρω βαλε την μαχαιραν εις τηνθηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι οπατηρ ου μη πιω αυτο 12η ουν σπειρα καιο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιωνσυνελαβον τον ιησουν και εδησαν αυτον13και ηγαγον προς ανναν πρωτον ην γαρπενθερος του καιαφα ος ην αρχιερευςτου ενιαυτου εκεινου 14ην δε καιαφαςο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτισυμφερει ενα ανθρωπον αποθανειν υπερτου λαου 15ηκολουθει δε τω ιησου σιμωνπετρος και αλλος μαθητης ο δε μαθητηςεκεινος ην γνωστος τω αρχιερει καισυνεισηλθεν τω ιησου εις την αυλην τουαρχιερεως 16ο δε πετρος ειστηκει προςτη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης

Yahya 18.17–25 73

ο αλλος ο γνωστος του αρχιερεως καιειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τονπετρον 17λεγει ουν τω πετρω η παιδισκηη θυρωρος μη και συ εκ των μαθητωνει του ανθρωπου τουτου λεγει εκεινοςουκ ειμι 18 ειστηκεισαν δε οι δουλοικαι οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτεςοτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ηνδε και ο πετρος μετ αυτων εστως καιθερμαινομενος 19ο ουν αρχιερευςηρωτησεν τον ιησουν περι των μαθητωναυτου και περι της διδαχης αυτου20απεκριθη αυτω ιησους εγω παρρησιαλελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξαεν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντεςοι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτωελαλησα ουδεν 21 τι με ερωτας ερωτησοντους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδεουτοι οιδασιν α ειπον εγω 22 ταυτα δεαυτου ειποντος εις παρεστηκως τωνυπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιησουειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει23απεκριθη αυτω ιησους ει κακωςελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ειδε καλως τι με δερεις 24απεστειλεν ουναυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαντον αρχιερεα 25ην δε σιμων πετρος εστωςκαι θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και

Yahya 18.26–35 74

συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατοεκεινος και ειπεν ουκ ειμι 26λεγει εις εκτων δουλων του αρχιερεως συγγενης ωνου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σεειδον εν τω κηπω μετ αυτου 27παλιν ουνηρνησατο πετρος και ευθεως αλεκτωρεφωνησεν 28αγουσιν ουν τον ιησουν αποτου καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωικαι αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριονινα μη μιανθωσιν αλλα φαγωσιν το πασχα29 εξηλθεν ουν ο πειλατος εξω προςαυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερετετου ανθρωπου τουτου 30απεκριθησαν καιειπαν αυτω ει μη ην ουτος κακον ποιωνουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον 31 ειπενουν αυτοις ο πειλατος λαβετε αυτονυμεις και κατα τον νομον υμων κρινατεειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκεξεστιν αποκτειναι ουδενα 32 ινα ο λογοςτου ιησου πληρωθη ον ειπεν σημαινωνποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν33 εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλινο πειλατος και εφωνησεν τον ιησουνκαι ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς τωνιουδαιων 34απεκριθη ιησους αφ εαυτουσυ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περιεμου 35απεκριθη ο πειλατος μητι εγωιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι

Yahya 18.36–19.3 75

αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας36απεκριθη ιησους η βασιλεια η εμηουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκτου κοσμου τουτου ην η βασιλεια ηεμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντοινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δεη βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν37 ειπεν ουν αυτω ο πειλατος ουκουνβασιλευς ει συ απεκριθη ο ιησους συλεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτογεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τονκοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια παςο ων εκ της αληθειας ακουει μου τηςφωνης 38λεγει αυτω ο πειλατος τι εστιναληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθενπρος τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγωουδεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν 39 εστινδε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμινεν τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιντον βασιλεα των ιουδαιων 40 εκραυγασανουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τονβαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης

191 τοτε ουν ελαβεν ο πειλατοςτον ιησουν και εμαστιγωσεν 2και

οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαληκαι ιματιον πορφυρουν περιεβαλοναυτον 3και ηρχοντο προς αυτον και

Yahya 19.4–12 76

ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιωνκαι εδιδοσαν αυτω ραπισματα 4 εξηλθενπαλιν ο πειλατος εξω και λεγει αυτοιςιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτεοτι αιτιαν ουχ ευρισκω 5 εξηλθεν ουνο ιησους εξω φορων τον ακανθινονστεφανον και το πορφυρουν ιματιον καιλεγει αυτοις ιδου ο ανθρωπος 6οτε ουνιδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεταιεκραυγασαν σταυρωσον σταυρωσονλεγει αυτοις ο πειλατος λαβετε αυτονυμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχευρισκω εν αυτω αιτιαν 7απεκριθησανοι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατατον νομον οφειλει αποθανειν οτι υιονθεου εαυτον εποιησεν 8οτε ουν ηκουσενο πειλατος τουτον τον λογον μαλλονεφοβηθη 9και εισηλθεν εις το πραιτωριονπαλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ οδε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω10λεγει αυτω ο πειλατος εμοι ου λαλειςουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω απολυσαισε και εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε11απεκριθη ιησους ουκ εχεις εξουσιανκατ εμου ουδεμιαν ει μη ην δεδομενονσοι ανωθεν δια τουτο ο παραδους μεσοι μειζονα αμαρτιαν εχει 12 εκ τουτουο πειλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε

Yahya 19.13–20 77

ιουδαιοι εκραυγαζαν λεγοντες εαν τουτοναπολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος παςο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τωκαισαρι 13ο ουν πειλατος ακουσας τωνλογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιησουνκαι εκαθισεν επι βηματος εις τοπονλεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δεγαββαθα 14ην δε παρασκευη του πασχαωρα ην ως εκτη και λεγει τοις ιουδαιοιςιδε ο βασιλευς υμων 15 εκραυγασαν ουνεκεινοι αρον αρον σταυρωσον αυτονλεγει αυτοις ο πειλατος τον βασιλεα υμωνσταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερειςουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα16 τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινασταυρωθη παρελαβον ουν τον ιησουν17και βασταζων εαυτω τον σταυρονεξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιουτοπον ο λεγεται εβραιστι γολγοθα 18οπουαυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλουςδυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δετον ιησουν 19 εγραψεν δε και τιτλον οπειλατος και εθηκεν επι του σταυρουην δε γεγραμμενον ιησους ο ναζωραιοςο βασιλευς των ιουδαιων 20 τουτονουν τον τιτλον πολλοι ανεγνωσαν τωνιουδαιων οτι εγγυς ην ο τοπος τηςπολεως οπου εσταυρωθη ο ιησους και ην

Yahya 19.21–29 78

γεγραμμενον εβραιστι ρωμαιστι ελληνιστι21 ελεγον ουν τω πειλατω οι αρχιερειςτων ιουδαιων μη γραφε ο βασιλευς τωνιουδαιων αλλ οτι εκεινος ειπεν βασιλευςειμι των ιουδαιων 22απεκριθη ο πειλατοςο γεγραφα γεγραφα 23οι ουν στρατιωταιοτε εσταυρωσαν τον ιησουν ελαβοντα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαραμερη εκαστω στρατιωτη μερος και τονχιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ τωνανωθεν υφαντος δι ολου 24 ειπαν ουνπρος αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλαλαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα ηγραφη πληρωθη διεμερισαντο τα ιματιαμου εαυτοις και επι τον ιματισμον μουεβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωταιταυτα εποιησαν 25 ειστηκεισαν δε παρατω σταυρω του ιησου η μητηρ αυτουκαι η αδελφη της μητρος αυτου μαριαμη του κλωπα και μαριαμ η μαγδαληνη26 ιησους ουν ιδων την μητερα και τονμαθητην παρεστωτα ον ηγαπα λεγει τημητρι γυναι ιδε ο υιος σου 27 ειτα λεγει τωμαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκεινηςτης ωρας ελαβεν αυτην ο μαθητης ειςτα ιδια 28μετα τουτο ειδως ο ιησουςοτι ηδη παντα τετελεσται ινα τελειωθηη γραφη λεγει διψω 29σκευος εκειτο

Yahya 19.30–38 79

οξους μεστον σπογγον ουν μεστον οξουςυσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτουτω στοματι 30οτε ουν ελαβεν το οξοςειπεν τετελεσται και κλινας την κεφαληνπαρεδωκεν το πνευμα 31οι ουν ιουδαιοιεπει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι τουσταυρου τα σωματα εν τω σαββατωην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου τουσαββατου ηρωτησαν τον πειλατον ινακατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν32ηλθον ουν οι στρατιωται και του μενπρωτου κατεαξαν τα σκελη και τουαλλου του συνταυρωθεντος αυτω 33 επιδε τον ιησουν ελθοντες ως ειδον ηδηαυτον τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τασκελη 34αλλ εις των στρατιωτων λογχηαυτου την πλευραν ενυξεν και εξηλθενευθυς αιμα και υδωρ 35και ο εωρακωςμεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν ημαρτυρια καεκεινος οιδεν οτι αληθη λεγειινα και υμεις πιστευητε 36 εγενετο γαρταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ουσυντριβησεται αυτου 37και παλιν ετεραγραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν38μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πειλατονιωσηφ ο απο αριμαθαιας ων μαθητης τουιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβοντων ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιησου

Yahya 19.39–20.6 80

και επετρεψεν ο πειλατος ηλθεν ουν καιηραν αυτον 39ηλθεν δε και νικοδημοςο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτονφερων μιγμα σμυρνης και αλοης ωςλιτρας εκατον 40 ελαβον ουν το σωματου ιησου και εδησαν αυτο οθονιοις μετατων αρωματων καθως εθος εστιν τοιςιουδαιοις ενταφιαζειν 41ην δε εν τω τοπωοπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπωμνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδειςετεθη 42 εκει ουν δια την παρασκευηντων ιουδαιων οτι εγγυς ην το μνημειονεθηκαν τον ιησουν

201 τη δε μια των σαββατων μαριαμη μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας

ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τονλιθον ηρμενον εκ του μνημειου 2 τρεχειουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον καιπρος τον αλλον μαθητην ον εφιλει οιησους και λεγει αυτοις ηραν τον κυριονεκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν πουεθηκαν αυτον 3 εξηλθεν ουν ο πετροςκαι ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις τομνημειον 4 ετρεχον δε οι δυο ομου και οαλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον τουπετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον5και παρακυψας βλεπει κειμενα τα οθονιαου μεντοι εισηλθεν 6 ερχεται ουν σιμων

Yahya 20.7–16 81

πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν ειςτο μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα7και το σουδαριον ο ην επι της κεφαληςαυτου ου μετα των οθονιων κειμενοναλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον8 τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητηςο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδενκαι επιστευσεν 9ουδεπω γαρ ηδεισαντην γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρωναναστηναι 10απηλθον ουν παλιν προςαυτους οι μαθηται 11μαριαμ δε ειστηκειπρος τω μνημειω εξω κλαιουσα ως ουνεκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον12και θεωρει δυο αγγελους εν λευκοιςκαθεζομενους ενα προς τη κεφαλη καιενα προς τοις ποσιν οπου εκειτο τοσωμα του ιησου 13λεγουσιν αυτη εκεινοιγυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραντον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαναυτον 14 ταυτα ειπουσα εστραφη εις ταοπισω και θεωρει τον ιησουν εστωτα καιουκ ηδει οτι ιησους εστιν 15λεγει αυτηιησους γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινηδοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγειαυτω κυριε ει συ εβαστασας αυτον ειπεμοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω16λεγει αυτη ιησους μαριαμ στραφεισαεκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραββουνι ο

Yahya 20.17–25 82

λεγεται διδασκαλε 17λεγει αυτη ιησουςμη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκαπρος τον πατερα πορευου δε προς τουςαδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινωπρος τον πατερα μου και πατερα υμωνκαι θεον μου και θεον υμων 18 ερχεταιμαριαμ η μαγδαληνη αγγελλουσα τοιςμαθηταις οτι εωρακα τον κυριον καιταυτα ειπεν αυτη 19ουσης ουν οψιαςτη ημερα εκεινη τη μια σαββατων καιτων θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οιμαθηται δια τον φοβον των ιουδαιωνηλθεν ο ιησους και εστη εις το μεσονκαι λεγει αυτοις ειρηνη υμιν 20και τουτοειπων εδειξεν τας χειρας και την πλευραναυτοις εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντεςτον κυριον 21 ειπεν ουν αυτοις παλινειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με οπατηρ καγω πεμπω υμας 22και τουτοειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοιςλαβετε πνευμα αγιον 23αν τινων αφητετας αμαρτιας αφεωνται αυτοις αν τινωνκρατητε κεκρατηνται 24θωμας δε εις εκτων δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ηνμετ αυτων οτε ηλθεν ιησους 25 ελεγονουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεντον κυριον ο δε ειπεν αυτοις εαν μηιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον

Yahya 20.26–21.2 83

των ηλων και βαλω μου τον δακτυλονεις τον τοπον των ηλων και βαλω μουτην χειρα εις την πλευραν αυτου ου μηπιστευσω 26και μεθ ημερας οκτω παλινησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμαςμετ αυτων ερχεται ο ιησους των θυρωνκεκλεισμενων και εστη εις το μεσον καιειπεν ειρηνη υμιν 27 ειτα λεγει τω θωμαφερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε ταςχειρας μου και φερε την χειρα σου καιβαλε εις την πλευραν μου και μη γινουαπιστος αλλα πιστος 28απεκριθη θωμαςκαι ειπεν αυτω ο κυριος μου και ο θεοςμου 29λεγει αυτω ο ιησους οτι εωρακαςμε πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντεςκαι πιστευσαντες 30πολλα μεν ουν καιαλλα σημεια εποιησεν ο ιησους ενωπιοντων μαθητων α ουκ εστιν γεγραμμενα εντω βιβλιω τουτω 31 ταυτα δε γεγραπταιινα πιστευητε οτι ιησους εστιν ο χριστοςο υιος του θεου και ινα πιστευοντες ζωηνεχητε εν τω ονοματι αυτου

211μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτονπαλιν ιησους τοις μαθηταις επι της

θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσενδε ουτως 2ησαν ομου σιμων πετροςκαι θωμας ο λεγομενος διδυμος καιναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας

Yahya 21.3–11 84

και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ τωνμαθητων αυτου δυο 3λεγει αυτοις σιμωνπετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτωερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον καιενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τηνυκτι επιασαν ουδεν 4πρωιας δε ηδηγινομενης εστη ιησους επι τον αιγιαλονου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ιησουςεστιν 5λεγει ουν αυτοις ιησους παιδια μητι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτωου 6λεγει αυτοις βαλετε εις τα δεξιαμερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετεεβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαιισχυον απο του πληθους των ιχθυων7λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπαο ιησους τω πετρω ο κυριος εστιν σιμωνουν πετρος ακουσας οτι ο κυριος εστιντον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνοςκαι εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν 8οιδε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθονου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλαως απο πηχων διακοσιων συροντες τοδικτυον των ιχθυων 9ως ουν απεβησανεις την γην βλεπουσιν ανθρακιανκειμενην και οψαριον επικειμενον καιαρτον 10λεγει αυτοις ο ιησους ενεγκατεαπο των οψαριων ων επιασατε νυν11ανεβη σιμων πετρος και ειλκυσεν

Yahya 21.12–19 85

το δικτυον εις την γην μεστον ιχθυωνμεγαλων εκατον πεντηκοντα τριων καιτοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον12λεγει αυτοις ο ιησους δευτε αριστησατεουδεις δε ετολμα των μαθητων εξετασαιαυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κυριος εστιν13 ερχεται ιησους και λαμβανει τον αρτονκαι διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως14 τουτο ηδη τριτον εφανερωθη ιησουςτοις μαθηταις εγερθεις εκ νεκρων 15οτεουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω οιησους σιμων ιωαννου αγαπας με πλεοντουτων λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδαςοτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνιαμου 16λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμωνιωαννου αγαπας με λεγει αυτω ναι κυριεσυ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινετα προβατια μου 17λεγει αυτω το τριτονσιμων ιωαννου φιλεις με ελυπηθη οπετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις μεκαι λεγει αυτω κυριε παντα συ οιδας συγινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκετα προβατια μου 18αμην αμην λεγωσοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτονκαι περιεπατεις οπου ηθελες οταν δεγηρασης εκτενεις τας χειρας σου καιαλλος σε ζωσει και οισει οπου ου θελεις19 τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω

Yahya 21.20–25 86

δοξασει τον θεον και τουτο ειπων λεγειαυτω ακολουθει μοι 20 επιστραφεις οπετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα οιησους ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εντω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπενκυριε τις εστιν ο παραδιδους σε 21 τουτονουν ιδων ο πετρος λεγει τω ιησου κυριεουτος δε τι 22λεγει αυτω ο ιησους εαναυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προςσε συ μοι ακολουθει 23 εξηλθεν ουνουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ομαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει και ουκειπεν αυτω ο ιησους οτι ουκ αποθνησκειαλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι24ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρωνπερι τουτων και γραψας ταυτα καιοιδαμεν οτι αληθης αυτου η μαρτυριαεστιν 25 (EMPTY)

Kisah

11 τον μεν πρωτον λογον εποιησαμηνπερι παντων ω θεοφιλε ων ηρξατο

ο ιησους ποιειν τε και διδασκειν 2αχριης ημερας εντειλαμενος τοις αποστολοιςδια πνευματος αγιου ους εξελεξατοανελημφθη 3οις και παρεστησεν εαυτονζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοιςτεκμηριοις δι ημερων τεσσερακονταοπτανομενος αυτοις και λεγων τα περι τηςβασιλειας του θεου 4και συναλιζομενοςπαρηγγειλεν αυτοις απο ιεροσολυμωνμη χωριζεσθαι αλλα περιμενειν τηνεπαγγελιαν του πατρος ην ηκουσατεμου 5οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατιυμεις δε εν πνευματι βαπτισθησεσθεαγιω ου μετα πολλας ταυτας ημερας6οι μεν ουν συνελθοντες ηρωτωναυτον λεγοντες κυριε ει εν τω χρονωτουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τωισραηλ 7 ειπεν προς αυτους ουχ υμωνεστιν γνωναι χρονους η καιρους ους οπατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια 8αλλαλημψεσθε δυναμιν επελθοντος του αγιουπνευματος εφ υμας και εσεσθε μου

Kisah 1.9–15 2

μαρτυρες εν τε ιερουσαλημ και εν πασητη ιουδαια και σαμαρια και εως εσχατουτης γης 9και ταυτα ειπων βλεποντωναυτων επηρθη και νεφελη υπελαβεναυτον απο των οφθαλμων αυτων 10καιως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανονπορευομενου αυτου και ιδου ανδρεςδυο παρειστηκεισαν αυτοις εν εσθησεσιλευκαις 11οι και ειπαν ανδρες γαλιλαιοιτι εστηκατε βλεποντες εις τον ουρανονουτος ο ιησους ο αναλημφθεις αφ υμωνεις τον ουρανον ουτως ελευσεται οντροπον εθεασασθε αυτον πορευομενονεις τον ουρανον 12 τοτε υπεστρεψαν ειςιερουσαλημ απο ορους του καλουμενουελαιωνος ο εστιν εγγυς ιερουσαλημσαββατου εχον οδον 13και οτε εισηλθονεις το υπερωον ανεβησαν ου ησανκαταμενοντες ο τε πετρος και ιωαννηςκαι ιακωβος και ανδρεας φιλιππος καιθωμας βαρθολομαιος και μαθθαιοςιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτηςκαι ιουδας ιακωβου 14ουτοι παντεςησαν προσκαρτερουντες ομοθυμαδον τηπροσευχη συν γυναιξιν και μαριαμ τημητρι του ιησου και τοις αδελφοις αυτου15και εν ταις ημεραις ταυταις ανασταςπετρος εν μεσω των αδελφων ειπεν ην τε

Kisah 1.16–24 3

οχλος ονοματων επι το αυτο ωσει εκατονεικοσι 16ανδρες αδελφοι εδει πληρωθηναιτην γραφην ην προειπεν το πνευμα τοαγιον δια στοματος δαυειδ περι ιουδατου γενομενου οδηγου τοις συλλαβουσινιησουν 17οτι κατηριθμημενος ην εν ημινκαι ελαχεν τον κληρον της διακονιαςταυτης 18ουτος μεν ουν εκτησατοχωριον εκ μισθου της αδικιας και πρηνηςγενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθηπαντα τα σπλαγχνα αυτου 19ο καιγνωστον εγενετο πασι τοις κατοικουσινιερουσαλημ ωστε κληθηναι το χωριονεκεινο τη ιδια διαλεκτω αυτων ακελδαμαχτουτ εστιν χωριον αιματος 20γεγραπταιγαρ εν βιβλω ψαλμων γενηθητω ηεπαυλις αυτου ερημος και μη εστω οκατοικων εν αυτη και την επισκοπηναυτου λαβετω ετερος 21δει ουν τωνσυνελθοντων ημιν ανδρων εν παντιχρονω ω εισηλθεν και εξηλθεν εφ ημαςο κυριος ιησους 22αρξαμενος απο τουβαπτισματος ιωαννου αχρι της ημεραςης ανελημφθη αφ ημων μαρτυρα τηςαναστασεως αυτου συν ημιν γενεσθαιενα τουτων 23και εστησαν δυο ιωσηφτον καλουμενον βαρσαββαν ος επεκληθηιουστος και μαθθιαν 24και προσευξαμενοι

Kisah 1.25–2.7 4

ειπαν συ κυριε καρδιογνωστα παντωναναδειξον ον εξελεξω εκ τουτων των δυοενα 25λαβειν τον τοπον της διακονιαςταυτης και αποστολης αφ ης παρεβηιουδας πορευθηναι εις τον τοπον τονιδιον 26και εδωκαν κληρους αυτοιςκαι επεσεν ο κληρος επι μαθθιαν καισυνκατεψηφισθη μετα των ενδεκααποστολων

21και εν τω συνπληρουσθαι τηνημεραν της πεντηκοστης ησαν

παντες ομου επι το αυτο 2και εγενετοαφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερφερομενης πνοης βιαιας και επληρωσενολον τον οικον ου ησαν καθημενοι3και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναιγλωσσαι ωσει πυρος και εκαθισεν εφ εναεκαστον αυτων 4και επλησθησαν παντεςπνευματος αγιου και ηρξαντο λαλεινετεραις γλωσσαις καθως το πνευμαεδιδου αποφθεγγεσθαι αυτοις 5ησαν δεεις ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοιανδρες ευλαβεις απο παντος εθνουςτων υπο τον ουρανον 6γενομενης δετης φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθοςκαι συνεχυθη οτι ηκουον εις εκαστοςτη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτων7 εξισταντο δε παντες και εθαυμαζον

Kisah 2.8–17 5

λεγοντες ουχ ιδου απαντες ουτοι εισινοι λαλουντες γαλιλαιοι 8και πως ημειςακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτωημων εν η εγεννηθημεν 9παρθοι καιμηδοι και ελαμειται και οι κατοικουντεςτην μεσοποταμιαν ιουδαιαν τε καικαππαδοκιαν ποντον και την ασιαν10φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτονκαι τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνηνκαι οι επιδημουντες ρωμαιοι ιουδαιοι τεκαι προσηλυτοι 11κρητες και αραβεςακουομεν λαλουντων αυτων ταιςημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια του θεου12 εξισταντο δε παντες και διηπορουντοαλλος προς αλλον λεγοντες τι θελειτουτο ειναι 13 ετεροι δε διαχλευαζοντεςελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοιεισιν 14σταθεις δε ο πετρος συν τοιςενδεκα επηρεν την φωνην αυτου καιαπεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοικαι οι κατοικουντες ιερουσαλημ παντεςτουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθετα ρηματα μου 15ου γαρ ως υμειςυπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστιν γαρωρα τριτη της ημερας 16αλλα τουτο εστιντο ειρημενον δια του προφητου ιωηλ17και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις λεγειο θεος εκχεω απο του πνευματος μου

Kisah 2.18–25 6

επι πασαν σαρκα και προφητευσουσινοι υιοι υμων και αι θυγατερες υμωνκαι οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονταικαι οι πρεσβυτεροι υμων ενυπνιοιςενυπνιασθησονται 18καιγε επι τουςδουλους μου και επι τας δουλας μουεν ταις ημεραις εκειναις εκχεω απο τουπνευματος μου και προφητευσουσιν19και δωσω τερατα εν τω ουρανωανω και σημεια επι της γης κατω αιμακαι πυρ και ατμιδα καπνου 20ο ηλιοςμεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνηεις αιμα πριν ελθειν ημεραν κυριουτην μεγαλην 21και εσται πας ος ανεπικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται22ανδρες ισραηλειται ακουσατε τουςλογους τουτους ιησουν τον ναζωραιονανδρα αποδεδειγμενον απο του θεου ειςυμας δυναμεσι και τερασι και σημειοιςοις εποιησεν δι αυτου ο θεος εν μεσωυμων καθως αυτοι οιδατε 23 τουτον τηωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεουεκδοτον δια χειρος ανομων προσπηξαντεςανειλατε 24ον ο θεος ανεστησεν λυσαςτας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ηνδυνατον κρατεισθαι αυτον υπ αυτου25δαυειδ γαρ λεγει εις αυτον προορωμηντον κυριον μου ενωπιον μου διαπαντος

Kisah 2.26–35 7

οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθω26δια τουτο ηυφρανθη μου η καρδια καιηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και ησαρξ μου κατασκηνωσει εφ ελπιδι 27οτιουκ ενκαταλειψεις την ψυχην μου ειςαδην ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδεινδιαφθοραν 28 εγνωρισας μοι οδους ζωηςπληρωσεις με ευφροσυνης μετα τουπροσωπου σου 29ανδρες αδελφοι εξονειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι τουπατριαρχου δαυειδ οτι και ετελευτησενκαι εταφη και το μνημα αυτου εστιν ενημιν αχρι της ημερας ταυτης 30προφητηςουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεναυτω ο θεος εκ καρπου της οσφυος αυτουκαθισαι επι τον θρονον αυτου 31προιδωνελαλησεν περι της αναστασεως τουχριστου οτι ουτε ενκατελειφθη εις αδηνουτε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν32 τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεοςου παντες ημεις εσμεν μαρτυρες 33 τηδεξια ουν του θεου υψωθεις την τεεπαγγελιαν του πνευματος του αγιουλαβων παρα του πατρος εξεχεεν τουτο ουμεις και βλεπετε και ακουετε 34ου γαρδαυειδ ανεβη εις τους ουρανους λεγειδε αυτος ειπεν κυριος τω κυριω μουκαθου εκ δεξιων μου 35 εως αν θω τους

Kisah 2.36–43 8

εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου36ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικοςισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστονεποιησεν ο θεος τουτον τον ιησουν ονυμεις εσταυρωσατε 37ακουσαντες δεκατενυγησαν την καρδιαν ειπον τε προςτον πετρον και τους λοιπους αποστολουςτι ποιησωμεν ανδρες αδελφοι 38πετροςδε προς αυτους μετανοησατε φησιν καιβαπτισθητω εκαστος υμων επι τω ονοματιιησου χριστου εις αφεσιν των αμαρτιωνυμων και λημψεσθε την δωρεαν τουαγιου πνευματος 39υμιν γαρ εστιν ηεπαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιντοις εις μακραν οσους αν προσκαλεσηταικυριος ο θεος ημων 40 ετεροις τελογοις πλειοσιν διεμαρτυρατο καιπαρεκαλει αυτους λεγων σωθητε αποτης γενεας της σκολιας ταυτης 41οι μενουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτουεβαπτισθησαν και προσετεθησαν εντη ημερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχιλιαι42ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχητων αποστολων και τη κοινωνια τη κλασειτου αρτου και ταις προσευχαις 43 εγινετοδε παση ψυχη φοβος πολλα δε τερατακαι σημεια δια των αποστολων εγινετοεν ιερουσαλημ φοβος τε ην μεγας επι

Kisah 2.44–3.6 9

παντες 44και παντες δε οι πιστευσαντεςησαν επι το αυτο και ειχον απαντακοινα 45και τα κτηματα και τας υπαρξειςεπιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασινκαθοτι αν τις χρειαν ειχεν 46καθ ημεραντε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εντω ιερω κλωντες τε κατ οικον αρτονμετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει καιαφελοτητι καρδιας 47αινουντες τον θεονκαι εχοντες χαριν προς ολον τον λαον οδε κυριος προσετιθει τους σωζομενουςκαθ ημεραν επι το αυτο

31πετρος δε και ιωαννης ανεβαινον ειςτο ιερον επι την ωραν της προσευχης

την ενατην 2και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιαςμητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ονετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν τουιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτεινελεημοσυνην παρα των εισπορευομενωνεις το ιερον 3ος ιδων πετρον και ιωαννηνμελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωταελεημοσυνην λαβειν 4ατενισας δε πετροςεις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψονεις ημας 5ο δε επειχεν αυτοις προσδοκωντι παρ αυτων λαβειν 6 ειπεν δε πετροςαργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχειμοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τωονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου

Kisah 3.7–14 10

περιπατει 7και πιασας αυτον της δεξιαςχειρος ηγειρεν αυτον παραχρημα δεεστερεωθησαν αι βασεις αυτου και τασφυδρα 8και εξαλλομενος εστη καιπεριεπατει και εισηλθεν συν αυτοιςεις το ιερον περιπατων και αλλομενοςκαι αινων τον θεον 9και ειδεν πας ολαος αυτον περιπατουντα και αινουντατον θεον 10 επεγινωσκον δε αυτον οτιαυτος ην ο προς την ελεημοσυνηνκαθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερουκαι επλησθησαν θαμβους και εκστασεωςεπι τω συμβεβηκοτι αυτω 11κρατουντοςδε αυτου τον πετρον και τον ιωαννηνσυνεδραμεν πας ο λαος προς αυτουςεπι τη στοα τη καλουμενη σολομωντοςεκθαμβοι 12 ιδων δε ο πετρος απεκρινατοπρος τον λαον ανδρες ισραηλειται τιθαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετεως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιντου περιπατειν αυτον 13ο θεος αβρααμκαι ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ ο θεοςτων πατερων ημων εδοξασεν τον παιδααυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατεκαι ηρνησασθε κατα προσωπον πειλατουκριναντος εκεινου απολυειν 14υμεις δετον αγιον και δικαιον ηρνησασθε καιητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν

Kisah 3.15–24 1115 τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατεον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημειςμαρτυρες εσμεν 16και επι τη πιστει τουονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε καιοιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου καιη πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω τηνολοκληριαν ταυτην απεναντι παντωνυμων 17και νυν αδελφοι οιδα οτι κατααγνοιαν επραξατε ωσπερ και οι αρχοντεςυμων 18ο δε θεος α προκατηγγειλεν διαστοματος παντων των προφητων παθειντον χριστον αυτου επληρωσεν ουτως19μετανοησατε ουν και επιστρεψατεπρος το εξαλειφθηναι υμων τας αμαρτιαςοπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως αποπροσωπου του κυριου 20και αποστειλητον προκεχειρισμενον υμιν χριστονιησουν 21ον δει ουρανον μεν δεξασθαιαχρι χρονων αποκαταστασεως παντωνων ελαλησεν ο θεος δια στοματος τωναγιων απ αιωνος αυτου προφητων22μωυσης μεν ειπεν οτι προφητηνυμιν αναστησει κυριος ο θεος ημωνεκ των αδελφων υμων ως εμε αυτουακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαλησηπρος υμας 23 εσται δε πασα ψυχη ητιςεαν μη ακουση του προφητου εκεινουεξολεθρευθησεται εκ του λαου 24και

Kisah 3.25–4.6 12

παντες δε οι προφηται απο σαμουηλκαι των καθεξης οσοι ελαλησαν καικατηγγειλαν τας ημερας ταυτας 25υμειςεστε οι υιοι των προφητων και τηςδιαθηκης ης διεθετο ο θεος προς τουςπατερας ημων λεγων προς αβρααμ καιεν τω σπερματι σου ενευλογηθησονταιπασαι αι πατριαι της γης 26υμιν πρωτοναναστησας ο θεος τον παιδα αυτουαπεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τωαποστρεφειν εκαστον απο των πονηριωνυμων

41λαλουντων δε αυτων προς τονλαον επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο

στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι2διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτουςτον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησουτην αναστασιν την εκ νεκρων 3καιεπεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντοεις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπεραηδη 4πολλοι δε των ακουσαντων τονλογον επιστευσαν και εγενηθη αριθμοςτων ανδρων χιλιαδες πεντε 5 εγενετοδε επι την αυριον συναχθηναι αυτωντους αρχοντας και τους πρεσβυτερουςκαι τους γραμματεις εις ιερουσαλημ6και αννας ο αρχιερευς και καιαφας καιιωαννης και αλεξανδρος και οσοι ησαν

Kisah 4.7–15 13

εκ γενους αρχιερατικου 7και στησαντεςαυτους εν τω μεσω επυνθανοντο ενποια δυναμει η εν ποιω ονοματι τουτοεποιησατε υμεις 8 τοτε πετρος πλησθειςπνευματος αγιου ειπεν προς αυτουςαρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι9 ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επιευεργεσια ανθρωπου ασθενους εντινι ουτος σεσωται 10γνωστον εστωπασιν υμιν και παντι τω λαω ισραηλοτι εν τω ονοματι ιησου χριστου τουναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ονο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτωουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης11ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθειςυφ υμων των οικοδομων ο γενομενοςεις κεφαλην γωνιας 12και ουκ εστινεν αλλω ουδενι η σωτηρια ουδε γαρονομα εστιν ετερον υπο τον ουρανοντο δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δεισωθηναι ημας 13θεωρουντες δε τηντου πετρου παρρησιαν και ιωαννου καικαταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοιεισιν και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκοντε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν 14 τοντε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοιςεστωτα τον τεθεραπευμενον ουδεν ειχοναντειπειν 15κελευσαντες δε αυτους εξω

Kisah 4.16–24 14

του συνεδριου απελθειν συνεβαλλονπρος αλληλους 16λεγοντες τι ποιησωμεντοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαργνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασιντοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερονκαι ου δυναμεθα αρνεισθαι 17αλλ ιναμη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαοναπειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επιτω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων18και καλεσαντες αυτους παρηγγειλανκαθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκεινεπι τω ονοματι του ιησου 19ο δε πετροςκαι ιωαννης αποκριθεντες ειπον προςαυτους ει δικαιον εστιν ενωπιον τουθεου υμων ακουειν μαλλον η του θεουκρινατε 20ου δυναμεθα γαρ ημεις αειδαμεν και ηκουσαμεν μη λαλειν 21οιδε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτουςμηδεν ευρισκοντες το πως κολασωνταιαυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζοντον θεον επι τω γεγονοτι 22 ετων γαρ ηνπλειονων τεσσερακοντα ο ανθρωπος εφον γεγονει το σημειον τουτο της ιασεως23απολυθεντες δε ηλθον προς τουςιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτουςοι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπαν24οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηρανφωνην προς τον θεον και ειπαν δεσποτα

Kisah 4.25–33 15

συ ο ποιησας τον ουρανον και την γηνκαι την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις25ο του πατρος ημων δια πνευματοςαγιου στοματος δαυειδ παιδος σου ειπωνινατι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησανκενα 26παρεστησαν οι βασιλεις της γηςκαι οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτοκατα του κυριου και κατα του χριστουαυτου 27συνηχθησαν γαρ επ αληθειας εντη πολει ταυτη επι τον αγιον παιδα σουιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιοςπειλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ28ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλησου προωρισεν γενεσθαι 29και τα νυνκυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δοςτοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασηςλαλειν τον λογον σου 30 εν τω την χειρασου εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια καιτερατα γινεσθαι δια του ονοματος τουαγιου παιδος σου ιησου 31και δεηθεντωναυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησανσυνηγμενοι και επλησθησαν απαντεςτου αγιου πνευματος και ελαλουντον λογον του θεου μετα παρρησιας32 του δε πληθους των πιστευσαντωνην καρδια και ψυχη μια και ουδε ειςτι των υπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιονειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα 33και

Kisah 4.34–5.4 16

δυναμει μεγαλη απεδιδουν το μαρτυριονοι αποστολοι της αναστασεως ιησουχριστου του κυριου χαρις τε μεγαλη ηνεπι παντας αυτους 34ουδε γαρ ενδεης τιςην εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριωνη οικιων υπηρχον πωλουντες εφεροντας τιμας των πιπρασκομενων 35καιετιθουν παρα τους ποδας των αποστολωνδιεδιδετο δε εκαστω καθοτι αν τιςχρειαν ειχεν 36 ιωσηφ δε ο επικληθειςβαρναβας απο των αποστολων ο εστινμεθερμηνευομενον υιος παρακλησεωςλευειτης κυπριος τω γενει 37υπαρχοντοςαυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν τοχρημα και εθηκεν προς τους ποδας τωναποστολων

51ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συνσαπφειρη τη γυναικι αυτου επωλησεν

κτημα 2και ενοσφισατο απο της τιμηςσυνειδυιης και της γυναικος και ενεγκαςμερος τι παρα τους ποδας των αποστολωνεθηκεν 3 ειπεν δε ο πετρος ανανια διατιεπληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σουψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον καινοσφισασθαι απο της τιμης του χωριου4ουχι μενον σοι εμενεν και πραθενεν τη ση εξουσια υπηρχεν τι οτι εθουεν τη καρδια σου το πραγμα τουτο

Kisah 5.5–14 17

ουκ εψευσω ανθρωποις αλλα τω θεω5ακουων δε ο ανανιας τους λογουςτουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετοφοβος μεγας επι παντας τους ακουοντας6ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαναυτον και εξενεγκαντες εθαψαν 7 εγενετοδε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνηαυτου μη ειδυια το γεγονος εισηλθεν8απεκριθη δε προς αυτην πετρος ειπεμοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε ηδε ειπεν ναι τοσουτου 9ο δε πετρος προςαυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαιτο πνευμα κυριου ιδου οι ποδες τωνθαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρα καιεξοισουσιν σε 10 επεσεν δε παραχρημαπρος τους ποδας αυτου και εξεψυξενεισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτηννεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προςτον ανδρα αυτης 11και εγενετο φοβοςμεγας εφ ολην την εκκλησιαν και επιπαντας τους ακουοντας ταυτα 12διαδε των χειρων των αποστολων εγινετοσημεια και τερατα πολλα εν τω λαωκαι ησαν ομοθυμαδον απαντες εν τηστοα σολομωντος 13 των δε λοιπωνουδεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλεμεγαλυνεν αυτους ο λαος 14μαλλονδε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω

Kisah 5.15–23 18

πληθη ανδρων τε και γυναικων 15ωστεκαι εις τας πλατειας εκφερειν τουςασθενεις και τιθεναι επι κλιναριων καικραβαττων ινα ερχομενου πετρου καν ησκια επισκιαση τινι αυτων 16συνηρχετοδε και το πληθος των περιξ πολεωνιερουσαλημ φεροντες ασθενεις καιοχλουμενους υπο πνευματων ακαθαρτωνοιτινες εθεραπευοντο απαντες 17ανασταςδε ο αρχιερευς και παντες οι συναυτω η ουσα αιρεσις των σαδδουκαιωνεπλησθησαν ζηλου 18και επεβαλον ταςχειρας επι τους αποστολους και εθεντοαυτους εν τηρησει δημοσια 19αγγελοςδε κυριου δια νυκτος ανοιξας τας θυραςτης φυλακης εξαγαγων τε αυτους ειπεν20πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τωιερω τω λαω παντα τα ρηματα της ζωηςταυτης 21ακουσαντες δε εισηλθον υποτον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκονπαραγενομενος δε ο αρχιερευς και οισυν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον καιπασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλκαι απεστειλαν εις το δεσμωτηριοναχθηναι αυτους 22οι δε παραγενομενοιυπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τηφυλακη αναστρεψαντες δε απηγγειλαν23λεγοντες οτι το δεσμωτηριον ευρομεν

Kisah 5.24–31 19

κεκλεισμενον εν παση ασφαλεια καιτους φυλακας εστωτας επι των θυρωνανοιξαντες δε εσω ουδενα ευρομεν24ως δε ηκουσαν τους λογους τουτουςο τε στρατηγος του ιερου και οιαρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι ανγενοιτο τουτο 25παραγενομενος δε τιςαπηγγειλεν αυτοις οτι ιδου οι ανδρεςους εθεσθε εν τη φυλακη εισιν εντω ιερω εστωτες και διδασκοντες τονλαον 26 τοτε απελθων ο στρατηγος συντοις υπηρεταις ηγεν αυτους ου μεταβιας εφοβουντο γαρ τον λαον ινα μηλιθασθωσιν 27αγαγοντες δε αυτουςεστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεναυτους ο αρχιερευς 28λεγων παραγγελιαπαρηγγειλαμεν υμιν μη διδασκειν επι τωονοματι τουτω και ιδου πεπληρωκατετην ιερουσαλημ της διδαχης υμων καιβουλεσθε επαγαγειν εφ ημας το αιματου ανθρωπου τουτου 29αποκριθεις δεπετρος και οι αποστολοι ειπαν πειθαρχεινδει θεω μαλλον η ανθρωποις 30ο θεοςτων πατερων ημων ηγειρεν ιησουν ονυμεις διεχειρισασθε κρεμασαντες επιξυλου 31 τουτον ο θεος αρχηγον καισωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου τουδουναι μετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιν

Kisah 5.32–40 20

αμαρτιων 32και ημεις εσμεν μαρτυρεςτων ρηματων τουτων και το πνευμα τοαγιον ο εδωκεν ο θεος τοις πειθαρχουσιναυτω 33οι δε ακουσαντες διεπριοντο καιεβουλευοντο ανελειν αυτους 34ανασταςδε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματιγαμαλιηλ νομοδιδασκαλος τιμιος παντιτω λαω εκελευσεν εξω βραχυ τουςανθρωπους ποιησαι 35 ειπεν τε προςαυτους ανδρες ισραηλειται προσεχετεεαυτοις επι τοις ανθρωποις τουτοις τιμελλετε πρασσειν 36προ γαρ τουτων τωνημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τιναεαυτον ω προσεκλιθη ανδρων αριθμοςως τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντεςοσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν καιεγενοντο εις ουδεν 37μετα τουτον ανεστηιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις τηςαπογραφης και απεστησεν λαον οπισωαυτου κακεινος απωλετο και παντεςοσοι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν38και τα νυν λεγω υμιν αποστητεαπο των ανθρωπων τουτων και αφετεαυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουληαυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται39 ει δε εκ θεου εστιν ου δυνησεσθεκαταλυσαι αυτους μηποτε και θεομαχοιευρεθητε 40 επεισθησαν δε αυτω και

Kisah 5.41–6.5 21

προσκαλεσαμενοι τους αποστολουςδειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επιτω ονοματι του ιησου και απελυσαν41οι μεν ουν επορευοντο χαιροντεςαπο προσωπου του συνεδριου οτικατηξιωθησαν υπερ του ονοματοςατιμασθηναι 42πασαν τε ημεραν εντω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντοδιδασκοντες και ευαγγελιζομενοι τονχριστον ιησουν

61 εν δε ταις ημεραις ταυταιςπληθυνοντων των μαθητων εγενετο

γογγυσμος των ελληνιστων προςτους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εντη διακονια τη καθημερινη αι χηραιαυτων 2προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκατο πληθος των μαθητων ειπαν ουκαρεστον εστιν ημας καταλειψαντας τονλογον του θεου διακονειν τραπεζαις3 επισκεψασθε δε αδελφοι ανδρας εξυμων μαρτυρουμενους επτα πληρειςπνευματος και σοφιας ους καταστησομενεπι της χρειας ταυτης 4ημεις δε τηπροσευχη και τη διακονια του λογουπροσκαρτερησομεν 5και ηρεσεν ολογος ενωπιον παντος του πληθουςκαι εξελεξαντο στεφανον ανδρα πληρηπιστεως και πνευματος αγιου και φιλιππον

Kisah 6.6–14 22

και προχορον και νικανορα και τιμωνακαι παρμεναν και νικολαον προσηλυτοναντιοχεα 6ους εστησαν ενωπιον τωναποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαναυτοις τας χειρας 7και ο λογος τουθεου ηυξανεν και επληθυνετο ο αριθμοςτων μαθητων εν ιερουσαλημ σφοδραπολυς τε οχλος των ιερεων υπηκουοντη πιστει 8στεφανος δε πληρης χαριτοςκαι δυναμεως εποιει τερατα και σημειαμεγαλα εν τω λαω 9ανεστησαν δετινες των εκ της συναγωγης τωςλεγομενως λιβερτινων και κυρηναιων καιαλεξανδρεων και των απο κιλικιας καιασιας συζητουντες τω στεφανω 10καιουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τωπνευματι ω ελαλει 11 τοτε υπεβαλονανδρας λεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτουλαλουντος ρηματα βλασφημα εις μωυσηνκαι τον θεον 12συνεκινησαν τε τονλαον και τους πρεσβυτερους και τουςγραμματεις και επισταντες συνηρπασαναυτον και ηγαγον εις το συνεδριον13 εστησαν τε μαρτυρας ψευδειςλεγοντας ο ανθρωπος ουτος ου παυεταιλαλων ρηματα κατα του τοπου τουαγιου και του νομου 14ακηκοαμεν γαραυτου λεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος

Kisah 6.15–7.7 23

ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον καιαλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημιν μωυσης15και ατενισαντες εις αυτον παντεςοι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδοντο προσωπον αυτου ωσει προσωποναγγελου

71 ειπεν δε ο αρχιερευς ει ταυτα ουτωςεχει 2ο δε εφη ανδρες αδελφοι και

πατερες ακουσατε ο θεος της δοξηςωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τημεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον ενχαρραν 3και ειπεν προς αυτον εξελθε εκτης γης σου και εκ της συγγενειας σου καιδευρο εις την γην ην αν σοι δειξω 4 τοτεεξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν ενχαρραν κακειθεν μετα το αποθανειν τονπατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις τηνγην ταυτην εις ην υμεις νυν κατοικειτε5και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εναυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατοδουναι αυτω εις κατασχεσιν αυτην καιτω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντοςαυτω τεκνου 6 ελαλησεν δε ουτως ο θεοςοτι εσται το σπερμα αυτου παροικονεν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτοκαι κακωσουσιν ετη τετρακοσια 7και τοεθνος ω εαν δουλευσουσιν κρινω εγω οθεος ειπεν και μετα ταυτα εξελευσονται

Kisah 7.8–16 24

και λατρευσουσιν μοι εν τω τοπω τουτω8και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομηςκαι ουτως εγεννησεν τον ισαακ καιπεριετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοηκαι ισαακ τον ιακωβ και ιακωβ τουςδωδεκα πατριαρχας 9και οι πατριαρχαιζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο ειςαιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου 10καιεξειλατο αυτον εκ πασων των θλιψεωναυτου και εδωκεν αυτω χαριν καισοφιαν εναντι φαραω βασιλεως αιγυπτουκαι κατεστησεν αυτον ηγουμενον επαιγυπτον και εφ ολον τον οικον αυτου11ηλθεν δε λιμος εφ ολην την αιγυπτονκαι χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχευρισκον χορτασματα οι πατερες ημων12ακουσας δε ιακωβ οντα σιτια ειςαιγυπτον εξαπεστειλεν τους πατεραςημων πρωτον 13και εν τω δευτερωανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτουκαι φανερον εγενετο τω φαραω τογενος αυτου 14αποστειλας δε ιωσηφμετεκαλεσατο ιακωβ τον πατερα αυτουκαι πασαν την συγγενειαν εν ψυχαιςεβδομηκοντα πεντε 15και κατεβη ιακωβεις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος καιοι πατερες ημων 16και μετετεθησαν ειςσυχεμ και ετεθησαν εν τω μνηματι ω

Kisah 7.17–26 25

ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρατων υιων εμμωρ εν συχεμ 17καθωςδε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιαςης ωμολογησεν ο θεος τω αβρααμηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εναιγυπτω 18αχρι ου ανεστη βασιλευςετερος επ αιγυπτον ος ουκ ηδει τονιωσηφ 19ουτος κατασοφισαμενος τογενος ημων εκακωσεν τους πατεραςτου ποιειν τα βρεφη εκθετα αυτωνεις το μη ζωογονεισθαι 20 εν ω καιρωεγεννηθη μωυσης και ην αστειος τω θεωος ανετραφη μηνας τρεις εν τω οικω τουπατρος 21 εκτεθεντος δε αυτου ανειλατοαυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατοαυτον εαυτη εις υιον 22και επαιδευθημωυσης εν παση σοφια αιγυπτιων ην δεδυνατος εν λογοις και εργοις αυτου 23ωςδε επληρουτο αυτω τεσσερακονταετηςχρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτουεπισκεψασθαι τους αδελφους αυτουτους υιους ισραηλ 24και ιδων τινααδικουμενον ημυνατο και εποιησενεκδικησιν τω καταπονουμενω παταξαςτον αιγυπτιον 25 ενομιζεν δε συνιεναιτους αδελφους οτι ο θεος δια χειροςαυτου διδωσιν σωτηριαν αυτοις οι δε ουσυνηκαν 26 τη τε επιουση ημερα ωφθη

Kisah 7.27–35 26

αυτοις μαχομενοις και συνηλλασσεναυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοιεστε ινατι αδικειτε αλληλους 27ο δεαδικων τον πλησιον απωσατο αυτονειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα καιδικαστην εφ ημων 28μη ανελειν με συθελεις ον τροπον ανειλες εχθες τοναιγυπτιον 29 εφυγεν δε μωυσης εν τωλογω τουτω και εγενετο παροικος ενγη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο30και πληρωθεντων ετων τεσσερακονταωφθη αυτω εν τη ερημω του ορουςσινα αγγελος εν φλογι πυρος βατου 31οδε μωυσης ιδων εθαυμαζεν το οραμαπροσερχομενου δε αυτου κατανοησαιεγενετο φωνη κυριου 32 εγω ο θεος τωνπατερων σου ο θεος αβρααμ και ισαακ καιιακωβ εντρομος δε γενομενος μωυσηςουκ ετολμα κατανοησαι 33 ειπεν δε αυτωο κυριος λυσον το υποδημα των ποδωνσου ο γαρ τοπος εφ ω εστηκας γη αγιαεστιν 34 ιδων ειδον την κακωσιν του λαουμου του εν αιγυπτω και του στεναγμουαυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαιαυτους και νυν δευρο αποστειλω σεεις αιγυπτον 35 τουτον τον μωυσην ονηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεναρχοντα και δικαστην τουτον ο θεος και

Kisah 7.36–42 27

αρχοντα και λυτρωτην απεσταλκεν συνχειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τηβατω 36ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησαςτερατα και σημεια εν γη αιγυπτω και ενερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετητεσσερακοντα 37ουτος εστιν ο μωυσηςο ειπας τοις υιοις ισραηλ προφητηνυμιν αναστησει ο θεος εκ των αδελφωνυμων ως εμε 38ουτος εστιν ο γενομενοςεν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα τουαγγελου του λαλουντος αυτω εν τωορει σινα και των πατερων ημων οςεδεξατο λογια ζωντα δουναι ημιν 39ω ουκηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερεςημων αλλα απωσαντο και εστραφησανεν ταις καρδιαις αυτων εις αιγυπτον40 ειποντες τω ααρων ποιησον ημινθεους οι προπορευσονται ημων ο γαρμωυσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γηςαιγυπτου ουκ οιδαμεν τι εγενετο αυτω41και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραιςεκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλωκαι ευφραινοντο εν τοις εργοις τωνχειρων αυτων 42 εστρεψεν δε ο θεος καιπαρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατιατου ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλωτων προφητων μη σφαγια και θυσιαςπροσηνεγκατε μοι ετη τεσσερακοντα εν

Kisah 7.43–52 28

τη ερημω οικος ισραηλ 43και ανελαβετετην σκηνην του μολοχ και το αστρον τουθεου ρομφαν τους τυπους ους εποιησατεπροσκυνειν αυτοις και μετοικιω υμαςεπεκεινα βαβυλωνος 44η σκηνη τουμαρτυριου ην τοις πατρασιν ημων εντη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τωμωυση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ονεωρακει 45ην και εισηγαγον διαδεξαμενοιοι πατερες ημων μετα ιησου εν τηκατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο θεοςαπο προσωπου των πατερων ημων εωςτων ημερων δαυειδ 46ος ευρεν χαρινενωπιον του θεου και ητησατο ευρεινσκηνωμα τω οικω ιακωβ 47σαλωμωνδε οικοδομησεν αυτω οικον 48αλλ ουχο υψιστος εν χειροποιητοις κατοικεικαθως ο προφητης λεγει 49ο ουρανος μοιθρονος η δε γη υποποδιον των ποδωνμου ποιον οικον οικοδομησετε μοι λεγεικυριος η τις τοπος της καταπαυσεωςμου 50ουχι η χειρ μου εποιησεν ταυταπαντα 51σκληροτραχηλοι και απεριτμητοικαρδιαις και τοις ωσιν υμεις αει τωπνευματι τω αγιω αντιπιπτετε ως οιπατερες υμων και υμεις 52 τινα τωνπροφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμωνκαι απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας

Kisah 7.53–8.1 29

περι της ελευσεως του δικαιου ου νυνυμεις προδοται και φονεις εγενεσθε53οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγαςαγγελων και ουκ εφυλαξατε 54ακουοντεςδε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτωνκαι εβρυχον τους οδοντας επ αυτον55υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιουατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξανθεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων τουθεου 56και ειπεν ιδου θεωρω τουςουρανους διηνοιγμενους και τον υιοντου ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα τουθεου 57κραξαντες δε φωνη μεγαλησυνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησανομοθυμαδον επ αυτον 58και εκβαλοντεςεξω της πολεως ελιθοβολουν και οιμαρτυρες απεθεντο τα ιματια αυτωνπαρα τους ποδας νεανιου καλουμενουσαυλου 59και ελιθοβολουν τον στεφανονεπικαλουμενον και λεγοντα κυριε ιησουδεξαι το πνευμα μου 60θεις δε ταγονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μηστησης αυτοις την αμαρτιαν ταυτην καιτουτο ειπων εκοιμηθη σαυλος δε ηνσυνευδοκων τη αναιρεσει αυτου

81 εγενετο δε εν εκεινη τη ημεραδιωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την

εν ιεροσολυμοις παντες διεσπαρησαν

Kisah 8.2–11 30

κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαριαςπλην των αποστολων 2συνεκομισανδε τον στεφανον ανδρες ευλαβειςκαι εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτω3σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιανκατα τους οικους εισπορευομενος συρωντε ανδρας και γυναικας παρεδιδου ειςφυλακην 4οι μεν ουν διασπαρεντεςδιηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον5φιλιππος δε κατελθων εις την πολιντης σαμαριας εκηρυσσεν αυτοις τονχριστον 6προσειχον δε οι οχλοιτοις λεγομενοις υπο του φιλιππουομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους καιβλεπειν τα σημεια α εποιει 7πολλοιγαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρταβοωντα φωνη μεγαλη εξηρχοντοπολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοιεθεραπευθησαν 8 εγενετο δε πολληχαρα εν τη πολει εκεινη 9ανηρ δετις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τηπολει μαγευων και εξιστανων το εθνοςτης σαμαριας λεγων ειναι τινα εαυτονμεγαν 10ω προσειχον παντες απομικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτοςεστιν η δυναμις του θεου η καλουμενημεγαλη 11προσειχον δε αυτω δια τοικανω χρονω ταις μαγιαις εξεστακεναι

Kisah 8.12–21 31

αυτους 12οτε δε επιστευσαν τω φιλιππωευαγγελιζομενω περι της βασιλειας τουθεου και του ονοματος ιησου χριστουεβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες13ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν καιβαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππωθεωρων τε σημεια και δυναμεις μεγαλαςγινομενας εξιστατο 14ακουσαντες δε οιεν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται ησαμαρια τον λογον του θεου απεστειλανπρος αυτους πετρον και ιωαννην15οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περιαυτων οπως λαβωσιν πνευμα αγιον16ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτωνεπιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοιυπηρχον εις το ονομα του κυριου ιησου17 τοτε επετιθεσαν τας χειρας επ αυτουςκαι ελαμβανον πνευμα αγιον 18 ιδων δε οσιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρωντων αποστολων διδοται το πνευμαπροσηνεγκεν αυτοις χρηματα 19λεγωνδοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ωεαν επιθω τας χειρας λαμβανη πνευμααγιον 20πετρος δε ειπεν προς αυτον τοαργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειανοτι την δωρεαν του θεου ενομισας διαχρηματων κτασθαι 21ουκ εστιν σοι μεριςουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ

Kisah 8.22–30 32

καρδια σου ουκ εστιν ευθεια εναντι τουθεου 22μετανοησον ουν απο της κακιαςσου ταυτης και δεηθητι του κυριουει αρα αφεθησεται σοι η επινοια τηςκαρδιας σου 23 εις γαρ χολην πικριαςκαι συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα24αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθητευμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπωςμηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε 25οιμεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντεςτον λογον του κυριου υπεστρεφονεις ιεροσολυμα πολλας τε κωμας τωνσαμαριτων ευηγγελιζοντο 26αγγελος δεκυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγωναναστηθι και πορευου κατα μεσημβριανεπι την οδον την καταβαινουσαν αποιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος27και αναστας επορευθη και ιδου ανηραιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακηςβασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασηςτης γαζης αυτης εληλυθει προσκυνησωνεις ιερουσαλημ 28ην τε υποστρεφωνκαι καθημενος επι του αρματος αυτουανεγινωσκεν τον προφητην ησαιαν29 ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππωπροσελθε και κολληθητι τω αρματιτουτω 30προσδραμων δε ο φιλιπποςηκουσεν αυτου αναγινωσκοντος ησαιαν

Kisah 8.31–40 33

τον προφητην και ειπεν αραγε γινωσκειςα αναγινωσκεις 31ο δε ειπεν πως γαραν δυναιμην εαν μη τις οδηγησει μεπαρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντακαθισαι συν αυτω 32η δε περιοχη τηςγραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ωςπροβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνοςεναντιον του κειραντος αυτον αφωνοςουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου 33 εντη ταπεινωσει η κρισις αυτου ηρθη τηνγενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεταιαπο της γης η ζωη αυτου 34αποκριθεις δεο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δεομαι σουπερι τινος ο προφητης λεγει τουτο περιεαυτου η περι ετερου τινος 35ανοιξας δεο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενοςαπο της γραφης ταυτης ευηγγελισατοαυτω τον ιησουν 36ως δε επορευοντοκατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ καιφησιν ο ευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει μεβαπτισθηναι 37 (EMPTY) 38και εκελευσενστηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροιεις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχοςκαι εβαπτισεν αυτον 39οτε δε ανεβησανεκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεντον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετιο ευνουχος επορευετο γαρ την οδοναυτου χαιρων 40φιλιππος δε ευρεθη εις

Kisah 9.1–10 34

αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο ταςπολεις πασας εως του ελθειν αυτον ειςκαισαριαν

91ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειληςκαι φονου εις τους μαθητας του

κυριου προσελθων τω αρχιερει 2ητησατοπαρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προςτας συναγωγας οπως αν τινας ευρηοντας της οδου ανδρας τε και γυναικαςδεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ3 εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτονεγγιζειν τη δαμασκω εξαιφνης τε αυτονπεριηστραψεν φως εκ του ουρανου4και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνηνλεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι μεδιωκεις 5 ειπεν δε τις ει κυριε ο δε εγωειμι ιησους ον συ διωκεις 6αλλα αναστηθικαι εισελθε εις την πολιν και λαληθησεταισοι ο τι σε δει ποιειν 7οι δε ανδρες οισυνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοιακουοντες μεν της φωνης μηδενα δεθεωρουντες 8ηγερθη δε σαυλος απο τηςγης ηνοιγμενων δε των οφθαλμων αυτουουδεν εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτονεισηγαγον εις δαμασκον 9και ην ημεραςτρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδεεπιεν 10ην δε τις μαθητης εν δαμασκωονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον

Kisah 9.11–19 35

εν οραματι ο κυριος ανανια ο δε ειπενιδου εγω κυριε 11ο δε κυριος προςαυτον αναστας πορευθητι επι την ρυμηντην καλουμενην ευθειαν και ζητησονεν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεαιδου γαρ προσευχεται 12και ειδεν ανδραανανιαν ονοματι εισελθοντα και επιθεντααυτω χειρας οπως αναβλεψη 13απεκριθηδε ανανιας κυριε ηκουσα απο πολλωνπερι του ανδρος τουτου οσα κακα τοιςαγιοις σου εποιησεν εν ιερουσαλημ 14καιωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεωνδησαι παντας τους επικαλουμενους τοονομα σου 15 ειπεν δε προς αυτον οκυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστινμοι ουτος του βαστασαι το ονομα μουενωπιον εθνων τε και βασιλεων υιων τεισραηλ 16 εγω γαρ υποδειξω αυτω οσαδει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν17απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν ειςτην οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειραςειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκενμε ιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω ηηρχου οπως αναβλεψης και πλησθηςπνευματος αγιου 18και ευθεως απεπεσαναυτου απο των οφθαλμων ως λεπιδεςανεβλεψεν τε και αναστας εβαπτισθη19και λαβων τροφην ενισχυσεν εγενετο

Kisah 9.20–27 36

δε μετα των εν δαμασκω μαθητωνημερας τινας 20και ευθεως εν ταιςσυναγωγαις εκηρυσσεν τον ιησουν οτιουτος εστιν ο υιος του θεου 21 εξισταντοδε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχουτος εστιν ο πορθησας εις ιερουσαλημτους επικαλουμενους το ονομα τουτο καιωδε εις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενουςαυτους αγαγη επι τους αρχιερεις22σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο καισυνεχυννεν ιουδαιους τους κατοικουνταςεν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστινο χριστος 23ως δε επληρουντο ημεραιικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοιανελειν αυτον 24 εγνωσθη δε τω σαυλωη επιβουλη αυτων παρετηρουντο δεκαι τας πυλας ημερας τε και νυκτοςοπως αυτον ανελωσιν 25λαβοντες δε οιμαθηται αυτου νυκτος δια του τειχουςκαθηκαν αυτον χαλασαντες εν σπυριδι26παραγενομενος δε εις ιερουσαλημεπειραζεν κολλασθαι τοις μαθηταις καιπαντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντεςοτι εστιν μαθητης 27βαρναβας δεεπιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τουςαποστολους και διηγησατο αυτοις πωςεν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτιελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω

Kisah 9.28–36 37

επαρρησιασατο εν τω ονοματι ιησου28και ην μετ αυτων εισπορευομενοςκαι εκπορευομενος εις ιερουσαλημπαρρησιαζομενος εν τω ονοματι τουκυριου 29 ελαλει τε και συνεζητει προςτους ελληνιστας οι δε επεχειρουν ανελειναυτον 30 επιγνοντες δε οι αδελφοικατηγαγον αυτον εις καισαριαν καιεξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον 31η μενουν εκκλησια καθ ολης της ιουδαιας καιγαλιλαιας και σαμαριας ειχεν ειρηνηνοικοδομουμενη και πορευομενη τωφοβω του κυριου και τη παρακλησει τουαγιου πνευματος επληθυνετο 32 εγενετοδε πετρον διερχομενον δια παντωνκατελθειν και προς τους αγιους τουςκατοικουντας λυδδα 33 ευρεν δε εκειανθρωπον τινα ονοματι αινεαν εξ ετωνοκτω κατακειμενον επι κραβαττου οςην παραλελυμενος 34και ειπεν αυτω οπετρος αινεα ιαται σε ιησους χριστοςαναστηθι και στρωσον σεαυτω καιευθεως ανεστη 35και ειδαν αυτον παντεςοι κατοικουντες λυδδα και τον σαρωναοιτινες επεστρεψαν επι τον κυριον 36 ενιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβιθα ηδιερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ηνπληρης αγαθων εργων και ελεημοσυνων

Kisah 9.37–10.2 38

ων εποιει 37 εγενετο δε εν ταις ημεραιςεκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανεινλουσαντες δε εθηκαν αυτην εν υπερωω38 εγγυς δε ουσης λυδδας τη ιοππη οιμαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εναυτη απεστειλαν δυο ανδρας προς αυτονπαρακαλουντες μη οκνησης διελθειν εωςημων 39αναστας δε πετρος συνηλθεναυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον ειςτο υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαιαι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναιχιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτωνουσα η δορκας 40 εκβαλων δε εξωπαντας ο πετρος και θεις τα γοναταπροσηυξατο και επιστρεψας προς τοσωμα ειπεν ταβιθα αναστηθι η δε ηνοιξεντους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τονπετρον ανεκαθισεν 41δους δε αυτη χειραανεστησεν αυτην φωνησας δε τουςαγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτηνζωσαν 42γνωστον δε εγενετο καθ οληςτης ιοππης και επιστευσαν πολλοι επιτον κυριον 43 εγενετο δε ημερας ικαναςμειναι εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει

101ανηρ δε τις εν καισαρειαονοματι κορνηλιος εκατονταρχης

εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης2 ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν

Kisah 10.3–11 39

παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοσυναςπολλας τω λαω και δεομενος του θεουδιαπαντος 3 ειδεν εν οραματι φανερωςωσει περι ωραν ενατην της ημεραςαγγελον του θεου εισελθοντα προςαυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε 4ο δεατενισας αυτω και εμφοβος γενομενοςειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αιπροσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σουανεβησαν εις μνημοσυνον εμπροσθεντου θεου 5και νυν πεμψον ανδρας ειςιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τιναος επικαλειται πετρος 6ουτος ξενιζεταιπαρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικιαπαρα θαλασσαν 7ως δε απηλθεν οαγγελος ο λαλων αυτω φωνησας δυοτων οικετων και στρατιωτην ευσεβητων προσκαρτερουντων αυτω 8καιεξηγησαμενος απαντα αυτοις απεστειλεναυτους εις την ιοππην 9 τη δε επαυριονοδοιπορουντων αυτων και τη πολειεγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμαπροσευξασθαι περι ωραν εκτην 10 εγενετοδε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαιπαρασκευαζοντων δε αυτων εγενετοεπ αυτον εκστασις 11και θεωρει τονουρανον ανεωγμενον και καταβαινονσκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν

Kisah 10.12–22 40

αρχαις καθιεμενον επι της γης 12 εν ωυπηρχεν παντα τα τετραποδα και ερπετατης γης και πετεινα του ουρανου 13καιεγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρεθυσον και φαγε 14ο δε πετρος ειπενμηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγονπαν κοινον και ακαθαρτον 15και φωνηπαλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεοςεκαθαρισεν συ μη κοινου 16 τουτο δεεγενετο επι τρις και ευθυς ανελημφθη τοσκευος εις τον ουρανον 17ως δε εν εαυτωδιηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα οειδεν ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι υποτου κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαντου σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα18και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμωνο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται19 του δε πετρου διενθυμουμενου περιτου οραματος ειπεν το πνευμα αυτωιδου ανδρες ζητουντες σε 20αλλααναστας καταβηθι και πορευου συναυτοις μηδεν διακρινομενος οτι εγωαπεσταλκα αυτους 21καταβας δε πετροςπρος τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμιον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε22οι δε ειπαν κορνηλιος εκατονταρχηςανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεονμαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους

Kisah 10.23–30 41

των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελουαγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικοναυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεντη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συναυτοις και τινες των αδελφων τωναπο ιοππης συνηλθον αυτω 24 τη δεεπαυριον εισηλθεν εις την καισαριανο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτουςσυνκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτουκαι τους αναγκαιους φιλους 25ωςδε εγενετο του εισελθειν τον πετρονσυναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσωνεπι τους ποδας προσεκυνησεν 26ο δεπετρος ηγειρεν αυτον λεγων αναστηθικαι εγω αυτος ανθρωπος ειμι 27καισυνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκεισυνεληλυθοτας πολλους 28 εφη τε προςαυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτονεστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι ηπροσερχεσθαι αλλοφυλω καμοι εδειξενο θεος μηδενα κοινον η ακαθαρτονλεγειν ανθρωπον 29διο και αναντιρρητωςηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουντινι λογω μετεπεμψασθε με 30και οκορνηλιος εφη απο τεταρτης ημεραςμεχρι ταυτης της ωρας ημην την ενατηνπροσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου

Kisah 10.31–39 42

ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα31και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σουη προσευχη και αι ελεημοσυναι σουεμνησθησαν ενωπιον του θεου 32πεμψονουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωναος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται ενοικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν33 εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τεκαλως εποιησας παραγενομενος νυν ουνπαντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμενακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υποτου κυριου 34ανοιξας δε πετρος το στομαειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτιουκ εστιν προσωπολημπτης ο θεος 35αλλεν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον καιεργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτωεστιν 36 τον λογον ον απεστειλεν τοιςυιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνηνδια ιησου χριστου ουτος εστιν παντωνκυριος 37υμεις οιδατε το γενομενονρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενοςαπο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμαο εκηρυξεν ιωαννης 38 ιησουν τοναπο ναζαρεθ ως εχρισεν αυτον ο θεοςπνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθενευεργετων και ιωμενος παντας τουςκαταδυναστευομενους υπο του διαβολουοτι ο θεος ην μετ αυτου 39και ημεις

Kisah 10.40–48 43

μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τηχωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημον και ανειλαν κρεμασαντες επι ξυλου40 τουτον ο θεος ηγειρεν εν τη τριτηημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι41ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοιςπροκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημινοιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεναυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων42και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαωκαι διαμαρτυρασθαι οτι αυτος εστιν οωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντωνκαι νεκρων 43 τουτω παντες οι προφηταιμαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβεινδια του ονοματος αυτου παντα τονπιστευοντα εις αυτον 44 ετι λαλουντοςτου πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεντο πνευμα το αγιον επι παντας τουςακουοντας τον λογον 45και εξεστησαν οιεκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθαν τωπετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα τουαγιου πνευματος εκκεχυται 46ηκουονγαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις καιμεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθηπετρος 47μητι το υδωρ δυναται κωλυσαιτις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινεςτο πνευμα το αγιον ελαβον ως καιημεις 48προσεταξεν δε αυτους εν τω

Kisah 11.1–11 44

ονοματι ιησου χριστου βαπτισθηναι τοτεηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας

111ηκουσαν δε οι αποστολοι καιοι αδελφοι οι οντες κατα την

ιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τονλογον του θεου 2οτε δε ανεβη πετροςεις ιερουσαλημ διεκρινοντο προς αυτονοι εκ περιτομης 3λεγοντες οτι εισηλθεςπρος ανδρας ακροβυστιαν εχοντας καισυνεφαγες αυτοις 4αρξαμενος δε πετροςεξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων 5 εγωημην εν πολει ιοππη προσευχομενος καιειδον εν εκστασει οραμα καταβαινονσκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιναρχαις καθιεμενην εκ του ουρανουκαι ηλθεν αχρι εμου 6 εις ην ατενισαςκατενοουν και ειδον τα τετραποδα τηςγης και τα θηρια και τα ερπετα και ταπετεινα του ουρανου 7ηκουσα δε καιφωνης λεγουσης μοι αναστας πετρεθυσον και φαγε 8 ειπον δε μηδαμωςκυριε οτι κοινον η ακαθαρτον ουδεποτεεισηλθεν εις το στομα μου 9απεκριθη δεφωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α οθεος εκαθαρισεν συ μη κοινου 10 τουτοδε εγενετο επι τρις και ανεσπασθη παλιναπαντα εις τον ουρανον 11και ιδουεξαυτης τρεις ανδρες επεστησαν επι

Kisah 11.12–19 45

την οικιαν εν η ημεν απεσταλμενοι αποκαισαριας προς με 12 ειπεν δε το πνευμαμοι συνελθειν αυτοις μηδεν διακρινανταηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοιουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον τουανδρος 13απηγγειλεν δε ημιν πως ειδεντον αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντακαι ειποντα αποστειλον εις ιοππην καιμεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενονπετρον 14ος λαλησει ρηματα προς σεεν οις σωθηση συ και πας ο οικος σου15 εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεντο πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερκαι εφ ημας εν αρχη 16 εμνησθην δετου ρηματος του κυριου ως ελεγενιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δεβαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω 17 ειουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις οθεος ως και ημιν πιστευσασιν επι τονκυριον ιησουν χριστον εγω τις ημηνδυνατος κωλυσαι τον θεον 18ακουσαντεςδε ταυτα ησυχασαν και εδοξασαν τονθεον λεγοντες αρα και τοις εθνεσιν οθεος την μετανοιαν εις ζωην εδωκεν19οι μεν ουν διασπαρεντες απο τηςθλιψεως της γενομενης επι στεφανωδιηλθον εως φοινικης και κυπρου καιαντιοχειας μηδενι λαλουντες τον λογον

Kisah 11.20–28 46

ει μη μονον ιουδαιοις 20ησαν δε τινεςεξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοιοιτινες ελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουνκαι προς τους ελληνας ευαγγελιζομενοιτον κυριον ιησουν 21και ην χειρ κυριουμετ αυτων πολυς τε αριθμος ο πιστευσαςεπεστρεψεν επι τον κυριον 22ηκουσθηδε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας τηςουσης εν ιερουσαλημ περι αυτων καιεξαπεστειλαν βαρναβαν εως αντιοχειας23ος παραγενομενος και ιδων την χαριντην του θεου εχαρη και παρεκαλει πανταςτη προθεσει της καρδιας προσμενειντω κυριω 24οτι ην ανηρ αγαθος καιπληρης πνευματος αγιου και πιστεωςκαι προσετεθη οχλος ικανος τω κυριω25 εξηλθεν δε εις ταρσον αναζητησαισαυλον και ευρων ηγαγεν εις αντιοχειαν26 εγενετο δε αυτοις και ενιαυτον ολονσυναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαιοχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτως εναντιοχεια τους μαθητας χριστιανους 27 ενταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον αποιεροσολυμων προφηται εις αντιοχειαν28αναστας δε εις εξ αυτων ονοματιαγαβος εσημανεν δια του πνευματοςλιμον μεγαλην μελλειν εσεσθαι εφ οληντην οικουμενην ητις εγενετο επι κλαυδιου

Kisah 11.29–12.7 4729 των δε μαθητων καθως ευπορειτο τιςωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιανπεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαιααδελφοις 30ο και εποιησαν αποστειλαντεςπρος τους πρεσβυτερους δια χειροςβαρναβα και σαυλου

121κατ εκεινον δε τον καιρονεπεβαλεν ο βασιλευς ηρωδης

τας χειρας κακωσαι τινας των αποτης εκκλησιας 2ανειλεν δε ιακωβοντον αδελφον ιωαννου μαχαιρη 3 ιδωνδε οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοιςπροσεθετο συλλαβειν και πετρον ησανδε ημεραι των αζυμων 4ον και πιασαςεθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιντετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτονβουλομενος μετα το πασχα αναγαγειναυτον τω λαω 5ο μεν ουν πετροςετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ηνεκτενως γινομενη υπο της εκκλησιαςπρος τον θεον περι αυτου 6οτε δεημελλεν προαγαγειν αυτον ο ηρωδης τηνυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενοςμεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενοςαλυσεσιν δυσιν φυλακες τε προ τηςθυρας ετηρουν την φυλακην 7και ιδουαγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψενεν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν

Kisah 12.8–14 48

του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων ανασταεν ταχει και εξεπεσαν αυτου αι αλυσειςεκ των χειρων 8 ειπεν τε ο αγγελος προςαυτον ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλιασου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτωπεριβαλου το ιματιον σου και ακολουθειμοι 9και εξελθων ηκολουθει και ουκηδει οτι αληθες εστιν το γινομενον διατου αγγελου εδοκει δε οραμα βλεπειν10διελθοντες δε πρωτην φυλακην καιδευτεραν ηλθαν επι την πυλην τηνσιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητιςαυτοματη ηνοιγη αυτοις και εξελθοντεςπροηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστηο αγγελος απ αυτου 11και ο πετροςεν εαυτω γενομενος ειπεν νυν οιδααληθως οτι εξαπεστειλεν κυριος τοναγγελον αυτου και εξειλατο με εκ χειροςηρωδου και πασης της προσδοκιας τουλαου των ιουδαιων 12συνιδων τε ηλθενεπι την οικιαν της μαριας της μητροςιωαννου του επικαλουμενου μαρκουου ησαν ικανοι συνηθροισμενοι καιπροσευχομενοι 13κρουσαντος δε αυτουτην θυραν του πυλωνος προσηλθενπαιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη 14καιεπιγνουσα την φωνην του πετρου αποτης χαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα

Kisah 12.15–23 49

εισδραμουσα δε απηγγειλεν εσταναι τονπετρον προ του πυλωνος 15οι δε προςαυτην ειπαν μαινη η δε διισχυριζετοουτως εχειν οι δε ελεγον ο αγγελος εστιναυτου 16ο δε πετρος επεμενεν κρουωνανοιξαντες δε ειδαν αυτον και εξεστησαν17κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγανδιηγησατο πως ο κυριος αυτον εξηγαγενεκ της φυλακης ειπεν τε απαγγειλατειακωβω και τοις αδελφοις ταυτα καιεξελθων επορευθη εις ετερον τοπον18γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο πετροςεγενετο 19ηρωδης δε επιζητησας αυτονκαι μη ευρων ανακρινας τους φυλακαςεκελευσεν απαχθηναι και κατελθων αποτης ιουδαιας εις την καισαριαν διετριβεν20ην δε θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοιςομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον καιπεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνοςτου βασιλεως ητουντο ειρηνην δια τοτρεφεσθαι αυτων την χωραν απο τηςβασιλικης 21 τακτη δε ημερα ο ηρωδηςενδυσαμενος εσθητα βασιλικην καθισαςεπι του βηματος εδημηγορει προς αυτους22ο δε δημος επεφωνει θεου φωνηκαι ουκ ανθρωπου 23παραχρημα δεεπαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ

Kisah 12.24–13.6 50

ων ουκ εδωκεν την δοξαν τω θεω καιγενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν24ο δε λογος του θεου ηυξανεν καιεπληθυνετο 25βαρναβας δε και σαυλοςυπεστρεψαν εξ ιερουσαλημ πληρωσαντεςτην διακονιαν συμπαραλαβοντες ιωαννηντον επικληθεντα μαρκον

131ησαν δε εν αντιοχεια κατα τηνουσαν εκκλησιαν προφηται και

διδασκαλοι ο τε βαρναβας και συμεωνο καλουμενος νιγερ και λουκιος οκυρηναιος μαναην τε ηρωδου τουτετρααρχου συντροφος και σαυλος2λειτουργουντων δε αυτων τω κυριωκαι νηστευοντων ειπεν το πνευμα τοαγιον αφορισατε δη μοι τον βαρναβανκαι σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημαιαυτους 3 τοτε νηστευσαντες καιπροσευξαμενοι και επιθεντες ταςχειρας αυτοις απελυσαν 4αυτοι μενουν εκπεμφθεντες υπο του αγιουπνευματος κατηλθον εις σελευκιανεκειθεν τε απεπλευσαν εις κυπρον 5καιγενομενοι εν σαλαμινι κατηγγελλον τονλογον του θεου εν ταις συναγωγαιςτων ιουδαιων ειχον δε και ιωαννηνυπηρετην 6διελθοντες δε ολην τηννησον αχρι παφου ευρον ανδρα τινα

Kisah 13.7–14 51

μαγον ψευδοπροφητην ιουδαιον ω ονομαβαριησου 7ος ην συν τω ανθυπατωσεργιω παυλω ανδρι συνετω ουτοςπροσκαλεσαμενος βαρναβαν και σαυλονεπεζητησεν ακουσαι τον λογον τουθεου 8ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ομαγος ουτως γαρ μεθερμηνευεται τοονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τονανθυπατον απο της πιστεως 9σαυλος δεο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιουατενισας εις αυτον 10 ειπεν ω πληρηςπαντος δολου και πασης ραδιουργιας υιεδιαβολου εχθρε πασης δικαιοσυνης ουπαυση διαστρεφων τας οδους κυριου ταςευθειας 11και νυν ιδου χειρ κυριου επι σεκαι εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρικαιρου παραχρημα τε επεσεν επ αυτοναχλυς και σκοτος και περιαγων εζητειχειραγωγους 12 τοτε ιδων ο ανθυπατοςτο γεγονος επιστευσεν εκπλησσομενοςεπι τη διδαχη του κυριου 13αναχθεντεςδε απο της παφου οι περι παυλον ηλθονεις περγην της παμφυλιας ιωαννης δεαποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν ειςιεροσολυμα 14αυτοι δε διελθοντες αποτης περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαντην πισιδιαν και ελθοντες εις τηνσυναγωγην τη ημερα των σαββατων

Kisah 13.15–23 52

εκαθισαν 15μετα δε την αναγνωσιν τουνομου και των προφητων απεστειλαν οιαρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντεςανδρες αδελφοι ει τις εστιν εν υμιν λογοςπαρακλησεως προς τον λαον λεγετε16αναστας δε παυλος και κατασεισαςτη χειρι ειπεν ανδρες ισραηλειται και οιφοβουμενοι τον θεον ακουσατε 17ο θεοςτου λαου τουτου ισραηλ εξελεξατο τουςπατερας ημων και τον λαον υψωσεν εντη παροικια εν γη αιγυπτου και μεταβραχιονος υψηλου εξηγαγεν αυτους εξαυτης 18και ως τεσσερακονταετη χρονονετροποφορησεν αυτους εν τη ερημω19και καθελων εθνη επτα εν γη χαναανκατεκληρονομησεν την γην αυτων 20ωςετεσιν τετρακοσιοις και πεντηκοντα καιμετα ταυτα εδωκεν κριτας εως σαμουηλπροφητου 21κακειθεν ητησαντο βασιλεακαι εδωκεν αυτοις ο θεος τον σαουλυιον κεις ανδρα εκ φυλης βενιαμειν ετητεσσερακοντα 22και μεταστησας αυτονηγειρεν τον δαυειδ αυτοις εις βασιλεαω και ειπεν μαρτυρησας ευρον δαυειδτον του ιεσσαι ανδρα κατα την καρδιανμου ος ποιησει παντα τα θεληματα μου23 τουτου ο θεος απο του σπερματος κατεπαγγελιαν ηγαγεν τω ισραηλ σωτηρα

Kisah 13.24–33 53

ιησουν 24προκηρυξαντος ιωαννου προπροσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμαμετανοιας παντι τω λαω ισραηλ 25ωςδε επληρου ο ιωαννης τον δρομονελεγεν τι εμε υπονοειτε ειναι ουκ ειμιεγω αλλ ιδου ερχεται μετ εμε ου ουκειμι αξιος το υποδημα των ποδων λυσαι26ανδρες αδελφοι υιοι γενους αβρααμκαι οι εν υμιν φοβουμενοι τον θεονημιν ο λογος της σωτηριας ταυτηςεξαπεσταλη 27οι γαρ κατοικουντες ενιερουσαλημ και οι αρχοντες αυτωντουτον αγνοησαντες και τας φωναςτων προφητων τας κατα παν σαββατοναναγινωσκομενας κριναντες επληρωσαν28και μηδεμιαν αιτιαν θανατου ευροντεςητησαντο πειλατον αναιρεθηναι αυτον29ως δε ετελεσαν παντα τα περι αυτουγεγραμμενα καθελοντες απο του ξυλουεθηκαν εις μνημειον 30ο δε θεος ηγειρεναυτον εκ νεκρων 31ος ωφθη επι ημεραςπλειους τοις συναναβασιν αυτω απο τηςγαλιλαιας εις ιερουσαλημ οιτινες νυν εισινμαρτυρες αυτου προς τον λαον 32καιημεις υμας ευαγγελιζομεθα την προςτους πατερας επαγγελιαν γενομενηνοτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκεν τοιςτεκνοις ημων αναστησας ιησουν 33ως και

Kisah 13.34–43 54

εν τω πρωτω ψαλμω γεγραπται υιος μουει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε 34οτιδε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετιμελλοντα υποστρεφειν εις διαφθορανουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσιαδαυειδ τα πιστα 35διοτι και εν ετερω λεγειου δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν36δαυειδ μεν γαρ ιδια γενεα υπηρετησαςτη του θεου βουλη εκοιμηθη καιπροσετεθη προς τους πατερας αυτου καιειδεν διαφθοραν 37ον δε ο θεος ηγειρενουκ ειδεν διαφθοραν 38γνωστον ουνεστω υμιν ανδρες αδελφοι οτι δια τουτουυμιν αφεσις αμαρτιων καταγγελλεται39απο παντων ων ουκ ηδυνηθητε εννομω μωυσεως δικαιωθηναι εν τουτω παςο πιστευων δικαιουται 40βλεπετε ουν μηεπελθη το ειρημενον εν τοις προφηταις41 ιδετε οι καταφρονηται και θαυμασατεκαι αφανισθητε οτι εργον εργαζομαιεγω εν ταις ημεραις υμων εργον οου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγηταιυμιν 42 εξιοντων δε αυτων παρεκαλουνεις το μεταξυ σαββατον λαληθηναιαυτοις τα ρηματα ταυτα 43λυθεισης δετης συναγωγης ηκολουθησαν πολλοιτων ιουδαιων και των σεβομενωνπροσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα

Kisah 13.44–51 55

οιτινες προσλαλουντες αυτοις επειθοναυτους προσμενειν τη χαριτι του θεου44 τω δε ερχομενω σαββατω σχεδον πασαη πολις συνηχθη ακουσαι τον λογοντου κυριου 45 ιδοντες δε οι ιουδαιοιτους οχλους επλησθησαν ζηλου καιαντελεγον τοις υπο παυλου λαλουμενοιςαντιλεγοντες και βλασφημουντες46παρρησιασαμενοι τε ο παυλος καιο βαρναβας ειπαν υμιν ην αναγκαιονπρωτον λαληθηναι τον λογον του θεουεπειδη απωθεισθε αυτον και ουκ αξιουςκρινετε εαυτους της αιωνιου ζωης ιδουστρεφομεθα εις τα εθνη 47ουτως γαρεντεταλται ημιν ο κυριος τεθεικα σε ειςφως εθνων του ειναι σε εις σωτηριανεως εσχατου της γης 48ακουοντα δε ταεθνη εχαιρον και εδοξαζον τον λογοντου κυριου και επιστευσαν οσοι ησαντεταγμενοι εις ζωην αιωνιον 49διεφερετοδε ο λογος του κυριου καθ ολης τηςχωρας 50οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν ταςσεβομενας γυναικας τας ευσχημονας καιτους πρωτους της πολεως και επηγειρανδιωγμον επι τον παυλον και βαρναβαν καιεξεβαλον αυτους απο των οριων αυτων51οι δε εκτιναξαμενοι τον κονιορτοντων ποδων επ αυτους ηλθον εις ικονιον

Kisah 13.52–14.10 5652οι τε μαθηται επληρουντο χαρας καιπνευματος αγιου

141 εγενετο δε εν ικονιω κατατο αυτο εισελθειν αυτους εις

την συναγωγην των ιουδαιων καιλαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιωντε και ελληνων πολυ πληθος 2οι δεαπειθησαντες ιουδαιοι επηγειραν καιεκακωσαν τας ψυχας των εθνων κατατων αδελφων 3 ικανον μεν ουν χρονονδιετριψαν παρρησιαζομενοι επι τω κυριωτω μαρτυρουντι επι τω λογω της χαριτοςαυτου διδοντος σημεια και τεραταγινεσθαι δια των χειρων αυτων 4 εσχισθηδε το πληθος της πολεως και οι μενησαν συν τοις ιουδαιοις οι δε συν τοιςαποστολοις 5ως δε εγενετο ορμη τωνεθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιναυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους6συνιδοντες κατεφυγον εις τας πολειςτης λυκαονιας λυστραν και δερβην καιτην περιχωρον 7κακει ευαγγελιζομενοιησαν 8και τις ανηρ εν λυστροις αδυνατοςτοις ποσιν εκαθητο χωλος εκ κοιλιαςμητρος αυτου ος ουδεποτε περιεπατησεν9ουτος ηκουσεν του παυλου λαλουντοςος ατενισας αυτω και ιδων οτι εχει πιστιντου σωθηναι 10 ειπεν μεγαλη φωνη

Kisah 14.11–18 57

αναστηθι επι τους ποδας σου ορθοςκαι ηλατο και περιεπατει 11οι τε οχλοιιδοντες ο εποιησεν παυλος επηραν τηνφωνην αυτων λυκαονιστι λεγοντες οιθεοι ομοιωθεντες ανθρωποις κατεβησανπρος ημας 12 εκαλουν τε τον βαρναβανδια τον δε παυλον ερμην επειδη αυτοςην ο ηγουμενος του λογου 13ο τε ιερευςτου διος του οντος προ της πολεωςταυρους και στεμματα επι τους πυλωναςενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν θυειν14ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβαςκαι παυλος διαρρηξαντες τα ιματια αυτωνεξεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες15και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε καιημεις ομοιοπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποιευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων τωνματαιων επιστρεφειν επι θεον ζωντα οςεποιησεν τον ουρανον και την γην καιτην θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις16ος εν ταις παρωχημεναις γενεαις ειασενπαντα τα εθνη πορευεσθαι ταις οδοιςαυτων 17καιτοι ουκ αμαρτυρον αυτοναφηκεν αγαθουργων ουρανοθεν υμινυετους διδους και καιρους καρποφορουςεμπιπλων τροφης και ευφροσυνης ταςκαρδιας υμων 18και ταυτα λεγοντες μολιςκατεπαυσαν τους οχλους του μη θυειν

Kisah 14.19–27 58

αυτοις 19 επηλθαν δε απο αντιοχειαςκαι ικονιου ιουδαιοι και πεισαντες τουςοχλους και λιθασαντες τον παυλονεσυρον εξω της πολεως νομιζοντεςαυτον τεθνηκεναι 20κυκλωσαντωνδε των μαθητων αυτον ανασταςεισηλθεν εις την πολιν και τη επαυριονεξηλθεν συν τω βαρναβα εις δερβην21 ευαγγελιζομενοι τε την πολιν εκεινηνκαι μαθητευσαντες ικανους υπεστρεψανεις την λυστραν και εις ικονιον καιεις αντιοχειαν 22 επιστηριζοντες ταςψυχας των μαθητων παρακαλουντεςεμμενειν τη πιστει και οτι δια πολλωνθλιψεων δει ημας εισελθειν εις τηνβασιλειαν του θεου 23χειροτονησαντεςδε αυτοις κατ εκκλησιαν πρεσβυτερουςπροσευξαμενοι μετα νηστειων παρεθεντοαυτους τω κυριω εις ον πεπιστευκεισαν24και διελθοντες την πισιδιαν ηλθον ειςτην παμφυλιαν 25και λαλησαντες ειςτην περγην τον λογον κατεβησαν ειςατταλιαν 26κακειθεν απεπλευσαν ειςαντιοχειαν οθεν ησαν παραδεδομενοι τηχαριτι του θεου εις το εργον ο επληρωσαν27παραγενομενοι δε και συναγαγοντεςτην εκκλησιαν ανηγγελλον οσα εποιησενο θεος μετ αυτων και οτι ηνοιξεν τοις

Kisah 14.28–15.7 59

εθνεσιν θυραν πιστεως 28διετριβον δεχρονον ουκ ολιγον συν τοις μαθηταις

151και τινες κατελθοντες αποτης ιουδαιας εδιδασκον τους

αδελφους οτι εαν μη περιτμηθητε τωεθει τω μωυσεως ου δυνασθε σωθηναι2γενομενης δε στασεως και ζητησεως ουκολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προςαυτους εταξαν αναβαινειν παυλον καιβαρναβαν και τινας αλλους εξ αυτων προςτους αποστολους και πρεσβυτερους ειςιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου3οι μεν ουν προπεμφθεντες υπο τηςεκκλησιας διηρχοντο την τε φοινικην καισαμαριαν εκδιηγουμενοι την επιστροφηντων εθνων και εποιουν χαραν μεγαληνπασιν τοις αδελφοις 4παραγενομενοιδε εις ιερουσαλημ παρεδεχθησαν υποτης εκκλησιας και των αποστολων καιτων πρεσβυτερων ανηγγειλαν τε οσα οθεος εποιησεν μετ αυτων 5 εξανεστησανδε τινες των απο της αιρεσεως τωνφαρισαιων πεπιστευκοτες λεγοντες οτιδει περιτεμνειν αυτους παραγγελλειν τετηρειν τον νομον μωυσεως 6συνηχθησανδε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροιιδειν περι του λογου τουτου 7πολληςδε ζητησεως γενομενης αναστας πετρος

Kisah 15.8–16 60

ειπεν προς αυτους ανδρες αδελφοιυμεις επιστασθε οτι αφ ημερων αρχαιωνεν υμιν εξελεξατο ο θεος δια τουστοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογοντου ευαγγελιου και πιστευσαι 8και οκαρδιογνωστης θεος εμαρτυρησεν αυτοιςδους το πνευμα το αγιον καθως καιημιν 9και ουθεν διεκρινεν μεταξυ ημωντε και αυτων τη πιστει καθαρισας ταςκαρδιας αυτων 10νυν ουν τι πειραζετετον θεον επιθειναι ζυγον επι τοντραχηλον των μαθητων ον ουτε οιπατερες ημων ουτε ημεις ισχυσαμενβαστασαι 11αλλα δια της χαριτος τουκυριου ιησου πιστευομεν σωθηναι καθον τροπον κακεινοι 12 εσιγησεν δε παντο πληθος και ηκουον βαρναβα καιπαυλου εξηγουμενων οσα εποιησεν οθεος σημεια και τερατα εν τοις εθνεσινδι αυτων 13μετα δε το σιγησαι αυτουςαπεκριθη ιακωβος λεγων ανδρες αδελφοιακουσατε μου 14συμεων εξηγησατοκαθως πρωτον ο θεος επεσκεψατολαβειν εξ εθνων λαον τω ονοματι αυτου15και τουτω συμφωνουσιν οι λογοι τωνπροφητων καθως γεγραπται 16μεταταυτα αναστρεψω και ανοικοδομησω τηνσκηνην δαυειδ την πεπτωκυιαν και τα

Kisah 15.17–24 61

κατεστραμμενα αυτης ανοικοδομησω καιανορθωσω αυτην 17οπως αν εκζητησωσινοι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριονκαι παντα τα εθνη εφ ους επικεκληταιτο ονομα μου επ αυτους λεγει κυριοςποιων ταυτα 18γνωστα απ αιωνος 19διοεγω κρινω μη παρενοχλειν τοις αποτων εθνων επιστρεφουσιν επι τον θεον20αλλα επιστειλαι αυτοις του απεχεσθαιτων αλισγηματων των ειδωλων και τηςπορνειας και του πνικτου και του αιματος21μωυσης γαρ εκ γενεων αρχαιων καταπολιν τους κηρυσσοντας αυτον εχει ενταις συναγωγαις κατα παν σαββατοναναγινωσκομενος 22 τοτε εδοξεν τοιςαποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συνολη τη εκκλησια εκλεξαμενους ανδραςεξ αυτων πεμψαι εις αντιοχειαν συντω παυλω και βαρναβα ιουδαν τονκαλουμενον βαρσαββαν και σιλανανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοις23γραψαντες δια χειρος αυτων οιαποστολοι και οι πρεσβυτεροι αδελφοιτοις κατα την αντιοχειαν και συριανκαι κιλικιαν αδελφοις τοις εξ εθνωνχαιρειν 24 επειδη ηκουσαμεν οτι τινεςεξ ημων εξελθοντες εταραξαν υμαςλογοις ανασκευαζοντες τας ψυχας υμων

Kisah 15.25–35 62

οις ου διεστειλαμεθα 25 εδοξεν ημινγενομενοις ομοθυμαδον εκλεξαμενοιςανδρας πεμψαι προς υμας συν τοιςαγαπητοις ημων βαρναβα και παυλω26ανθρωποις παραδεδωκοσι τας ψυχαςαυτων υπερ του ονοματος του κυριουημων ιησου χριστου 27απεσταλκαμενουν ιουδαν και σιλαν και αυτους διαλογου απαγγελλοντας τα αυτα 28 εδοξενγαρ τω πνευματι τω αγιω και ημιν μηδενπλεον επιτιθεσθαι υμιν βαρος πληντουτων των επαναγκες 29απεχεσθαιειδωλοθυτων και αιματος και πνικτων καιπορνειας εξ ων διατηρουντες εαυτουςευ πραξετε ερρωσθε 30οι μεν ουναπολυθεντες κατηλθον εις αντιοχειαν καισυναγαγοντες το πληθος επεδωκαν τηνεπιστολην 31αναγνοντες δε εχαρησανεπι τη παρακλησει 32 ιουδας τε και σιλαςκαι αυτοι προφηται οντες δια λογουπολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους καιεπεστηριξαν 33ποιησαντες δε χρονοναπελυθησαν μετ ειρηνης απο τωναδελφων προς τους αποστειλανταςαυτους 34 (EMPTY) 35παυλος δε καιβαρναβας διετριβον εν αντιοχειαδιδασκοντες και ευαγγελιζομενοι μετα καιετερων πολλων τον λογον του κυριου

Kisah 15.36–16.3 6336μετα δε τινας ημερας ειπεν προςβαρναβαν παυλος επιστρεψαντες δηεπισκεψωμεθα τους αδελφους κατα πολινπασαν εν αις κατηγγειλαμεν τον λογοντου κυριου πως εχουσιν 37βαρναβας δεεβουλετο συνπαραλαβειν και τον ιωαννηντον καλουμενον μαρκον 38παυλος δεηξιου τον αποσταντα απ αυτων αποπαμφυλιας και μη συνελθοντα αυτοιςεις το εργον μη συνπαραλαμβανειντουτον 39 εγενετο δε παροξυσμος ωστεαποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τοντε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκονεκπλευσαι εις κυπρον 40παυλος δεεπιλεξαμενος σιλαν εξηλθεν παραδοθειςτη χαριτι του κυριου υπο των αδελφων41διηρχετο δε την συριαν και κιλικιανεπιστηριζων τας εκκλησιας

161κατηντησεν δε εις δερβην καιεις λυστραν και ιδου μαθητης τις

ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικοςιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνος 2οςεμαρτυρειτο υπο των εν λυστροις καιικονιω αδελφων 3 τουτον ηθελησεν οπαυλος συν αυτω εξελθειν και λαβωνπεριετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τουςοντας εν τοις τοποις εκεινοις ηδεισανγαρ απαντες τον πατερα αυτου οτι

Kisah 16.4–13 64

ελλην υπηρχεν 4ως δε διεπορευοντο ταςπολεις παρεδιδοσαν αυτοις φυλασσειντα δογματα τα κεκριμενα υπο τωναποστολων και πρεσβυτερων των ενιεροσολυμοις 5αι μεν ουν εκκλησιαιεστερεουντο τη πιστει και επερισσευοντω αριθμω καθ ημεραν 6διηλθον δετην φρυγιαν και γαλατικην χωρανκωλυθεντες υπο του αγιου πνευματοςλαλησαι τον λογον εν τη ασια 7 ελθοντεςδε κατα την μυσιαν επειραζον εις τηνβιθυνιαν πορευθηναι και ουκ ειασεναυτους το πνευμα ιησου 8παρελθοντεςδε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα9και οραμα δια νυκτος τω παυλωωφθη ανηρ μακεδων τις ην εστως καιπαρακαλων αυτον και λεγων διαβαςεις μακεδονιαν βοηθησον ημιν 10ωςδε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμενεξελθειν εις μακεδονιαν συμβιβαζοντεςοτι προσκεκληται ημας ο θεοςευαγγελισασθαι αυτους 11αναχθεντεςδε απο τρωαδος ευθυδρομησαμεν ειςσαμοθρακην τη δε επιουση εις νεανπολιν 12κακειθεν εις φιλιππους ητιςεστιν πρωτη της μεριδος μακεδονιαςπολις κολωνια ημεν δε εν ταυτη τη πολειδιατριβοντες ημερας τινας 13 τη τε ημερα

Kisah 16.14–19 65

των σαββατων εξηλθομεν εξω της πυληςπαρα ποταμον ου ενομιζομεν προσευχηνειναι και καθισαντες ελαλουμεν ταιςσυνελθουσαις γυναιξιν 14και τις γυνηονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεωςθυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ηςο κυριος διηνοιξεν την καρδιαν προσεχειντοις λαλουμενοις υπο παυλου 15ως δεεβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσενλεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω κυριωειναι εισελθοντες εις τον οικον μουμενετε και παρεβιασατο ημας 16 εγενετοδε πορευομενων ημων εις την προσευχηνπαιδισκην τινα εχουσαν πνευμα πυθωναυπαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολληνπαρειχεν τοις κυριοις αυτης μαντευομενη17αυτη κατακολουθουσα τω παυλω καιημιν εκραζεν λεγουσα ουτοι οι ανθρωποιδουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινεςκαταγγελλουσιν υμιν οδον σωτηριας18 τουτο δε εποιει επι πολλας ημεραςδιαπονηθεις δε παυλος και επιστρεψαςτω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοι ενονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτηςκαι εξηλθεν αυτη τη ωρα 19 ιδοντεςδε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπιςτης εργασιας αυτων επιλαβομενοι τονπαυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις

Kisah 16.20–28 66

την αγοραν επι τους αρχοντας 20καιπροσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοιςειπαν ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσινημων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντες21και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστινημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν ρωμαιοιςουσιν 22και συνεπεστη ο οχλος καταυτων και οι στρατηγοι περιρηξαντεςαυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν23πολλας τε επιθεντες αυτοις πληγαςεβαλον εις φυλακην παραγγειλαντες τωδεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους24ος παραγγελιαν τοιαυτην λαβων εβαλεναυτους εις την εσωτεραν φυλακην καιτους ποδας ησφαλισατο αυτων εις τοξυλον 25κατα δε το μεσονυκτιον παυλοςκαι σιλας προσευχομενοι υμνουν τονθεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι26αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστεσαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριουηνοιχθησαν δε παραχρημα αι θυραιπασαι και παντων τα δεσμα ανεθη27 εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξκαι ιδων ανεωγμενας τας θυρας τηςφυλακης σπασαμενος μαχαιραν ημελλενεαυτον αναιρειν νομιζων εκπεφευγεναιτους δεσμιους 28 εφωνησεν δε φωνημεγαλη παυλος λεγων μηδεν πραξης

Kisah 16.29–38 67

σεαυτω κακον απαντες γαρ εσμεν ενθαδε29αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν καιεντρομος γενομενος προσεπεσεν τωπαυλω και τω σιλα 30και προαγαγωναυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινασωθω 31οι δε ειπαν πιστευσον επι τονκυριον ιησουν και σωθηση συ και ο οικοςσου 32και ελαλησαν αυτω τον λογον τουκυριου συν πασιν τοις εν τη οικια αυτου33και παραλαβων αυτους εν εκεινη τηωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγωνκαι εβαπτισθη αυτος και οι αυτου απαντεςπαραχρημα 34αναγαγων τε αυτουςεις τον οικον παρεθηκεν τραπεζαν καιηγαλλιασατο πανοικει πεπιστευκως τωθεω 35ημερας δε γενομενης απεστειλανοι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντεςαπολυσον τους ανθρωπους εκεινους36απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τουςλογους τουτους προς τον παυλον οτιαπεσταλκαν οι στρατηγοι ινα απολυθητενυν ουν εξελθοντες πορευεσθε ενειρηνη 37ο δε παυλος εφη προς αυτουςδειραντες ημας δημοσια ακατακριτουςανθρωπους ρωμαιους υπαρχονταςεβαλαν εις φυλακην και νυν λαθρα ημαςεκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοιημας εξαγαγετωσαν 38απηγγειλαν τε τοις

Kisah 16.39–17.6 68

στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυταεφοβηθησαν δε ακουσαντες οτι ρωμαιοιεισιν 39και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτουςκαι εξαγαγοντες ηρωτων απελθειν αποτης πολεως 40 εξελθοντες δε απο τηςφυλακης εισηλθον προς την λυδιαν καιιδοντες παρεκαλεσαν τους αδελφους καιεξηλθαν

171διοδευσαντες δε την αμφιπολινκαι την απολλωνιαν ηλθον εις

θεσσαλονικην οπου ην συναγωγη τωνιουδαιων 2κατα δε το ειωθος τω παυλωεισηλθεν προς αυτους και επι σαββατατρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων3διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τονχριστον εδει παθειν και αναστηναι εκνεκρων και οτι ουτος εστιν χριστοςιησους ον εγω καταγγελλω υμιν4και τινες εξ αυτων επεισθησαν καιπροσεκληρωθησαν τω παυλω και τωσιλα των τε σεβομενων ελληνων πληθοςπολυ γυναικων τε των πρωτων ουκολιγαι 5 ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι καιπροσλαβομενοι των αγοραιων τιναςανδρας πονηρους και οχλοποιησαντεςεθορυβουν την πολιν και επισταντες τηοικια ιασονος εζητουν αυτους προαγαγεινεις τον δημον 6μη ευροντες δε αυτους

Kisah 17.7–14 69

εσυρον ιασονα και τινας αδελφους επιτους πολιταρχας βοωντες οτι οι τηνοικουμενην αναστατωσαντες ουτοι καιενθαδε παρεισιν 7ους υποδεδεκται ιασωνκαι ουτοι παντες απεναντι των δογματωνκαισαρος πρασσουσιν βασιλεα ετερονλεγοντες ειναι ιησουν 8 εταραξαν δε τονοχλον και τους πολιταρχας ακουονταςταυτα 9και λαβοντες το ικανον παρατου ιασονος και των λοιπων απελυσαναυτους 10οι δε αδελφοι ευθεως διανυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τονσιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοιεις την συναγωγην των ιουδαιωναπηεσαν 11ουτοι δε ησαν ευγενεστεροιτων εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντοτον λογον μετα πασης προθυμιας καθημεραν ανακρινοντες τας γραφας ειεχοι ταυτα ουτως 12πολλοι μεν ουν εξαυτων επιστευσαν και των ελληνιδωνγυναικων των ευσχημονων και ανδρωνουκ ολιγοι 13ως δε εγνωσαν οι αποτης θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τηβεροια κατηγγελη υπο του παυλου ολογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντεςκαι ταρασσοντες τους οχλους 14 ευθεωςδε τοτε τον παυλον εξαπεστειλανοι αδελφοι πορευεσθαι εως επι την

Kisah 17.15–22 70

θαλασσαν υπεμειναν τε ο τε σιλας καιο τιμοθεος εκει 15οι δε καθιστανοντεςτον παυλον ηγαγον εως αθηνων καιλαβοντες εντολην προς τον σιλαν καιτον τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσινπρος αυτον εξηεσαν 16 εν δε ταιςαθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλουπαρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτωθεωρουντος κατειδωλον ουσαν την πολιν17διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγητοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις καιεν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προςτους παρατυγχανοντας 18 τινες δε καιτων επικουριων και στοικων φιλοσοφωνσυνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι ανθελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οιδε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευςειναι οτι τον ιησουν και την αναστασινευηγγελιζετο 19 επιλαβομενοι τε αυτουεπι τον αριον παγον ηγαγον λεγοντεςδυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη ηυπο σου λαλουμενη διδαχη 20 ξενιζονταγαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημωνβουλομεθα ουν γνωναι τινα θελειταυτα ειναι 21αθηναιοι δε παντες καιοι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερονηυκαιρουν η λεγειν τι η ακουειν τικαινοτερον 22σταθεις δε παυλος εν μεσω

Kisah 17.23–30 71

του αριου παγου εφη ανδρες αθηναιοικατα παντα ως δεισιδαιμονεστερουςυμας θεωρω 23διερχομενος γαρ καιαναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρονκαι βωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστωθεω ο ουν αγνοουντες ευσεβειτε τουτοεγω καταγγελλω υμιν 24ο θεος ο ποιησαςτον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτοςουρανου και γης υπαρχων κυριος ουκεν χειροποιητοις ναοις κατοικει 25ουδευπο χειρων ανθρωπινων θεραπευεταιπροσδεομενος τινος αυτος διδους πασινζωην και πνοην και τα παντα 26 εποιησεντε εξ ενος παν εθνος ανθρωπων κατοικεινεπι παντος προσωπου της γης ορισαςπροστεταγμενους καιρους και ταςοροθεσιας της κατοικιας αυτων 27 ζητειντον θεον ει αραγε ψηλαφησειαν αυτονκαι ευροιεν καιγε ου μακραν απο ενοςεκαστου ημων υπαρχοντα 28 εν αυτωγαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμενως και τινες των καθ υμας ποιητωνειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν29γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκοφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω ηλιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεωςανθρωπου το θειον ειναι ομοιον30 τους μεν ουν χρονους της αγνοιας

Kisah 17.31–18.5 72

υπεριδων ο θεος τα νυν απαγγελλει τοιςανθρωποις παντας πανταχου μετανοειν31καθοτι εστησεν ημεραν εν η μελλεικρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνηεν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχωνπασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων32ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οιμεν εχλευαζον οι δε ειπαν ακουσομεθασου περι τουτου και παλιν 33ουτως οπαυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων 34 τινεςδε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσανεν οις και διονυσιος ο αρεοπαγειτης καιγυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συναυτοις

181μετα ταυτα χωρισθεις εκ τωναθηνων ηλθεν εις κορινθον 2και

ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλανποντικον τω γενει προσφατως εληλυθοτααπο της ιταλιας και πρισκιλλαν γυναικααυτου δια το τεταχεναι κλαυδιονχωριζεσθαι παντας τους ιουδαιουςαπο της ρωμης προσηλθεν αυτοις3και δια το ομοτεχνον ειναι εμενενπαρ αυτοις και ηργαζοντο ησαν γαρσκηνοποιοι τη τεχνη 4διελεγετο δεεν τη συναγωγη κατα παν σαββατονεπειθεν τε ιουδαιους και ελληνας 5ωςδε κατηλθον απο της μακεδονιας ο

Kisah 18.6–14 73

τε σιλας και ο τιμοθεος συνειχετο τωλογω ο παυλος διαμαρτυρομενος τοιςιουδαιοις ειναι τον χριστον ιησουν6αντιτασσομενων δε αυτων καιβλασφημουντων εκτιναξαμενος τα ιματιαειπεν προς αυτους το αιμα υμων επιτην κεφαλην υμων καθαρος εγω αποτου νυν εις τα εθνη πορευσομαι 7καιμεταβας εκειθεν εισηλθεν εις οικιαν τινοςονοματι τιτιου ιουστου σεβομενου τονθεον ου η οικια ην συνομορουσα τησυναγωγη 8κρισπος δε ο αρχισυναγωγοςεπιστευσεν τω κυριω συν ολω τωοικω αυτου και πολλοι των κορινθιωνακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο9 ειπεν δε ο κυριος εν νυκτι δι οραματοςτω παυλω μη φοβου αλλα λαλει και μησιωπησης 10διοτι εγω ειμι μετα σου καιουδεις επιθησεται σοι του κακωσαι σεδιοτι λαος εστιν μοι πολυς εν τη πολειταυτη 11 εκαθισεν δε ενιαυτον και μηναςεξ διδασκων εν αυτοις τον λογον τουθεου 12γαλλιωνος δε ανθυπατου οντοςτης αχαιας κατεπεστησαν ομοθυμαδονοι ιουδαιοι τω παυλω και ηγαγον αυτονεπι το βημα 13λεγοντες οτι παρα τοννομον αναπειθει ουτος τους ανθρωπουςσεβεσθαι τον θεον 14μελλοντος δε

Kisah 18.15–23 74

του παυλου ανοιγειν το στομα ειπενο γαλλιων προς τους ιουδαιους ει μενην αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρονω ιουδαιοι κατα λογον αν ανεσχομηνυμων 15 ει δε ζητηματα εστιν περι λογουκαι ονοματων και νομου του καθ υμαςοψεσθε αυτοι κριτης εγω τουτων ουβουλομαι ειναι 16και απηλασεν αυτουςαπο του βηματος 17 επιλαβομενοι δεπαντες σωσθενην τον αρχισυναγωγονετυπτον εμπροσθεν του βηματος καιουδεν τουτων τω γαλλιωνι εμελεν 18οδε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικαναςτοις αδελφοις αποταξαμενος εξεπλει ειςτην συριαν και συν αυτω πρισκιλλα καιακυλας κειραμενος εν κενχρεαις τηνκεφαλην ειχεν γαρ ευχην 19κατηντησανδε εις εφεσον κακεινους κατελιπεν αυτουαυτος δε εισελθων εις την συναγωγηνδιελεξατο τοις ιουδαιοις 20 ερωτωντωνδε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι ουκεπενευσεν 21αλλα αποταξαμενος καιειπων παλιν ανακαμψω προς υμας τουθεου θελοντος ανηχθη απο της εφεσου22και κατελθων εις καισαριαν αναβαςκαι ασπασαμενος την εκκλησιαν κατεβηεις αντιοχειαν 23και ποιησας χρονοντινα εξηλθεν διερχομενος καθεξης την

Kisah 18.24–19.3 75

γαλατικην χωραν και φρυγιαν στηριζωνπαντας τους μαθητας 24 ιουδαιος δε τιςαπολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενειανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσονδυνατος ων εν ταις γραφαις 25ουτος ηνκατηχημενος την οδον του κυριου καιζεων τω πνευματι ελαλει και εδιδασκενακριβως τα περι του ιησου επισταμενοςμονον το βαπτισμα ιωαννου 26ουτος τεηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγηακουσαντες δε αυτου πρισκιλλα καιακυλας προσελαβοντο αυτον καιακριβεστερον αυτω εξεθεντο την οδοντου θεου 27βουλομενου δε αυτουδιελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοιοι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταιςαποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενοςσυνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν διατης χαριτος 28 ευτονως γαρ τοις ιουδαιοιςδιακατηλεγχετο δημοσια επιδεικνυς διατων γραφων ειναι τον χριστον ιησουν

191 εγενετο δε εν τω τον απολλωειναι εν κορινθω παυλον διελθοντα

τα ανωτερικα μερη κατελθειν εις εφεσονκαι ευρειν τινας μαθητας 2 ειπεν τεπρος αυτους ει πνευμα αγιον ελαβετεπιστευσαντες οι δε προς αυτον αλλ ουδει πνευμα αγιον εστιν ηκουσαμεν 3ο δε

Kisah 19.4–12 76

ειπεν εις τι ουν εβαπτισθητε οι δε ειπαν ειςτο ιωαννου βαπτισμα 4 ειπεν δε παυλοςιωαννης εβαπτισεν βαπτισμα μετανοιαςτω λαω λεγων εις τον ερχομενον μεταυτον ινα πιστευσωσιν τουτ εστιν εις τονιησουν 5ακουσαντες δε εβαπτισθησανεις το ονομα του κυριου ιησου 6καιεπιθεντος αυτοις του παυλου χειρας ηλθετο πνευμα το αγιον επ αυτους ελαλουντε γλωσσαις και επροφητευον 7ησαν δεοι παντες ανδρες ωσει δωδεκα 8 εισελθωνδε εις την συναγωγην επαρρησιαζετοεπι μηνας τρεις διαλεγομενος και πειθωντα περι της βασιλειας του θεου 9ωςδε τινες εσκληρυνοντο και ηπειθουνκακολογουντες την οδον ενωπιον τουπληθους αποστας απ αυτων αφωρισεντους μαθητας καθ ημεραν διαλεγομενοςεν τη σχολη τυραννου 10 τουτο δεεγενετο επι ετη δυο ωστε παντας τουςκατοικουντας την ασιαν ακουσαι τονλογον του κυριου ιουδαιους τε καιελληνας 11δυναμεις τε ου τας τυχουσαςο θεος εποιει δια των χειρων παυλου12ωστε και επι τους ασθενουνταςαποφερεσθαι απο του χρωτος αυτουσουδαρια η σιμικινθια και απαλλασσεσθαιαπ αυτων τας νοσους τα τε πνευματα τα

Kisah 19.13–20 77

πονηρα εκπορευεσθαι 13 επεχειρησαν δετινες και των περιερχομενων ιουδαιωνεξορκιστων ονομαζειν επι τους εχονταςτα πνευματα τα πονηρα το ονομα τουκυριου ιησου λεγοντες ορκιζω υμας τονιησουν ον παυλος κηρυσσει 14ησαν δετινες σκευα ιουδαιου αρχιερεως επταυιοι τουτο ποιουντες 15αποκριθεν δετο πνευμα το πονηρον ειπεν αυτοιςτον ιησουν γινωσκω και τον παυλονεπισταμαι υμεις δε τινες εστε 16καιεφαλομενος ο ανθρωπος επ αυτους εν ωην το πνευμα το πονηρον κατακυριευσαςαμφοτερων ισχυσεν κατ αυτων ωστεγυμνους και τετραυματισμενους εκφυγεινεκ του οικου εκεινου 17 τουτο δε εγενετογνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιντοις κατοικουσιν την εφεσον καιεπεπεσεν φοβος επι παντας αυτους καιεμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου18πολλοι τε των πεπιστευκοτων ηρχοντοεξομολογουμενοι και αναγγελλοντεςτας πραξεις αυτων 19 ικανοι δε των ταπεριεργα πραξαντων συνενεγκαντεςτας βιβλους κατεκαιον ενωπιον παντωνκαι συνεψηφισαν τας τιμας αυτωνκαι ευρον αργυριου μυριαδας πεντε20ουτως κατα κρατος του κυριου ο λογος

Kisah 19.21–28 78

ηυξανεν και ισχυεν 21ως δε επληρωθηταυτα εθετο ο παυλος εν τω πνευματιδιελθων την μακεδονιαν και αχαιανπορευεσθαι εις ιεροσολυμα ειπων οτιμετα το γενεσθαι με εκει δει με καιρωμην ιδειν 22αποστειλας δε εις τηνμακεδονιαν δυο των διακονουντων αυτωτιμοθεον και εραστον αυτος επεσχενχρονον εις την ασιαν 23 εγενετο δεκατα τον καιρον εκεινον ταραχος ουκολιγος περι της οδου 24δημητριος γαρτις ονοματι αργυροκοπος ποιων ναουςαργυρους αρτεμιδος παρειχετο τοιςτεχνιταις ουκ ολιγην εργασιαν 25ουςσυναθροισας και τους περι τα τοιαυταεργατας ειπεν ανδρες επιστασθε οτι εκταυτης της εργασιας η ευπορια ημινεστιν 26και θεωρειτε και ακουετε οτι ουμονον εφεσου αλλα σχεδον πασης τηςασιας ο παυλος ουτος πεισας μετεστησενικανον οχλον λεγων οτι ουκ εισιν θεοιοι δια χειρων γινομενοι 27ου μονονδε τουτο κινδυνευει ημιν το μεροςεις απελεγμον ελθειν αλλα και το τηςμεγαλης θεας ιερον αρτεμιδος εις ουθενλογισθηναι μελλειν τε και καθαιρεισθαιτης μεγαλειοτητος αυτης ην ολη η ασιακαι η οικουμενη σεβεται 28ακουσαντες

Kisah 19.29–36 79

δε και γενομενοι πληρεις θυμου εκραζονλεγοντες μεγαλη η αρτεμις εφεσιων29και επλησθη η πολις της συγχυσεωςωρμησαν τε ομοθυμαδον εις το θεατρονσυναρπασαντες γαιον και αρισταρχονμακεδονας συνεκδημους παυλου30παυλου δε βουλομενου εισελθειν ειςτον δημον ουκ ειων αυτον οι μαθηται31 τινες δε και των ασιαρχων οντες αυτωφιλοι πεμψαντες προς αυτον παρεκαλουνμη δουναι εαυτον εις το θεατρον 32αλλοιμεν ουν αλλο τι εκραζον ην γαρ ηεκκλησια συγκεχυμενη και οι πλειους ουκηδεισαν τινος ενεκα συνεληλυθεισαν 33 εκδε του οχλου συνεβιβασαν αλεξανδρονπροβαλοντων αυτον των ιουδαιων ο δεαλεξανδρος κατασεισας την χειρα ηθελεναπολογεισθαι τω δημω 34 επιγνοντες δεοτι ιουδαιος εστιν φωνη εγενετο μιαεκ παντων ως επι ωρας δυο κραζοντεςμεγαλη η αρτεμις εφεσιων 35καταστειλαςδε ο γραμματευς τον οχλον φησιν ανδρεςεφεσιοι τις γαρ εστιν ανθρωπων ος ουγινωσκει την εφεσιων πολιν νεωκορονουσαν της μεγαλης αρτεμιδος και τουδιοπετους 36αναντιρρητων ουν οντωντουτων δεον εστιν υμας κατεσταλμενουςυπαρχειν και μηδεν προπετες πρασσειν

Kisah 19.37–20.4 8037ηγαγετε γαρ τους ανδρας τουτους ουτειεροσυλους ουτε βλασφημουντας τηνθεον ημων 38 ει μεν ουν δημητριος και οισυν αυτω τεχνιται εχουσι προς τινα λογοναγοραιοι αγονται και ανθυπατοι εισινεγκαλειτωσαν αλληλοις 39 ει δε τι περιετερων επιζητειτε εν τη εννομω εκκλησιαεπιλυθησεται 40και γαρ κινδυνευομενεγκαλεισθαι στασεως περι της σημερονμηδενος αιτιου υπαρχοντος περι ουου δυνησομεθα αποδουναι λογον τηςσυστροφης ταυτης 41και ταυτα ειπωναπελυσεν την εκκλησιαν

201μετα δε το παυσασθαι τονθορυβον μεταπεμψαμενος ο

παυλος τους μαθητας και παρακαλεσαςασπασαμενος εξηλθεν πορευεσθαι ειςμακεδονιαν 2διελθων δε τα μερη εκεινακαι παρακαλεσας αυτους λογω πολλωηλθεν εις την ελλαδα 3ποιησας τεμηνας τρεις γενομενης επιβουλης αυτωυπο των ιουδαιων μελλοντι αναγεσθαιεις την συριαν εγενετο γνωμης τουυποστρεφειν δια μακεδονιας 4συνειπετοδε αυτω σωπατρος πυρρου βεροιαιοςθεσσαλονικεων δε αρισταρχος καισεκουνδος και γαιος δερβαιος καιτιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και τροφιμος

Kisah 20.5–14 815ουτοι δε προσελθοντες εμενον ημας εντρωαδι 6ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα ταςημερας των αζυμων απο φιλιππων καιηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδααχρι ημερων πεντε οπου διετριψαμενημερας επτα 7 εν δε τη μια των σαββατωνσυνηγμενων ημων κλασαι αρτον οπαυλος διελεγετο αυτοις μελλων εξιεναιτη επαυριον παρετεινεν τε τον λογονμεχρι μεσονυκτιου 8ησαν δε λαμπαδεςικαναι εν τω υπερωω ου ημεν συνηγμενοι9καθεζομενος δε τις νεανιας ονοματιευτυχος επι της θυριδος καταφερομενοςυπνω βαθει διαλεγομενου του παυλου επιπλειον κατενεχθεις απο του υπνου επεσεναπο του τριστεγου κατω και ηρθη νεκρος10καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτωκαι συμπεριλαβων ειπεν μη θορυβεισθε ηγαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν 11αναβαςδε και κλασας τον αρτον και γευσαμενοςεφ ικανον τε ομιλησας αχρι αυγης ουτωςεξηλθεν 12ηγαγον δε τον παιδα ζωντακαι παρεκληθησαν ου μετριως 13ημεις δεπροελθοντες επι το πλοιον ανηχθημενεπι την ασσον εκειθεν μελλοντεςαναλαμβανειν τον παυλον ουτως γαρδιατεταγμενος ην μελλων αυτος πεζευειν14ως δε συνεβαλλεν ημιν εις την

Kisah 20.15–22 82

ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν ειςμιτυληνην 15κακειθεν αποπλευσαντες τηεπιουση κατηντησαμεν αντικρυς χιου τηδε ετερα παρεβαλομεν εις σαμον τη δεεχομενη ηλθομεν εις μιλητον 16κεκρικειγαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσονοπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαιεν τη ασια εσπευδεν γαρ ει δυνατονειη αυτω την ημεραν της πεντηκοστηςγενεσθαι εις ιερουσαλημ 17απο δε τηςμιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατοτους πρεσβυτερους της εκκλησιας 18ωςδε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοιςυμεις επιστασθε απο πρωτης ημερας αφης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμωντον παντα χρονον εγενομην 19δουλευωντω κυριω μετα πασης ταπεινοφροσυνηςκαι δακρυων και πειρασμων τωνσυμβαντων μοι εν ταις επιβουλαις τωνιουδαιων 20ως ουδεν υπεστειλαμηντων συμφεροντων του μη αναγγειλαιυμιν και διδαξαι υμας δημοσια και κατοικους 21διαμαρτυρομενος ιουδαιοιςτε και ελλησιν την εις θεον μετανοιανκαι πιστιν εις τον κυριον ημων ιησουνχριστον 22και νυν ιδου δεδεμενος εγωτω πνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημτα εν αυτη συναντησοντα εμοι μη ειδως

Kisah 20.23–32 8323πλην οτι το πνευμα το αγιον καταπολιν διαμαρτυρεται μοι λεγον οτι δεσμακαι θλιψεις με μενουσιν 24αλλ ουδενοςλογου ποιουμαι την ψυχην τιμιαν εμαυτωως τελειωσαι τον δρομον μου και τηνδιακονιαν ην ελαβον παρα του κυριουιησου διαμαρτυρασθαι το ευαγγελιον τηςχαριτος του θεου 25και νυν ιδου εγωοιδα οτι ουκετι οψεσθε το προσωπον μουυμεις παντες εν οις διηλθον κηρυσσωντην βασιλειαν 26διοτι μαρτυρομαι υμινεν τη σημερον ημερα οτι καθαρος ειμιαπο του αιματος παντων 27ου γαρυπεστειλαμην του μη αναγγειλαι πασαντην βουλην του θεου υμιν 28προσεχετεεαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμαςτο πνευμα το αγιον εθετο επισκοπουςποιμαινειν την εκκλησιαν του κυριουην περιεποιησατο δια του αιματος τουιδιου 29 εγω οιδα οτι εισελευσονταιμετα την αφιξιν μου λυκοι βαρεις ειςυμας μη φειδομενοι του ποιμνιου 30καιεξ υμων αυτων αναστησονται ανδρεςλαλουντες διεστραμμενα του αποσπαντους μαθητας οπισω εαυτων 31διογρηγορειτε μνημονευοντες οτι τριετιαννυκτα και ημεραν ουκ επαυσαμην μεταδακρυων νουθετων ενα εκαστον 32και

Kisah 20.33–21.3 84

τα νυν παρατιθεμαι υμας τω θεω και τωλογω της χαριτος αυτου τω δυναμενωοικοδομησαι και δουναι την κληρονομιανεν τοις ηγιασμενοις πασιν 33αργυριου ηχρυσιου η ιματισμου ουδενος επεθυμησα34αυτοι γινωσκετε οτι ταις χρειαις μουκαι τοις ουσιν μετ εμου υπηρετησαν αιχειρες αυται 35παντα υπεδειξα υμιν οτιουτως κοπιωντας δει αντιλαμβανεσθαιτων ασθενουντων μνημονευειν τε τωνλογων του κυριου ιησου οτι αυτοςειπεν μακαριον εστιν μαλλον διδοναιη λαμβανειν 36και ταυτα ειπων θειςτα γονατα αυτου συν πασιν αυτοιςπροσηυξατο 37 ικανος δε κλαυθμοςεγενετο παντων και επιπεσοντες επιτον τραχηλον του παυλου κατεφιλουναυτον 38οδυνωμενοι μαλιστα επι τωλογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν τοπροσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπον δεαυτον εις το πλοιον

211ως δε εγενετο αναχθηναιημας αποσπασθεντας απ αυτων

ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κωτη δε εξης εις την ροδον κακειθεν ειςπαταρα 2και ευροντες πλοιον διαπερωνεις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν3αναφαναντες δε την κυπρον και

Kisah 21.4–11 85

καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομενεις συριαν και κατηλθομεν εις τυρονεκεισε γαρ το πλοιον ην αποφορτιζομενοντον γομον 4ανευροντες δε τους μαθηταςεπεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινεςτω παυλω ελεγον δια του πνευματοςμη επιβαινειν εις ιεροσολυμα 5οτε δεεγενετο ημας εξαρτισαι τας ημεραςεξελθοντες επορευομεθα προπεμποντωνημας παντων συν γυναιξιν και τεκνοιςεως εξω της πολεως και θεντες ταγονατα επι τον αιγιαλον προσευξαμενοι6απησπασαμεθα αλληλους και ανεβημενεις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν ειςτα ιδια 7ημεις δε τον πλουν διανυσαντεςαπο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδακαι ασπασαμενοι τους αδελφουςεμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις 8 τηδε επαυριον εξελθοντες ηλθομεν ειςκαισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικονφιλιππου του ευαγγελιστου οντος εκτων επτα εμειναμεν παρ αυτω 9 τουτωδε ησαν θυγατερες τεσσαρες παρθενοιπροφητευουσαι 10 επιμενοντων δεημερας πλειους κατηλθεν τις απο τηςιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος 11καιελθων προς ημας και αρας την ζωνηντου παυλου δησας εαυτου τους ποδας

Kisah 21.12–20 86

και τας χειρας ειπεν ταδε λεγει το πνευματο αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνηαυτη ουτως δησουσιν εν ιερουσαλημ οιιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειραςεθνων 12ως δε ηκουσαμεν ταυταπαρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοιτου μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ13 τοτε απεκριθη ο παυλος και ειπεν τιποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μουτην καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναιαλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημετοιμως εχω υπερ του ονοματος τουκυριου ιησου 14μη πειθομενου δε αυτουησυχασαμεν ειποντες του κυριου τοθελημα γινεσθω 15μετα δε τας ημεραςταυτας επισκευασαμενοι ανεβαινομενεις ιεροσολυμα 16συνηλθον δε καιτων μαθητων απο καισαριας συν ημιναγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινικυπριω αρχαιω μαθητη 17γενομενωνδε ημων εις ιεροσολυμα ασμενωςαπεδεξαντο ημας οι αδελφοι 18 τη τεεπιουση εισηει ο παυλος συν ημινπρος ιακωβον παντες τε παρεγενοντοοι πρεσβυτεροι 19και ασπασαμενοςαυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ωνεποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια τηςδιακονιας αυτου 20οι δε ακουσαντες

Kisah 21.21–27 87

εδοξαζον τον θεον ειπαν τε αυτωθεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιντων πεπιστευκοτων και παντες ζηλωταιτου νομου υπαρχουσιν 21κατηχηθησανδε περι σου οτι αποστασιαν διδασκειςαπο μωυσεως τους κατα τα εθνη πανταςιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτουςτα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν22 τι ουν εστιν παντως δει συνελθεινπληθος ακουσονται γαρ οτι εληλυθας23 τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισινημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες εφεαυτων 24 τουτους παραλαβων αγνισθητισυν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις ιναξυρησονται την κεφαλην και γνωσονταιπαντες οτι ων κατηχηνται περι σουουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτοςφυλασσων τον νομον 25περι δε τωνπεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστειλαμενκριναντες φυλασσεσθαι αυτους το τεειδωλοθυτον και αιμα και πνικτον καιπορνειαν 26 τοτε ο παυλος παραλαβωντους ανδρας τη εχομενη ημερα συναυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερονδιαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερωντου αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερενος εκαστου αυτων η προσφορα 27ωςδε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι

Kisah 21.28–34 88

οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοιαυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τονοχλον και επεβαλον επ αυτον τας χειρας28κραζοντες ανδρες ισραηλειται βοηθειτεουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα τουλαου και του νομου και του τοπουτουτου παντας πανταχη διδασκων ετιτε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερονκαι κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτον29ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμοντον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ονενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγενο παυλος 30 εκινηθη τε η πολις οληκαι εγενετο συνδρομη του λαου καιεπιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτονεξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αιθυραι 31 ζητουντων τε αυτον αποκτειναιανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπειρηςοτι ολη συνχυννεται ιερουσαλημ 32οςεξαυτης παραλαβων στρατιωτας καιεκατονταρχας κατεδραμεν επ αυτουςοι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τουςστρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τονπαυλον 33 τοτε εγγισας ο χιλιαρχοςεπελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναιαλυσεσι δυσι και επυνθανετο τις ειη καιτι εστιν πεποιηκως 34αλλοι δε αλλο τιεπεφωνουν εν τω οχλω μη δυναμενου

Kisah 21.35–22.2 89

δε αυτου γνωναι το ασφαλες δια τονθορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον ειςτην παρεμβολην 35οτε δε εγενετο επιτους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαιαυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαντου οχλου 36ηκολουθει γαρ το πληθοςτου λαου κραζοντες αιρε αυτον 37μελλωντε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην οπαυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοιειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστιγινωσκεις 38ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος οπρο τουτων των ημερων αναστατωσαςκαι εξαγαγων εις την ερημον τουςτετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων39 ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωποςμεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιαςουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δεσου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τονλαον 40 επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλοςεστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τηχειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενηςπροσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτωλεγων

221ανδρες αδελφοι και πατερεςακουσατε μου της προς υμας

νυνι απολογιας 2ακουσαντες δε οτι τηεβραιδι διαλεκτω προσεφωνει αυτοιςμαλλον παρεσχον ησυχιαν και φησιν

Kisah 22.3–10 903 εγω ειμι ανηρ ιουδαιος γεγεννημενοςεν ταρσω της κιλικιας ανατεθραμμενοςδε εν τη πολει ταυτη παρα τους ποδαςγαμαλιηλ πεπαιδευμενος κατα ακριβειαντου πατρωου νομου ζηλωτης υπαρχωντου θεου καθως παντες υμεις εστεσημερον 4ος ταυτην την οδον εδιωξααχρι θανατου δεσμευων και παραδιδουςεις φυλακας ανδρας τε και γυναικας 5ωςκαι ο αρχιερευς μαρτυρει μοι και παντο πρεσβυτεριον παρ ων και επιστολαςδεξαμενος προς τους αδελφους ειςδαμασκον επορευομην αξων και τουςεκεισε οντας δεδεμενους εις ιερουσαλημινα τιμωρηθωσιν 6 εγενετο δε μοιπορευομενω και εγγιζοντι τη δαμασκωπερι μεσημβριαν εξαιφνης εκ τουουρανου περιαστραψαι φως ικανον περιεμε 7 επεσα τε εις το εδαφος και ηκουσαφωνης λεγουσης μοι σαουλ σαουλ τιμε διωκεις 8 εγω δε απεκριθην τις εικυριε ειπεν τε προς εμε εγω ειμι ιησουςο ναζωραιος ον συ διωκεις 9οι δε συνεμοι οντες το μεν φως εθεασαντο τηνδε φωνην ουκ ηκουσαν του λαλουντοςμοι 10 ειπον δε τι ποιησω κυριε ο δεκυριος ειπεν προς με αναστας πορευουεις δαμασκον κακει σοι λαληθησεται περι

Kisah 22.11–20 91

παντων ων τετακται σοι ποιησαι 11ωςδε ουκ ενεβλεπον απο της δοξης τουφωτος εκεινου χειραγωγουμενος υποτων συνοντων μοι ηλθον εις δαμασκον12ανανιας δε τις ανηρ ευλαβης κατατον νομον μαρτυρουμενος υπο παντωντων κατοικουντων ιουδαιων 13 ελθωνπρος εμε και επιστας ειπεν μοι σαουλαδελφε αναβλεψον καγω αυτη τη ωραανεβλεψα εις αυτον 14ο δε ειπεν οθεος των πατερων ημων προεχειρισατοσε γνωναι το θελημα αυτου και ιδειντον δικαιον και ακουσαι φωνην εκ τουστοματος αυτου 15οτι εση μαρτυς αυτωπρος παντας ανθρωπους ων εωρακας καιηκουσας 16και νυν τι μελλεις ανασταςβαπτισαι και απολουσαι τας αμαρτιαςσου επικαλεσαμενος το ονομα αυτου17 εγενετο δε μοι υποστρεψαντι ειςιερουσαλημ και προσευχομενου μου εντω ιερω γενεσθαι με εν εκστασει 18καιιδον αυτον λεγοντα μοι σπευσον καιεξελθε εν ταχει εξ ιερουσαλημ διοτι ουπαραδεξονται σου μαρτυριαν περι εμου19καγω ειπον κυριε αυτοι επιστανται οτιεγω ημην φυλακιζων και δερων κατατας συναγωγας τους πιστευοντας επι σε20και οτε εξεχυννετο το αιμα στεφανου

Kisah 22.21–29 92

του μαρτυρος σου και αυτος ημηνεφεστως και συνευδοκων και φυλασσωντα ιματια των αναιρουντων αυτον 21καιειπεν προς με πορευου οτι εγω εις εθνημακραν εξαποστελω σε 22ηκουον δεαυτου αχρι τουτου του λογου και επηραντην φωνην αυτων λεγοντες αιρε αποτης γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκεναυτον ζην 23κραυγαζοντων δε αυτωνκαι ριπτουντων τα ιματια και κονιορτονβαλλοντων εις τον αερα 24 εκελευσενο χιλιαρχος εισαγεσθαι αυτον εις τηνπαρεμβολην ειπας μαστιξιν ανεταζεσθαιαυτον ινα επιγνω δι ην αιτιαν ουτωςεπεφωνουν αυτω 25ως δε προετειναναυτον τοις ιμασιν ειπεν προς τον εστωταεκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπονρωμαιον και ακατακριτον εξεστιν υμινμαστιζειν 26ακουσας δε ο εκατονταρχηςπροσελθων τω χιλιαρχω απηγγειλενλεγων τι μελλεις ποιειν ο γαρ ανθρωποςουτος ρωμαιος εστιν 27προσελθων δεο χιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι συρωμαιος ει ο δε εφη ναι 28απεκριθη δεο χιλιαρχος εγω πολλου κεφαλαιου τηνπολιτειαν ταυτην εκτησαμην ο δε παυλοςεφη εγω δε και γεγεννημαι 29 ευθεως ουναπεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον

Kisah 22.30–23.6 93

ανεταζειν και ο χιλιαρχος δε εφοβηθηεπιγνους οτι ρωμαιος εστιν και οτι αυτονην δεδεκως 30 τη δε επαυριον βουλομενοςγνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειταιυπο των ιουδαιων ελυσεν αυτον καιεκελευσεν συνελθειν τους αρχιερεις καιπαν το συνεδριον και καταγαγων τονπαυλον εστησεν εις αυτους

231ατενισας δε τω συνεδριω οπαυλος ειπεν ανδρες αδελφοι εγω

παση συνειδησει αγαθη πεπολιτευμαιτω θεω αχρι ταυτης της ημερας 2οδε αρχιερευς ανανιας επεταξεν τοιςπαρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου τοστομα 3 τοτε ο παυλος προς αυτονειπεν τυπτειν σε μελλει ο θεος τοιχεκεκονιαμενε και συ καθη κρινων με κατατον νομον και παρανομων κελευεις μετυπτεσθαι 4οι δε παρεστωτες ειπαν τοναρχιερεα του θεου λοιδορεις 5 εφη τεο παυλος ουκ ηδειν αδελφοι οτι εστιναρχιερευς γεγραπται γαρ οτι αρχοντατου λαου σου ουκ ερεις κακως 6γνουςδε ο παυλος οτι το εν μερος εστινσαδδουκαιων το δε ετερον φαρισαιωνεκραζεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοιεγω φαρισαιος ειμι υιος φαρισαιων περιελπιδος και αναστασεως νεκρων εγω

Kisah 23.7–14 94

κρινομαι 7 τουτο δε αυτου λαλησαντοςεγενετο στασις των φαρισαιων καισαδδουκαιων και εσχισθη το πληθος8σαδδουκαιοι μεν γαρ λεγουσιν μηειναι αναστασιν μητε αγγελον μητεπνευμα φαρισαιοι δε ομολογουσιν τααμφοτερα 9 εγενετο δε κραυγη μεγαληκαι ανασταντες τινες των γραμματεωντου μερους των φαρισαιων διεμαχοντολεγοντες ουδεν κακον ευρισκομεν εν τωανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεναυτω η αγγελος 10πολλης δε γινομενηςστασεως φοβηθεις ο χιλιαρχος μηδιασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεντο στρατευμα καταβαν αρπασαι αυτον εκμεσου αυτων αγειν τε εις την παρεμβολην11 τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω οκυριος ειπεν θαρσει ως γαρ διεμαρτυρωτα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτωσε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι12γενομενης δε ημερας ποιησαντεςσυστροφην οι ιουδαιοι ανεθεματισανεαυτους λεγοντες μητε φαγειν μητεπιειν εως ου αποκτεινωσιν τον παυλον13ησαν δε πλειους τεσσερακοντα οιταυτην την συνωμοσιαν ποιησαμενοι14οιτινες προσελθοντες τοις αρχιερευσινκαι τοις πρεσβυτεροις ειπαν αναθεματι

Kisah 23.15–21 95

ανεθεματισαμεν εαυτους μηδενοςγευσασθαι εως ου αποκτεινωμεν τονπαυλον 15νυν ουν υμεις εμφανισατετω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπωςκαταγαγη αυτον εις υμας ως μελλονταςδιαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτουημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοιεσμεν του ανελειν αυτον 16ακουσαςδε ο υιος της αδελφης παυλου τηνενεδραν παραγενομενος και εισελθων ειςτην παρεμβολην απηγγειλεν τω παυλω17προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενατων εκατονταρχων εφη τον νεανιαντουτον απαγε προς τον χιλιαρχον εχειγαρ τι απαγγειλαι αυτω 18ο μεν ουνπαραλαβων αυτον ηγαγεν προς τονχιλιαρχον και φησιν ο δεσμιος παυλοςπροσκαλεσαμενος με ηρωτησεν τουτοντον νεανισκον αγαγειν προς σε εχοντατι λαλησαι σοι 19 επιλαβομενος δε τηςχειρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησαςκατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν ο εχειςαπαγγειλαι μοι 20 ειπεν δε οτι οι ιουδαιοισυνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριοντον παυλον καταγαγης εις το συνεδριονως μελλων τι ακριβεστερον πυνθανεσθαιπερι αυτου 21συ ουν μη πεισθης αυτοιςενεδρευουσιν γαρ αυτον εξ αυτων

Kisah 23.22–30 96

ανδρες πλειους τεσσερακοντα οιτινεςανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητεπιειν εως ου ανελωσιν αυτον και νυνεισιν ετοιμοι προσδεχομενοι την αποσου επαγγελιαν 22ο μεν ουν χιλιαρχοςαπελυσε τον νεανισκον παραγγειλαςμηδενι εκλαλησαι οτι ταυτα ενεφανισαςπρος εμε 23και προσκαλεσαμενος τιναςδυο των εκατονταρχων ειπεν ετοιμασατεστρατιωτας διακοσιους οπως πορευθωσινεως καισαριας και ιππεις εβδομηκοντακαι δεξιολαβους διακοσιους απο τριτηςωρας της νυκτος 24κτηνη τε παραστησαιινα επιβιβασαντες τον παυλον διασωσωσιπρος φηλικα τον ηγεμονα 25γραψαςεπιστολην εχουσαν τον τυπον τουτον26κλαυδιος λυσιας τω κρατιστω ηγεμονιφηλικι χαιρειν 27 τον ανδρα τουτονσυλλημφθεντα υπο των ιουδαιων καιμελλοντα αναιρεισθαι υπ αυτων επισταςσυν τω στρατευματι εξειλαμην μαθωνοτι ρωμαιος εστιν 28βουλομενος τεεπιγνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουναυτω κατηγαγον εις το συνεδριοναυτων 29ον ευρον εγκαλουμενον περιζητηματων του νομου αυτων μηδεν δεαξιον θανατου η δεσμων εχοντα εγκλημα30μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον

Kisah 23.31–24.3 97

ανδρα εσεσθαι εξ αυτων επεμψα προςσε παραγγειλας και τοις κατηγοροιςλεγειν αυτους επι σου 31οι μεν ουνστρατιωται κατα το διατεταγμενοναυτοις αναλαβοντες τον παυλονηγαγον δια νυκτος εις την αντιπατριδα32 τη δε επαυριον εασαντες τους ιππειςαπερχεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις τηνπαρεμβολην 33οιτινες εισελθοντες εις τηνκαισαριαν και αναδοντες την επιστοληντω ηγεμονι παρεστησαν και τον παυλοναυτω 34αναγνους δε και επερωτησαςεκ ποιας επαρχειας εστιν και πυθομενοςοτι απο κιλικιας 35διακουσομαι σου εφηοταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνταικελευσας εν τω πραιτωριω του ηρωδουφυλασσεσθαι αυτον

241μετα δε πεντε ημερας κατεβηο αρχιερευς ανανιας μετα

πρεσβυτερων τινων και ρητοροςτερτυλλου τινος οιτινες ενεφανισαν τωηγεμονι κατα του παυλου 2κληθεντος δεαυτου ηρξατο κατηγορειν ο τερτυλλοςλεγων 3πολλης ειρηνης τυγχανοντεςδια σου και διορθωματων γινομενωντω εθνει τουτω δια της σης προνοιαςπαντη τε και πανταχου αποδεχομεθακρατιστε φηλιξ μετα πασης ευχαριστιας

Kisah 24.4–14 984 ινα δε μη επι πλειον σε ενκοπτωπαρακαλω ακουσαι σε ημων συντομωςτη ση επιεικεια 5 ευροντες γαρ τον ανδρατουτον λοιμον και κινουντα στασεις πασιντοις ιουδαιοις τοις κατα την οικουμενηνπρωτοστατην τε της των ναζωραιωναιρεσεως 6ος και το ιερον επειρασενβεβηλωσαι ον και εκρατησαμεν 7 (EMPTY)8παρ ου δυνηση αυτος ανακρινας περιπαντων τουτων επιγνωναι ων ημειςκατηγορουμεν αυτου 9συνεπεθεντοδε και οι ιουδαιοι φασκοντες ταυταουτως εχειν 10απεκριθη τε ο παυλοςνευσαντος αυτω του ηγεμονος λεγειν εκπολλων ετων οντα σε κριτην τω εθνειτουτω επισταμενος ευθυμως τα περιεμαυτου απολογουμαι 11δυναμενου σουεπιγνωναι οτι ου πλειους εισιν μοι ημεραιδωδεκα αφ ης ανεβην προσκυνησων ειςιερουσαλημ 12και ουτε εν τω ιερω ευρονμε προς τινα διαλεγομενον η επιστασινποιουντα οχλου ουτε εν ταις συναγωγαιςουτε κατα την πολιν 13ουδε παραστησαιδυνανται σοι περι ων νυνι κατηγορουσινμου 14ομολογω δε τουτο σοι οτι κατα τηνοδον ην λεγουσιν αιρεσιν ουτως λατρευωτω πατρωω θεω πιστευων πασι τοις κατατον νομον και τοις εν τοις προφηταις

Kisah 24.15–24 99

γεγραμμενοις 15 ελπιδα εχων προς τονθεον ην και αυτοι ουτοι προσδεχονταιαναστασιν μελλειν εσεσθαι δικαιων τεκαι αδικων 16 εν τουτω και αυτος ασκωαπροσκοπον συνειδησιν εχειν προς τονθεον και τους ανθρωπους διαπαντος17δι ετων δε πλειονων ελεημοσυναςποιησων εις το εθνος μου παρεγενομηνκαι προσφορας 18 εν αις ευρον μεηγνισμενον εν τω ιερω ου μετα οχλουουδε μετα θορυβου τινες δε απο τηςασιας ιουδαιοι 19ους εδει επι σου παρειναικαι κατηγορειν ει τι εχοιεν προς εμε 20ηαυτοι ουτοι ειπατωσαν τι ευρον αδικημασταντος μου επι του συνεδριου 21ηπερι μιας ταυτης φωνης ης εκεκραξαεν αυτοις εστως οτι περι αναστασεωςνεκρων εγω κρινομαι σημερον εφυμων 22ανεβαλετο δε αυτους ο φηλιξακριβεστερον ειδως τα περι της οδουειπας οταν λυσιας ο χιλιαρχος καταβηδιαγνωσομαι τα καθ υμας 23διαταξαμενοςτω εκατονταρχη τηρεισθαι αυτον εχειντε ανεσιν και μηδενα κωλυειν τωνιδιων αυτου υπηρετειν αυτω 24μετα δεημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξσυν δρουσιλλη τη ιδια γυναικι ουσηιουδαια μετεπεμψατο τον παυλον και

Kisah 24.25–25.5 100

ηκουσεν αυτου περι της εις χριστονιησουν πιστεως 25διαλεγομενου δε αυτουπερι δικαιοσυνης και εγκρατειας καιτου κριματος του μελλοντος εμφοβοςγενομενος ο φηλιξ απεκριθη το νυνεχον πορευου καιρον δε μεταλαβωνμετακαλεσομαι σε 26αμα και ελπιζωνοτι χρηματα δοθησεται αυτω υπο τουπαυλου διο και πυκνοτερον αυτονμεταπεμπομενος ωμιλει αυτω 27διετιαςδε πληρωθεισης ελαβεν διαδοχον οφηλιξ πορκιον φηστον θελων τε χαριτακαταθεσθαι τοις ιουδαιοις ο φηλιξκατελιπε τον παυλον δεδεμενον

251φηστος ουν επιβας τη επαρχειωμετα τρεις ημερας ανεβη εις

ιεροσολυμα απο καισαριας 2 ενεφανισαντε αυτω οι αρχιερεις και οι πρωτοιτων ιουδαιων κατα του παυλου καιπαρεκαλουν αυτον 3αιτουμενοι χαρινκατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτονεις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντεςανελειν αυτον κατα την οδον 4ο μενουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τονπαυλον εις καισαριαν εαυτον δε μελλεινεν ταχει εκπορευεσθαι 5οι ουν εν υμινφησιν δυνατοι συνκαταβαντες ει τι εστινεν τω ανδρι ατοπον κατηγορειτωσαν

Kisah 25.6–13 101

αυτου 6διατριψας δε εν αυτοις ημεραςου πλειους οκτω η δεκα καταβας ειςκαισαριαν τη επαυριον καθισας επιτου βηματος εκελευσεν τον παυλοναχθηναι 7παραγενομενου δε αυτουπεριεστησαν αυτον οι απο ιεροσολυμωνκαταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεααιτιωματα καταφεροντες α ουκ ισχυοναποδειξαι 8 του παυλου απολογουμενουοτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτεεις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον9ο φηστος δε θελων τοις ιουδαιοις χαρινκαταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπενθελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περιτουτων κριθηναι επ εμου 10 ειπεν δε οπαυλος εστως επι του βηματος καισαροςειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιουςουδεν ηδικηκα ως και συ καλλιονεπιγινωσκεις 11 ει μεν ουν αδικω και αξιονθανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι τοαποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοικατηγορουσιν μου ουδεις με δυναταιαυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι12 τοτε ο φηστος συνλαλησας μετατου συμβουλιου απεκριθη καισαραεπικεκλησαι επι καισαρα πορευση13ημερων δε διαγενομενων τινωναγριππας ο βασιλευς και βερνικη

Kisah 25.14–21 102

κατηντησαν εις καισαριαν ασπασαμενοιτον φηστον 14ως δε πλειους ημεραςδιετριβον εκει ο φηστος τω βασιλειανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρτις εστιν καταλελειμμενος υπο φηλικοςδεσμιος 15περι ου γενομενου μου ειςιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οιπρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι καταυτου καταδικην 16προς ους απεκριθηνοτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαιτινα ανθρωπον πριν η ο κατηγορουμενοςκατα προσωπον εχοι τους κατηγορουςτοπον τε απολογιας λαβοι περι τουεγκληματος 17συνελθοντων ουν αυτωνενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενοςτη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσααχθηναι τον ανδρα 18περι ου σταθεντεςοι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν εφερονων εγω υπενοουν πονηραν 19 ζητηματαδε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιαςειχον προς αυτον και περι τινος ιησουτεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην20απορουμενος δε εγω την περι τουτωνζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαιεις ιεροσολυμα κακει κρινεσθαι περιτουτων 21 του δε παυλου επικαλεσαμενουτηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστουδιαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον

Kisah 25.22–26.1 103

εως ου αναπεμψω αυτον προς καισαρα22αγριππας δε προς τον φηστονεβουλομην και αυτος του ανθρωπουακουσαι αυριον φησιν ακουση αυτου23 τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππακαι της βερνικης μετα πολλης φαντασιαςκαι εισελθοντων εις το ακροατηριονσυν τε χιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατεξοχην της πολεως και κελευσαντοςτου φηστου ηχθη ο παυλος 24και φησινο φηστος αγριππα βασιλευ και παντεςοι συνπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτετουτον περι ου απαν το πληθος τωνιουδαιων ενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοιςκαι ενθαδε βοωντες μη δειν αυτον ζηνμηκετι 25 εγω δε κατελαβομην μηδεναξιον αυτον θανατου πεπραχεναι αυτουδε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστονεκρινα πεμπειν 26περι ου ασφαλες τιγραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγοναυτον εφ υμων και μαλιστα επι σουβασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεωςγενομενης σχω τι γραψω 27αλογον γαρμοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και ταςκατ αυτου αιτιας σημαναι

261αγριππας δε προς τον παυλονεφη επιτρεπεται σοι περι σεαυτου

λεγειν τοτε ο παυλος εκτεινας την χειρα

Kisah 26.2–11 104

απελογειτο 2περι παντων ων εγκαλουμαιυπο ιουδαιων βασιλευ αγριππα ηγημαιεμαυτον μακαριον επι σου μελλωνσημερον απολογεισθαι 3μαλισταγνωστην σε οντα παντων των καταιουδαιους εθων τε και ζητηματων διοδεομαι μακροθυμως ακουσαι μου 4 τηνμεν ουν βιωσιν μου την εκ νεοτητος τηναπ αρχης γενομενην εν τω εθνει μου εντε ιεροσολυμοις ισασι παντες οι ιουδαιοι5προγινωσκοντες με ανωθεν εαν θελωσινμαρτυρειν οτι κατα την ακριβεστατηναιρεσιν της ημετερας θρησκιας εζησαφαρισαιος 6και νυν επ ελπιδι της εις τουςπατερας ημων επαγγελιας γενομενης υποτου θεου εστηκα κρινομενος 7 εις ην τοδωδεκαφυλον ημων εν εκτενεια νυκτακαι ημεραν λατρευον ελπιζει καταντησαιπερι ης ελπιδος εγκαλουμαι υπο ιουδαιωνβασιλευ 8 τι απιστον κρινεται παρ υμινει ο θεος νεκρους εγειρει 9 εγω μεν ουνεδοξα εμαυτω προς το ονομα ιησου τουναζωραιου δειν πολλα εναντια πραξαι10ο και εποιησα εν ιεροσολυμοις καιπολλους τε των αγιων εγω εν φυλακαιςκατεκλεισα την παρα των αρχιερεωνεξουσιαν λαβων αναιρουμενων τε αυτωνκατηνεγκα ψηφον 11και κατα πασας τας

Kisah 26.12–19 105

συναγωγας πολλακις τιμωρων αυτουςηναγκαζον βλασφημειν περισσως τεεμμαινομενος αυτοις εδιωκον εως και ειςτας εξω πολεις 12 εν οις πορευομενοςεις την δαμασκον μετ εξουσιας καιεπιτροπης της των αρχιερεων 13ημεραςμεσης κατα την οδον ειδον βασιλευουρανοθεν υπερ την λαμπροτητα τουηλιου περιλαμψαν με φως και τουςσυν εμοι πορευομενους 14παντων τεκαταπεσοντων ημων εις την γην ηκουσαφωνην λεγουσαν προς με τη εβραιδιδιαλεκτω σαουλ σαουλ τι με διωκειςσκληρον σοι προς κεντρα λακτιζειν 15 εγωδε ειπα τις ει κυριε ο δε κυριος ειπενεγω ειμι ιησους ον συ διωκεις 16αλλααναστηθι και στηθι επι τους ποδας σουεις τουτο γαρ ωφθην σοι προχειρισασθαισε υπηρετην και μαρτυρα ων τε ειδεςων τε οφθησομαι σοι 17 εξαιρουμενοςσε εκ του λαου και εκ των εθνωνεις ους εγω αποστελλω σε 18ανοιξαιοφθαλμους αυτων του επιστρεψαι αποσκοτους εις φως και της εξουσιας τουσατανα επι τον θεον του λαβειν αυτουςαφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοιςηγιασμενοις πιστει τη εις εμε 19οθενβασιλευ αγριππα ουκ εγενομην απειθης

Kisah 26.20–27 106

τη ουρανιω οπτασια 20αλλα τοις ενδαμασκω πρωτον τε και ιεροσολυμοιςπασαν τε την χωραν της ιουδαιας καιτοις εθνεσιν απηγγελλον μετανοεινκαι επιστρεφειν επι τον θεον αξια τηςμετανοιας εργα πρασσοντας 21 ενεκατουτων με ιουδαιοι συλλαβομενοι ονταεν τω ιερω επειρωντο διαχειρισασθαι22 επικουριας ουν τυχων της απο τουθεου αχρι της ημερας ταυτης εστηκαμαρτυρομενος μικρω τε και μεγαλωουδεν εκτος λεγων ων τε οι προφηταιελαλησαν μελλοντων γινεσθαι καιμωυσης 23 ει παθητος ο χριστος ει πρωτοςεξ αναστασεως νεκρων φως μελλεικαταγγελλειν τω τε λαω και τοις εθνεσιν24 ταυτα δε αυτου απολογουμενου οφηστος μεγαλη τη φωνη φησιν μαινηπαυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιανπεριτρεπει 25ο δε παυλος ου μαινομαιφησιν κρατιστε φηστε αλλα αληθειαςκαι σωφροσυνης ρηματα αποφθεγγομαι26 επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευςπρος ον και παρρησιαζομενος λαλωλανθανειν γαρ αυτον τι τουτων ουπειθομαι ουθεν ου γαρ εστιν εν γωνιαπεπραγμενον τουτο 27πιστευεις βασιλευαγριππα τοις προφηταις οιδα οτι πιστευεις

Kisah 26.28–27.4 10728ο δε αγριππας προς τον παυλον ενολιγω με πειθεις χριστιανον ποιησαι29ο δε παυλος ευξαιμην αν τω θεω καιεν ολιγω και εν μεγαλω ου μονον σεαλλα και παντας τους ακουοντας μουσημερον γενεσθαι τοιουτους οποιοςκαγω ειμι παρεκτος των δεσμων τουτων30ανεστη τε ο βασιλευς και ο ηγεμων ητε βερνικη και οι συνκαθημενοι αυτοις31και αναχωρησαντες ελαλουν προςαλληλους λεγοντες οτι ουδεν θανατουη δεσμων αξιον τι πρασσει ο ανθρωποςουτος 32αγριππας δε τω φηστω εφηαπολελυσθαι εδυνατο ο ανθρωπος ουτοςει μη επεκεκλητο καισαρα

271ως δε εκριθη του αποπλεινημας εις την ιταλιαν παρεδιδουν

τον τε παυλον και τινας ετερουςδεσμωτας εκατονταρχη ονοματι ιουλιωσπειρης σεβαστης 2 επιβαντες δεπλοιω αδραμυττηνω μελλοντι πλεινεις τους κατα την ασιαν τοπουςανηχθημεν οντος συν ημιν αρισταρχουμακεδονος θεσσαλονικεως 3 τη τε ετερακατηχθημεν εις σιδωνα φιλανθρωπωςτε ο ιουλιος τω παυλω χρησαμενοςεπετρεψεν προς τους φιλους πορευθεντιεπιμελειας τυχειν 4κακειθεν αναχθεντες

Kisah 27.5–12 108

υπεπλευσαμεν την κυπρον δια τοτους ανεμους ειναι εναντιους 5 τοτε πελαγος το κατα την κιλικιαν καιπαμφυλιαν διαπλευσαντες κατηλθαμενεις μυρρα της λυκιας 6κακει ευρωνο εκατονταρχης πλοιον αλεξανδρινονπλεον εις την ιταλιαν ενεβιβασενημας εις αυτο 7 εν ικαναις δε ημεραιςβραδυπλοουντες και μολις γενομενοικατα την κνιδον μη προσεωντοςημας του ανεμου υπεπλευσαμεν τηνκρητην κατα σαλμωνην 8μολις τεπαραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοποντινα καλουμενον καλους λιμενας ω εγγυςπολις ην λασαια 9 ικανου δε χρονουδιαγενομενου και οντος ηδη επισφαλουςτου πλοος δια το και την νηστειανηδη παρεληλυθεναι παρηνει ο παυλος10λεγων αυτοις ανδρες θεωρω οτι μεταυβρεως και πολλης ζημιας ου μονον τουφορτιου και του πλοιου αλλα και τωνψυχων ημων μελλειν εσεσθαι τον πλουν11ο δε εκατονταρχης τω κυβερνητη καιτω ναυκληρω μαλλον επειθετο η τοις υποπαυλου λεγομενοις 12ανευθετου δε τουλιμενος υπαρχοντος προς παραχειμασιανοι πλειονες εθεντο βουλην αναχθηναιεκειθεν ειπως δυναιντο καταντησαντες

Kisah 27.13–22 109

εις φοινικα παραχειμασαι λιμενα τηςκρητης βλεποντα κατα λιβα και καταχωρον 13υποπνευσαντος δε νοτουδοξαντες της προθεσεως κεκρατηκεναιαραντες ασσον παρελεγοντο την κρητην14μετ ου πολυ δε εβαλεν κατ αυτηςανεμος τυφωνικος ο καλουμενοςευρακυλων 15συναρπασθεντος δε τουπλοιου και μη δυναμενου αντοφθαλμειντω ανεμω επιδοντες εφερομεθα 16νησιονδε τι υποδραμοντες καλουμενον κλαυδαισχυσαμεν μολις περικρατεις γενεσθαι τηςσκαφης 17ην αραντες βοηθειαις εχρωντουποζωννυντες το πλοιον φοβουμενοι τεμη εις την συρτιν εκπεσωσιν χαλασαντεςτο σκευος ουτως εφεροντο 18σφοδρωςδε χειμαζομενων ημων τη εξης εκβοληνεποιουντο 19και τη τριτη αυτοχειρεςτην σκευην του πλοιου εριψαν 20μητεδε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντωνεπι πλειονας ημερας χειμωνος τε ουκολιγου επικειμενου λοιπον περιηρειτοελπις πασα του σωζεσθαι ημας 21πολληςτε ασιτιας υπαρχουσης τοτε σταθειςο παυλος εν μεσω αυτων ειπεν εδειμεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μηαναγεσθαι απο της κρητης κερδησαι τετην υβριν ταυτην και την ζημιαν 22και

Kisah 27.23–32 110

τα νυν παραινω υμας ευθυμειν αποβοληγαρ ψυχης ουδεμια εσται εξ υμων πληντου πλοιου 23παρεστη γαρ μοι ταυτητη νυκτι του θεου ου ειμι εγω ω καιλατρευω αγγελος 24λεγων μη φοβουπαυλε καισαρι σε δει παραστηναι καιιδου κεχαρισται σοι ο θεος παντας τουςπλεοντας μετα σου 25διο ευθυμειτεανδρες πιστευω γαρ τω θεω οτι ουτωςεσται καθ ον τροπον λελαληται μοι26 εις νησον δε τινα δει ημας εκπεσειν27ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετοδιαφερομενων ημων εν τω αδρια καταμεσον της νυκτος υπενοουν οι ναυταιπροσαγειν τινα αυτοις χωραν 28καιβολισαντες ευρον οργυιας εικοσι βραχυδε διαστησαντες και παλιν βολισαντεςευρον οργυιας δεκαπεντε 29φοβουμενοιτε μηπου κατα τραχεις τοπους εκπεσωμενεκ πρυμνης ριψαντες αγκυρας τεσσαραςευχοντο ημεραν γενεσθαι 30 των δεναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιουκαι χαλασαντων την σκαφην εις τηνθαλασσαν προφασει ως εκ πρωρηςαγκυρας μελλοντων εκτεινειν 31 ειπενο παυλος τω εκατονταρχη και τοιςστρατιωταις εαν μη ουτοι μεινωσιν εν τωπλοιω υμεις σωθηναι ου δυνασθε 32 τοτε

Kisah 27.33–41 111

απεκοψαν οι στρατιωται τα σχοινιατης σκαφης και ειασαν αυτην εκπεσειν33αχρι δε ου ημερα ημελλεν γινεσθαιπαρεκαλει ο παυλος απαντας μεταλαβειντροφης λεγων τεσσαρεσκαιδεκατηνσημερον ημεραν προσδοκωντες ασιτοιδιατελειτε μηθεν προσλαβομενοι 34διοπαρακαλω υμας μεταλαβειν τροφηςτουτο γαρ προς της υμετερας σωτηριαςυπαρχει ουδενος γαρ υμων θριξ αποτης κεφαλης απολειται 35 ειπας δεταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησεντω θεω ενωπιον παντων και κλασαςηρξατο εσθιειν 36 ευθυμοι δε γενομενοιπαντες και αυτοι προσελαβοντο τροφης37ημεθα δε αι πασαι ψυχαι εν τωπλοιω διακοσιαι εβδομηκοντα εξ38κορεσθεντες δε τροφης εκουφιζοντο πλοιον εκβαλλομενοι τον σιτον ειςτην θαλασσαν 39οτε δε ημερα εγενετοτην γην ουκ επεγινωσκον κολπον δετινα κατενοουν εχοντα αιγιαλον εις ονεβουλευοντο ει δυναιντο εξωσαι τοπλοιον 40και τας αγκυρας περιελοντεςειων εις την θαλασσαν αμα ανεντες ταςζευκτηριας των πηδαλιων και επαραντεςτον αρτεμωνα τη πνεουση κατειχονεις τον αιγιαλον 41περιπεσοντες δε

Kisah 27.42–28.4 112

εις τοπον διθαλασσον επεκειλαν τηνναυν και η μεν πρωρα ερεισασα εμεινενασαλευτος η δε πρυμνα ελυετο υποτης βιας 42 των δε στρατιωτων βουληεγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτεινωσινμη τις εκκολυμβησας διαφυγη 43ο δεεκατονταρχης βουλομενος διασωσαιτον παυλον εκωλυσεν αυτους τουβουληματος εκελευσεν τε τουςδυναμενους κολυμβαν αποριψανταςπρωτους επι την γην εξιεναι 44και τουςλοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επιτινων των απο του πλοιου και ουτωςεγενετο παντας διασωθηναι επι την γην

281και διασωθεντες τοτε επεγνωμενοτι μελιτη η νησος καλειται

2οι τε βαρβαροι παρειχαν ου τηντυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αψαντεςγαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημαςδια τον υετον τον εφεστωτα και δια τοψυχος 3συστρεψαντος δε του παυλουφρυγανων τι πληθος και επιθεντος επι τηνπυραν εχιδνα απο της θερμης εξελθουσακαθηψεν της χειρος αυτου 4ως δε ειδονοι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκτης χειρος αυτου προς αλληλους ελεγονπαντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτοςον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη

Kisah 28.5–13 113

ζην ουκ ειασεν 5ο μεν ουν αποτιναξαςτο θηριον εις το πυρ επαθεν ουδενκακον 6οι δε προσεδοκων αυτον μελλεινπιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρονεπι πολυ δε αυτων προσδοκωντων καιθεωρουντων μηδεν ατοπον εις αυτονγινομενον μεταβαλλομενοι ελεγοναυτον ειναι θεον 7 εν δε τοις περιτον τοπον εκεινον υπηρχεν χωρια τωπρωτω της νησου ονοματι ποπλιωος αναδεξαμενος ημας τρεις ημεραςφιλοφρονως εξενισεν 8 εγενετο δετον πατερα του ποπλιου πυρετοις καιδυσεντεριω συνεχομενον κατακεισθαιπρος ον ο παυλος εισελθων καιπροσευξαμενος επιθεις τας χειρας αυτωιασατο αυτον 9 τουτου δε γενομενου καιοι λοιποι οι εν τη νησω εχοντες ασθενειαςπροσηρχοντο και εθεραπευοντο 10οικαι πολλαις τιμαις ετιμησαν ημας καιαναγομενοις επεθεντο τα προς τας χρειας11μετα δε τρεις μηνας ανηχθημεν ενπλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησωαλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις12και καταχθεντες εις συρακουσαςεπεμειναμεν ημερας τρεις 13οθενπεριελθοντες κατηντησαμεν εις ρηγιονκαι μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου

Kisah 28.14–21 114

δευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους 14ουευροντες αδελφους παρεκληθημεν παραυτοις επιμειναι ημερας επτα και ουτωςεις την ρωμην ηλθαμεν 15κακειθεν οιαδελφοι ακουσαντες τα περι ημων ηλθανεις απαντησιν ημιν αχρι αππιου φορουκαι τριων ταβερνων ους ιδων ο παυλοςευχαριστησας τω θεω ελαβε θαρσος 16οτεδε εισηλθομεν εις την ρωμην επετραπητω παυλω μενειν καθ εαυτον συν τωφυλασσοντι αυτον στρατιωτη 17 εγενετοδε μετα ημερας τρεις συνκαλεσασθαιαυτον τους οντας των ιουδαιων πρωτουςσυνελθοντων δε αυτων ελεγεν προςαυτους εγω ανδρες αδελφοι ουδενεναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσιτοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμωνπαρεδοθην εις τας χειρας των ρωμαιων18οιτινες ανακριναντες με εβουλοντοαπολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιαν θανατουυπαρχειν εν εμοι 19αντιλεγοντων δε τωνιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαικαισαρα ουχ ως του εθνους μου εχων τικατηγορειν 20δια ταυτην ουν την αιτιανπαρεκαλεσα υμας ιδειν και προσλαλησαιεινεκεν γαρ της ελπιδος του ισραηλτην αλυσιν ταυτην περικειμαι 21οι δεπρος αυτον ειπαν ημεις ουτε γραμματα

Kisah 28.22–28 115

περι σου εδεξαμεθα απο της ιουδαιαςουτε παραγενομενος τις των αδελφωναπηγγειλεν η ελαλησεν τι περι σουπονηρον 22αξιουμεν δε παρα σουακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ τηςαιρεσεως ταυτης γνωστον ημιν εστινοτι πανταχου αντιλεγεται 23 ταξαμενοιδε αυτω ημεραν ηλθον προς αυτονεις την ξενιαν πλειονες οις εξετιθετοδιαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεουπειθων τε αυτους περι του ιησου απο τετου νομου μωυσεως και των προφητωναπο πρωι εως εσπερας 24και οι μενεπειθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν25ασυμφωνοι τε οντες προς αλληλουςαπελυοντο ειποντος του παυλου ρημα ενοτι καλως το πνευμα το αγιον ελαλησενδια ησαιου του προφητου προς τουςπατερας υμων 26λεγων πορευθητι προςτον λαον τουτον και ειπον ακοη ακουσετεκαι ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετεκαι ου μη ιδητε 27 επαχυνθη γαρ ηκαρδια του λαου τουτου και τοις ωσινβαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμουςαυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοιςοφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν καιτη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσινκαι ιασομαι αυτους 28γνωστον ουν εστω

Kisah 28.29–31 116

υμιν οτι τοις εθνεσιν απεσταλη τουτο τοσωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται29 (EMPTY) 30 ενεμεινεν δε διετιαν οληνεν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο πανταςτους εισπορευομενους προς αυτον31κηρυσσων την βασιλειαν του θεουκαι διδασκων τα περι του κυριου ιησουμετα πασης παρρησιας ακωλυτωςκαι τουςλοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επιτινων των απο του πλοιου και ουτωςεγενετο παντας διασωθηναι επι την γην

Rum

11παυλος δουλος χριστου ιησουκλητος αποστολος αφωρισμενος εις

ευαγγελιον θεου 2ο προεπηγγειλατο διατων προφητων αυτου εν γραφαις αγιαις3περι του υιου αυτου του γενομενουεκ σπερματος δαυειδ κατα σαρκα 4 τουορισθεντος υιου θεου εν δυναμει καταπνευμα αγιωσυνης εξ αναστασεωςνεκρων ιησου χριστου του κυριου ημων5δι ου ελαβομεν χαριν και αποστολην ειςυπακοην πιστεως εν πασιν τοις εθνεσινυπερ του ονοματος αυτου 6 εν οις εστεκαι υμεις κλητοι ιησου χριστου 7πασιντοις ουσιν εν ρωμη αγαπητοις θεουκλητοις αγιοις χαρις υμιν και ειρηνη αποθεου πατρος ημων και κυριου ιησουχριστου 8πρωτον μεν ευχαριστω τωθεω μου δια ιησου χριστου περι παντωνυμων οτι η πιστις υμων καταγγελλεταιεν ολω τω κοσμω 9μαρτυς γαρ μουεστιν ο θεος ω λατρευω εν τω πνευματιμου εν τω ευαγγελιω του υιου αυτουως αδιαλειπτως μνειαν υμων ποιουμαι10παντοτε επι των προσευχων μου

Rum 1.11–20 2

δεομενος ειπως ηδη ποτε ευοδωθησομαιεν τω θεληματι του θεου ελθειν προςυμας 11 επιποθω γαρ ιδειν υμας ινα τιμεταδω χαρισμα υμιν πνευματικον ειςτο στηριχθηναι υμας 12 τουτο δε εστινσυνπαρακληθηναι εν υμιν δια της εναλληλοις πιστεως υμων τε και εμου13ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτιπολλακις προεθεμην ελθειν προς υμας καιεκωλυθην αχρι του δευρο ινα τινα καρπονσχω και εν υμιν καθως και εν τοις λοιποιςεθνεσιν 14 ελλησιν τε και βαρβαροιςσοφοις τε και ανοητοις οφειλετης ειμι15ουτως το κατ εμε προθυμον και υμιντοις εν ρωμη ευαγγελισασθαι 16ου γαρεπαισχυνομαι το ευαγγελιον δυναμιςγαρ θεου εστιν εις σωτηριαν παντιτω πιστευοντι ιουδαιω τε πρωτον καιελληνι 17δικαιοσυνη γαρ θεου εν αυτωαποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστινκαθως γεγραπται ο δε δικαιος εκ πιστεωςζησεται 18αποκαλυπτεται γαρ οργη θεουαπ ουρανου επι πασαν ασεβειαν καιαδικιαν ανθρωπων των την αληθειαν εναδικια κατεχοντων 19διοτι το γνωστοντου θεου φανερον εστιν εν αυτοις οθεος γαρ αυτοις εφανερωσεν 20 τα γαραορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις

Rum 1.21–27 3

ποιημασιν νοουμενα καθοραται η τεαιδιος αυτου δυναμις και θειοτης ειςτο ειναι αυτους αναπολογητους 21διοτιγνοντες τον θεον ουχ ως θεον εδοξασανη ηυχαριστησαν αλλ εματαιωθησαν εντοις διαλογισμοις αυτων και εσκοτισθηη ασυνετος αυτων καρδια 22φασκοντεςειναι σοφοι εμωρανθησαν 23και ηλλαξαντην δοξαν του αφθαρτου θεου ενομοιωματι εικονος φθαρτου ανθρωπουκαι πετεινων και τετραποδων και ερπετων24διο παρεδωκεν αυτους ο θεος ενταις επιθυμιαις των καρδιων αυτων ειςακαθαρσιαν του ατιμαζεσθαι τα σωματααυτων εν αυτοις 25οιτινες μετηλλαξαντην αληθειαν του θεου εν τω ψευδεικαι εσεβασθησαν και ελατρευσαν τηκτισει παρα τον κτισαντα ος εστινευλογητος εις τους αιωνας αμην 26διατουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος ειςπαθη ατιμιας αι τε γαρ θηλειαι αυτωνμετηλλαξαν την φυσικην χρησιν ειςτην παρα φυσιν 27ομοιως τε και οιαρσενες αφεντες την φυσικην χρησιντης θηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξειαυτων εις αλληλους αρρενες εν αρρεσιντην ασχημοσυνην κατεργαζομενοι καιτην αντιμισθιαν ην εδει της πλανης

Rum 1.28–2.4 4

αυτων εν εαυτοις απολαμβανοντες28και καθως ουκ εδοκιμασαν τον θεονεχειν εν επιγνωσει παρεδωκεν αυτουςο θεος εις αδοκιμον νουν ποιειν ταμη καθηκοντα 29πεπληρωμενους πασηαδικια πονηρια κακια πλεονεξια μεστουςφθονου φονου εριδος δολου κακοηθειας30ψιθυριστας καταλαλους θεοστυγειςυβριστας υπερηφανους αλαζοναςεφευρετας κακων γονευσιν απειθεις31ασυνετους ασυνθετους αστοργουςανελεημονας 32οιτινες το δικαιωματου θεου επιγνοντες οτι οι τα τοιαυταπρασσοντες αξιοι θανατου εισιν ου μονοναυτα ποιουσιν αλλα και συνευδοκουσιντοις πρασσουσιν

21διο αναπολογητος ει ω ανθρωπεπας ο κρινων εν ω γαρ κρινεις τον

ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυταπρασσεις ο κρινων 2οιδαμεν γαρ οτι τοκριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επιτους τα τοιαυτα πρασσοντας 3λογιζηδε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τατοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυταοτι συ εκφευξη το κριμα του θεου 4ητου πλουτου της χρηστοτητος αυτουκαι της ανοχης και της μακροθυμιαςκαταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του

Rum 2.5–15 5

θεου εις μετανοιαν σε αγει 5κατα δετην σκληροτητα σου και αμετανοητονκαρδιαν θησαυριζεις σεαυτω οργηνεν ημερα οργης και αποκαλυψεωςδικαιοκρισιας του θεου 6ος αποδωσειεκαστω κατα τα εργα αυτου 7 τοις μεν καθυπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμηνκαι αφθαρσιαν ζητουσιν ζωην αιωνιον8 τοις δε εξ εριθειας και απειθουσι τηαληθεια πειθομενοις δε τη αδικια οργη καιθυμος 9θλιψις και στενοχωρια επι πασανψυχην ανθρωπου του κατεργαζομενουτο κακον ιουδαιου τε πρωτον και ελληνος10δοξα δε και τιμη και ειρηνη παντιτω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιωτε πρωτον και ελληνι 11ου γαρ εστινπροσωπολημψια παρα τω θεω 12οσοι γαρανομως ημαρτον ανομως και απολουνταικαι οσοι εν νομω ημαρτον δια νομουκριθησονται 13ου γαρ οι ακροαται νομουδικαιοι παρα τω θεω αλλ οι ποιηται νομουδικαιωθησονται 14οταν γαρ εθνη ταμη νομον εχοντα φυσει τα του νομουποιωσιν ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοιςεισιν νομος 15οιτινες ενδεικνυνταιτο εργον του νομου γραπτον εν ταιςκαρδιαις αυτων συνμαρτυρουσης αυτωντης συνειδησεως και μεταξυ αλληλων

Rum 2.16–27 6

των λογισμων κατηγορουντων η καιαπολογουμενων 16 εν ημερα οτε κρινει οθεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα τοευαγγελιον μου δια χριστου ιησου 17 ειδε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυηνομω και καυχασαι εν θεω 18καιγινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις ταδιαφεροντα κατηχουμενος εκ του νομου19πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναιτυφλων φως των εν σκοτει 20παιδευτηναφρονων διδασκαλον νηπιων εχοντα τηνμορφωσιν της γνωσεως και της αληθειαςεν τω νομω 21ο ουν διδασκων ετερονσεαυτον ου διδασκεις ο κηρυσσων μηκλεπτειν κλεπτεις 22ο λεγων μη μοιχευεινμοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ειδωλαιεροσυλεις 23ος εν νομω καυχασαι διατης παραβασεως του νομου τον θεονατιμαζεις 24 το γαρ ονομα του θεου διυμας βλασφημειται εν τοις εθνεσιν καθωςγεγραπται 25περιτομη μεν γαρ ωφελειεαν νομον πρασσης εαν δε παραβατηςνομου ης η περιτομη σου ακροβυστιαγεγονεν 26 εαν ουν η ακροβυστια ταδικαιωματα του νομου φυλασση ουχη ακροβυστια αυτου εις περιτομηνλογισθησεται 27και κρινει η εκ φυσεωςακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον

Rum 2.28–3.9 7

δια γραμματος και περιτομης παραβατηννομου 28ου γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιοςεστιν ουδε η εν τω φανερω εν σαρκιπεριτομη 29αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιοςκαι περιτομη καρδιας εν πνευματι ουγραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπωναλλ εκ του θεου

31 τι ουν το περισσον του ιουδαιου ητις η ωφελεια της περιτομης 2πολυ

κατα παντα τροπον πρωτον μεν γαροτι επιστευθησαν τα λογια του θεου3 τι γαρ ει ηπιστησαν τινες μη η απιστιααυτων την πιστιν του θεου καταργησει4μη γενοιτο γινεσθω δε ο θεος αληθηςπας δε ανθρωπος ψευστης καθαπεργεγραπται οπως αν δικαιωθης εν τοιςλογοις σου και νικησεις εν τω κρινεσθαισε 5 ει δε η αδικια ημων θεου δικαιοσυνηνσυνιστησιν τι ερουμεν μη αδικος ο θεοςο επιφερων την οργην κατα ανθρωπονλεγω 6μη γενοιτο επει πως κρινει ο θεοςτον κοσμον 7 ει δε η αληθεια του θεου εντω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις τηνδοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλοςκρινομαι 8και μη καθως βλασφημουμεθακαι καθως φασιν τινες ημας λεγειν οτιποιησωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθαων το κριμα ενδικον εστιν 9 τι ουν

Rum 3.10–23 8

προεχομεθα ου παντως προητιασαμεθαγαρ ιουδαιους τε και ελληνας παντας υφαμαρτιαν ειναι 10καθως γεγραπται οτιουκ εστιν δικαιος ουδε εις 11ουκ εστινο συνιων ουκ εστιν ο εκζητων τον θεον12παντες εξεκλιναν αμα ηχρεωθησανουκ εστιν ο ποιων χρηστοτητα ουκ εστινεως ενος 13 ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξαυτων ταις γλωσσαις αυτων εδολιουσανιος ασπιδων υπο τα χειλη αυτων 14ωντο στομα αρας και πικριας γεμει 15οξειςοι ποδες αυτων εκχεαι αιμα 16συντριμμακαι ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων 17καιοδον ειρηνης ουκ εγνωσαν 18ουκ εστινφοβος θεου απεναντι των οφθαλμωναυτων 19οιδαμεν δε οτι οσα ο νομοςλεγει τοις εν τω νομω λαλει ινα πανστομα φραγη και υποδικος γενηται πας οκοσμος τω θεω 20διοτι εξ εργων νομουου δικαιωθησεται πασα σαρξ ενωπιοναυτου δια γαρ νομου επιγνωσις αμαρτιας21νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνηθεου πεφανερωται μαρτυρουμενηυπο του νομου και των προφητων22δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως ιησουχριστου εις παντας τους πιστευονταςου γαρ εστιν διαστολη 23παντες γαρημαρτον και υστερουνται της δοξης του

Rum 3.24–4.4 9

θεου 24δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτουχαριτι δια της απολυτρωσεως της ενχριστω ιησου 25ον προεθετο ο θεοςιλαστηριον δια πιστεως εν τω αυτουαιματι εις ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτουδια την παρεσιν των προγεγονοτωναμαρτηματων 26 εν τη ανοχη του θεουπρος την ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτουεν τω νυν καιρω εις το ειναι αυτονδικαιον και δικαιουντα τον εκ πιστεωςιησου 27που ουν η καυχησις εξεκλεισθηδια ποιου νομου των εργων ουχι αλλαδια νομου πιστεως 28λογιζομεθα γαρδικαιουσθαι πιστει ανθρωπον χωριςεργων νομου 29η ιουδαιων ο θεος μονονουχι και εθνων ναι και εθνων 30 ειπερ ειςο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεωςκαι ακροβυστιαν δια της πιστεως 31νομονουν καταργουμεν δια της πιστεως μηγενοιτο αλλα νομον ιστανομεν

41 τι ουν ερουμεν ευρηκεναι αβρααμτον προπατορα ημων κατα σαρκα

2 ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθηεχει καυχημα αλλ ου προς θεον 3 τιγαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δεαβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτωεις δικαιοσυνην 4 τω δε εργαζομενω ομισθος ου λογιζεται κατα χαριν αλλα

Rum 4.5–14 10

κατα οφειλημα 5 τω δε μη εργαζομενωπιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τονασεβην λογιζεται η πιστις αυτου ειςδικαιοσυνην 6καθαπερ και δαυειδ λεγειτον μακαρισμον του ανθρωπου ω οθεος λογιζεται δικαιοσυνην χωρις εργων7μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαικαι ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι8μακαριος ανηρ ου ου μη λογισηταικυριος αμαρτιαν 9ο μακαρισμος ουνουτος επι την περιτομην η και επι τηνακροβυστιαν λεγομεν γαρ ελογισθητω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνην10πως ουν ελογισθη εν περιτομη οντιη εν ακροβυστια ουκ εν περιτομη αλλεν ακροβυστια 11και σημειον ελαβενπεριτομης σφραγιδα της δικαιοσυνης τηςπιστεως της εν τη ακροβυστια εις το ειναιαυτον πατερα παντων των πιστευοντωνδι ακροβυστιας εις το λογισθηναι αυτοιςδικαιοσυνην 12και πατερα περιτομης τοιςουκ εκ περιτομης μονον αλλα και τοιςστοιχουσιν τοις ιχνεσιν της εν ακροβυστιαπιστεως του πατρος ημων αβρααμ 13ουγαρ δια νομου η επαγγελια τω αβρααμη τω σπερματι αυτου το κληρονομοναυτον ειναι κοσμου αλλα δια δικαιοσυνηςπιστεως 14 ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι

Rum 4.15–24 11

κεκενωται η πιστις και κατηργηταιη επαγγελια 15ο γαρ νομος οργηνκατεργαζεται ου δε ουκ εστιν νομοςουδε παραβασις 16δια τουτο εκ πιστεωςινα κατα χαριν εις το ειναι βεβαιαν τηνεπαγγελιαν παντι τω σπερματι ου τωεκ του νομου μονον αλλα και τω εκπιστεως αβρααμ ος εστιν πατηρ παντωνημων 17καθως γεγραπται οτι πατεραπολλων εθνων τεθεικα σε κατεναντιου επιστευσεν θεου του ζωοποιουντοςτους νεκρους και καλουντος τα μηοντα ως οντα 18ος παρ ελπιδα επ ελπιδιεπιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατεραπολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτωςεσται το σπερμα σου 19και μη ασθενησαςτη πιστει κατενοησεν το εαυτου σωμανενεκρωμενον εκατονταετης πουυπαρχων και την νεκρωσιν της μητραςσαρρας 20 εις δε την επαγγελιαν του θεουου διεκριθη τη απιστια αλλ ενεδυναμωθητη πιστει δους δοξαν τω θεω 21καιπληροφορηθεις οτι ο επηγγελται δυνατοςεστιν και ποιησαι 22διο και ελογισθηαυτω εις δικαιοσυνην 23ουκ εγραφη δε διαυτον μονον οτι ελογισθη αυτω 24αλλακαι δι ημας οις μελλει λογιζεσθαι τοιςπιστευουσιν επι τον εγειραντα ιησουν τον

Rum 4.25–5.10 12

κυριον ημων εκ νεκρων 25ος παρεδοθηδια τα παραπτωματα ημων και ηγερθηδια την δικαιωσιν ημων

51δικαιωθεντες ουν εκ πιστεωςειρηνην εχωμεν προς τον θεον δια

του κυριου ημων ιησου χριστου 2δι ουκαι την προσαγωγην εσχηκαμεν τη πιστειεις την χαριν ταυτην εν η εστηκαμενκαι καυχωμεθα επ ελπιδι της δοξης τουθεου 3ου μονον δε αλλα και καυχωμεθαεν ταις θλιψεσιν ειδοτες οτι η θλιψιςυπομονην κατεργαζεται 4η δε υπομονηδοκιμην η δε δοκιμη ελπιδα 5η δε ελπιςου καταισχυνει οτι η αγαπη του θεουεκκεχυται εν ταις καρδιαις ημων διαπνευματος αγιου του δοθεντος ημιν6 ετι γαρ χριστος οντων ημων ασθενωνετι κατα καιρον υπερ ασεβων απεθανεν7μολις γαρ υπερ δικαιου τις αποθανειταιυπερ γαρ του αγαθου ταχα τις καιτολμα αποθανειν 8συνιστησιν δε τηνεαυτου αγαπην εις ημας ο θεος οτι ετιαμαρτωλων οντων ημων χριστος υπερημων απεθανεν 9πολλω ουν μαλλονδικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτουσωθησομεθα δι αυτου απο της οργης 10 ειγαρ εχθροι οντες κατηλλαγημεν τω θεωδια του θανατου του υιου αυτου πολλω

Rum 5.11–17 13

μαλλον καταλλαγεντες σωθησομεθα εντη ζωη αυτου 11ου μονον δε αλλα καικαυχωμενοι εν τω θεω δια του κυριουημων ιησου χριστου δι ου νυν τηνκαταλλαγην ελαβομεν 12δια τουτο ωσπερδι ενος ανθρωπου η αμαρτια εις τονκοσμον εισηλθεν και δια της αμαρτιας οθανατος και ουτως εις παντας ανθρωπουςο θανατος διηλθεν εφ ω παντες ημαρτον13αχρι γαρ νομου αμαρτια ην εν κοσμωαμαρτια δε ουκ ελλογειται μη οντοςνομου 14αλλα εβασιλευσεν ο θανατοςαπο αδαμ μεχρι μωυσεως και επι τουςμη αμαρτησαντας επι τω ομοιωματι τηςπαραβασεως αδαμ ος εστιν τυπος τουμελλοντος 15αλλ ουχ ως το παραπτωμαουτως και το χαρισμα ει γαρ τω του ενοςπαραπτωματι οι πολλοι απεθανον πολλωμαλλον η χαρις του θεου και η δωρεαεν χαριτι τη του ενος ανθρωπου ιησουχριστου εις τους πολλους επερισσευσεν16και ουχ ως δι ενος αμαρτησαντος τοδωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενος ειςκατακριμα το δε χαρισμα εκ πολλωνπαραπτωματων εις δικαιωμα 17 ει γαρτω του ενος παραπτωματι ο θανατοςεβασιλευσεν δια του ενος πολλω μαλλονοι την περισσειαν της χαριτος και της

Rum 5.18–6.5 14

δωρεας της δικαιοσυνης λαμβανοντεςεν ζωη βασιλευσουσιν δια του ενοςιησου χριστου 18αρα ουν ως δι ενοςπαραπτωματος εις παντας ανθρωπους ειςκατακριμα ουτως και δι ενος δικαιωματοςεις παντας ανθρωπους εις δικαιωσιν ζωης19ωσπερ γαρ δια της παρακοης του ενοςανθρωπου αμαρτωλοι κατεσταθησαν οιπολλοι ουτως και δια της υπακοης τουενος δικαιοι κατασταθησονται οι πολλοι20νομος δε παρεισηλθεν ινα πλεονασητο παραπτωμα ου δε επλεονασεν ηαμαρτια υπερεπερισσευσεν η χαρις 21 ιναωσπερ εβασιλευσεν η αμαρτια εν τωθανατω ουτως και η χαρις βασιλευση διαδικαιοσυνης εις ζωην αιωνιον δια ιησουχριστου του κυριου ημων

61 τι ουν ερουμεν επιμενωμεν τηαμαρτια ινα η χαρις πλεοναση

2μη γενοιτο οιτινες απεθανομεν τηαμαρτια πως ετι ζησομεν εν αυτη 3ηαγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν ειςχριστον ιησουν εις τον θανατον αυτουεβαπτισθημεν 4συνεταφημεν ουν αυτωδια του βαπτισματος εις τον θανατον ιναωσπερ ηγερθη χριστος εκ νεκρων διατης δοξης του πατρος ουτως και ημεις ενκαινοτητι ζωης περιπατησωμεν 5 ει γαρ

Rum 6.6–16 15

συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι τουθανατου αυτου αλλα και της αναστασεωςεσομεθα 6 τουτο γινωσκοντες οτι οπαλαιος ημων ανθρωπος συνεσταυρωθηινα καταργηθη το σωμα της αμαρτιαςτου μηκετι δουλευειν ημας τη αμαρτια7ο γαρ αποθανων δεδικαιωται απο τηςαμαρτιας 8 ει δε απεθανομεν συν χριστωπιστευομεν οτι και συζησομεν αυτω9 ειδοτες οτι χριστος εγερθεις εκ νεκρωνουκετι αποθνησκει θανατος αυτου ουκετικυριευει 10ο γαρ απεθανεν τη αμαρτιααπεθανεν εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θεω11ουτως και υμεις λογιζεσθε εαυτουςειναι νεκρους μεν τη αμαρτια ζωνταςδε τω θεω εν χριστω ιησου 12μη ουνβασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητωυμων σωματι εις το υπακουειν ταιςεπιθυμιαις αυτου 13μηδε παριστανετετα μελη υμων οπλα αδικιας τη αμαρτιααλλα παραστησατε εαυτους τω θεω ωσειεκ νεκρων ζωντας και τα μελη υμωνοπλα δικαιοσυνης τω θεω 14αμαρτιαγαρ υμων ου κυριευσει ου γαρ εστευπο νομον αλλα υπο χαριν 15 τι ουναμαρτησωμεν οτι ουκ εσμεν υπο νομοναλλα υπο χαριν μη γενοιτο 16ουκ οιδατεοτι ω παριστανετε εαυτους δουλους εις

Rum 6.17–7.2 16

υπακοην δουλοι εστε ω υπακουετε ητοιαμαρτιας εις θανατον η υπακοης ειςδικαιοσυνην 17χαρις δε τω θεω οτι ητεδουλοι της αμαρτιας υπηκουσατε δε εκκαρδιας εις ον παρεδοθητε τυπον διδαχης18 ελευθερωθεντες δε απο της αμαρτιαςεδουλωθητε τη δικαιοσυνη 19ανθρωπινονλεγω δια την ασθενειαν της σαρκος υμωνωσπερ γαρ παρεστησατε τα μελη υμωνδουλα τη ακαθαρσια και τη ανομια ειςτην ανομιαν ουτως νυν παραστησατετα μελη υμων δουλα τη δικαιοσυνηεις αγιασμον 20οτε γαρ δουλοι ητε τηςαμαρτιας ελευθεροι ητε τη δικαιοσυνη21 τινα ουν καρπον ειχετε τοτε εφ οιςνυν επαισχυνεσθε το γαρ τελος εκεινωνθανατος 22νυνι δε ελευθερωθεντες αποτης αμαρτιας δουλωθεντες δε τω θεωεχετε τον καρπον υμων εις αγιασμον τοδε τελος ζωην αιωνιον 23 τα γαρ οψωνιατης αμαρτιας θανατος το δε χαρισμα τουθεου ζωη αιωνιος εν χριστω ιησου τωκυριω ημων

71η αγνοειτε αδελφοι γινωσκουσινγαρ νομον λαλω οτι ο νομος κυριευει

του ανθρωπου εφ οσον χρονον ζη 2ηγαρ υπανδρος γυνη τω ζωντι ανδριδεδεται νομω εαν δε αποθανη ο ανηρ

Rum 7.3–10 17

κατηργηται απο του νομου του ανδρος3αρα ουν ζωντος του ανδρος μοιχαλιςχρηματισει εαν γενηται ανδρι ετερω εανδε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εστιν αποτου νομου του μη ειναι αυτην μοιχαλιδαγενομενην ανδρι ετερω 4ωστε αδελφοιμου και υμεις εθανατωθητε τω νομω διατου σωματος του χριστου εις το γενεσθαιυμας ετερω τω εκ νεκρων εγερθεντι ινακαρποφορησωμεν τω θεω 5οτε γαρ ημενεν τη σαρκι τα παθηματα των αμαρτιωντα δια του νομου ενηργειτο εν τοιςμελεσιν ημων εις το καρποφορησαι τωθανατω 6νυνι δε κατηργηθημεν απο τουνομου αποθανοντες εν ω κατειχομεθαωστε δουλευειν ημας εν καινοτητιπνευματος και ου παλαιοτητι γραμματος7 τι ουν ερουμεν ο νομος αμαρτια μηγενοιτο αλλα την αμαρτιαν ουκ εγνωνει μη δια νομου την τε γαρ επιθυμιανουκ ηδειν ει μη ο νομος ελεγεν ουκεπιθυμησεις 8αφορμην δε λαβουσα ηαμαρτια δια της εντολης κατηργασατο ενεμοι πασαν επιθυμιαν χωρις γαρ νομουαμαρτια νεκρα 9 εγω δε εζων χωριςνομου ποτε ελθουσης δε της εντολης ηαμαρτια ανεζησεν 10 εγω δε απεθανονκαι ευρεθη μοι η εντολη η εις ζωην αυτη

Rum 7.11–22 18

εις θανατον 11η γαρ αμαρτια αφορμηνλαβουσα δια της εντολης εξηπατησεν μεκαι δι αυτης απεκτεινεν 12ωστε ο μεννομος αγιος και η εντολη αγια και δικαιακαι αγαθη 13 το ουν αγαθον εμοι εγενετοθανατος μη γενοιτο αλλα η αμαρτιαινα φανη αμαρτια δια του αγαθου μοικατεργαζομενη θανατον ινα γενηται καθυπερβολην αμαρτωλος η αμαρτια διατης εντολης 14οιδαμεν γαρ οτι ο νομοςπνευματικος εστιν εγω δε σαρκινος ειμιπεπραμενος υπο την αμαρτιαν 15ο γαρκατεργαζομαι ου γινωσκω ου γαρ οθελω τουτο πρασσω αλλ ο μισω τουτοποιω 16 ει δε ο ου θελω τουτο ποιωσυμφημι τω νομω οτι καλος 17νυνι δεουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλα ηενοικουσα εν εμοι αμαρτια 18οιδα γαρ οτιουκ οικει εν εμοι τουτ εστιν εν τη σαρκιμου αγαθον το γαρ θελειν παρακειταιμοι το δε κατεργαζεσθαι το καλον ου19ου γαρ ο θελω ποιω αγαθον αλλα οου θελω κακον τουτο πρασσω 20 ει δεο ου θελω εγω τουτο ποιω ουκετι εγωκατεργαζομαι αυτο αλλα η οικουσα ενεμοι αμαρτια 21 ευρισκω αρα τον νομοντω θελοντι εμοι ποιειν το καλον οτιεμοι το κακον παρακειται 22συνηδομαι

Rum 7.23–8.7 19

γαρ τω νομω του θεου κατα τον εσωανθρωπον 23βλεπω δε ετερον νομον εντοις μελεσιν μου αντιστρατευομενον τωνομω του νοος μου και αιχμαλωτιζονταμε εν τω νομω της αμαρτιας τω οντιεν τοις μελεσιν μου 24 ταλαιπωρος εγωανθρωπος τις με ρυσεται εκ του σωματοςτου θανατου τουτου 25χαρις δε τω θεωδια ιησου χριστου του κυριου ημων αραουν αυτος εγω τω νοι δουλευω νομωθεου τη δε σαρκι νομω αμαρτιας

81ουδεν αρα νυν κατακριμα τοις ενχριστω ιησου 2ο γαρ νομος του

πνευματος της ζωης εν χριστω ιησουηλευθερωσεν σε απο του νομου τηςαμαρτιας και του θανατου 3 το γαραδυνατον του νομου εν ω ησθενει δια τηςσαρκος ο θεος τον εαυτου υιον πεμψαςεν ομοιωματι σαρκος αμαρτιας και περιαμαρτιας κατεκρινεν την αμαρτιαν εντη σαρκι 4 ινα το δικαιωμα του νομουπληρωθη εν ημιν τοις μη κατα σαρκαπεριπατουσιν αλλα κατα πνευμα 5οιγαρ κατα σαρκα οντες τα της σαρκοςφρονουσιν οι δε κατα πνευμα τα τουπνευματος 6 το γαρ φρονημα της σαρκοςθανατος το δε φρονημα του πνευματοςζωη και ειρηνη 7διοτι το φρονημα της

Rum 8.8–18 20

σαρκος εχθρα εις θεον τω γαρ νομω τουθεου ουχ υποτασσεται ουδε γαρ δυναται8οι δε εν σαρκι οντες θεω αρεσαι ουδυνανται 9υμεις δε ουκ εστε εν σαρκιαλλα εν πνευματι ειπερ πνευμα θεου οικειεν υμιν ει δε τις πνευμα χριστου ουκ εχειουτος ουκ εστιν αυτου 10 ει δε χριστος ενυμιν το μεν σωμα νεκρον δια αμαρτιαν τοδε πνευμα ζωη δια δικαιοσυνην 11 ει δετο πνευμα του εγειραντος τον ιησουν εκνεκρων οικει εν υμιν ο εγειρας εκ νεκρωνχριστον ιησουν ζωοποιησει και τα θνητασωματα υμων δια του ενοικουντος αυτουπνευματος εν υμιν 12αρα ουν αδελφοιοφειλεται εσμεν ου τη σαρκι του κατασαρκα ζην 13 ει γαρ κατα σαρκα ζητεμελλετε αποθνησκειν ει δε πνευματι ταςπραξεις του σωματος θανατουτε ζησεσθε14οσοι γαρ πνευματι θεου αγονται ουτοιυιοι εισιν θεου 15ου γαρ ελαβετε πνευμαδουλιας παλιν εις φοβον αλλα ελαβετεπνευμα υιοθεσιας εν ω κραζομεν αββαο πατηρ 16αυτο το πνευμα συνμαρτυρειτω πνευματι ημων οτι εσμεν τεκναθεου 17 ει δε τεκνα και κληρονομοικληρονομοι μεν θεου συνκληρονομοιδε χριστου ειπερ συνπασχομεν ινα καισυνδοξασθωμεν 18λογιζομαι γαρ οτι ουκ

Rum 8.19–28 21

αξια τα παθηματα του νυν καιρου προςτην μελλουσαν δοξαν αποκαλυφθηναιεις ημας 19η γαρ αποκαραδοκια τηςκτισεως την αποκαλυψιν των υιων τουθεου απεκδεχεται 20 τη γαρ ματαιοτητι ηκτισις υπεταγη ουχ εκουσα αλλα δια τονυποταξαντα εφ ελπιδι 21διοτι και αυτη ηκτισις ελευθερωθησεται απο της δουλιαςτης φθορας εις την ελευθεριαν της δοξηςτων τεκνων του θεου 22οιδαμεν γαρ οτιπασα η κτισις συστεναζει και συνωδινειαχρι του νυν 23ου μονον δε αλλα καιαυτοι την απαρχην του πνευματοςεχοντες ημεις και αυτοι εν εαυτοιςστεναζομεν υιοθεσιαν απεκδεχομενοι τηναπολυτρωσιν του σωματος ημων 24 τηγαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δε βλεπομενηουκ εστιν ελπις ο γαρ βλεπει τις τι καιελπιζει 25 ει δε ο ου βλεπομεν ελπιζομενδι υπομονης απεκδεχομεθα 26ωσαυτωςδε και το πνευμα συναντιλαμβανεται τηασθενεια ημων το γαρ τι προσευξωμεθακαθο δει ουκ οιδαμεν αλλα αυτο τοπνευμα υπερεντυγχανει στεναγμοιςαλαλητοις 27ο δε εραυνων τας καρδιαςοιδεν τι το φρονημα του πνευματοςοτι κατα θεον εντυγχανει υπερ αγιων28οιδαμεν δε οτι τοις αγαπωσιν τον

Rum 8.29–39 22

θεον παντα συνεργει εις αγαθον τοιςκατα προθεσιν κλητοις ουσιν 29οτι ουςπροεγνω και προωρισεν συμμορφους τηςεικονος του υιου αυτου εις το ειναι αυτονπρωτοτοκον εν πολλοις αδελφοις 30ουςδε προωρισεν τουτους και εκαλεσεν καιους εκαλεσεν τουτους και εδικαιωσεν ουςδε εδικαιωσεν τουτους και εδοξασεν 31 τιουν ερουμεν προς ταυτα ει ο θεος υπερημων τις καθ ημων 32ος γε του ιδιου υιουουκ εφεισατο αλλα υπερ ημων παντωνπαρεδωκεν αυτον πως ουχι και συν αυτωτα παντα ημιν χαρισεται 33 τις εγκαλεσεικατα εκλεκτων θεου θεος ο δικαιων34 τις ο κατακρινων χριστος ιησους οαποθανων μαλλον δε εγερθεις ος εστινεν δεξια του θεου ος και εντυγχανειυπερ ημων 35 τις ημας χωρισει απο τηςαγαπης του χριστου θλιψις η στενοχωριαη διωγμος η λιμος η γυμνοτης η κινδυνοςη μαχαιρα 36καθως γεγραπται οτι ενεκενσου θανατουμεθα ολην την ημερανελογισθημεν ως προβατα σφαγης 37αλλεν τουτοις πασιν υπερνικωμεν δια τουαγαπησαντος ημας 38πεπεισμαι γαρ οτιουτε θανατος ουτε ζωη ουτε αγγελοι ουτεαρχαι ουτε ενεστωτα ουτε μελλοντα ουτεδυναμεις 39ουτε υψωμα ουτε βαθος ουτε

Rum 9.1–11 23

τις κτισις ετερα δυνησεται ημας χωρισαιαπο της αγαπης του θεου της εν χριστωιησου τω κυριω ημων

91αληθειαν λεγω εν χριστω ουψευδομαι συνμαρτυρουσης μοι της

συνειδησεως μου εν πνευματι αγιω 2οτιλυπη μοι εστιν μεγαλη και αδιαλειπτοςοδυνη τη καρδια μου 3ηυχομην γαραναθεμα ειναι αυτος εγω απο του χριστουυπερ των αδελφων μου των συγγενωνμου κατα σαρκα 4οιτινες εισιν ισραηλειταιων η υιοθεσια και η δοξα και αι διαθηκαικαι η νομοθεσια και η λατρεια και αιεπαγγελιαι 5ων οι πατερες και εξ ων οχριστος το κατα σαρκα ο ων επι παντωνθεος ευλογητος εις τους αιωνας αμην6ουχ οιον δε οτι εκπεπτωκεν ο λογος τουθεου ου γαρ παντες οι εξ ισραηλ ουτοιισραηλ 7ουδ οτι εισιν σπερμα αβρααμπαντες τεκνα αλλ εν ισαακ κληθησεταισοι σπερμα 8 τουτ εστιν ου τα τεκνατης σαρκος ταυτα τεκνα του θεου αλλατα τεκνα της επαγγελιας λογιζεται ειςσπερμα 9 επαγγελιας γαρ ο λογος ουτοςκατα τον καιρον τουτον ελευσομαι καιεσται τη σαρρα υιος 10ου μονον δεαλλα και ρεβεκκα εξ ενος κοιτην εχουσαισαακ του πατρος ημων 11μηπω γαρ

Rum 9.12–22 24

γεννηθεντων μηδε πραξαντων τι αγαθονη φαυλον ινα η κατ εκλογην προθεσιςτου θεου μενη ουκ εξ εργων αλλ εκτου καλουντος 12 ερρεθη αυτη οτι ομειζων δουλευσει τω ελασσονι 13καθωςγεγραπται τον ιακωβ ηγαπησα τον δεησαυ εμισησα 14 τι ουν ερουμεν μηαδικια παρα τω θεω μη γενοιτο 15 τωμωυσει γαρ λεγει ελεησω ον αν ελεω καιοικτειρησω ον αν οικτειρω 16αρα ουν ουτου θελοντος ουδε του τρεχοντος αλλατου ελεωντος θεου 17λεγει γαρ η γραφητω φαραω οτι εις αυτο τουτο εξηγειρασε οπως ενδειξωμαι εν σοι την δυναμινμου και οπως διαγγελη το ονομα μουεν παση τη γη 18αρα ουν ον θελει ελεειον δε θελει σκληρυνει 19 ερεις μοι ουντι ετι μεμφεται τω γαρ βουληματι αυτουτις ανθεστηκεν 20ω ανθρωπε μενουνγεσυ τις ει ο ανταποκρινομενος τω θεωμη ερει το πλασμα τω πλασαντι τι μεεποιησας ουτως 21η ουκ εχει εξουσιανο κεραμευς του πηλου εκ του αυτουφυραματος ποιησαι ο μεν εις τιμηνσκευος ο δε εις ατιμιαν 22 ει δε θελων οθεος ενδειξασθαι την οργην και γνωρισαιτο δυνατον αυτου ηνεγκεν εν πολλημακροθυμια σκευη οργης κατηρτισμενα

Rum 9.23–33 25

εις απωλειαν 23και ινα γνωριση τονπλουτον της δοξης αυτου επι σκευηελεους α προητοιμασεν εις δοξαν 24ουςκαι εκαλεσεν ημας ου μονον εξ ιουδαιωναλλα και εξ εθνων 25ως και εν τω ωσηελεγει καλεσω τον ου λαον μου λαον μουκαι την ουκ ηγαπημενην ηγαπημενην26και εσται εν τω τοπω ου ερρεθη αυτοιςου λαος μου υμεις εκει κληθησονταιυιοι θεου ζωντος 27ησαιας δε κραζειυπερ του ισραηλ εαν η ο αριθμος τωνυιων ισραηλ ως η αμμος της θαλασσηςτο υπολειμμα σωθησεται 28λογον γαρσυντελων και συντεμνων ποιησει κυριοςεπι της γης 29και καθως προειρηκενησαιας ει μη κυριος σαβαωθ ενκατελιπενημιν σπερμα ως σοδομα αν εγενηθημενκαι ως γομορρα αν ωμοιωθημεν 30 τιουν ερουμεν οτι εθνη τα μη διωκονταδικαιοσυνην κατελαβεν δικαιοσυνηνδικαιοσυνην δε την εκ πιστεως 31 ισραηλδε διωκων νομον δικαιοσυνης εις νομονουκ εφθασεν 32διατι οτι ουκ εκ πιστεωςαλλ ως εξ εργων προσεκοψαν τω λιθωτου προσκομματος 33καθως γεγραπταιιδου τιθημι εν σιων λιθον προσκομματοςκαι πετραν σκανδαλου και ο πιστευων επαυτω ου καταισχυνθησεται

Rum 10.1–12 26

101αδελφοι η μεν ευδοκια της εμηςκαρδιας και η δεησις προς τον θεον

υπερ αυτων εις σωτηριαν 2μαρτυρω γαραυτοις οτι ζηλον θεου εχουσιν αλλ ου κατεπιγνωσιν 3αγνοουντες γαρ την του θεουδικαιοσυνην και την ιδιαν δικαιοσυνηνζητουντες στησαι τη δικαιοσυνη τουθεου ουχ υπεταγησαν 4 τελος γαρνομου χριστος εις δικαιοσυνην παντι τωπιστευοντι 5μωυσης γαρ γραφει οτι τηνδικαιοσυνην την εκ νομου ο ποιησαςανθρωπος ζησεται εν αυτη 6η δε εκπιστεως δικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπηςεν τη καρδια σου τις αναβησεται εις τονουρανον τουτ εστιν χριστον καταγαγειν7η τις καταβησεται εις την αβυσσοντουτ εστιν χριστον εκ νεκρων αναγαγειν8αλλα τι λεγει εγγυς σου το ρημα εστιν εντω στοματι σου και εν τη καρδια σου τουτεστιν το ρημα της πιστεως ο κηρυσσομεν9οτι εαν ομολογησης εν τω στοματισου κυριον ιησουν και πιστευσης εν τηκαρδια σου οτι ο θεος αυτον ηγειρεν εκνεκρων σωθηση 10καρδια γαρ πιστευεταιεις δικαιοσυνην στοματι δε ομολογειταιεις σωτηριαν 11λεγει γαρ η γραφη πας οπιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται12ου γαρ εστιν διαστολη ιουδαιου τε

Rum 10.13–11.1 27

και ελληνος ο γαρ αυτος κυριος παντωνπλουτων εις παντας τους επικαλουμενουςαυτον 13πας γαρ ος αν επικαλεσηταιτο ονομα κυριου σωθησεται 14πως ουνεπικαλεσωνται εις ον ουκ επιστευσανπως δε πιστευσωσιν ου ουκ ηκουσανπως δε ακουσονται χωρις κηρυσσοντος15πως δε κηρυξωσιν εαν μη αποσταλωσινκαθως γεγραπται ως ωραιοι οι ποδες τωνευαγγελιζομενων τα αγαθα 16αλλ ουπαντες υπηκουσαν τω ευαγγελιω ησαιαςγαρ λεγει κυριε τις επιστευσεν τη ακοηημων 17αρα η πιστις εξ ακοης η δε ακοηδια ρηματος χριστου 18αλλα λεγω μηουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν τηνγην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις ταπερατα της οικουμενης τα ρηματα αυτων19αλλα λεγω μη ισραηλ ουκ εγνω πρωτοςμωυσης λεγει εγω παραζηλωσω υμας επουκ εθνει επ εθνει ασυνετω παροργιωυμας 20ησαιας δε αποτολμα και λεγειευρεθην τοις εμε μη ζητουσιν εμφανηςεγενομην τοις εμε μη επερωτωσιν 21προςδε τον ισραηλ λεγει ολην την ημερανεξεπετασα τας χειρας μου προς λαοναπειθουντα και αντιλεγοντα

111λεγω ουν μη απωσατο ο θεοςτον λαον αυτου μη γενοιτο και

Rum 11.2–11 28

γαρ εγω ισραηλειτης ειμι εκ σπερματοςαβρααμ φυλης βενιαμειν 2ουκ απωσατοο θεος τον λαον αυτου ον προεγνωη ουκ οιδατε εν ηλεια τι λεγει ηγραφη ως εντυγχανει τω θεω κατατου ισραηλ 3κυριε τους προφηταςσου απεκτειναν τα θυσιαστηρια σουκατεσκαψαν καγω υπελειφθην μονοςκαι ζητουσιν την ψυχην μου 4αλλα τιλεγει αυτω ο χρηματισμος κατελιπονεμαυτω επτακισχιλιους ανδρας οιτινεςουκ εκαμψαν γονυ τη βααλ 5ουτως ουνκαι εν τω νυν καιρω λειμμα κατ εκλογηνχαριτος γεγονεν 6 ει δε χαριτι ουκετιεξ εργων επει η χαρις ουκετι γινεταιχαρις 7 τι ουν ο επιζητει ισραηλ τουτοουκ επετυχεν η δε εκλογη επετυχενοι δε λοιποι επωρωθησαν 8καθαπεργεγραπται εδωκεν αυτοις ο θεος πνευμακατανυξεως οφθαλμους του μη βλεπεινκαι ωτα του μη ακουειν εως της σημερονημερας 9και δαυειδ λεγει γενηθητω ητραπεζα αυτων εις παγιδα και εις θηρανκαι εις σκανδαλον και εις ανταποδομααυτοις 10σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοιαυτων του μη βλεπειν και τον νωτοναυτων διαπαντος συνκαμψον 11λεγω ουνμη επταισαν ινα πεσωσιν μη γενοιτο αλλα

Rum 11.12–22 29

τω αυτων παραπτωματι η σωτηρια τοιςεθνεσιν εις το παραζηλωσαι αυτους 12 ειδε το παραπτωμα αυτων πλουτος κοσμουκαι το ηττημα αυτων πλουτος εθνωνποσω μαλλον το πληρωμα αυτων 13υμινδε λεγω τοις εθνεσιν εφ οσον μεν ουνειμι εγω εθνων αποστολος την διακονιανμου δοξαζω 14 ειπως παραζηλωσω μουτην σαρκα και σωσω τινας εξ αυτων 15 ειγαρ η αποβολη αυτων καταλλαγη κοσμουτις η προσλημψις ει μη ζωη εκ νεκρων16 ει δε η απαρχη αγια και το φυραμακαι ει η ριζα αγια και οι κλαδοι 17 ει δετινες των κλαδων εξεκλασθησαν συ δεαγριελαιος ων ενεκεντρισθης εν αυτοιςκαι συνκοινωνος της ριζης της πιοτητοςτης ελαιας εγενου 18μη κατακαυχωτων κλαδων ει δε κατακαυχασαι ουσυ την ριζαν βασταζεις αλλα η ριζα σε19 ερεις ουν εξεκλασθησαν κλαδοι ιναεγω εγκεντρισθω 20καλως τη απιστιαεξεκλασθησαν συ δε τη πιστει εστηκαςμη υψηλα φρονει αλλα φοβου 21 ειγαρ ο θεος των κατα φυσιν κλαδωνουκ εφεισατο ουδε σου φεισεται 22 ιδεουν χρηστοτητα και αποτομιαν θεουεπι μεν τους πεσοντας αποτομια επιδε σε χρηστοτης θεου εαν επιμενης

Rum 11.23–33 30

τη χρηστοτητι επει και συ εκκοπηση23κακεινοι δε εαν μη επιμενωσιν τηαπιστια ενκεντρισθησονται δυνατος γαρεστιν ο θεος παλιν ενκεντρισαι αυτους24 ει γαρ συ εκ της κατα φυσιν εξεκοπηςαγριελαιου και παρα φυσιν ενεκεντρισθηςεις καλλιελαιον ποσω μαλλον ουτοι οικατα φυσιν ενκεντρισθησονται τη ιδιαελαια 25ου γαρ θελω υμας αγνοειναδελφοι το μυστηριον τουτο ινα μη ητεπαρ εαυτοις φρονιμοι οτι πωρωσις απομερους τω ισραηλ γεγονεν αχρις ουτο πληρωμα των εθνων εισελθη 26καιουτως πας ισραηλ σωθησεται καθωςγεγραπται ηξει εκ σιων ο ρυομενοςαποστρεψει ασεβειας απο ιακωβ 27καιαυτη αυτοις η παρ εμου διαθηκη οταναφελωμαι τας αμαρτιας αυτων 28καταμεν το ευαγγελιον εχθροι δι υμας κατα δετην εκλογην αγαπητοι δια τους πατερας29αμεταμελητα γαρ τα χαρισματα και ηκλησις του θεου 30ωσπερ γαρ υμεις ποτεηπειθησατε τω θεω νυν δε ηλεηθητετη τουτων απειθεια 31ουτως και ουτοινυν ηπειθησαν τω υμετερω ελεει ινακαι αυτοι νυν ελεηθωσιν 32συνεκλεισενγαρ ο θεος τους παντας εις απειθειανινα τους παντας ελεηση 33ω βαθος

Rum 11.34–12.6 31

πλουτου και σοφιας και γνωσεως θεουως ανεξεραυνητα τα κριματα αυτου καιανεξιχνιαστοι αι οδοι αυτου 34 τις γαρεγνω νουν κυριου η τις συμβουλος αυτουεγενετο 35η τις προεδωκεν αυτω καιανταποδοθησεται αυτω 36οτι εξ αυτουκαι δι αυτου και εις αυτον τα παντα αυτωη δοξα εις τους αιωνας αμην

121παρακαλω ουν υμας αδελφοιδια των οικτιρμων του θεου

παραστησαι τα σωματα υμων θυσιανζωσαν αγιαν τω θεω ευαρεστοντην λογικην λατρειαν υμων 2και μησυνσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλαμεταμορφουσθε τη ανακαινωσει τουνοος εις το δοκιμαζειν υμας τι το θεληματου θεου το αγαθον και ευαρεστονκαι τελειον 3λεγω γαρ δια της χαριτοςτης δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμινμη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειναλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστωως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως4καθαπερ γαρ εν ενι σωματι πολλα μεληεχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτηνεχει πραξιν 5ουτως οι πολλοι εν σωμαεσμεν εν χριστω το δε καθ εις αλληλωνμελη 6 εχοντες δε χαρισματα κατα τηνχαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε

Rum 12.7–19 32

προφητειαν κατα την αναλογιαν τηςπιστεως 7 ειτε διακονιαν εν τη διακονιαειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια 8 ειτεο παρακαλων εν τη παρακλησει ομεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενοςεν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι 9η αγαπηανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρονκολλωμενοι τω αγαθω 10 τη φιλαδελφιαεις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμηαλληλους προηγουμενοι 11 τη σπουδημη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τωκυριω δουλευοντες 12 τη ελπιδι χαιροντεςτη θλιψει υπομενοντες τη προσευχηπροσκαρτερουντες 13 ταις χρειαις τωναγιων κοινωνουντες την φιλοξενιανδιωκοντες 14 ευλογειτε τους διωκονταςυμας ευλογειτε και μη καταρασθε15χαιρειν μετα χαιροντων κλαιειν μετακλαιοντων 16 το αυτο εις αλληλουςφρονουντες μη τα υψηλα φρονουντεςαλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοιμη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις17μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντεςπρονοουμενοι καλα ενωπιον παντωνανθρωπων 18 ει δυνατον το εξ υμωνμετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες19μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλαδοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι

Rum 12.20–13.7 33

εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος20αλλα εαν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζεαυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επιτην κεφαλην αυτου 21μη νικω υπο τουκακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον

131πασα ψυχη εξουσιαιςυπερεχουσαις υποτασσεσθω

ου γαρ εστιν εξουσια ει μη υπο θεουαι δε ουσαι υπο θεου τεταγμεναι εισιν2ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσιατη του θεου διαταγη ανθεστηκεν οι δεανθεστηκοτες εαυτοις κριμα λημψονται3οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβος τωαγαθω εργω αλλα τω κακω θελεις δεμη φοβεισθαι την εξουσιαν το αγαθονποιει και εξεις επαινον εξ αυτης 4θεουγαρ διακονος εστιν σοι εις το αγαθον εανδε το κακον ποιης φοβου ου γαρ εικητην μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονοςεστιν εκδικος εις οργην τω το κακονπρασσοντι 5διο αναγκη υποτασσεσθαι ουμονον δια την οργην αλλα και δια τηνσυνειδησιν 6δια τουτο γαρ και φορουςτελειτε λειτουργοι γαρ θεου εισιν ειςαυτο τουτο προσκαρτερουντες 7αποδοτεπασιν τας οφειλας τω τον φορον τονφορον τω το τελος το τελος τω τον

Rum 13.8–14.3 34

φοβον τον φοβον τω την τιμην τηντιμην 8μηδενι μηδεν οφειλετε ει μη τοαλληλους αγαπαν ο γαρ αγαπων τονετερον νομον πεπληρωκεν 9 το γαρ ουμοιχευσεις ου φονευσεις ου κλεψειςουκ επιθυμησεις και ει τις ετερα εντοληεν τω λογω τουτω ανακεφαλαιουταιεν τω αγαπησεις τον πλησιον σου ωςσεαυτον 10η αγαπη τω πλησιον κακονουκ εργαζεται πληρωμα ουν νομου ηαγαπη 11και τουτο ειδοτες τον καιρον οτιωρα ηδη υμας εξ υπνου εγερθηναι νυνγαρ εγγυτερον ημων η σωτηρια η οτεεπιστευσαμεν 12η νυξ προεκοψεν η δεημερα ηγγικεν αποθωμεθα ουν τα εργατου σκοτους ενδυσωμεθα δε τα οπλατου φωτος 13ως εν ημερα ευσχημονωςπεριπατησωμεν μη κωμοις και μεθαις μηκοιταις και ασελγειαις μη εριδι και ζηλω14αλλα ενδυσασθε τον κυριον ιησουνχριστον και της σαρκος προνοιαν μηποιεισθε εις επιθυμιας

141 τον δε ασθενουντα τη πιστειπροσλαμβανεσθε μη εις διακρισεις

διαλογισμων 2ος μεν πιστευει φαγεινπαντα ο δε ασθενων λαχανα εσθιει 3οεσθιων τον μη εσθιοντα μη εξουθενειτω οδε μη εσθιων τον εσθιοντα μη κρινετω ο

Rum 14.4–14 35

θεος γαρ αυτον προσελαβετο 4συ τις ει οκρινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κυριωστηκει η πιπτει σταθησεται δε δυνατειγαρ ο κυριος στησαι αυτον 5ος μεν γαρκρινει ημεραν παρ ημεραν ος δε κρινειπασαν ημεραν εκαστος εν τω ιδιω νοιπληροφορεισθω 6ο φρονων την ημερανκυριω φρονει και ο εσθιων κυριω εσθιειευχαριστει γαρ τω θεω και ο μη εσθιωνκυριω ουκ εσθιει και ευχαριστει τω θεω7ουδεις γαρ ημων εαυτω ζη και ουδειςεαυτω αποθνησκει 8 εαν τε γαρ ζωμεντω κυριω ζωμεν εαν τε αποθνησκωμεντω κυριω αποθνησκομεν εαν τε ουνζωμεν εαν τε αποθνησκωμεν του κυριουεσμεν 9 εις τουτο γαρ χριστος απεθανενκαι εζησεν ινα και νεκρων και ζωντωνκυριευση 10συ δε τι κρινεις τον αδελφονσου η και συ τι εξουθενεις τον αδελφονσου παντες γαρ παραστησομεθα τωβηματι του θεου 11γεγραπται γαρ ζωεγω λεγει κυριος οτι εμοι καμψει πανγονυ και πασα γλωσσα εξομολογησεταιτω θεω 12αρα ουν εκαστος ημων περιεαυτου λογον δωσει τω θεω 13μηκετιουν αλληλους κρινωμεν αλλα τουτοκρινατε μαλλον το μη τιθεναι προσκομματω αδελφω η σκανδαλον 14οιδα και

Rum 14.15–15.1 36

πεπεισμαι εν κυριω ιησου οτι ουδενκοινον δι εαυτου ει μη τω λογιζομενω τικοινον ειναι εκεινω κοινον 15 ει γαρ διαβρωμα ο αδελφος σου λυπειται ουκετικατα αγαπην περιπατεις μη τω βρωματισου εκεινον απολλυε υπερ ου χριστοςαπεθανεν 16μη βλασφημεισθω ουν υμωντο αγαθον 17ου γαρ εστιν η βασιλεια τουθεου βρωσις και ποσις αλλα δικαιοσυνηκαι ειρηνη και χαρα εν πνευματι αγιω18ο γαρ εν τουτω δουλευων τω χριστωευαρεστος τω θεω και δοκιμος τοιςανθρωποις 19αρα ουν τα της ειρηνηςδιωκομεν και τα της οικοδομης τηςεις αλληλους 20μη ενεκεν βρωματοςκαταλυε το εργον του θεου παντα μενκαθαρα αλλα κακον τω ανθρωπω τω διαπροσκομματος εσθιοντι 21καλον το μηφαγειν κρεα μηδε πιειν οινον μηδε εν ωο αδελφος σου προσκοπτει 22συ πιστινην εχεις κατα σεαυτον εχε ενωπιον τουθεου μακαριος ο μη κρινων εαυτον εν ωδοκιμαζει 23ο δε διακρινομενος εαν φαγηκατακεκριται οτι ουκ εκ πιστεως παν δε οουκ εκ πιστεως αμαρτια εστιν

151οφειλομεν δε ημεις οι δυνατοιτα ασθενηματα των αδυνατων

βασταζειν και μη εαυτοις αρεσκειν

Rum 15.2–12 372 εκαστος ημων τω πλησιον αρεσκετω ειςτο αγαθον προς οικοδομην 3και γαρ οχριστος ουχ εαυτω ηρεσεν αλλα καθωςγεγραπται οι ονειδισμοι των ονειδιζοντωνσε επεπεσαν επ εμε 4οσα γαρ προεγραφηεις την ημετεραν διδασκαλιαν εγραφηινα δια της υπομονης και δια τηςπαρακλησεως των γραφων την ελπιδαεχωμεν 5ο δε θεος της υπομονης και τηςπαρακλησεως δωη υμιν το αυτο φρονεινεν αλληλοις κατα χριστον ιησουν 6 ιναομοθυμαδον εν ενι στοματι δοξαζητε τονθεον και πατερα του κυριου ημων ιησουχριστου 7διο προσλαμβανεσθε αλληλουςκαθως και ο χριστος προσελαβετο υμαςεις δοξαν του θεου 8λεγω γαρ χριστονδιακονον γεγενησθαι περιτομης υπεραληθειας θεου εις το βεβαιωσαι ταςεπαγγελιας των πατερων 9 τα δε εθνηυπερ ελεους δοξασαι τον θεον καθωςγεγραπται δια τουτο εξομολογησομαι σοιεν εθνεσιν και τω ονοματι σου ψαλω10και παλιν λεγει ευφρανθητε εθνη μετατου λαου αυτου 11και παλιν αινειτε παντατα εθνη τον κυριον και επαινεσατωσαναυτον παντες οι λαοι 12και παλιν ησαιαςλεγει εσται η ριζα του ιεσσαι και οανισταμενος αρχειν εθνων επ αυτω

Rum 15.13–21 38

εθνη ελπιουσιν 13ο δε θεος της ελπιδοςπληρωσαι υμας πασης χαρας και ειρηνηςεν τω πιστευειν εις το περισσευειν υμαςεν τη ελπιδι εν δυναμει πνευματος αγιου14πεπεισμαι δε αδελφοι μου και αυτοςεγω περι υμων οτι και αυτοι μεστοιεστε αγαθωσυνης πεπληρωμενοι πασηςτης γνωσεως δυναμενοι και αλληλουςνουθετειν 15 τολμηροτερον δε εγραψαυμιν απο μερους ως επαναμιμνησκωνυμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι αποτου θεου 16 εις το ειναι με λειτουργονχριστου ιησου εις τα εθνη ιερουργουντατο ευαγγελιον του θεου ινα γενηται ηπροσφορα των εθνων ευπροσδεκτοςηγιασμενη εν πνευματι αγιω 17 εχωουν την καυχησιν εν χριστω ιησου ταπρος τον θεον 18ου γαρ τολμησω τιλαλειν ων ου κατειργασατο χριστοςδι εμου εις υπακοην εθνων λογω καιεργω 19 εν δυναμει σημειων και τερατωνεν δυναμει πνευματος θεου ωστε μεαπο ιερουσαλημ και κυκλω μεχρι τουιλλυρικου πεπληρωκεναι το ευαγγελιοντου χριστου 20ουτως δε φιλοτιμουμενονευαγγελιζεσθαι ουχ οπου ωνομασθηχριστος ινα μη επ αλλοτριον θεμελιονοικοδομω 21αλλα καθως γεγραπται οις

Rum 15.22–31 39

ουκ ανηγγελη περι αυτου οψονται καιοι ουκ ακηκοασιν συνησουσιν 22διο καιενεκοπτομην τα πολλα του ελθειν προςυμας 23νυνι δε μηκετι τοπον εχων εντοις κλιμασι τουτοις επιποθιαν δε εχωντου ελθειν προς υμας απο πολλων ετων24ως αν πορευωμαι εις την σπανιανελπιζω γαρ διαπορευομενος θεασασθαιυμας και υφ υμων προπεμφθηναι εκειεαν υμων πρωτον απο μερους εμπλησθω25νυνι δε πορευομαι εις ιερουσαλημδιακονων τοις αγιοις 26ηυδοκησαν γαρμακεδονια και αχαια κοινωνιαν τιναποιησασθαι εις τους πτωχους των αγιωντων εν ιερουσαλημ 27ηυδοκησαν γαρκαι οφειλεται εισιν αυτων ει γαρ τοιςπνευματικοις αυτων εκοινωνησαν ταεθνη οφειλουσιν και εν τοις σαρκικοιςλειτουργησαι αυτοις 28 τουτο ουνεπιτελεσας και σφραγισαμενος αυτοις τονκαρπον τουτον απελευσομαι δι υμων ειςσπανιαν 29οιδα δε οτι ερχομενος προςυμας εν πληρωματι ευλογιας χριστουελευσομαι 30παρακαλω δε υμας αδελφοιδια του κυριου ημων ιησου χριστουκαι δια της αγαπης του πνευματοςσυναγωνισασθαι μοι εν ταις προσευχαιςυπερ εμου προς τον θεον 31 ινα ρυσθω

Rum 15.32–16.8 40

απο των απειθουντων εν τη ιουδαιακαι η διακονια μου η εις ιερουσαλημευπροσδεκτος τοις αγιοις γενηται 32 ιναελθων εν χαρα προς υμας δια θεληματοςθεου συναναπαυσωμαι υμιν 33ο δε θεοςτης ειρηνης μετα παντων υμων αμην

161συνιστημι δε υμιν φοιβην τηναδελφην ημων ουσαν διακονον

της εκκλησιας της εν κενχρεαις 2 ινααυτην προσδεξησθε εν κυριω αξιωςτων αγιων και παραστητε αυτη εν ωαν υμων χρηζη πραγματι και γαρ αυτηπροστατις πολλων εγενηθη και εμουαυτου 3ασπασασθε πρισκαν και ακυλαντους συνεργους μου εν χριστω ιησου4οιτινες υπερ της ψυχης μου τον εαυτωντραχηλον υπεθηκαν οις ουκ εγω μονοςευχαριστω αλλα και πασαι αι εκκλησιαιτων εθνων 5και την κατ οικον αυτωνεκκλησιαν ασπασασθε επαινετον τοναγαπητον μου ος εστιν απαρχη της ασιαςεις χριστον 6ασπασασθε μαριαμ ητιςπολλα εκοπιασεν εις υμας 7ασπασασθεανδρονικον και ιουνιαν τους συγγενειςμου και συναιχμαλωτους μου οιτινεςεισιν επισημοι εν τοις αποστολοιςοι και προ εμου γεγοναν εν χριστω8ασπασασθε αμπλιατον τον αγαπητον

Rum 16.9–18 41

μου εν κυριω 9ασπασασθε ουρβανον τονσυνεργον ημων εν χριστω και σταχυντον αγαπητον μου 10ασπασασθε απελληντον δοκιμον εν χριστω ασπασασθε τουςεκ των αριστοβουλου 11ασπασασθεηρωδιωνα τον συγγενη μου ασπασασθετους εκ των ναρκισσου τους ονταςεν κυριω 12ασπασασθε τρυφαιναν καιτρυφωσαν τας κοπιωσας εν κυριωασπασασθε περσιδα την αγαπητην ητιςπολλα εκοπιασεν εν κυριω 13ασπασασθερουφον τον εκλεκτον εν κυριω και τηνμητερα αυτου και εμου 14ασπασασθεασυνκριτον φλεγοντα ερμην πατροβανερμαν και τους συν αυτοις αδελφους15ασπασασθε φιλολογον και ιουλιαννηρεα και την αδελφην αυτου καιολυμπαν και τους συν αυτοις πανταςαγιους 16ασπασασθε αλληλους ενφιληματι αγιω ασπαζονται υμας αιεκκλησιαι πασαι του χριστου 17παρακαλωδε υμας αδελφοι σκοπειν τους ταςδιχοστασιας και τα σκανδαλα παρα τηνδιδαχην ην υμεις εμαθετε ποιουντας καιεκκλινετε απ αυτων 18οι γαρ τοιουτοιτω κυριω ημων χριστω ου δουλευουσιναλλα τη εαυτων κοιλια και δια τηςχρηστολογιας και ευλογιας εξαπατωσιν

Rum 16.19–27 42

τας καρδιας των ακακων 19η γαρ υμωνυπακοη εις παντας αφικετο εφ υμιν ουνχαιρω θελω δε υμας σοφους ειναι ειςτο αγαθον ακεραιους δε εις το κακον20ο δε θεος της ειρηνης συντριψειτον σαταναν υπο τους ποδας υμωνεν ταχει η χαρις του κυριου ημωνιησου μεθ υμων 21ασπαζεται υμαςτιμοθεος ο συνεργος μου και λουκιος καιιασων και σωσιπατρος οι συγγενεις μου22ασπαζομαι υμας εγω τερτιος ο γραψαςτην επιστολην εν κυριω 23ασπαζεταιυμας γαιος ο ξενος μου και ολης τηςεκκλησιας ασπαζεται υμας εραστος οοικονομος της πολεως και κουαρτος οαδελφος 24 (EMPTY) 25 τω δε δυναμενωυμας στηριξαι κατα το ευαγγελιον μουκαι το κηρυγμα ιησου χριστου κατααποκαλυψιν μυστηριου χρονοις αιωνιοιςσεσιγημενου 26φανερωθεντος δε νυν διατε γραφων προφητικων κατ επιταγηντου αιωνιου θεου εις υπακοην πιστεωςεις παντα τα εθνη γνωρισθεντος 27μονωσοφω θεω δια ιησου χριστου ω η δοξα ειςτους αιωνας των αιωνων αμηνο δε θεοςτης ειρηνης μετα παντων υμων αμην

1 Korintus

11παυλος κλητος αποστολος χριστουιησου δια θεληματος θεου και

σωσθενης ο αδελφος 2 τη εκκλησια τουθεου τη ουση εν κορινθω ηγιασμενοις ενχριστω ιησου κλητοις αγιοις συν πασιντοις επικαλουμενοις το ονομα του κυριουημων ιησου χριστου εν παντι τοπω αυτωνκαι ημων 3χαρις υμιν και ειρηνη απο θεουπατρος ημων και κυριου ιησου χριστου4 ευχαριστω τω θεω μου παντοτε περιυμων επι τη χαριτι του θεου τη δοθεισηυμιν εν χριστω ιησου 5οτι εν παντιεπλουτισθητε εν αυτω εν παντι λογωκαι παση γνωσει 6καθως το μαρτυριοντου χριστου εβεβαιωθη εν υμιν 7ωστευμας μη υστερεισθαι εν μηδενι χαρισματιαπεκδεχομενους την αποκαλυψιν τουκυριου ημων ιησου χριστου 8ος καιβεβαιωσει υμας εως τελους ανεγκλητουςεν τη ημερα του κυριου ημων ιησουχριστου 9πιστος ο θεος δι ου εκληθητεεις κοινωνιαν του υιου αυτου ιησουχριστου του κυριου ημων 10παρακαλωδε υμας αδελφοι δια του ονοματος του

1 Korintus 1.11–21 2

κυριου ημων ιησου χριστου ινα το αυτολεγητε παντες και μη η εν υμιν σχισματαητε δε κατηρτισμενοι εν τω αυτω νοι καιεν τη αυτη γνωμη 11 εδηλωθη γαρ μοιπερι υμων αδελφοι μου υπο των χλοηςοτι εριδες εν υμιν εισιν 12λεγω δε τουτοοτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμιπαυλου εγω δε απολλω εγω δε κηφα εγωδε χριστου 13μεμερισται ο χριστος μηπαυλος εσταυρωθη υπερ υμων η εις τοονομα παυλου εβαπτισθητε 14 ευχαριστωοτι ουδενα υμων εβαπτισα ει μη κρισπονκαι γαιον 15 ινα μη τις ειπη οτι εις το εμονονομα εβαπτισθητε 16 εβαπτισα δε και τονστεφανα οικον λοιπον ουκ οιδα ει τινααλλον εβαπτισα 17ου γαρ απεστειλεν μεχριστος βαπτιζειν αλλα ευαγγελιζεσθαιουκ εν σοφια λογου ινα μη κενωθη οσταυρος του χριστου 18ο λογος γαρο του σταυρου τοις μεν απολλυμενοιςμωρια εστιν τοις δε σωζομενοις ημινδυναμις θεου εστιν 19γεγραπται γαραπολω την σοφιαν των σοφων και τηνσυνεσιν των συνετων αθετησω 20πουσοφος που γραμματευς που συζητητηςτου αιωνος τουτου ουχι εμωρανεν ο θεοςτην σοφιαν του κοσμου 21 επειδη γαρ εντη σοφια του θεου ουκ εγνω ο κοσμος

1 Korintus 1.22–31 3

δια της σοφιας τον θεον ευδοκησεν οθεος δια της μωριας του κηρυγματοςσωσαι τους πιστευοντας 22 επειδη καιιουδαιοι σημεια αιτουσιν και ελληνεςσοφιαν ζητουσιν 23ημεις δε κηρυσσομενχριστον εσταυρωμενον ιουδαιοις μενσκανδαλον εθνεσιν δε μωριαν 24αυτοιςδε τοις κλητοις ιουδαιοις τε και ελλησινχριστον θεου δυναμιν και θεου σοφιαν25οτι το μωρον του θεου σοφωτεροντων ανθρωπων εστιν και το ασθενεςτου θεου ισχυροτερον των ανθρωπων26βλεπετε γαρ την κλησιν υμων αδελφοιοτι ου πολλοι σοφοι κατα σαρκα ουπολλοι δυνατοι ου πολλοι ευγενεις27αλλα τα μωρα του κοσμου εξελεξατοο θεος ινα καταισχυνη τους σοφουςκαι τα ασθενη του κοσμου εξελεξατο οθεος ινα καταισχυνη τα ισχυρα 28και τααγενη του κοσμου και τα εξουθενημεναεξελεξατο ο θεος τα μη οντα ινα τα οντακαταργηση 29οπως μη καυχησηται πασασαρξ ενωπιον του θεου 30 εξ αυτου δευμεις εστε εν χριστω ιησου ος εγενηθησοφια ημιν απο θεου δικαιοσυνη τεκαι αγιασμος και απολυτρωσις 31 ινακαθως γεγραπται ο καυχωμενος εν κυριωκαυχασθω

1 Korintus 2.1–11 4

21καγω ελθων προς υμας αδελφοιηλθον ου καθ υπεροχην λογου η

σοφιας καταγγελλων υμιν το μυστηριοντου θεου 2ου γαρ εκρινα ειδεναι τι ενυμιν ει μη ιησουν χριστον και τουτονεσταυρωμενον 3καγω εν ασθενεια και ενφοβω και εν τρομω πολλω εγενομην προςυμας 4και ο λογος μου και το κηρυγμαμου ουκ εν πειθοις σοφιας λογοις αλλ εναποδειξει πνευματος και δυναμεως 5 ινα ηπιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλεν δυναμει θεου 6σοφιαν δε λαλουμενεν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνοςτουτου ουδε των αρχοντων του αιωνοςτουτου των καταργουμενων 7αλλαλαλουμεν θεου σοφιαν εν μυστηριω τηναποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεοςπρο των αιωνων εις δοξαν ημων 8ηνουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτουεγνωκεν ει γαρ εγνωσαν ουκ αν τονκυριον της δοξης εσταυρωσαν 9αλλακαθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδενκαι ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιανανθρωπου ουκ ανεβη α ητοιμασεν οθεος τοις αγαπωσιν αυτον 10ημιν δεαπεκαλυψεν ο θεος δια του πνευματος τογαρ πνευμα παντα εραυνα και τα βαθητου θεου 11 τις γαρ οιδεν ανθρωπων

1 Korintus 2.12–3.5 5

τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα τουανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα τουθεου ουδεις εγνωκεν ει μη το πνευματου θεου 12ημεις δε ου το πνευμα τουκοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα τοεκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο τουθεου χαρισθεντα ημιν 13α και λαλουμενουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιαςλογοις αλλ εν διδακτοις πνευματοςπνευματικοις πνευματικα συνκρινοντες14ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τατου πνευματος του θεου μωρια γαραυτω εστιν και ου δυναται γνωναιοτι πνευματικως ανακρινεται 15ο δεπνευματικος ανακρινει παντα αυτος δευπ ουδενος ανακρινεται 16 τις γαρ εγνωνουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημειςδε νουν χριστου εχομεν

31καγω αδελφοι ουκ ηδυνηθηνλαλησαι υμιν ως πνευματικοις αλλ

ως σαρκινοις ως νηπιοις εν χριστω2γαλα υμας εποτισα ου βρωμα ουπωγαρ εδυνασθε αλλ ουδε ετι νυν δυνασθε3 ετι γαρ σαρκικοι εστε οπου γαρ εν υμινζηλος και ερις ουχι σαρκικοι εστε καικατα ανθρωπον περιπατειτε 4οταν γαρλεγη τις εγω μεν ειμι παυλου ετεροςδε εγω απολλω ουκ ανθρωποι εστε 5 τι

1 Korintus 3.6–17 6

ουν εστιν απολλως τι δε εστιν παυλοςδιακονοι δι ων επιστευσατε και εκαστωως ο κυριος εδωκεν 6 εγω εφυτευσααπολλως εποτισεν αλλα ο θεος ηυξανεν7ωστε ουτε ο φυτευων εστιν τι ουτε οποτιζων αλλ ο αυξανων θεος 8ο φυτευωνδε και ο ποτιζων εν εισιν εκαστος δε τονιδιον μισθον λημψεται κατα τον ιδιονκοπον 9θεου γαρ εσμεν συνεργοι θεουγεωργιον θεου οικοδομη εστε 10κατατην χαριν του θεου την δοθεισαν μοι ωςσοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθηκα αλλοςδε εποικοδομει εκαστος δε βλεπετωπως εποικοδομει 11θεμελιον γαρ αλλονουδεις δυναται θειναι παρα τον κειμενονος εστιν ιησους χριστος 12 ει δε τιςεποικοδομει επι τον θεμελιον χρυσιοναργυριον λιθους τιμιους ξυλα χορτονκαλαμην 13 εκαστου το εργον φανερονγενησεται η γαρ ημερα δηλωσει οτι ενπυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργονοποιον εστιν το πυρ αυτο δοκιμασει 14 ειτινος το εργον μενει ο εποικοδομησενμισθον λημψεται 15 ει τινος το εργονκατακαησεται ζημιωθησεται αυτος δεσωθησεται ουτως δε ως δια πυρος 16ουκοιδατε οτι ναος θεου εστε και το πνευματου θεου οικει εν υμιν 17 ει τις τον ναον

1 Korintus 3.18–4.5 7

του θεου φθειρει φθερει τουτον ο θεοςο γαρ ναος του θεου αγιος εστιν οιτινεςεστε υμεις 18μηδεις εαυτον εξαπατατωει τις δοκει σοφος ειναι εν υμιν εν τωαιωνι τουτω μωρος γενεσθω ινα γενηταισοφος 19η γαρ σοφια του κοσμου τουτουμωρια παρα τω θεω εστιν γεγραπταιγαρ ο δρασσομενος τους σοφους εν τηπανουργια αυτων 20και παλιν κυριοςγινωσκει τους διαλογισμους των σοφωνοτι εισιν ματαιοι 21ωστε μηδεις καυχασθωεν ανθρωποις παντα γαρ υμων εστιν22 ειτε παυλος ειτε απολλως ειτε κηφαςειτε κοσμος ειτε ζωη ειτε θανατος ειτεενεστωτα ειτε μελλοντα παντα υμων23υμεις δε χριστου χριστος δε θεου

41ουτως ημας λογιζεσθω ανθρωποςως υπηρετας χριστου και οικονομους

μυστηριων θεου 2ωδε λοιπον ζητειταιεν τοις οικονομοις ινα πιστος τις ευρεθη3 εμοι δε εις ελαχιστον εστιν ινα υφ υμωνανακριθω η υπο ανθρωπινης ημεραςαλλ ουδε εμαυτον ανακρινω 4ουδενγαρ εμαυτω συνοιδα αλλ ουκ εν τουτωδεδικαιωμαι ο δε ανακρινων με κυριοςεστιν 5ωστε μη προ καιρου τι κρινετεεως αν ελθη ο κυριος ος και φωτισει τακρυπτα του σκοτους και φανερωσει τας

1 Korintus 4.6–14 8

βουλας των καρδιων και τοτε ο επαινοςγενησεται εκαστω απο του θεου 6 ταυταδε αδελφοι μετεσχηματισα εις εμαυτονκαι απολλων δι υμας ινα εν ημιν μαθητετο μη υπερ α γεγραπται ινα μη εις υπερτου ενος φυσιουσθε κατα του ετερου7 τις γαρ σε διακρινει τι δε εχεις ο ουκελαβες ει δε και ελαβες τι καυχασαι ωςμη λαβων 8ηδη κεκορεσμενοι εστε ηδηεπλουτησατε χωρις ημων εβασιλευσατεκαι οφελον γε εβασιλευσατε ινα καιημεις υμιν συμβασιλευσωμεν 9δοκωγαρ ο θεος ημας τους αποστολουςεσχατους απεδειξεν ως επιθανατιουςοτι θεατρον εγενηθημεν τω κοσμω καιαγγελοις και ανθρωποις 10ημεις μωροιδια χριστον υμεις δε φρονιμοι εν χριστωημεις ασθενεις υμεις δε ισχυροι υμειςενδοξοι ημεις δε ατιμοι 11αχρι της αρτιωρας και πεινωμεν και διψωμεν καιγυμνιτευομεν και κολαφιζομεθα καιαστατουμεν 12και κοπιωμεν εργαζομενοιταις ιδιαις χερσιν λοιδορουμενοιευλογουμεν διωκομενοι ανεχομεθα13δυσφημουμενοι παρακαλουμεν ωςπερικαθαρματα του κοσμου εγενηθημενπαντων περιψημα εως αρτι 14ουκεντρεπων υμας γραφω ταυτα αλλ ως

1 Korintus 4.15–5.4 9

τεκνα μου αγαπητα νουθετων 15 εαν γαρμυριους παιδαγωγους εχητε εν χριστωαλλ ου πολλους πατερας εν γαρ χριστωιησου δια του ευαγγελιου εγω υμαςεγεννησα 16παρακαλω ουν υμας μιμηταιμου γινεσθε 17δια τουτο επεμψα υμιντιμοθεον ος εστιν μου τεκνον αγαπητονκαι πιστον εν κυριω ος υμας αναμνησειτας οδους μου τας εν χριστω ιησουκαθως πανταχου εν παση εκκλησιαδιδασκω 18ως μη ερχομενου δε μου προςυμας εφυσιωθησαν τινες 19 ελευσομαιδε ταχεως προς υμας εαν ο κυριοςθεληση και γνωσομαι ου τον λογον τωνπεφυσιωμενων αλλα την δυναμιν 20ουγαρ εν λογω η βασιλεια του θεου αλλ ενδυναμει 21 τι θελετε εν ραβδω ελθω προςυμας η εν αγαπη πνευματι τε πραυτητος

51ολως ακουεται εν υμιν πορνεια καιτοιαυτη πορνεια ητις ουδε εν τοις

εθνεσιν ωστε γυναικα τινα του πατροςεχειν 2και υμεις πεφυσιωμενοι εστε καιουχι μαλλον επενθησατε ινα αρθη εκμεσου υμων ο το εργον τουτο πραξας3 εγω μεν γαρ απων τω σωματι παρωνδε τω πνευματι ηδη κεκρικα ως παρωντον ουτως τουτο κατεργασαμενον 4 εν τωονοματι του κυριου ιησου συναχθεντων

1 Korintus 5.5–6.2 10

υμων και του εμου πνευματος συντη δυναμει του κυριου ημων ιησου5παραδουναι τον τοιουτον τω σαταναεις ολεθρον της σαρκος ινα το πνευμασωθη εν τη ημερα του κυριου ιησου6ου καλον το καυχημα υμων ουκ οιδατεοτι μικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι7 εκκαθαρατε την παλαιαν ζυμην ινα ητενεον φυραμα καθως εστε αζυμοι και γαρτο πασχα ημων ετυθη χριστος 8ωστεεορταζωμεν μη εν ζυμη παλαια μηδε ενζυμη κακιας και πονηριας αλλ εν αζυμοιςειλικρινιας και αληθειας 9 εγραψα υμιν εντη επιστολη μη συναναμιγνυσθαι πορνοις10ου παντως τοις πορνοις του κοσμουτουτου η τοις πλεονεκταις και αρπαξιν ηειδωλολατραις επει ωφειλετε αρα εκ τουκοσμου εξελθειν 11νυν δε εγραψα υμινμη συναναμιγνυσθαι εαν τις αδελφοςονομαζομενος η πορνος η πλεονεκτης ηειδωλολατρης η λοιδορος η μεθυσος ηαρπαξ τω τοιουτω μηδε συνεσθιειν 12 τιγαρ μοι τους εξω κρινειν ουχι τους εσωυμεις κρινετε 13 τους δε εξω ο θεος κρινειεξαρατε τον πονηρον εξ υμων αυτων

61 τολμα τις υμων πραγμα εχων προςτον ετερον κρινεσθαι επι των αδικων

και ουχι επι των αγιων 2η ουκ οιδατε

1 Korintus 6.3–12 11

οτι οι αγιοι τον κοσμον κρινουσιν καιει εν υμιν κρινεται ο κοσμος αναξιοιεστε κριτηριων ελαχιστων 3ουκ οιδατεοτι αγγελους κρινουμεν μητιγε βιωτικα4βιωτικα μεν ουν κριτηρια εαν εχητετους εξουθενημενους εν τη εκκλησιατουτους καθιζετε 5προς εντροπην υμινλεγω ουτως ουκ ενι εν υμιν ουδεις σοφοςος δυνησεται διακριναι ανα μεσον τουαδελφου αυτου 6αλλα αδελφος μετααδελφου κρινεται και τουτο επι απιστων7ηδη μεν ολως ηττημα υμιν εστιν οτικριματα εχετε μεθ εαυτων διατι ουχιμαλλον αδικεισθε διατι ουχι μαλλοναποστερεισθε 8αλλα υμεις αδικειτε καιαποστερειτε και τουτο αδελφους 9ηουκ οιδατε οτι αδικοι θεου βασιλειαν ουκληρονομησουσιν μη πλανασθε ουτεπορνοι ουτε ειδωλολατραι ουτε μοιχοιουτε μαλακοι ουτε αρσενοκοιται 10ουτεκλεπται ουτε πλεονεκται ου μεθυσοι ουλοιδοροι ουχ αρπαγες βασιλειαν θεουκληρονομησουσιν 11και ταυτα τινες ητεαλλα απελουσασθε αλλα ηγιασθητε αλλαεδικαιωθητε εν τω ονοματι του κυριουιησου χριστου και εν τω πνευματι τουθεου ημων 12παντα μοι εξεστιν αλλ ουπαντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλ

1 Korintus 6.13–7.3 12

ουκ εγω εξουσιασθησομαι υπο τινος13 τα βρωματα τη κοιλια και η κοιλια τοιςβρωμασιν ο δε θεος και ταυτην και ταυτακαταργησει το δε σωμα ου τη πορνειααλλα τω κυριω και ο κυριος τω σωματι14ο δε θεος και τον κυριον ηγειρεν καιημας εξεγερει δια της δυναμεως αυτου15ουκ οιδατε οτι τα σωματα υμων μεληχριστου εστιν αρας ουν τα μελη τουχριστου ποιησω πορνης μελη μη γενοιτο16η ουκ οιδατε οτι ο κολλωμενος τηπορνη εν σωμα εστιν εσονται γαρ φησινοι δυο εις σαρκα μιαν 17ο δε κολλωμενοςτω κυριω εν πνευμα εστιν 18φευγετε τηνπορνειαν παν αμαρτημα ο εαν ποιησηανθρωπος εκτος του σωματος εστιν ο δεπορνευων εις το ιδιον σωμα αμαρτανει19η ουκ οιδατε οτι το σωμα υμων ναοςτου εν υμιν αγιου πνευματος εστιν ουεχετε απο θεου και ουκ εστε εαυτων20ηγορασθητε γαρ τιμης δοξασατε δητον θεον εν τω σωματι υμων

71περι δε ων εγραψατε καλονανθρωπω γυναικος μη απτεσθαι 2δια

δε τας πορνειας εκαστος την εαυτουγυναικα εχετω και εκαστη τον ιδιονανδρα εχετω 3 τη γυναικι ο ανηρ τηνοφειλην αποδιδοτω ομοιως δε και η γυνη

1 Korintus 7.4–14 13

τω ανδρι 4η γυνη του ιδιου σωματος ουκεξουσιαζει αλλα ο ανηρ ομοιως δε και οανηρ του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζειαλλα η γυνη 5μη αποστερειτε αλληλουςει μητι αν εκ συμφωνου προς καιρον ινασχολασητε τη προσευχη και παλιν επι τοαυτο ητε ινα μη πειραζη υμας ο σαταναςδια την ακρασιαν υμων 6 τουτο δε λεγωκατα συγγνωμην ου κατ επιταγην 7θελωδε παντας ανθρωπους ειναι ως καιεμαυτον αλλα εκαστος ιδιον εχει χαρισμαεκ θεου ο μεν ουτως ο δε ουτως 8λεγωδε τοις αγαμοις και ταις χηραις καλοναυτοις εαν μεινωσιν ως καγω 9 ει δε ουκεγκρατευονται γαμησατωσαν κρειττονγαρ εστιν γαμειν η πυρουσθαι 10 τοιςδε γεγαμηκοσιν παραγγελλω ουκ εγωαλλα ο κυριος γυναικα απο ανδρος μηχωρισθηναι 11 εαν δε και χωρισθη μενετωαγαμος η τω ανδρι καταλλαγητω καιανδρα γυναικα μη αφιεναι 12 τοις δελοιποις λεγω εγω ουχ ο κυριος ει τιςαδελφος γυναικα εχει απιστον και αυτησυνευδοκει οικειν μετ αυτου μη αφιετωαυτην 13και γυνη ητις ει τις εχει ανδρααπιστον και ουτος συνευδοκει οικειν μεταυτης μη αφιετω τον ανδρα 14ηγιασταιγαρ ο ανηρ ο απιστος εν τη γυναικι και

1 Korintus 7.15–26 14

ηγιασται η γυνη η απιστος εν τω αδελφωεπει αρα τα τεκνα υμων ακαθαρτα εστιννυν δε αγια εστιν 15 ει δε ο απιστοςχωριζεται χωριζεσθω ου δεδουλωται οαδελφος η η αδελφη εν τοις τοιουτοιςεν δε ειρηνη κεκληκεν υμας ο θεος 16 τιγαρ οιδας γυναι ει τον ανδρα σωσεις η τιοιδας ανερ ει την γυναικα σωσεις 17 ει μηεκαστω ως μεμερικεν ο κυριος εκαστονως κεκληκεν ο θεος ουτως περιπατειτωκαι ουτως εν ταις εκκλησιαις πασαιςδιατασσομαι 18περιτετμημενος τις εκληθημη επισπασθω εν ακροβυστια κεκληταιτις μη περιτεμνεσθω 19η περιτομη ουδενεστιν και η ακροβυστια ουδεν εστιν αλλατηρησις εντολων θεου 20 εκαστος εντη κλησει η εκληθη εν ταυτη μενετω21δουλος εκληθης μη σοι μελετω αλλ εικαι δυνασαι ελευθερος γενεσθαι μαλλονχρησαι 22ο γαρ εν κυριω κληθεις δουλοςαπελευθερος κυριου εστιν ομοιως οελευθερος κληθεις δουλος εστιν χριστου23 τιμης ηγορασθητε μη γινεσθε δουλοιανθρωπων 24 εκαστος εν ω εκληθηαδελφοι εν τουτω μενετω παρα θεω25περι δε των παρθενων επιταγην κυριουουκ εχω γνωμην δε διδωμι ως ηλεημενοςυπο κυριου πιστος ειναι 26νομιζω ουν

1 Korintus 7.27–36 15

τουτο καλον υπαρχειν δια την ενεστωσαναναγκην οτι καλον ανθρωπω το ουτωςειναι 27δεδεσαι γυναικι μη ζητει λυσινλελυσαι απο γυναικος μη ζητει γυναικα28 εαν δε και γαμησης ουχ ημαρτεςκαι εαν γημη η παρθενος ουχ ημαρτενθλιψιν δε τη σαρκι εξουσιν οι τοιουτοιεγω δε υμων φειδομαι 29 τουτο δε φημιαδελφοι ο καιρος συνεσταλμενος εστιντο λοιπον ινα και οι εχοντες γυναικαςως μη εχοντες ωσιν 30και οι κλαιοντεςως μη κλαιοντες και οι χαιροντες ωςμη χαιροντες και οι αγοραζοντες ως μηκατεχοντες 31και οι χρωμενοι τον κοσμονως μη καταχρωμενοι παραγει γαρ τοσχημα του κοσμου τουτου 32θελω δευμας αμεριμνους ειναι ο αγαμος μεριμνατα του κυριου πως αρεση τω κυριω 33οδε γαμησας μεριμνα τα του κοσμου πωςαρεση τη γυναικι 34και μεμερισται και ηγυνη και η παρθενος η αγαμος μεριμνα τατου κυριου ινα η αγια και τω σωματι καιτω πνευματι η δε γαμησασα μεριμνα τατου κοσμου πως αρεση τω ανδρι 35 τουτοδε προς το υμων αυτων συμφορον λεγωουχ ινα βροχον υμιν επιβαλω αλλα προςτο ευσχημον και ευπαρεδρον τω κυριωαπερισπαστως 36 ει δε τις ασχημονειν

1 Korintus 7.37–8.6 16

επι την παρθενον αυτου νομιζει εαν ηυπερακμος και ουτως οφειλει γινεσθαι οθελει ποιειτω ουχ αμαρτανει γαμειτωσαν37ος δε εστηκεν εν τη καρδια αυτουεδραιος μη εχων αναγκην εξουσιαν δεεχει περι του ιδιου θεληματος και τουτοκεκρικεν εν τη ιδια καρδια τηρειν τηνεαυτου παρθενον καλως ποιησει 38ωστεκαι ο γαμιζων την εαυτου παρθενονκαλως ποιει και ο μη γαμιζων κρεισσονποιησει 39γυνη δεδεται εφ οσον χρονονζη ο ανηρ αυτης εαν δε κοιμηθη ο ανηρελευθερα εστιν ω θελει γαμηθηναι μονονεν κυριω 40μακαριωτερα δε εστιν εανουτως μεινη κατα την εμην γνωμην δοκωδε καγω πνευμα θεου εχειν

81περι δε των ειδωλοθυτων οιδαμενοτι παντες γνωσιν εχομεν η γνωσις

φυσιοι η δε αγαπη οικοδομει 2 ει τιςδοκει εγνωκεναι τι ουπω εγνω καθως δειγνωναι 3 ει δε τις αγαπα τον θεον ουτοςεγνωσται υπ αυτου 4περι της βρωσεωςουν των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι ουδενειδωλον εν κοσμω και οτι ουδεις θεοςει μη εις 5και γαρ ειπερ εισιν λεγομενοιθεοι ειτε εν ουρανω ειτε επι γης ωσπερεισιν θεοι πολλοι και κυριοι πολλοι 6αλλημιν εις θεος ο πατηρ εξ ου τα παντα

1 Korintus 8.7–9.2 17

και ημεις εις αυτον και εις κυριος ιησουςχριστος δι ου τα παντα και ημεις δι αυτου7αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις τινες δετη συνηθεια εως αρτι του ειδωλου ωςειδωλοθυτον εσθιουσιν και η συνειδησιςαυτων ασθενης ουσα μολυνεται 8βρωμαδε ημας ου παραστησει τω θεω ουτεεαν φαγωμεν περισστεουμεν ουτε εανμη φαγωμεν υστερουμεθα 9βλεπετε δεμηπως η εξουσια υμων αυτη προσκομμαγενηται τοις ασθενεσιν 10 εαν γαρ τιςιδη σε τον εχοντα γνωσιν εν ειδωλιωκατακειμενον ουχι η συνειδησις αυτουασθενους οντος οικοδομηθησεται ειςτο τα ειδωλοθυτα εσθιειν 11απολλυταιγαρ ο ασθενων εν τη ση γνωσει οαδελφος δι ον χριστος απεθανεν 12ουτωςδε αμαρτανοντες εις τους αδελφουςκαι τυπτοντες αυτων την συνειδησινασθενουσαν εις χριστον αμαρτανετε13διοπερ ει βρωμα σκανδαλιζει τοναδελφον μου ου μη φαγω κρεα ειςτον αιωνα ινα μη τον αδελφον μουσκανδαλισω

91ουκ ειμι ελευθερος ουκ ειμιαποστολος ουχι ιησουν τον κυριον

ημων εορακα ου το εργον μου υμεις εστεεν κυριω 2 ει αλλοις ουκ ειμι αποστολος

1 Korintus 9.3–13 18

αλλα γε υμιν ειμι η γαρ σφραγις μου τηςαποστολης υμεις εστε εν κυριω 3η εμηαπολογια τοις εμε ανακρινουσιν εστιναυτη 4μη ουκ εχομεν εξουσιαν φαγειν καιπειν 5μη ουκ εχομεν εξουσιαν αδελφηνγυναικα περιαγειν ως και οι λοιποιαποστολοι και οι αδελφοι του κυριουκαι κηφας 6η μονος εγω και βαρναβαςουκ εχομεν εξουσιαν μη εργαζεσθαι 7 τιςστρατευεται ιδιοις οψωνιοις ποτε τιςφυτευει αμπελωνα και τον καρπον αυτουουκ εσθιει η τις ποιμαινει ποιμνην και εκτου γαλακτος της ποιμνης ουκ εσθιει 8μηκατα ανθρωπον ταυτα λαλω η και ο νομοςταυτα ου λεγει 9 εν γαρ τω μωυσεωςνομω γεγραπται ου κημωσεις βουναλοωντα μη των βοων μελει τω θεω 10ηδι ημας παντως λεγει δι ημας γαρ εγραφηοτι οφειλει επ ελπιδι ο αροτριων αροτριανκαι ο αλοων επ ελπιδι του μετεχειν 11 ειημεις υμιν τα πνευματικα εσπειραμενμεγα ει ημεις υμων τα σαρκικα θερισομεν12 ει αλλοι της υμων εξουσιας μετεχουσινου μαλλον ημεις αλλ ουκ εχρησαμεθατη εξουσια ταυτη αλλα παντα στεγομενινα μη τινα εκκοπην δωμεν τω ευαγγελιωτου χριστου 13ουκ οιδατε οτι οι τα ιεραεργαζομενοι τα εκ του ιερου εσθιουσιν

1 Korintus 9.14–23 19

οι τω θυσιαστηριω παρεδρευοντες τωθυσιαστηριω συμμεριζονται 14ουτως καιο κυριος διεταξεν τοις το ευαγγελιονκαταγγελλουσιν εκ του ευαγγελιου ζην15 εγω δε ου κεχρημαι ουδενι τουτων ουκεγραψα δε ταυτα ινα ουτως γενηται ενεμοι καλον γαρ μοι μαλλον αποθανειν ητο καυχημα μου ουδεις κενωσει 16 εανγαρ ευαγγελιζωμαι ουκ εστιν μοι καυχημααναγκη γαρ μοι επικειται ουαι γαρ μοιεστιν εαν μη ευαγγελιζωμαι 17 ει γαρεκων τουτο πρασσω μισθον εχω ει δεακων οικονομιαν πεπιστευμαι 18 τις ουνμου εστιν ο μισθος ινα ευαγγελιζομενοςαδαπανον θησω το ευαγγελιον εις τομη καταχρησασθαι τη εξουσια μου εντω ευαγγελιω 19 ελευθερος γαρ ων εκπαντων πασιν εμαυτον εδουλωσα ινατους πλειονας κερδησω 20και εγενομηντοις ιουδαιοις ως ιουδαιος ινα ιουδαιουςκερδησω τοις υπο νομον ως υπο νομονμη ων αυτος υπο νομον ινα τους υπονομον κερδησω 21 τοις ανομοις ως ανομοςμη ων ανομος θεου αλλ εννομος χριστουινα κερδανω τους ανομους 22 εγενομηντοις ασθενεσιν ασθενης ινα τους ασθενειςκερδησω τοις πασιν γεγονα παντα ιναπαντως τινας σωσω 23παντα δε ποιω δια

1 Korintus 9.24–10.7 20

το ευαγγελιον ινα συνκοινωνος αυτουγενωμαι 24ουκ οιδατε οτι οι εν σταδιωτρεχοντες παντες μεν τρεχουσιν εις δελαμβανει το βραβειον ουτως τρεχετε ινακαταλαβητε 25πας δε ο αγωνιζομενοςπαντα εγκρατευεται εκεινοι μεν ουν ιναφθαρτον στεφανον λαβωσιν ημεις δεαφθαρτον 26 εγω τοινυν ουτως τρεχω ωςουκ αδηλως ουτως πυκτευω ως ουκ αεραδερων 27αλλα υπωπιαζω μου το σωμακαι δουλαγωγω μηπως αλλοις κηρυξαςαυτος αδοκιμος γενωμαι

101ου θελω γαρ υμας αγνοειναδελφοι οτι οι πατερες ημων

παντες υπο την νεφελην ησαν και παντεςδια της θαλασσης διηλθον 2και παντες ειςτον μωυσην εβαπτισθησαν εν τη νεφεληκαι εν τη θαλασση 3και παντες το αυτοπνευματικον βρωμα εφαγον 4και παντεςτο αυτο πνευματικον επιον πομα επινονγαρ εκ πνευματικης ακολουθουσηςπετρας η πετρα δε ην ο χριστος 5αλλ ουκεν τοις πλειοσιν αυτων ευδοκησεν ο θεοςκατεστρωθησαν γαρ εν τη ερημω 6 ταυταδε τυποι ημων εγενηθησαν εις το μη ειναιημας επιθυμητας κακων καθως κακεινοιεπεθυμησαν 7μηδε ειδωλολατραι γινεσθεκαθως τινες αυτων ωσπερ γεγραπται

1 Korintus 10.8–18 21

εκαθισεν ο λαος φαγειν και πειν καιανεστησαν παιζειν 8μηδε πορνευωμενκαθως τινες αυτων επορνευσαν καιεπεσαν μια ημερα εικοσιτρεις χιλιαδες9μηδε εκπειραζωμεν τον κυριον καθωςτινες αυτων εξεπειρασαν και υπο τωνοφεων απωλλυντο 10μηδε γογγυζετεκαθαπερ τινες αυτων εγογγυσαν καιαπωλοντο υπο του ολοθρευτου 11 ταυταδε τυπικως συνεβαινεν εκεινοις εγραφηδε προς νουθεσιαν ημων εις ους τατελη των αιωνων κατηντηκεν 12ωστεο δοκων εσταναι βλεπετω μη πεση13πειρασμος υμας ουκ ειληφεν ει μηανθρωπινος πιστος δε ο θεος ος ουκεασει υμας πειρασθηναι υπερ ο δυνασθεαλλα ποιησει συν τω πειρασμω καιτην εκβασιν του δυνασθαι υπενεγκειν14διοπερ αγαπητοι μου φευγετε απο τηςειδωλολατρειας 15ως φρονιμοις λεγωκρινατε υμεις ο φημι 16 το ποτηριον τηςευλογιας ο ευλογουμεν ουχι κοινωνιατου αιματος του χριστου εστιν τον αρτονον κλωμεν ουχι κοινωνια του σωματοςτου χριστου εστιν 17οτι εις αρτος ενσωμα οι πολλοι εσμεν οι γαρ παντες εκτου ενος αρτου μετεχομεν 18βλεπετε τονισραηλ κατα σαρκα ουχ οι εσθιοντες τας

1 Korintus 10.19–31 22

θυσιας κοινωνοι του θυσιαστηριου εισιν19 τι ουν φημι οτι ειδωλοθυτον τι εστιν ηοτι ειδωλον τι εστιν 20αλλ οτι α θυουσινδαιμονιοις και ου θεω θυουσιν ου θελω δευμας κοινωνους των δαιμονιων γινεσθαι21ου δυνασθε ποτηριον κυριου πινεινκαι ποτηριον δαιμονιων ου δυνασθετραπεζης κυριου μετεχειν και τραπεζηςδαιμονιων 22η παραζηλουμεν τον κυριονμη ισχυροτεροι αυτου εσμεν 23πανταεξεστιν αλλ ου παντα συμφερει πανταεξεστιν αλλ ου παντα οικοδομει 24μηδειςτο εαυτου ζητειτω αλλα το του ετερου25παν το εν μακελλω πωλουμενονεσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια τηνσυνειδησιν 26 του κυριου γαρ η γη καιτο πληρωμα αυτης 27 ει τις καλει υμαςτων απιστων και θελετε πορευεσθαι παντο παρατιθεμενον υμιν εσθιετε μηδενανακρινοντες δια την συνειδησιν 28 εανδε τις υμιν ειπη τουτο ιεροθυτον εστιν μηεσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και τηνσυνειδησιν 29συνειδησιν δε λεγω ουχιτην εαυτου αλλα την του ετερου ινατιγαρ η ελευθερια μου κρινεται υπο αλληςσυνειδησεως 30 ει εγω χαριτι μετεχω τιβλασφημουμαι υπερ ου εγω ευχαριστω31 ειτε ουν εσθιετε ειτε πινετε ειτε τι

1 Korintus 10.32–11.9 23

ποιειτε παντα εις δοξαν θεου ποιειτε32απροσκοποι και ιουδαιοις γινεσθεκαι ελλησιν και τη εκκλησια του θεου33καθως καγω παντα πασιν αρεσκω μηζητων το εμαυτου συμφορον αλλα τοτων πολλων ινα σωθωσιν

111μιμηται μου γινεσθε καθως καγωχριστου 2 επαινω δε υμας οτι παντα

μου μεμνησθε και καθως παρεδωκα υμιντας παραδοσεις κατεχετε 3θελω δε υμαςειδεναι οτι παντος ανδρος η κεφαλη οχριστος εστιν κεφαλη δε γυναικος ο ανηρκεφαλη δε του χριστου ο θεος 4πας ανηρπροσευχομενος η προφητευων κατακεφαλης εχων καταισχυνει την κεφαληναυτου 5πασα δε γυνη προσευχομενη ηπροφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαληκαταισχυνει την κεφαλην αυτης εν γαρεστιν και το αυτο τη εξυρημενη 6 ει γαρου κατακαλυπτεται γυνη και κειρασθωει δε αισχρον γυναικι το κειρασθαι ηξυρασθαι κατακαλυπτεσθω 7ανηρ μενγαρ ουκ οφειλει κατακαλυπτεσθαι τηνκεφαλην εικων και δοξα θεου υπαρχωνη γυνη δε δοξα ανδρος εστιν 8ου γαρεστιν ανηρ εκ γυναικος αλλα γυνη εξανδρος 9και γαρ ουκ εκτισθη ανηρ διατην γυναικα αλλα γυνη δια τον ανδρα

1 Korintus 11.10–22 2410δια τουτο οφειλει η γυνη εξουσιανεχειν επι της κεφαλης δια τους αγγελους11πλην ουτε γυνη χωρις ανδρος ουτεανηρ χωρις γυναικος εν κυριω 12ωσπεργαρ η γυνη εκ του ανδρος ουτως καιο ανηρ δια της γυναικος τα δε πανταεκ του θεου 13 εν υμιν αυτοις κρινατεπρεπον εστιν γυναικα ακατακαλυπτοντω θεω προσευχεσθαι 14ουδε η φυσιςαυτη διδασκει υμας οτι ανηρ μεν εανκομα ατιμια αυτω εστιν 15γυνη δε εανκομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντιπεριβολαιου δεδοται αυτη 16 ει δε τιςδοκει φιλονεικος ειναι ημεις τοιαυτηνσυνηθειαν ουκ εχομεν ουδε αι εκκλησιαιτου θεου 17 τουτο δε παραγγελλων ουκεπαινω οτι ουκ εις το κρεισσον αλλα ειςτο ησσον συνερχεσθε 18πρωτον μενγαρ συνερχομενων υμων εν εκκλησιαακουω σχισματα εν υμιν υπαρχειν καιμερος τι πιστευω 19δει γαρ και αιρεσειςεν υμιν ειναι ινα οι δοκιμοι φανεροιγενωνται εν υμιν 20συνερχομενων ουνυμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακονδειπνον φαγειν 21 εκαστος γαρ το ιδιονδειπνον προλαμβανει εν τω φαγειν και οςμεν πεινα ος δε μεθυει 22μη γαρ οικιαςουκ εχετε εις το εσθιειν και πινειν η της

1 Korintus 11.23–32 25

εκκλησιας του θεου καταφρονειτε καικαταισχυνετε τους μη εχοντας τι ειπωυμιν επαινεσω υμας εν τουτω ουκ επαινω23 εγω γαρ παρελαβον απο του κυριου οκαι παρεδωκα υμιν οτι ο κυριος ιησουςεν τη νυκτι η παρεδιδετο ελαβεν αρτον24και ευχαριστησας εκλασεν και ειπεντουτο μου εστιν το σωμα το υπερ υμωντουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν25ωσαυτως και το ποτηριον μετα τοδειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον ηκαινη διαθηκη εστιν εν τω εμω αιματιτουτο ποιειτε οσακις εαν πινητε εις τηνεμην αναμνησιν 26οσακις γαρ εαν εσθιητετον αρτον τουτον και το ποτηριον πινητετον θανατον του κυριου καταγγελλετεαχρι ου ελθη 27ωστε ος αν εσθιη τοναρτον η πινη το ποτηριον του κυριουαναξιως ενοχος εσται του σωματος καιτου αιματος του κυριου 28δοκιμαζετωδε ανθρωπος εαυτον και ουτως εκ τουαρτου εσθιετω και εκ του ποτηριουπινετω 29ο γαρ εσθιων και πινων κριμαεαυτω εσθιει και πινει μη διακρινωντο σωμα 30δια τουτο εν υμιν πολλοιασθενεις και αρρωστοι και κοιμωνταιικανοι 31 ει δε εαυτους διεκρινομεν ουκαν εκρινομεθα 32κρινομενοι δε υπο

1 Korintus 11.33–12.10 26

του κυριου παιδευομεθα ινα μη συν τωκοσμω κατακριθωμεν 33ωστε αδελφοιμου συνερχομενοι εις το φαγειν αλληλουςεκδεχεσθε 34 ει τις πεινα εν οικω εσθιετωινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπαως αν ελθω διαταξομαι

121περι δε των πνευματικωναδελφοι ου θελω υμας αγνοειν

2οιδατε οτι οτε εθνη ητε προς τα ειδωλατα αφωνα ως αν ηγεσθε απαγομενοι 3διογνωριζω υμιν οτι ουδεις εν πνευματιθεου λαλων λεγει αναθεμα ιησους καιουδεις δυναται ειπειν κυριος ιησουςει μη εν πνευματι αγιω 4διαιρεσεις δεχαρισματων εισιν το δε αυτο πνευμα 5καιδιαιρεσεις διακονιων εισιν και ο αυτοςκυριος 6και διαιρεσεις ενεργηματων εισινο δε αυτος θεος ο ενεργων τα παντα ενπασιν 7 εκαστω δε διδοται η φανερωσιςτου πνευματος προς το συμφερον 8ωμεν γαρ δια του πνευματος διδοται λογοςσοφιας αλλω δε λογος γνωσεως κατα τοαυτο πνευμα 9 ετερω πιστις εν τω αυτωπνευματι αλλω δε χαρισματα ιαματων εντω ενι πνευματι 10αλλω δε ενεργηματαδυναμεων αλλω δε προφητεια αλλωδε διακρισις πνευματων ετερω γενηγλωσσων αλλω δε ερμηνεια γλωσσων

1 Korintus 12.11–22 2711παντα δε ταυτα ενεργει το εν και τοαυτο πνευμα διαιρουν ιδια εκαστω καθωςβουλεται 12καθαπερ γαρ το σωμα ενεστιν και μελη πολλα εχει παντα δε ταμελη του σωματος πολλα οντα εν εστινσωμα ουτως και ο χριστος 13και γαρ ενενι πνευματι ημεις παντες εις εν σωμαεβαπτισθημεν ειτε ιουδαιοι ειτε ελληνεςειτε δουλοι ειτε ελευθεροι και παντεςεν πνευμα εποτισθημεν 14και γαρ τοσωμα ουκ εστιν εν μελος αλλα πολλα15 εαν ειπη ο πους οτι ουκ ειμι χειρ ουκειμι εκ του σωματος ου παρα τουτο ουκεστιν εκ του σωματος 16και εαν ειπητο ους οτι ουκ ειμι οφθαλμος ουκ ειμιεκ του σωματος ου παρα τουτο ουκεστιν εκ του σωματος 17 ει ολον το σωμαοφθαλμος που η ακοη ει ολον ακοη πουη οσφρησις 18νυνι δε ο θεος εθετο ταμελη εν εκαστον αυτων εν τω σωματικαθως ηθελησεν 19 ει δε ην τα πανταεν μελος που το σωμα 20νυν δε πολλαμεν μελη εν δε σωμα 21ου δυναται δεο οφθαλμος ειπειν τη χειρι χρειαν σουουκ εχω η παλιν η κεφαλη τοις ποσινχρειαν υμων ουκ εχω 22αλλα πολλωμαλλον τα δοκουντα μελη του σωματοςασθενεστερα υπαρχειν αναγκαια εστιν

1 Korintus 12.23–13.1 2823και α δοκουμεν ατιμοτερα ειναι τουσωματος τουτοις τιμην περισσοτερανπεριτιθεμεν και τα ασχημονα ημωνευσχημοσυνην περισσοτεραν εχει 24 ταδε ευσχημονα ημων ου χρειαν εχειαλλα ο θεος συνεκερασεν το σωμα τωυστερουμενω περισσοτεραν δους τιμην25 ινα μη η σχισματα εν τω σωματι αλλατο αυτο υπερ αλληλων μεριμνωσιντα μελη 26και ειτε πασχει εν μελοςσυνπασχει παντα τα μελη ειτε δοξαζεταιμελος συνχαιρει παντα τα μελη 27υμειςδε εστε σωμα χριστου και μελη εκμερους 28και ους μεν εθετο ο θεος εν τηεκκλησια πρωτον αποστολους δευτερονπροφητας τριτον διδασκαλους επειταδυναμεις επειτα χαρισματα ιαματωναντιλημψεις κυβερνησεις γενη γλωσσων29μη παντες αποστολοι μη παντεςπροφηται μη παντες διδασκαλοι μηπαντες δυναμεις 30μη παντες χαρισματαεχουσιν ιαματων μη παντες γλωσσαιςλαλουσιν μη παντες διερμηνευουσιν31 ζηλουτε δε τα χαρισματα τα μειζονα καιετι καθ υπερβολην οδον υμιν δεικνυμι

131 εαν ταις γλωσσαις τωνανθρωπων λαλω και των αγγελων

αγαπην δε μη εχω γεγονα χαλκος ηχων

1 Korintus 13.2–12 29

η κυμβαλον αλαλαζον 2και εαν εχωπροφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντακαι πασαν την γνωσιν και εαν εχω πασαντην πιστιν ωστε ορη μεθισταναι αγαπηνδε μη εχω ουθεν ειμι 3και ψωμισω παντατα υπαρχοντα μου και εαν παραδω τοσωμα μου ινα καυχθσωμαι αγαπην δεμη εχω ουθεν ωφελουμαι 4η αγαπημακροθυμει χρηστευεται η αγαπη ουζηλοι η αγαπη ου περπερευεται ουφυσιουται 5ουκ ασχημονει ου ζητει ταεαυτης ου παροξυνεται ου λογιζεταιτο κακον 6ου χαιρει επι τη αδικιασυνχαιρει δε τη αληθεια 7παντα στεγειπαντα πιστευει παντα ελπιζει πανταυπομενει 8η αγαπη ουδεποτε πιπτειειτε δε προφητειαι καταργηθησονταιειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσιςκαταργηθησεται 9 εκ μερους γαργινωσκομεν και εκ μερους προφητευομεν10οταν δε ελθη το τελειον το εκ μερουςκαταργηθησεται 11οτε ημην νηπιοςελαλουν ως νηπιος εφρονουν ως νηπιοςελογιζομην ως νηπιος οτε γεγονα ανηρκατηργηκα τα του νηπιου 12βλεπομενγαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δεπροσωπον προς προσωπον αρτι γινωσκωεκ μερους τοτε δε επιγνωσομαι καθως και

1 Korintus 13.13–14.9 30

επεγνωσθην 13νυνι δε μενει πιστις ελπιςαγαπη τα τρια ταυτα μειζων δε τουτων ηαγαπη

141διωκετε την αγαπην ζηλουτεδε τα πνευματικα μαλλον δε ινα

προφητευητε 2ο γαρ λαλων γλωσση ουκανθρωποις λαλει αλλα θεω ουδεις γαρακουει πνευματι δε λαλει μυστηρια 3ο δεπροφητευων ανθρωποις λαλει οικοδομηνκαι παρακλησιν και παραμυθιαν 4ολαλων γλωσση εαυτον οικοδομει οδε προφητευων εκκλησιαν οικοδομει5θελω δε παντας υμας λαλειν γλωσσαιςμαλλον δε ινα προφητευητε μειζων δεο προφητευων η ο λαλων γλωσσαιςεκτος ει μη διερμηνευη ινα η εκκλησιαοικοδομην λαβη 6νυν δε αδελφοι εανελθω προς υμας γλωσσαις λαλων τιυμας ωφελησω εαν μη υμιν λαλησωη εν αποκαλυψει η εν γνωσει η ενπροφητεια η διδαχη 7ομως τα αψυχαφωνην διδοντα ειτε αυλος ειτε κιθαραεαν διαστολην τοις φθογγοις μη δωπως γνωσθησεται το αυλουμενον η τοκιθαριζομενον 8και γαρ εαν αδηλονσαλπιγξ φωνην δω τις παρασκευασεταιεις πολεμον 9ουτως και υμεις δια τηςγλωσσης εαν μη ευσημον λογον δωτε

1 Korintus 14.10–21 31

πως γνωσθησεται το λαλουμενον εσεσθεγαρ εις αερα λαλουντες 10 τοσαυτα ειτυχοι γενη φωνων εισιν εν κοσμω καιουδεν αφωνον 11 εαν ουν μη ειδω τηνδυναμιν της φωνης εσομαι τω λαλουντιβαρβαρος και ο λαλων εν εμοι βαρβαρος12ουτως και υμεις επει ζηλωται εστεπνευματων προς την οικοδομην τηςεκκλησιας ζητειτε ινα περισσευητε 13διοο λαλων γλωσση προσευχεσθω ιναδιερμηνευη 14 εαν γαρ προσευχωμαιγλωσση το πνευμα μου προσευχεται ο δενους μου ακαρπος εστιν 15 τι ουν εστινπροσευξομαι τω πνευματι προσευξομαιδε και τω νοι ψαλω τω πνευματι ψαλω δεκαι τω νοι 16 επει εαν ευλογης πνευματιο αναπληρων τον τοπον του ιδιωτουπως ερει το αμην επι τη ση ευχαριστιαεπειδη τι λεγεις ουκ οιδεν 17συ μενγαρ καλως ευχαριστεις αλλ ο ετεροςουκ οικοδομειται 18 ευχαριστω τω θεωπαντων υμων μαλλον γλωσση λαλω19αλλα εν εκκλησια θελω πεντε λογουςτω νοι μου λαλησαι ινα και αλλουςκατηχησω η μυριους λογους εν γλωσση20αδελφοι μη παιδια γινεσθε ταις φρεσιναλλα τη κακια νηπιαζετε ταις δε φρεσιντελειοι γινεσθε 21 εν τω νομω γεγραπται

1 Korintus 14.22–30 32

οτι εν ετερογλωσσοις και εν χειλεσινετερων λαλησω τω λαω τουτω και ουδουτως εισακουσονται μου λεγει κυριος22ωστε αι γλωσσαι εις σημειον εισινου τοις πιστευουσιν αλλα τοις απιστοιςη δε προφητεια ου τοις απιστοις αλλατοις πιστευουσιν 23 εαν ουν συνελθη ηεκκλησια ολη επι το αυτο και παντεςλαλωσιν γλωσσαις εισελθωσιν δε ιδιωταιη απιστοι ουκ ερουσιν οτι μαινεσθε24 εαν δε παντες προφητευωσιν εισελθηδε τις απιστος η ιδιωτης ελεγχεται υποπαντων ανακρινεται υπο παντων 25 τακρυπτα της καρδιας αυτου φανεραγινεται και ουτως πεσων επι προσωπονπροσκυνησει τω θεω απαγγελλων οτιοντως θεος εν υμιν εστιν 26 τι ουν εστιναδελφοι οταν συνερχησθε εκαστοςψαλμον εχει διδαχην εχει αποκαλυψινεχει γλωσσαν εχει ερμηνειαν εχει πανταπρος οικοδομην γινεσθω 27 ειτε γλωσσητις λαλει κατα δυο η το πλειστον τρειςκαι ανα μερος και εις διερμηνευετω28 εαν δε μη η διερμηνευτης σιγατω ενεκκλησια εαυτω δε λαλειτω και τω θεω29προφηται δε δυο η τρεις λαλειτωσανκαι οι αλλοι διακρινετωσαν 30 εαν δεαλλω αποκαλυφθη καθημενω ο πρωτος

1 Korintus 14.31–15.3 33

σιγατω 31δυνασθε γαρ καθ ενα παντεςπροφητευειν ινα παντες μανθανωσιν καιπαντες παρακαλωνται 32και πνευματαπροφητων προφηταις υποτασσεται 33ουγαρ εστιν ακαταστασιας ο θεος αλλαειρηνης ως εν πασαις ταις εκκλησιαις τωναγιων 34αι γυναικες εν ταις εκκλησιαιςσιγατωσαν ου γαρ επιτρεπεται αυταιςλαλειν αλλα υποτασσεσθωσαν καθωςκαι ο νομος λεγει 35 ει δε τι μαθεινθελουσιν εν οικω τους ιδιους ανδραςεπερωτατωσαν αισχρον γαρ εστιν γυναικιλαλειν εν εκκλησια 36η αφ υμων ο λογοςτου θεου εξηλθεν η εις υμας μονουςκατηντησεν 37 ει τις δοκει προφητης ειναιη πνευματικος επιγινωσκετω α γραφωυμιν οτι κυριου εστιν 38 ει δε τις αγνοειαγνοειται 39ωστε αδελφοι μου ζηλουτετο προφητευειν και το λαλειν μη κωλυετεγλωσσαις 40παντα δε ευσχημονως καικατα ταξιν γινεσθω

151γνωριζω δε υμιν αδελφοι τοευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμιν

ο και παρελαβετε εν ω και εστηκατε 2διου και σωζεσθε τινι λογω ευηγγελισαμηνυμιν ει κατεχετε εκτος ει μη εικηεπιστευσατε 3παρεδωκα γαρ υμιν ενπρωτοις ο και παρελαβον οτι χριστος

1 Korintus 15.4–15 34

απεθανεν υπερ των αμαρτιων ημωνκατα τας γραφας 4και οτι εταφη καιοτι εγηγερται τη ημερα τη τριτη κατατας γραφας 5και οτι ωφθη κηφα επειτατοις δωδεκα 6 επειτα ωφθη επανωπεντακοσιοις αδελφοις εφαπαξ εξ ωνοι πλειονες μενουσιν εως αρτι τινεςδε εκοιμηθησαν 7 επειτα ωφθη ιακωβωεπειτα τοις αποστολοις πασιν 8 εσχατονδε παντων ωσπερει τω εκτρωματι ωφθηκαμοι 9 εγω γαρ ειμι ο ελαχιστος τωναποστολων ος ουκ ειμι ικανος καλεισθαιαποστολος διοτι εδιωξα την εκκλησιαντου θεου 10χαριτι δε θεου ειμι ο ειμικαι η χαρις αυτου η εις εμε ου κενηεγενηθη αλλα περισσοτερον αυτωνπαντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλα ηχαρις του θεου συν εμοι 11 ειτε ουν εγωειτε εκεινοι ουτως κηρυσσομεν και ουτωςεπιστευσατε 12 ει δε χριστος κηρυσσεταιοτι εγηγερται εκ νεκρων πως λεγουσινεν υμιν τινες οτι αναστασις νεκρων ουκεστιν 13 ει δε αναστασις νεκρων ουκεστιν ουδε χριστος εγηγερται 14 ει δεχριστος ουκ εγηγερται κενον αρα και τοκηρυγμα ημων κενη και η πιστις υμων15 ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρεςτου θεου οτι εμαρτυρησαμεν κατα του

1 Korintus 15.16–27 35

θεου οτι ηγειρεν τον χριστον ον ουκηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται16 ει γαρ νεκροι ουκ εγειρονται ουδεχριστος εγηγερται 17 ει δε χριστος ουκεγηγερται ματαια η πιστις υμων ετι εστεεν ταις αμαρτιαις υμων 18αρα και οικοιμηθεντες εν χριστω απωλοντο 19 ειεν τη ζωη ταυτη εν χριστω ηλπικοτεςεσμεν μονον ελεεινοτεροι παντωνανθρωπων εσμεν 20νυνι δε χριστοςεγηγερται εκ νεκρων απαρχη τωνκεκοιμημενων 21 επειδη γαρ δι ανθρωπουθανατος και δι ανθρωπου αναστασιςνεκρων 22ωσπερ γαρ εν τω αδαμ παντεςαποθνησκουσιν ουτως και εν τω χριστωπαντες ζωοποιηθησονται 23 εκαστος δε εντω ιδιω ταγματι απαρχη χριστος επειτα οιτου χριστου εν τη παρουσια αυτου 24 ειτατο τελος οταν παραδιδου την βασιλειαντω θεω και πατρι οταν καταργησηπασαν αρχην και πασαν εξουσιαν καιδυναμιν 25δει γαρ αυτον βασιλευειναχρι ου θη παντας τους εχθρους υποτους ποδας αυτου 26 εσχατος εχθροςκαταργειται ο θανατος 27παντα γαρυπεταξεν υπο τους ποδας αυτου οτανδε ειπη οτι παντα υποτετακται δηλονοτι εκτος του υποταξαντος αυτω τα

1 Korintus 15.28–39 36

παντα 28οταν δε υποταγη αυτω τα παντατοτε και αυτος ο υιος υποταγησεται τωυποταξαντι αυτω τα παντα ινα η ο θεοςτα παντα εν πασιν 29 επει τι ποιησουσιν οιβαπτιζομενοι υπερ των νεκρων ει ολωςνεκροι ουκ εγειρονται τι και βαπτιζονταιυπερ αυτων 30 τι και ημεις κινδυνευομενπασαν ωραν 31καθ ημεραν αποθνησκωνη την υμετεραν καυχησιν αδελφοι ηνεχω εν χριστω ιησου τω κυριω ημων32 ει κατα ανθρωπον εθηριομαχησα ενεφεσω τι μοι το οφελος ει νεκροι ουκεγειρονται φαγωμεν και πιωμεν αυριονγαρ αποθνησκομεν 33μη πλανασθεφθειρουσιν ηθη χρηστα ομιλιαι κακαι34 εκνηψατε δικαιως και μη αμαρτανετεαγνωσιαν γαρ θεου τινες εχουσιν προςεντροπην υμιν λαλω 35αλλα ερει τιςπως εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματιερχονται 36αφρων συ ο σπειρεις ουζωοποιειται εαν μη αποθανη 37και οσπειρεις ου το σωμα το γενησομενονσπειρεις αλλα γυμνον κοκκον ει τυχοισιτου η τινος των λοιπων 38ο δε θεοςδιδωσιν αυτω σωμα καθως ηθελησεν καιεκαστω των σπερματων ιδιον σωμα 39ουπασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μενανθρωπων αλλη δε σαρξ κτηνων αλλη

1 Korintus 15.40–50 37

δε σαρξ πτηνων αλλη δε ιχθυων 40καισωματα επουρανια και σωματα επιγειααλλα ετερα μεν η των επουρανιωνδοξα ετερα δε η των επιγειων 41αλληδοξα ηλιου και αλλη δοξα σεληνηςκαι αλλη δοξα αστερων αστηρ γαραστερος διαφερει εν δοξη 42ουτως καιη αναστασις των νεκρων σπειρεται ενφθορα εγειρεται εν αφθαρσια 43σπειρεταιεν ατιμια εγειρεται εν δοξη σπειρεταιεν ασθενεια εγειρεται εν δυναμει44σπειρεται σωμα ψυχικον εγειρεταισωμα πνευματικον ει εστιν σωμα ψυχικονεστιν και πνευματικον 45ουτως καιγεγραπται εγενετο ο πρωτος ανθρωποςαδαμ εις ψυχην ζωσαν ο εσχατος αδαμεις πνευμα ζωοποιουν 46αλλ ου πρωτοντο πνευματικον αλλα το ψυχικον επειτατο πνευματικον 47ο πρωτος ανθρωποςεκ γης χοικος ο δευτερος ανθρωπος εξουρανου 48οιος ο χοικος τοιουτοι και οιχοικοι και οιος ο επουρανιος τοιουτοι καιοι επουρανιοι 49και καθως εφορεσαμεντην εικονα του χοικου φορεσωμεν καιτην εικονα του επουρανιου 50 τουτο δεφημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειανθεου κληρονομησαι ου δυναται ουδεη φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει

1 Korintus 15.51–16.2 3851 ιδου μυστηριον υμιν λεγω παντες ουκοιμηθησομεθα παντες δε αλλαγησομεθα52 εν ατομω εν ριπη οφθαλμου εν τηεσχατη σαλπιγγι σαλπισει γαρ και οινεκροι εγερθησονται αφθαρτοι και ημειςαλλαγησομεθα 53δει γαρ το φθαρτοντουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και τοθνητον τουτο ενδυσασθαι αθανασιαν54οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυσηταιαφθαρσιαν και το θνητον τουτοενδυσηται αθανασιαν τοτε γενησεταιο λογος ο γεγραμμενος κατεποθη οθανατος εις νικος 55που σου θανατε τονικος που σου θανατε το κεντρον 56 τοδε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δεδυναμις της αμαρτιας ο νομος 57 τω δεθεω χαρις τω διδοντι ημιν το νικος διατου κυριου ημων ιησου χριστου 58ωστεαδελφοι μου αγαπητοι εδραιοι γινεσθεαμετακινητοι περισσευοντες εν τω εργωτου κυριου παντοτε ειδοτες οτι ο κοποςυμων ουκ εστιν κενος εν κυριω

161περι δε της λογιας της ειςτους αγιους ωσπερ διεταξα ταις

εκκλησιαις της γαλατιας ουτως καιυμεις ποιησατε 2κατα μιαν σαββατουεκαστος υμων παρ εαυτω τιθετωθησαυριζων ο τι αν ευοδωται ινα μη

1 Korintus 16.3–14 39

οταν ελθω τοτε λογιαι γινωνται 3οτανδε παραγενωμαι ους εαν δοκιμασητε διεπιστολων τουτους πεμψω απενεγκειντην χαριν υμων εις ιερουσαλημ 4 εαν δεη αξιον του καμε πορευεσθαι συν εμοιπορευσονται 5 ελευσομαι δε προς υμαςοταν μακεδονιαν διελθω μακεδονιανγαρ διερχομαι 6προς υμας δε τυχονπαραμενω η και παραχειμασω ινα υμειςμε προπεμψητε ου εαν πορευωμαι 7ουθελω γαρ υμας αρτι εν παροδω ιδεινελπιζω γαρ χρονον τινα επιμειναι προςυμας εαν ο κυριος επιτρεψη 8 επιμενωδε εν εφεσω εως της πεντηκοστης9θυρα γαρ μοι ανεωγεν μεγαλη καιενεργης και αντικειμενοι πολλοι 10 εανδε ελθη τιμοθεος βλεπετε ινα αφοβωςγενηται προς υμας το γαρ εργον κυριουεργαζεται ως καγω 11μη τις ουν αυτονεξουθενηση προπεμψατε δε αυτον ενειρηνη ινα ελθη προς με εκδεχομαι γαραυτον μετα των αδελφων 12περι δεαπολλω του αδελφου πολλα παρεκαλεσααυτον ινα ελθη προς υμας μετα τωναδελφων και παντως ουκ ην θελημα ινανυν ελθη ελευσεται δε οταν ευκαιρηση13γρηγορειτε στηκετε εν τη πιστειανδριζεσθε κραταιουσθε 14παντα υμων

1 Korintus 16.15–24 40

εν αγαπη γινεσθω 15παρακαλω δε υμαςαδελφοι οιδατε την οικιαν στεφανα οτιεστιν απαρχη της αχαιας και εις διακονιαντοις αγιοις εταξαν εαυτους 16 ινα καιυμεις υποτασσησθε τοις τοιουτοις καιπαντι τω συνεργουντι και κοπιωντι17χαιρω δε επι τη παρουσια στεφανακαι φορτουνατου και αχαικου οτι τουμετερον υστερημα ουτοι ανεπληρωσαν18ανεπαυσαν γαρ το εμον πνευμα και τουμων επιγινωσκετε ουν τους τοιουτους19ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι της ασιαςασπαζεται υμας εν κυριω πολλα ακυλαςκαι πρισκα συν τη κατ οικον αυτωνεκκλησια 20ασπαζονται υμας οι αδελφοιπαντες ασπασασθε αλληλους εν φιληματιαγιω 21ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου22 ει τις ου φιλει τον κυριον ητω αναθεμαμαραν αθα 23η χαρις του κυριου ιησουμεθ υμων 24η αγαπη μου μετα παντωνυμων εν χριστω ιησουωστε αδελφοι μουαγαπητοι εδραιοι γινεσθε αμετακινητοιπερισσευοντες εν τω εργω του κυριουπαντοτε ειδοτες οτι ο κοπος υμων ουκεστιν κενος εν κυριω

2 Korintus

11παυλος αποστολος χριστου ιησουδια θεληματος θεου και τιμοθεος

ο αδελφος τη εκκλησια του θεου τηουση εν κορινθω συν τοις αγιοις πασιντοις ουσιν εν ολη τη αχαια 2χαρις υμινκαι ειρηνη απο θεου πατρος ημων καικυριου ιησου χριστου 3 ευλογητος οθεος και πατηρ του κυριου ημων ιησουχριστου ο πατηρ των οικτιρμων και θεοςπασης παρακλησεως 4ο παρακαλωνημας επι παση τη θλιψει ημων εις τοδυνασθαι ημας παρακαλειν τους ενπαση θλιψει δια της παρακλησεως ηςπαρακαλουμεθα αυτοι υπο του θεου5οτι καθως περισσευει τα παθηματατου χριστου εις ημας ουτως δια τουχριστου περισσευει και η παρακλησιςημων 6 ειτε δε θλιβομεθα υπερ τηςυμων παρακλησεως και σωτηριαςειτε παρακαλουμεθα υπερ της υμωνπαρακλησεως της ενεργουμενης ενυπομονη των αυτων παθηματων ων καιημεις πασχομεν και η ελπις ημων βεβαιαυπερ υμων 7 ειδοτες οτι ως κοινωνοι

2 Korintus 1.8–15 2

εστε των παθηματων ουτως και τηςπαρακλησεως 8ου γαρ θελομεν υμαςαγνοειν αδελφοι υπερ της θλιψεωςημων της γενομενης εν τη ασια οτι καθυπερβολην υπερ δυναμιν εβαρηθημενωστε εξαπορηθηναι ημας και του ζην9αλλα αυτοι εν εαυτοις το αποκριμα τουθανατου εσχηκαμεν ινα μη πεποιθοτεςωμεν εφ εαυτοις αλλ επι τω θεωτω εγειροντι τους νεκρους 10ος εκτηλικουτου θανατου ερρυσατο ημας καιρυσεται εις ον ηλπικαμεν οτι και ετιρυσεται 11συνυπουργουντων και υμωνυπερ ημων τη δεησει ινα εκ πολλωνπροσωπων το εις ημας χαρισμα διαπολλων ευχαριστηθη υπερ ημων 12η γαρκαυχησις ημων αυτη εστιν το μαρτυριοντης συνειδησεως ημων οτι εν αγιοτητι καιειλικρινια του θεου ουκ εν σοφια σαρκικηαλλ εν χαριτι θεου ανεστραφημεν εντω κοσμω περισσοτερως δε προς υμας13ου γαρ αλλα γραφομεν υμιν αλλ ηα αναγινωσκετε η και επιγινωσκετεελπιζω δε οτι εως τελους επιγνωσεσθε14καθως και επεγνωτε ημας απο μερουςοτι καυχημα υμων εσμεν καθαπερ καιυμεις ημων εν τη ημερα του κυριουημων ιησου 15και ταυτη τη πεποιθησει

2 Korintus 1.16–2.2 3

εβουλομην προτερον προς υμας ελθεινινα δευτεραν χαριν σχητε 16και δι υμωνδιελθειν εις μακεδονιαν και παλιν απομακεδονιας ελθειν προς υμας και υφυμων προπεμφθηναι εις την ιουδαιαν17 τουτο ουν βουλομενος μητι αρα τηελαφρια εχρησαμην η α βουλευομαι κατασαρκα βουλευομαι ινα η παρ εμοι το ναιναι και το ου ου 18πιστος δε ο θεος οτι ολογος ημων ο προς υμας ουκ εστιν ναικαι ου 19ο του θεου γαρ υιος χριστοςιησους ο εν υμιν δι ημων κηρυχθεις διεμου και σιλουανου και τιμοθεου ουκεγενετο ναι και ου αλλα ναι εν αυτωγεγονεν 20οσαι γαρ επαγγελιαι θεου εναυτω το ναι διο και δι αυτου το αμην τωθεω προς δοξαν δι ημων 21ο δε βεβαιωνημας συν υμιν εις χριστον και χρισαςημας θεος 22ο και σφραγισαμενος ημαςκαι δους τον αραβωνα του πνευματος ενταις καρδιαις ημων 23 εγω δε μαρτυρατον θεον επικαλουμαι επι την εμην ψυχηνοτι φειδομενος υμων ουκετι ηλθον ειςκορινθον 24ουχ οτι κυριευομεν υμων τηςπιστεως αλλα συνεργοι εσμεν της χαραςυμων τη γαρ πιστει εστηκατε

21 εκρινα δε εμαυτω τουτο το μη παλινεν λυπη προς υμας ελθειν 2 ει γαρ

2 Korintus 2.3–13 4

εγω λυπω υμας και τις ο ευφραινων με ειμη ο λυπουμενος εξ εμου 3και εγραψατουτο αυτο ινα μη ελθων λυπην σχω αφων εδει με χαιρειν πεποιθως επι πανταςυμας οτι η εμη χαρα παντων υμων εστιν4 εκ γαρ πολλης θλιψεως και συνοχηςκαρδιας εγραψα υμιν δια πολλωνδακρυων ουχ ινα λυπηθητε αλλα τηναγαπην ινα γνωτε ην εχω περισσοτερωςεις υμας 5 ει δε τις λελυπηκεν ουκεμε λελυπηκεν αλλα απο μερους ιναμη επιβαρω παντας υμας 6 ικανον τωτοιουτω η επιτιμια αυτη η υπο τωνπλειονων 7ωστε τουναντιον μαλλον υμαςχαρισασθαι και παρακαλεσαι μηπως τηπερισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτος8διο παρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτοναγαπην 9 εις τουτο γαρ και εγραψα ιναγνω την δοκιμην υμων ει εις πανταυπηκοοι εστε 10ω δε τι χαριζεσθε καγωκαι γαρ εγω ο κεχαρισμαι ει τι κεχαρισμαιδι υμας εν προσωπω χριστου 11 ινα μηπλεονεκτηθωμεν υπο του σατανα ου γαραυτου τα νοηματα αγνοουμεν 12 ελθωνδε εις την τρωαδα εις το ευαγγελιον τουχριστου και θυρας μοι ανεωγμενης ενκυριω 13ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματιμου τω μη ευρειν με τιτον τον αδελφον

2 Korintus 2.14–3.5 5

μου αλλα αποταξαμενος αυτοις εξηλθονεις μακεδονιαν 14 τω δε θεω χαρις τωπαντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω χριστωκαι την οσμην της γνωσεως αυτουφανερουντι δι ημων εν παντι τοπω 15οτιχριστου ευωδια εσμεν τω θεω εν τοιςσωζομενοις και εν τοις απολλυμενοις16οις μεν οσμη εκ θανατου εις θανατονοις δε οσμη εκ ζωης εις ζωην και προςταυτα τις ικανος 17ου γαρ εσμεν ως οιπολλοι καπηλευοντες τον λογον του θεουαλλ ως εξ ειλικρινιας αλλ ως εκ θεουκατεναντι θεου εν χριστω λαλουμεν

31αρχομεθα παλιν εαυτουςσυνιστανειν η μη χρηζομεν ως

τινες συστατικων επιστολων προς υμαςη εξ υμων 2η επιστολη ημων υμεις εστεενγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημωνγινωσκομενη και αναγινωσκομενη υποπαντων ανθρωπων 3φανερουμενοι οτιεστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφημων ενγεγραμμενη ου μελανι αλλαπνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξινλιθιναις αλλ εν πλαξιν καρδιαις σαρκιναις4πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν διατου χριστου προς τον θεον 5ουχ οτι αφεαυτων ικανοι εσμεν λογισασθαι τι ως εξεαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου

2 Korintus 3.6–15 66ος και ικανωσεν ημας διακονους καινηςδιαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματοςτο γαρ γραμμα αποκτεννει το δε πνευμαζωοποιει 7 ει δε η διακονια του θανατου ενγραμμασιν εντετυπωμενη λιθοις εγενηθηεν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τουςυιους ισραηλ εις το προσωπον μωυσεωςδια την δοξαν του προσωπου αυτου τηνκαταργουμενην 8πως ουχι μαλλον ηδιακονια του πνευματος εσται εν δοξη 9 ειγαρ τη διακονια της κατακρισεως δοξαπολλω μαλλον περισσευει η διακονιατης δικαιοσυνης δοξη 10και γαρ ουδεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτωτω μερει εινεκεν της υπερβαλλουσηςδοξης 11 ει γαρ το καταργουμενον διαδοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη12 εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολληπαρρησια χρωμεθα 13και ου καθαπερμωυσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπονεαυτου προς το μη ατενισαι τους υιουςισραηλ εις το τελος του καταργουμενου14αλλα επωρωθη τα νοηματα αυτωναχρι γαρ της σημερον ημερας το αυτοκαλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιαςδιαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενονοτι εν χριστω καταργειται 15αλλ εωςσημερον ηνικα αν αναγινωσκηται μωυσης

2 Korintus 3.16–4.6 7

καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται16ηνικα δε εαν επιστρεψη προς κυριονπεριαιρειται το καλυμμα 17ο δε κυριοςτο πνευμα εστιν ου δε το πνευμακυριου ελευθερια 18ημεις δε παντεςανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξανκυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικοναμεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξανκαθαπερ απο κυριου πνευματος

41δια τουτο εχοντες την διακονιανταυτην καθως ηλεηθημεν ουκ

εγκακουμεν 2αλλα απειπαμεθα τακρυπτα της αισχυνης μη περιπατουντεςεν πανουργια μηδε δολουντες τονλογον του θεου αλλα τη φανερωσειτης αληθειας συνισταντες εαυτους προςπασαν συνειδησιν ανθρωπων ενωπιοντου θεου 3 ει δε και εστιν κεκαλυμμενοντο ευαγγελιον ημων εν τοις απολλυμενοιςεστιν κεκαλυμμενον 4 εν οις ο θεος τουαιωνος τουτου ετυφλωσεν τα νοηματατων απιστων εις το μη αυγασαι τονφωτισμον του ευαγγελιου της δοξηςτου χριστου ος εστιν εικων του θεου5ου γαρ εαυτους κηρυσσομεν αλλαχριστον ιησουν κυριον εαυτους δεδουλους υμων δια ιησουν 6οτι ο θεοςο ειπων εκ σκοτους φως λαμψει ος

2 Korintus 4.7–16 8

ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημων προςφωτισμον της γνωσεως της δοξης τουθεου εν προσωπω χριστου 7 εχομεν δετον θησαυρον τουτον εν οστρακινοιςσκευεσιν ινα η υπερβολη της δυναμεωςη του θεου και μη εξ ημων 8 εν παντιθλιβομενοι αλλ ου στενοχωρουμενοιαπορουμενοι αλλ ουκ εξαπορουμενοι9διωκομενοι αλλ ουκ εγκαταλειπομενοικαταβαλλομενοι αλλ ουκ απολλυμενοι10παντοτε την νεκρωσιν του ιησουεν τω σωματι περιφεροντες ινα και ηζωη του ιησου εν τοις σωμασιν ημωνφανερωθη 11αει γαρ ημεις οι ζωντεςεις θανατον παραδιδομεθα δια ιησουνινα και η ζωη του ιησου φανερωθηεν τη θνητη σαρκι ημων 12ωστε οθανατος εν ημιν ενεργειται η δε ζωη ενυμιν 13 εχοντες δε το αυτο πνευμα τηςπιστεως κατα το γεγραμμενον επιστευσαδιο ελαλησα και ημεις πιστευομεν διοκαι λαλουμεν 14 ειδοτες οτι ο εγειραςτον κυριον ιησουν και ημας συν ιησουεγερει και παραστησει συν υμιν 15 τα γαρπαντα δι υμας ινα η χαρις πλεονασασαδια των πλειονων την ευχαριστιανπερισσευση εις την δοξαν του θεου 16διοουκ εγκακουμεν αλλ ει και ο εξω ημων

2 Korintus 4.17–5.8 9

ανθρωπος διαφθειρεται αλλ ο εσω ημωνανακαινουται ημερα και ημερα 17 το γαρπαραυτικα ελαφρον της θλιψεως ημωνκαθ υπερβολην εις υπερβολην αιωνιονβαρος δοξης κατεργαζεται ημιν 18μησκοπουντων ημων τα βλεπομενα αλλατα μη βλεπομενα τα γαρ βλεπομεναπροσκαιρα τα δε μη βλεπομενα αιωνια

51οιδαμεν γαρ οτι εαν η επιγειοςημων οικια του σκηνους καταλυθη

οικοδομην εκ θεου εχομεν οικιαναχειροποιητον αιωνιον εν τοις ουρανοις2και γαρ εν τουτω στεναζομεν τοοικητηριον ημων το εξ ουρανουεπενδυσασθαι επιποθουντες 3 ειγε καιενδυσαμενοι ου γυμνοι ευρεθησομεθα4και γαρ οι οντες εν τω σκηνειστεναζομεν βαρουμενοι εφ ω ου θελομενεκδυσασθαι αλλ επενδυσασθαι ινακαταποθη το θνητον υπο της ζωης 5οδε κατεργασαμενος ημας εις αυτο τουτοθεος ο δους ημιν τον αρραβωνα τουπνευματος 6θαρρουντες ουν παντοτεκαι ειδοτες οτι ενδημουντες εν τωσωματι εκδημουμεν απο του κυριου7δια πιστεως γαρ περιπατουμεν ου διαειδους 8θαρρουμεν δε και ευδοκουμενμαλλον εκδημησαι εκ του σωματος

2 Korintus 5.9–18 10

και ενδημησαι προς τον κυριον 9διοκαι φιλοτιμουμεθα ειτε ενδημουντεςειτε εκδημουντες ευαρεστοι αυτω ειναι10 τους γαρ παντας ημας φανερωθηναιδει εμπροσθεν του βηματος του χριστουινα κομισηται εκαστος τα δια τουσωματος προς α επραξεν ειτε αγαθονειτε φαυλον 11 ειδοτες ουν τον φοβοντου κυριου ανθρωπους πειθομεν θεωδε πεφανερωμεθα ελπιζω δε και ενταις συνειδησεσιν υμων πεφανερωσθαι12ου γαρ παλιν εαυτους συνιστανομενυμιν αλλα αφορμην διδοντες υμινκαυχηματος υπερ ημων ινα εχητε προςτους εν προσωπω καυχωμενους και μηεν καρδια 13 ειτε γαρ εξεστημεν θεωειτε σωφρονουμεν υμιν 14η γαρ αγαπητου χριστου συνεχει ημας 15κρινανταςτουτο οτι εις υπερ παντων απεθανεν αραοι παντες απεθανον και υπερ παντωναπεθανεν ινα οι ζωντες μηκετι εαυτοιςζωσιν αλλα τω υπερ αυτων αποθανοντικαι εγερθεντι 16ωστε ημεις απο τουνυν ουδενα οιδαμεν κατα σαρκα εικαι εγνωκαμεν κατα σαρκα χριστοναλλα νυν ουκετι γινωσκομεν 17ωστεει τις εν χριστω καινη κτισις τα αρχαιαπαρηλθεν ιδου γεγονεν καινα 18 τα δε

2 Korintus 5.19–6.6 11

παντα εκ του θεου του καταλλαξαντοςημας εαυτω δια χριστου και δοντος ημιντην διακονιαν της καταλλαγης 19ως οτιθεος ην εν χριστω κοσμον καταλλασσωνεαυτω μη λογιζομενος αυτοις ταπαραπτωματα αυτων και θεμενος ενημιν τον λογον της καταλλαγης 20υπερχριστου ουν πρεσβευομεν ως του θεουπαρακαλουντος δι ημων δεομεθα υπερχριστου καταλλαγητε τω θεω 21 τον μηγνοντα αμαρτιαν υπερ ημων αμαρτιανεποιησεν ινα ημεις γενωμεθα δικαιοσυνηθεου εν αυτω

61συνεργουντες δε και παρακαλουμενμη εις κενον την χαριν του θεου

δεξασθαι υμας 2λεγει γαρ καιρωδεκτω επηκουσα σου και εν ημερασωτηριας εβοηθησα σοι ιδου νυν καιροςευπροσδεκτος ιδου νυν ημερα σωτηριας3μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπηνινα μη μωμηθη η διακονια 4αλλ ενπαντι συνισταντες εαυτους ως θεουδιακονοι εν υπομονη πολλη εν θλιψεσινεν αναγκαις εν στενοχωριαις 5 εν πληγαιςεν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποιςεν αγρυπνιαις εν νηστειαις 6 εν αγνοτητιεν γνωσει εν μακροθυμια εν χρηστοτητιεν πνευματι αγιω εν αγαπη ανυποκριτω

2 Korintus 6.7–17 127 εν λογω αληθειας εν δυναμει θεουδια των οπλων της δικαιοσυνης τωνδεξιων και αριστερων 8δια δοξης καιατιμιας δια δυσφημιας και ευφημιας ωςπλανοι και αληθεις 9ως αγνοουμενοικαι επιγινωσκομενοι ως αποθνησκοντεςκαι ιδου ζωμεν ως παιδευομενοι καιμη θανατουμενοι 10ως λυπουμενοι αειδε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δεπλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντακατεχοντες 11 το στομα ημων ανεωγενπρος υμας κορινθιοι η καρδια ημωνπεπλατυνται 12ου στενοχωρεισθε εν ημινστενοχωρεισθε δε εν τοις σπλαγχνοιςυμων 13 την δε αυτην αντιμισθιαν ωςτεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμεις 14μηγινεσθε ετεροζυγουντες απιστοις τιςγαρ μετοχη δικαιοσυνη και ανομια ητις κοινωνια φωτι προς σκοτος 15 τιςδε συμφωνησις χριστου προς βελιαρ ητις μερις πιστω μετα απιστου 16 τις δεσυνκαταθεσις ναω θεου μετα ειδωλωνημεις γαρ ναος θεου εσμεν ζωντος καθωςειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις καιενπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος καιαυτοι εσονται μου λαος 17διο εξελθατεεκ μεσου αυτων και αφορισθητε λεγεικυριος και ακαθαρτου μη απτεσθε καγω

2 Korintus 6.18–7.8 13

εισδεξομαι υμας 18και εσομαι υμιν ειςπατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους καιθυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ

71 ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιαςαγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους

απο παντος μολυσμου σαρκος καιπνευματος επιτελουντες αγιωσυνην ενφοβω θεου 2χωρησατε ημας ουδεναηδικησαμεν ουδενα εφθειραμεν ουδεναεπλεονεκτησαμεν 3προς κατακρισινου λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταιςκαρδιαις ημων εστε εις το συναποθανεινκαι συνζην 4πολλη μοι παρρησιαπρος υμας πολλη μοι καυχησις υπερυμων πεπληρωμαι τη παρακλησειυπερπερισσευομαι τη χαρα επι παση τηθλιψει ημων 5και γαρ ελθοντων ημωνεις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσινη σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοιεξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι 6αλλ οπαρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσενημας ο θεος εν τη παρουσια τιτου 7ουμονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα καιεν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιναναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιντον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερεμου ωστε με μαλλον χαρηναι 8οτι εικαι ελυπησα υμας εν τη επιστολη ου

2 Korintus 7.9–15 14

μεταμελομαι ει και μετεμελομην βλεπωγαρ οτι η επιστολη εκεινη ει και προςωραν ελυπησεν υμας 9νυν χαιρω ουχοτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε ειςμετανοιαν ελυπηθητε γαρ κατα θεον ιναεν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων 10η γαρκατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαναμεταμελητον εργαζεται η δε του κοσμουλυπη θανατον κατεργαζεται 11 ιδου γαραυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναιποσην κατηργασατο υμιν σπουδην αλλααπολογιαν αλλα αγανακτησιν αλλαφοβον αλλα επιποθησιν αλλα ζηλον αλλαεκδικησιν εν παντι συνεστησατε εαυτουςαγνους ειναι τω πραγματι 12αρα ει καιεγραψα υμιν ουχ ενεκεν του αδικησαντοςαλλ ουδε ενεκεν του αδικηθεντος αλλενεκεν του φανερωθηναι την σπουδηνυμων την υπερ ημων προς υμας ενωπιοντου θεου 13δια τουτο παρακεκλημεθα επιδε τη παρακλησει ημων περισσοτερωςμαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτουοτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου αποπαντων υμων 14οτι ει τι αυτω υπερυμων κεκαυχημαι ου κατησχυνθην αλλως παντα εν αληθεια ελαλησαμεν υμινουτως και η καυχησις ημων επι τιτουαληθεια εγενηθη 15και τα σπλαγχνα

2 Korintus 7.16–8.9 15

αυτου περισσοτερως εις υμας εστιναναμιμνησκομενου την παντων υμωνυπακοην ως μετα φοβου και τρομουεδεξασθε αυτον 16χαιρω οτι εν παντιθαρρω εν υμιν

81γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι τηνχαριν του θεου την δεδομενην εν

ταις εκκλησιαις της μακεδονιας 2οτι ενπολλη δοκιμη θλιψεως η περισσεια τηςχαρας αυτων και η κατα βαθους πτωχειααυτων επερισσευσεν εις το πλουτος τηςαπλοτητος αυτων 3οτι κατα δυναμινμαρτυρω και παρα δυναμιν αυθαιρετοι4μετα πολλης παρακλησεως δεομενοιημων την χαριν και την κοινωνιαν τηςδιακονιας της εις τους αγιους 5και ουκαθως ηλπισαμεν αλλα εαυτους εδωκανπρωτον τω κυριω και ημιν δια θεληματοςθεου 6 εις το παρακαλεσαι ημας τιτον ινακαθως προενηρξατο ουτως και επιτελεσηεις υμας και την χαριν ταυτην 7αλλωσπερ εν παντι περισσευετε πιστει καιλογω και γνωσει και παση σπουδη καιτη εξ υμων εν ημιν αγαπη ινα και ενταυτη τη χαριτι περισσευητε 8ου κατεπιταγην λεγω αλλα δια της ετερωνσπουδης και το της υμετερας αγαπηςγνησιον δοκιμαζων 9γινωσκετε γαρ την

2 Korintus 8.10–19 16

χαριν του κυριου ημων ιησου χριστουοτι δι υμας επτωχευσεν πλουσιος ων ιναυμεις τη εκεινου πτωχεια πλουτησητε10και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτογαρ υμιν συμφερει οιτινες ου μονον τοποιησαι αλλα και το θελειν προενηρξασθεαπο περυσι 11νυνι δε και το ποιησαιεπιτελεσατε οπως καθαπερ η προθυμιατου θελειν ουτως και το επιτελεσαιεκ του εχειν 12 ει γαρ η προθυμιαπροκειται καθο αν εχη ευπροσδεκτοςου καθο ουκ εχει 13ου γαρ ινα αλλοιςανεσις υμιν θλιψις αλλ εξ ισοτητος εντω νυν καιρω το υμων περισσευμαεις το εκεινων υστερημα 14 ινα και τοεκεινων περισσευμα γενηται εις το υμωνυστερημα οπως γενηται ισοτης 15καθωςγεγραπται ο το πολυ ουκ επλεονασεν καιο το ολιγον ουκ ηλαττονησεν 16χαρις δετω θεω τω διδοντι την αυτην σπουδηνυπερ υμων εν τη καρδια τιτου 17οτι τηνμεν παρακλησιν εδεξατο σπουδαιοτεροςδε υπαρχων αυθαιρετος εξηλθεν προςυμας 18συνεπεμψαμεν δε τον αδελφονμετ αυτου ου ο επαινος εν τω ευαγγελιωδια πασων των εκκλησιων 19ου μονονδε αλλα και χειροτονηθεις υπο τωνεκκλησιων συνεκδημος ημων συν τη

2 Korintus 8.20–9.3 17

χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημωνπρος την αυτου του κυριου δοξανκαι προθυμιαν ημων 20στελλομενοιτουτο μη τις ημας μωμησηται εν τηαδροτητι ταυτη τη διακονουμενη υφημων 21προνοουμεν γαρ καλα ουμονον ενωπιον κυριου αλλα και ενωπιονανθρωπων 22συνεπεμψαμεν δε αυτοιςτον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν ενπολλοις πολλακις σπουδαιον οντα νυνι δεπολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει πολλητη εις υμας 23 ειτε υπερ τιτου κοινωνοςεμος και εις υμας συνεργος ειτε αδελφοιημων αποστολοι εκκλησιων δοξα χριστου24 την ουν ενδειξιν της αγαπης υμωνκαι ημων καυχησεως υπερ υμων ειςαυτους ενδεικνυμενοι εις προσωπον τωνεκκλησιων

91περι μεν γαρ της διακονιας της ειςτους αγιους περισσον μοι εστιν το

γραφειν υμιν 2οιδα γαρ την προθυμιανυμων ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσινοτι αχαια παρεσκευασται απο περυσικαι το υμων ζηλος ηρεθισεν τουςπλειονας 3 επεμψα δε τους αδελφουςινα μη το καυχημα ημων το υπερυμων κενωθη εν τω μερει τουτω ινακαθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε

2 Korintus 9.4–12 184μηπως εαν ελθωσιν συν εμοι μακεδονεςκαι ευρωσιν υμας απαρασκευαστουςκαταισχυνθωμεν ημεις ινα μη λεγωμενυμεις εν τη υποστασει ταυτη 5αναγκαιονουν ηγησαμην παρακαλεσαι τουςαδελφους ινα προελθωσιν εις υμας καιπροκαταρτισωσιν την προεπηγγελμενηνευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναιουτως ως ευλογιαν μη ως πλεονεξιαν6 τουτο δε ο σπειρων φειδομενωςφειδομενως και θερισει και ο σπειρωνεπ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει7 εκαστος καθως προηρηται τη καρδιαμη εκ λυπης η εξ αναγκης ιλαρον γαρδοτην αγαπα ο θεος 8δυνατει δε ο θεοςπασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα ενπαντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντεςπερισσευητε εις παν εργον αγαθον9καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεντοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει ειςτον αιωνα 10ο δε επιχορηγων σπερμα τωσπειροντι και αρτον εις βρωσιν χορηγησεικαι πληθυνει τον σπορον υμων καιαυξησει τα γενηματα της δικαιοσυνηςυμων 11 εν παντι πλουτιζομενοι εις πασαναπλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημωνευχαριστιαν τω θεω 12οτι η διακονιατης λειτουργιας ταυτης ου μονον εστιν

2 Korintus 9.13–10.6 19

προσαναπληρουσα τα υστερηματα τωναγιων αλλα και περισσευουσα δια πολλωνευχαριστιων τω θεω 13δια της δοκιμηςτης διακονιας ταυτης δοξαζοντες τονθεον επι τη υποταγη της ομολογιαςυμων εις το ευαγγελιον του χριστουκαι απλοτητι της κοινωνιας εις αυτουςκαι εις παντας 14και αυτων δεησειυπερ υμων επιποθουντων υμας δια τηνυπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν15χαρις τω θεω επι τη ανεκδιηγητωαυτου δωρεα

101αυτος δε εγω παυλος παρακαλωυμας δια της πραυτητος και

επιεικειας του χριστου ος κατα προσωπονμεν ταπεινος εν υμιν απων δε θαρρωεις υμας 2δεομαι δε το μη παρωνθαρρησαι τη πεποιθησει η λογιζομαιτολμησαι επι τινας τους λογιζομενουςημας ως κατα σαρκα περιπατουντας3 εν σαρκι γαρ περιπατουντες ου κατασαρκα στρατευομεθα 4 τα γαρ οπλα τηςστρατιας ημων ου σαρκικα αλλα δυνατατω θεω προς καθαιρεσιν οχυρωματων5λογισμους καθαιρουντες και παν υψωμαεπαιρομενον κατα της γνωσεως του θεουκαι αιχμαλωτιζοντες παν νοημα εις τηνυπακοην του χριστου 6και εν ετοιμω

2 Korintus 10.7–15 20

εχοντες εκδικησαι πασαν παρακοηνοταν πληρωθη υμων η υπακοη 7 τακατα προσωπον βλεπετε ει τις πεποιθενεαυτω χριστου ειναι τουτο λογιζεσθωπαλιν εφ εαυτου οτι καθως αυτοςχριστου ουτως και ημεις 8 εαν τε γαρπερισσοτερον τι καυχησομαι περι τηςεξουσιας ημων ης εδωκεν ο κυριος ειςοικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν υμωνουκ αισχυνθησομαι 9 ινα μη δοξω ωςαν εκφοβειν υμας δια των επιστολων10οτι αι επιστολαι μεν φησιν βαρειαικαι ισχυραι η δε παρουσια του σωματοςασθενης και ο λογος εξουθενημενος11 τουτο λογιζεσθω ο τοιουτος οτι οιοιεσμεν τω λογω δι επιστολων αποντεςτοιουτοι και παροντες τω εργω 12ου γαρτολμωμεν ενκριναι η συνκριναι εαυτουςτισιν των εαυτους συνιστανοντων αλλααυτοι εν εαυτοις εαυτους μετρουντεςκαι συνκρινοντες εαυτους εαυτοις ουσυνιασιν 13ημεις δε ουκ εις τα αμετρακαυχησομεθα αλλα κατα το μετρον τουκανονος ου εμερισεν ημιν ο θεος μετρουεφικεσθαι αχρι και υμων 14ου γαρ ως μηεφικνουμενοι εις υμας υπερεκτεινομενεαυτους αχρι γαρ και υμων εφθασαμεν εντω ευαγγελιω του χριστου 15ουκ εις τα

2 Korintus 10.16–11.7 21

αμετρα καυχωμενοι εν αλλοτριοις κοποιςελπιδα δε εχοντες αυξανομενης τηςπιστεως υμων εν υμιν μεγαλυνθηναι κατατον κανονα ημων εις περισσειαν 16 ειςτα υπερεκεινα υμων ευαγγελισασθαιουκ εν αλλοτριω κανονι εις τα ετοιμακαυχησασθαι 17ο δε καυχωμενος ενκυριω καυχασθω 18ου γαρ ο εαυτονσυνιστανων εκεινος εστιν δοκιμος αλλαον ο κυριος συνιστησιν

111οφελον ανειχεσθε μου μικρον τιαφροσυνης αλλα και ανεχεσθε μου

2 ζηλω γαρ υμας θεου ζηλω ηρμοσαμηνγαρ υμας ενι ανδρι παρθενον αγνηνπαραστησαι τω χριστω 3φοβουμαι δεμηπως ως ο οφις εξηπατησεν ευαν εντη πανουργια αυτου φθαρη τα νοηματαυμων απο της απλοτητος της εις χριστον4 ει μεν γαρ ο ερχομενος αλλον ιησουνκηρυσσει ον ουκ εκηρυξαμεν η πνευμαετερον λαμβανετε ο ουκ ελαβετε ηευαγγελιον ετερον ο ουκ εδεξασθεκαλως ανεχεσθε 5λογιζομαι γαρ μηδενυστερηκεναι των υπερλιαν αποστολων6 ει δε και ιδιωτης τω λογω αλλ ου τηγνωσει αλλ εν παντι φανερωσαντες ενπασιν εις υμας 7η αμαρτιαν εποιησαεμαυτον ταπεινων ινα υμεις υψωθητε

2 Korintus 11.8–18 22

οτι δωρεαν το του θεου ευαγγελιονευηγγελισαμην υμιν 8αλλας εκκλησιαςεσυλησα λαβων οψωνιον προς την υμωνδιακονιαν και παρων προς υμας καιυστερηθεις ου κατεναρκησα ουθενος 9 τογαρ υστερημα μου προσανεπληρωσαν οιαδελφοι ελθοντες απο μακεδονιας και ενπαντι αβαρη εμαυτον υμιν ετηρησα καιτηρησω 10 εστιν αληθεια χριστου εν εμοιοτι η καυχησις αυτη ου φραγησεται ειςεμε εν τοις κλιμασιν της αχαιας 11διατιοτι ουκ αγαπω υμας ο θεος οιδεν 12οδε ποιω και ποιησω ινα εκκοψω τηναφορμην των θελοντων αφορμην ιναεν ω καυχωνται ευρεθωσιν καθως καιημεις 13οι γαρ τοιουτοι ψευδαποστολοιεργαται δολιοι μετασχηματιζομενοι ειςαποστολους χριστου 14και ου θαυμααυτος γαρ ο σατανας μετασχηματιζεταιεις αγγελον φωτος 15ου μεγα ουν ει καιοι διακονοι αυτου μετασχηματιζονται ωςδιακονοι δικαιοσυνης ων το τελος εσταικατα τα εργα αυτων 16παλιν λεγω μη τιςμε δοξη αφρονα ειναι ει δε μηγε καν ωςαφρονα δεξασθε με ινα καγω μικρον τικαυχησωμαι 17ο λαλω ου κατα κυριονλαλω αλλ ως εν αφροσυνη εν ταυτητη υποστασει της καυχησεως 18 επει

2 Korintus 11.19–28 23

πολλοι καυχωνται κατα σαρκα καγωκαυχησομαι 19ηδεως γαρ ανεχεσθε τωναφρονων φρονιμοι οντες 20ανεχεσθε γαρει τις υμας καταδουλοι ει τις κατεσθιειει τις λαμβανει ει τις επαιρεται ει τις ειςπροσωπον υμας δερει 21κατα ατιμιανλεγω ως οτι ημεις ησθενηκαμεν ενω δ αν τις τολμα εν αφροσυνη λεγωτολμω καγω 22 εβραιοι εισιν καγωισραηλειται εισιν καγω σπερμα αβρααμεισιν καγω 23διακονοι χριστου εισινπαραφρονων λαλω υπερ εγω εν κοποιςπερισσοτερως εν πληγαις περισσοτερωςεν φυλακαις υπερβαλλοντως εν θανατοιςπολλακις 24υπο ιουδαιων πεντακιςτεσσερακοντα παρα μιαν ελαβον25 τρις ερραβδισθην απαξ ελιθασθηντρις εναυαγησα νυχθημερον εν τωβυθω πεποιηκα 26οδοιποριαις πολλακιςκινδυνοις ποταμων κινδυνοις ληστωνκινδυνοις εκ γενους κινδυνοις εξ εθνωνκινδυνοις εν πολει κινδυνοις εν ερημιακινδυνοις εν θαλασση κινδυνοις ενψευδαδελφοις 27κοπω και μοχθω εναγρυπνιαις πολλακις εν λιμω και διψειεν νηστειαις πολλακις εν ψυχει καιγυμνοτητι 28χωρις των παρεκτος ηεπιστασις μοι η καθ ημεραν η μεριμνα

2 Korintus 11.29–12.6 24

πασων των εκκλησιων 29 τις ασθενεικαι ουκ ασθενω τις σκανδαλιζεται καιουκ εγω πυρουμαι 30 ει καυχασθαι δειτα της ασθενειας μου καυχησομαι 31οθεος και πατηρ του κυριου ιησου οιδενο ων ευλογητος εις τους αιωνας οτι ουψευδομαι 32 εν δαμασκω ο εθναρχηςαρετα του βασιλεως εφρουρει την πολινδαμασκηνων πιασαι με 33και δια θυριδοςεν σαργανη εχαλασθην δια του τειχουςκαι εξεφυγον τας χειρας αυτου

121καυχασθαι δει ου συμφερον μενελευσομαι δε εις οπτασιας και

αποκαλυψεις κυριου 2οιδα ανθρωπον ενχριστω προ ετων δεκατεσσαρων ειτε ενσωματι ουκ οιδα ειτε εκτος του σωματοςουκ οιδα ο θεος οιδεν αρπαγεντα τοντοιουτον εως τριτου ουρανου 3καιοιδα τον τοιουτον ανθρωπον ειτε ενσωματι ειτε χωρις του σωματος ουκοιδα ο θεος οιδεν 4οτι ηρπαγη εις τονπαραδεισον και ηκουσεν αρρητα ρηματαα ουκ εξον ανθρωπω λαλησαι 5υπερ τουτοιουτου καυχησομαι υπερ δε εμαυτουου καυχησομαι ει μη εν ταις ασθενειαιςμου 6 εαν γαρ θελησω καυχησασθαιουκ εσομαι αφρων αληθειαν γαρ ερωφειδομαι δε μη τις εις εμε λογισηται

2 Korintus 12.7–14 25

υπερ ο βλεπει με η ακουει εξ εμου 7καιτη υπερβολη των αποκαλυψεων ιναμη υπεραιρωμαι εδοθη μοι σκολοψ τησαρκι αγγελος σατανα ινα με κολαφιζηινα μη υπεραιρωμαι 8υπερ τουτου τριςτον κυριον παρεκαλεσα ινα αποστη απεμου 9και ειρηκεν μοι αρκει σοι η χαριςμου η γαρ δυναμις εν ασθενεια τελειταιηδιστα ουν μαλλον καυχησομαι εν ταιςασθενειαις μου ινα επισκηνωση επ εμεη δυναμις του χριστου 10διο ευδοκω ενασθενειαις εν υβρεσιν εν αναγκαις ενδιωγμοις και στενοχωριαις υπερ χριστουοταν γαρ ασθενω τοτε δυνατος ειμι11γεγονα αφρων υμεις με ηναγκασατεεγω γαρ ωφειλον υφ υμων συνιστασθαιουδεν γαρ υστερησα των υπερλιαναποστολων ει και ουδεν ειμι 12 τα μενσημεια του αποστολου κατειργασθη ενυμιν εν παση υπομονη σημειοις τε καιτερασιν και δυναμεσιν 13 τι γαρ εστιν οησσωθητε υπερ τας λοιπας εκκλησιας ειμη οτι αυτος εγω ου κατεναρκησα υμωνχαρισασθε μοι την αδικιαν ταυτην 14 ιδουτριτον τουτο ετοιμως εχω ελθειν προςυμας και ου καταναρκησω ου γαρ ζητωτα υμων αλλα υμας ου γαρ οφειλει τατεκνα τοις γονευσιν θησαυριζειν αλλα

2 Korintus 12.15–13.2 26

οι γονεις τοις τεκνοις 15 εγω δε ηδισταδαπανησω και εκδαπανηθησομαι υπερτων ψυχων υμων ει περισσοτερως υμαςαγαπω ηττον αγαπωμαι 16 εστω δε εγωου κατεβαρησα υμας αλλα υπαρχωνπανουργος δολω υμας ελαβον 17μητινα ων απεσταλκα προς υμας δι αυτουεπλεονεκτησα υμας 18παρεκαλεσατιτον και συναπεστειλα τον αδελφονμητι επλεονεκτησεν υμας τιτος ου τωαυτω πνευματι περιεπατησαμεν ου τοιςαυτοις ιχνεσιν 19παλαι δοκειτε οτι υμιναπολογουμεθα κατεναντι θεου εν χριστωλαλουμεν τα δε παντα αγαπητοι υπερτης υμων οικοδομης 20φοβουμαι γαρμηπως ελθων ουχ οιους θελω ευρω υμαςκαγω ευρεθω υμιν οιον ου θελετε μηπως ερις ζηλος θυμοι εριθειαι καταλαλιαιψιθυρισμοι φυσιωσεις ακαταστασιαι21μη παλιν ελθοντος μου ταπεινωσειμε ο θεος μου προς υμας και πενθησωπολλους των προημαρτηκοτων και μημετανοησαντων επι τη ακαθαρσια καιπορνεια και ασελγεια η επραξαν

131 τριτον τουτο ερχομαι προς υμαςεπι στοματος δυο μαρτυρων και

τριων σταθησεται παν ρημα 2προειρηκακαι προλεγω ως παρων το δευτερον

2 Korintus 13.3–11 27

και απων νυν τοις προημαρτηκοσιν καιτοις λοιποις πασιν οτι εαν ελθω εις τοπαλιν ου φεισομαι 3 επει δοκιμην ζητειτετου εν εμοι λαλουντος χριστου ος ειςυμας ουκ ασθενει αλλα δυνατει εν υμιν4και γαρ εσταυρωθη εξ ασθενειας αλλαζη εκ δυναμεως θεου και γαρ ημειςασθενουμεν εν αυτω αλλα ζησομενσυν αυτω εκ δυναμεως θεου εις υμας5 εαυτους πειραζετε ει εστε εν τη πιστειεαυτους δοκιμαζετε η ουκ επιγινωσκετεεαυτους οτι χριστος ιησους εν υμιν ει μητιαδοκιμοι εστε 6 ελπιζω δε οτι γνωσεσθεοτι ημεις ουκ εσμεν αδοκιμοι 7 ευχομεθαδε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακονμηδεν ουχ ινα ημεις δοκιμοι φανωμεναλλ ινα υμεις το καλον ποιητε ημεις δεως αδοκιμοι ωμεν 8ου γαρ δυναμεθατι κατα της αληθειας αλλα υπερ τηςαληθειας 9χαιρομεν γαρ οταν ημειςασθενωμεν υμεις δε δυνατοι ητε τουτοκαι ευχομεθα την υμων καταρτισιν 10διατουτο ταυτα απων γραφω ινα παρων μηαποτομως χρησωμαι κατα την εξουσιανην ο κυριος εδωκεν μοι εις οικοδομηνκαι ουκ εις καθαιρεσιν 11λοιπον αδελφοιχαιρετε καταρτιζεσθε παρακαλεισθε τοαυτο φρονειτε ειρηνευετε και ο θεος

2 Korintus 13.12–14 28

της αγαπης και ειρηνης εσται μεθ υμων12ασπασασθε αλληλους εν αγιω φιληματι13 (13-12b) ασπαζονται υμας οι αγιοιπαντες 14 (13-13) η χαρις του κυριουιησου χριστου και η αγαπη του θεου καιη κοινωνια του αγιου πνευματος μεταπαντων υμων

Galatia

11παυλος αποστολος ουκ απανθρωπων ουδε δι ανθρωπου αλλα

δια ιησου χριστου και θεου πατρος τουεγειραντος αυτον εκ νεκρων 2και οι συνεμοι παντες αδελφοι ταις εκκλησιαις τηςγαλατιας 3χαρις υμιν και ειρηνη απο θεουπατρος και κυριου ημων ιησου χριστου4 του δοντος εαυτον περι των αμαρτιωνημων οπως εξεληται ημας εκ του αιωνοςτου ενεστωτος πονηρου κατα το θεληματου θεου και πατρος ημων 5ω η δοξα ειςτους αιωνας των αιωνων αμην 6θαυμαζωοτι ουτως ταχεως μετατιθεσθε απο τουκαλεσαντος υμας εν χαριτι χριστου ειςετερον ευαγγελιον 7ο ουκ εστιν αλλοει μη τινες εισιν οι ταρασσοντες υμαςκαι θελοντες μεταστρεψαι το ευαγγελιοντου χριστου 8αλλα και εαν ημεις ηαγγελος εξ ουρανου ευαγγελισηταιπαρ ο ευηγγελισαμεθα υμιν αναθεμαεστω 9ως προειρηκαμεν και αρτι παλινλεγω ει τις υμας ευαγγελιζεται παρο παρελαβετε αναθεμα εστω 10αρτιγαρ ανθρωπους πειθω η τον θεον

Galatia 1.11–19 2

η ζητω ανθρωποις αρεσκειν ει ετιανθρωποις ηρεσκον χριστου δουλος ουκαν ημην 11γνωριζω δε υμιν αδελφοι τοευαγγελιον το ευαγγελισθεν υπ εμου οτιουκ εστιν κατα ανθρωπον 12ουδε γαρεγω παρα ανθρωπου παρελαβον αυτοουτε εδιδαχθην αλλα δι αποκαλυψεωςιησου χριστου 13ηκουσατε γαρ την εμηναναστροφην ποτε εν τω ιουδαισμω οτικαθ υπερβολην εδιωκον την εκκλησιαντου θεου και επορθουν αυτην 14καιπροεκοπτον εν τω ιουδαισμω υπερπολλους συνηλικιωτας εν τω γενει μουπερισσοτερως ζηλωτης υπαρχων τωνπατρικων μου παραδοσεων 15οτε δεευδοκησεν ο αφορισας με εκ κοιλιαςμητρος μου και καλεσας δια της χαριτοςαυτου 16αποκαλυψαι τον υιον αυτου ενεμοι ινα ευαγγελιζωμαι αυτον εν τοιςεθνεσιν ευθεως ου προσανεθεμην σαρκικαι αιματι 17ουδε ανηλθον εις ιεροσολυμαπρος τους προ εμου αποστολους αλλααπηλθον εις αραβιαν και παλιν υπεστρεψαεις δαμασκον 18 επειτα μετα τρια ετηανηλθον εις ιεροσολυμα ιστορησαικηφαν και επεμεινα προς αυτον ημεραςδεκαπεντε 19 ετερον δε των αποστολωνουκ ειδον ει μη ιακωβον τον αδελφον του

Galatia 1.20–2.7 3

κυριου 20α δε γραφω υμιν ιδου ενωπιοντου θεου οτι ου ψευδομαι 21 επειτα ηλθονεις τα κλιματα της συριας και της κιλικιας22ημην δε αγνοουμενος τω προσωπωταις εκκλησιαις της ιουδαιας ταις ενχριστω 23μονον δε ακουοντες ησαν οτι οδιωκων ημας ποτε νυν ευαγγελιζεται τηνπιστιν ην ποτε επορθει 24και εδοξαζον ενεμοι τον θεον

21 επειτα δια δεκατεσσαρων ετων παλινανεβην εις ιεροσολυμα μετα βαρναβα

συνπαραλαβων και τιτον 2ανεβην δεκατα αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοις τοευαγγελιον ο κηρυσσω εν τοις εθνεσινκατ ιδιαν δε τοις δοκουσιν μηπως ειςκενον τρεχω η εδραμον 3αλλ ουδετιτος ο συν εμοι ελλην ων ηναγκασθηπεριτμηθηναι 4δια δε τους παρεισακτουςψευδαδελφους οιτινες παρεισηλθονκατασκοπησαι την ελευθεριαν ημωνην εχομεν εν χριστω ιησου ινα ημαςκαταδουλωσουσιν 5οις ουδε προς ωρανειξαμεν τη υποταγη ινα η αληθεια τουευαγγελιου διαμεινη προς υμας 6αποδε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτεησαν ουδεν μοι διαφερει προσωπον οθεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οιδοκουντες ουδεν προσανεθεντο 7αλλα

Galatia 2.8–16 4

τουναντιον ιδοντες οτι πεπιστευμαι τοευαγγελιον της ακροβυστιας καθωςπετρος της περιτομης 8ο γαρ ενεργησαςπετρω εις αποστολην της περιτομηςενηργησεν και εμοι εις τα εθνη 9καιγνοντες την χαριν την δοθεισαν μοιιακωβος και κηφας και ιωαννης οιδοκουντες στυλοι ειναι δεξιας εδωκανεμοι και βαρναβα κοινωνιας ινα ημειςεις τα εθνη αυτοι δε εις την περιτομην10μονον των πτωχων ινα μνημονευωμενο και εσπουδασα αυτο τουτο ποιησαι11οτε δε ηλθεν κηφας εις αντιοχειανκατα προσωπον αυτω αντεστην οτικατεγνωσμενος ην 12προ του γαρ ελθειντινας απο ιακωβου μετα των εθνωνσυνησθιεν οτε δε ηλθον υπεστελλεν καιαφωριζεν εαυτον φοβουμενος τους εκπεριτομης 13και συνυπεκριθησαν αυτωκαι οι λοιποι ιουδαιοι ωστε και βαρναβαςσυναπηχθη αυτων τη υποκρισει 14αλλοτε ειδον οτι ουκ ορθοποδουσιν προςτην αληθειαν του ευαγγελιου ειπον τωκηφα εμπροσθεν παντων ει συ ιουδαιοςυπαρχων εθνικως και ουχ ιουδαικωςζης πως τα εθνη αναγκαζεις ιουδαιζειν15ημεις φυσει ιουδαιοι και ουκ εξεθνων αμαρτωλοι 16 ειδοτες δε οτι ου

Galatia 2.17–3.4 5

δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομουεαν μη δια πιστεως χριστου ιησου καιημεις εις χριστον ιησουν επιστευσαμενινα δικαιωθωμεν εκ πιστεως χριστουκαι ουκ εξ εργων νομου οτι εξ εργωννομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ 17 ειδε ζητουντες δικαιωθηναι εν χριστωευρεθημεν και αυτοι αμαρτωλοι αραχριστος αμαρτιας διακονος μη γενοιτο18 ει γαρ α κατελυσα ταυτα παλινοικοδομω παραβατην εμαυτον συνιστανω19 εγω γαρ δια νομου νομω απεθανονινα θεω ζησω 20χριστω συνεσταυρωμαιζω δε ουκετι εγω ζη δε εν εμοι χριστος οδε νυν ζω εν σαρκι εν πιστει ζω τη τουυιου του θεου του αγαπησαντος με καιπαραδοντος εαυτον υπερ εμου 21ουκαθετω την χαριν του θεου ει γαρ διανομου δικαιοσυνη αρα χριστος δωρεαναπεθανεν

31ω ανοητοι γαλαται τις υμαςεβασκανεν οις κατ οφθαλμους ιησους

χριστος προεγραφη εσταυρωμενος2 τουτο μονον θελω μαθειν αφ υμωνεξ εργων νομου το πνευμα ελαβετεη εξ ακοης πιστεως 3ουτως ανοητοιεστε εναρξαμενοι πνευματι νυν σαρκιεπιτελεισθε 4 τοσαυτα επαθετε εικη ειγε

Galatia 3.5–15 6

και εικη 5ο ουν επιχορηγων υμιν τοπνευμα και ενεργων δυναμεις εν υμιν εξεργων νομου η εξ ακοης πιστεως 6καθωςαβρααμ επιστευσεν τω θεω και ελογισθηαυτω εις δικαιοσυνην 7γινωσκετε αραοτι οι εκ πιστεως ουτοι υιοι εισιν αβρααμ8προιδουσα δε η γραφη οτι εκ πιστεωςδικαιοι τα εθνη ο θεος προευηγγελισατοτω αβρααμ οτι ενευλογηθησονται ενσοι παντα τα εθνη 9ωστε οι εκ πιστεωςευλογουνται συν τω πιστω αβρααμ 10οσοιγαρ εξ εργων νομου εισιν υπο καταρανεισιν γεγραπται γαρ οτι επικαταρατος παςος ουκ εμμενει πασιν τοις γεγραμμενοιςεν τω βιβλιω του νομου του ποιησαιαυτα 11οτι δε εν νομω ουδεις δικαιουταιπαρα τω θεω δηλον οτι ο δικαιος εκπιστεως ζησεται 12ο δε νομος ουκ εστινεκ πιστεως αλλα ο ποιησας αυτα ζησεταιεν αυτοις 13χριστος ημας εξηγορασεν εκτης καταρας του νομου γενομενος υπερημων καταρα οτι γεγραπται επικαταρατοςπας ο κρεμαμενος επι ξυλου 14 ινα ειςτα εθνη η ευλογια του αβρααμ γενηταιεν χριστω ιησου ινα την επαγγελιαν τουπνευματος λαβωμεν δια της πιστεως15αδελφοι κατα ανθρωπον λεγω ομωςανθρωπου κεκυρωμενην διαθηκην ουδεις

Galatia 3.16–25 7

αθετει η επιδιατασσεται 16 τω δε αβρααμερρεθησαν αι επαγγελιαι και τω σπερματιαυτου ου λεγει και τοις σπερμασιν ωςεπι πολλων αλλ ως εφ ενος και τωσπερματι σου ος εστιν χριστος 17 τουτοδε λεγω διαθηκην προκεκυρωμενηνυπο του θεου ο μετα τετρακοσια καιτριακοντα ετη γεγονως νομος ουκ ακυροιεις το καταργησαι την επαγγελιαν 18 ειγαρ εκ νομου η κληρονομια ουκετι εξεπαγγελιας τω δε αβρααμ δι επαγγελιαςκεχαρισται ο θεος 19 τι ουν ο νομος τωνπαραβασεων χαριν προσετεθη αχρις ουελθη το σπερμα ω επηγγελται διαταγειςδι αγγελων εν χειρι μεσιτου 20ο δεμεσιτης ενος ουκ εστιν ο δε θεος εις εστιν21ο ουν νομος κατα των επαγγελιων τουθεου μη γενοιτο ει γαρ εδοθη νομος οδυναμενος ζωοποιησαι οντως εκ νομουην αν η δικαιοσυνη 22αλλα συνεκλεισενη γραφη τα παντα υπο αμαρτιαν ινα ηεπαγγελια εκ πιστεως ιησου χριστου δοθητοις πιστευουσιν 23προ του δε ελθειντην πιστιν υπο νομον εφρουρουμεθασυνκλειομενοι εις την μελλουσανπιστιν αποκαλυφθηναι 24ωστε ο νομοςπαιδαγωγος ημων γεγονεν εις χριστονινα εκ πιστεως δικαιωθωμεν 25 ελθουσης

Galatia 3.26–4.8 8

δε της πιστεως ουκετι υπο παιδαγωγονεσμεν 26παντες γαρ υιοι θεου εστε διατης πιστεως εν χριστω ιησου 27οσοιγαρ εις χριστον εβαπτισθητε χριστονενεδυσασθε 28ουκ ενι ιουδαιος ουδεελλην ουκ ενι δουλος ουδε ελευθεροςουκ ενι αρσεν και θηλυ απαντες γαρυμεις εις εστε εν χριστω ιησου 29 ει δευμεις χριστου αρα του αβρααμ σπερμαεστε κατα επαγγελιαν κληρονομοι

41λεγω δε εφ οσον χρονον οκληρονομος νηπιος εστιν ουδεν

διαφερει δουλου κυριος παντων ων2αλλα υπο επιτροπους εστιν καιοικονομους αχρι της προθεσμιας τουπατρος 3ουτως και ημεις οτε ημεννηπιοι υπο τα στοιχεια του κοσμουημεθα δεδουλωμενοι 4οτε δε ηλθεντο πληρωμα του χρονου εξαπεστειλενο θεος τον υιον αυτου γενομενον εκγυναικος γενομενον υπο νομον 5 ινατους υπο νομον εξαγοραση ινα τηνυιοθεσιαν απολαβωμεν 6οτι δε εστε υιοιεξαπεστειλεν ο θεος το πνευμα του υιουαυτου εις τας καρδιας ημων κραζοναββα ο πατηρ 7ωστε ουκετι ει δουλοςαλλα υιος ει δε υιος και κληρονομοςδια θεου 8αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτες

Galatia 4.9–21 9

θεον εδουλευσατε τοις φυσει μη ουσινθεοις 9νυν δε γνοντες θεον μαλλον δεγνωσθεντες υπο θεου πως επιστρεφετεπαλιν επι τα ασθενη και πτωχα στοιχειαοις παλιν ανωθεν δουλευσαι θελετε10ημερας παρατηρεισθε και μηνας καικαιρους και ενιαυτους 11φοβουμαι υμαςμηπως εικη κεκοπιακα εις υμας 12γινεσθεως εγω οτι καγω ως υμεις αδελφοι δεομαιυμων ουδεν με ηδικησατε 13οιδατε δε οτιδι ασθενειαν της σαρκος ευηγγελισαμηνυμιν το προτερον 14και τον πειρασμονυμων εν τη σαρκι μου ουκ εξουθενησατεουδε εξεπτυσατε αλλα ως αγγελον θεουεδεξασθε με ως χριστον ιησουν 15πουουν ο μακαρισμος υμων μαρτυρω γαρυμιν οτι ει δυνατον τους οφθαλμους υμωνεξορυξαντες εδωκατε μοι 16ωστε εχθροςυμων γεγονα αληθευων υμιν 17 ζηλουσινυμας ου καλως αλλα εκκλεισαι υμαςθελουσιν ινα αυτους ζηλουτε 18καλον δεζηλουσθαι εν καλω παντοτε και μη μονονεν τω παρειναι με προς υμας 19 τεκναμου ους παλιν ωδινω μεχρις ου μορφωθηχριστος εν υμιν 20ηθελον δε παρειναιπρος υμας αρτι και αλλαξαι την φωνηνμου οτι απορουμαι εν υμιν 21λεγετε μοιοι υπο νομον θελοντες ειναι τον νομον

Galatia 4.22–5.1 10

ουκ ακουετε 22γεγραπται γαρ οτι αβρααμδυο υιους εσχεν ενα εκ της παιδισκηςκαι ενα εκ της ελευθερας 23αλλ ο μεν εκτης παιδισκης κατα σαρκα γεγεννηται οδε εκ της ελευθερας δι της επαγγελιας24ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρεισιν δυο διαθηκαι μια μεν απο ορουςσινα εις δουλιαν γεννωσα ητις εστιναγαρ 25 το αγαρ σινα ορος εστιν εν τηαραβια συνστοιχει δε τη νυν ιερουσαλημδουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτης26η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστινητις εστιν μητηρ ημων 27γεγραπται γαρευφρανθητι στειρα η ου τικτουσα ρηξονκαι βοησον η ουκ ωδινουσα οτι πολλα τατεκνα της ερημου μαλλον η της εχουσηςτον ανδρα 28υμεις δε αδελφοι κατα ισαακεπαγγελιας τεκνα εστε 29αλλ ωσπερ τοτεο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκεν τονκατα πνευμα ουτως και νυν 30αλλα τιλεγει η γραφη εκβαλε την παιδισκην καιτον υιον αυτης ου γαρ μη κληρονομησειο υιος της παιδισκης μετα του υιου τηςελευθερας 31διο αδελφοι ουκ εσμενπαιδισκης τεκνα αλλα της ελευθερας

51 τη ελευθερια ημας χριστοςηλευθερωσεν στηκετε ουν και

μη παλιν ζυγω δουλιας ενεχεσθε

Galatia 5.2–15 112 ιδε εγω παυλος λεγω υμιν οτι εανπεριτεμνησθε χριστος υμας ουδενωφελησει 3μαρτυρομαι δε παλινπαντι ανθρωπω περιτεμνομενω οτιοφειλετης εστιν ολον τον νομον ποιησαι4κατηργηθητε απο χριστου οιτινες εννομω δικαιουσθε της χαριτος εξεπεσατε5ημεις γαρ πνευματι εκ πιστεως ελπιδαδικαιοσυνης απεκδεχομεθα 6 εν γαρχριστω ιησου ουτε περιτομη τι ισχυειουτε ακροβυστια αλλα πιστις δι αγαπηςενεργουμενη 7 ετρεχετε καλως τις υμαςενεκοψεν αληθεια μη πειθεσθαι 8ηπεισμονη ουκ εκ του καλουντος υμας9μικρα ζυμη ολον το φυραμα ζυμοι 10 εγωπεποιθα εις υμας εν κυριω οτι ουδεναλλο φρονησετε ο δε ταρασσων υμαςβαστασει το κριμα οστις εαν η 11 εγω δεαδελφοι ει περιτομην ετι κηρυσσω τι ετιδιωκομαι αρα κατηργηται το σκανδαλοντου σταυρου 12οφελον και αποκοψονταιοι αναστατουντες υμας 13υμεις γαρεπ ελευθερια εκληθητε αδελφοι μονονμη την ελευθεριαν εις αφορμην τησαρκι αλλα δια της αγαπης δουλευετεαλληλοις 14ο γαρ πας νομος εν ενι λογωπεπληρωται εν τω αγαπησεις τον πλησιονσου ως σεαυτον 15 ει δε αλληλους

Galatia 5.16–6.1 12

δακνετε και κατεσθιετε βλεπετε μη υπαλληλων αναλωθητε 16λεγω δε πνευματιπεριπατειτε και επιθυμιαν σαρκος ου μητελεσητε 17η γαρ σαρξ επιθυμει κατατου πνευματος το δε πνευμα κατα τηςσαρκος ταυτα γαρ αλληλοις αντικειταιινα μη α εαν θελητε ταυτα ποιητε 18 ειδε πνευματι αγεσθε ουκ εστε υπο νομον19φανερα δε εστιν τα εργα της σαρκοςατινα εστιν πορνεια ακαθαρσια ασελγεια20 ειδωλολατρια φαρμακεια εχθραι εριςζηλος θυμοι εριθειαι διχοστασιαι αιρεσεις21φθονοι μεθαι κωμοι και τα ομοιατουτοις α προλεγω υμιν καθως προειπονοτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες βασιλειανθεου ου κληρονομησουσιν 22ο δε καρποςτου πνευματος εστιν αγαπη χαρα ειρηνημακροθυμια χρηστοτης αγαθωσυνη πιστις23πραυτης εγκρατεια κατα των τοιουτωνουκ εστιν νομος 24οι δε του χριστουιησου την σαρκα εσταυρωσαν συντοις παθημασιν και ταις επιθυμιαις 25 ειζωμεν πνευματι πνευματι και στοιχωμεν26μη γινωμεθα κενοδοξοι αλληλουςπροκαλουμενοι αλληλοις φθονουντες

61αδελφοι εαν και προλημφθηανθρωπος εν τινι παραπτωματι υμεις

οι πνευματικοι καταρτιζετε τον τοιουτον

Galatia 6.2–13 13

εν πνευματι πραυτητος σκοπων σεαυτονμη και συ πειρασθης 2αλληλων τα βαρηβασταζετε και ουτως αναπληρωσετε τοννομον του χριστου 3 ει γαρ δοκει τις ειναιτι μηδεν ων φρεναπατα εαυτον 4 το δεεργον εαυτου δοκιμαζετω εκαστος καιτοτε εις εαυτον μονον το καυχημα εξεικαι ουκ εις τον ετερον 5 εκαστος γαρ τοιδιον φορτιον βαστασει 6κοινωνειτω δε οκατηχουμενος τον λογον τω κατηχουντιεν πασιν αγαθοις 7μη πλανασθε θεοςου μυκτηριζεται ο γαρ εαν σπειρηανθρωπος τουτο και θερισει 8οτι οσπειρων εις την σαρκα εαυτου εκ τηςσαρκος θερισει φθοραν ο δε σπειρωνεις το πνευμα εκ του πνευματος θερισειζωην αιωνιον 9 το δε καλον ποιουντεςμη ενκακωμεν καιρω γαρ ιδιω θερισομενμη εκλυομενοι 10αρα ουν ως καιρονεχωμεν εργαζωμεθα το αγαθον προςπαντας μαλιστα δε προς τους οικειουςτης πιστεως 11 ιδετε πηλικοις υμινγραμμασιν εγραψα τη εμη χειρι 12οσοιθελουσιν ευπροσωπησαι εν σαρκι ουτοιαναγκαζουσιν υμας περιτεμνεσθαι μονονινα τω σταυρω του χριστου μη διωκονται13ουδε γαρ οι περιτεμνομενοι αυτοινομον φυλασσουσιν αλλα θελουσιν

Galatia 6.14–18 14

υμας περιτεμνεσθαι ινα εν τη υμετερασαρκι καυχησωνται 14 εμοι δε μη γενοιτοκαυχασθαι ει μη εν τω σταυρω τουκυριου ημων ιησου χριστου δι ου εμοικοσμος εσταυρωται καγω κοσμω 15ουτεγαρ περιτομη τι εστιν ουτε ακροβυστιααλλα καινη κτισις 16και οσοι τω κανονιτουτω στοιχησουσιν ειρηνη επ αυτους καιελεος και επι τον ισραηλ του θεου 17 τουλοιπου κοπους μοι μηδεις παρεχετω εγωγαρ τα στιγματα του ιησου εν τω σωματιμου βασταζω 18η χαρις του κυριου υμωνιησου χριστου μετα του πνευματος υμωναδελφοι αμηνμη γινωμεθα κενοδοξοιαλληλους προκαλουμενοι αλληλοιςφθονουντες

Efesus

11παυλος αποστολος χριστου ιησουδια θεληματος θεου τοις αγιοις

τοις ουσιν [εν εφεσω] και πιστοις ενχριστω ιησου 2χαρις υμιν και ειρηνηαπο θεου πατρος ημων και κυριουιησου χριστου 3 ευλογητος ο θεος καιπατηρ του κυριου ημων ιησου χριστουο ευλογησας ημας εν παση ευλογιαπνευματικη εν τοις επουρανιοις εν χριστω4καθως εξελεξατο ημας εν αυτω προκαταβολης κοσμου ειναι ημας αγιουςκαι αμωμους κατενωπιον αυτου εναγαπη 5προορισας ημας εις υιοθεσιανδια ιησου χριστου εις αυτον κατα τηνευδοκιαν του θεληματος αυτου 6 ειςεπαινον δοξης της χαριτος αυτου ηςεχαριτωσεν ημας εν τω ηγαπημενω 7 εν ωεχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματοςαυτου την αφεσιν των παραπτωματωνκατα το πλουτος της χαριτος αυτου8ης επερισσευσεν εις ημας εν πασησοφια και φρονησει 9γνωρισας ημιν τομυστηριον του θεληματος αυτου κατατην ευδοκιαν αυτου ην προεθετο εν αυτω

Efesus 1.10–18 210 εις οικονομιαν του πληρωματος τωνκαιρων ανακεφαλαιωσασθαι τα παντα εντω χριστω τα επι τοις ουρανοις και τα επιτης γης εν αυτω 11 εν ω και εκληρωθημενπροορισθεντες κατα προθεσιν του ταπαντα ενεργουντος κατα την βουληντου θεληματος αυτου 12 εις το ειναιημας εις επαινον δοξης αυτου τουςπροηλπικοτας εν τω χριστω 13 εν ω καιυμεις ακουσαντες τον λογον της αληθειαςτο ευαγγελιον της σωτηριας υμων ενω και πιστευσαντες εσφραγισθητε τωπνευματι της επαγγελιας τω αγιω 14οςεστιν αρραβων της κληρονομιας ημωνεις απολυτρωσιν της περιποιησεως ειςεπαινον της δοξης αυτου 15δια τουτοκαγω ακουσας την καθ υμας πιστινεν τω κυριω ιησου και την αγαπηντην εις παντας τους αγιους 16ουπαυομαι ευχαριστων υπερ υμων μνειανποιουμενος επι των προσευχων μου 17 ιναο θεος του κυριου ημων ιησου χριστου οπατηρ της δοξης δωη υμιν πνευμα σοφιαςκαι αποκαλυψεως εν επιγνωσει αυτου18πεφωτισμενους τους οφθαλμους τηςκαρδιας υμων εις το ειδεναι υμας τις εστινη ελπις της κλησεως αυτου τις ο πλουτοςτης δοξης της κληρονομιας αυτου εν

Efesus 1.19–2.4 3

τοις αγιοις 19και τι το υπερβαλλονμεγεθος της δυναμεως αυτου εις ημαςτους πιστευοντας κατα την ενεργειαντου κρατους της ισχυος αυτου 20ηνενηργηκεν εν τω χριστω εγειρας αυτονεκ νεκρων και καθισας αυτον εν δεξιααυτου εν τοις επουρανιοις 21υπερανωπασης αρχης και εξουσιας και δυναμεωςκαι κυριοτητος και παντος ονοματοςονομαζομενου ου μονον εν τω αιωνιτουτω αλλα και εν τω μελλοντι 22καιπαντα υπεταξεν υπο τους ποδας αυτουκαι αυτον εδωκεν κεφαλην υπερ παντατη εκκλησια 23ητις εστιν το σωμα αυτουτο πληρωμα του τα παντα εν πασινπληρουμενου

21και υμας οντας νεκρους τοιςπαραπτωμασιν και ταις αμαρτιαις

υμων 2 εν αις ποτε περιεπατησατε κατατον αιωνα του κοσμου τουτου κατατον αρχοντα της εξουσιας του αεροςτου πνευματος του νυν ενεργουντοςεν τοις υιοις της απειθειας 3 εν οις καιημεις παντες ανεστραφημεν ποτε εν ταιςεπιθυμιαις της σαρκος ημων ποιουντες ταθεληματα της σαρκος και των διανοιωνκαι ημεθα τεκνα φυσει οργης ως καιοι λοιποι 4ο δε θεος πλουσιος ων εν

Efesus 2.5–14 4

ελεει δια την πολλην αγαπην αυτου ηνηγαπησεν ημας 5και οντας ημας νεκρουςτοις παραπτωμασιν συνεζωοποιησεντω χριστω χαριτι εστε σεσωσμενοι6και συνηγειρεν και συνεκαθισεν εντοις επουρανιοις εν χριστω ιησου7 ινα ενδειξηται εν τοις αιωσιν τοιςεπερχομενοις το υπερβαλλον πλουτοςτης χαριτος αυτου εν χρηστοτητι εφ ημαςεν χριστω ιησου 8 τη γαρ χαριτι εστεσεσωσμενοι δια πιστεως και τουτο ουκεξ υμων θεου το δωρον 9ουκ εξ εργωνινα μη τις καυχησηται 10αυτου γαρεσμεν ποιημα κτισθεντες εν χριστω ιησουεπι εργοις αγαθοις οις προητοιμασενο θεος ινα εν αυτοις περιπατησωμεν11διο μνημονευετε οτι ποτε υμεις ταεθνη εν σαρκι οι λεγομενοι ακροβυστιαυπο της λεγομενης περιτομης εν σαρκιχειροποιητου 12οτι ητε τω καιρω εκεινωχωρις χριστου απηλλοτριωμενοι τηςπολιτειας του ισραηλ και ξενοι τωνδιαθηκων της επαγγελιας ελπιδα μηεχοντες και αθεοι εν τω κοσμω 13νυνιδε εν χριστω ιησου υμεις οι ποτε οντεςμακραν εγενηθητε εγγυς εν τω αιματιτου χριστου 14αυτος γαρ εστιν η ειρηνηημων ο ποιησας τα αμφοτερα εν και το

Efesus 2.15–3.3 5

μεσοτοιχον του φραγμου λυσας 15 τηνεχθραν εν τη σαρκι αυτου τον νομοντων εντολων εν δογμασιν καταργησαςινα τους δυο κτιση εν αυτω εις ενακαινον ανθρωπον ποιων ειρηνην 16καιαποκαταλλαξη τους αμφοτερους ενενι σωματι τω θεω δια του σταυρουαποκτεινας την εχθραν εν αυτω 17καιελθων ευηγγελισατο ειρηνην υμιν τοιςμακραν και ειρηνην τοις εγγυς 18οτιδι αυτου εχομεν την προσαγωγην οιαμφοτεροι εν ενι πνευματι προς τονπατερα 19αρα ουν ουκετι εστε ξενοι καιπαροικοι αλλα εστε συνπολιται των αγιωνκαι οικειοι του θεου 20 εποικοδομηθεντεςεπι τω θεμελιω των αποστολων καιπροφητων οντος ακρογωνιαιου αυτουχριστου ιησου 21 εν ω πασα οικοδομησυναρμολογουμενη αυξει εις ναοναγιον εν κυριω 22 εν ω και υμειςσυνοικοδομεισθε εις κατοικητηριον τουθεου εν πνευματι

31 τουτου χαριν εγω παυλος ο δεσμιοςτου χριστου υπερ υμων των εθνων

2 ειγε ηκουσατε την οικονομιαν τηςχαριτος του θεου της δοθεισης μοι ειςυμας 3οτι κατα αποκαλυψιν εγνωρισθημοι το μυστηριον καθως προεγραψα εν

Efesus 3.4–14 6

ολιγω 4προς ο δυνασθε αναγινωσκοντεςνοησαι την συνεσιν μου εν τω μυστηριωτου χριστου 5ο ετεραις γενεαις ουκεγνωρισθη τοις υιοις των ανθρωπων ωςνυν απεκαλυφθη τοις αγιοις αποστολοιςαυτου και προφηταις εν πνευματι 6 ειναιτα εθνη συνκληρονομα και συνσωμα καισυνμετοχα της επαγγελιας εν χριστωιησου δια του ευαγγελιου 7ου εγενηθηνδιακονος κατα την δωρεαν της χαριτοςτου θεου της δοθεισης μοι κατα τηνενεργειαν της δυναμεως αυτου 8 εμοι τωελαχιστοτερω παντων αγιων εδοθη ηχαρις αυτη τοις εθνεσιν ευαγγελισασθαιτο ανεξιχνιαστον πλουτος του χριστου9και φωτισαι τις η οικονομια τουμυστηριου του αποκεκρυμμενου απο τωναιωνων εν τω θεω τω τα παντα κτισαντι10 ινα γνωρισθη νυν ταις αρχαις και ταιςεξουσιαις εν τοις επουρανιοις δια τηςεκκλησιας η πολυποικιλος σοφια τουθεου 11κατα προθεσιν των αιωνων ηνεποιησεν εν τω χριστω ιησου τω κυριωημων 12 εν ω εχομεν την παρρησιανκαι προσαγωγην εν πεποιθησει διατης πιστεως αυτου 13διο αιτουμαι μηενκακειν εν ταις θλιψεσιν μου υπερ υμωνητις εστιν δοξα υμων 14 τουτου χαριν

Efesus 3.15–4.4 7

καμπτω τα γονατα μου προς τον πατερα15 εξ ου πασα πατρια εν ουρανοις καιεπι γης ονομαζεται 16 ινα δω υμιν κατατο πλουτος της δοξης αυτου δυναμεικραταιωθηναι δια του πνευματος αυτουεις τον εσω ανθρωπον 17κατοικησαιτον χριστον δια της πιστεως εν ταιςκαρδιαις υμων 18 εν αγαπη ερριζωμενοικαι τεθεμελιωμενοι ινα εξισχυσητεκαταλαβεσθαι συν πασιν τοις αγιοιςτι το πλατος και μηκος και βαθος καιυψος 19γνωναι τε την υπερβαλλουσαντης γνωσεως αγαπην του χριστου ιναπληρωθητε εις παν το πληρωμα του θεου20 τω δε δυναμενω υπερ παντα ποιησαιυπερεκπερισσου ων αιτουμεθα η νοουμενκατα την δυναμιν την ενεργουμενην ενημιν 21αυτω η δοξα εν τη εκκλησια καιεν χριστω ιησου εις πασας τας γενεας τουαιωνος των αιωνων αμην

41παρακαλω ουν υμας εγω ο δεσμιοςεν κυριω αξιως περιπατησαι της

κλησεως ης εκληθητε 2μετα πασηςταπεινοφροσυνης και πραυτητος μεταμακροθυμιας ανεχομενοι αλληλωνεν αγαπη 3σπουδαζοντες τηρειν τηνενοτητα του πνευματος εν τω συνδεσμωτης ειρηνης 4 εν σωμα και εν πνευμα

Efesus 4.5–15 8

καθως και εκληθητε εν μια ελπιδι τηςκλησεως υμων 5 εις κυριος μια πιστις ενβαπτισμα 6 εις θεος και πατηρ παντων οεπι παντων και δια παντων και εν πασιν7 ενι δε εκαστω ημων εδοθη η χαρις κατατο μετρον της δωρεας του χριστου 8διολεγει αναβας εις υψος ηχμαλωτευσεναιχμαλωσιαν εδωκεν δοματα τοιςανθρωποις 9 το δε ανεβη τι εστιν ει μη οτικαι κατεβη εις τα κατωτερα μερη της γης10ο καταβας αυτος εστιν και ο αναβαςυπερανω παντων των ουρανων ιναπληρωση τα παντα 11και αυτος εδωκεντους μεν αποστολους τους δε προφηταςτους δε ευαγγελιστας τους δε ποιμεναςκαι διδασκαλους 12προς τον καταρτισμοντων αγιων εις εργον διακονιας ειςοικοδομην του σωματος του χριστου13μεχρι καταντησωμεν οι παντες εις τηνενοτητα της πιστεως και της επιγνωσεωςτου υιου του θεου εις ανδρα τελειονεις μετρον ηλικιας του πληρωματοςτου χριστου 14 ινα μηκετι ωμεν νηπιοικλυδωνιζομενοι και περιφερομενοι παντιανεμω της διδασκαλιας εν τη κυβιατων ανθρωπων εν πανουργια προς τηνμεθοδιαν της πλανης 15αληθευοντεςδε εν αγαπη αυξησωμεν εις αυτον τα

Efesus 4.16–25 9

παντα ος εστιν η κεφαλη χριστος 16 εξου παν το σωμα συναρμολογουμενονκαι συνβιβαζομενον δια πασης αφης τηςεπιχορηγιας κατ ενεργειαν εν μετρωενος εκαστου μερους την αυξησιν τουσωματος ποιειται εις οικοδομην αυτου εναγαπη 17 τουτο ουν λεγω και μαρτυρομαιεν κυριω μηκετι υμας περιπατειν καθωςκαι τα εθνη περιπατει εν ματαιοτητι τουνοος αυτων 18 εσκοτωμενοι τη διανοιαοντες απηλλοτριωμενοι της ζωης τουθεου δια την αγνοιαν την ουσαν εναυτοις δια την πωρωσιν της καρδιαςαυτων 19οιτινες απηλγηκοτες εαυτουςπαρεδωκαν τη ασελγεια εις εργασιανακαθαρσιας πασης εν πλεονεξια 20υμειςδε ουχ ουτως εμαθετε τον χριστον21 ειγε αυτον ηκουσατε και εν αυτωεδιδαχθητε καθως εστιν αληθεια εντω ιησου 22αποθεσθαι υμας κατα τηνπροτεραν αναστροφην τον παλαιονανθρωπον τον φθειρομενον κατα ταςεπιθυμιας της απατης 23ανανεουσθαιδε τω πνευματι του νοος υμων 24καιενδυσασθαι τον καινον ανθρωπον τονκατα θεον κτισθεντα εν δικαιοσυνη καιοσιοτητι της αληθειας 25διο αποθεμενοιτο ψευδος λαλειτε αληθειαν εκαστος μετα

Efesus 4.26–5.4 10

του πλησιον αυτου οτι εσμεν αλληλωνμελη 26οργιζεσθε και μη αμαρτανετεο ηλιος μη επιδυετω επι παροργισμωυμων 27μηδε διδοτε τοπον τω διαβολω28ο κλεπτων μηκετι κλεπτετω μαλλονδε κοπιατω εργαζομενος ταις ιδιαιςχερσιν το αγαθον ινα εχη μεταδιδοναι τωχρειαν εχοντι 29πας λογος σαπρος εκ τουστοματος υμων μη εκπορευεσθω αλλα ειτις αγαθος προς οικοδομην της χρειαςινα δω χαριν τοις ακουουσιν 30και μηλυπειτε το πνευμα το αγιον του θεου εν ωεσφραγισθητε εις ημεραν απολυτρωσεως31πασα πικρια και θυμος και οργη καικραυγη και βλασφημια αρθητω αφυμων συν παση κακια 32γινεσθε δεεις αλληλους χρηστοι ευσπλαγχνοιχαριζομενοι εαυτοις καθως και ο θεος ενχριστω εχαρισατο υμιν

51γινεσθε ουν μιμηται του θεου ωςτεκνα αγαπητα 2και περιπατειτε εν

αγαπη καθως και ο χριστος ηγαπησενυμας και παρεδωκεν εαυτον υπερ ημωνπροσφοραν και θυσιαν τω θεω εις οσμηνευωδιας 3πορνεια δε και ακαθαρσια πασαη πλεονεξια μηδε ονομαζεσθω εν υμινκαθως πρεπει αγιοις 4και αισχροτης ημωρολογια η ευτραπελια α ουκ ανηκεν

Efesus 5.5–18 11

αλλα μαλλον ευχαριστια 5 τουτο γαρ ιστεγινωσκοντες οτι πας πορνος η ακαθαρτοςη πλεονεκτης ο εστιν ειδωλολατρης ουκεχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια τουχριστου και θεου 6μηδεις υμας απατατωκενοις λογοις δια ταυτα γαρ ερχεταιη οργη του θεου επι τους υιους τηςαπειθειας 7μη ουν γινεσθε συνμετοχοιαυτων 8ητε γαρ ποτε σκοτος νυν δε φωςεν κυριω ως τεκνα φωτος περιπατειτε9ο γαρ καρπος του φωτος εν πασηαγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια10δοκιμαζοντες τι εστιν ευαρεστον τωκυριω 11και μη συνκοινωνειτε τοις εργοιςτοις ακαρποις του σκοτους μαλλον δεκαι ελεγχετε 12 τα γαρ κρυφη γινομεναυπ αυτων αισχρον εστιν και λεγειν 13 ταδε παντα ελεγχομενα υπο του φωτοςφανερουται παν γαρ το φανερουμενονφως εστιν 14διο λεγει εγειρε ο καθευδωνκαι αναστα εκ των νεκρων και επιφαυσεισοι ο χριστος 15βλεπετε ουν ακριβωςπως περιπατειτε μη ως ασοφοι αλλ ωςσοφοι 16 εξαγοραζομενοι τον καιρον οτιαι ημεραι πονηραι εισιν 17δια τουτομη γινεσθε αφρονες αλλα συνιετετι το θελημα του κυριου 18και μημεθυσκεσθε οινω εν ω εστιν ασωτια αλλα

Efesus 5.19–29 12

πληρουσθε εν πνευματι 19λαλουντεςεαυτοις ψαλμοις και υμνοις και ωδαιςπνευματικαις αδοντες και ψαλλοντες τηκαρδια υμων τω κυριω 20 ευχαριστουντεςπαντοτε υπερ παντων εν ονοματι τουκυριου ημων ιησου χριστου τω θεω καιπατρι 21υποτασσομενοι αλληλοις ενφοβω χριστου 22αι γυναικες τοις ιδιοιςανδρασιν ως τω κυριω 23οτι ανηρ εστινκεφαλη της γυναικος ως και ο χριστοςκεφαλη της εκκλησιας αυτος σωτηρτου σωματος 24αλλα ως η εκκλησιαυποτασσεται τω χριστω ουτως και αιγυναικες τοις ανδρασιν εν παντι 25οιανδρες αγαπατε τας γυναικας καθως καιο χριστος ηγαπησεν την εκκλησιαν καιεαυτον παρεδωκεν υπερ αυτης 26 ινααυτην αγιαση καθαρισας τω λουτρωτου υδατος εν ρηματι 27 ινα παραστησηαυτος εαυτω ενδοξον την εκκλησιανμη εχουσαν σπιλον η ρυτιδα η τι τωντοιουτων αλλ ινα η αγια και αμωμος28ουτως οφειλουσιν οι ανδρες αγαπαντας εαυτων γυναικας ως τα εαυτωνσωματα ο αγαπων την εαυτου γυναικαεαυτον αγαπα 29ουδεις γαρ ποτε τηνεαυτου σαρκα εμισησεν αλλα εκτρεφεικαι θαλπει αυτην καθως και ο χριστος

Efesus 5.30–6.8 13

την εκκλησιαν 30οτι μελη εσμεν τουσωματος αυτου 31αντι τουτου καταλειψειανθρωπος τον πατερα και την μητερακαι προσκολληθησεται την γυναικα καιεσονται οι δυο εις σαρκα μιαν 32 τομυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγωεις χριστον και εις την εκκλησιαν 33πληνκαι υμεις οι καθ ενα εκαστος την εαυτουγυναικα ουτως αγαπατω ως εαυτον η δεγυνη ινα φοβηται τον ανδρα

61 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσινυμων εν κυριω τουτο γαρ εστιν

δικαιον 2 τιμα τον πατερα σου και τηνμητερα ητις εστιν εντολη πρωτη ενεπαγγελια 3 ινα ευ σοι γενηται καιεση μακροχρονιος επι της γης 4και οιπατερες μη παροργιζετε τα τεκνα υμωναλλα εκτρεφετε αυτα εν παιδεια καινουθεσια κυριου 5οι δουλοι υπακουετετοις κατα σαρκα κυριοις μετα φοβου καιτρομου εν απλοτητι καρδιας υμων ωςτω χριστω 6μη κατ οφθαλμοδουλιαν ωςανθρωπαρεσκοι αλλ ως δουλοι χριστουποιουντες το θελημα του θεου εκ ψυχης7μετ ευνοιας δουλευοντες ως τω κυριωκαι ουκ ανθρωποις 8 ειδοτες οτι εκαστοςεαν τι ποιηση αγαθον τουτο κομισεταιπαρα κυριου ειτε δουλος ειτε ελευθερος

Efesus 6.9–18 149και οι κυριοι τα αυτα ποιειτε προςαυτους ανιεντες την απειλην ειδοτες οτικαι αυτων και υμων ο κυριος εστιν ενουρανοις και προσωπολημψια ουκ εστινπαρ αυτω 10 του λοιπου ενδυναμουσθεεν κυριω και εν τω κρατει της ισχυοςαυτου 11 ενδυσασθε την πανοπλιαν τουθεου προς το δυνασθαι υμας στηναιπρος τας μεθοδιας του διαβολου 12οτιουκ εστιν ημιν η παλη προς αιμα καισαρκα αλλα προς τας αρχας προς ταςεξουσιας προς τους κοσμοκρατορας τουσκοτους τουτου προς τα πνευματικατης πονηριας εν τοις επουρανιοις 13διατουτο αναλαβετε την πανοπλιαν του θεουινα δυνηθητε αντιστηναι εν τη ημερατη πονηρα και απαντα κατεργασαμενοιστηναι 14στητε ουν περιζωσαμενοι τηνοσφυν υμων εν αληθεια και ενδυσαμενοιτον θωρακα της δικαιοσυνης 15καιυποδησαμενοι τους ποδας εν ετοιμασιατου ευαγγελιου της ειρηνης 16 εν πασιναναλαβοντες τον θυρεον της πιστεωςεν ω δυνησεσθε παντα τα βελη τουπονηρου τα πεπυρωμενα σβεσαι 17καιτην περικεφαλαιαν του σωτηριου δεξασθεκαι την μαχαιραν του πνευματος ο εστινρημα θεου 18δια πασης προσευχης και

Efesus 6.19–24 15

δεησεως προσευχομενοι εν παντι καιρωεν πνευματι και εις αυτο αγρυπνουντεςεν παση προσκαρτερησει και δεησει περιπαντων των αγιων 19και υπερ εμου ιναμοι δοθη λογος εν ανοιξει του στοματοςμου εν παρρησια γνωρισαι το μυστηριοντου ευαγγελιου 20υπερ ου πρεσβευω εναλυσει ινα εν αυτω παρρησιασωμαι ωςδει με λαλησαι 21 ινα δε και υμεις ειδητετα κατ εμε τι πρασσω παντα γνωρισειυμιν τυχικος ο αγαπητος αδελφος καιπιστος διακονος εν κυριω 22ον επεμψαπρος υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε ταπερι ημων και παρακαλεση τας καρδιαςυμων 23 ειρηνη τοις αδελφοις και αγαπημετα πιστεως απο θεου πατρος και κυριουιησου χριστου 24η χαρις μετα παντωντων αγαπωντων τον κυριον ημων ιησουνχριστον εν αφθαρσιαπλην και υμεις οικαθ ενα εκαστος την εαυτου γυναικαουτως αγαπατω ως εαυτον η δε γυνη ιναφοβηται τον ανδρα

Filipi

11παυλος και τιμοθεος δουλοι χριστουιησου πασιν τοις αγιοις εν χριστω

ιησου τοις ουσιν εν φιλιπποις συνεπισκοποις και διακονοις 2χαρις υμιν καιειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριουιησου χριστου 3 ευχαριστω τω θεω μουεπι παση τη μνεια υμων 4παντοτε ενπαση δεησει μου υπερ παντων υμωνμετα χαρας την δεησιν ποιουμενος 5 επιτη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιοναπο της πρωτης ημερας αχρι του νυν6πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενοςεν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχριημερας χριστου ιησου 7καθως εστινδικαιον εμοι τουτο φρονειν υπερ παντωνυμων δια το εχειν με εν τη καρδιαυμας εν τε τοις δεσμοις μου και εν τηαπολογια και βεβαιωσει του ευαγγελιουσυνκοινωνους μου της χαριτος πανταςυμας οντας 8μαρτυς γαρ μου ο θεοςως επιποθω παντας υμας εν σπλαγχνοιςχριστου ιησου 9και τουτο προσευχομαιινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλονπερισσευη εν επιγνωσει και παση αισθησει

Filipi 1.10–20 210 εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφερονταινα ητε ειλικρινεις και απροσκοποι ειςημεραν χριστου 11πεπληρωμενοι καρπονδικαιοσυνης τον δια ιησου χριστου ειςδοξαν και επαινον θεου 12γινωσκειν δευμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμεμαλλον εις προκοπην του ευαγγελιουεληλυθεν 13ωστε τους δεσμους μουφανερους εν χριστω γενεσθαι εν ολωτω πραιτωριω και τοις λοιποις πασιν14και τους πλειονας των αδελφων ενκυριω πεποιθοτας τοις δεσμοις μουπερισσοτερως τολμαν αφοβως τον λογοντου θεου λαλειν 15 τινες μεν και διαφθονον και εριν τινες δε και δι ευδοκιαντον χριστον κηρυσσουσιν 16οι μεν εξαγαπης ειδοτες οτι εις απολογιαν τουευαγγελιου κειμαι 17οι δε εξ εριθειαςτον χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνωςοιομενοι θλιψιν εγειρειν τοις δεσμοιςμου 18 τι γαρ πλην οτι παντι τροπωειτε προφασει ειτε αληθεια χριστοςκαταγγελλεται και εν τουτω χαιρωαλλα και χαρησομαι 19οιδα γαρ οτιτουτο μοι αποβησεται εις σωτηριανδια της υμων δεησεως και επιχορηγιαςτου πνευματος ιησου χριστου 20κατατην αποκαραδοκιαν και ελπιδα μου

Filipi 1.21–30 3

οτι εν ουδενι αισχυνθησομαι αλλ ενπαση παρρησια ως παντοτε και νυνμεγαλυνθησεται χριστος εν τω σωματιμου ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου 21 εμοιγαρ το ζην χριστος και το αποθανεινκερδος 22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτομοι καρπος εργου και τι αιρησομαι ουγνωριζω 23συνεχομαι δε εκ των δυοτην επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι καισυν χριστω ειναι πολλω γαρ μαλλονκρεισσον 24 το δε επιμενειν τη σαρκιαναγκαιοτερον δι υμας 25και τουτοπεποιθως οιδα οτι μενω και παραμενωπασιν υμιν εις την υμων προκοπην καιχαραν της πιστεως 26 ινα το καυχημαυμων περισσευη εν χριστω ιησου ενεμοι δια της εμης παρουσιας παλιν προςυμας 27μονον αξιως του ευαγγελιου τουχριστου πολιτευεσθε ινα ειτε ελθων καιιδων υμας ειτε απων ακουω τα περι υμωνοτι στηκετε εν ενι πνευματι μια ψυχησυναθλουντες τη πιστει του ευαγγελιου28και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο τωναντικειμενων ητις εστιν αυτοις ενδειξιςαπωλειας υμων δε σωτηριας και τουτοαπο θεου 29οτι υμιν εχαρισθη το υπερχριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειναλλα και το υπερ αυτου πασχειν 30 τον

Filipi 2.1–11 4

αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδετε εν εμοικαι νυν ακουετε εν εμοι

21 ει τις ουν παρακλησις εν χριστω ειτι παραμυθιον αγαπης ει τις κοινωνια

πνευματος ει τις σπλαγχνα και οικτιρμοι2πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτοφρονητε την αυτην αγαπην εχοντεςσυνψυχοι το εν φρονουντες 3μηδενκατ εριθειαν μηδε κατα κενοδοξιαναλλα τη ταπεινοφροσυνη αλληλουςηγουμενοι υπερεχοντας εαυτων 4μητα εαυτων εκαστος σκοπουντες αλλακαι τα ετερων εκαστοι 5 τουτο φρονειτεεν υμιν ο και εν χριστω ιησου 6ος ενμορφη θεου υπαρχων ουχ αρπαγμονηγησατο το ειναι ισα θεω 7αλλα εαυτονεκενωσεν μορφην δουλου λαβωνεν ομοιωματι ανθρωπων γενομενοςκαι σχηματι ευρεθεις ως ανθρωπος8 εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοοςμεχρι θανατου θανατου δε σταυρου9διο και ο θεος αυτον υπερυψωσενκαι εχαρισατο αυτω το ονομα το υπερπαν ονομα 10 ινα εν τω ονοματι ιησουπαν γονυ καμψη επουρανιων καιεπιγειων και καταχθονιων 11και πασαγλωσσα εξομολογησηται οτι κυριοςιησους χριστος εις δοξαν θεου πατρος

Filipi 2.12–23 512ωστε αγαπητοι μου καθως παντοτευπηκουσατε μη ως εν τη παρουσια μουμονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τηαπουσια μου μετα φοβου και τρομου τηνεαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθε 13θεοςγαρ εστιν ο ενεργων εν υμιν και τοθελειν και το ενεργειν υπερ της ευδοκιας14παντα ποιειτε χωρις γογγυσμων καιδιαλογισμων 15 ινα γενησθε αμεμπτοικαι ακεραιοι τεκνα θεου αμωμα μεσονγενεας σκολιας και διεστραμμενης ενοις φαινεσθε ως φωστηρες εν κοσμω16λογον ζωης επεχοντες εις καυχημαεμοι εις ημεραν χριστου οτι ουκ ειςκενον εδραμον ουδε εις κενον εκοπιασα17αλλα ει και σπενδομαι επι τη θυσιακαι λειτουργια της πιστεως υμων χαιρωκαι συνχαιρω πασιν υμιν 18 το δε αυτοκαι υμεις χαιρετε και συνχαιρετε μοι19 ελπιζω δε εν κυριω ιησου τιμοθεονταχεως πεμψαι υμιν ινα καγω ευψυχωγνους τα περι υμων 20ουδενα γαρεχω ισοψυχον οστις γνησιως τα περιυμων μεριμνησει 21οι παντες γαρ ταεαυτων ζητουσιν ου τα χριστου ιησου22 την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτιως πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσενεις το ευαγγελιον 23 τουτον μεν ουν

Filipi 2.24–3.3 6

ελπιζω πεμψαι ως αν αφιδω τα περι εμεεξαυτης 24πεποιθα δε εν κυριω οτι καιαυτος ταχεως ελευσομαι 25αναγκαιονδε ηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφονκαι συνεργον και συνστρατιωτην μουυμων δε αποστολον και λειτουργον τηςχρειας μου πεμψαι προς υμας 26 επειδηεπιποθων ην παντας υμας και αδημονωνδιοτι ηκουσατε οτι ησθενησεν 27και γαρησθενησεν παραπλησιον θανατω αλλαο θεος ηλεησεν αυτον ουκ αυτον δεμονον αλλα και εμε ινα μη λυπην επιλυπην σχω 28σπουδαιοτερως ουν επεμψααυτον ινα ιδοντες αυτον παλιν χαρητεκαγω αλυποτερος ω 29προσδεχεσθεουν αυτον εν κυριω μετα πασης χαραςκαι τους τοιουτους εντιμους εχετε 30οτιδια το εργον χριστου μεχρι θανατουηγγισεν παραβολευσαμενος τη ψυχη ινααναπληρωση το υμων υστερημα της προςμε λειτουργιας

31 το λοιπον αδελφοι μου χαιρετε ενκυριω τα αυτα γραφειν υμιν εμοι μεν

ουκ οκνηρον υμιν δε ασφαλες 2βλεπετετους κυνας βλεπετε τους κακους εργαταςβλεπετε την κατατομην 3ημεις γαρ εσμενη περιτομη οι πνευματι θεου λατρευοντεςκαι καυχωμενοι εν χριστω ιησου και

Filipi 3.4–14 7

ουκ εν σαρκι πεποιθοτες 4καιπερ εγωεχων πεποιθησιν και εν σαρκι ει τιςδοκει αλλος πεποιθεναι εν σαρκι εγωμαλλον 5περιτομη οκταημερος εκ γενουςισραηλ φυλης βενιαμειν εβραιος εξεβραιων κατα νομον φαρισαιος 6καταζηλος διωκων την εκκλησιαν καταδικαιοσυνην την εν νομω γενομενοςαμεμπτος 7ατινα ην μοι κερδη ταυταηγημαι δια τον χριστον ζημιαν 8αλλαμενουνγε και ηγουμαι παντα ζημιανειναι δια το υπερεχον της γνωσεωςχριστου ιησου του κυριου μου δι ον ταπαντα εζημιωθην και ηγουμαι σκυβαλαινα χριστον κερδησω 9και ευρεθω εναυτω μη εχων εμην δικαιοσυνην την εκνομου αλλα την δια πιστεως χριστουτην εκ θεου δικαιοσυνην επι τη πιστει10 του γνωναι αυτον και την δυναμιντης αναστασεως αυτου και κοινωνιανπαθηματων αυτου συνμορφιζομενος τωθανατω αυτου 11 ειπως καταντησω ειςτην εξαναστασιν την εκ νεκρων 12ουχοτι ηδη ελαβον η ηδη τετελειωμαι διωκωδε ει καταλαβω εφ ω και κατελημφθηνυπο χριστου ιησου 13αδελφοι εγωεμαυτον ουπω λογιζομαι κατειληφεναι14 εν δε τα μεν οπισω επιλανθανομενος

Filipi 3.15–4.3 8

τοις δε εμπροσθεν επεκτεινομενος κατασκοπον διωκω εις το βραβειον της ανωκλησεως του θεου εν χριστω ιησου15οσοι ουν τελειοι τουτο φρονωμεν και ειτι ετερως φρονειτε και τουτο ο θεος υμιναποκαλυψει 16πλην εις ο εφθασαμεντω αυτω στοιχειν 17συνμιμηται μουγινεσθε αδελφοι και σκοπειτε τους ουτωςπεριπατουντας καθως εχετε τυπον ημας18πολλοι γαρ περιπατουσιν ους πολλακιςελεγον υμιν νυν δε και κλαιων λεγωτους εχθρους του σταυρου του χριστου19ων το τελος απωλεια ων ο θεος ηκοιλια και η δοξα εν τη αισχυνη αυτωνοι τα επιγεια φρονουντες 20ημων γαρτο πολιτευμα εν ουρανοις υπαρχει εξου και σωτηρα απεκδεχομεθα κυριονιησουν χριστον 21ος μετασχηματισει τοσωμα της ταπεινωσεως ημων συνμορφοντω σωματι της δοξης αυτου κατα τηνενεργειαν του δυνασθαι αυτον καιυποταξαι αυτω τα παντα

41ωστε αδελφοι μου αγαπητοι καιεπιποθητοι χαρα και στεφανος μου

ουτως στηκετε εν κυριω αγαπητοι2 ευοδιαν παρακαλω και συντυχηνπαρακαλω το αυτο φρονειν εν κυριω3ναι ερωτω και σε γνησιε συνζυγε

Filipi 4.4–13 9

συνλαμβανου αυταις αιτινες εν τωευαγγελιω συνηθλησαν μοι μετα καικλημεντος και των λοιπων συνεργωνμου ων τα ονοματα εν βιβλω ζωης4χαιρετε εν κυριω παντοτε παλιν ερωχαιρετε 5 το επιεικες υμων γνωσθητωπασιν ανθρωποις ο κυριος εγγυς 6μηδενμεριμνατε αλλ εν παντι τη προσευχη καιτη δεησει μετα ευχαριστιας τα αιτηματαυμων γνωριζεσθω προς τον θεον 7καιη ειρηνη του θεου η υπερεχουσα παντανουν φρουρησει τας καρδιας υμων καιτα νοηματα υμων εν χριστω ιησου 8 τολοιπον αδελφοι οσα εστιν αληθη οσασεμνα οσα δικαια οσα αγνα οσα προσφιληοσα ευφημα ει τις αρετη και ει τις επαινοςταυτα λογιζεσθε 9α και εμαθετε καιπαρελαβετε και ηκουσατε και ειδετε ενεμοι ταυτα πρασσετε και ο θεος τηςειρηνης εσται μεθ υμων 10 εχαρην δε ενκυριω μεγαλως οτι ηδη ποτε ανεθαλετετο υπερ εμου φρονειν εφ ω και εφρονειτεηκαιρεισθε δε 11ουχ οτι καθ υστερησινλεγω εγω γαρ εμαθον εν οις ειμιαυταρκης ειναι 12οιδα και ταπεινουσθαιοιδα και περισσευειν εν παντι και εν πασινμεμυημαι και χορταζεσθαι και πειναν καιπερισσευειν και υστερεισθαι 13παντα

Filipi 4.14–23 10

ισχυω εν τω ενδυναμουντι με 14πληνκαλως εποιησατε συνκοινωνησαντεςμου τη θλιψει 15οιδατε δε και υμειςφιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιουοτε εξηλθον απο μακεδονιας ουδεμια μοιεκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεωςκαι λημψεως ει μη υμεις μονοι 16οτι καιεν θεσσαλονικη και απαξ και δις εις τηνχρειαν μοι επεμψατε 17ουχ οτι επιζητωτο δομα αλλα επιζητω τον καρπον τονπλεοναζοντα εις λογον υμων 18απεχωδε παντα και περισσευω πεπληρωμαιδεξαμενος παρα επαφροδιτου τα παρυμων οσμην ευωδιας θυσιαν δεκτηνευαρεστον τω θεω 19ο δε θεος μουπληρωσει πασαν χρειαν υμων κατατο πλουτος αυτου εν δοξη εν χριστωιησου 20 τω δε θεω και πατρι ημων ηδοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην21ασπασασθε παντα αγιον εν χριστωιησου ασπαζονται υμας οι συν εμοιαδελφοι 22ασπαζονται υμας παντες οιαγιοι μαλιστα δε οι εκ της καισαρος οικιας23η χαρις του κυριου ιησου χριστου μετατου πνευματος υμωνος μετασχηματισει τοσωμα της ταπεινωσεως ημων συνμορφοντω σωματι της δοξης αυτου κατα την

Filipi 4.23 11

ενεργειαν του δυνασθαι αυτον καιυποταξαι αυτω τα παντα

Kolose

11παυλος αποστολος χριστου ιησουδια θεληματος θεου και τιμοθεος

ο αδελφος 2 τοις εν κολοσσαις αγιοιςκαι πιστοις αδελφοις εν χριστω χαριςυμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων3 ευχαριστουμεν τω θεω και πατρι τουκυριου ημων ιησου χριστου παντοτε περιυμων προσευχομενοι 4ακουσαντες τηνπιστιν υμων εν χριστω ιησου και τηναγαπην ην εχετε εις παντας τους αγιους5δια την ελπιδα την αποκειμενην υμινεν τοις ουρανοις ην προηκουσατε εν τωλογω της αληθειας του ευαγγελιου 6 τουπαροντος εις υμας καθως και εν παντιτω κοσμω εστιν καρποφορουμενον καιαυξανομενον καθως και εν υμιν αφ ηςημερας ηκουσατε και επεγνωτε την χαριντου θεου εν αληθεια 7καθως εμαθετε αποεπαφρα του αγαπητου συνδουλου ημωνος εστιν πιστος υπερ υμων διακονοςτου χριστου 8ο και δηλωσας ημιν τηνυμων αγαπην εν πνευματι 9δια τουτοκαι ημεις αφ ης ημερας ηκουσαμεν ουπαυομεθα υπερ υμων προσευχομενοι και

Kolose 1.10–19 2

αιτουμενοι ινα πληρωθητε την επιγνωσιντου θεληματος αυτου εν παση σοφιακαι συνεσει πνευματικη 10περιπατησαιαξιως του κυριου εις πασαν αρεσκειανεν παντι εργω αγαθω καρποφορουντεςκαι αυξανομενοι τη επιγνωσει τουθεου 11 εν παση δυναμει δυναμουμενοικατα το κρατος της δοξης αυτου ειςπασαν υπομονην και μακροθυμιαν μεταχαρας 12 ευχαριστουντες τω πατρι τωικανωσαντι υμας εις την μεριδα τουκληρου των αγιων εν τω φωτι 13οςερυσατο ημας εκ της εξουσιας τουσκοτους και μετεστησεν εις την βασιλειαντου υιου της αγαπης αυτου 14 εν ωεχομεν την απολυτρωσιν την αφεσιντων αμαρτιων 15ος εστιν εικων του θεουτου αορατου πρωτοτοκος πασης κτισεως16οτι εν αυτω εκτισθη τα παντα εν τοιςουρανοις και επι της γης τα ορατα καιτα αορατα ειτε θρονοι ειτε κυριοτητεςειτε αρχαι ειτε εξουσιαι τα παντα διαυτου και εις αυτον εκτισται 17και αυτοςεστιν προ παντων και τα παντα εν αυτωσυνεστηκεν 18και αυτος εστιν η κεφαλητου σωματος της εκκλησιας ος εστιν ηαρχη πρωτοτοκος εκ των νεκρων ιναγενηται εν πασιν αυτος πρωτευων 19οτι

Kolose 1.20–27 3

εν αυτω ευδοκησεν παν το πληρωμακατοικησαι 20και δι αυτου αποκαταλλαξαιτα παντα εις αυτον ειρηνοποιησας διατου αιματος του σταυρου αυτου διαυτου ειτε τα επι της γης ειτε τα εντοις ουρανοις 21και υμας ποτε ονταςαπηλλοτριωμενους και εχθρους τηδιανοια εν τοις εργοις τοις πονηροιςνυνι δε αποκατηλλαξεν 22 εν τω σωματιτης σαρκος αυτου δια του θανατουπαραστησαι υμας αγιους και αμωμους καιανεγκλητους κατενωπιον αυτου 23 ειγεεπιμενετε τη πιστει τεθεμελιωμενοι καιεδραιοι και μη μετακινουμενοι απο τηςελπιδος του ευαγγελιου ου ηκουσατετου κηρυχθεντος εν παση κτισει τηυπο τον ουρανον ου εγενομην εγωπαυλος διακονος 24νυν χαιρω εν τοιςπαθημασιν υπερ υμων και ανταναπληρωτα υστερηματα των θλιψεων του χριστουεν τη σαρκι μου υπερ του σωματος αυτουο εστιν η εκκλησια 25ης εγενομην εγωδιακονος κατα την οικονομιαν του θεουτην δοθεισαν μοι εις υμας πληρωσαιτον λογον του θεου 26 το μυστηριοντο αποκεκρυμμενον απο των αιωνωνκαι απο των γενεων νυν δε εφανερωθητοις αγιοις αυτου 27οις ηθελησεν ο θεος

Kolose 1.28–2.7 4

γνωρισαι τι το πλουτος της δοξης τουμυστηριου τουτου εν τοις εθνεσιν οεστιν χριστος εν υμιν η ελπις της δοξης28ον ημεις καταγγελλομεν νουθετουντεςπαντα ανθρωπον και διδασκοντεςπαντα ανθρωπον εν παση σοφιαινα παραστησωμεν παντα ανθρωποντελειον εν χριστω 29 εις ο και κοπιωαγωνιζομενος κατα την ενεργειαν αυτουτην ενεργουμενην εν εμοι εν δυναμει

21θελω γαρ υμας ειδεναι ηλικον αγωναεχω υπερ υμων και των εν λαοδικια

και οσοι ουχ εορακαν το προσωπον μουεν σαρκι 2 ινα παρακληθωσιν αι καρδιαιαυτων συμβιβασθεντες εν αγαπη καιεις παν πλουτος της πληροφοριας τηςσυνεσεως εις επιγνωσιν του μυστηριουτου θεου χριστου 3 εν ω εισιν παντεςοι θησαυροι της σοφιας και γνωσεωςαποκρυφοι 4 τουτο λεγω ινα μηδειςυμας παραλογιζηται εν πιθανολογια5 ει γαρ και τη σαρκι απειμι αλλα τωπνευματι συν υμιν ειμι χαιρων καιβλεπων υμων την ταξιν και το στερεωματης εις χριστον πιστεως υμων 6ως ουνπαρελαβετε τον χριστον ιησουν τονκυριον εν αυτω περιπατειτε 7 ερριζωμενοικαι εποικοδομουμενοι εν αυτω και

Kolose 2.8–16 5

βεβαιουμενοι τη πιστει καθως εδιδαχθητεπερισσευοντες εν ευχαριστια 8βλεπετεμη τις υμας εσται ο συλαγωγων διατης φιλοσοφιας και κενης απατης κατατην παραδοσιν των ανθρωπων κατατα στοιχεια του κοσμου και ου καταχριστον 9οτι εν αυτω κατοικει παν τοπληρωμα της θεοτητος σωματικως 10καιεστε εν αυτω πεπληρωμενοι ος εστινη κεφαλη πασης αρχης και εξουσιας11 εν ω και περιετμηθητε περιτομηαχειροποιητω εν τη απεκδυσει τουσωματος της σαρκος εν τη περιτομητου χριστου 12συνταφεντες αυτω εντω βαπτισματι εν ω και συνηγερθητεδια της πιστεως της ενεργειας του θεουτου εγειραντος αυτον εκ νεκρων 13καιυμας νεκρους οντας τοις παραπτωμασινκαι τη ακροβυστια της σαρκος υμωνσυνεζωοποιησεν υμας συν αυτωχαρισαμενος ημιν παντα τα παραπτωματα14 εξαλειψας το καθ ημων χειρογραφοντοις δογμασιν ο ην υπεναντιον ημιν καιαυτο ηρκεν εκ του μεσου προσηλωσαςαυτο τω σταυρω 15απεκδυσαμενος ταςαρχας και τας εξουσιας εδειγματισενεν παρρησια θριαμβευσας αυτους εναυτω 16μη ουν τις υμας κρινετω εν

Kolose 2.17–3.4 6

βρωσει η εν ποσει η εν μερει εορτηςη νουμηνιας η σαββατων 17α εστινσκια των μελλοντων το δε σωμα τουχριστου 18μηδεις υμας καταβραβευετωθελων εν ταπεινοφροσυνη και θρησκιατων αγγελων α εορακεν εμβατευωνεικη φυσιουμενος υπο του νοος τηςσαρκος αυτου 19και ου κρατων τηνκεφαλην εξ ου παν το σωμα δια τωναφων και συνδεσμων επιχορηγουμενονκαι συνβιβαζομενον αυξει την αυξησιντου θεου 20 ει απεθανετε συν χριστω αποτων στοιχειων του κοσμου τι ως ζωντεςεν κοσμω δογματιζεσθε 21μη αψη μηδεγευση μηδε θιγης 22α εστιν παντα ειςφθοραν τη αποχρησει κατα τα ενταλματακαι διδασκαλιας των ανθρωπων 23ατιναεστιν λογον μεν εχοντα σοφιας ενεθελοθρησκια και ταπεινοφροσυνη καιαφειδια σωματος ουκ εν τιμη τινι προςπλησμονην της σαρκος

31 ει ουν συνηγερθητε τω χριστωτα ανω ζητειτε ου ο χριστος εστιν

εν δεξια του θεου καθημενος 2 τα ανωφρονειτε μη τα επι της γης 3απεθανετεγαρ και η ζωη υμων κεκρυπται συντω χριστω εν τω θεω 4οταν ο χριστοςφανερωθη η ζωη υμων τοτε και υμεις

Kolose 3.5–15 7

συν αυτω φανερωθησεσθε εν δοξη5νεκρωσατε ουν τα μελη τα επι της γηςπορνειαν ακαθαρσιαν παθος επιθυμιανκακην και την πλεονεξιαν ητις εστινειδωλολατρεια 6δι α ερχεται η οργη τουθεου 7 εν οις και υμεις περιεπατησατεποτε οτε εζητε εν τουτοις 8νυνι δεαποθεσθε και υμεις τα παντα οργηνθυμον κακιαν βλασφημιαν αισχρολογιανεκ του στοματος υμων 9μη ψευδεσθεεις αλληλους απεκδυσαμενοι τονπαλαιον ανθρωπον συν ταις πραξεσιναυτου 10και ενδυσαμενοι τον νεοντον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατεικονα του κτισαντος αυτον 11οπου ουκενι ελλην και ιουδαιος περιτομη καιακροβυστια βαρβαρος σκυθης δουλοςελευθερος αλλα τα παντα και εν πασινχριστος 12 ενδυσασθε ουν ως εκλεκτοιτου θεου αγιοι και ηγαπημενοι σπλαγχναοικτιρμου χρηστοτητα ταπεινοφροσυνηνπραυτητα μακροθυμιαν 13ανεχομενοιαλληλων και χαριζομενοι εαυτοις εαντις προς τινα εχη μομφην καθως και οχριστος εχαρισατο υμιν ουτως και υμεις14 επι πασιν δε τουτοις την αγαπην οεστιν συνδεσμος της τελειοτητος 15και ηειρηνη του χριστου βραβευετω εν ταις

Kolose 3.16–25 8

καρδιαις υμων εις ην και εκληθητε ενενι σωματι και ευχαριστοι γινεσθε 16ολογος του χριστου ενοικειτω εν υμινπλουσιως εν παση σοφια διδασκοντες καινουθετουντες εαυτους ψαλμοις υμνοιςωδαις πνευματικαις εν χαριτι αδοντες ενταις καρδιαις υμων τω θεω 17και παν οτι αν ποιητε εν λογω η εν εργω πανταεν ονοματι κυριου ιησου ευχαριστουντεςτω θεω πατρι δι αυτου 18αι γυναικεςυποτασσεσθε τοις ανδρασιν ως ανηκενεν κυριω 19οι ανδρες αγαπατε ταςγυναικας και μη πικραινεσθε προς αυτας20 τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσινκατα παντα τουτο γαρ ευαρεστον εστινεν κυριω 21οι πατερες μη ερεθιζετετα τεκνα υμων ινα μη αθυμωσιν 22οιδουλοι υπακουετε κατα παντα τοις κατασαρκα κυριοις μη εν οφθαλμοδουλιαις ωςανθρωπαρεσκοι αλλ εν απλοτητι καρδιαςφοβουμενοι τον κυριον 23ο εαν ποιητεεκ ψυχης εργαζεσθε ως τω κυριω καιουκ ανθρωποις 24 ειδοτες οτι απο κυριουαπολημψεσθε την ανταποδοσιν τηςκληρονομιας τω κυριω χριστω δουλευετε25ο γαρ αδικων κομιειται ο ηδικησεν καιουκ εστιν προσωπολημψια

Kolose 4.1–11 9

41οι κυριοι το δικαιον και την ισοτητατοις δουλοις παρεχεσθε ειδοτες οτι

και υμεις εχετε κυριον εν ουρανω 2 τηπροσευχη προσκαρτερειτε γρηγορουντεςεν αυτη εν ευχαριστια 3προσευχομενοιαμα και περι ημων ινα ο θεος ανοιξηημιν θυραν του λογου λαλησαι τομυστηριον του χριστου δι ο και δεδεμαι4 ινα φανερωσω αυτο ως δει με λαλησαι5 εν σοφια περιπατειτε προς τους εξωτον καιρον εξαγοραζομενοι 6ο λογοςυμων παντοτε εν χαριτι αλατι ηρτυμενοςειδεναι πως δει υμας ενι εκαστωαποκρινεσθαι 7 τα κατ εμε παντα γνωρισειυμιν τυχικος ο αγαπητος αδελφος καιπιστος διακονος και συνδουλος εν κυριω8ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτοινα γνωτε τα περι ημων και παρακαλεσητας καρδιας υμων 9συν ονησιμω τωπιστω και αγαπητω αδελφω ος εστινεξ υμων παντα υμιν γνωρισουσιν ταωδε 10ασπαζεται υμας αρισταρχος οσυναιχμαλωτος μου και μαρκος ο ανεψιοςβαρναβα περι ου ελαβετε εντολας εανελθη προς υμας δεξασθε αυτον 11καιιησους ο λεγομενος ιουστος οι οντεςεκ περιτομης ουτοι μονοι συνεργοιεις την βασιλειαν του θεου οιτινες

Kolose 4.12–18 10

εγενηθησαν μοι παρηγορια 12ασπαζεταιυμας επαφρας ο εξ υμων δουλος χριστουιησου παντοτε αγωνιζομενος υπερ υμωνεν ταις προσευχαις ινα σταθητε τελειοι καιπεπληροφορημενοι εν παντι θεληματι τουθεου 13μαρτυρω γαρ αυτω οτι εχει πολυνπονον υπερ υμων και των εν λαοδικιακαι των εν ιεραπολει 14ασπαζεται υμαςλουκας ο ιατρος ο αγαπητος και δημας15ασπασασθε τους εν λαοδικια αδελφουςκαι νυμφαν και την κατ οικον αυτωνεκκλησιαν 16και οταν αναγνωσθη παρυμιν η επιστολη ποιησατε ινα και εν τηλαοδικεων εκκλησια αναγνωσθη και τηνεκ λαοδικιας ινα και υμεις αναγνωτε 17καιειπατε αρχιππω βλεπε την διακονιαν ηνπαρελαβες εν κυριω ινα αυτην πληροις18ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλουμνημονευετε μου των δεσμων η χαριςμεθ υμωνο γαρ αδικων κομιειται οηδικησεν και ουκ εστιν προσωπολημψια

1 Tesalonika

11παυλος και σιλουανος και τιμοθεοςτη εκκλησια θεσσαλονικεων εν θεω

πατρι και κυριω ιησου χριστω χαριςυμιν και ειρηνη 2 ευχαριστουμεν τωθεω παντοτε περι παντων υμων μνειανποιουμενοι επι των προσευχων ημων3αδιαλειπτως μνημονευοντες υμων τουεργου της πιστεως και του κοπου τηςαγαπης και της υπομονης της ελπιδος τουκυριου ημων ιησου χριστου εμπροσθεντου θεου και πατρος ημων 4 ειδοτεςαδελφοι ηγαπημενοι υπο του θεου τηνεκλογην υμων 5οτι το ευαγγελιον ημωνουκ εγενηθη εις υμας εν λογω μονοναλλα και εν δυναμει και εν πνευματι αγιωκαι πληροφορια πολλη καθως οιδατεοιοι εγενηθημεν εν υμιν δι υμας 6καιυμεις μιμηται ημων εγενηθητε και τουκυριου δεξαμενοι τον λογον εν θλιψειπολλη μετα χαρας πνευματος αγιου7ωστε γενεσθαι υμας τυπον πασιν τοιςπιστευουσιν εν τη μακεδονια και εν τηαχαια 8αφ υμων γαρ εξηχηται ο λογοςτου κυριου ου μονον εν τη μακεδονια

1 Tesalonika 1.9–2.6 2

και εν τη αχαια αλλ εν παντι τοπω ηπιστις υμων η προς τον θεον εξεληλυθενωστε μη χρειαν εχειν ημας λαλειν τι9αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσινοποιαν εισοδον εσχομεν προς υμας καιπως επεστρεψατε προς τον θεον αποτων ειδωλων δουλευειν θεω ζωντι καιαληθινω 10και αναμενειν τον υιον αυτουεκ των ουρανων ον ηγειρεν εκ τωννεκρων ιησουν τον ρυομενον ημας εκτης οργης της ερχομενης

21αυτοι γαρ οιδατε αδελφοι τηνεισοδον ημων την προς υμας οτι ου

κενη γεγονεν 2αλλα προπαθοντες καιυβρισθεντες καθως οιδατε εν φιλιπποιςεπαρρησιασαμεθα εν τω θεω ημωνλαλησαι προς υμας το ευαγγελιοντου θεου εν πολλω αγωνι 3η γαρπαρακλησις ημων ουκ εκ πλανηςουδε εξ ακαθαρσιας ουδε εν δολω4αλλα καθως δεδοκιμασμεθα υποτου θεου πιστευθηναι το ευαγγελιονουτως λαλουμεν ουχ ως ανθρωποιςαρεσκοντες αλλα θεω τω δοκιμαζοντιτας καρδιας ημων 5ουτε γαρ ποτε ενλογω κολακιας εγενηθημεν καθως οιδατεουτε εν προφασει πλεονεξιας θεοςμαρτυς 6ουτε ζητουντες εξ ανθρωπων

1 Tesalonika 2.7–14 3

δοξαν ουτε αφ υμων ουτε απ αλλωνδυναμενοι εν βαρει ειναι ως χριστουαποστολοι 7αλλα εγενηθημεν νηπιοι ενμεσω υμων ως εαν τροφος θαλπη ταεαυτης τεκνα 8ουτως ομειρομενοι υμωνευδοκουμεν μεταδουναι υμιν ου μονον τοευαγγελιον του θεου αλλα και τας εαυτωνψυχας διοτι αγαπητοι ημιν εγενηθητε9μνημονευετε γαρ αδελφοι τον κοπονημων και τον μοχθον νυκτος και ημεραςεργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τιναυμων εκηρυξαμεν εις υμας το ευαγγελιοντου θεου 10υμεις μαρτυρες και ο θεοςως οσιως και δικαιως και αμεμπτως υμιντοις πιστευουσιν εγενηθημεν 11καθαπεροιδατε ως ενα εκαστον υμων ως πατηρτεκνα εαυτου παρακαλουντες υμας καιπαραμυθουμενοι 12και μαρτυρομενοιεις το περιπατειν υμας αξιως του θεουτου καλουντος υμας εις την εαυτουβασιλειαν και δοξαν 13και δια τουτο καιημεις ευχαριστουμεν τω θεω αδιαλειπτωςοτι παραλαβοντες λογον ακοης παρημων του θεου εδεξασθε ου λογονανθρωπων αλλα καθως εστιν αληθωςλογον θεου ος και ενεργειται εν υμιντοις πιστευουσιν 14υμεις γαρ μιμηταιεγενηθητε αδελφοι των εκκλησιων του

1 Tesalonika 2.15–3.2 4

θεου των ουσων εν τη ιουδαια εν χριστωιησου οτι τα αυτα επαθετε και υμειςυπο των ιδιων συμφυλετων καθως καιαυτοι υπο των ιουδαιων 15 των και τονκυριον αποκτειναντων ιησουν και τουςπροφητας και ημας εκδιωξαντων και θεωμη αρεσκοντων και πασιν ανθρωποιςεναντιων 16κωλυοντων ημας τοις εθνεσινλαλησαι ινα σωθωσιν εις το αναπληρωσαιαυτων τας αμαρτιας παντοτε εφθασενδε επ αυτους η οργη εις τελος 17ημειςδε αδελφοι απορφανισθεντες αφυμων προς καιρον ωρας προσωπω ουκαρδια περισσοτερως εσπουδασαμεν τοπροσωπον υμων ιδειν εν πολλη επιθυμια18διοτι ηθελησαμεν ελθειν προς υμας εγωμεν παυλος και απαξ και δις και ενεκοψενημας ο σατανας 19 τις γαρ ημων ελπις ηχαρα η στεφανος καυχησεως η ουχι καιυμεις εμπροσθεν του κυριου ημων ιησουεν τη αυτου παρουσια 20υμεις γαρ εστε ηδοξα ημων και η χαρα

31διο μηκετι στεγοντες ευδοκησαμενκαταλειφθηναι εν αθηναις μονοι 2και

επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημωνκαι διακονον συνεργον του θεου εν τωευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαιυμας και παρακαλεσαι υπερ της πιστεως

1 Tesalonika 3.3–12 5

υμων 3 το μηδενα σαινεσθαι εν ταιςθλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι ειςτουτο κειμεθα 4και γαρ οτε προς υμαςημεν προελεγομεν υμιν οτι μελλομενθλιβεσθαι καθως και εγενετο και οιδατε5δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψαεις το γνωναι την πιστιν υμων μηπωςεπειρασεν υμας ο πειραζων και ειςκενον γενηται ο κοπος ημων 6αρτι δεελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμωνκαι ευαγγελισαμενου ημιν την πιστιν καιτην αγαπην υμων και οτι εχετε μνειανημων αγαθην παντοτε επιποθουντεςημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας 7διατουτο παρεκληθημεν αδελφοι εφ υμιν επιπαση τη αναγκη και θλιψει ημων δια τηςυμων πιστεως 8οτι νυν ζωμεν εαν υμειςστηκετε εν κυριω 9 τινα γαρ ευχαριστιανδυναμεθα τω θεω ανταποδουναι περιυμων επι παση τη χαρα η χαιρομεν διυμας εμπροσθεν του θεου ημων 10νυκτοςκαι ημερας υπερεκπερισσου δεομενοιεις το ιδειν υμων το προσωπον καικαταρτισαι τα υστερηματα της πιστεωςυμων 11αυτος δε ο θεος και πατηρ ημωνκαι ο κυριος ημων ιησους κατευθυναι τηνοδον ημων προς υμας 12υμας δε ο κυριοςπλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις

1 Tesalonika 3.13–4.9 6

αλληλους και εις παντας καθαπερ καιημεις εις υμας 13 εις το στηριξαι υμωντας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνηεμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εντη παρουσια του κυριου ημων ιησου μεταπαντων των αγιων αυτου αμην

41λοιπον ουν αδελφοι ερωτωμεν υμαςκαι παρακαλουμεν εν κυριω ιησου ινα

καθως παρελαβετε παρ ημων το πως δειυμας περιπατειν και αρεσκειν θεω καθωςκαι περιπατειτε ινα περισσευητε μαλλον2οιδατε γαρ τινας παραγγελιας εδωκαμενυμιν δια του κυριου ιησου 3 τουτο γαρεστιν θελημα του θεου ο αγιασμοςυμων απεχεσθαι υμας απο της πορνειας4 ειδεναι εκαστον υμων το εαυτου σκευοςκτασθαι εν αγιασμω και τιμη 5μη εν παθειεπιθυμιας καθαπερ και τα εθνη τα μηειδοτα τον θεον 6 το μη υπερβαινειν καιπλεονεκτειν εν τω πραγματι τον αδελφοναυτου διοτι εκδικος κυριος περι παντωντουτων καθως και προειπαμεν υμιν καιδιεμαρτυραμεθα 7ου γαρ εκαλεσεν ημαςο θεος επι ακαθαρσια αλλ εν αγιασμω8 τοιγαρουν ο αθετων ουκ ανθρωποναθετει αλλα τον θεον τον και διδοντα τοπνευμα αυτου το αγιον εις υμας 9περιδε της φιλαδελφιας ου χρειαν εχετε

1 Tesalonika 4.10–17 7

γραφειν υμιν αυτοι γαρ υμεις θεοδιδακτοιεστε εις το αγαπαν αλληλους 10και γαρποιειτε αυτο εις παντας τους αδελφουςεν ολη τη μακεδονια παρακαλουμενδε υμας αδελφοι περισσευειν μαλλον11και φιλοτιμεισθαι ησυχαζειν καιπρασσειν τα ιδια και εργαζεσθαι ταιςχερσιν υμων καθως υμιν παρηγγειλαμεν12 ινα περιπατητε ευσχημονως προςτους εξω και μηδενος χρειαν εχητε13ου θελομεν δε υμας αγνοειν αδελφοιπερι των κοιμωμενων ινα μη λυπησθεκαθως και οι λοιποι οι μη εχοντεςελπιδα 14 ει γαρ πιστευομεν οτι ιησουςαπεθανεν και ανεστη ουτως και ο θεοςτους κοιμηθεντας δια του ιησου αξεισυν αυτω 15 τουτο γαρ υμιν λεγομενεν λογω κυριου οτι ημεις οι ζωντεςοι περιλειπομενοι εις την παρουσιαντου κυριου ου μη φθασωμεν τουςκοιμηθεντας 16οτι αυτος ο κυριοςεν κελευσματι εν φωνη αρχαγγελουκαι εν σαλπιγγι θεου καταβησεταιαπ ουρανου και οι νεκροι εν χριστωαναστησονται πρωτον 17 επειτα ημεις οιζωντες οι περιλειπομενοι αμα συν αυτοιςαρπαγησομεθα εν νεφελαις εις απαντησιντου κυριου εις αερα και ουτως παντοτε

1 Tesalonika 4.18–5.11 8

συν κυριω εσομεθα 18ωστε παρακαλειτεαλληλους εν τοις λογοις τουτοις

51περι δε των χρονων και τωνκαιρων αδελφοι ου χρειαν εχετε υμιν

γραφεσθαι 2αυτοι γαρ ακριβως οιδατεοτι ημερα κυριου ως κλεπτης εν νυκτιουτως ερχεται 3οταν λεγωσιν ειρηνηκαι ασφαλεια τοτε αιφνιδιος αυτοιςεπισταται ολεθρος ωσπερ η ωδιν τη ενγαστρι εχουση και ου μη εκφυγωσιν4υμεις δε αδελφοι ουκ εστε εν σκοτειινα η ημερα υμας ως κλεπτης καταλαβη5παντες γαρ υμεις υιοι φωτος εστε καιυιοι ημερας ουκ εσμεν νυκτος ουδεσκοτους 6αρα ουν μη καθευδωμενως οι λοιποι αλλα γρηγορωμεν καινηφωμεν 7οι γαρ καθευδοντες νυκτοςκαθευδουσιν και οι μεθυσκομενοι νυκτοςμεθυουσιν 8ημεις δε ημερας οντεςνηφωμεν ενδυσαμενοι θωρακα πιστεωςκαι αγαπης και περικεφαλαιαν ελπιδασωτηριας 9οτι ουκ εθετο ημας ο θεοςεις οργην αλλα εις περιποιησιν σωτηριαςδια του κυριου ημων ιησου χριστου10 του αποθανοντος περι ημων ιναειτε γρηγορωμεν ειτε καθευδωμεν αμασυν αυτω ζησωμεν 11διο παρακαλειτεαλληλους και οικοδομειτε εις τον ενα

1 Tesalonika 5.12–27 9

καθως και ποιειτε 12 ερωτωμεν δε υμαςαδελφοι ειδεναι τους κοπιωντας ενυμιν και προισταμενους υμων εν κυριωκαι νουθετουντας υμας 13και ηγεισθαιαυτους υπερεκπερισσου εν αγαπη διατο εργον αυτων ειρηνευετε εν εαυτοις14παρακαλουμεν δε υμας αδελφοινουθετειτε τους ατακτους παραμυθεισθετους ολιγοψυχους αντεχεσθε τωνασθενων μακροθυμειτε προς παντας15ορατε μη τις κακον αντι κακου τινιαποδοι αλλα παντοτε το αγαθον διωκετεεις αλληλους και εις παντας 16παντοτεχαιρετε 17αδιαλειπτως προσευχεσθε 18 ενπαντι ευχαριστειτε τουτο γαρ θελημαθεου εν χριστω ιησου εις υμας 19 τοπνευμα μη σβεννυτε 20προφητειας μηεξουθενειτε 21παντα δε δοκιμαζετε τοκαλον κατεχετε 22απο παντος ειδουςπονηρου απεχεσθε 23αυτος δε ο θεοςτης ειρηνης αγιασαι υμας ολοτελεις καιολοκληρον υμων το πνευμα και η ψυχηκαι το σωμα αμεμπτως εν τη παρουσιατου κυριου ημων ιησου χριστου τηρηθειη24πιστος ο καλων υμας ος και ποιησει25αδελφοι προσευχεσθε περι ημων26ασπασασθε τους αδελφους πανταςεν φιληματι αγιω 27 ενορκιζω υμας τον

1 Tesalonika 5.28 10

κυριον αναγνωσθηναι την επιστοληνπασιν τοις αδελφοις 28η χαρις του κυριουημων ιησου χριστου μεθ υμωνωστεπαρακαλειτε αλληλους εν τοις λογοιςτουτοις

2 Tesalonika

11παυλος και σιλουανος και τιμοθεοςτη εκκλησια θεσσαλονικεων εν θεω

πατρι ημων και κυριω ιησου χριστω2χαρις υμιν και ειρηνη απο θεουπατρος ημων και κυριου ιησου χριστου3 ευχαριστειν οφειλομεν τω θεω παντοτεπερι υμων αδελφοι καθως αξιον εστιν οτιυπεραυξανει η πιστις υμων και πλεοναζειη αγαπη ενος εκαστου παντων υμωνεις αλληλους 4ωστε αυτους ημας ενυμιν ενκαυχασθαι εν ταις εκκλησιαιςτου θεου υπερ της υπομονης υμων καιπιστεως εν πασιν τοις διωγμοις υμων καιταις θλιψεσιν αις ανεχεσθε 5 ενδειγματης δικαιας κρισεως του θεου εις τοκαταξιωθηναι υμας της βασιλειας τουθεου υπερ ης και πασχετε 6 ειπερ δικαιονπαρα θεω ανταποδουναι τοις θλιβουσινυμας θλιψιν 7και υμιν τοις θλιβομενοιςανεσιν μεθ ημων εν τη αποκαλυψει τουκυριου ιησου απ ουρανου μετ αγγελωνδυναμεως αυτου 8 εν πυρι φλογοςδιδοντος εκδικησιν τοις μη ειδοσιν θεονκαι τοις μη υπακουουσιν τω ευαγγελιω

2 Tesalonika 1.9–2.4 2

του κυριου ημων ιησου 9οιτινες δικηντισουσιν ολεθρον αιωνιον απο προσωπουτου κυριου και απο της δοξης της ισχυοςαυτου 10οταν ελθη ενδοξασθηναι εντοις αγιοις αυτου και θαυμασθηναι ενπασιν τοις πιστευσασιν οτι επιστευθητο μαρτυριον ημων εφ υμας εν τηημερα εκεινη 11 εις ο και προσευχομεθαπαντοτε περι υμων ινα υμας αξιωσητης κλησεως ο θεος ημων και πληρωσηπασαν ευδοκιαν αγαθωσυνης και εργονπιστεως εν δυναμει 12οπως ενδοξασθη τοονομα του κυριου ημων ιησου εν υμιν καιυμεις εν αυτω κατα την χαριν του θεουημων και κυριου ιησου χριστου

21 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερτης παρουσιας του κυριου ημων

ιησου χριστου και ημων επισυναγωγηςεπ αυτον 2 εις το μη ταχεως σαλευθηναιυμας απο του νοος μηδε θροεισθαιμητε δια πνευματος μητε δια λογουμητε δι επιστολης ως δι ημων ωςοτι ενεστηκεν η ημερα του κυριου3μη τις υμας εξαπατηση κατα μηδενατροπον οτι εαν μη ελθη η αποστασιαπρωτον και αποκαλυφθη ο ανθρωποςτης ανομιας ο υιος της απωλειας 4οαντικειμενος και υπεραιρομενος επι

2 Tesalonika 2.5–14 3

παντα λεγομενον θεον η σεβασμα ωστεαυτον εις τον ναον του θεου καθισαιαποδεικνυντα εαυτον οτι εστιν θεος5ου μνημονευετε οτι ετι ων προς υμαςταυτα ελεγον υμιν 6και νυν το κατεχονοιδατε εις το αποκαλυφθηναι αυτον εντω αυτου καιρω 7 το γαρ μυστηριονηδη ενεργειται της ανομιας μονον οκατεχων αρτι εως εκ μεσου γενηται8και τοτε αποκαλυφθησεται ο ανομοςον ο κυριος ιησους ανελει τω πνευματιτου στοματος αυτου και καταργησει τηεπιφανεια της παρουσιας αυτου 9ου εστινη παρουσια κατ ενεργειαν του σατανα ενπαση δυναμει και σημειοις και τερασινψευδους 10και εν παση απατη αδικιαςτοις απολλυμενοις ανθ ων την αγαπηντης αληθειας ουκ εδεξαντο εις το σωθηναιαυτους 11και δια τουτο πεμπει αυτοις οθεος ενεργειαν πλανης εις το πιστευσαιαυτους τω ψευδει 12 ινα κριθωσιναπαντες οι μη πιστευσαντες τη αληθειααλλα ευδοκησαντες τη αδικια 13ημεις δεοφειλομεν ευχαριστειν τω θεω παντοτεπερι υμων αδελφοι ηγαπημενοι υποκυριου οτι ειλατο υμας ο θεος απ αρχηςεις σωτηριαν εν αγιασμω πνευματος καιπιστει αληθειας 14 εις ο και εκαλεσεν υμας

2 Tesalonika 2.15–3.6 4

δια του ευαγγελιου ημων εις περιποιησινδοξης του κυριου ημων ιησου χριστου15αρα ουν αδελφοι στηκετε και κρατειτετας παραδοσεις ας εδιδαχθητε ειτε διαλογου ειτε δι επιστολης ημων 16αυτοςδε ο κυριος ημων ιησους χριστος και οθεος ο πατηρ ημων ο αγαπησας ημαςκαι δους παρακλησιν αιωνιαν και ελπιδααγαθην εν χαριτι 17παρακαλεσαι υμωντας καρδιας και στηριξαι εν παντι εργωκαι λογω αγαθω

31 το λοιπον προσευχεσθε αδελφοιπερι ημων ινα ο λογος του κυριου

τρεχη και δοξαζηται καθως και προς υμας2και ινα ρυσθωμεν απο των ατοπων καιπονηρων ανθρωπων ου γαρ παντωνη πιστις 3πιστος δε εστιν ο κυριος οςστηριξει υμας και φυλαξει απο τουπονηρου 4πεποιθαμεν δε εν κυριωεφ υμας οτι α παραγγελλομεν ποιειτεκαι ποιησετε 5ο δε κυριος κατευθυναιυμων τας καρδιας εις την αγαπην τουθεου και εις την υπομονην του χριστου6παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι ενονοματι του κυριου ημων ιησου χριστουστελλεσθαι υμας απο παντος αδελφουατακτως περιπατουντος και μη κατα τηνπαραδοσιν ην παρελαβοσαν παρ ημων

2 Tesalonika 3.7–18 57αυτοι γαρ οιδατε πως δει μιμεισθαιημας οτι ουκ ητακτησαμεν εν υμιν 8ουδεδωρεαν αρτον εφαγομεν παρα τινος αλλεν κοπω και μοχθω νυκτος και ημεραςεργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τιναυμων 9ουχ οτι ουκ εχομεν εξουσιαν αλλινα εαυτους τυπον δωμεν υμιν εις τομιμεισθαι ημας 10και γαρ οτε ημεν προςυμας τουτο παρηγγελλομεν υμιν οτι ειτις ου θελει εργαζεσθαι μηδε εσθιετω11ακουομεν γαρ τινας περιπατουντας ενυμιν ατακτως μηδεν εργαζομενους αλλαπεριεργαζομενους 12 τοις δε τοιουτοιςπαραγγελλομεν και παρακαλουμεν ενκυριω ιησου χριστω ινα μετα ησυχιαςεργαζομενοι τον εαυτων αρτον εσθιωσιν13υμεις δε αδελφοι μη εγκακησητεκαλοποιουντες 14 ει δε τις ουχ υπακουειτω λογω ημων δια της επιστολης τουτονσημειουσθε μη συναναμιγνυσθε αυτωινα εντραπη 15και μη ως εχθρον ηγεισθεαλλα νουθετειτε ως αδελφον 16αυτοςδε ο κυριος της ειρηνης δωη υμιν τηνειρηνην διαπαντος εν παντι τροπω οκυριος μετα παντων υμων 17ο ασπασμοςτη εμη χειρι παυλου ο εστιν σημειον ενπαση επιστολη ουτως γραφω 18η χαριςτου κυριου ημων ιησου χριστου μετα

2 Tesalonika 3.18 6

παντων υμωνπαρακαλεσαι υμων ταςκαρδιας και στηριξαι εν παντι εργω καιλογω αγαθω

1 Timotius

11παυλος αποστολος χριστου ιησουκατ επιταγην θεου σωτηρος ημων

και χριστου ιησου της ελπιδος ημων2 τιμοθεω γνησιω τεκνω εν πιστειχαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατροςκαι χριστου ιησου του κυριου ημων3καθως παρεκαλεσα σε προσμειναι ενεφεσω πορευομενος εις μακεδονιαν ιναπαραγγειλης τισιν μη ετεροδιδασκαλειν4μηδε προσεχειν μυθοις και γενεαλογιαιςαπεραντοις αιτινες εκζητησεις παρεχουσινμαλλον η οικονομιαν θεου την εν πιστει5 το δε τελος της παραγγελιας εστιναγαπη εκ καθαρας καρδιας καισυνειδησεως αγαθης και πιστεωςανυποκριτου 6ων τινες αστοχησαντεςεξετραπησαν εις ματαιολογιαν 7θελοντεςειναι νομοδιδασκαλοι μη νοουντεςμητε α λεγουσιν μητε περι τινωνδιαβεβαιουνται 8οιδαμεν δε οτι καλοςο νομος εαν τις αυτω νομιμως χρηται9 ειδως τουτο οτι δικαιω νομος ουκειται ανομοις δε και ανυποτακτοιςασεβεσι και αμαρτωλοις ανοσιοις και

1 Timotius 1.10–18 2

βεβηλοις πατρολωαις και μητρολωαιςανδροφονοις 10πορνοις αρσενοκοιταιςανδραποδισταις ψευσταις επιορκοις καιει τι ετερον τη υγιαινουση διδασκαλιααντικειται 11κατα το ευαγγελιον τηςδοξης του μακαριου θεου ο επιστευθηνεγω 12χαριν εχω τω ενδυναμωσαντι μεχριστω ιησου τω κυριω ημων οτι πιστονμε ηγησατο θεμενος εις διακονιαν 13 τοπροτερον οντα βλασφημον και διωκτηνκαι υβριστην αλλα ηλεηθην οτι αγνοωνεποιησα εν απιστια 14υπερεπλεονασενδε η χαρις του κυριου ημων μεταπιστεως και αγαπης της εν χριστω ιησου15πιστος ο λογος και πασης αποδοχηςαξιος οτι χριστος ιησους ηλθεν εις τονκοσμον αμαρτωλους σωσαι ων πρωτοςειμι εγω 16αλλα δια τουτο ηλεηθηνινα εν εμοι πρωτω ενδειξηται ιησουςχριστος την απασαν μακροθυμιαν προςυποτυπωσιν των μελλοντων πιστευειν επαυτω εις ζωην αιωνιον 17 τω δε βασιλειτων αιωνων αφθαρτω αορατω μονωθεω τιμη και δοξα εις τους αιωνας τωναιωνων αμην 18 ταυτην την παραγγελιανπαρατιθεμαι σοι τεκνον τιμοθεε κατατας προαγουσας επι σε προφητειας ιναστρατευη εν αυταις την καλην στρατειαν

1 Timotius 1.19–2.9 319 εχων πιστιν και αγαθην συνειδησινην τινες απωσαμενοι περι την πιστινεναυαγησαν 20ων εστιν υμεναιος καιαλεξανδρος ους παρεδωκα τω σατανα ιναπαιδευθωσιν μη βλασφημειν

21παρακαλω ουν πρωτον παντωνποιεισθαι δεησεις προσευχας

εντευξεις ευχαριστιας υπερ παντωνανθρωπων 2υπερ βασιλεων και παντωντων εν υπεροχη οντων ινα ηρεμονκαι ησυχιον βιον διαγωμεν εν πασηευσεβεια και σεμνοτητι 3 τουτο καλονκαι αποδεκτον ενωπιον του σωτηροςημων θεου 4ος παντας ανθρωπους θελεισωθηναι και εις επιγνωσιν αληθειαςελθειν 5 εις γαρ θεος εις και μεσιτηςθεου και ανθρωπων ανθρωπος χριστοςιησους 6ο δους εαυτον αντιλυτρον υπερπαντων το μαρτυριον καιροις ιδιοις 7 ειςο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολοςαληθειαν λεγω ου ψευδομαι διδασκαλοςεθνων εν πιστει και αληθεια 8βουλομαιουν προσευχεσθαι τους ανδρας εν παντιτοπω επαιροντας οσιους χειρας χωριςοργης και διαλογισμου 9ωσαυτως καιγυναικας εν καταστολη κοσμιω μετααιδους και σωφροσυνης κοσμειν εαυταςμη εν πλεγμασιν και χρυσω η μαργαριταις

1 Timotius 2.10–3.8 4

η ιματισμω πολυτελει 10αλλ ο πρεπειγυναιξιν επαγγελλομεναις θεοσεβειανδι εργων αγαθων 11γυνη εν ησυχιαμανθανετω εν παση υποταγη 12διδασκεινδε γυναικι ουκ επιτρεπω ουδε αυθεντεινανδρος αλλ ειναι εν ησυχια 13αδαμ γαρπρωτος επλασθη ειτα ευα 14και αδαμουκ ηπατηθη η δε γυνη εξαπατηθεισα ενπαραβασει γεγονεν 15σωθησεται δε διατης τεκνογονιας εαν μεινωσιν εν πιστεικαι αγαπη και αγιασμω μετα σωφροσυνης

31πιστος ο λογος ει τις επισκοπηςορεγεται καλου εργου επιθυμει

2δει ουν τον επισκοπον ανεπιλημπτονειναι μιας γυναικος ανδρα νηφαλιονσωφρονα κοσμιον φιλοξενον διδακτικον3μη παροινον μη πληκτην αλλα επιεικηαμαχον αφιλαργυρον 4 του ιδιου οικουκαλως προισταμενον τεκνα εχοντα ενυποταγη μετα πασης σεμνοτητος 5 ειδε τις του ιδιου οικου προστηναι ουκοιδεν πως εκκλησιας θεου επιμελησεται6μη νεοφυτον ινα μη τυφωθεις ειςκριμα εμπεση του διαβολου 7δει δεκαι μαρτυριαν καλην εχειν απο τωνεξωθεν ινα μη εις ονειδισμον εμπεσηκαι παγιδα του διαβολου 8διακονουςωσαυτως σεμνους μη διλογους μη οινω

1 Timotius 3.9–4.2 5

πολλω προσεχοντας μη αισχροκερδεις9 εχοντας το μυστηριον της πιστεωςεν καθαρα συνειδησει 10και ουτοιδε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον ειταδιακονειτωσαν ανεγκλητοι οντες11γυναικας ωσαυτως σεμνας μηδιαβολους νηφαλιους πιστας εν πασιν12διακονοι εστωσαν μιας γυναικος ανδρεςτεκνων καλως προισταμενοι και των ιδιωνοικων 13οι γαρ καλως διακονησαντεςβαθμον εαυτοις καλον περιποιουνταικαι πολλην παρρησιαν εν πιστει τηεν χριστω ιησου 14 ταυτα σοι γραφωελπιζων ελθειν προς σε ταχιον 15 εαν δεβραδυνω ινα ειδης πως δει εν οικω θεουαναστρεφεσθαι ητις εστιν εκκλησια θεουζωντος στυλος και εδραιωμα της αληθειας16και ομολογουμενως μεγα εστιν τοτης ευσεβειας μυστηριον ος εφανερωθηεν σαρκι εδικαιωθη εν πνευματι ωφθηαγγελοις εκηρυχθη εν εθνεσιν επιστευθηεν κοσμω ανελημφθη εν δοξη

41 το δε πνευμα ρητως λεγει οτιεν υστεροις καιροις αποστησονται

τινες της πιστεως προσεχοντεςπνευμασιν πλανοις και διδασκαλιαιςδαιμονιων 2 εν υποκρισει ψευδολογωνκεκαυστηριασμενων την ιδιαν συνειδησιν

1 Timotius 4.3–14 63κωλυοντων γαμειν απεχεσθαι βρωματωνα ο θεος εκτισεν εις μεταλημψιν μεταευχαριστιας τοις πιστοις και επεγνωκοσιντην αληθειαν 4οτι παν κτισμα θεου καλονκαι ουδεν αποβλητον μετα ευχαριστιαςλαμβανομενον 5αγιαζεται γαρ δια λογουθεου και εντευξεως 6 ταυτα υποτιθεμενοςτοις αδελφοις καλος εση διακονοςχριστου ιησου εντρεφομενος τοις λογοιςτης πιστεως και της καλης διδασκαλιαςη παρηκολουθηκας 7 τους δε βεβηλουςκαι γραωδεις μυθους παραιτου γυμναζεδε σεαυτον προς ευσεβειαν 8η γαρσωματικη γυμνασια προς ολιγον εστινωφελιμος η δε ευσεβεια προς πανταωφελιμος εστιν επαγγελιαν εχουσα ζωηςτης νυν και της μελλουσης 9πιστος ολογος και πασης αποδοχης αξιος 10 ειςτουτο γαρ κοπιωμεν και αγωνιζομεθαοτι ηλπικαμεν επι θεω ζωντι ος εστινσωτηρ παντων ανθρωπων μαλισταπιστων 11παραγγελλε ταυτα και διδασκε12μηδεις σου της νεοτητος καταφρονειτωαλλα τυπος γινου των πιστων εν λογω εναναστροφη εν αγαπη εν πιστει εν αγνεια13 εως ερχομαι προσεχε τη αναγνωσει τηπαρακλησει τη διδασκαλια 14μη αμελειτου εν σοι χαρισματος ο εδοθη σοι δια

1 Timotius 4.15–5.10 7

προφητειας μετα επιθεσεως των χειρωντου πρεσβυτεριου 15 ταυτα μελετα εντουτοις ισθι ινα σου η προκοπη φανερα ηπασιν 16 επεχε σεαυτω και τη διδασκαλιαεπιμενε αυτοις τουτο γαρ ποιων καισεαυτον σωσεις και τους ακουοντας σου

51πρεσβυτερω μη επιπληξης αλλαπαρακαλει ως πατερα νεωτερους ως

αδελφους 2πρεσβυτερας ως μητεραςνεωτερας ως αδελφας εν παση αγνεια3χηρας τιμα τας οντως χηρας 4 ει δε τιςχηρα τεκνα η εκγονα εχει μανθανετωσανπρωτον τον ιδιον οικον ευσεβειν καιαμοιβας αποδιδοναι τοις προγονοις τουτογαρ εστιν αποδεκτον ενωπιον του θεου5η δε οντως χηρα και μεμονωμενηηλπικεν επι θεον και προσμενει ταιςδεησεσιν και ταις προσευχαις νυκτοςκαι ημερας 6η δε σπαταλωσα ζωσατεθνηκεν 7και ταυτα παραγγελλε ιναανεπιλημπτοι ωσιν 8 ει δε τις των ιδιωνκαι μαλιστα οικειων ου προνοειται τηνπιστιν ηρνηται και εστιν απιστου χειρων9χηρα καταλεγεσθω μη ελαττον ετωνεξηκοντα γεγονυια ενος ανδρος γυνη10 εν εργοις καλοις μαρτυρουμενη ειετεκνοτροφησεν ει εξενοδοχησεν ειαγιων ποδας ενιψεν ει θλιβομενοις

1 Timotius 5.11–21 8

επηρκεσεν ει παντι εργω αγαθωεπηκολουθησεν 11νεωτερας δε χηραςπαραιτου οταν γαρ καταστρηνιασωσιντου χριστου γαμειν θελουσιν 12 εχουσαικριμα οτι την πρωτην πιστιν ηθετησαν13αμα δε και αργαι μανθανουσινπεριερχομεναι τας οικιας ου μονον δεαργαι αλλα και φλυαροι και περιεργοιλαλουσαι τα μη δεοντα 14βουλομαιουν νεωτερας γαμειν τεκνογονεινοικοδεσποτειν μηδεμιαν αφορμην διδοναιτω αντικειμενω λοιδοριας χαριν 15ηδηγαρ τινες εξετραπησαν οπισω του σατανα16 ει τις πιστη εχει χηρας επαρκεισθωαυταις και μη βαρεισθω η εκκλησιαινα ταις οντως χηραις επαρκεση 17οικαλως προεστωτες πρεσβυτεροι διπληςτιμης αξιουσθωσαν μαλιστα οι κοπιωντεςεν λογω και διδασκαλια 18λεγει γαρ ηγραφη βουν αλοωντα ου φιμωσεις καιαξιος ο εργατης του μισθου αυτου 19καταπρεσβυτερου κατηγοριαν μη παραδεχουεκτος ει μη επι δυο η τριων μαρτυρων20 τους αμαρτανοντας ενωπιον παντωνελεγχε ινα και οι λοιποι φοβον εχωσιν21διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου καιχριστου ιησου και των εκλεκτων αγγελωνινα ταυτα φυλαξης χωρις προκριματος

1 Timotius 5.22–6.5 9

μηδεν ποιων κατα προσκλισιν 22χειραςταχεως μηδενι επιτιθει μηδε κοινωνειαμαρτιαις αλλοτριαις σεαυτον αγνον τηρει23μηκετι υδροποτει αλλα οινω ολιγω χρωδια τον στομαχον και τας πυκνας σουασθενειας 24 τινων ανθρωπων αι αμαρτιαιπροδηλοι εισιν προαγουσαι εις κρισιντισιν δε και επακολουθουσιν 25ωσαυτωςκαι τα εργα τα καλα προδηλα και τααλλως εχοντα κρυβηναι ου δυνανται

61οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι τουςιδιους δεσποτας πασης τιμης αξιους

ηγεισθωσαν ινα μη το ονομα τουθεου και η διδασκαλια βλασφημηται2οι δε πιστους εχοντες δεσποτας μηκαταφρονειτωσαν οτι αδελφοι εισιναλλα μαλλον δουλευετωσαν οτι πιστοιεισιν και αγαπητοι οι της ευεργεσιαςαντιλαμβανομενοι ταυτα διδασκε καιπαρακαλει 3 ει τις ετεροδιδασκαλει καιμη προσερχεται υγιαινουσιν λογοιςτοις του κυριου ημων ιησου χριστουκαι τη κατ ευσεβειαν διδασκαλια4 τετυφωται μηδεν επισταμενος αλλανοσων περι ζητησεις και λογομαχιαςεξ ων γινεται φθονος ερις βλασφημιαιυπονοιαι πονηραι 5διαπαρατριβαιδιεφθαρμενων ανθρωπων τον νουν και

1 Timotius 6.6–14 10

απεστερημενων της αληθειας νομιζοντωνπορισμον ειναι την ευσεβειαν 6 εστινδε πορισμος μεγας η ευσεβεια μετααυταρκειας 7ουδεν γαρ εισηνεγκαμενεις τον κοσμον οτι ουδε εξενεγκειν τιδυναμεθα 8 εχοντες δε διατροφας καισκεπασματα τουτοις αρκεσθησομεθα 9οιδε βουλομενοι πλουτειν εμπιπτουσινεις πειρασμον και παγιδα και επιθυμιαςπολλας ανοητους και βλαβερας αιτινεςβυθιζουσιν τους ανθρωπους εις ολεθρονκαι απωλειαν 10ριζα γαρ παντων τωνκακων εστιν η φιλαργυρια ης τινεςορεγομενοι απεπλανηθησαν απο τηςπιστεως και εαυτους περιεπειραν οδυναιςπολλαις 11συ δε ω ανθρωπε θεουταυτα φευγε διωκε δε δικαιοσυνηνευσεβειαν πιστιν αγαπην υπομονηνπραυπαθιαν 12αγωνιζου τον καλοναγωνα της πιστεως επιλαβου της αιωνιουζωης εις ην εκληθης και ωμολογησαςτην καλην ομολογιαν ενωπιον πολλωνμαρτυρων 13παραγγελλω ενωπιονθεου του ζωογονουντος τα παντα καιχριστου ιησου του μαρτυρησαντος επιποντιου πειλατου την καλην ομολογιαν14 τηρησαι σε την εντολην ασπιλονανεπιλημπτον μεχρι της επιφανειας

1 Timotius 6.15–21 11

του κυριου ημων ιησου χριστου 15ηνκαιροις ιδιοις δειξει ο μακαριος και μονοςδυναστης ο βασιλευς των βασιλευοντωνκαι κυριος των κυριευοντων 16ο μονοςεχων αθανασιαν φως οικων απροσιτονον ειδεν ουδεις ανθρωπων ουδε ιδεινδυναται ω τιμη και κρατος αιωνιοναμην 17 τοις πλουσιοις εν τω νυν αιωνιπαραγγελλε μη υψηλα φρονειν μηδεηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι αλλεπι θεω τω παρεχοντι ημιν πανταπλουσιως εις απολαυσιν 18αγαθοεργεινπλουτειν εν εργοις καλοις ευμεταδοτουςειναι κοινωνικους 19αποθησαυριζονταςεαυτοις θεμελιον καλον εις το μελλον ιναεπιλαβωνται της οντως ζωης 20ω τιμοθεετην παραθηκην φυλαξον εκτρεπομενοςτας βεβηλους κενοφωνιας και αντιθεσειςτης ψευδωνυμου γνωσεως 21ηντινες επαγγελλομενοι περι την πιστινηστοχησαν η χαρις μεθ υμωνωσαυτωςκαι τα εργα τα καλα προδηλα και τααλλως εχοντα κρυβηναι ου δυνανται

2 Timotius

11παυλος αποστολος χριστου ιησουδια θεληματος θεου κατ επαγγελιαν

ζωης της εν χριστω ιησου 2 τιμοθεωαγαπητω τεκνω χαρις ελεος ειρηνηαπο θεου πατρος και χριστου ιησουτου κυριου ημων 3χαριν εχω τω θεωω λατρευω απο προγονων εν καθαρασυνειδησει ως αδιαλειπτον εχω τηνπερι σου μνειαν εν ταις δεησεσιν μουνυκτος και ημερας 4 επιποθων σε ιδεινμεμνημενος σου των δακρυων ινα χαραςπληρωθω 5υπομνησιν λαβων της ενσοι ανυποκριτου πιστεως ητις ενωκησενπρωτον εν τη μαμμη σου λωιδι και τημητρι σου ευνικη πεπεισμαι δε οτι καιεν σοι 6δι ην αιτιαν αναμιμνησκω σεαναζωπυρειν το χαρισμα του θεου ο εστινεν σοι δια της επιθεσεως των χειρων μου7ου γαρ εδωκεν ημιν ο θεος πνευμαδειλιας αλλα δυναμεως και αγαπης καισωφρονισμου 8μη ουν επαισχυνθης τομαρτυριον του κυριου ημων μηδε εμε τονδεσμιον αυτου αλλα συνκακοπαθησοντω ευαγγελιω κατα δυναμιν θεου 9 του

2 Timotius 1.10–18 2

σωσαντος ημας και καλεσαντος κλησειαγια ου κατα τα εργα ημων αλλα καταιδιαν προθεσιν και χαριν την δοθεισανημιν εν χριστω ιησου προ χρονωναιωνιων 10φανερωθεισαν δε νυν δια τηςεπιφανειας του σωτηρος ημων χριστουιησου καταργησαντος μεν τον θανατονφωτισαντος δε ζωην και αφθαρσιανδια του ευαγγελιου 11 εις ο ετεθην εγωκηρυξ και αποστολος και διδασκαλος12δι ην αιτιαν και ταυτα πασχω αλλ ουκεπαισχυνομαι οιδα γαρ ω πεπιστευκακαι πεπεισμαι οτι δυνατος εστιν τηνπαραθηκην μου φυλαξαι εις εκεινην τηνημεραν 13υποτυπωσιν εχε υγιαινοντωνλογων ων παρ εμου ηκουσας εν πιστει καιαγαπη τη εν χριστω ιησου 14 την καληνπαραθηκην φυλαξον δια πνευματοςαγιου του ενοικουντος εν ημιν 15οιδαςτουτο οτι απεστραφησαν με παντες οι εντη ασια ων εστιν φυγελος και ερμογενης16δωη ελεος ο κυριος τω ονησιφορουοικω οτι πολλακις με ανεψυξεν και τηναλυσιν μου ουκ επαισχυνθη 17αλλαγενομενος εν ρωμη σπουδαιως εζητησενμε και ευρεν 18δωη αυτω ο κυριος ευρεινελεος παρα κυριου εν εκεινη τη ημερα

2 Timotius 2.1–13 3

και οσα εν εφεσω διηκονησεν βελτιον συγινωσκεις

21συ ουν τεκνον μου ενδυναμου εντη χαριτι τη εν χριστω ιησου 2και α

ηκουσας παρ εμου δια πολλων μαρτυρωνταυτα παραθου πιστοις ανθρωποις οιτινεςικανοι εσονται και ετερους διδαξαι3συνκακοπαθησον ως καλος στρατιωτηςχριστου ιησου 4ουδεις στρατευομενοςεμπλεκεται ταις του βιου πραγματειαιςινα τω στρατολογησαντι αρεση 5 εανδε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μηνομιμως αθληση 6 τον κοπιωντα γεωργονδει πρωτον των καρπων μεταλαμβανειν7νοει ο λεγω δωσει γαρ σοι ο κυριοςσυνεσιν εν πασιν 8μνημονευε ιησουνχριστον εγηγερμενον εκ νεκρων εκσπερματος δαυειδ κατα το ευαγγελιονμου 9 εν ω κακοπαθω μεχρι δεσμων ωςκακουργος αλλα ο λογος του θεου ουδεδεται 10δια τουτο παντα υπομενω διατους εκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριαςτυχωσιν της εν χριστω ιησου μεταδοξης αιωνιου 11πιστος ο λογος ει γαρσυναπεθανομεν και συζησομεν 12 ειυπομενομεν και συμβασιλευσομεν ειαρνησομεθα κακεινος αρνησεται ημας13 ει απιστουμεν εκεινος πιστος μενει

2 Timotius 2.14–22 4

αρνησασθαι γαρ εαυτον ου δυναται14 ταυτα υπομιμνησκε διαμαρτυρομενοςενωπιον του θεου μη λογομαχειν επουδεν χρησιμον επι καταστροφη τωνακουοντων 15σπουδασον σεαυτονδοκιμον παραστησαι τω θεω εργατηνανεπαισχυντον ορθοτομουντα τονλογον της αληθειας 16 τας δε βεβηλουςκενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρπροκοψουσιν ασεβειας 17και ο λογοςαυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστινυμεναιος και φιλητος 18οιτινες περι τηναληθειαν ηστοχησαν λεγοντες αναστασινηδη γεγονεναι και ανατρεπουσιν τηντινων πιστιν 19ο μεντοι στερεος θεμελιοςτου θεου εστηκεν εχων την σφραγιδαταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου καιαποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζωντο ονομα κυριου 20 εν μεγαλη δε οικιαουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρααλλα και ξυλινα και οστρακινα και αμεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν 21 εαν ουντις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσταισκευος εις τιμην ηγιασμενον ευχρηστοντω δεσποτη εις παν εργον αγαθονητοιμασμενον 22 τας δε νεωτερικαςεπιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνηνπιστιν αγαπην ειρηνην μετα των

2 Timotius 2.23–3.8 5

επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαραςκαρδιας 23 τας δε μωρας και απαιδευτουςζητησεις παραιτου ειδως οτι γεννωσινμαχας 24δουλον δε κυριου ου δειμαχεσθαι αλλα ηπιον ειναι προς πανταςδιδακτικον ανεξικακον 25 εν πραυτητιπαιδευοντα τους αντιδιατιθεμενουςμηποτε δωη αυτοις ο θεος μετανοιαν ειςεπιγνωσιν αληθειας 26και ανανηψωσιν εκτης του διαβολου παγιδος εζωγρημενοιυπ αυτου εις το εκεινου θελημα

31 τουτο δε γινωσκε οτι εν εσχαταιςημεραις ενστησονται καιροι χαλεποι

2 εσονται γαρ οι ανθρωποι φιλαυτοιφιλαργυροι αλαζονες υπερηφανοιβλασφημοι γονευσιν απειθεις αχαριστοιανοσιοι 3αστοργοι ασπονδοι διαβολοιακρατεις ανημεροι αφιλαγαθοι 4προδοταιπροπετεις τετυφωμενοι φιληδονοιμαλλον η φιλοθεοι 5 εχοντες μορφωσινευσεβειας την δε δυναμιν αυτηςηρνημενοι και τουτους αποτρεπου6 εκ τουτων γαρ εισιν οι ενδυνοντεςεις τας οικιας και αιχμαλωτιζοντεςγυναικαρια σεσωρευμενα αμαρτιαιςαγομενα επιθυμιαις ποικιλαις 7παντοτεμανθανοντα και μηδεποτε εις επιγνωσιναληθειας ελθειν δυναμενα 8ον τροπον

2 Timotius 3.9–17 6

δε ιαννης και ιαμβρης αντεστησανμωυσει ουτως και ουτοι ανθιστανταιτη αληθεια ανθρωποι κατεφθαρμενοιτον νουν αδοκιμοι περι την πιστιν9αλλ ου προκοψουσιν επι πλειον ηγαρ ανοια αυτων εκδηλος εσται πασινως και η εκεινων εγενετο 10συ δεπαρηκολουθησας μου τη διδασκαλιατη αγωγη τη προθεσει τη πιστει τημακροθυμια τη αγαπη τη υπομονη 11 τοιςδιωγμοις τοις παθημασιν οια μοι εγενετοεν αντιοχεια εν ικονιω εν λυστροις οιουςδιωγμους υπηνεγκα και εκ παντων μεερυσατο ο κυριος 12και παντες δε οιθελοντες ζην ευσεβως εν χριστω ιησουδιωχθησονται 13πονηροι δε ανθρωποικαι γοητες προκοψουσιν επι το χειρονπλανωντες και πλανωμενοι 14συ δε μενεεν οις εμαθες και επιστωθης ειδως παρατινων εμαθες 15και οτι απο βρεφους ιεραγραμματα οιδας τα δυναμενα σε σοφισαιεις σωτηριαν δια πιστεως της εν χριστωιησου 16πασα γραφη θεοπνευστοςκαι ωφελιμος προς διδασκαλιαν προςελεγμον προς επανορθωσιν προς παιδειαντην εν δικαιοσυνη 17 ινα αρτιος η ο τουθεου ανθρωπος προς παν εργον αγαθονεξηρτισμενος

2 Timotius 4.1–10 7

41διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου καιχριστου ιησου του μελλοντος κρινειν

ζωντας και νεκρους και την επιφανειαναυτου και την βασιλειαν αυτου 2κηρυξοντον λογον επιστηθι ευκαιρως ακαιρωςελεγξον παρακαλεσον επιτιμησον εν πασημακροθυμια και διδαχη 3 εσται γαρ καιροςοτε της υγιαινουσης διδασκαλιας ουκανεξονται αλλα κατα τας ιδιας επιθυμιαςεαυτοις επισωρευσουσιν διδασκαλουςκνηθομενοι την ακοην 4και απο μεντης αληθειας την ακοην αποστρεψουσινεπι δε τους μυθους εκτραπησονται 5συδε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργονποιησον ευαγγελιστου την διακονιανσου πληροφορησον 6 εγω γαρ ηδησπενδομαι και ο καιρος της αναλυσεωςμου εφεστηκεν 7 τον καλον αγωναηγωνισμαι τον δρομον τετελεκα τηνπιστιν τετηρηκα 8λοιπον αποκειται μοι οτης δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσειμοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα οδικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλακαι πασι τοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαναυτου 9σπουδασον ελθειν προς μεταχεως 10δημας γαρ με εγκατελιπεναγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθηεις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλλιαν

2 Timotius 4.11–22 8

τιτος εις δαλματιαν 11λουκας εστιν μονοςμετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετασεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστος ειςδιακονιαν 12 τυχικον δε απεστειλα ειςεφεσον 13 τον φαιλονην ον απελιπον εντρωαδι παρα καρπω ερχομενος φερεκαι τα βιβλια μαλιστα τας μεμβρανας14αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακαενεδειξατο αποδωσει αυτω ο κυριος κατατα εργα αυτου 15ον και συ φυλασσουλιαν γαρ αντεστη τοις ημετεροις λογοις16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοιπαρεγενετο αλλα παντες με εγκατελιπονμη αυτοις λογισθειη 17ο δε κυριος μοιπαρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα διεμου το κηρυγμα πληροφορηθη καιακουσωσιν παντα τα εθνη και ερυσθην εκστοματος λεοντος 18ρυσεται με ο κυριοςαπο παντος εργου πονηρου και σωσει ειςτην βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω ηδοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην19ασπασαι πρισκαν και ακυλαν και τονονησιφορου οικον 20 εραστος εμεινεν ενκορινθω τροφιμον δε απελιπον εν μιλητωασθενουντα 21σπουδασον προ χειμωνοςελθειν ασπαζεται σε ευβουλος και πουδηςκαι λινος και κλαυδια και οι αδελφοιπαντες 22ο κυριος μετα του πνευματος

2 Timotius 4.22 9

σου η χαρις μεθ υμωνινα αρτιος η ο τουθεου ανθρωπος προς παν εργον αγαθονεξηρτισμενος

Titus

11παυλος δουλος θεου αποστολος δειησου χριστου κατα πιστιν εκλεκτων

θεου και επιγνωσιν αληθειας της κατευσεβειαν 2 επ ελπιδι ζωης αιωνιουην επηγγειλατο ο αψευδης θεος προχρονων αιωνιων 3 εφανερωσεν δε καιροιςιδιοις τον λογον αυτου εν κηρυγματιο επιστευθην εγω κατ επιταγην τουσωτηρος ημων θεου 4 τιτω γνησιω τεκνωκατα κοινην πιστιν χαρις και ειρηνηαπο θεου πατρος και χριστου ιησου τουσωτηρος ημων 5 τουτου χαριν απελιπονσε εν κρητη ινα τα λειποντα επιδιορθωσηκαι καταστησης κατα πολιν πρεσβυτερουςως εγω σοι διεταξαμην 6 ει τις εστινανεγκλητος μιας γυναικος ανηρ τεκναεχων πιστα μη εν κατηγορια ασωτιαςη ανυποτακτα 7δει γαρ τον επισκοπονανεγκλητον ειναι ως θεου οικονομονμη αυθαδη μη οργιλον μη παροινονμη πληκτην μη αισχροκερδη 8αλλαφιλοξενον φιλαγαθον σωφρονα δικαιονοσιον εγκρατη 9αντεχομενον του κατατην διδαχην πιστου λογου ινα δυνατος

Titus 1.10–2.4 2

η και παρακαλειν εν τη διδασκαλιατη υγιαινουση και τους αντιλεγονταςελεγχειν 10 εισιν γαρ πολλοι ανυποτακτοιματαιολογοι και φρεναπαται μαλιστα οιεκ της περιτομης 11ους δει επιστομιζεινοιτινες ολους οικους ανατρεπουσινδιδασκοντες α μη δει αισχρου κερδουςχαριν 12 ειπεν τις εξ αυτων ιδιος αυτωνπροφητης κρητες αει ψευσται κακαθηρια γαστερες αργαι 13η μαρτυρια αυτηεστιν αληθης δι ην αιτιαν ελεγχε αυτουςαποτομως ινα υγιαινωσιν εν τη πιστει14μη προσεχοντες ιουδαικοις μυθοις καιεντολαις ανθρωπων αποστρεφομενωντην αληθειαν 15παντα καθαρα τοιςκαθαροις τοις δε μεμιαμμενοις καιαπιστοις ουδεν καθαρον αλλα μεμιανταιαυτων και ο νους και η συνειδησις 16θεονομολογουσιν ειδεναι τοις δε εργοιςαρνουνται βδελυκτοι οντες και απειθειςκαι προς παν εργον αγαθον αδοκιμοι

21συ δε λαλει α πρεπει τη υγιαινουσηδιδασκαλια 2πρεσβυτας νηφαλιους

ειναι σεμνους σωφρονας υγιαινοντας τηπιστει τη αγαπη τη υπομονη 3πρεσβυτιδαςωσαυτως εν καταστηματι ιεροπρεπεις μηδιαβολους μη οινω πολλω δεδουλωμεναςκαλοδιδασκαλους 4 ινα σωφρονιζωσιν

Titus 2.5–15 3

τας νεας φιλανδρους ειναι φιλοτεκνους5σωφρονας αγνας οικουργους αγαθαςυποτασσομενας τοις ιδιοις ανδρασινινα μη ο λογος του θεου βλασφημηται6 τους νεωτερους ωσαυτως παρακαλεισωφρονειν 7περι παντα σεαυτονπαρεχομενος τυπον καλων εργων εντη διδασκαλια αφθοριαν σεμνοτητα8λογον υγιη ακαταγνωστον ινα ο εξεναντιας εντραπη μηδεν εχων λεγειν περιημων φαυλον 9δουλους ιδιοις δεσποταιςυποτασσεσθαι εν πασιν ευαρεστους ειναιμη αντιλεγοντας 10μη νοσφιζομενουςαλλα πασαν πιστιν ενδεικνυμενουςαγαθην ινα την διδασκαλιαν την τουσωτηρος ημων θεου κοσμωσιν ενπασιν 11 επεφανη γαρ η χαρις του θεουσωτηριος πασιν ανθρωποις 12παιδευουσαημας ινα αρνησαμενοι την ασεβειαν καιτας κοσμικας επιθυμιας σωφρονως καιδικαιως και ευσεβως ζησωμεν εν τω νυναιωνι 13προσδεχομενοι την μακαριανελπιδα και επιφανειαν της δοξης τουμεγαλου θεου και σωτηρος ημων χριστουιησου 14ος εδωκεν εαυτον υπερ ημωνινα λυτρωσηται ημας απο πασης ανομιαςκαι καθαριση εαυτω λαον περιουσιονζηλωτην καλων εργων 15 ταυτα λαλει

Titus 3.1–9 4

και παρακαλει και ελεγχε μετα πασηςεπιταγης μηδεις σου περιφρονειτω

31υπομιμνησκε αυτους αρχαιςεξουσιαις υποτασσεσθαι πειθαρχειν

προς παν εργον αγαθον ετοιμουςειναι 2μηδενα βλασφημειν αμαχουςειναι επιεικεις πασαν ενδεικνυμενουςπραυτητα προς παντας ανθρωπους 3ημενγαρ ποτε και ημεις ανοητοι απειθειςπλανωμενοι δουλευοντες επιθυμιαιςκαι ηδοναις ποικιλαις εν κακια καιφθονω διαγοντες στυγητοι μισουντεςαλληλους 4οτε δε η χρηστοτης και ηφιλανθρωπια επεφανη του σωτηροςημων θεου 5ουκ εξ εργων των ενδικαιοσυνη α εποιησαμεν ημεις αλλα κατατο αυτου ελεος εσωσεν ημας δια λουτρουπαλινγενεσιας και ανακαινωσεωςπνευματος αγιου 6ου εξεχεεν εφ ημαςπλουσιως δια ιησου χριστου του σωτηροςημων 7 ινα δικαιωθεντες τη εκεινουχαριτι κληρονομοι γενηθωμεν κατ ελπιδαζωης αιωνιου 8πιστος ο λογος και περιτουτων βουλομαι σε διαβεβαιουσθαι ιναφροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαιοι πεπιστευκοτες θεω ταυτα εστιν καλακαι ωφελιμα τοις ανθρωποις 9μωραςδε ζητησεις και γενεαλογιας και εριν

Titus 3.10–15 5

και μαχας νομικας περιιστασο εισινγαρ ανωφελεις και ματαιοι 10αιρετικονανθρωπον μετα μιαν και δευτεραννουθεσιαν παραιτου 11 ειδως οτιεξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει ωναυτοκατακριτος 12οταν πεμψω αρτεμανπρος σε η τυχικον σπουδασον ελθεινπρος με εις νικοπολιν εκει γαρ κεκρικαπαραχειμασαι 13 ζηναν τον νομικον καιαπολλων σπουδαιως προπεμψον ιναμηδεν αυτοις λειπη 14μανθανετωσαν δεκαι οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαιεις τας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσινακαρποι 15ασπαζονται σε οι μετ εμουπαντες ασπασαι τους φιλουντας ημας ενπιστει η χαρις μετα παντων υμωνταυταλαλει και παρακαλει και ελεγχε μεταπασης επιταγης μηδεις σου περιφρονειτω

Filemon

11παυλος δεσμιος χριστου ιησουκαι τιμοθεος ο αδελφος φιλημονι

τω αγαπητω και συνεργω ημων 2καιαπφια τη αδελφη και αρχιππω τωσυστρατιωτη ημων και τη κατ οικονσου εκκλησια 3χαρις υμιν και ειρηνηαπο θεου πατρος ημων και κυριουιησου χριστου 4 ευχαριστω τω θεω μουπαντοτε μνειαν σου ποιουμενος επιτων προσευχων μου 5ακουων σου τηναγαπην και την πιστιν ην εχεις προςτον κυριον ιησουν και εις παντας τουςαγιους 6οπως η κοινωνια της πιστεωςσου ενεργης γενηται εν επιγνωσει παντοςαγαθου του εν ημιν εις χριστον 7χαρανγαρ πολλην εσχον και παρακλησιν επι τηαγαπη σου οτι τα σπλαγχνα των αγιωναναπεπαυται δια σου αδελφε 8διο πολληνεν χριστω παρρησιαν εχων επιτασσεινσοι το ανηκον 9δια την αγαπην μαλλονπαρακαλω τοιουτος ων ως παυλοςπρεσβυτης νυνι δε και δεσμιος χριστουιησου 10παρακαλω σε περι του εμουτεκνου ον εγεννησα εν τοις δεσμοις

Filemon 1.11–25 2

ονησιμον 11 τον ποτε σοι αχρηστον νυνιδε και σοι και εμοι ευχρηστον 12αυτοντουτ εστιν τα εμα σπλαγχνα 13ον εγωεβουλομην προς εμαυτον κατεχειν ιναυπερ σου μοι διακονη εν τοις δεσμοις τουευαγγελιου 14χωρις δε της σης γνωμηςουδεν ηθελησα ποιησαι ινα μη ως κατααναγκην το αγαθον σου η αλλα καταεκουσιον 15 ταχα γαρ δια τουτο εχωρισθηπρος ωραν ινα αιωνιον αυτον απεχης16ουκ ετι ως δουλον αλλα υπερ δουλοναδελφον αγαπητον μαλιστα εμοι ποσω δεμαλλον σοι και εν σαρκι και εν κυριω 17 ειουν με εχεις κοινωνον προσλαβου αυτονως εμε 18 ει δε τι ηδικησεν σε η οφειλειτουτο εμοι ελλογα 19 εγω παυλος εγραψατη εμη χειρι εγω αποτισω ινα μη λεγωσοι οτι και σεαυτον μοι προσοφειλεις20ναι αδελφε εγω σου οναιμην ενκυριω αναπαυσον μου τα σπλαγχναεν χριστω 21πεποιθως τη υπακοη σουεγραψα σοι ειδως οτι και υπερ α λεγωποιησεις 22αμα δε και ετοιμαζε μοι ξενιανελπιζω γαρ οτι δια των προσευχωνυμων χαρισθησομαι υμιν 23ασπαζεταισε επαφρας ο συναιχμαλωτος μου ενχριστω ιησου 24μαρκος αρισταρχοςδημας λουκας οι συνεργοι μου 25η χαρις

Filemon 1.25 3

του κυριου ιησου χριστου μετα τουπνευματος υμωνασπαζονται σε οι μετεμου παντες ασπασαι τους φιλουνταςημας εν πιστει η χαρις μετα παντων υμων

Ibrani

11πολυμερως και πολυτροπως παλαιο θεος λαλησας τοις πατρασιν εν

τοις προφηταις επ εσχατου των ημερωντουτων ελαλησεν ημιν εν υιω 2ον εθηκενκληρονομον παντων δι ου και εποιησεντους αιωνας 3ος ων απαυγασμα τηςδοξης και χαρακτηρ της υποστασεωςαυτου φερων τε τα παντα τω ρηματιτης δυναμεως αυτου καθαρισμον τωναμαρτιων ποιησαμενος εκαθισεν ενδεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις4 τοσουτω κρειττων γενομενος τωναγγελων οσω διαφορωτερον παρ αυτουςκεκληρονομηκεν ονομα 5 τινι γαρ ειπενποτε των αγγελων υιος μου ει συ εγωσημερον γεγεννηκα σε και παλιν εγωεσομαι αυτω εις πατερα και αυτος εσταιμοι εις υιον 6οταν δε παλιν εισαγαγη τονπρωτοτοκον εις την οικουμενην λεγει καιπροσκυνησατωσαν αυτω παντες αγγελοιθεου 7και προς μεν τους αγγελουςλεγει ο ποιων τους αγγελους αυτουπνευματα και τους λειτουργους αυτουπυρος φλογα 8προς δε τον υιον ο θρονος

Ibrani 1.9–2.3 2

σου ο θεος εις τον αιωνα του αιωνοςκαι η ραβδος της ευθυτητος ραβδος τηςβασιλειας σου 9ηγαπησας δικαιοσυνηνκαι εμισησας αδικιαν δια τουτο εχρισενσε ο θεος ο θεος σου ελαιον αγαλλιασεωςπαρα τους μετοχους σου 10και συ καταρχας κυριε την γην εθεμελιωσας καιεργα των χειρων σου εισιν οι ουρανοι11αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις καιπαντες ως ιματιον παλαιωθησονται 12καιωσει περιβολαιον αλλαξεις αυτους καιαλλαγησονται συ δε ο αυτος ει και ταετη σου ουκ εκλειψουσιν 13προς τιναδε των αγγελων ειρηκεν ποτε καθου εκδεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σουυποποδιον των ποδων σου 14ουχι παντεςεισιν λειτουργικα πνευματα εις διακονιαναποστελλομενα δια τους μελλονταςκληρονομειν σωτηριαν

21δια τουτο δει περισσοτερωςπροσεχειν ημας τοις ακουσθεισιν

μηποτε παραρυωμεν 2 ει γαρ ο δι αγγελωνλαληθεις λογος εγενετο βεβαιος και πασαπαραβασις και παρακοη ελαβεν ενδικονμισθαποδοσιαν 3πως ημεις εκφευξομεθατηλικαυτης αμελησαντες σωτηριας ητιςαρχην λαβουσα λαλεισθαι δια του κυριουυπο των ακουσαντων εις ημας εβεβαιωθη

Ibrani 2.4–13 34συνεπιμαρτυρουντος του θεου σημειοιςτε και τερασιν και ποικιλαις δυναμεσινκαι πνευματος αγιου μερισμοις κατατην αυτου θελησιν 5ου γαρ αγγελοιςυπεταξεν την οικουμενην την μελλουσανπερι ης λαλουμεν 6διεμαρτυρατο δε πουτις λεγων τι εστιν ανθρωπος οτι μιμνησκηαυτου η υιος ανθρωπου οτι επισκεπτηαυτον 7ηλαττωσας αυτον βραχυ τι παραγγελους δοξη και τιμη εστεφανωσαςαυτον 8παντα υπεταξας υποκατω τωνποδων αυτου εν τω γαρ υποταξαιαυτω τα παντα ουδεν αφηκεν αυτωανυποτακτον νυν δε ουπω ορωμεν αυτωτα παντα υποτεταγμενα 9 τον δε βραχυτι παρ αγγελους ηλαττωμενον βλεπομενιησουν δια το παθημα του θανατου δοξηκαι τιμη εστεφανωμενον οπως χαριτιθεου υπερ παντος γευσηται θανατου10 επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα καιδι ου τα παντα πολλους υιους εις δοξαναγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριαςαυτων δια παθηματων τελειωσαι 11ο τεγαρ αγιαζων και οι αγιαζομενοι εξ ενοςπαντες δι ην αιτιαν ουκ επαισχυνεταιαδελφους αυτους καλειν 12λεγωναπαγγελω το ονομα σου τοις αδελφοιςμου εν μεσω εκκλησιας υμνησω σε 13και

Ibrani 2.14–3.4 4

παλιν εγω εσομαι πεποιθως επ αυτωκαι παλιν ιδου εγω και τα παιδια α μοιεδωκεν ο θεος 14 επει ουν τα παιδιακεκοινωνηκεν αιματος και σαρκος καιαυτος παραπλησιως μετεσχεν των αυτωνινα δια του θανατου καταργηση τον τοκρατος εχοντα του θανατου τουτ εστιντον διαβολον 15και απαλλαξη τουτουςοσοι φοβω θανατου δια παντος του ζηνενοχοι ησαν δουλιας 16ου γαρ δηπουαγγελων επιλαμβανεται αλλα σπερματοςαβρααμ επιλαμβανεται 17οθεν ωφειλενκατα παντα τοις αδελφοις ομοιωθηναι ιναελεημων γενηται και πιστος αρχιερευςτα προς τον θεον εις το ιλασκεσθαιτας αμαρτιας του λαου 18 εν ω γαρπεπονθεν αυτος πειρασθεις δυναται τοιςπειραζομενοις βοηθησαι

31οθεν αδελφοι αγιοι κλησεωςεπουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον

αποστολον και αρχιερεα της ομολογιαςημων ιησουν 2πιστον οντα τω ποιησαντιαυτον ως και μωυσης εν ολω τω οικωαυτου 3πλειονος γαρ ουτος δοξης παραμωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμηνεχει του οικου ο κατασκευασας αυτον4πας γαρ οικος κατασκευαζεται υποτινος ο δε παντα κατασκευασας θεος

Ibrani 3.5–15 55και μωυσης μεν πιστος εν ολω τω οικωαυτου ως θεραπων εις μαρτυριον τωνλαληθησομενων 6χριστος δε ως υιοςεπι τον οικον αυτου ου οικος εσμενημεις εαν την παρρησιαν και το καυχηματης ελπιδος μεχρι τελους βεβαιανκατασχωμεν 7διο καθως λεγει το πνευματο αγιον σημερον εαν της φωνης αυτουακουσητε 8μη σκληρυνητε τας καρδιαςυμων ως εν τω παραπικρασμω κατα τηνημεραν του πειρασμου εν τη ερημω 9ουεπειρασαν οι πατερες υμων εν δοκιμασιακαι ειδον τα εργα μου τεσσερακονταετη 10διο προσωχθισα τη γενεα ταυτηκαι ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοιδε ουκ εγνωσαν τας οδους μου 11ωςωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονταιεις την καταπαυσιν μου 12βλεπετεαδελφοι μηποτε εσται εν τινι υμωνκαρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναιαπο θεου ζωντος 13αλλα παρακαλειτεεαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου τοσημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη τιςεξ υμων απατη της αμαρτιας 14μετοχοιγαρ του χριστου γεγοναμεν εανπερ τηναρχην της υποστασεως μεχρι τελουςβεβαιαν κατασχωμεν 15 εν τω λεγεσθαισημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε

Ibrani 3.16–4.6 6

μη σκληρυνητε τας καρδιας υμωνως εν τω παραπικρασμω 16 τινες γαρακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντεςοι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωυσεως17 τισιν δε προσωχθισεν τεσσερακονταετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλαεπεσεν εν τη ερημω 18 τισιν δε ωμοσεν μηεισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτουει μη τοις απειθησασιν 19και βλεπομενοτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν

41φοβηθωμεν ουν μηποτεκαταλειπομενης επαγγελιας

εισελθειν εις την καταπαυσιν αυτουδοκη τις εξ υμων υστερηκεναι 2και γαρεσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοιαλλ ουκ ωφελησεν ο λογος της ακοηςεκεινους μη συνκεκερασμενος τη πιστειτοις ακουσασιν 3 εισερχομεθα γαρ ειςτην καταπαυσιν οι πιστευσαντες καθωςειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου ειεισελευσονται εις την καταπαυσιν μουκαιτοι των εργων απο καταβολης κοσμουγενηθεντων 4 ειρηκεν γαρ που περι τηςεβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεοςεν τη ημερα τη εβδομη απο παντων τωνεργων αυτου 5και εν τουτω παλιν ειεισελευσονται εις την καταπαυσιν μου6 επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν εις

Ibrani 4.7–15 7

αυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντεςουκ εισηλθον δι απειθειαν 7παλιν τιναοριζει ημεραν σημερον εν δαυειδ λεγωνμετα τοσουτον χρονον καθως προειρηταισημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητεμη σκληρυνητε τας καρδιας υμων 8 ειγαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ ανπερι αλλης ελαλει μετα ταυτα ημερας9αρα απολειπεται σαββατισμος τω λαωτου θεου 10ο γαρ εισελθων εις τηνκαταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεναπο των εργων αυτου ωσπερ αποτων ιδιων ο θεος 11σπουδασωμεν ουνεισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν ιναμη εν τω αυτω τις υποδειγματι πεση τηςαπειθειας 12 ζων γαρ ο λογος του θεουκαι ενεργης και τομωτερος υπερ πασανμαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχριμερισμου ψυχης και πνευματος αρμων τεκαι μυελων και κριτικος ενθυμησεων καιεννοιων καρδιας 13και ουκ εστιν κτισιςαφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνακαι τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοιςαυτου προς ον ημιν ο λογος 14 εχοντεςουν αρχιερεα μεγαν διεληλυθοτα τουςουρανους ιησουν τον υιον του θεουκρατωμεν της ομολογιας 15ου γαρ εχομεναρχιερεα μη δυναμενον συνπαθησαι ταις

Ibrani 4.16–5.8 8

ασθενειαις ημων πεπειρασμενον δε καταπαντα καθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιας16προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τωθρονω της χαριτος ινα λαβωμεν ελεοςκαι χαριν ευρωμεν εις ευκαιρον βοηθειαν

51πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπωνλαμβανομενος υπερ ανθρωπων

καθισταται τα προς τον θεον ιναπροσφερη δωρα τε και θυσιας υπεραμαρτιων 2μετριοπαθειν δυναμενοςτοις αγνοουσιν και πλανωμενοις επεικαι αυτος περικειται ασθενειαν 3και διαυτην οφειλει καθως περι του λαουουτως και περι εαυτου προσφερειν περιαμαρτιων 4και ουχ εαυτω τις λαμβανειτην τιμην αλλα καλουμενος υπο τουθεου καθωσπερ και ααρων 5ουτως και οχριστος ουχ εαυτον εδοξασεν γενηθηναιαρχιερεα αλλ ο λαλησας προς αυτον υιοςμου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε6καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς ειςτον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ 7οςεν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησειςτε και ικετηριας προς τον δυναμενονσωζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγηςισχυρας και δακρυων προσενεγκαςκαι εισακουσθεις απο της ευλαβειας8καιπερ ων υιος εμαθεν αφ ων επαθεν

Ibrani 5.9–6.4 9

την υπακοην 9και τελειωθεις εγενετοπασιν τοις υπακουουσιν αυτω αιτιοςσωτηριας αιωνιου 10προσαγορευθειςυπο του θεου αρχιερευς κατα την ταξινμελχισεδεκ 11περι ου πολυς ημιν ολογος και δυσερμηνευτος λεγειν επεινωθροι γεγονατε ταις ακοαις 12και γαροφειλοντες ειναι διδασκαλοι δια τονχρονον παλιν χρειαν εχετε του διδασκεινυμας τινα τα στοιχεια της αρχης τωνλογιων του θεου και γεγονατε χρειανεχοντες γαλακτος ου στερεας τροφης13πας γαρ ο μετεχων γαλακτος απειροςλογου δικαιοσυνης νηπιος γαρ εστιν14 τελειων δε εστιν η στερεα τροφη τωνδια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμεναεχοντων προς διακρισιν καλου τε καικακου

61διο αφεντες τον της αρχηςτου χριστου λογον επι την

τελειοτητα φερωμεθα μη παλιν θεμελιονκαταβαλλομενοι μετανοιας απο νεκρωνεργων και πιστεως επι θεον 2βαπτισμωνδιδαχης επιθεσεως τε χειρων αναστασεωςτε νεκρων και κριματος αιωνιου 3καιτουτο ποιησομεν εανπερ επιτρεπηο θεος 4αδυνατον γαρ τους απαξφωτισθεντας γευσαμενους τε της δωρεας

Ibrani 6.5–14 10

της επουρανιου και μετοχους γενηθενταςπνευματος αγιου 5και καλον γευσαμενουςθεου ρημα δυναμεις τε μελλοντος αιωνος6και παραπεσοντας παλιν ανακαινιζειν ειςμετανοιαν ανασταυρουντας εαυτοις τονυιον του θεου και παραδειγματιζοντας7γη γαρ η πιουσα τον επ αυτηςερχομενον πολλακις υετον και τικτουσαβοτανην ευθετον εκεινοις δι ους καιγεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας αποτου θεου 8 εκφερουσα δε ακανθας καιτριβολους αδοκιμος και καταρας εγγυςης το τελος εις καυσιν 9πεπεισμεθαδε περι υμων αγαπητοι τα κρεισσονακαι εχομενα σωτηριας ει και ουτωςλαλουμεν 10ου γαρ αδικος ο θεοςεπιλαθεσθαι του εργου υμων και τηςαγαπης ης ενεδειξασθε εις το ονομααυτου διακονησαντες τοις αγιοις καιδιακονουντες 11 επιθυμουμεν δε εκαστονυμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδηνπρος την πληροφοριαν της ελπιδος αχριτελους 12 ινα μη νωθροι γενησθε μιμηταιδε των δια πιστεως και μακροθυμιαςκληρονομουντων τας επαγγελιας 13 τωγαρ αβρααμ επαγγειλαμενος ο θεοςεπει κατ ουδενος ειχεν μειζονος ομοσαιωμοσεν καθ εαυτου 14λεγων ει μην

Ibrani 6.15–7.3 11

ευλογων ευλογησω σε και πληθυνωνπληθυνω σε 15και ουτως μακροθυμησαςεπετυχεν της επαγγελιας 16ανθρωποι γαρκατα του μειζονος ομνυουσιν και πασηςαυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν οορκος 17 εν ω περισσοτερον βουλομενοςο θεος επιδειξαι τοις κληρονομοις τηςεπαγγελιας το αμεταθετον της βουληςαυτου εμεσιτευσεν ορκω 18 ινα δια δυοπραγματων αμεταθετων εν οις αδυνατονψευσασθαι τον θεον ισχυραν παρακλησινεχωμεν οι καταφυγοντες κρατησαι τηςπροκειμενης ελπιδος 19ην ως αγκυρανεχομεν της ψυχης ασφαλη τε και βεβαιανκαι εισερχομενην εις το εσωτερον τουκαταπετασματος 20οπου προδρομος υπερημων εισηλθεν ιησους κατα την ταξινμελχισεδεκ αρχιερευς γενομενος εις τοναιωνα

71ουτος γαρ ο μελχισεδεκ βασιλευςσαλημ ιερευς του θεου του υψιστου

ο συναντησας αβρααμ υποστρεφοντιαπο της κοπης των βασιλεων καιευλογησας αυτον 2ω και δεκατην αποπαντων εμερισεν αβρααμ πρωτον μενερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνηςεπειτα δε και βασιλευς σαλημ ο εστινβασιλευς ειρηνης 3απατωρ αμητωρ

Ibrani 7.4–12 12

αγενεαλογητος μητε αρχην ημερωνμητε ζωης τελος εχων αφωμοιωμενοςδε τω υιω του θεου μενει ιερευς ειςτο διηνεκες 4θεωρειτε δε πηλικοςουτος ω και δεκατην αβρααμ εδωκενεκ των ακροθινιων ο πατριαρχης5και οι μεν εκ των υιων λευει τηνιερατειαν λαμβανοντες εντολην εχουσιναποδεκατουν τον λαον κατα τον νομοντουτ εστιν τους αδελφους αυτων καιπερεξεληλυθοτας εκ της οσφυος αβρααμ6ο δε μη γενεαλογουμενος εξ αυτωνδεδεκατωκεν αβρααμ και τον εχοντατας επαγγελιας ευλογηκεν 7χωρις δεπασης αντιλογιας το ελαττον υπο τουκρειττονος ευλογειται 8και ωδε μενδεκατας αποθνησκοντες ανθρωποιλαμβανουσιν εκει δε μαρτυρουμενος οτιζη 9και ως επος ειπειν δι αβρααμ καιλευεις ο δεκατας λαμβανων δεδεκατωται10 ετι γαρ εν τη οσφυι του πατρος ηνοτε συνηντησεν αυτω μελχισεδεκ 11 ειμεν ουν τελειωσις δια της λευειτικηςιερωσυνης ην ο λαος γαρ επ αυτηςνενομοθετηται τις ετι χρεια κατα τηνταξιν μελχισεδεκ ετερον ανιστασθαι ιερεακαι ου κατα την ταξιν ααρων λεγεσθαι12μετατιθεμενης γαρ της ιερωσυνης εξ

Ibrani 7.13–24 13

αναγκης και νομου μεταθεσις γινεται13 εφ ον γαρ λεγεται ταυτα φυλης ετεραςμετεσχηκεν αφ ης ουδεις προσεσχηκεντω θυσιαστηριω 14προδηλον γαρ οτι εξιουδα ανατεταλκεν ο κυριος ημων ειςην φυλην περι ιερεων ουδεν μωυσηςελαλησεν 15και περισσοτερον ετικαταδηλον εστιν ει κατα την ομοιοτηταμελχισεδεκ ανισταται ιερευς ετερος 16οςου κατα νομον εντολης σαρκινης γεγονεναλλα κατα δυναμιν ζωης ακαταλυτου17μαρτυρειται γαρ οτι συ ιερευς ειςτον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ18αθετησις μεν γαρ γινεται προαγουσηςεντολης δια το αυτης ασθενες καιανωφελες 19ουδεν γαρ ετελειωσεν ονομος επεισαγωγη δε κρειττονος ελπιδοςδι ης εγγιζομεν τω θεω 20και καθ οσονου χωρις ορκωμοσιας οι μεν γαρ χωριςορκωμοσιας εισιν ιερεις γεγονοτες 21οδε μετα ορκωμοσιας δια του λεγοντοςπρος αυτον ωμοσεν κυριος και ουμεταμεληθησεται συ ιερευς εις τοναιωνα 22κατα τοσουτο και κρειττονοςδιαθηκης γεγονεν εγγυος ιησους 23καιοι μεν πλειονες εισιν γεγονοτες ιερειςδια το θανατω κωλυεσθαι παραμενειν24ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα

Ibrani 7.25–8.4 14

απαραβατον εχει την ιερωσυνην 25οθενκαι σωζειν εις το παντελες δυναταιτους προσερχομενους δι αυτου τω θεωπαντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπεραυτων 26 τοιουτος γαρ ημιν και επρεπεναρχιερευς οσιος ακακος αμιαντοςκεχωρισμενος απο των αμαρτωλων καιυψηλοτερος των ουρανων γενομενος27ος ουκ εχει καθ ημεραν αναγκην ωσπεροι αρχιερεις προτερον υπερ των ιδιωναμαρτιων θυσιας αναφερειν επειτα τωντου λαου τουτο γαρ εποιησεν εφαπαξεαυτον προενεγκας 28ο νομος γαρανθρωπους καθιστησιν αρχιερεις εχονταςασθενειαν ο λογος δε της ορκωμοσιαςτης μετα τον νομον υιον εις τον αιωνατετελειωμενον

81κεφαλαιον δε επι τοις λεγομενοιςτοιουτον εχομεν αρχιερεα ος εκαθισεν

εν δεξια του θρονου της μεγαλωσυνηςεν τοις ουρανοις 2 των αγιων λειτουργοςκαι της σκηνης της αληθινης ην επηξενο κυριος ουκ ανθρωπος 3πας γαραρχιερευς εις το προσφερειν δωρα τεκαι θυσιας καθισταται οθεν αναγκαιονεχειν τι και τουτον ο προσενεγκη 4 ειμεν ουν ην επι γης ουδ αν ην ιερευςοντων των προσφεροντων κατα νομον

Ibrani 8.5–11 15

τα δωρα 5οιτινες υποδειγματι και σκιαλατρευουσιν των επουρανιων καθωςκεχρηματισται μωυσης μελλων επιτελειντην σκηνην ορα γαρ φησιν ποιησειςπαντα κατα τον τυπον τον δειχθεντασοι εν τω ορει 6νυνι δε διαφορωτεραςτετυχεν λειτουργιας οσω και κρειττονοςεστιν διαθηκης μεσιτης ητις επι κρειττοσινεπαγγελιαις νενομοθετηται 7 ει γαρ ηπρωτη εκεινη ην αμεμπτος ουκ ανδευτερας εζητειτο τοπος 8μεμφομενοςγαρ αυτους λεγει ιδου ημεραι ερχονταιλεγει κυριος και συντελεσω επι τονοικον ισραηλ και επι τον οικον ιουδαδιαθηκην καινην 9ου κατα την διαθηκηνην εποιησα τοις πατρασιν αυτων ενημερα επιλαβομενου μου της χειροςαυτων εξαγαγειν αυτους εκ γης αιγυπτουοτι αυτοι ουκ ενεμειναν εν τη διαθηκημου καγω ημελησα αυτων λεγει κυριος10οτι αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι τωοικω ισραηλ μετα τας ημερας εκειναςλεγει κυριος διδους νομους μου ειςτην διανοιαν αυτων και επι καρδιαςαυτων επιγραψω αυτους και εσομαιαυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοιεις λαον 11και ου μη διδαξωσιν εκαστοςτον πολιτην αυτου και εκαστος τον

Ibrani 8.12–9.7 16

αδελφον αυτου λεγων γνωθι τον κυριονοτι παντες ειδησουσιν με απο μικρουεως μεγαλου αυτων 12οτι ιλεως εσομαιταις αδικιαις αυτων και των αμαρτιωναυτων ου μη μνησθω ετι 13 εν τω λεγεινκαινην πεπαλαιωκεν την πρωτην τοδε παλαιουμενον και γηρασκον εγγυςαφανισμου

91 ειχεν μεν ουν και η πρωτηδικαιωματα λατρειας το τε αγιον

κοσμικον 2σκηνη γαρ κατεσκευασθη ηπρωτη εν η η τε λυχνια και η τραπεζακαι η προθεσις των αρτων ητις λεγεταιαγια 3μετα δε το δευτερον καταπετασμασκηνη η λεγομενη αγια αγιων 4χρυσουνεχουσα θυμιατηριον και την κιβωτον τηςδιαθηκης περικεκαλυμμενην παντοθενχρυσιω εν η σταμνος χρυση εχουσατο μαννα και η ραβδος ααρων ηβλαστησασα και αι πλακες της διαθηκης5υπερανω δε αυτης χερουβειν δοξηςκατασκιαζοντα το ιλαστηριον περι ων ουκεστιν νυν λεγειν κατα μερος 6 τουτωνδε ουτως κατεσκευασμενων εις μεν τηνπρωτην σκηνην διαπαντος εισιασιν οιιερεις τας λατρειας επιτελουντες 7 ειςδε την δευτεραν απαξ του ενιαυτουμονος ο αρχιερευς ου χωρις αιματος

Ibrani 9.8–15 17

ο προσφερει υπερ εαυτου και των τουλαου αγνοηματων 8 τουτο δηλουντοςτου πνευματος του αγιου μηπωπεφανερωσθαι την των αγιων οδον ετιτης πρωτης σκηνης εχουσης στασιν9ητις παραβολη εις τον καιρον τονενεστηκοτα καθ ην δωρα τε και θυσιαιπροσφερονται μη δυναμεναι κατασυνειδησιν τελειωσαι τον λατρευοντα10μονον επι βρωμασιν και πομασιν καιδιαφοροις βαπτισμοις δικαιωματα σαρκοςμεχρι καιρου διορθωσεως επικειμενα11χριστος δε παραγενομενος αρχιερευςτων μελλοντων αγαθων δια της μειζονοςκαι τελειοτερας σκηνης ου χειροποιητουτουτ εστιν ου ταυτης της κτισεως 12ουδεδι αιματος τραγων και μοσχων δια δετου ιδιου αιματος εισηλθεν εφαπαξ ειςτα αγια αιωνιαν λυτρωσιν ευραμενος13 ει γαρ το αιμα τραγων και ταυρωνκαι σποδος δαμαλεως ραντιζουσα τουςκεκοινωμενους αγιαζει προς την τηςσαρκος καθαροτητα 14ποσω μαλλοντο αιμα του χριστου ος δια πνευματοςαιωνιου εαυτον προσηνεγκεν αμωμον τωθεω καθαριει την συνειδησιν υμων απονεκρων εργων εις το λατρευειν θεω ζωντι15και δια τουτο διαθηκης καινης μεσιτης

Ibrani 9.16–25 18

εστιν οπως θανατου γενομενου ειςαπολυτρωσιν των επι τη πρωτη διαθηκηπαραβασεων την επαγγελιαν λαβωσινοι κεκλημενοι της αιωνιου κληρονομιας16οπου γαρ διαθηκη θανατον αναγκηφερεσθαι του διαθεμενου 17διαθηκηγαρ επι νεκροις βεβαια επει μηποτεισχυει οτε ζη ο διαθεμενος 18οθεν ουδη πρωτη χωρις αιματος ενκεκαινισται19λαληθεισης γαρ πασης εντολης κατανομον υπο μωυσεως παντι τω λαω λαβωντο αιμα των μοσχων και των τραγωνμετα υδατος και εριου κοκκινου καιυσσωπου αυτο τε το βιβλιον και παντατον λαον εραντισεν 20λεγων τουτο τοαιμα της διαθηκης ης ενετειλατο προςυμας ο θεος 21και την σκηνην δε καιπαντα τα σκευη της λειτουργιας τω αιματιομοιως εραντισεν 22και σχεδον εν αιματιπαντα καθαριζεται κατα τον νομον καιχωρις αιματεκχυσιας ου γινεται αφεσις23αναγκη ουν τα μεν υποδειγματα των εντοις ουρανοις τουτοις καθαριζεσθαι αυταδε τα επουρανια κρειττοσιν θυσιαις παραταυτας 24ου γαρ εις χειροποιητα εισηλθεναγια χριστος αντιτυπα των αληθινων αλλεις αυτον τον ουρανον νυν εμφανισθηναιτω προσωπω του θεου υπερ ημων 25ουδ

Ibrani 9.26–10.6 19

ινα πολλακις προσφερη εαυτον ωσπερο αρχιερευς εισερχεται εις τα αγια κατενιαυτον εν αιματι αλλοτριω 26 επει εδειαυτον πολλακις παθειν απο καταβοληςκοσμου νυνι δε απαξ επι συντελεια τωναιωνων εις αθετησιν αμαρτιας δια τηςθυσιας αυτου πεφανερωται 27και καθοσον αποκειται τοις ανθρωποις απαξαποθανειν μετα δε τουτο κρισις 28ουτωςκαι ο χριστος απαξ προσενεχθεις εις τοπολλων ανενεγκειν αμαρτιας εκ δευτερουχωρις αμαρτιας οφθησεται τοις αυτοναπεκδεχομενοις εις σωτηριαν

101σκιαν γαρ εχων ο νομος τωνμελλοντων αγαθων ουκ αυτην

την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτονταις αυταις θυσιαις αις προσφερουσινεις το διηνεκες ουδεποτε δυναται τουςπροσερχομενους τελειωσαι 2 επει ουκαν επαυσαντο προσφερομεναι δια τομηδεμιαν εχειν ετι συνειδησιν αμαρτιωντους λατρευοντας απαξ κεκαθαρισμενους3αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιων κατενιαυτον 4αδυνατον γαρ αιμα ταυρωνκαι τραγων αφαιρειν αμαρτιας 5διοεισερχομενος εις τον κοσμον λεγειθυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησαςσωμα δε κατηρτισω μοι 6ολοκαυτωματα

Ibrani 10.7–16 20

και περι αμαρτιας ουκ ηυδοκησας7 τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδιβιβλιου γεγραπται περι εμου του ποιησαιο θεος το θελημα σου 8ανωτερονλεγων οτι θυσιας και προσφορας καιολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκηθελησας ουδε ηυδοκησας αιτινες κατανομον προσφερονται 9 τοτε ειρηκενιδου ηκω του ποιησαι το θελημα σουαναιρει το πρωτον ινα το δευτερον στηση10 εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν διατης προσφορας του σωματος ιησουχριστου εφαπαξ 11και πας μεν ιερευςεστηκεν καθ ημεραν λειτουργων καιτας αυτας πολλακις προσφερων θυσιαςαιτινες ουδεποτε δυνανται περιελειναμαρτιας 12ουτος δε μιαν υπερ αμαρτιωνπροσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκεςεκαθισεν εν δεξια του θεου 13 το λοιπονεκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροιαυτου υποποδιον των ποδων αυτου14μια γαρ προσφορα τετελειωκεν εις τοδιηνεκες τους αγιαζομενους 15μαρτυρειδε ημιν και το πνευμα το αγιον μεταγαρ το ειρηκεναι 16αυτη η διαθηκη ηνδιαθησομαι προς αυτους μετα τας ημεραςεκεινας λεγει κυριος διδους νομους μουεπι καρδιας αυτων και επι την διανοιαν

Ibrani 10.17–28 21

αυτων επιγραψω αυτους 17και τωναμαρτιων αυτων και των ανομιων αυτωνου μη μνησθησομαι ετι 18οπου δε αφεσιςτουτων ουκετι προσφορα περι αμαρτιας19 εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις τηνεισοδον των αγιων εν τω αιματι ιησου20ην ενεκαινισεν ημιν οδον προσφατονκαι ζωσαν δια του καταπετασματος τουτεστιν της σαρκος αυτου 21και ιερεα μεγανεπι τον οικον του θεου 22προσερχωμεθαμετα αληθινης καρδιας εν πληροφοριαπιστεως ρεραντισμενοι τας καρδιας αποσυνειδησεως πονηρας 23και λελουσμενοιτο σωμα υδατι καθαρω κατεχωμεν τηνομολογιαν της ελπιδος ακλινη πιστοςγαρ ο επαγγειλαμενος 24και κατανοωμεναλληλους εις παροξυσμον αγαπης καικαλων εργων 25μη εγκαταλειποντεςτην επισυναγωγην εαυτων καθως εθοςτισιν αλλα παρακαλουντες και τοσουτωμαλλον οσω βλεπετε εγγιζουσαν τηνημεραν 26 εκουσιως γαρ αμαρτανοντωνημων μετα το λαβειν την επιγνωσιντης αληθειας ουκετι περι αμαρτιωναπολειπεται θυσια 27φοβερα δε τιςεκδοχη κρισεως και πυρος ζηλοςεσθιειν μελλοντος τους υπεναντιους28αθετησας τις νομον μωυσεως χωρις

Ibrani 10.29–39 22

οικτιρμων επι δυσιν η τρισιν μαρτυσιναποθνησκει 29ποσω δοκειτε χειρονοςαξιωθησεται τιμωριας ο τον υιον του θεουκαταπατησας και το αιμα της διαθηκηςκοινον ηγησαμενος εν ω ηγιασθη και τοπνευμα της χαριτος ενυβρισας 30οιδαμενγαρ τον ειποντα εμοι εκδικησις εγωανταποδωσω και παλιν κρινει κυριος τονλαον αυτου 31φοβερον το εμπεσειν ειςχειρας θεου ζωντος 32αναμιμνησκεσθε δετας προτερον ημερας εν αις φωτισθεντεςπολλην αθλησιν υπεμεινατε παθηματων33 τουτο μεν ονειδισμοις τε και θλιψεσινθεατριζομενοι τουτο δε κοινωνοι τωνουτως αναστρεφομενων γενηθεντες34και γαρ τοις δεσμιοις συνεπαθησατε καιτην αρπαγην των υπαρχοντων υμων μεταχαρας προσεδεξασθε γινωσκοντες εχεινεαυτους κρεισσονα υπαρξιν και μενουσαν35μη αποβαλητε ουν την παρρησιανυμων ητις εχει μεγαλην μισθαποδοσιαν36υπομονης γαρ εχετε χρειαν ινα τοθελημα του θεου ποιησαντες κομισησθετην επαγγελιαν 37 ετι γαρ μικρον οσονοσον ο ερχομενος ηξει και ου χρονισει38ο δε δικαιος μου εκ πιστεως ζησεταικαι εαν υποστειληται ουκ ευδοκει ηψυχη μου εν αυτω 39ημεις δε ουκ εσμεν

Ibrani 11.1–8 23

υποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως ειςπεριποιησιν ψυχης

111 εστιν δε πιστις ελπιζομενωνυποστασις πραγματων ελεγχος

ου βλεπομενων 2 εν ταυτη γαρεμαρτυρηθησαν οι πρεσβυτεροι 3πιστεινοουμεν κατηρτισθαι τους αιωναςρηματι θεου εις το μη εκ φαινομενων τοβλεπομενον γεγονεναι 4πιστει πλειοναθυσιαν αβελ παρα καιν προσηνεγκεντω θεω δι ης εμαρτυρηθη ειναι δικαιοςμαρτυρουντος επι τοις δωροις αυτουτου θεου και δι αυτης αποθανων ετιλαλει 5πιστει ενωχ μετετεθη του μηιδειν θανατον και ουχ ηυρισκετο διοτιμετεθηκεν αυτον ο θεος προ γαρ τηςμεταθεσεως μεμαρτυρηται ευαρεστηκεναιτω θεω 6χωρις δε πιστεως αδυνατονευαρεστησαι πιστευσαι γαρ δει τονπροσερχομενον θεω οτι εστιν καιτοις εκζητουσιν αυτον μισθαποδοτηςγινεται 7πιστει χρηματισθεις νωε περιτων μηδεπω βλεπομενων ευλαβηθειςκατεσκευασεν κιβωτον εις σωτηριαν τουοικου αυτου δι ης κατεκρινεν τον κοσμονκαι της κατα πιστιν δικαιοσυνης εγενετοκληρονομος 8πιστει καλουμενος αβρααμυπηκουσεν εξελθειν εις τοπον ον ημελλεν

Ibrani 11.9–16 24

λαμβανειν εις κληρονομιαν και εξηλθενμη επισταμενος που ερχεται 9πιστειπαρωκησεν εις γην της επαγγελιας ωςαλλοτριαν εν σκηναις κατοικησας μεταισαακ και ιακωβ των συνκληρονομωντης επαγγελιας της αυτης 10 εξεδεχετογαρ την τους θεμελιους εχουσαν πολινης τεχνιτης και δημιουργος ο θεος11πιστει και αυτη σαρρα δυναμιν ειςκαταβολην σπερματος ελαβεν και παρακαιρον ηλικιας επει πιστον ηγησατοτον επαγγειλαμενον 12διο και αφ ενοςεγεννηθησαν και ταυτα νενεκρωμενουκαθως τα αστρα του ουρανου τωπληθει και ως η αμμος η παρα τοχειλος της θαλασσης η αναριθμητος13κατα πιστιν απεθανον ουτοι παντεςμη κομισαμενοι τας επαγγελιας αλλαπορρωθεν αυτας ιδοντες και ασπασαμενοικαι ομολογησαντες οτι ξενοι καιπαρεπιδημοι εισιν επι της γης 14οι γαρτοιαυτα λεγοντες εμφανιζουσιν οτιπατριδα επιζητουσιν 15και ει μεν εκεινηςμνημονευσιν αφ ης εξεβησαν ειχον ανκαιρον ανακαμψαι 16νυν δε κρειττονοςορεγονται τουτ εστιν επουρανιου διοουκ επαισχυνεται αυτους ο θεος θεοςεπικαλεισθαι αυτων ητοιμασεν γαρ

Ibrani 11.17–27 25

αυτοις πολιν 17πιστει προσενηνοχεναβρααμ τον ισαακ πειραζομενος και τονμονογενη προσεφερεν ο τας επαγγελιαςαναδεξαμενος 18προς ον ελαληθηοτι εν ισαακ κληθησεται σοι σπερμα19λογισαμενος οτι και εκ νεκρων εγειρεινδυνατος ο θεος οθεν αυτον και ενπαραβολη εκομισατο 20πιστει περιμελλοντων ευλογησεν ισαακ τον ιακωβκαι τον ησαυ 21πιστει ιακωβ αποθνησκωνεκαστον των υιων ιωσηφ ευλογησεν καιπροσεκυνησεν επι το ακρον της ραβδουαυτου 22πιστει ιωσηφ τελευτων περι τηςεξοδου των υιων ισραηλ εμνημονευσενκαι περι των οστεων αυτου ενετειλατο23πιστει μωυσης γεννηθεις εκρυβητριμηνον υπο των πατερων αυτουδιοτι ειδον αστειον το παιδιον και ουκεφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως24πιστει μωυσης μεγας γενομενοςηρνησατο λεγεσθαι υιος θυγατρος φαραω25μαλλον ελομενος συνκακουχεισθαιτω λαω του θεου η προσκαιρον εχειναμαρτιας απολαυσιν 26μειζονα πλουτονηγησαμενος των αιγυπτου θησαυρωντον ονειδισμον του χριστου απεβλεπενγαρ εις την μισθαποδοσιαν 27πιστεικατελιπεν αιγυπτον μη φοβηθεις τον

Ibrani 11.28–36 26

θυμον του βασιλεως τον γαρ αορατον ωςορων εκαρτερησεν 28πιστει πεποιηκεντο πασχα και την προσχυσιν του αιματοςινα μη ο ολοθρευων τα πρωτοτοκα θιγηαυτων 29πιστει διεβησαν την ερυθρανθαλασσαν ως δια ξηρας γης ης πειρανλαβοντες οι αιγυπτιοι κατεποθησαν30πιστει τα τειχη ιερειχω επεσανκυκλωθεντα επι επτα ημερας 31πιστειρααβ η πορνη ου συναπωλετο τοιςαπειθησασιν δεξαμενη τους κατασκοπουςμετ ειρηνης 32και τι ετι λεγω επιλειψειμε γαρ διηγουμενον ο χρονος περιγεδεων βαρακ σαμψων ιεφθαε δαυειδτε και σαμουηλ και των προφητων 33οιδια πιστεως κατηγωνισαντο βασιλειαςηργασαντο δικαιοσυνην επετυχονεπαγγελιων εφραξαν στοματα λεοντων34 εσβεσαν δυναμιν πυρος εφυγονστοματα μαχαιρης εδυναμωθησαναπο ασθενειας εγενηθησαν ισχυροι ενπολεμω παρεμβολας εκλιναν αλλοτριων35 ελαβον γυναικες εξ αναστασεως τουςνεκρους αυτων αλλοι δε ετυμπανισθησανου προσδεξαμενοι την απολυτρωσινινα κρειττονος αναστασεως τυχωσιν36 ετεροι δε εμπαιγμων και μαστιγωνπειραν ελαβον ετι δε δεσμων και

Ibrani 11.37–12.5 27

φυλακης 37 ελιθασθησαν επειρασθησανεπρισθησαν εν φονω μαχαιρης απεθανονπεριηλθον εν μηλωταις εν αιγειοιςδερμασιν υστερουμενοι θλιβομενοικακουχουμενοι 38ων ουκ ην αξιος οκοσμος επι ερημιαις πλανωμενοι καιορεσιν και σπηλαιοις και ταις οπαις τηςγης 39και ουτοι παντες μαρτυρηθεντεςδια της πιστεως ουκ εκομισαντο τηνεπαγγελιαν 40 του θεου περι ημωνκρειττον τι προβλεψαμενου ινα μη χωριςημων τελειωθωσιν

121 τοιγαρουν και ημεις τοσουτονεχοντες περικειμενον ημιν νεφος

μαρτυρων ογκον αποθεμενοι παντα καιτην ευπεριστατον αμαρτιαν δι υπομονηςτρεχωμεν τον προκειμενον ημιν αγωνα2αφορωντες εις τον της πιστεως αρχηγονκαι τελειωτην ιησουν ος αντι τηςπροκειμενης αυτω χαρας υπεμεινενσταυρον αισχυνης καταφρονησας ενδεξια τε του θρονου του θεου κεκαθικεν3αναλογισασθε γαρ τον τοιαυτηνυπομεμενηκοτα υπο των αμαρτωλωνεις εαυτον αντιλογιαν ινα μη καμητεταις ψυχαις υμων εκλυομενοι 4ουπωμεχρις αιματος αντικατεστητε προςτην αμαρτιαν ανταγωνιζομενοι 5και

Ibrani 12.6–15 28

εκλελησθε της παρακλησεως ητις υμινως υιοις διαλεγεται υιε μου μη ολιγωρειπαιδιας κυριου μηδε εκλυου υπ αυτουελεγχομενος 6ον γαρ αγαπα κυριοςπαιδευει μαστιγοι δε παντα υιον ονπαραδεχεται 7 εις παιδιαν υπομενετε ωςυιοις υμιν προσφερεται ο θεος τις γαρυιος ον ου παιδευει πατηρ 8 ει δε χωριςεστε παιδιας ης μετοχοι γεγονασιν παντεςαρα νοθοι και ουχ υιοι εστε 9 ειτα τουςμεν της σαρκος ημων πατερας ειχομενπαιδευτας και ενετρεπομεθα ου πολυμαλλον υποταγησομεθα τω πατρι τωνπνευματων και ζησομεν 10οι μεν γαρπρος ολιγας ημερας κατα το δοκουναυτοις επαιδευον ο δε επι το συμφερονεις το μεταλαβειν της αγιοτητος αυτου11πασα μεν παιδια προς μεν το παρον ουδοκει χαρας ειναι αλλα λυπης υστερονδε καρπον ειρηνικον τοις δι αυτηςγεγυμνασμενοις αποδιδωσιν δικαιοσυνης12διο τας παρειμενας χειρας και ταπαραλελυμενα γονατα ανορθωσατε 13καιτροχιας ορθας ποιειτε τοις ποσιν υμωνινα μη το χωλον εκτραπη ιαθη δε μαλλον14 ειρηνην διωκετε μετα παντων καιτον αγιασμον ου χωρις ουδεις οψεταιτον κυριον 15 επισκοπουντες μη τις

Ibrani 12.16–25 29

υστερων απο της χαριτος του θεου μητις ριζα πικριας ανω φυουσα ενοχληκαι δι ταυτης μιανθωσιν οι πολλοι 16μητις πορνος η βεβηλος ως ησαυ ος αντιβρωσεως μιας απεδετο τα πρωτοτοκιαεαυτου 17 ιστε γαρ οτι και μετεπειταθελων κληρονομησαι την ευλογιαναπεδοκιμασθη μετανοιας γαρ τοπον ουχευρεν καιπερ μετα δακρυων εκζητησαςαυτην 18ου γαρ προσεληλυθατεψηλαφωμενω και κεκαυμενω πυρι καιγνοφω και ζοφω και θυελλη 19καισαλπιγγος ηχω και φωνη ρηματωνης οι ακουσαντες παρητησαντο μηπροστεθηναι αυτοις λογον 20ουκ εφερονγαρ το διαστελλομενον καν θηριον θιγητου ορους λιθοβοληθησεται 21και ουτωςφοβερον ην το φανταζομενον μωυσηςειπεν εκφοβος ειμι και εντρομος 22αλλαπροσεληλυθατε σιων ορει και πολειθεου ζωντος ιερουσαλημ επουρανιωκαι μυριασιν αγγελων 23πανηγυρει καιεκκλησια πρωτοτοκων απογεγραμμενωνεν ουρανοις και κριτη θεω παντων καιπνευμασι δικαιων τετελειωμενων 24καιδιαθηκης νεας μεσιτη ιησου και αιματιραντισμου κρειττον λαλουντι παρα τοναβελ 25βλεπετε μη παραιτησησθε τον

Ibrani 12.26–13.7 30

λαλουντα ει γαρ εκεινοι ουκ εξεφυγονεπι γης παραιτησαμενοι τον χρηματιζονταπολυ μαλλον ημεις οι τον απ ουρανωναποστρεφομενοι 26ου η φωνη την γηνεσαλευσεν τοτε νυν δε επηγγελταιλεγων ετι απαξ εγω σεισω ου μονοντην γην αλλα και τον ουρανον 27 το δεετι απαξ δηλοι την των σαλευομενωνμεταθεσιν ως πεποιημενων ινα μεινητα μη σαλευομενα 28διο βασιλειανασαλευτον παραλαμβανοντες εχωμενχαριν δι ης λατρευωμεν ευαρεστως τωθεω μετα ευλαβειας και δεους 29και γαρο θεος ημων πυρ καταναλισκον

131η φιλαδελφια μενετω 2 τηςφιλοξενιας μη επιλανθανεσθε δια

ταυτης γαρ ελαθον τινες ξενισαντεςαγγελους 3μιμνησκεσθε των δεσμιων ωςσυνδεδεμενοι των κακουχουμενων ως καιαυτοι οντες εν σωματι 4 τιμιος ο γαμος ενπασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους γαρκαι μοιχους κρινει ο θεος 5αφιλαργυροςο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιναυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ουμη σε εγκαταλειπω 6ωστε θαρρουνταςημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος ουφοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος7μνημονευετε των ηγουμενων υμων

Ibrani 13.8–17 31

οιτινες ελαλησαν υμιν τον λογον τουθεου ων αναθεωρουντες την εκβασιν τηςαναστροφης μιμεισθε την πιστιν 8 ιησουςχριστος εχθες και σημερον ο αυτοςκαι εις τους αιωνας 9διδαχαις ποικιλαιςκαι ξεναις μη παραφερεσθε καλον γαρχαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν ουβρωμασιν εν οις ουκ ωφεληθησαν οιπεριπατουντες 10 εχομεν θυσιαστηριονεξ ου φαγειν ουκ εχουσιν εξουσιανοι τη σκηνη λατρευοντες 11ων γαρεισφερεται ζωων το αιμα περι αμαρτιαςεις τα αγια δια του αρχιερεως τουτων τασωματα κατακαιεται εξω της παρεμβολης12διο και ιησους ινα αγιαση δια τουιδιου αιματος τον λαον εξω της πυληςεπαθεν 13 τοινυν εξερχωμεθα προς αυτονεξω της παρεμβολης τον ονειδισμοναυτου φεροντες 14ου γαρ εχομεν ωδεμενουσαν πολιν αλλα την μελλουσανεπιζητουμεν 15δι αυτου ουν αναφερωμενθυσιαν αινεσεως διαπαντος τω θεω τουτεστιν καρπον χειλεων ομολογουντωντω ονοματι αυτου 16 της δε ευποιιας καικοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταιςγαρ θυσιαις ευαρεστειται ο θεος17πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων καιυπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ

Ibrani 13.18–25 32

των ψυχων υμων ως λογον αποδωσοντεςινα μετα χαρας τουτο ποιωσιν και μηστεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτο18προσευχεσθε περι ημων πειθομεθαγαρ οτι καλην συνειδησιν εχομεν ενπασιν καλως θελοντες αναστρεφεσθαι19περισσοτερως δε παρακαλω τουτοποιησαι ινα ταχιον αποκατασταθω υμιν20ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκνεκρων τον ποιμενα των προβατων τονμεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τονκυριον ημων ιησουν 21καταρτισαι υμαςεν παντι αγαθω εις το ποιησαι το θελημααυτου ποιων εν ημιν το ευαρεστονενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω ηδοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην22παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθετου λογου της παρακλησεως και γαρ διαβραχεων επεστειλα υμιν 23γινωσκετε τοναδελφον ημων τιμοθεον απολελυμενονμεθ ου εαν ταχιον ερχηται οψομαι υμας24ασπασασθε παντας τους ηγουμενουςυμων και παντας τους αγιους ασπαζονταιυμας οι απο της ιταλιας 25η χαρις μεταπαντων υμωνκαι γαρ ο θεος ημων πυρκαταναλισκον

Yakub

11 ιακωβος θεου και κυριου ιησουχριστου δουλος ταις δωδεκα φυλαις

ταις εν τη διασπορα χαιρειν 2πασαν χαρανηγησασθε αδελφοι μου οταν πειρασμοιςπεριπεσητε ποικιλοις 3γινωσκοντεςοτι το δοκιμιον υμων της πιστεωςκατεργαζεται υπομονην 4η δε υπομονηεργον τελειον εχετω ινα ητε τελειοι καιολοκληροι εν μηδενι λειπομενοι 5 ει δετις υμων λειπεται σοφιας αιτειτω παρατου διδοντος θεου πασιν απλως και μηονειδιζοντος και δοθησεται αυτω 6αιτειτωδε εν πιστει μηδεν διακρινομενος ο γαρδιακρινομενος εοικεν κλυδωνι θαλασσηςανεμιζομενω και ριπιζομενω 7μη γαροιεσθω ο ανθρωπος εκεινος οτι λημψεταιτι παρα του κυριου 8ανηρ διψυχοςακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου9καυχασθω δε ο αδελφος ο ταπεινοςεν τω υψει αυτου 10ο δε πλουσιοςεν τη ταπεινωσει αυτου οτι ως ανθοςχορτου παρελευσεται 11ανετειλεν γαρο ηλιος συν τω καυσωνι και εξηρανεντον χορτον και το ανθος αυτου εξεπεσεν

Yakub 1.12–21 2

και η ευπρεπεια του προσωπου αυτουαπωλετο ουτως και ο πλουσιος εν ταιςπορειαις αυτου μαρανθησεται 12μακαριοςανηρ ος υπομενει πειρασμον οτι δοκιμοςγενομενος λημψεται τον στεφανον τηςζωης ον επηγγειλατο τοις αγαπωσιναυτον 13μηδεις πειραζομενος λεγετωοτι απο θεου πειραζομαι ο γαρ θεοςαπειραστος εστιν κακων πειραζει δεαυτος ουδενα 14 εκαστος δε πειραζεταιυπο της ιδιας επιθυμιας εξελκομενοςκαι δελεαζομενος 15 ειτα η επιθυμιασυλλαβουσα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτιααποτελεσθεισα αποκυει θανατον 16μηπλανασθε αδελφοι μου αγαπητοι 17πασαδοσις αγαθη και παν δωρημα τελειονανωθεν εστιν καταβαινον απο του πατροςτων φωτων παρ ω ουκ ενι παραλλαγηη τροπης αποσκιασμα 18βουληθειςαπεκυησεν ημας λογω αληθειας εις τοειναι ημας απαρχην τινα των αυτουκτισματων 19 ιστε αδελφοι μου αγαπητοιεστω δε πας ανθρωπος ταχυς εις τοακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς ειςοργην 20οργη γαρ ανδρος δικαιοσυνηνθεου ουκ εργαζεται 21διο αποθεμενοιπασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιαςεν πραυτητι δεξασθε τον εμφυτον λογον

Yakub 1.22–2.3 3

τον δυναμενον σωσαι τας ψυχας υμων22γινεσθε δε ποιηται λογου και μη μονονακροαται παραλογιζομενοι εαυτους 23οτιει τις ακροατης λογου εστιν και ουποιητης ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντιτο προσωπον της γενεσεως αυτου ενεσοπτρω 24κατενοησεν γαρ εαυτον καιαπεληλυθεν και ευθεως επελαθετο οποιοςην 25ο δε παρακυψας εις νομον τελειοντον της ελευθεριας και παραμειναςουκ ακροατης επιλησμονης γενομενοςαλλα ποιητης εργου ουτος μακαριος εντη ποιησει αυτου εσται 26 ει τις δοκειθρησκος ειναι μη χαλιναγωγων γλωσσαναυτου αλλα απατων καρδιαν αυτουτουτου ματαιος η θρησκια 27θρησκιακαθαρα και αμιαντος παρα θεω και πατριαυτη εστιν επισκεπτεσθαι ορφανουςκαι χηρας εν τη θλιψει αυτων ασπιλονεαυτον τηρειν απο του κοσμου

21αδελφοι μου μη ενπροσωπολημψιαις εχετε την πιστιν

του κυριου ημων ιησου χριστου τηςδοξης 2 εαν γαρ εισελθη εις συναγωγηνυμων ανηρ χρυσοδακτυλιος εν εσθητιλαμπρα εισελθη δε και πτωχος εν ρυπαραεσθητι 3και επιβλεψητε επι τον φορουντατην εσθητα την λαμπραν και ειπητε συ

Yakub 2.4–14 4

καθου ωδε καλως και τω πτωχω ειπητεσυ στηθι εκει η καθου υπο το υποποδιονμου 4ου διεκριθητε εν εαυτοις καιεγενεσθε κριται διαλογισμων πονηρων5ακουσατε αδελφοι μου αγαπητοι ουχ οθεος εξελεξατο τους πτωχους τω κοσμωπλουσιους εν πιστει και κληρονομους τηςβασιλειας ης επηγγειλατο τοις αγαπωσιναυτον 6υμεις δε ητιμασατε τον πτωχονουχ οι πλουσιοι καταδυναστευουσιν υμαςκαι αυτοι ελκουσιν υμας εις κριτηρια7ουκ αυτοι βλασφημουσιν το καλονονομα το επικληθεν εφ υμας 8 ει μεντοινομον τελειτε βασιλικον κατα την γραφηναγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτονκαλως ποιειτε 9 ει δε προσωπολημπτειτεαμαρτιαν εργαζεσθε ελεγχομενοι υποτου νομου ως παραβαται 10οστις γαρολον τον νομον τηρηση πταιση δεεν ενι γεγονεν παντων ενοχος 11ογαρ ειπων μη μοιχευσης ειπεν και μηφονευσης ει δε ου μοιχευεις φονευειςδε γεγονας παραβατης νομου 12ουτωςλαλειτε και ουτως ποιειτε ως δια νομουελευθεριας μελλοντες κρινεσθαι 13η γαρκρισις ανελεος τω μη ποιησαντι ελεοςκατακαυχαται ελεος κρισεως 14 τι τοοφελος αδελφοι μου εαν πιστιν λεγη τις

Yakub 2.15–25 5

εχειν εργα δε μη εχη μη δυναται η πιστιςσωσαι αυτον 15 εαν αδελφος η αδελφηγυμνοι υπαρχωσιν και λειπομενοι τηςεφημερου τροφης 16 ειπη δε τις αυτοιςεξ υμων υπαγετε εν ειρηνη θερμαινεσθεκαι χορταζεσθε μη δωτε δε αυτοις ταεπιτηδεια του σωματος τι το οφελος17ουτως και η πιστις εαν μη εχη εργανεκρα εστιν καθ εαυτην 18αλλ ερει τιςσυ πιστιν εχεις καγω εργα εχω δειξονμοι την πιστιν σου χωρις των εργωνκαγω σοι δειξω εκ των εργων μου τηνπιστιν 19συ πιστευεις οτι εις εστιν ο θεοςκαλως ποιεις και τα δαιμονια πιστευουσινκαι φρισσουσιν 20θελεις δε γνωναι ωανθρωπε κενε οτι η πιστις χωρις τωνεργων αργη εστιν 21αβρααμ ο πατηρημων ουκ εξ εργων εδικαιωθη ανενεγκαςισαακ τον υιον αυτου επι το θυσιαστηριον22βλεπεις οτι η πιστις συνηργει τοιςεργοις αυτου και εκ των εργων η πιστιςετελειωθη 23και επληρωθη η γραφη ηλεγουσα επιστευσεν δε αβρααμ τω θεωκαι ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην καιφιλος θεου εκληθη 24ορατε οτι εξ εργωνδικαιουται ανθρωπος και ουκ εκ πιστεωςμονον 25ομοιως δε και ρααβ η πορνηουκ εξ εργων εδικαιωθη υποδεξαμενη

Yakub 2.26–3.8 6

τους αγγελους και ετερα οδω εκβαλουσα26ωσπερ γαρ το σωμα χωρις πνευματοςνεκρον εστιν ουτως και η πιστις χωριςεργων νεκρα εστιν

31μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθεαδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον

κριμα λημψομεθα 2πολλα γαρ πταιομεναπαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτοςτελειος ανηρ δυνατος χαλιναγωγησαι καιολον το σωμα 3 ει δε των ιππων τουςχαλινους εις τα στοματα βαλλομεν ειςτο πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον τοσωμα αυτων μεταγομεν 4 ιδου και ταπλοια τηλικαυτα οντα και υπο ανεμωνσκληρων ελαυνομενα μεταγεται υποελαχιστου πηδαλιου οπου η ορμη τουευθυνοντος βουλεται 5ουτως και ηγλωσσα μικρον μελος εστιν και μεγαλααυχει ιδου ηλικον πυρ ηλικην υληναναπτει 6η γλωσσα πυρ ο κοσμος τηςαδικιας η γλωσσα καθισταται εν τοιςμελεσιν ημων η σπιλουσα ολον τοσωμα και φλογιζουσα τον τροχον τηςγενεσεως και φλογιζομενη υπο τηςγεεννης 7πασα γαρ φυσις θηριων τεκαι πετεινων ερπετων τε και εναλιωνδαμαζεται και δεδαμασται τη φυσει τηανθρωπινη 8 την δε γλωσσαν ουδεις

Yakub 3.9–18 7

δυναται ανθρωπων δαμασαι ακαταστατονκακον μεστη ιου θανατηφορου 9 εν αυτηευλογουμεν τον κυριον και πατερα καιεν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπουςτους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας10 εκ του αυτου στοματος εξερχεταιευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μουταυτα ουτως γινεσθαι 11μητι η πηγη εκτης αυτης οπης βρυει το γλυκυ και τοπικρον 12μη δυναται αδελφοι μου συκηελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτεαλυκον γλυκυ ποιησαι υδωρ 13 τις σοφοςκαι επιστημων εν υμιν δειξατω εκ τηςκαλης αναστροφης τα εργα αυτου ενπραυτητι σοφιας 14 ει δε ζηλον πικρονεχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμωνμη κατακαυχασθε της αληθειας καιψευδεσθε 15ουκ εστιν αυτη η σοφιαανωθεν κατερχομενη αλλα επιγειοςψυχικη δαιμονιωδης 16οπου γαρ ζηλοςκαι εριθεια εκει ακαταστασια και πανφαυλον πραγμα 17η δε ανωθεν σοφιαπρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικηεπιεικης ευπειθης μεστη ελεους καικαρπων αγαθων αδιακριτος ανυποκριτος18καρπος δε δικαιοσυνης εν ειρηνησπειρεται τοις ποιουσιν ειρηνην

Yakub 4.1–11 8

41ποθεν πολεμοι και ποθεν μαχαι ενυμιν ουκ εντευθεν εκ των ηδονων

υμων των στρατευομενων εν τοιςμελεσιν υμων 2 επιθυμειτε και ουκ εχετεφονευετε και ζηλουτε και ου δυνασθεεπιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτε ουκεχετε δια το μη αιτεισθαι υμας 3αιτειτεκαι ου λαμβανετε διοτι κακως αιτεισθεινα εν ταις ηδοναις υμων δαπανησητε4μοιχαλιδες ουκ οιδατε οτι η φιλια τουκοσμου εχθρα εστιν τω θεω ος εανουν βουληθη φιλος ειναι του κοσμουεχθρος του θεου καθισταται 5η δοκειτεοτι κενως η γραφη λεγει προς φθονονεπιποθει το πνευμα ο κατωκισεν ενημιν 6μειζονα δε διδωσιν χαριν διολεγει ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεταιταπεινοις δε διδωσιν χαριν 7υποταγητεουν τω θεω αντιστητε δε τω διαβολωκαι φευξεται αφ υμων 8 εγγισατε τωθεω και εγγιει υμιν καθαρισατε χειραςαμαρτωλοι και αγνισατε καρδιας διψυχοι9 ταλαιπωρησατε και πενθησατε καικλαυσατε ο γελως υμων εις πενθοςμετατραπητω και η χαρα εις κατηφειαν10 ταπεινωθητε ενωπιον κυριου καιυψωσει υμας 11μη καταλαλειτε αλληλωναδελφοι ο καταλαλων αδελφου η κρινων

Yakub 4.12–5.4 9

τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου καικρινει νομον ει δε νομον κρινεις ουκ ειποιητης νομου αλλα κριτης 12 εις εστιν ονομοθετης και κριτης ο δυναμενος σωσαικαι απολεσαι συ δε τις ει ο κρινων τονπλησιον 13αγε νυν οι λεγοντες σημερονη αυριον πορευσομεθα εις τηνδε τηνπολιν και ποιησομεν εκει ενιαυτον καιεμπορευσομεθα και κερδησομεν 14οιτινεςουκ επιστασθε το της αυριον ποια γαρ ηζωη υμων ατμις γαρ εστε η προς ολιγονφαινομενη επειτα και αφανιζομενη 15αντιτου λεγειν υμας εαν ο κυριος θεληση καιζησομεν και ποιησομεν τουτο η εκεινο16νυν δε καυχασθε εν ταις αλαζονιαιςυμων πασα καυχησις τοιαυτη πονηραεστιν 17 ειδοτι ουν καλον ποιειν και μηποιουντι αμαρτια αυτω εστιν

51αγε νυν οι πλουσιοι κλαυσατεολολυζοντες επι ταις ταλαιπωριαις

υμων ταις επερχομεναις 2ο πλουτος υμωνσεσηπεν και τα ιματια υμων σητοβρωταγεγονεν 3ο χρυσος υμων και ο αργυροςκατιωται και ο ιος αυτων εις μαρτυριονυμιν εσται και φαγεται τας σαρκαςυμων ως πυρ εθησαυρισατε εν εσχαταιςημεραις 4 ιδου ο μισθος των εργατωντων αμησαντων τας χωρας υμων ο

Yakub 5.5–13 10

αφυστερημενος αφ υμων κραζει και αιβοαι των θερισαντων εις τα ωτα κυριουσαβαωθ εισεληλυθαν 5 ετρυφησατε επιτης γης και εσπαταλησατε εθρεψατετας καρδιας υμων εν ημερα σφαγης6κατεδικασατε εφονευσατε τον δικαιονουκ αντιτασσεται υμιν 7μακροθυμησατεουν αδελφοι εως της παρουσιας τουκυριου ιδου ο γεωργος εκδεχεται τοντιμιον καρπον της γης μακροθυμων επαυτω εως λαβη προιμον και οψιμον8μακροθυμησατε και υμεις στηριξατε ταςκαρδιας υμων οτι η παρουσια του κυριουηγγικεν 9μη στεναζετε κατ αλληλωναδελφοι ινα μη κριθητε ιδου ο κριτηςπρο των θυρων εστηκεν 10υποδειγμαλαβετε αδελφοι της κακοπαθειας καιτης μακροθυμιας τους προφητας οιελαλησαν εν τω ονοματι κυριου 11 ιδουμακαριζομεν τους υπομειναντας τηνυπομονην ιωβ ηκουσατε και το τελοςκυριου ειδετε οτι πολυσπλαγχνος εστινο κυριος και οικτιρμων 12προ παντωνδε αδελφοι μου μη ομνυετε μητε τονουρανον μητε την γην μητε αλλοντινα ορκον ητω δε υμων το ναι ναικαι το ου ου ινα μη υπο κρισιν πεσητε13κακοπαθει τις εν υμιν προσευχεσθω

Yakub 5.14–20 11

ευθυμει τις ψαλλετω 14ασθενει τις ενυμιν προσκαλεσασθω τους πρεσβυτερουςτης εκκλησιας και προσευξασθωσαν επαυτον αλειψαντες ελαιω εν τω ονοματιτου κυριου 15και η ευχη της πιστεωςσωσει τον καμνοντα και εγερει αυτονο κυριος καν αμαρτιας η πεποιηκωςαφεθησεται αυτω 16 εξομολογεισθε ουναλληλοις τας αμαρτιας και ευχεσθευπερ αλληλων οπως ιαθητε πολυ ισχυειδεησις δικαιου ενεργουμενη 17ηλειαςανθρωπος ην ομοιοπαθης ημιν καιπροσευχη προσηυξατο του μη βρεξαι καιουκ εβρεξεν επι της γης ενιαυτους τρειςκαι μηνας εξ 18και παλιν προσηυξατοκαι ο ουρανος εδωκεν υετον και ηγη εβλαστησεν τον καρπον αυτης19αδελφοι μου εαν τις εν υμιν πλανηθηαπο της αληθειας και επιστρεψη τιςαυτον 20γινωσκετω οτι ο επιστρεψαςαμαρτωλον εκ πλανης οδου αυτου σωσειψυχην αυτου εκ θανατου και καλυψειπληθος αμαρτιωνειδοτι ουν καλον ποιεινκαι μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστιν

1 Petrus

11πετρος αποστολος ιησου χριστουεκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας

ποντου γαλατιας καππαδοκιας ασιας καιβιθυνιας 2κατα προγνωσιν θεου πατροςεν αγιασμω πνευματος εις υπακοην καιραντισμον αιματος ιησου χριστου χαριςυμιν και ειρηνη πληθυνθειη 3 ευλογητοςο θεος και πατηρ του κυριου ημωνιησου χριστου ο κατα το πολυ αυτουελεος αναγεννησας ημας εις ελπιδαζωσαν δι αναστασεως ιησου χριστου εκνεκρων 4 εις κληρονομιαν αφθαρτον καιαμιαντον και αμαραντον τετηρημενηνεν ουρανοις εις υμας 5 τους εν δυναμειθεου φρουρουμενους δια πιστεως ειςσωτηριαν ετοιμην αποκαλυφθηναιεν καιρω εσχατω 6 εν ω αγαλλιασθεολιγον αρτι ει δεον λυπηθεντες ενποικιλοις πειρασμοις 7 ινα το δοκιμιονυμων της πιστεως πολυτιμοτερονχρυσιου του απολλυμενου δια πυροςδε δοκιμαζομενου ευρεθη εις επαινονκαι δοξαν και τιμην εν αποκαλυψειιησου χριστου 8ον ουκ ιδοντες αγαπατε

1 Petrus 1.9–17 2

εις ον αρτι μη ορωντες πιστευοντεςδε αγαλλιασθε χαρα ανεκλαλητω καιδεδοξασμενη 9κομιζομενοι το τελος τηςπιστεως υμων σωτηριαν ψυχων 10περι ηςσωτηριας εξεζητησαν και εξηραυνησανπροφηται οι περι της εις υμας χαριτοςπροφητευσαντες 11 εραυνωντες εις τινα ηποιον καιρον εδηλου το εν αυτοις πνευμαχριστου προμαρτυρομενον τα εις χριστονπαθηματα και τας μετα ταυτα δοξας 12οιςαπεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοις υμιν δεδιηκονουν αυτα α νυν ανηγγελη υμιν διατων ευαγγελισαμενων υμας εν πνευματιαγιω αποσταλεντι απ ουρανου εις αεπιθυμουσιν αγγελοι παρακυψαι 13διοαναζωσαμενοι τας οσφυας της διανοιαςυμων νηφοντες τελειως ελπισατε επι τηνφερομενην υμιν χαριν εν αποκαλυψειιησου χριστου 14ως τεκνα υπακοης μησυσχηματιζομενοι ταις προτερον εν τηαγνοια υμων επιθυμιαις 15αλλα κατατον καλεσαντα υμας αγιον και αυτοιαγιοι εν παση αναστροφη γενηθητε16διοτι γεγραπται αγιοι εσεσθε διοτιεγω αγιος 17και ει πατερα επικαλεισθετον απροσωπολημπτως κρινοντα κατατο εκαστου εργον εν φοβω τον τηςπαροικιας υμων χρονον αναστραφητε

1 Petrus 1.18–2.4 318 ειδοτες οτι ου φθαρτοις αργυριω ηχρυσιω ελυτρωθητε εκ της ματαιας υμωναναστροφης πατροπαραδοτου 19αλλατιμιω αιματι ως αμνου αμωμου καιασπιλου χριστου 20προεγνωσμενου μενπρο καταβολης κοσμου φανερωθεντος δεεπ εσχατου των χρονων δι υμας 21 τουςδι αυτου πιστους εις θεον τον εγειραντααυτον εκ νεκρων και δοξαν αυτω δονταωστε την πιστιν υμων και ελπιδα ειναιεις θεον 22 τας ψυχας υμων ηγνικοτες εντη υπακοη της αληθειας εις φιλαδελφιανανυποκριτον εκ καρδιας αλληλουςαγαπησατε εκτενως 23αναγεγεννημενοιουκ εκ σπορας φθαρτης αλλα αφθαρτουδια λογου ζωντος θεου και μενοντος24διοτι πασα σαρξ ως χορτος και πασαδοξα αυτης ως ανθος χορτου εξηρανθηο χορτος και το ανθος εξεπεσεν 25 το δερημα κυριου μενει εις τον αιωνα τουτο δεεστιν το ρημα το ευαγγελισθεν εις υμας

21αποθεμενοι ουν πασαν κακιανκαι παντα δολον και υποκρισεις

και φθονους και πασας καταλαλιας2ως αρτιγεννητα βρεφη το λογικοναδολον γαλα επιποθησατε ινα εναυτω αυξηθητε εις σωτηριαν 3 ειεγευσασθε οτι χρηστος ο κυριος 4προς

1 Petrus 2.5–12 4

ον προσερχομενοι λιθον ζωντα υποανθρωπων μεν αποδεδοκιμασμενονπαρα δε θεω εκλεκτον εντιμον 5καιαυτοι ως λιθοι ζωντες οικοδομεισθεοικος πνευματικος εις ιερατευμααγιον ανενεγκαι πνευματικας θυσιαςευπροσδεκτους θεω δια ιησου χριστου6διοτι περιεχει εν γραφη ιδου τιθημιεν σιων λιθον ακρογωνιαιον εκλεκτονεντιμον και ο πιστευων επ αυτω ουμη καταισχυνθη 7υμιν ουν η τιμη τοιςπιστευουσιν απιστουσιν δε λιθον οναπεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτοςεγενηθη εις κεφαλην γωνιας 8και λιθοςπροσκομματος και πετρα σκανδαλου οιπροσκοπτουσιν τω λογω απειθουντεςεις ο και ετεθησαν 9υμεις δε γενοςεκλεκτον βασιλειον ιερατευμα εθνοςαγιον λαος εις περιποιησιν οπως ταςαρετας εξαγγειλητε του εκ σκοτους υμαςκαλεσαντος εις το θαυμαστον αυτου φως10οι ποτε ου λαος νυν δε λαος θεουοι ουκ ηλεημενοι νυν δε ελεηθεντες11αγαπητοι παρακαλω ως παροικους καιπαρεπιδημους απεχεσθαι των σαρκικωνεπιθυμιων αιτινες στρατευονται κατατης ψυχης 12 την αναστροφην υμωνεν τοις εθνεσιν εχοντες καλην ινα εν

1 Petrus 2.13–22 5

ω καταλαλουσιν υμων ως κακοποιωνεκ των καλων εργων εποπτευοντεςδοξασωσιν τον θεον εν ημερα επισκοπης13υποταγητε παση ανθρωπινη κτισει διατον κυριον ειτε βασιλει ως υπερεχοντι14 ειτε ηγεμοσιν ως δι αυτου πεμπομενοιςεις εκδικησιν κακοποιων επαινον δεαγαθοποιων 15οτι ουτως εστιν το θεληματου θεου αγαθοποιουντας φιμουν τηντων αφρονων ανθρωπων αγνωσιαν16ως ελευθεροι και μη ως επικαλυμμαεχοντες της κακιας την ελευθεριαναλλ ως θεου δουλοι 17παντας τιμησατετην αδελφοτητα αγαπατε τον θεονφοβεισθε τον βασιλεα τιματε 18οιοικεται υποτασσομενοι εν παντι φοβωτοις δεσποταις ου μονον τοις αγαθοιςκαι επιεικεσιν αλλα και τοις σκολιοις19 τουτο γαρ χαρις ει δια συνειδησινθεου υποφερει τις λυπας πασχων αδικως20ποιον γαρ κλεος ει αμαρτανοντεςκαι κολαφιζομενοι υπομενειτε αλλει αγαθοποιουντες και πασχοντεςυπομενειτε τουτο χαρις παρα θεω 21 ειςτουτο γαρ εκληθητε οτι και χριστοςεπαθεν υπερ υμων υμιν υπολιμπανωνυπογραμμον ινα επακολουθησητετοις ιχνεσιν αυτου 22ος αμαρτιαν ουκ

1 Petrus 2.23–3.6 6

εποιησεν ουδε ευρεθη δολος εν τωστοματι αυτου 23ος λοιδορουμενοςουκ αντελοιδορει πασχων ουκ ηπειλειπαρεδιδου δε τω κρινοντι δικαιως 24οςτας αμαρτιας ημων αυτος ανηνεγκεν εντω σωματι αυτου επι το ξυλον ινα ταιςαμαρτιαις απογενομενοι τη δικαιοσυνηζησωμεν ου τω μωλωπι ιαθητε 25ητεγαρ ως προβατα πλανωμενοι αλλεπεστραφητε νυν επι τον ποιμενα καιεπισκοπον των ψυχων υμων

31ομοιως γυναικες υποτασσομεναιτοις ιδιοις ανδρασιν ινα και ει

τινες απειθουσιν τω λογω δια της τωνγυναικων αναστροφης ανευ λογουκερδηθησονται 2 εποπτευσαντες την ενφοβω αγνην αναστροφην υμων 3ωνεστω ουχ ο εξωθεν εμπλοκης τριχων καιπεριθεσεως χρυσιων η ενδυσεως ιματιωνκοσμος 4αλλ ο κρυπτος της καρδιαςανθρωπος εν τω αφθαρτω του πραεωςκαι ησυχιου πνευματος ο εστιν ενωπιοντου θεου πολυτελες 5ουτως γαρ ποτε καιαι αγιαι γυναικες αι ελπιζουσαι εις θεονεκοσμουν εαυτας υποτασσομεναι τοιςιδιοις ανδρασιν 6ως σαρρα υπηκουσεντω αβρααμ κυριον αυτον καλουσα ηςεγενηθητε τεκνα αγαθοποιουσαι και

1 Petrus 3.7–15 7

μη φοβουμεναι μηδεμιαν πτοησιν 7οιανδρες ομοιως συνοικουντες καταγνωσιν ως ασθενεστερω σκευει τωγυναικειω απονεμοντες τιμην ως καισυνκληρονομοις χαριτος ζωης εις το μηενκοπτεσθαι τας προσευχας υμων 8 τοδε τελος παντες ομοφρονες συμπαθειςφιλαδελφοι ευσπλαγχνοι ταπεινοφρονες9μη αποδιδοντες κακον αντι κακου ηλοιδοριαν αντι λοιδοριας τουναντιον δεευλογουντες οτι εις τουτο εκληθητε ιναευλογιαν κληρονομησητε 10ο γαρ θελωνζωην αγαπαν και ιδειν ημερας αγαθαςπαυσατω την γλωσσαν απο κακου καιχειλη του μη λαλησαι δολον 11 εκκλινατωδε απο κακου και ποιησατω αγαθονζητησατω ειρηνην και διωξατω αυτην12οτι οφθαλμοι κυριου επι δικαιους καιωτα αυτου εις δεησιν αυτων προσωπονδε κυριου επι ποιουντας κακα 13καιτις ο κακωσων υμας εαν του αγαθουζηλωται γενησθε 14αλλ ει και πασχοιτεδια δικαιοσυνην μακαριοι τον δε φοβοναυτων μη φοβηθητε μηδε ταραχθητε15κυριον δε τον χριστον αγιασατε εν ταιςκαρδιαις υμων ετοιμοι αει προς απολογιανπαντι τω αιτουντι υμας λογον περι τηςεν υμιν ελπιδος αλλα μετα πραυτητος

1 Petrus 3.16–4.2 8

και φοβου 16συνειδησιν εχοντες αγαθηνινα εν ω καταλαλεισθε καταισχυνθωσινοι επηρεαζοντες υμων την αγαθην ενχριστω αναστροφην 17κρειττον γαραγαθοποιουντας ει θελοι το θεληματου θεου πασχειν η κακοποιουντας18οτι και χριστος απαξ περι αμαρτιωναπεθανεν δικαιος υπερ αδικων ιναυμας προσαγαγη τω θεω θανατωθειςμεν σαρκι ζωοποιηθεις δε πνευματι19 εν ω και τοις εν φυλακη πνευμασινπορευθεις εκηρυξεν 20απειθησασιν ποτεοτε απεξεδεχετο η του θεου μακροθυμιαεν ημεραις νωε κατασκευαζομενηςκιβωτου εις ην ολιγοι τουτ εστιν οκτωψυχαι διεσωθησαν δι υδατος 21ο καιυμας αντιτυπον νυν σωζει βαπτισμαου σαρκος αποθεσις ρυπου αλλασυνειδησεως αγαθης επερωτημα ειςθεον δι αναστασεως ιησου χριστου22ος εστιν εν δεξια θεου πορευθεις ειςουρανον υποταγεντων αυτω αγγελων καιεξουσιων και δυναμεων

41χριστου ουν παθοντος σαρκικαι υμεις την αυτην εννοιαν

οπλισασθε οτι ο παθων σαρκι πεπαυταιαμαρτιας 2 εις το μηκετι ανθρωπωνεπιθυμιαις αλλα θεληματι θεου τον

1 Petrus 4.3–12 9

επιλοιπον εν σαρκι βιωσαι χρονον3αρκετος γαρ ο παρεληλυθως χρονοςτο βουλημα των εθνων κατειργασθαιπεπορευμενους εν ασελγειαις επιθυμιαιςοινοφλυγιαις κωμοις ποτοις και αθεμιτοιςειδωλολατριαις 4 εν ω ξενιζονται μησυντρεχοντων υμων εις την αυτηντης ασωτιας αναχυσιν βλασφημουντες5οι αποδωσουσιν λογον τω ετοιμωςεχοντι κριναι ζωντας και νεκρους 6 ειςτουτο γαρ και νεκροις ευηγγελισθη ινακριθωσιν μεν κατα ανθρωπους σαρκιζωσι δε κατα θεον πνευματι 7παντωνδε το τελος ηγγικεν σωφρονησατε ουνκαι νηψατε εις προσευχας 8προ παντωντην εις εαυτους αγαπην εκτενη εχοντεςοτι αγαπη καλυπτει πληθος αμαρτιων9φιλοξενοι εις αλληλους ανευ γογγυσμου10 εκαστος καθως ελαβεν χαρισμα ειςεαυτους αυτο διακονουντες ως καλοιοικονομοι ποικιλης χαριτος θεου 11 ειτις λαλει ως λογια θεου ει τις διακονειως εξ ισχυος ης χορηγει ο θεος ινα ενπασιν δοξαζηται ο θεος δια ιησου χριστουω εστιν η δοξα και το κρατος εις τουςαιωνας των αιωνων αμην 12αγαπητοιμη ξενιζεσθε τη εν υμιν πυρωσει προςπειρασμον υμιν γινομενη ως ξενου υμιν

1 Petrus 4.13–5.3 10

συμβαινοντος 13αλλα καθο κοινωνειτετοις του χριστου παθημασιν χαιρετε ινακαι εν τη αποκαλυψει της δοξης αυτουχαρητε αγαλλιωμενοι 14 ει ονειδιζεσθεεν ονοματι χριστου μακαριοι οτι το τηςδοξης και το του θεου πνευμα εφ υμαςαναπαυεται 15μη γαρ τις υμων πασχετωως φονευς η κλεπτης η κακοποιος η ωςαλλοτριεπισκοπος 16 ει δε ως χριστιανοςμη αισχυνεσθω δοξαζετω δε τον θεονεν τω ονοματι τουτω 17οτι καιρος τουαρξασθαι το κριμα απο του οικου τουθεου ει δε πρωτον αφ ημων τι το τελοςτων απειθουντων τω του θεου ευαγγελιω18και ει ο δικαιος μολις σωζεται ο ασεβηςκαι αμαρτωλος που φανειται 19ωστε καιοι πασχοντες κατα το θελημα του θεουπιστω κτιστη παρατιθεσθωσαν τας ψυχαςαυτων εν αγαθοποιια

51πρεσβυτερους ουν τους εν υμινπαρακαλω ο συμπρεσβυτερος και

μαρτυς των του χριστου παθηματων ο καιτης μελλουσης αποκαλυπτεσθαι δοξηςκοινωνος 2ποιμανατε το εν υμιν ποιμνιοντου θεου μη αναγκαστως αλλα εκουσιωςκατα θεον μηδε αισχροκερδως αλλαπροθυμως 3μηδ ως κατακυριευοντεςτων κληρων αλλα τυποι γινομενοι

1 Petrus 5.4–14 11

του ποιμνιου 4και φανερωθεντος τουαρχιποιμενος κομιεισθε τον αμαραντινοντης δοξης στεφανον 5ομοιως νεωτεροιυποταγητε πρεσβυτεροις παντεςδε αλληλοις την ταπεινοφροσυνηνεγκομβωσασθε οτι ο θεος υπερηφανοιςαντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν6 ταπεινωθητε ουν υπο την κραταιανχειραν του θεου ινα υμας υψωση ενκαιρω 7πασαν την μεριμναν υμωνεπιριψαντες επ αυτον οτι αυτω μελει περιυμων 8νηψατε γρηγορησατε ο αντιδικοςυμων διαβολος ως λεων ωρυομενοςπεριπατει ζητων καταπιειν 9ω αντιστητεστερεοι τη πιστει ειδοτες τα αυτα τωνπαθηματων τη εν τω κοσμω υμωναδελφοτητι επιτελεισθαι 10ο δε θεοςπασης χαριτος ο καλεσας υμας εις τηναιωνιον αυτου δοξαν εν χριστω ολιγονπαθοντας αυτος καταρτισει στηριξεισθενωσει θεμελιωσει 11αυτω το κρατοςεις τους αιωνας των αιωνων αμην 12διασιλουανου υμιν του πιστου αδελφου ωςλογιζομαι δι ολιγων εγραψα παρακαλωνκαι επιμαρτυρων ταυτην ειναι αληθηχαριν του θεου εις ην στητε 13ασπαζεταιυμας η εν βαβυλωνι συνεκλεκτη καιμαρκος ο υιος μου 14ασπασασθε

1 Petrus 5.14 12

αλληλους εν φιληματι αγαπης ειρηνηυμιν πασιν τοις εν χριστωωστε και οιπασχοντες κατα το θελημα του θεουπιστω κτιστη παρατιθεσθωσαν τας ψυχαςαυτων εν αγαθοποιια

2 Petrus

11συμεων πετρος δουλος καιαποστολος ιησου χριστου τοις

ισοτιμον ημιν λαχουσιν πιστιν ενδικαιοσυνη του θεου ημων και σωτηροςιησου χριστου 2χαρις υμιν και ειρηνηπληθυνθειη εν επιγνωσει του θεου καιιησου του κυριου ημων 3ως παντα ημιντης θειας δυναμεως αυτου τα προςζωην και ευσεβειαν δεδωρημενης διατης επιγνωσεως του καλεσαντος ημαςιδια δοξη και αρετη 4δι ων τα τιμια ημινκαι μεγιστα επαγγελματα δεδωρηταιινα δια τουτων γενησθε θειας κοινωνοιφυσεως αποφυγοντες της εν τω κοσμωεν επιθυμια φθορας 5και αυτο τουτοδε σπουδην πασαν παρεισενεγκαντεςεπιχορηγησατε εν τη πιστει υμων τηναρετην εν δε τη αρετη την γνωσιν6 εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν ενδε τη εγκρατεια την υπομονην εν δετη υπομονη την ευσεβειαν 7 εν δε τηευσεβεια την φιλαδελφιαν εν δε τηφιλαδελφια την αγαπην 8 ταυτα γαρ υμινυπαρχοντα και πλεοναζοντα ουκ αργους

2 Petrus 1.9–17 2

ουδε ακαρπους καθιστησιν εις την τουκυριου ημων ιησου χριστου επιγνωσιν9ω γαρ μη παρεστιν ταυτα τυφλος εστινμυωπαζων ληθην λαβων του καθαρισμουτων παλαι αυτου αμαρτηματων 10διομαλλον αδελφοι σπουδασατε βεβαιανυμων την κλησιν και εκλογην ποιεισθαιταυτα γαρ ποιουντες ου μη πταισητε ποτε11ουτως γαρ πλουσιως επιχορηγηθησεταιυμιν η εισοδος εις την αιωνιον βασιλειαντου κυριου ημων και σωτηρος ιησουχριστου 12διο μελλησω αει υμαςυπομιμνησκειν περι τουτων καιπερειδοτας και εστηριγμενους εν τη παρουσηαληθεια 13δικαιον δε ηγουμαι εφ οσονειμι εν τουτω τω σκηνωματι διεγειρεινυμας εν υπομνησει 14 ειδως οτι ταχινηεστιν η αποθεσις του σκηνωματοςμου καθως και ο κυριος ημων ιησουςχριστος εδηλωσεν μοι 15σπουδασωδε και εκαστοτε εχειν υμας μετα τηνεμην εξοδον την τουτων μνημηνποιεισθαι 16ου γαρ σεσοφισμενοις μυθοιςεξακολουθησαντες εγνωρισαμεν υμιντην του κυριου ημων ιησου χριστουδυναμιν και παρουσιαν αλλ εποπταιγενηθεντες της εκεινου μεγαλειοτητος17λαβων γαρ παρα θεου πατρος τιμην και

2 Petrus 1.18–2.4 3

δοξαν φωνης ενεχθεισης αυτω τοιασδευπο της μεγαλοπρεπους δοξης ουτοςεστιν ο υιος μου ο αγαπητος εις ον εγωευδοκησα 18και ταυτην την φωνην ημειςηκουσαμεν εξ ουρανου ενεχθεισαν συναυτω οντες εν τω ορει τω αγιω 19καιεχομεν βεβαιοτερον τον προφητικονλογον ω καλως ποιειτε προσεχοντεςως λυχνω φαινοντι εν αυχμηρω τοπωεως ου ημερα διαυγαση και φωσφοροςανατειλη εν ταις καρδιαις υμων 20 τουτοπρωτον γινωσκοντες οτι πασα προφητειαγραφης ιδιας επιλυσεως ου γινεται 21ουγαρ θεληματι ανθρωπου ηνεχθη ποτεπροφητεια αλλα υπο πνευματος αγιουφερομενοι ελαλησαν απο θεου ανθρωποι

21 εγενοντο δε και ψευδοπροφηταιεν τω λαω ως και εν υμιν εσονται

ψευδοδιδασκαλοι οιτινες παρεισαξουσιναιρεσεις απωλειας και τον αγορασαντααυτους δεσποτην αρνουμενοι επαγοντεςεαυτοις ταχινην απωλειαν 2καιπολλοι εξακολουθησουσιν αυτων ταιςασελγειαις δι ους η οδος της αληθειαςβλασφημηθησεται 3και εν πλεονεξιαπλαστοις λογοις υμας εμπορευσονταιοις το κριμα εκπαλαι ουκ αργει καιη απωλεια αυτων ου νυσταζει 4 ει

2 Petrus 2.5–12 4

γαρ ο θεος αγγελων αμαρτησαντωνουκ εφεισατο αλλα σιροις ζοφουταρταρωσας παρεδωκεν εις κρισιντηρουμενους 5και αρχαιου κοσμου ουκεφεισατο αλλα ογδοον νωε δικαιοσυνηςκηρυκα εφυλαξεν κατακλυσμον κοσμωασεβων επαξας 6και πολεις σοδομωνκαι γομορρας τεφρωσας καταστροφηκατεκρινεν υποδειγμα μελλοντωνασεβειν τεθεικως 7και δικαιον λωτκαταπονουμενον υπο της των αθεσμωνεν ασελγεια αναστροφης ερρυσατο8βλεμματι γαρ και ακοη ο δικαιοςενκατοικων εν αυτοις ημεραν εξημερας ψυχην δικαιαν ανομοις εργοιςεβασανιζεν 9οιδεν κυριος ευσεβεις εκπειρασμου ρυεσθαι αδικους δε εις ημερανκρισεως κολαζομενους τηρειν 10μαλισταδε τους οπισω σαρκος εν επιθυμιαμιασμου πορευομενους και κυριοτητοςκαταφρονουντας τολμηται αυθαδειςδοξας ου τρεμουσιν βλασφημουντες11οπου αγγελοι ισχυι και δυναμειμειζονες οντες ου φερουσιν κατ αυτωνπαρα κυριω βλασφημον κρισιν 12ουτοιδε ως αλογα ζωα γεγεννημενα φυσικαεις αλωσιν και φθοραν εν οις αγνοουσινβλασφημουντες εν τη φθορα αυτων

2 Petrus 2.13–20 5

και φθαρησονται 13κομιουμενοι μισθοναδικιας ηδονην ηγουμενοι την εν ημερατρυφην σπιλοι και μωμοι εντρυφωντεςεν ταις απαταις αυτων συνευωχουμενοιυμιν 14οφθαλμους εχοντες μεστουςμοιχαλιδος και ακαταπαυστους αμαρτιαςδελεαζοντες ψυχας αστηρικτους καρδιανγεγυμνασμενην πλεονεξιας εχοντεςκαταρας τεκνα 15καταλειποντες ευθειανοδον επλανηθησαν εξακολουθησαντες τηοδω του βαλααμ του βοσορ ος μισθοναδικιας ηγαπησεν 16 ελεγξιν δε εσχενιδιας παρανομιας υποζυγιον αφωνον ενανθρωπου φωνη φθεγξαμενον εκωλυσεντην του προφητου παραφρονιαν 17ουτοιεισιν πηγαι ανυδροι και ομιχλαι υπολαιλαπος ελαυνομεναι οις ο ζοφος τουσκοτους τετηρηται 18υπερογκα γαρματαιοτητος φθεγγομενοι δελεαζουσινεν επιθυμιαις σαρκος ασελγειαις τουςολιγως αποφευγοντας τους εν πλανηαναστρεφομενους 19 ελευθεριαν αυτοιςεπαγγελλομενοι αυτοι δουλοι υπαρχοντεςτης φθορας ω γαρ τις ηττηται τουτωδεδουλωται 20 ει γαρ αποφυγοντες ταμιασματα του κοσμου εν επιγνωσειτου κυριου ημων και σωτηρος ιησουχριστου τουτοις δε παλιν εμπλακεντες

2 Petrus 2.21–3.7 6

ηττωνται γεγονεν αυτοις τα εσχαταχειρονα των πρωτων 21κρεισσον γαρην αυτοις μη επεγνωκεναι την οδον τηςδικαιοσυνης η επιγνουσιν υποστρεψαι εκτης παραδοθεισης αυτοις αγιας εντολης22συμβεβηκεν αυτοις το της αληθουςπαροιμιας κυων επιστρεψας επι το ιδιονεξεραμα και υς λουσαμενη εις κυλισμονβορβορου

31 ταυτην ηδη αγαπητοι δευτεραν υμινγραφω επιστολην εν αις διεγειρω

υμων εν υπομνησει την ειλικρινη διανοιαν2μνησθηναι των προειρημενων ρηματωνυπο των αγιων προφητων και της τωναποστολων υμων εντολης του κυριου καισωτηρος 3 τουτο πρωτον γινωσκοντεςοτι ελευσονται επ εσχατων των ημερωνεν εμπαιγμονη εμπαικται κατα τας ιδιαςαυτων επιθυμιας πορευομενοι 4καιλεγοντες που εστιν η επαγγελια τηςπαρουσιας αυτου αφ ης γαρ οι πατερεςεκοιμηθησαν παντα ουτως διαμενει απαρχης κτισεως 5λανθανει γαρ αυτουςτουτο θελοντας οτι ουρανοι ησαν εκπαλαικαι γη εξ υδατος και δι υδατος συνεστωσατω του θεου λογω 6δι ων ο τοτε κοσμοςυδατι κατακλυσθεις απωλετο 7οι δενυν ουρανοι και η γη τω αυτω λογω

2 Petrus 3.8–15 7

τεθησαυρισμενοι εισιν πυρι τηρουμενοιεις ημεραν κρισεως και απωλειας τωνασεβων ανθρωπων 8 εν δε τουτο μηλανθανετω υμας αγαπητοι οτι μια ημεραπαρα κυριω ως χιλια ετη και χιλια ετηως ημερα μια 9ου βραδυνει κυριοςτης επαγγελιας ως τινες βραδυτηταηγουνται αλλα μακροθυμει δι υμαςμη βουλομενος τινας απολεσθαι αλλαπαντας εις μετανοιαν χωρησαι 10ηξει δεημερα κυριου ως κλεπτης εν η οι ουρανοιροιζηδον παρελευσονται στοιχεια δεκαυσουμενα λυθησεται και γη και ταεν αυτη εργα κατακαησεται 11 τουτωνουν παντων λυομενων ποταπους δειυπαρχειν υμας εν αγιαις αναστροφαιςκαι ευσεβειαις 12προσδοκωντας καισπευδοντας την παρουσιαν της τουθεου ημερας δι ην ουρανοι πυρουμενοιλυθησονται και στοιχεια καυσουμενατηκεται 13καινους δε ουρανους καικαινην γην κατα τα επαγγελματα αυτουπροσδοκωμεν εν οις δικαιοσυνη κατοικει14διο αγαπητοι ταυτα προσδοκωντεςσπουδασατε ασπιλοι και αμωμητοι αυτωευρεθηναι εν ειρηνη 15και την τουκυριου ημων μακροθυμιαν σωτηριανηγεισθε καθως και ο αγαπητος ημων

2 Petrus 3.16–18 8

αδελφος παυλος κατα την δοθεισαν αυτωσοφιαν εγραψεν υμιν 16ως και εν πασαιςταις επιστολαις λαλων εν αυταις περιτουτων εν αις εστιν δυσνοητα τινα α οιαμαθεις και αστηρικτοι στρεβλουσιν ωςκαι τας λοιπας γραφας προς την ιδιαναυτων απωλειαν 17υμεις ουν αγαπητοιπρογινωσκοντες φυλασσεσθε ινα μη τητων αθεσμων πλανη συναπαχθεντεςεκπεσητε του ιδιου στηριγμου 18αυξανετεδε εν χαριτι και γνωσει του κυριου ημωνκαι σωτηρος ιησου χριστου αυτω η δοξακαι νυν και εις ημεραν αιωνοςσυμβεβηκεναυτοις το της αληθους παροιμιας κυωνεπιστρεψας επι το ιδιον εξεραμα και υςλουσαμενη εις κυλισμον βορβορου

1 Yahya

11ο ην απ αρχης ο ακηκοαμεν οεωρακαμεν τοις οφθαλμοις ημων

ο εθεασαμεθα και αι χειρες ημωνεψηλαφησαν περι του λογου της ζωης2και η ζωη εφανερωθη και εωρακαμενκαι μαρτυρουμεν και απαγγελλομενυμιν την ζωην την αιωνιον ητις ην προςτον πατερα και εφανερωθη ημιν 3οεωρακαμεν και ακηκοαμεν απαγγελλομενκαι υμιν ινα και υμεις κοινωνιαν εχητεμεθ ημων και η κοινωνια δε η ημετεραμετα του πατρος και μετα του υιου αυτουιησου χριστου 4και ταυτα γραφομενημεις ινα η χαρα ημων η πεπληρωμενη5και εστιν αυτη η αγγελια ην ακηκοαμεναπ αυτου και αναγγελλομεν υμιν οτιο θεος φως εστιν και σκοτια εν αυτωουκ εστιν ουδεμια 6 εαν ειπωμεν οτικοινωνιαν εχομεν μετ αυτου και εν τωσκοτει περιπατωμεν ψευδομεθα και ουποιουμεν την αληθειαν 7 εαν δε εν τωφωτι περιπατωμεν ως αυτος εστιν εν τωφωτι κοινωνιαν εχομεν μετ αλληλων καιτο αιμα ιησου του υιου αυτου καθαριζει

1 Yahya 1.8–2.7 2

ημας απο πασης αμαρτιας 8 εαν ειπωμενοτι αμαρτιαν ουκ εχομεν εαυτουςπλανωμεν και η αληθεια ουκ εστιν ενημιν 9 εαν ομολογωμεν τας αμαρτιαςημων πιστος εστιν και δικαιος ινα αφηημιν τας αμαρτιας και καθαριση ημαςαπο πασης αδικιας 10 εαν ειπωμεν οτι ουχημαρτηκαμεν ψευστην ποιουμεν αυτονκαι ο λογος αυτου ουκ εστιν εν ημιν

21 τεκνια μου ταυτα γραφω υμιν ιναμη αμαρτητε και εαν τις αμαρτη

παρακλητον εχομεν προς τον πατεραιησουν χριστον δικαιον 2και αυτοςιλασμος εστιν περι των αμαρτιων ημωνου περι των ημετερων δε μονον αλλακαι περι ολου του κοσμου 3και εν τουτωγινωσκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον εαντας εντολας αυτου τηρωμεν 4ο λεγωνοτι εγνωκα αυτον και τας εντολας αυτουμη τηρων ψευστης εστιν και εν τουτωη αληθεια ουκ εστιν 5ος δ αν τηρηαυτου τον λογον αληθως εν τουτω ηαγαπη του θεου τετελειωται εν τουτωγινωσκομεν οτι εν αυτω εσμεν 6ο λεγωνεν αυτω μενειν οφειλει καθως εκεινοςπεριεπατησεν και αυτος ουτως περιπατειν7αγαπητοι ουκ εντολην καινην γραφωυμιν αλλ εντολην παλαιαν ην ειχετε απ

1 Yahya 2.8–16 3

αρχης η εντολη η παλαια εστιν ο λογοςον ηκουσατε 8παλιν εντολην καινηνγραφω υμιν ο εστιν αληθες εν αυτω καιεν υμιν οτι η σκοτια παραγεται και το φωςτο αληθινον ηδη φαινει 9ο λεγων εν τωφωτι ειναι και τον αδελφον αυτου μισωνεν τη σκοτια εστιν εως αρτι 10ο αγαπωντον αδελφον αυτου εν τω φωτι μενει καισκανδαλον ουκ εστιν εν αυτω 11ο δεμισων τον αδελφον αυτου εν τη σκοτιαεστιν και εν τη σκοτια περιπατει και ουκοιδεν που υπαγει οτι η σκοτια ετυφλωσεντους οφθαλμους αυτου 12γραφω υμιντεκνια οτι αφεωνται υμιν αι αμαρτιαι διατο ονομα αυτου 13γραφω υμιν πατερεςοτι εγνωκατε τον απ αρχης γραφω υμιννεανισκοι οτι νενικηκατε τον πονηρονεγραψα υμιν παιδια οτι εγνωκατε τονπατερα 14 εγραψα υμιν πατερες οτιεγνωκατε τον απ αρχης εγραψα υμιννεανισκοι οτι ισχυροι εστε και ο λογοςτου θεου εν υμιν μενει και νενικηκατετον πονηρον 15μη αγαπατε τον κοσμονμηδε τα εν τω κοσμω εαν τις αγαπα τονκοσμον ουκ εστιν η αγαπη του πατροςεν αυτω 16οτι παν το εν τω κοσμω ηεπιθυμια της σαρκος και η επιθυμια τωνοφθαλμων και η αλαζονια του βιου ουκ

1 Yahya 2.17–27 4

εστιν εκ του πατρος αλλ εκ του κοσμουεστιν 17και ο κοσμος παραγεται και ηεπιθυμια αυτου ο δε ποιων το θεληματου θεου μενει εις τον αιωνα 18παιδιαεσχατη ωρα εστιν και καθως ηκουσατε οτιαντιχριστος ερχεται και νυν αντιχριστοιπολλοι γεγονασιν οθεν γινωσκομεν οτιεσχατη ωρα εστιν 19 εξ ημων εξηλθαναλλ ουκ ησαν εξ ημων ει γαρ ησαν εξημων μεμενηκεισαν αν μεθ ημων αλλινα φανερωθωσιν οτι ουκ εισιν παντες εξημων 20και υμεις χρισμα εχετε απο τουαγιου και οιδατε παντες 21ουκ εγραψαυμιν οτι ουκ οιδατε την αληθειαν αλλ οτιοιδατε αυτην και οτι παν ψευδος εκ τηςαληθειας ουκ εστιν 22 τις εστιν ο ψευστηςει μη ο αρνουμενος οτι ιησους ουκ εστινο χριστος ουτος εστιν ο αντιχριστος οαρνουμενος τον πατερα και τον υιον23πας ο αρνουμενος τον υιον ουδε τονπατερα εχει ο ομολογων τον υιον καιτον πατερα εχει 24υμεις ο ηκουσατε απαρχης εν υμιν μενετω εαν εν υμιν μεινηο απ αρχης ηκουσατε και υμεις εν τω υιωκαι εν τω πατρι μενειτε 25και αυτη εστινη επαγγελια ην αυτος επηγγειλατο ημιντην ζωην την αιωνιον 26 ταυτα εγραψαυμιν περι των πλανωντων υμας 27και

1 Yahya 2.28–3.6 5

υμεις το χρισμα ο ελαβετε απ αυτουμενει εν υμιν και ου χρειαν εχετε ινα τιςδιδασκη υμας αλλ ως το αυτου χρισμαδιδασκει υμας περι παντων και αληθεςεστιν και ουκ εστιν ψευδος και καθωςεδιδαξεν υμας μενετε εν αυτω 28και νυντεκνια μενετε εν αυτω ινα εαν φανερωθησχωμεν παρρησιαν και μη αισχυνθωμεναπ αυτου εν τη παρουσια αυτου 29 εανειδητε οτι δικαιος εστιν γινωσκετε οτι καιπας ο ποιων την δικαιοσυνην εξ αυτουγεγεννηται

31 ιδετε ποταπην αγαπην δεδωκεν ημινο πατηρ ινα τεκνα θεου κληθωμεν και

εσμεν δια τουτο ο κοσμος ου γινωσκειημας οτι ουκ εγνω αυτον 2αγαπητοι νυντεκνα θεου εσμεν και ουπω εφανερωθητι εσομεθα οιδαμεν οτι εαν φανερωθηομοιοι αυτω εσομεθα οτι οψομεθα αυτονκαθως εστιν 3και πας ο εχων την ελπιδαταυτην επ αυτω αγνιζει εαυτον καθωςεκεινος αγνος εστιν 4πας ο ποιων τηναμαρτιαν και την ανομιαν ποιει και ηαμαρτια εστιν η ανομια 5και οιδατε οτιεκεινος εφανερωθη ινα τας αμαρτιαςαρη και αμαρτια εν αυτω ουκ εστιν 6παςο εν αυτω μενων ουχ αμαρτανει πας οαμαρτανων ουχ εωρακεν αυτον ουδε

1 Yahya 3.7–15 6

εγνωκεν αυτον 7 τεκνια μηδεις πλανατωυμας ο ποιων την δικαιοσυνην δικαιοςεστιν καθως εκεινος δικαιος εστιν 8οποιων την αμαρτιαν εκ του διαβολουεστιν οτι απ αρχης ο διαβολος αμαρτανειεις τουτο εφανερωθη ο υιος του θεουινα λυση τα εργα του διαβολου 9πας ογεγεννημενος εκ του θεου αμαρτιαν ουποιει οτι σπερμα αυτου εν αυτω μενεικαι ου δυναται αμαρτανειν οτι εκ τουθεου γεγεννηται 10 εν τουτω φανεραεστιν τα τεκνα του θεου και τα τεκνα τουδιαβολου πας ο μη ποιων δικαιοσυνηνουκ εστιν εκ του θεου και ο μη αγαπωντον αδελφον αυτου 11οτι αυτη εστινη αγγελια ην ηκουσατε απ αρχης ινααγαπωμεν αλληλους 12ου καθως καινεκ του πονηρου ην και εσφαξεν τοναδελφον αυτου και χαριν τινος εσφαξεναυτον οτι τα εργα αυτου πονηρα ην ταδε του αδελφου αυτου δικαια 13και μηθαυμαζετε αδελφοι ει μισει υμας ο κοσμος14ημεις οιδαμεν οτι μεταβεβηκαμεν εκτου θανατου εις την ζωην οτι αγαπωμεντους αδελφους ο μη αγαπων μενει εντω θανατω 15πας ο μισων τον αδελφοναυτου ανθρωποκτονος εστιν και οιδατεοτι πας ανθρωποκτονος ουκ εχει ζωην

1 Yahya 3.16–24 7

αιωνιον εν εαυτω μενουσαν 16 εν τουτωεγνωκαμεν την αγαπην οτι εκεινος υπερυμων την ψυχην αυτου εθηκεν καιημεις οφειλομεν υπερ των αδελφων ταςψυχας θειναι 17ος δ αν εχη τον βιον τουκοσμου και θεωρη τον αδελφον αυτουχρειαν εχοντα και κλειση τα σπλαγχνααυτου απ αυτου πως η αγαπη του θεουμενει εν αυτω 18 τεκνια μη αγαπωμενλογω μηδε τη γλωσση αλλα εν εργω καιαληθεια 19και εν τουτω γνωσομεθα οτιεκ της αληθειας εσμεν και εμπροσθεναυτου πεισομεν τας καρδιας ημων 20οτιεαν καταγινωσκη ημων η καρδια οτιμειζων εστιν ο θεος της καρδιας ημων καιγινωσκει παντα 21αγαπητοι εαν η καρδιαημων μη καταγινωσκη ημων παρρησιανεχομεν προς τον θεον 22και ο εαναιτωμεν λαμβανομεν απ αυτου οτι ταςεντολας αυτου τηρουμεν και τα αρεσταενωπιον αυτου ποιουμεν 23και αυτηεστιν η εντολη αυτου ινα πιστευσωμεντω ονοματι του υιου αυτου ιησου χριστουκαι αγαπωμεν αλληλους καθως εδωκενεντολην ημιν 24και ο τηρων τας εντολαςαυτου εν αυτω μενει και αυτος εν αυτωκαι εν τουτω γινωσκομεν οτι μενει ενημιν εκ του πνευματος ου ημιν εδωκεν

1 Yahya 4.1–9 8

41αγαπητοι μη παντι πνευματιπιστευετε αλλα δοκιμαζετε τα

πνευματα ει εκ του θεου εστιν οτι πολλοιψευδοπροφηται εξεληλυθασιν εις τονκοσμον 2 εν τουτω γινωσκετε το πνευματου θεου παν πνευμα ο ομολογει ιησουνχριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεουεστιν 3και παν πνευμα ο μη ομολογει τονιησουν εκ του θεου ουκ εστιν και τουτοεστιν το του αντιχριστου ο ακηκοατεοτι ερχεται και νυν εν τω κοσμω εστινηδη 4υμεις εκ του θεου εστε τεκνια καινενικηκατε αυτους οτι μειζων εστιν οεν υμιν η ο εν τω κοσμω 5αυτοι εκ τουκοσμου εισιν δια τουτο εκ του κοσμουλαλουσιν και ο κοσμος αυτων ακουει6ημεις εκ του θεου εσμεν ο γινωσκωντον θεον ακουει ημων ος ουκ εστιν εκτου θεου ουκ ακουει ημων εκ τουτουγινωσκομεν το πνευμα της αληθειαςκαι το πνευμα της πλανης 7αγαπητοιαγαπωμεν αλληλους οτι η αγαπη εκ τουθεου εστιν και πας ο αγαπων εκ τουθεου γεγεννηται και γινωσκει τον θεον8ο μη αγαπων ουκ εγνω τον θεον οτι οθεος αγαπη εστιν 9 εν τουτω εφανερωθηη αγαπη του θεου εν ημιν οτι τον υιοναυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο θεος

1 Yahya 4.10–18 9

εις τον κοσμον ινα ζησωμεν δι αυτου10 εν τουτω εστιν η αγαπη ουχ οτι ημειςηγαπησαμεν τον θεον αλλ οτι αυτοςηγαπησεν ημας και απεστειλεν τον υιοναυτου ιλασμον περι των αμαρτιων ημων11αγαπητοι ει ουτως ο θεος ηγαπησενημας και ημεις οφειλομεν αλληλουςαγαπαν 12θεον ουδεις πωποτε τεθεαταιεαν αγαπωμεν αλληλους ο θεος εν ημινμενει και η αγαπη αυτου τετελειωμενηεν ημιν εστιν 13 εν τουτω γινωσκομεν οτιεν αυτω μενομεν και αυτος εν ημιν οτιεκ του πνευματος αυτου δεδωκεν ημιν14και ημεις τεθεαμεθα και μαρτυρουμενοτι ο πατηρ απεσταλκεν τον υιον σωτηρατου κοσμου 15ος αν ομολογηση οτιιησους εστιν ο υιος του θεου ο θεος εναυτω μενει και αυτος εν τω θεω 16καιημεις εγνωκαμεν και πεπιστευκαμεν τηναγαπην ην εχει ο θεος εν ημιν ο θεοςαγαπη εστιν και ο μενων εν τη αγαπηεν τω θεω μενει και ο θεος εν αυτωμενει 17 εν τουτω τετελειωται η αγαπημεθ ημων ινα παρρησιαν εχωμεν εν τηημερα της κρισεως οτι καθως εκεινοςεστιν και ημεις εσμεν εν τω κοσμωτουτω 18φοβος ουκ εστιν εν τη αγαπηαλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον

1 Yahya 4.19–5.6 10

φοβον οτι ο φοβος κολασιν εχει ο δεφοβουμενος ου τετελειωται εν τη αγαπη19ημεις αγαπωμεν οτι αυτος πρωτοςηγαπησεν ημας 20 εαν τις ειπη οτι αγαπωτον θεον και τον αδελφον αυτου μισηψευστης εστιν ο γαρ μη αγαπων τοναδελφον αυτου ον εωρακεν τον θεον ονουχ εωρακεν ου δυναται αγαπαν 21καιταυτην την εντολην εχομεν απ αυτουινα ο αγαπων τον θεον αγαπα και τοναδελφον αυτου

51πας ο πιστευων οτι ιησους εστιν οχριστος εκ του θεου γεγεννηται και

πας ο αγαπων τον γεννησαντα αγαπα καιτον γεγεννημενον εξ αυτου 2 εν τουτωγινωσκομεν οτι αγαπωμεν τα τεκνα τουθεου οταν τον θεον αγαπωμεν και ταςεντολας αυτου ποιωμεν 3αυτη γαρ εστινη αγαπη του θεου ινα τας εντολας αυτουτηρωμεν και αι εντολαι αυτου βαρειαιουκ εισιν 4οτι παν το γεγεννημενον εκτου θεου νικα τον κοσμον και αυτη εστινη νικη η νικησασα τον κοσμον η πιστιςημων 5 τις εστιν ο νικων τον κοσμον ειμη ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο υιοςτου θεου 6ουτος εστιν ο ελθων δι υδατοςκαι αιματος ιησους χριστος ουκ εν τωυδατι μονον αλλ εν τω υδατι και εν τω

1 Yahya 5.7–16 11

αιματι και το πνευμα εστιν το μαρτυρουνοτι το πνευμα εστιν η αληθεια 7οτι τρειςεισιν οι μαρτυρουντες 8 το πνευμα και τουδωρ και το αιμα και οι τρεις εις το ενεισιν 9 ει την μαρτυριαν των ανθρωπωνλαμβανομεν η μαρτυρια του θεου μειζωνεστιν οτι αυτη εστιν η μαρτυρια του θεουοτι μεμαρτυρηκεν περι του υιου αυτου10ο πιστευων εις τον υιον του θεου εχειτην μαρτυριαν εν αυτω ο μη πιστευωντω θεω ψευστην πεποιηκεν αυτον οτιου πεπιστευκεν εις την μαρτυριαν ηνμεμαρτυρηκεν ο θεος περι του υιουαυτου 11και αυτη εστιν η μαρτυρια οτιζωην αιωνιον εδωκεν ημιν ο θεος καιαυτη η ζωη εν τω υιω αυτου εστιν 12οεχων τον υιον εχει την ζωην ο μη εχωντον υιον του θεου την ζωην ουκ εχει13 ταυτα εγραψα υμιν ινα ειδητε οτι ζωηνεχετε αιωνιον τοις πιστευουσιν εις τοονομα του υιου του θεου 14και αυτηεστιν η παρρησια ην εχομεν προς αυτονοτι εαν τι αιτωμεθα κατα το θελημααυτου ακουει ημων 15και εαν οιδαμενοτι ακουει ημων ο εαν αιτωμεθα οιδαμενοτι εχομεν τα αιτηματα α ητηκαμεναπ αυτου 16 εαν τις ιδη τον αδελφοναυτου αμαρτανοντα αμαρτιαν μη προς

1 Yahya 5.17–21 12

θανατον αιτησει και δωσει αυτω ζωηντοις αμαρτανουσιν μη προς θανατον εστιναμαρτια προς θανατον ου περι εκεινηςλεγω ινα ερωτηση 17πασα αδικια αμαρτιαεστιν και εστιν αμαρτια ου προς θανατον18οιδαμεν οτι πας ο γεγεννημενος εκτου θεου ουχ αμαρτανει αλλ ο γεννηθειςεκ του θεου τηρει αυτον και ο πονηροςουχ απτεται αυτου 19οιδαμεν οτι εκ τουθεου εσμεν και ο κοσμος ολος εν τωπονηρω κειται 20οιδαμεν δε οτι ο υιοςτου θεου ηκει και δεδωκεν ημιν διανοιανινα γινωσκομεν τον αληθινον και εσμενεν τω αληθινω εν τω υιω αυτου ιησουχριστω ουτος εστιν ο αληθινος θεος καιζωη αιωνιος 21 τεκνια φυλαξατε εαυτααπο των ειδωλωνκαι ταυτην την εντοληνεχομεν απ αυτου ινα ο αγαπων τον θεοναγαπα και τον αδελφον αυτου

2 Yahya

11ο πρεσβυτερος εκλεκτη κυρια καιτοις τεκνοις αυτης ους εγω αγαπω

εν αληθεια και ουκ εγω μονος αλλα καιπαντες οι εγνωκοτες την αληθειαν 2διατην αληθειαν την μενουσαν εν ημιν καιμεθ ημων εσται εις τον αιωνα 3 εσταιμεθ ημων χαρις ελεος ειρηνη παρα θεουπατρος και παρα ιησου χριστου τουυιου του πατρος εν αληθεια και αγαπη4 εχαρην λιαν οτι ευρηκα εκ των τεκνωνσου περιπατουντας εν αληθεια καθωςεντολην ελαβομεν παρα του πατρος 5καινυν ερωτω σε κυρια ουχ ως εντοληνκαινην γραφων σοι αλλα ην ειχαμεν απαρχης ινα αγαπωμεν αλληλους 6και αυτηεστιν η αγαπη ινα περιπατωμεν κατατας εντολας αυτου αυτη η εντολη εστινκαθως ηκουσατε απ αρχης ινα εν αυτηπεριπατητε 7οτι πολλοι πλανοι εξηλθανεις τον κοσμον οι μη ομολογουντεςιησουν χριστον ερχομενον εν σαρκιουτος εστιν ο πλανος και ο αντιχριστος8βλεπετε εαυτους ινα μη απολεσητεα ειργασασεθα αλλα μισθον πληρη

2 Yahya 1.9–13 2

απολαβητε 9πας ο προαγων και μη μενωνεν τη διδαχη του χριστου θεον ουκ εχει ομενων εν τη διδαχη ουτος και τον πατερακαι τον υιον εχει 10 ει τις ερχεται προςυμας και ταυτην την διδαχην ου φερει μηλαμβανετε αυτον εις οικιαν και χαιρειναυτω μη λεγετε 11ο λεγων γαρ αυτωχαιρειν κοινωνει τοις εργοις αυτου τοιςπονηροις 12πολλα εχων υμιν γραφειν ουκεβουληθην δια χαρτου και μελανος αλλαελπιζω γενεσθαι προς υμας και στομαπρος στομα λαλησαι ινα η χαρα ημωνπεπληρωμενη η 13ασπαζεται σε τα τεκνατης αδελφης σου της εκλεκτηςτεκνιαφυλαξατε εαυτα απο των ειδωλων

3 Yahya

11ο πρεσβυτερος γαιω τω αγαπητωον εγω αγαπω εν αληθεια 2αγαπητε

περι παντων ευχομαι σε ευοδουσθαικαι υγιαινειν καθως ευοδουται σουη ψυχη 3 εχαρην λιαν ερχομενωναδελφων και μαρτυρουντων σου τηαληθεια καθως συ εν αληθεια περιπατεις4μειζοτεραν τουτων ουκ εχω χαρανινα ακουω τα εμα τεκνα εν τη αληθειαπεριπατουντα 5αγαπητε πιστον ποιειςο εαν εργαση εις τους αδελφους καιτουτο ξενους 6οι εμαρτυρησαν σου τηαγαπη ενωπιον εκκλησιας ους καλωςποιησεις προπεμψας αξιως του θεου7υπερ γαρ του ονοματος εξηλθανμηδεν λαμβανοντες απο των εθνικων8ημεις ουν οφειλομεν υπολαμβανειντους τοιουτους ινα συνεργοι γινωμεθατη αληθεια 9 εγραψα τι τη εκκλησιααλλ ο φιλοπρωτευων αυτων διοτρεφηςουκ επιδεχεται ημας 10δια τουτο εανελθω υπομνησω αυτου τα εργα α ποιειλογοις πονηροις φλυαρων ημας καιμη αρκουμενος επι τουτοις ουτε αυτος

3 Yahya 1.11–14 2

επιδεχεται τους αδελφους και τουςβουλομενους κωλυει και της εκκλησιαςεκβαλλει 11αγαπητε μη μιμου το κακοναλλα το αγαθον ο αγαθοποιων εκ τουθεου εστιν ο κακοποιων ουχ εωρακεντον θεον 12δημητριω μεμαρτυρηται υποπαντων και υπο αυτης της αληθειαςκαι ημεις δε μαρτυρουμεν και οιδαςοτι η μαρτυρια ημων αληθης εστιν13πολλα ειχον γραψαι σοι αλλ ου θελωδια μελανος και καλαμου σοι γραφειν14 ελπιζω δε ευθεως σε ιδειν και στομαπρος στομα λαλησομεν (1-15) ειρηνησοι ασπαζονται σε οι φιλοι ασπαζου τουςφιλους κατ ονομαασπαζεται σε τα τεκνατης αδελφης σου της εκλεκτης

Yuda

11 ιουδας ιησου χριστου δουλοςαδελφος δε ιακωβου τοις εν θεω

πατρι ηγαπημενοις και ιησου χριστωτετηρημενοις κλητοις 2 ελεος υμιν καιειρηνη και αγαπη πληθυνθειη 3αγαπητοιπασαν σπουδην ποιουμενος γραφεινυμιν περι της κοινης ημων σωτηριαςαναγκην εσχον γραψαι υμιν παρακαλωνεπαγωνιζεσθαι τη απαξ παραδοθειση τοιςαγιοις πιστει 4παρεισεδυησαν γαρ τινεςανθρωποι οι παλαι προγεγραμμενοι ειςτουτο το κριμα ασεβεις την του θεουημων χαριτα μετατιθεντες εις ασελγειανκαι τον μονον δεσποτην και κυριον ημωνιησουν χριστον αρνουμενοι 5υπομνησαιδε υμας βουλομαι ειδοτας απαξ παντα οτικυριος λαον εκ γης αιγυπτου σωσας τοδευτερον τους μη πιστευσαντες απωλεσεν6αγγελους τε τους μη τηρησαντας τηνεαυτων αρχην αλλα απολιποντας τοιδιον οικητηριον εις κρισιν μεγαληςημερας δεσμοις αιδιοις υπο ζοφοντετηρηκεν 7ως σοδομα και γομορρα καιαι περι αυτας πολεις τον ομοιον τροπον

Yuda 1.8–14 2

τουτοις εκπορνευσασαι και απελθουσαιοπισω σαρκος ετερας προκεινταιδειγμα πυρος αιωνιου δικην υπεχουσαι8ομοιως μεντοι και ουτοι ενυπνιαζομενοισαρκα μεν μιαινουσιν κυριοτητα δεαθετουσιν δοξας δε βλασφημουσιν9ο δε μιχαηλ ο αρχαγγελος οτε τωδιαβολω διακρινομενος διελεγετο περιτου μωυσεως σωματος ουκ ετολμησενκρισιν επενεγκειν βλασφημιας αλλα ειπενεπιτιμησαι σοι κυριος 10ουτοι δε οσαμεν ουκ οιδασιν βλασφημουσιν οσα δεφυσικως ως τα αλογα ζωα επιστανταιεν τουτοις φθειρονται 11ουαι αυτοιςοτι τη οδω του καιν επορευθησανκαι τη πλανη του βαλααμ μισθουεξεχυθησαν και τη αντιλογια του κορεαπωλοντο 12ουτοι εισιν οι εν ταιςαγαπαις υμων σπιλαδες συνευωχουμενοιαφοβως εαυτους ποιμαινοντες νεφελαιανυδροι υπο ανεμων παραφερομεναιδενδρα φθινοπωρινα ακαρπα διςαποθανοντα εκριζωθεντα 13κυματααγρια θαλασσης επαφριζοντα ταςεαυτων αισχυνας αστερες πλανηται οις οζοφος του σκοτους εις αιωνα τετηρηται14 επροφητευσεν δε και τουτοις εβδομοςαπο αδαμ ενωχ λεγων ιδου ηλθεν κυριος

Yuda 1.15–24 3

εν αγιαις μυριασιν αυτου 15ποιησαικρισιν κατα παντων και ελεγξαι πανταςτους ασεβεις αυτων περι παντων τωνεργων ασεβειας αυτων ων ησεβησαν καιπερι παντων των σκληρων λογων ωνελαλησαν κατ αυτου αμαρτωλοι ασεβεις16ουτοι εισιν γογγυσται μεμψιμοιροικατα τας επιθυμιας αυτων πορευομενοικαι το στομα αυτων λαλει υπερογκαθαυμαζοντες προσωπα ωφελειας χαριν17υμεις δε αγαπητοι μνησθητε τωνρηματων των προειρημενων υπο τωναποστολων του κυριου ημων ιησουχριστου 18οτι ελεγον υμιν επ εσχατουτου χρονου εσονται εμπαικται κατατας εαυτων επιθυμιας πορευομενοι τωνασεβειων 19ουτοι εισιν οι αποδιοριζοντεςψυχικοι πνευμα μη εχοντες 20υμεις δεαγαπητοι εποικοδομουντες εαυτους τηαγιωτατη υμων πιστει εν πνευματι αγιωπροσευχομενοι 21 εαυτους εν αγαπηθεου τηρησατε προσδεχομενοι το ελεοςτου κυριου ημων ιησου χριστου ειςζωην αιωνιον 22και ους μεν ελεγκετεδιακρινομενους 23ους δε σωζετε εκπυρος αρπαζοντες ους δε ελεατε ενφοβω μισουντες και τον απο της σαρκοςεσπιλωμενον χιτωνα 24 τω δε δυναμενω

Yuda 1.25 4

φυλαξαι υμας απταιστους και στησαικατενωπιον της δοξης αυτου αμωμουςεν αγαλλιασει 25μονω θεω σωτηρι ημωνδια ιησου χριστου του κυριου ημων δοξαμεγαλωσυνη κρατος και εξουσια προπαντος του αιωνος και νυν και εις πανταςτους αιωνας αμηνελπιζω δε ευθεως σειδειν και στομα προς στομα λαλησομεν

Wahyu

11αποκαλυψις ιησου χριστου ηνεδωκεν αυτω ο θεος δειξαι τοις

δουλοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει καιεσημανεν αποστειλας δια του αγγελουαυτου τω δουλω αυτου ιωαννη 2οςεμαρτυρησεν τον λογον του θεουκαι την μαρτυριαν ιησου χριστου οσαιδεν 3μακαριος ο αναγινωσκων και οιακουοντες τον λογον της προφητειαςκαι τηρουντες τα εν αυτη γεγραμμεναο γαρ καιρος εγγυς 4 ιωαννης ταις επταεκκλησιαις ταις εν τη ασια χαρις υμινκαι ειρηνη απο ο ων και ο ην και οερχομενος και απο των επτα πνευματωνα ενωπιον του θρονου αυτου 5και αποιησου χριστου ο μαρτυς ο πιστος οπρωτοτοκος των νεκρων και ο αρχωντων βασιλεων της γης τω αγαπωντι ημαςκαι λυσαντι ημας εκ των αμαρτιων ημωνεν τω αιματι αυτου 6και εποιησεν ημαςβασιλειαν ιερεις τω θεω και πατρι αυτουαυτω η δοξα και το κρατος εις τουςαιωνας των αιωνων αμην 7 ιδου ερχεταιμετα των νεφελων και οψεται αυτον πας

Wahyu 1.8–15 2

οφθαλμος και οιτινες αυτον εξεκεντησανκαι κοψονται επ αυτον πασαι αι φυλαι τηςγης ναι αμην 8 εγω ειμι το αλφα και το ωλεγει κυριος ο θεος ο ων και ο ην και οερχομενος ο παντοκρατωρ 9 εγω ιωαννηςο αδελφος υμων και συνκοινωνος εν τηθλιψει και βασιλεια και υπομονη εν ιησουεγενομην εν τη νησω τη καλουμενηπατμω δια τον λογον του θεου και διατην μαρτυριαν ιησου 10 εγενομην ενπνευματι εν τη κυριακη ημερα και ηκουσαοπισω μου φωνην μεγαλην ως σαλπιγγος11λεγουσης ο βλεπεις γραψον εις βιβλιονκαι πεμψον ταις επτα εκκλησιαις ειςεφεσον και εις σμυρναν και εις περγαμονκαι εις θυατειρα και εις σαρδεις και ειςφιλαδελφιαν και εις λαοδικιαν 12καιεπεστρεψα βλεπειν την φωνην ητιςελαλει μετ εμου και επιστρεψας ειδονεπτα λυχνιας χρυσας 13και εν μεσωτων λυχνιων ομοιον υιον ανθρωπουενδεδυμενον ποδηρη και περιεζωσμενονπρος τοις μασθοις ζωνην χρυσαν 14η δεκεφαλη αυτου και αι τριχες λευκαι ωςεριον λευκον ως χιων και οι οφθαλμοιαυτου ως φλοξ πυρος 15και οι ποδεςαυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινωπεπυρωμενης και η φωνη αυτου ως

Wahyu 1.16–2.3 3

φωνη υδατων πολλων 16και εχων εν τηδεξια χειρι αυτου αστερας επτα και εκτου στοματος αυτου ρομφαια διστομοςοξεια εκπορευομενη και η οψις αυτουως ο ηλιος φαινει εν τη δυναμει αυτου17και οτε ειδον αυτον επεσα προς τουςποδας αυτου ως νεκρος και εθηκεν τηνδεξιαν αυτου επ εμε λεγων μη φοβουεγω ειμι ο πρωτος και ο εσχατος 18καιο ζων και εγενομην νεκρος και ιδουζων ειμι εις τους αιωνας των αιωνωνκαι εχω τας κλεις του θανατου και τουαδου 19γραψον ουν α ειδες και α εισινκαι α μελλει γενεσθαι μετα ταυτα 20 τομυστηριον των επτα αστερων ους ειδεςεπι της δεξιας μου και τας επτα λυχνιαςτας χρυσας οι επτα αστερες αγγελοι τωνεπτα εκκλησιων εισιν και αι λυχνιαι αιεπτα επτα εκκλησιαι εισιν

21 τω αγγελω της εν εφεσω εκκλησιαςγραψον ταδε λεγει ο κρατων τους

επτα αστερας εν τη δεξια αυτου οπεριπατων εν μεσω των επτα λυχνιωντων χρυσων 2οιδα τα εργα σου και τονκοπον και την υπομονην σου και οτι ουδυνη βαστασαι κακους και επειρασαςτους λεγοντας εαυτους αποστολους καιουκ εισιν και ευρες αυτους ψευδεις 3και

Wahyu 2.4–12 4

υπομονην εχεις και εβαστασας δια τοονομα μου και ου κεκοπιακες 4αλλα εχωκατα σου οτι την αγαπην σου την πρωτηναφηκες 5μνημονευε ουν ποθεν πεπτωκεςκαι μετανοησον και τα πρωτα εργαποιησον ει δε μη ερχομαι σοι και κινησωτην λυχνιαν σου εκ του τοπου αυτης εανμη μετανοησης 6αλλα τουτο εχεις οτιμισεις τα εργα των νικολαιτων α καγωμισω 7ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμαλεγει ταις εκκλησιαις τω νικωντι δωσωαυτω φαγειν εκ του ξυλου της ζωης οεστιν εν τω παραδεισω του θεου 8και τωαγγελω της εν σμυρνη εκκλησιας γραψονταδε λεγει ο πρωτος και ο εσχατος οςεγενετο νεκρος και εζησεν 9οιδα σου τηνθλιψιν και την πτωχειαν αλλα πλουσιοςει και την βλασφημιαν εκ των λεγοντωνιουδαιους ειναι εαυτους και ουκ εισιναλλα συναγωγη του σατανα 10μηδενφοβου α μελλεις πασχειν ιδου μελλειβαλειν ο διαβολος εξ υμων εις φυλακηνινα πειρασθητε και εξετε θλιψιν ημερωνδεκα γινου πιστος αχρι θανατου και δωσωσοι τον στεφανον της ζωης 11ο εχωνους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταιςεκκλησιαις ο νικων ου μη αδικηθη εκ τουθανατου του δευτερου 12και τω αγγελω

Wahyu 2.13–19 5

της εν περγαμω εκκλησιας γραψον ταδελεγει ο εχων την ρομφαιαν την διστομοντην οξειαν 13οιδα που κατοικεις οπουο θρονος του σατανα και κρατεις τοονομα μου και ουκ ηρνησω την πιστινμου εν ταις ημεραις αντειπας ο μαρτυςμου ο πιστος μου ος απεκτανθη παρυμιν οπου ο σατανας κατοικει 14αλλ εχωκατα σου ολιγα οτι εχεις εκει κρατουνταςτην διδαχην βαλααμ ος εδιδασκεντω βαλακ βαλειν σκανδαλον ενωπιοντων υιων ισραηλ φαγειν ειδωλοθυτακαι πορνευσαι 15ουτως εχεις και συκρατουντας την διδαχην των νικολαιτωνομοιως 16μετανοησον ει δε μη ερχομαισοι ταχυ και πολεμησω μετ αυτων εντη ρομφαια του στοματος μου 17ο εχωνους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταιςεκκλησιαις τω νικουντι δωσω αυτω τουμαννα του κεκρυμμενου και δωσω αυτωψηφον λευκην και επι την ψηφον ονομακαινον γεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ειμη ο λαμβανων 18και τω αγγελω της ενθυατειροις εκκλησιας γραψον ταδε λεγειο υιος του θεου ο εχων τους οφθαλμουςαυτου ως φλοξ πυρος και οι ποδεςαυτου ομοιοι χαλκολιβανω 19οιδα σουτα εργα και την αγαπην και την πιστιν

Wahyu 2.20–29 6

και την διακονιαν και την υπομονην καιτα εργα σου τα εσχατα πλειονα τωνπρωτων 20αλλα εχω κατα σου οτι αφειςτην γυναικα ιεζαβελ η λεγουσα αυτηνπροφητιν και διδασκει και πλανα τουςεμους δουλους πορνευσαι και φαγεινειδωλοθυτα 21και εδωκα αυτη χρονονινα μετανοηση και ου θελει μετανοησαιεκ της πορνειας αυτης 22 ιδου βαλλωαυτην εις κλινην και τους μοιχευονταςμετ αυτης εις θλιψιν μεγαλην εαν μημετανοησουσιν εκ των εργων αυτης23και τα τεκνα αυτης αποκτενω ενθανατω και γνωσονται πασαι αι εκκλησιαιοτι εγω ειμι ο εραυνων νεφρους καικαρδιας και δωσω υμιν εκαστω κατα ταεργα υμων 24υμιν δε λεγω τοις λοιποιςτοις εν θυατειροις οσοι ουκ εχουσιν τηνδιδαχην ταυτην οιτινες ουκ εγνωσαντα βαθεα του σατανα ως λεγουσιν ουβαλλω εφ υμας αλλο βαρος 25πλην οεχετε κρατησατε αχρι ου αν ηξω 26και ονικων και ο τηρων αχρι τελους τα εργαμου δωσω αυτω εξουσιαν επι των εθνων27και ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηραως τα σκευη τα κεραμικα συντριβεται ωςκαγω ειληφα παρα του πατρος μου 28καιδωσω αυτω τον αστερα τον πρωινον 29ο

Wahyu 3.1–8 7

εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγειταις εκκλησιαις

31και τω αγγελω της εν σαρδεσινεκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο εχων

τα επτα πνευματα του θεου και τους επτααστερας οιδα σου τα εργα οτι ονομα εχειςοτι ζης και νεκρος ει 2γινου γρηγορων καιστηρισον τα λοιπα α εμελλον αποθανεινου γαρ ευρηκα σου τα εργα πεπληρωμεναενωπιον του θεου μου 3μνημονευε ουνπως ειληφας και ηκουσας και τηρει καιμετανοησον εαν ουν μη γρηγορησης ηξωως κλεπτης και ου μη γνωση ποιαν ωρανηξω επι σε 4αλλα ολιγα εχεις ονοματαεν σαρδεσιν α ουκ εμολυναν τα ιματιααυτων και περιπατησουσιν μετ εμου ενλευκοις οτι αξιοι εισιν 5ο νικων ουτωςπεριβαλειται εν ιματιοις λευκοις και ου μηεξαλειψω το ονομα αυτου εκ της βιβλουτης ζωης και ομολογησω το ονομα αυτουενωπιον του πατρος μου και ενωπιον τωναγγελων αυτου 6ο εχων ους ακουσατωτι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις 7καιτω αγγελω της εν φιλαδελφια εκκλησιαςγραψον ταδε λεγει ο αγιος ο αληθινοςο εχων την κλειν δαυειδ ο ανοιγων καιουδεις κλεισει και κλειων και ουδειςανοιξει 8οιδα σου τα εργα ιδου δεδωκα

Wahyu 3.9–14 8

ενωπιον σου θυραν ηνεωγμενην ηνουδεις δυναται κλεισαι αυτην οτι μικρανεχεις δυναμιν και ετηρησας μου τονλογον και ουκ ηρνησω το ονομα μου9 ιδου διδω εκ της συναγωγης του σατανατων λεγοντων εαυτους ιουδαιους ειναικαι ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδου ποιησωαυτους ινα ηξουσιν και προσκυνησουσινενωπιον των ποδων σου και γνωσινοτι εγω ηγαπησα σε 10οτι ετηρησαςτον λογον της υπομονης μου καγω σετηρησω εκ της ωρας του πειρασμου τηςμελλουσης ερχεσθαι επι της οικουμενηςολης πειρασαι τους κατοικουντας επιτης γης 11 ερχομαι ταχυ κρατει ο εχειςινα μηδεις λαβη τον στεφανον σου 12ονικων ποιησω αυτον στυλον εν τω ναωτου θεου μου και εξω ου μη εξελθηετι και γραψω επ αυτον το ονομα τουθεου μου και το ονομα της πολεωςτου θεου μου της καινης ιερουσαλημ ηκαταβαινουσα εκ του ουρανου απο τουθεου μου και το ονομα μου το καινον13ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμαλεγει ταιςεκκλησιαις 14και τω αγγελωτης εν λαοδικια εκκλησιας γραψον ταδελεγει ο αμην ο μαρτυς ο πιστος καιαληθινος η αρχη της κτισεως του θεου

Wahyu 3.15–4.1 915οιδα σου τα εργα οτι ουτε ψυχρος ειουτε ζεστος οφελον ψυχρος ης η ζεστος16ουτως οτι χλιαρος ει και ουτε ζεστοςουτε ψυχρος μελλω σε εμεσαι εκ τουστοματος μου 17οτι λεγεις οτι πλουσιοςειμι και πεπλουτηκα και ουδεν χρειανεχω και ουκ οιδας οτι συ ει ο ταλαιπωροςκαι ελεεινος και πτωχος και τυφλος καιγυμνος 18συμβουλευω σοι αγορασαι παρεμου χρυσιον πεπυρωμενον εκ πυροςινα πλουτησης και ιματια λευκα ιναπεριβαλη και μη φανερωθη η αισχυνη τηςγυμνοτητος σου και κολλυριον εγχρισαιτους οφθαλμους σου ινα βλεπης 19 εγωοσους εαν φιλω ελεγχω και παιδευωζηλευε ουν και μετανοησον 20 ιδουεστηκα επι την θυραν και κρουω εαντις ακουση της φωνης μου και ανοιξητην θυραν και εισελευσομαι προς αυτονκαι δειπνησω μετ αυτου και αυτος μετεμου 21ο νικων δωσω αυτω καθισαι μετεμου εν τω θρονω μου ως καγω ενικησακαι εκαθισα μετα του πατρος μου εν τωθρονω αυτου 22ο εχων ους ακουσατω τιτο πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις

41μετα ταυτα ιδον και ιδου θυραηνεωγμενη εν τω ουρανω και η

φωνη η πρωτη ην ηκουσα ως σαλπιγγος

Wahyu 4.2–8 10

λαλουσης μετ εμου λεγων αναβα ωδεκαι δειξω σοι α δει γενεσθαι μετα ταυτα2 ευθεως εγενομην εν πνευματι και ιδουθρονος εκειτο εν τω ουρανω και επι τονθρονον καθημενος 3και ο καθημενοςομοιος ορασει λιθω ιασπιδι και σαρδιω καιιρις κυκλοθεν του θρονου ομοιος ορασεισμαραγδινω 4και κυκλοθεν του θρονουθρονους εικοσι τεσσαρας και επι τουςθρονους εικοσι τεσσαρας πρεσβυτερουςκαθημενους περιβεβλημενους εν ιματιοιςλευκοις και επι τας κεφαλας αυτωνστεφανους χρυσους 5και εκ του θρονουεκπορευονται αστραπαι και φωναικαι βρονται και επτα λαμπαδες πυροςκαιομεναι ενωπιον του θρονου α εισιν ταεπτα πνευματα του θεου 6και ενωπιοντου θρονου ως θαλασσα υαλινη ομοιακρυσταλλω και εν μεσω του θρονου καικυκλω του θρονου τεσσαρα ζωα γεμονταοφθαλμων εμπροσθεν και οπισθεν 7καιτο ζωον το πρωτον ομοιον λεοντι καιτο δευτερον ζωον ομοιον μοσχω καιτο τριτον ζωον εχων το προσωπον ωςανθρωπου και το τεταρτον ζωον ομοιοναετω πετομενω 8και τα τεσσερα ζωαεν καθ εν αυτων εχων ανα πτερυγαςεξ κυκλοθεν και εσωθεν γεμουσιν

Wahyu 4.9–5.5 11

οφθαλμων και αναπαυσιν ουκ εχουσινημερας και νυκτος λεγοντες αγιος αγιοςαγιος ο θεος ο παντοκρατωρ ο ην και οων και ο ερχομενος 9και οταν δωσουσιντα ζωα δοξαν και τιμην και ευχαριστιαντω καθημενω επι τω θρονω τω ζωντι ειςτους αιωνας των αιωνων 10πεσουνταιοι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι ενωπιοντου καθημενου επι του θρονου καιπροσκυνησουσιν τω ζωντι εις τουςαιωνας των αιωνων και βαλουσιν τουςστεφανους αυτων ενωπιον του θρονουλεγοντες 11αξιος ει ο κυριος και ο θεοςημων λαβειν την δοξαν και την τιμην καιτην δυναμιν οτι συ εκτισας τα παντα καιδια το θελημα σου ησαν και εκτισθησαν

51και ειδον επι την δεξιαν τουκαθημενου επι του θρονου βιβλιον

γεγραμμενον εσωθεν και οπισθενκατεσφραγισμενον σφραγισιν επτα 2καιειδον αγγελον ισχυρον κηρυσσοντα ενφωνη μεγαλη τις αξιος ανοιξαι το βιβλιονκαι λυσαι τας σφραγιδας αυτου 3καιουδεις εδυνατο εν τω ουρανω ουτε επιτης γης ουτε υποκατω της γης ανοιξαι τοβιβλιον ουτε βλεπειν αυτο 4και εκλαιονπολυ οτι ουδεις αξιος ευρεθη ανοιξαιτο βιβλιον ουτε βλεπειν αυτο 5και εις

Wahyu 5.6–11 12

εκ των πρεσβυτερων λεγει μοι μη κλαιειδου ενικησεν ο λεων ο εκ της φυληςιουδα η ριζα δαυειδ ανοιξαι το βιβλιονκαι τας επτα σφραγιδας αυτου 6και ειδονεν μεσω του θρονου και των τεσσαρωνζωων και εν μεσω των πρεσβυτερωναρνιον εστηκως ως εσφαγμενον εχωνκερατα επτα και οφθαλμους επτα οι εισιντα επτα πνευματα του θεου απεσταλμεναεις πασαν την γην 7και ηλθεν και ειληφενεκ της δεξιας του καθημενου επι τουθρονου 8και οτε ελαβεν το βιβλιον τατεσσαρα ζωα και οι εικοσι τεσσαρεςπρεσβυτεροι επεσαν ενωπιον του αρνιουεχοντες εκαστος κιθαραν και φιαλαςχρυσας γεμουσας θυμιαματων αι εισιναι προσευχαι των αγιων 9και αδουσινωδην καινην λεγοντες αξιος ει λαβειν τοβιβλιον και ανοιξαι τας σφραγιδας αυτουοτι εσφαγης και ηγορασας τω θεω εν τωαιματι σου εκ πασης φυλης και γλωσσηςκαι λαου και εθνους 10και εποιησαςαυτους τω θεω ημων βασιλειαν και ιερειςκαι βασιλευσουσιν επι της γης 11καιειδον και ηκουσα ως φωνην αγγελωνπολλων κυκλω του θρονου και των ζωωνκαι των πρεσβυτερων και ην ο αριθμοςαυτων μυριαδες μυριαδων και χιλιαδες

Wahyu 5.12–6.5 13

χιλιαδων 12λεγοντες φωνη μεγαλη αξιοςεστιν το αρνιον το εσφαγμενον λαβειντην δυναμιν και πλουτον και σοφιαν καιισχυν και τιμην και δοξαν και ευλογιαν13και παν κτισμα ο εν τω ουρανω καιεπι της γης και υποκατω της γης και επιτης θαλασσης και τα εν αυτοις παντακαι ηκουσα λεγοντας τω καθημενω επιτω θρονω και τω αρνιω η ευλογια και ητιμη και η δοξα και το κρατος εις τουςαιωνας των αιωνων 14και τα τεσσαραζωα ελεγον αμην και οι πρεσβυτεροιεπεσαν και προσεκυνησαν

61και ειδον οτε ηνοιξεν το αρνιον μιανεκ των επτα σφραγιδων και ηκουσα

ενος εκ των τεσσαρων ζωων λεγοντοςως φωνη βροντης ερχου 2και ιδον καιιδου ιππος λευκος και ο καθημενοςεπ αυτον εχων τοξον και εδοθη αυτωστεφανος και εξηλθεν νικων και ινανικηση 3και οτε ηνοιξεν την σφραγιδατην δευτεραν ηκουσα του δευτερου ζωουλεγοντος ερχου 4και εξηλθεν αλλοςιππος πυρρος και τω καθημενω επ αυτονεδοθη αυτω λαβειν την ειρηνην εκ τηςγης και ινα αλληλους σφαξουσιν καιεδοθη αυτω μαχαιρα μεγαλη 5και οτεηνοιξεν την σφραγιδα την τριτην ηκουσα

Wahyu 6.6–11 14

του τριτου ζωου λεγοντος ερχου και ιδονκαι ιδου ιππος μελας και ο καθημενοςεπ αυτον εχων ζυγον εν τη χειρι αυτου6και ηκουσα ως φωνην εν μεσω τωντεσσαρων ζωων λεγουσαν χοινιξ σιτουδηναριου και τρεις χοινικες κριθωνδηναριου και το ελαιον και τον οινον μηαδικησης 7και οτε ηνοιξεν την σφραγιδατην τεταρτην ηκουσα φωνην τουτεταρτου ζωου λεγοντος ερχου 8και ιδονκαι ιδου ιππος χλωρος και ο καθημενοςεπανω αυτου ονομα αυτω θανατος καιο αδης ηκολουθει μετ αυτου και εδοθηαυτοις εξουσια επι το τεταρτον της γηςαποκτειναι εν ρομφαια και εν λιμω και ενθανατω και υπο των θηριων της γης 9καιοτε ηνοιξεν την πεμπτην σφραγιδα ιδονυποκατω του θυσιαστηριου τας ψυχαςτων εσφαγμενων δια τον λογον του θεουκαι δια την μαρτυριαν ην ειχον 10καιεκραξαν φωνη μεγαλη λεγοντες εωςποτε ο δεσποτης ο αγιος και αληθινοςου κρινεις και εκδικεις το αιμα ημωνεκ των κατοικουντων επι της γης 11καιεδοθη αυτοις εκαστω στολη λευκη καιερρεθη αυτοις ινα αναπαυσωνται ετιχρονον μικρον εως πληρωθωσιν και οισυνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων

Wahyu 6.12–7.2 15

οι μελλοντες αποκτεννεσθαι ως και αυτοι12και ιδον οτε ηνοιξεν την σφραγιδα τηνεκτην και σεισμος μεγας εγενετο και οηλιος εγενετο μελας ως σακκος τριχινοςκαι η σεληνη ολη εγενετο ως αιμα 13καιοι αστερες του ουρανου επεσαν εις τηνγην ως συκη βαλλουσα τους ολυνθουςαυτης υπο ανεμου μεγαλου σειομενη14και ο ουρανος απεχωρισθη ως βιβλιονελισσομενον και παν ορος και νησος εκτων τοπων αυτων εκινηθησαν 15και οιβασιλεις της γης και οι μεγιστανες και οιχιλιαρχοι και οι πλουσιοι και οι ισχυροικαι πας δουλος και ελευθερος εκρυψανεαυτους εις τα σπηλαια και εις τας πετραςτων ορεων 16και λεγουσιν τοις ορεσιν καιταις πετραις πεσετε εφ ημας και κρυψατεημας απο προσωπου του καθημενου επιτω θρονω και απο της οργης του αρνιου17οτι ηλθεν η ημερα η μεγαλη της οργηςαυτων και τις δυναται σταθηναι

71και μετα τουτο ιδον τεσσαραςαγγελους εστωτας επι τας τεσσαρας

γωνιας της γης κρατουντας τουςτεσσαρας ανεμους της γης ινα μηπνεη ανεμος επι της γης μητε επι τηςθαλασσης μητε επι παν δενδρον 2καιιδον αλλον αγγελον αναβαινοντα απο

Wahyu 7.3–9 16

ανατολης ηλιου εχοντα σφραγιδα θεουζωντος και εκραξεν φωνη μεγαλη τοιςτεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοιςαδικησαι την γην και την θαλασσαν3λεγων μη αδικησητε την γην μητετην θαλασσαν μητε τα δενδρα αχρισφραγισωμεν τους δουλους του θεουημων επι των μετωπων αυτων 4καιηκουσα τον αριθμον των εσφραγισμενωνεκατον τεσσερακοντα τεσσαρες χιλιαδεςεσφραγισμενοι εκ πασης φυλης υιωνισραηλ 5 εκ φυλης ιουδα δωδεκα χιλιαδεςεσφραγισμενοι εκ φυλης ρουβην δωδεκαχιλιαδες εκ φυλης γαδ δωδεκα χιλιαδες6 εκ φυλης ασηρ δωδεκα χιλιαδες εκφυλης νεφθαλειμ δωδεκα χιλιαδες εκφυλης μανασση δωδεκα χιλιαδες 7 εκφυλης συμεων δωδεκα χιλιαδες εκ φυληςλευει δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης ισσαχαρδωδεκα χιλιαδες 8 εκ φυλης ζαβουλωνδωδεκα χιλιαδες εκ φυλης ιωσηφ δωδεκαχιλιαδες εκ φυλης βενιαμειν δωδεκαχιλιαδες εσφραγισμενοι 9μετα ταυτα ιδονκαι ιδου οχλος πολυς ον αριθμησαι αυτονουδεις εδυνατο εκ παντος εθνους καιφυλων και λαων και γλωσσων εστωτεςενωπιον του θρονου και ενωπιον τουαρνιου περιβεβλημενους στολας λευκας

Wahyu 7.10–17 17

και φοινικας εν ταις χερσιν αυτων 10καικραζουσιν φωνη μεγαλη λεγοντες ησωτηρια τω θεω ημων τω καθημενω επιτω θρονω και τω αρνιω 11και παντες οιαγγελοι ειστηκεισαν κυκλω του θρονουκαι των πρεσβυτερων και των τεσσαρωνζωων και επεσαν ενωπιον του θρονου επιτα προσωπα αυτων και προσεκυνησαντω θεω 12λεγοντες αμην η ευλογια καιη δοξα και η σοφια και η ευχαριστιακαι η τιμη και η δυναμις και η ισχυςτω θεω ημων εις τους αιωνας τωναιωνων αμην 13και απεκριθη εις εκτων πρεσβυτερων λεγων μοι ουτοι οιπεριβεβλημενοι τας στολας τας λευκαςτινες εισιν και ποθεν ηλθον 14και ειρηκααυτω κυριε μου συ οιδας και ειπεν μοιουτοι εισιν οι ερχομενοι εκ της θλιψεωςτης μεγαλης και επλυναν τας στολαςαυτων και ελευκαναν αυτας εν τω αιματιτου αρνιου 15δια τουτο εισιν ενωπιοντου θρονου του θεου και λατρευουσιναυτω ημερας και νυκτος εν τω ναωαυτου και ο καθημενος επι τω θρονωσκηνωσει επ αυτους 16ου πεινασουσινετι ουδε διψησουσιν ετι ουδε μη πεσηεπ αυτους ο ηλιος ουδε παν καυμα 17οτιτο αρνιον το ανα μεσον του θρονου

Wahyu 8.1–8 18

ποιμανει αυτους και οδηγησει αυτους επιζωης πηγας υδατων και εξαλειψει ο θεοςπαν δακρυον εκ των οφθαλμων αυτων

81και οταν ηνοιξεν την σφραγιδατην εβδομην εγενετο σιγη εν τω

ουρανω ως ημιωριον 2και ιδον τους επτααγγελους οι ενωπιον του θεου εστηκασινκαι εδοθησαν αυτοις επτα σαλπιγγες 3καιαλλος αγγελος ηλθεν και εσταθη επι τουθυσιαστηριου εχων λιβανωτον χρυσουνκαι εδοθη αυτω θυμιαματα πολλα ιναδωσει ταις προσευχαις των αγιων παντωνεπι το θυσιαστηριον το χρυσουν τοενωπιον του θρονου 4και ανεβη ο καπνοςτων θυμιαματων ταις προσευχαις τωναγιων εκ χειρος του αγγελου ενωπιοντου θεου 5και ειληφεν ο αγγελος τονλιβανωτον και εγεμισεν αυτον εκ τουπυρος του θυσιαστηριου και εβαλεν ειςτην γην και εγενοντο βρονται και φωναικαι αστραπαι και σεισμος 6και οι επτααγγελοι οι εχοντες τας επτα σαλπιγγαςητοιμασαν αυτους ινα σαλπισωσιν 7και οπρωτος εσαλπισεν και εγενετο χαλαζα καιπυρ μεμιγμενον εν αιματι και εβληθη ειςτην γην και το τριτον της γης κατεκαη καιτο τριτον των δενδρων κατεκαη και παςχορτος χλωρος κατεκαη 8και ο δευτερος

Wahyu 8.9–9.1 19

αγγελος εσαλπισεν και ως ορος μεγαπυρι καιομενον εβληθη εις την θαλασσανκαι εγενετο το τριτον της θαλασσης αιμα9και απεθανεν το τριτον των κτισματωντων εν τη θαλασση τα εχοντα ψυχαςκαι το τριτον των πλοιων διεφθαρησαν10και ο τριτος αγγελος εσαλπισεν καιεπεσεν εκ του ουρανου αστηρ μεγαςκαιομενος ως λαμπας και επεσεν επι τοτριτον των ποταμων και επι τας πηγαςτων υδατων 11και το ονομα του αστεροςλεγεται ο αψινθος και εγενετο το τριτοντων υδατων εις αψινθον και πολλοι τωνανθρωπων απεθανον εκ των υδατων οτιεπικρανθησαν 12και ο τεταρτος αγγελοςεσαλπισεν και επληγη το τριτον τουηλιου και το τριτον της σεληνης και τοτριτον των αστερων ινα σκοτισθη τοτριτον αυτων και η ημερα μη φανη τοτριτον αυτης και η νυξ ομοιως 13και ιδονκαι ηκουσα ενος αετου πετομενου ενμεσουρανηματι λεγοντος φωνη μεγαληουαι ουαι ουαι τους κατοικουντας επι τηςγης εκ των λοιπων φωνων της σαλπιγγοςτων τριων αγγελων των μελλοντωνσαλπιζειν

91και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισενκαι ιδον αστερα εκ του ουρανου

Wahyu 9.2–8 20

πεπτωκοτα εις την γην και εδοθη αυτωη κλεις του φρεατος της αβυσσου 2καιηνοιξεν το φρεαρ της αβυσσου καιανεβη καπνος εκ του φρεατος ως καπνοςκαμινου μεγαλης και εσκοτωθη ο ηλιοςκαι ο αηρ εκ του καπνου του φρεατος3και εκ του καπνου εξηλθον ακριδες ειςτην γην και εδοθη αυτοις εξουσια ωςεχουσιν εξουσιαν οι σκορπιοι της γης4και ερρεθη αυτοις ινα μη αδικησουσιντον χορτον της γης ουδε παν χλωρονουδε παν δενδρον ει μη τους ανθρωπουςοιτινες ουκ εχουσιν την σφραγιδα τουθεου επι των μετωπων 5και εδοθηαυτοις ινα μη αποκτεινωσιν αυτους αλλινα βασανισθησονται μηνας πεντε καιο βασανισμος αυτων ως βασανισμοςσκορπιου οταν παιση ανθρωπον 6καιεν ταις ημεραις εκειναις ζητησουσινοι ανθρωποι τον θανατον και ου μηευρησουσιν αυτον και επιθυμησουσιναποθανειν και φευγει ο θανατος απαυτων 7και τα ομοιωματα των ακριδωνομοιοι ιπποις ητοιμασμενοις εις πολεμονκαι επι τας κεφαλας αυτων ως στεφανοιομοιοι χρυσω και τα προσωπα αυτων ωςπροσωπα ανθρωπων 8και ειχαν τριχαςως τριχας γυναικων και οι οδοντες αυτων

Wahyu 9.9–17 21

ως λεοντων ησαν 9και ειχον θωρακαςως θωρακας σιδηρους και η φωνη τωνπτερυγων αυτων ως φωνη αρματωνιππων πολλων τρεχοντων εις πολεμον10και εχουσιν ουρας ομοιας σκορπιοιςκαι κεντρα και εν ταις ουραις αυτων ηεξουσια αυτων αδικησαι τους ανθρωπουςμηνας πεντε 11 εχουσιν επ αυτων βασιλεατον αγγελον της αβυσσου ω ονομα αυτωεβραιστι αβαδδων και εν τη ελληνικηονομα εχει απολλυων 12η ουαι η μιααπηλθεν ιδου ερχεται ετι δυο ουαι μεταταυτα 13και ο εκτος αγγελος εσαλπισενκαι ηκουσα φωνην μιαν εκ των τεσσαρωνκερατων του θυσιαστηριου του χρυσουτου ενωπιον του θεου 14λεγοντα τωεκτω αγγελω ο εχων την σαλπιγγαλυσον τους τεσσαρας αγγελους τουςδεδεμενους επι τω ποταμω τω μεγαλωευφρατη 15και ελυθησαν οι τεσσαρεςαγγελοι οι ητοιμασμενοι εις την ωρανκαι ημεραν και μηνα και ενιαυτον ινααποκτεινωσιν το τριτον των ανθρωπων16και ο αριθμος των στρατευματων τουιππικου δισμυριαδες μυριαδων ηκουσατον αριθμον αυτων 17και ουτως ιδον τουςιππους εν τη ορασει και τους καθημενουςεπ αυτων εχοντας θωρακας πυρινους και

Wahyu 9.18–10.1 22

υακινθινους και θειωδεις και αι κεφαλαιτων ιππων ως κεφαλαι λεοντων και εκτων στοματων αυτων εκπορευεται πυρκαι καπνος και θειον 18απο των τριωνπληγων τουτων απεκτανθησαν το τριτοντων ανθρωπων εκ του πυρος και τουκαπνου και του θειου του εκπορευομενουεκ των στοματων αυτων 19η γαρ εξουσιατων ιππων εν τω στοματι αυτων εστινκαι εν ταις ουραις αυτων αι γαρ ουραιαυτων ομοιαι οφεσιν εχουσαι κεφαλαςκαι εν αυταις αδικουσιν 20και οι λοιποιτων ανθρωπων οι ουκ απεκτανθησαν ενταις πληγαις ταυταις ουδε μετενοησανεκ των εργων των χειρων αυτων ιναμη προσκυνησουσιν τα δαιμονια και ταειδωλα τα χρυσα και τα αργυρα και ταχαλκα και τα λιθινα και τα ξυλινα α ουτεβλεπειν δυνανται ουτε ακουειν ουτεπεριπατειν 21και ου μετενοησαν εκ τωνφονων αυτων ουτε εκ των φαρμακωναυτων ουτε εκ της πορνειας αυτων ουτεεκ των κλεμματων αυτων

101και ειδον αλλον αγγελον ισχυρονκαταβαινοντα εκ του ουρανου

περιβεβλημενον νεφελην και η ιρις επιτην κεφαλην αυτου και το προσωποναυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως

Wahyu 10.2–9 23

στυλοι πυρος 2και εχων εν τη χειρι αυτουβιβλαριδιον ηνεωγμενον και εθηκεν τονποδα αυτου τον δεξιον επι της θαλασσηςτον δε ευωνυμον επι της γης 3και εκραξενφωνη μεγαλη ωσπερ λεων μυκαται καιοτε εκραξεν ελαλησαν αι επτα βρονταιτας εαυτων φωνας 4και οτε ελαλησαναι επτα βρονται εμελλον γραφειν καιηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσανσφραγισον α ελαλησαν αι επτα βρονταικαι μη αυτα γραψης 5και ο αγγελος ονειδον εστωτα επι της θαλασσης και επιτης γης ηρεν την χειρα αυτου την δεξιανεις τον ουρανον 6και ωμοσεν εν τω ζωντιεις τους αιωνας των αιωνων ος εκτισεντον ουρανον και τα εν αυτω και τηνγην και τα εν αυτη και την θαλασσανκαι τα εν αυτη οτι χρονος ουκετι εσται7αλλ εν ταις ημεραις της φωνης τουεβδομου αγγελου οταν μελλη σαλπιζεινκαι ετελεσθη το μυστηριον του θεου ωςευηγγελισεν τους εαυτου δουλους τουςπροφητας 8και η φωνη ην ηκουσα εκ τουουρανου παλιν λαλουσαν μετ εμου καιλεγουσαν υπαγε λαβε το βιβλαριδον τοηνεωγμενον εν τη χειρι του αγγελου τουεστωτος επι της θαλασσης και επι της γης9και απηλθα προς τον αγγελον λεγων

Wahyu 10.10–11.5 24

αυτω δουναι μοι το βιβλαριδιον και λεγειμοι λαβε και καταφαγε αυτο και πικρανεισου την κοιλιαν αλλ εν τω στοματι σουεσται γλυκυ ως μελι 10και ελαβον τοβιβλαριδιον εκ της χειρος του αγγελουκαι κατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματιμου ως μελι γλυκυ και οτε εφαγον αυτοεπικρανθη η κοιλια μου 11και λεγουσινμοι δει σε παλιν προφητευσαι επι λαοιςκαι εθνεσιν και γλωσσαις και βασιλευσινπολλοις

111και εδοθη μοι καλαμος ομοιοςραβδω λεγων εγειρε και μετρησον

τον ναον του θεου και το θυσιαστηριονκαι τους προσκυνουντας εν αυτω 2καιτην αυλην την εξωθεν του ναου εκβαλεεξωθεν και μη αυτην μετρησης οτι εδοθητοις εθνεσιν και την πολιν την αγιανπατησουσιν μηνας τεσσερακοντα δυο3και δωσω τοις δυσιν μαρτυσιν μου καιπροφητευσουσιν ημερας χιλιας διακοσιαςεξηκοντα περιβεβλημενοι σακκους 4ουτοιεισιν αι δυο ελαιαι και αι δυο λυχνιαιαι ενωπιον του κυριου της γης εστωτες5και ει τις αυτους θελει αδικησαι πυρεκπορευεται εκ του στοματος αυτωνκαι κατεσθιει τους εχθρους αυτων καιει τις θεληση αυτους αδικησαι ουτως

Wahyu 11.6–12 25

δει αυτον αποκτανθηναι 6ουτοι εχουσινεξουσιαν κλεισαι τον ουρανον ινα μηυετος βρεχη τας ημερας της προφητειαςαυτων και εξουσιαν εχουσιν επι τωνυδατων στρεφειν αυτα εις αιμα καιπαταξαι την γην εν παση πληγη οσακιςεαν θελησωσιν 7και οταν τελεσωσιντην μαρτυριαν αυτων το θηριον τοαναβαινον εκ της αβυσσου ποιησει μεταυτων πολεμον και νικησει αυτους καιαποκτενει αυτους 8και το πτωμα αυτωνεπι της πλατειας της πολεως της μεγαληςητις καλειται πνευματικως σοδομα καιαιγυπτος οπου και ο κυριος αυτωνεσταυρωθη 9και βλεπουσιν εκ των λαωνκαι φυλων και γλωσσων και εθνων τοπτωμα αυτων ημερας τρεις και ημισυ καιτα πτωματα αυτων ουκ αφιουσιν τεθηναιεις μνημα 10και οι κατοικουντες επι τηςγης χαιρουσιν επ αυτοις και ευφραινονταικαι δωρα πεμπουσιν αλληλοις οτι ουτοιοι δυο προφηται εβασανισαν τουςκατοικουντας επι της γης 11και μετα ταςτρεις ημερας και ημισυ πνευμα ζωης εκτου θεου εισηλθεν εν αυτοις και εστησανεπι τους ποδας αυτων και φοβος μεγαςεπεπεσεν επι τους θεωρουντας αυτους12και ηκουσαν φωνην μεγαλην εκ του

Wahyu 11.13–18 26

ουρανου λεγουσαν αυτοις αναβατεωδε και ανεβησαν εις τον ουρανον εντη νεφελη και εθεωρησαν αυτους οιεχθροι αυτων 13και εν εκεινη τη ωραεγενετο σεισμος μεγας και το δεκατοντης πολεως επεσεν και απεκτανθησαν εντω σεισμω ονοματα ανθρωπων χιλιαδεςεπτα και οι λοιποι εμφοβοι εγενοντο καιεδωκαν δοξαν τω θεω του ουρανου 14ηουαι η δευτερα απηλθεν ιδου η ουαιη τριτη ερχεται ταχυ 15και ο εβδομοςαγγελος εσαλπισεν και εγενοντο φωναιμεγαλαι εν τω ουρανω λεγοντες εγενετοη βασιλεια του κοσμου του κυριου ημωνκαι του χριστου αυτου και βασιλευσειεις τους αιωνας των αιωνων 16και οιεικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι οι ενωπιοντου θεου οι καθηνται επι τους θρονουςαυτων επεσαν επι τα προσωπα αυτωνκαι προσεκυνησαν τω θεω 17λεγοντεςευχαριστουμεν σοι κυριε ο θεος οπαντοκρατωρ ο ων και ο ην οτι ειληφαςτην δυναμιν σου την μεγαλην καιεβασιλευσας 18και τα εθνη ωργισθησανκαι ηλθεν η οργη σου και ο καιροςτων νεκρων κριθηναι και δουναι τονμισθον τοις δουλοις σου τοις προφηταιςκαι τοις αγιοις και τοις φοβουμενοις το

Wahyu 11.19–12.6 27

ονομα σου τοις μικροις και τοις μεγαλοιςκαι διαφθειραι τους διαφθειροντας τηνγην 19και ηνοιγη ο ναος του θεου οεν τω ουρανω και ωφθη η κιβωτος τηςδιαθηκης αυτου εν τω ναω αυτου καιεγενοντο αστραπαι και φωναι και βρονταικαι σεισμος και χαλαζα μεγαλη

121και σημειον μεγα ωφθη εν τωουρανω γυνη περιβεβλημενη

τον ηλιον και η σεληνη υποκατω τωνποδων αυτης και επι της κεφαλης αυτηςστεφανος αστερων δωδεκα 2και ενγαστρι εχουσα και κραζει ωδινουσα καιβασανιζομενη τεκειν 3και ωφθη αλλοσημειον εν τω ουρανω και ιδου δρακωνπυρρος μεγας εχων κεφαλας επτα καικερατα δεκα και επι τας κεφαλας αυτουεπτα διαδηματα 4και η ουρα αυτου συρειτο τριτον των αστερων του ουρανουκαι εβαλεν αυτους εις την γην και οδρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικοςτης μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη τοτεκνον αυτης καταφαγη 5και ετεκεν υιοναρσεν ος μελλει ποιμαινειν παντα τα εθνηεν ραβδω σιδηρα και ηρπασθη το τεκνοναυτης προς τον θεον και προς τον θρονοναυτου 6και η γυνη εφυγεν εις την ερημονοπου εχει εκει τοπον ητοιμασμενον

Wahyu 12.7–13 28

απο του θεου ινα εκει τρεφουσιν αυτηνημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα 7καιεγενετο πολεμος εν τω ουρανω ο μιχαηλκαι οι αγγελοι αυτου πολεμησαι μετα τουδρακοντος και ο δρακων επολεμησεν καιοι αγγελοι αυτου 8και ουκ ισχυσαν ουδετοπος ευρεθη αυτων ετι εν τω ουρανω9και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφιςο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και οσατανας ο πλανων την οικουμενην οληνεβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτουμετ αυτου εβληθησαν 10και ηκουσαφωνην μεγαλην εν τω ουρανω λεγουσαναρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις καιη βασιλεια του θεου ημων και η εξουσιατου χριστου αυτου οτι εβληθη ο κατηγωρτων αδελφων ημων ο κατηγορων αυτουςενωπιον του θεου ημων ημερας καινυκτος 11και αυτοι ενικησαν αυτον διατο αιμα του αρνιου και δια τον λογοντης μαρτυριας αυτων και ουκ ηγαπησαντην ψυχην αυτων αχρι θανατου 12διατουτο ευφραινεσθε ουρανοι και οι εναυτοις σκηνουντες ουαι την γην και τηνθαλασσαν οτι κατεβη ο διαβολος προςυμας εχων θυμον μεγαν ειδως οτι ολιγονκαιρον εχει 13και οτε ειδεν ο δρακων οτιεβληθη εις την γην εδιωξεν την γυναικα

Wahyu 12.14–13.2 29

ητις ετεκεν τον αρσενα 14και εδοθησαντη γυναικι αι δυο πτερυγες του αετουτου μεγαλου ινα πετηται εις την ερημονεις τον τοπον αυτης οπου τρεφεται εκεικαιρον και καιρους και ημισυ καιρου αποπροσωπου του οφεως 15και εβαλεν οοφις εκ του στοματος αυτου οπισω τηςγυναικος υδωρ ως ποταμον ινα αυτηνποταμοφορητον ποιηση 16και εβοηθησενη γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη τοστομα αυτης και κατεπιεν τον ποταμονον εβαλεν ο δρακων εκ του στοματοςαυτου 17και ωργισθη ο δρακων επι τηγυναικι και απηλθεν ποιησαι πολεμονμετα των λοιπων του σπερματος αυτηςτων τηρουντων τας εντολας του θεου καιεχοντων την μαρτυριαν ιησου

131 (12-18) και εσταθην επι τηναμμον της θαλασσης (13-1) και

ειδον εκ της θαλασσης θηριον αναβαινονεχον κερατα δεκα και κεφαλας επτα καιεπι των κερατων αυτου δεκα διαδηματακαι επι τας κεφαλας αυτου ονοματαβλασφημιας 2και το θηριον ο ειδον ηνομοιον παρδαλει και οι ποδες αυτου ωςαρκου και το στομα αυτου ως στομαλεοντων και εδωκεν αυτω ο δρακων τηνδυναμιν αυτου και τον θρονον αυτου

Wahyu 13.3–10 30

και εξουσιαν μεγαλην 3και μιαν εκ τωνκεφαλων αυτου ως εσφαγμενην ειςθανατον και η πληγη του θανατου αυτουεθεραπευθη και εθαυμασεν ολη η γηοπισω του θηριου 4και προσεκυνησαντω δρακοντι οτι εδωκεν την εξουσιαντω θηριω και προσεκυνησαν τω θηριωλεγοντες τις ομοιος τω θηριω και τιςδυναται πολεμησαι μετ αυτου 5καιεδοθη αυτω στομα λαλουν μεγαλα καιβλασφημιας και εδοθη αυτω εξουσιαποιησαι μηνας τεσσερακοντα δυο 6καιηνοιξεν το στομα αυτου εις βλασφημιαςπρος τον θεον βλασφημησαι το ονομααυτου και την σκηνην αυτου τους εντω ουρανω σκηνουντας 7και εδοθηαυτω ποιησαι πολεμον μετα των αγιωνκαι νικησαι αυτους και εδοθη αυτωεξουσια επι πασαν φυλην και λαον καιγλωσσαν και εθνος 8και προσκυνησουσιναυτον παντες οι κατοικουντες επι τηςγης ου ου γεγραπται το ονομα αυτουεν τω βιβλιω της ζωης του αρνιου τουεσφαγμενου απο καταβολης κοσμου9 ει τις εχει ους ακουσατω 10 ει τις ειςαιχμαλωσιαν εις αιχμαλωσιαν υπαγειει τις εν μαχαιρη αποκτενει δει αυτονεν μαχαιρη αποκτανθηναι ωδε εστιν η

Wahyu 13.11–17 31

υπομονη και η πιστις των αγιων 11καιειδον αλλο θηριον αναβαινον εκ της γηςκαι ειχεν κερατα δυο ομοια αρνιω καιελαλει ως δρακων 12και την εξουσιαντου πρωτου θηριου πασαν ποιει ενωπιοναυτου και ποιει την γην και τους εναυτη κατοικουντας ινα προσκυνησουσιντο θηριον το πρωτον ου εθεραπευθηη πληγη του θανατου αυτου 13καιποιει σημεια μεγαλα ινα και πυρ ποιηκαταβαινειν εκ του ουρανου εις την γηνενωπιον των ανθρωπων 14και πλανατους κατοικουντας επι της γης δια τασημεια α εδοθη αυτω ποιησαι ενωπιοντου θηριου λεγων τοις κατοικουσιν επιτης γης ποιησαι εικονα τω θηριω ος εχειτην πληγην της μαχαιρης και εζησεν15και εδοθη αυτω δουναι πνευμα τηεικονι του θηριου ινα και λαληση ηεικων του θηριου και ποιηση οσοι εανμη προσκυνησουσιν τη εικονι του θηριουαποκτανθωσιν 16και ποιει παντας τουςμικρους και τους μεγαλους και τουςπλουσιους και τους πτωχους και τουςελευθερους και τους δουλους ινα δωσιναυτοις χαραγμα επι της χειρος αυτων τηςδεξιας η επι το μετωπον αυτων 17 ινα μητις δυνηται αγορασαι η πωλησαι ει μη ο

Wahyu 13.18–14.6 32

εχων το χαραγμα το ονομα του θηριου ητον αριθμον του ονοματος αυτου 18ωδεη σοφια εστιν ο εχων νουν ψηφισατωτον αριθμον του θηριου αριθμος γαρανθρωπου εστιν και ο αριθμος αυτου χξς

141και ιδον και ιδου το αρνιονεστος επι το ορος σιων και μετ

αυτου εκατον τεσσερακοντα τεσσαρεςχιλιαδες εχουσαι το ονομα αυτου και τοονομα του πατρος αυτου γεγραμμενονεπι των μετωπων αυτων 2και ηκουσαφωνην εκ του ουρανου ως φωνηνυδατων πολλων και ως φωνην βροντηςμεγαλης και η φωνη ην ηκουσα ωςκιθαρωδων κιθαριζοντων εν ταις κιθαραιςαυτων 3και αδουσιν ωδην καινηνενωπιον του θρονου και ενωπιον τωντεσσαρων ζωων και των πρεσβυτερωνκαι ουδεις εδυνατο μαθειν την ωδην ειμη αι εκατον τεσσερακοντα τεσσαρεςχιλιαδες οι ηγορασμενοι απο της γης4ουτοι εισιν οι μετα γυναικων ουκεμολυνθησαν παρθενοι γαρ εισιν ουτοι οιακολουθουντες τω αρνιω οπου αν υπαγηουτοι ηγορασθησαν απο των ανθρωπωναπαρχη τω θεω και τω αρνιω 5και εντω στοματι αυτων ουχ ευρεθη ψευδοςαμωμοι γαρ εισιν 6και ειδον αλλον

Wahyu 14.7–11 33

αγγελον πετομενον εν μεσουρανηματιεχοντα ευαγγελιον αιωνιον ευαγγελισαιεπι τους καθημενους επι της γης καιεπι παν εθνος και φυλην και γλωσσανκαι λαον 7λεγων εν φωνη μεγαληφοβηθητε τον θεον και δοτε αυτω δοξανοτι ηλθεν η ωρα της κρισεως αυτουκαι προσκυνησατε τω ποιησαντι τονουρανον και την γην και την θαλασσανκαι πηγας υδατων 8και αλλος αγγελοςδευτερος ηκολουθησεν λεγων επεσενεπεσεν βαβυλων η μεγαλη η εκ του οινουτου θυμου της πορνειας αυτης πεποτικενπαντα τα εθνη 9και αλλος αγγελος τριτοςηκολουθησεν αυτοις λεγων εν φωνημεγαλη ει τις προσκυνει το θηριον καιτην εικονα αυτου και λαμβανει χαραγμαεπι του μετωπου αυτου η επι την χειρααυτου 10και αυτος πιεται εκ του οινουτου θυμου του θεου του κεκερασμενουακρατου εν τω ποτηριω της οργης αυτουκαι βασανισθησεται εν πυρι και θειωενωπιον αγγελων αγιων και ενωπιον τουαρνιου 11και ο καπνος του βασανισμουαυτων εις αιωνας αιωνων αναβαινεικαι ουκ εχουσιν αναπαυσιν ημερας καινυκτος οι προσκυνουντες το θηριον καιτην εικονα αυτου και ει τις λαμβανει το

Wahyu 14.12–18 34

χαραγμα του ονοματος αυτου 12ωδε ηυπομονη των αγιων εστιν οι τηρουντεςτας εντολας του θεου και την πιστιν ιησου13και ηκουσα φωνης εκ του ουρανουλεγουσης γραψον μακαριοι οι νεκροιοι εν κυριω αποθνησκοντες απαρτι ναιλεγει το πνευμα ινα αναπαησονται εκτων κοπων αυτων τα γαρ εργα αυτωνακολουθει μετ αυτων 14και ιδον καιιδου νεφελη λευκη και επι την νεφεληνκαθημενον ομοιον υιον ανθρωπουεχων επι της κεφαλης αυτου στεφανονχρυσουν και εν τη χειρι αυτου δρεπανονοξυ 15και αλλος αγγελος εξηλθεν εκτου ναου κραζων εν φωνη μεγαλη τωκαθημενω επι της νεφελης πεμψον τοδρεπανον σου και θερισον οτι ηλθεν ηωρα θερισαι οτι εξηρανθη ο θερισμοςτης γης 16και εβαλεν ο καθημενος επιτης νεφελης το δρεπανον αυτου επιτην γην και εθερισθη η γη 17και αλλοςαγγελος εξηλθεν εκ του ναου του εντω ουρανω εχων και αυτος δρεπανονοξυ 18και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ τουθυσιαστηριου εχων εξουσιαν επι τουπυρος και εφωνησεν φωνη μεγαλη τωεχοντι το δρεπανον το οξυ λεγων πεμψονσου το δρεπανον το οξυ και τρυγησον

Wahyu 14.19–15.4 35

τοις βοτρυας της αμπελου της γης οτιηκμασαν αι σταφυλαι αυτης 19και εβαλενο αγγελος το δρεπανον αυτου εις τηνγην και ετρυγησεν την αμπελον της γηςκαι εβαλεν εις την ληνον του θυμου τουθεου τον μεγαν 20και επατηθη η ληνοςεξωθεν της πολεως και εξηλθεν αιμα εκτης ληνου αχρι των χαλινων των ιππωναπο σταδιων χιλιων εξακοσιων

151και ιδον αλλο σημειον εν τωουρανω μεγα και θαυμαστον

αγγελους επτα εχοντας πληγας επτα ταςεσχατας οτι εν αυταις ετελεσθη ο θυμοςτου θεου 2και ιδον ως θαλασσαν υαλινηνμεμιγμενην πυρι και τους νικωντας εκτου θηριου και εκ της εικονος αυτουκαι εκ του αριθμου του ονοματος αυτουεστωτας επι την θαλασσαν την υαλινηνεχοντας κιθαρας του θεου 3και αδουσιντην ωδην μωυσεως του δουλου τουθεου και την ωδην του αρνιου λεγοντεςμεγαλα και θαυμαστα τα εργα σου κυριε οθεος ο παντοκρατωρ δικαιαι και αληθιναιαι οδοι σου ο βασιλευς των εθνων 4 τιςου μη φοβηθη κυριε και δοξασει τοονομα σου οτι μονος οσιος οτι παντατα εθνη ηξουσιν και προσκυνησουσινενωπιον σου οτι τα δικαιωματα σου

Wahyu 15.5–16.3 36

εφανερωθησαν 5και μετα ταυτα ιδον καιηνοιγη ο ναος της σκηνης του μαρτυριουεν τω ουρανω 6και εξηλθον οι επτααγγελοι οι εχοντες τας επτα πληγας εκτου ναου ενδεδυμενοι λινον καθαρονλαμπρον και περιεζωσμενοι περι τα στηθηζωνας χρυσας 7και εν εκ των τεσσαρωνζωων εδωκεν τοις επτα αγγελοις επταφιαλας χρυσας γεμουσας του θυμου τουθεου του ζωντος εις τους αιωνας τωναιωνων 8και εγεμισθη ο ναος καπνου εκτης δοξης του θεου και εκ της δυναμεωςαυτου και ουδεις εδυνατο εισελθειν ειςτον ναον αχρι τελεσθωσιν αι επτα πληγαιτων επτα αγγελων

161και ηκουσα μεγαλης φωνης εκτου ναου λεγουσης τοις επτα

αγγελοις υπαγετε και εκχεετε τας επταφιαλας του θυμου του θεου εις την γην2και απηλθεν ο πρωτος και εξεχεεν τηνφιαλην αυτου εις την γην και εγενετοελκος κακον και πονηρον επι τουςανθρωπους τους εχοντας το χαραγματου θηριου και τους προσκυνουντας τηεικονι αυτου 3και ο δευτερος εξεχεεντην φιαλην αυτου εις την θαλασσανκαι εγενετο αιμα ως νεκρου και πασαψυχη ζωης απεθανεν τα εν τη θαλασση

Wahyu 16.4–12 374και ο τριτος εξεχεεν την φιαλην αυτουεις τους ποταμους και τας πηγας τωνυδατων και εγενετο αιμα 5και ηκουσατου αγγελου των υδατων λεγοντοςδικαιος ει ο ων και ο ην ο οσιος οτιταυτα εκρινας 6οτι αιματα αγιων καιπροφητων εξεχεαν και αιμα αυτοιςεδωκας πειν αξιοι εισιν 7και ηκουσα τουθυσιαστηριου λεγοντος ναι κυριε ο θεοςο παντοκρατωρ αληθιναι και δικαιαι αικρισεις σου 8και ο τεταρτος εξεχεεν τηνφιαλην αυτου επι τον ηλιον και εδοθηαυτω καυματισαι τους ανθρωπους εν πυρι9και εκαυματισθησαν οι ανθρωποι καυμαμεγα και εβλασφημησαν το ονομα τουθεου του εχοντος την εξουσιαν επι ταςπληγας ταυτας και ου μετενοησαν δουναιαυτω δοξαν 10και ο πεμπτος εξεχεεν τηνφιαλην αυτου επι τον θρονον του θηριουκαι εγενετο η βασιλεια αυτου εσκοτωμενηκαι εμασωντο τας γλωσσας αυτων εκ τουπονου 11και εβλασφημησαν τον θεοντου ουρανου εκ των πονων αυτων και εκτων ελκων αυτων και ου μετενοησαν εκτων εργων αυτων 12και ο εκτος εξεχεεντην φιαλην αυτου επι τον ποταμοντον μεγαν ευφρατην και εξηρανθη τουδωρ αυτου ινα ετοιμασθη η οδος των

Wahyu 16.13–19 38

βασιλεων των απο ανατολης ηλιου 13καιιδον εκ του στοματος του δρακοντος καιεκ του στοματος του θηριου και εκ τουστοματος του ψευδοπροφητου πνευματατρια ακαθαρτα ως βατραχοι 14 εισιν γαρπνευματα δαιμονιων ποιουντα σημειαα εκπορευεται επι τους βασιλεις τηςοικουμενης ολης συναγαγειν αυτους ειςτον πολεμον της ημερας της μεγαλης τουθεου του παντοκρατορος 15 ιδου ερχομαιως κλεπτης μακαριος ο γρηγορων καιτηρων τα ιματια αυτου ινα μη γυμνοςπεριπατη και βλεπωσιν την ασχημοσυνηναυτου 16και συνηγαγεν αυτους ειςτον τοπον τον καλουμενον εβραιστιαρμαγεδων 17και ο εβδομος εξεχεεν τηνφιαλην αυτου επι τον αερα και εξηλθενφωνη μεγαλη εκ του ναου απο τουθρονου λεγουσα γεγονεν 18και εγενοντοαστραπαι και φωναι και βρονται καισεισμος εγενετο μεγας οιος ουκ εγενετοαφ ου ανθρωπος εγενετο επι της γηςτηλικουτος σεισμος ουτω μεγας 19καιεγενετο η πολις η μεγαλη εις τρια μερηκαι αι πολεις των εθνων επεσαν καιβαβυλων η μεγαλη εμνησθη ενωπιοντου θεου δουναι αυτη το ποτηριοντου οινου του θυμου της οργης αυτου

Wahyu 16.20–17.5 3920και πασα νησος εφυγεν και ορη ουχευρεθησαν 21και χαλαζα μεγαλη ωςταλαντιαια καταβαινει εκ του ουρανουεπι τους ανθρωπους και εβλασφημησανοι ανθρωποι τον θεον εκ της πληγης τηςχαλαζης οτι μεγαλη εστιν η πληγη αυτηςσφοδρα

171και ηλθεν εις εκ των επτααγγελων των εχοντων τας επτα

φιαλας και ελαλησεν μετ εμου λεγωνδευρο δειξω σοι το κριμα της πορνηςτης μεγαλης της καθημενης επι τωνυδατων των πολλων 2μεθ ης επορνευσανοι βασιλεις της γης και εμεθυσθησανοι κατοικουντες την γην εκ του οινουτης πορνειας αυτης 3και απηνεγκενμε εις ερημον εν πνευματι και ειδονγυναικα καθημενην επι θηριον κοκκινονγεμοντα ονοματα βλασφημιας εχοντακεφαλας επτα και κερατα δεκα 4και ηγυνη ην περιβεβλημενη πορφυρουνκαι κοκκινον και κεχρυσωμενη χρυσωκαι λιθω τιμιω και μαργαριταις εχουσαποτηριον χρυσουν εν τη χειρι αυτηςγεμων βδελυγματων και τα ακαθαρτατης πορνειας αυτης 5και επι το μετωποναυτης ονομα γεγραμμενον μυστηριονβαβυλων η μεγαλη η μητηρ των πορνων

Wahyu 17.6–13 40

και των βδελυγματων της γης 6καιειδα την γυναικα μεθυουσαν εκ τουαιματος των αγιων και εκ του αιματοςτων μαρτυρων ιησου και εθαυμασα ιδωναυτην θαυμα μεγα 7και ειπεν μοι οαγγελος διατι εθαυμασας εγω σοι ερω τομυστηριον της γυναικος και του θηριουτου βασταζοντος αυτην του εχοντοςτας επτα κεφαλας και τα δεκα κερατα8 το θηριον ο ειδες ην και ουκ εστιν καιμελλει αναβαινειν εκ της αβυσσου καιεις απωλειαν υπαγει και θαυμασονται οικατοικουντες επι της γης ων ου γεγραπταιτο ονομα επι το βιβλιον της ζωης αποκαταβολης κοσμου βλεποντων το θηριονοτι ην και ουκ εστιν και παρεσται 9ωδεο νους ο εχων σοφιαν αι επτα κεφαλαιεπτα ορη εισιν οπου η γυνη καθηται επαυτων 10και βασιλεις επτα εισιν οι πεντεεπεσαν ο εις εστιν ο αλλος ουπω ηλθενκαι οταν ελθη ολιγον αυτον δει μειναι11και το θηριον ο ην και ουκ εστιν καιαυτος ογδοος εστιν και εκ των επτα εστινκαι εις απωλειαν υπαγει 12και τα δεκακερατα α ειδες δεκα βασιλεις εισιν οιτινεςβασιλειαν ουπω ελαβον αλλα εξουσιανως βασιλεις μιαν ωραν λαμβανουσινμετα του θηριου 13ουτοι μιαν γνωμην

Wahyu 17.14–18.2 41

εχουσιν και την δυναμιν και την εξουσιαναυτων τω θηριω διδοασιν 14ουτοι μετατου αρνιου πολεμησουσιν και το αρνιοννικησει αυτους οτι κυριος κυριων εστινκαι βασιλευς βασιλεων και οι μετ αυτουκλητοι και εκλεκτοι και πιστοι 15καιλεγει μοι τα υδατα α ειδες ου η πορνηκαθηται λαοι και οχλοι εισιν και εθνη καιγλωσσαι 16και τα δεκα κερατα α ειδες καιτο θηριον ουτοι μισησουσιν την πορνηνκαι ηρημωμενην ποιησουσιν αυτην καιγυμνην και τας σαρκας αυτης φαγονταικαι αυτην κατακαυσουσιν πυρι 17ο γαρθεος εδωκεν εις τας καρδιας αυτωνποιησαι την γνωμην αυτου και ποιησαιμιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαναυτων τω θηριω αχρι τελεσθησονταιοι λογοι του θεου 18και η γυνη ηνειδες εστιν η πολις η μεγαλη η εχουσαβασιλειαν επι των βασιλεων της γης

181μετα ταυτα ειδον αλλον αγγελονκαταβαινοντα εκ του ουρανου

εχοντα εξουσιαν μεγαλην και η γηεφωτισθη εκ της δοξης αυτου 2καιεκραξεν εν ισχυρα φωνη λεγων επεσενεπεσεν βαβυλων η μεγαλη και εγενετοκατοικητηριον δαιμονιων και φυλακηπαντος πνευματος ακαθαρτου και

Wahyu 18.3–9 42

φυλακη παντος ορνεου ακαθαρτου καιμεμισημενου 3οτι εκ του οινου τουθυμου της πορνειας αυτης πεπωκανπαντα τα εθνη και οι βασιλεις της γηςμετ αυτης επορνευσαν και οι εμποροιτης γης εκ της δυναμεως του στρηνουςαυτης επλουτησαν 4και ηκουσα αλληνφωνην εκ του ουρανου λεγουσανεξελθατε ο λαος μου εξ αυτης ινα μησυνκοινωνησητε ταις αμαρτιαις αυτηςκαι εκ των πληγων αυτης ινα μη λαβητε5οτι εκολληθησαν αυτης αι αμαρτιαι αχριτου ουρανου και εμνημονευσεν ο θεοςτα αδικηματα αυτης 6αποδοτε αυτη ωςκαι αυτη απεδωκεν και διπλωσατε ταδιπλα κατα τα εργα αυτης εν τω ποτηριωω εκερασεν κερασατε αυτη διπλουν7οσα εδοξασεν αυτην και εστρηνιασεντοσουτον δοτε αυτη βασανισμον καιπενθος οτι εν τη καρδια αυτης λεγειοτι καθημαι βασιλισσα και χηρα ουκειμι και πενθος ου μη ιδω 8δια τουτοεν μια ημερα ηξουσιν αι πληγαι αυτηςθανατος και πενθος και λιμος και εν πυρικατακαυθησεται οτι ισχυρος κυριος οθεος ο κρινας αυτην 9και κλαυσουσινκαι κοψονται επ αυτην οι βασιλειςτης γης οι μετ αυτης πορνευσαντες

Wahyu 18.10–16 43

και στρηνιασαντες οταν βλεπωσιν τονκαπνον της πυρωσεως αυτης 10απομακροθεν εστηκοτες δια τον φοβον τουβασανισμου αυτης λεγοντες ουαι ουαιη πολις η μεγαλη βαβυλων η πολις ηισχυρα οτι μια ωρα ηλθεν η κρισις σου11και οι εμποροι της γης κλαιουσινκαι πενθουσιν επ αυτην οτι τον γομοναυτων ουδεις αγοραζει ουκετι 12γομονχρυσου και αργυρου και λιθου τιμιου καιμαργαριτων και βυσσινου και πορφυραςκαι σιρικου και κοκκινου και παν ξυλονθυινον και παν σκευος ελεφαντινον καιπαν σκευος εκ ξυλου τιμιωτατου καιχαλκου και σιδηρου και μαρμαρου 13καικινναμωμον και αμωμον και θυμιαματακαι μυρον και λιβανον και οινον καιελαιον και σεμιδαλιν και σιτον και κτηνηκαι προβατα και ιππων και ρεδων καισωματων και ψυχας ανθρωπων 14καιη οπωρα σου της επιθυμιας της ψυχηςαπηλθεν απο σου και παντα τα λιπαρακαι τα λαμπρα απωλοντο απο σου καιουκετι ου μη αυτα ευρησουσιν 15οιεμποροι τουτων οι πλουτησαντες απαυτης απο μακροθεν στησονται δια τονφοβον του βασανισμου αυτης κλαιοντεςκαι πενθουντες 16λεγοντες ουαι ουαι

Wahyu 18.17–22 44

η πολις η μεγαλη η περιβεβλημενηβυσσινον και πορφυρουν και κοκκινονκαι κεχρυσωμενη εν χρυσω και λιθω τιμιωκαι μαργαριτη οτι μια ωρα ηρημωθη οτοσουτος πλουτος 17και πας κυβερνητηςκαι πας ο επι τοπον πλεων και ναυταικαι οσοι την θαλασσαν εργαζονταιαπο μακροθεν εστησαν 18και εκραζονβλεποντες τον καπνον της πυρωσεωςαυτης λεγοντες τις ομοια τη πολει τημεγαλη 19και εβαλον χουν επι ταςκεφαλας αυτων και εκραζον κλαιοντεςκαι πενθουντες λεγοντες ουαι ουαι ηπολις η μεγαλη εν η επλουτησαν παντεςοι εχοντες τα πλοια εν τη θαλασση εκ τηςτιμιοτητος αυτης οτι μια ωρα ηρημωθη20 ευφραινου επ αυτη ουρανε και οιαγιοι και οι αποστολοι και οι προφηταιοτι εκρινεν ο θεος το κριμα υμων εξαυτης 21και ηρεν εις αγγελος ισχυροςλιθον ως μυλον μεγαν και εβαλεν ειςτην θαλασσαν λεγων ουτως ορμηματιβληθησεται βαβυλων η μεγαλη πολις καιου μη ευρεθη ετι 22και φωνη κιθαρωδωνκαι μουσικων και αυλητων και σαλπιστωνου μη ακουσθη εν σοι ετι και πας τεχνιτηςπασης τεχνης ου μη ευρεθη εν σοι ετικαι φωνη μυλου ου μη ακουσθη εν σοι

Wahyu 18.23–19.6 45

ετι 23και φως λυχνου ου μη φανη ενσοι ετι και φωνη νυμφιου και νυμφηςου μη ακουσθη εν σοι ετι οτι οι εμποροισου ησαν οι μεγιστανες της γης οτι εντη φαρμακια σου επλανηθησαν παντατα εθνη 24και εν αυτη αιμα προφητωνκαι αγιων ευρεθη και παντων τωνεσφαγμενων επι της γης

191μετα ταυτα ηκουσα ως φωνηνμεγαλην οχλου πολλου εν τω

ουρανω λεγοντων αλληλουια η σωτηριακαι η δοξα και η δυναμις του θεουημων 2οτι αληθιναι και δικαιαι αι κρισειςαυτου οτι εκρινεν την πορνην τηνμεγαλην ητις εφθειρεν την γην εν τηπορνεια αυτης και εξεδικησεν το αιματων δουλων αυτου εκ χειρος αυτης3και δευτερον ειρηκαν αλληλουια και οκαπνος αυτης αναβαινει εις τους αιωναςτων αιωνων 4και επεσαν οι πρεσβυτεροιοι εικοσι τεσσαρες και τα τεσσαρα ζωα καιπροσεκυνησαν τω θεω τω καθημενω επιτω θρονω λεγοντες αμην αλληλουια 5καιφωνη εκ του θρονου εξηλθεν λεγουσααινειτε τω θεω ημων παντες οι δουλοιαυτου οι φοβουμενοι αυτον οι μικροικαι οι μεγαλοι 6και ηκουσα ως φωνηνοχλου πολλου και ως φωνην υδατων

Wahyu 19.7–14 46

πολλων και ως φωνην βροντων ισχυρωνλεγοντων αλληλουια οτι εβασιλευσενκυριος ο θεος ημων ο παντοκρατωρ7χαιρωμεν και αγαλλιωμεν και δωμεν τηνδοξαν αυτω οτι ηλθεν ο γαμος του αρνιουκαι η γυνη αυτου ητοιμασεν εαυτην 8καιεδοθη αυτη ινα περιβαληται βυσσινονλαμπρον καθαρον το γαρ βυσσινον ταδικαιωματα των αγιων εστιν 9και λεγειμοι γραψον μακαριοι οι εις το δειπνον τουγαμου του αρνιου κεκλημενοι και λεγειμοι ουτοι οι λογοι αληθινοι του θεου εισιν10και επεσα εμπροσθεν των ποδων αυτουπροσκυνησαι αυτω και λεγει μοι ορα μησυνδουλος σου ειμι και των αδελφωνσου των εχοντων την μαρτυριαν ιησουτω θεω προσκυνησον η γαρ μαρτυριαιησου εστιν το πνευμα της προφητειας11και ειδον τον ουρανον ηνεωγμενον καιιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επαυτον καλουμενος πιστος και αληθινοςκαι εν δικαιοσυνη κρινει και πολεμει 12οιδε οφθαλμοι αυτου φλοξ πυρος και επιτην κεφαλην αυτου διαδηματα πολλαεχων ονομα γεγραμμενον ο ουδεις οιδενει μη αυτος 13και περιβεβλημενος ιματιονπεριρεραμμειον αιματι και κεκληται τοονομα αυτου ο λογος του θεου 14και τα

Wahyu 19.15–20 47

στρατευματα εν τω ουρανω ηκολουθειαυτω εφ ιπποις λευκοις ενδεδυμενοιβυσσινον λευκον καθαρον 15και εκ τουστοματος αυτου εκπορευεται ρομφαιαοξεια ινα εν αυτη παταξη τα εθνηκαι αυτος ποιμανει αυτους εν ραβδωσιδηρα και αυτος πατει την ληνον τουοινου του θυμου της οργης του θεουτου παντοκρατορος 16και εχει επι τοιματιον και επι τον μηρον αυτου ονομαγεγραμμενον βασιλευς βασιλεων καικυριος κυριων 17και ειδον ενα αγγελονεστωτα εν τω ηλιω και εκραξεν εν φωνημεγαλη λεγων πασιν τοις ορνεοις τοιςπετομενοις εν μεσουρανηματι δευτεσυναχθητε εις το δειπνον το μεγα τουθεου 18 ινα φαγητε σαρκας βασιλεων καισαρκας χιλιαρχων και σαρκας ισχυρωνκαι σαρκας ιππων και των καθημενων επαυτων και σαρκας παντων ελευθερων τεκαι δουλων και μικρων και μεγαλων 19καιιδον το θηριον και τους βασιλεις της γηςκαι τα στρατευματα αυτων συνηγμεναποιησαι τον πολεμον μετα του καθημενουεπι του ιππου και μετα του στρατευματοςαυτου 20και επιασθη το θηριον και μεταυτου ο ψευδοπροφητης ο ποιησας τασημεια ενωπιον αυτου εν οις επλανησεν

Wahyu 19.21–20.4 48

τους λαβοντας το χαραγμα του θηριουκαι τους προσκυνουντας τη εικονι αυτουζωντες εβληθησαν οι δυο εις την λιμνηντου πυρος της καιομενης εν θειω 21και οιλοιποι απεκτανθησαν εν τη ρομφαια τουκαθημενου επι του ιππου τη εξελθουσηεκ του στοματος αυτου και παντα ταορνεα εχορτασθησαν εκ των σαρκωναυτων

201και ιδον αγγελον καταβαινονταεκ του ουρανου εχοντα την κλειν

της αβυσσου και αλυσιν μεγαλην επιτην χειρα αυτου 2και εκρατησεν τονδρακοντα ο οφις ο αρχαιος ος εστινδιαβολος και ο σατανας και εδησεν αυτονχιλια ετη 3και εβαλεν αυτον εις τηναβυσσον και εκλεισεν και εσφραγισενεπανω αυτου ινα μη πλανηση ετι τα εθνηαχρι τελεσθη τα χιλια ετη μετα ταυταδει αυτον λυθηναι μικρον χρονον 4καιιδον θρονους και εκαθισαν επ αυτους καικριμα εδοθη αυτοις και τας ψυχας τωνπεπελεκισμενων δια την μαρτυριαν ιησουκαι δια τον λογον του θεου και οιτινεςου προσεκυνησαν το θηριον ουδε τηνεικονα αυτου και ουκ ελαβον το χαραγμαεπι το μετωπον και επι την χειρα αυτωνκαι εζησαν και εβασιλευσαν μετα του

Wahyu 20.5–12 49

χριστου χιλια ετη 5οι λοιποι των νεκρωνουκ εζησαν αχρι τελεσθη τα χιλια ετηαυτη η αναστασις η πρωτη 6μακαριος καιαγιος ο εχων μερος εν τη αναστασει τηπρωτη επι τουτων ο δευτερος θανατοςουκ εχει εξουσιαν αλλα εσονται ιερεις τουθεου και του χριστου και βασιλευσουσινμετ αυτου τα χιλια ετη 7και οταν τελεσθητα χιλια ετη λυθησεται ο σατανας εκτης φυλακης αυτου 8και εξελευσεταιπλανησαι τα εθνη τα εν ταις τεσσαρσινγωνιαις της γης τον γωγ και μαγωγσυναγαγειν αυτους εις τον πολεμον ων οαριθμος αυτων ως η αμμος της θαλασσης9και ανεβησαν επι το πλατος της γης καιεκυκλευσαν την παρεμβολην των αγιωνκαι την πολιν την ηγαπημενην και κατεβηπυρ εκ του ουρανου και κατεφαγεναυτους 10και ο διαβολος ο πλανωναυτους εβληθη εις την λιμνην του πυροςκαι του θειου οπου και το θηριον και οψευδοπροφητης και βασανισθησονταιημερας και νυκτος εις τους αιωνας τωναιωνων 11και ειδον θρονον μεγαν λευκονκαι τον καθημενον επ αυτον ου απο τουπροσωπου εφυγεν η γη και ο ουρανος καιτοπος ουχ ευρεθη αυτοις 12και ειδον τουςνεκρους τους μεγαλους και τους μικρους

Wahyu 20.13–21.4 50

εστωτας ενωπιον του θρονου και βιβλιαηνοιχθησαν και αλλο βιβλιον ηνοιχθη οεστιν της ζωης και εκριθησαν οι νεκροι εκτων γεγραμμενων εν τοις βιβλιοις κατατα εργα αυτων 13και εδωκεν η θαλασσατους νεκρους τους εν αυτη και ο θανατοςκαι ο αδης εδωκαν τους νεκρους τους εναυτοις και εκριθησαν εκαστος κατα ταεργα αυτων 14και ο θανατος και ο αδηςεβληθησαν εις την λιμνην του πυροςουτος ο θανατος ο δευτερος εστιν η λιμνητου πυρος 15και ει τις ουχ ευρεθη εν τηβιβλω της ζωης γεγραμμενος εβληθη ειςτην λιμνην του πυρος

211και ειδον ουρανον καινονκαι γην καινην ο γαρ πρωτος

ουρανος και η πρωτη γη απηλθαν και ηθαλασσα ουκ εστιν ετι 2και την πολιντην αγιαν ιερουσαλημ καινην ειδονκαταβαινουσαν εκ του ουρανου αποτου θεου ητοιμασμενην ως νυμφηνκεκοσμημενην τω ανδρι αυτης 3καιηκουσα φωνης μεγαλης εκ του θρονουλεγουσης ιδου η σκηνη του θεου μετατων ανθρωπων και σκηνωσει μετ αυτωνκαι αυτοι λαοι αυτου εσονται και αυτοςο θεος εσται μετ αυτων 4και εξαλειψειπαν δακρυον εκ των οφθαλμων αυτων

Wahyu 21.5–11 51

και θανατος ουκ εσται ετι ουτε πενθοςουτε κραυγη ουτε πονος ουκ εσται ετιοτι τα πρωτα απηλθαν 5και ειπεν οκαθημενος επι τω θρονω ιδου καινα ποιωπαντα και λεγει γραψον οτι ουτοι οιλογοι πιστοι και αληθινοι εισιν 6και ειπενμοι γεγοναν εγω το αλφα και το ω ηαρχη και το τελος εγω τω διψωντι δωσωαυτω εκ της πηγης του υδατος της ζωηςδωρεαν 7ο νικων κληρονομησει ταυτακαι εσομαι αυτω θεος και αυτος εσταιμοι υιος 8 τοις δε δειλοις και απιστοις καιεβδελυγμενοις και φονευσιν και πορνοιςκαι φαρμακοις και ειδωλολατραις καιπασιν τοις ψευδεσιν το μερος αυτωνεν τη λιμνη τη καιομενη πυρι και θειωο εστιν ο θανατος ο δευτερος 9καιηλθεν εις εκ των επτα αγγελων τωνεχοντων τας επτα φιαλας των γεμοντωντων επτα πληγων των εσχατων καιελαλησεν μετ εμου λεγων δευρο δειξωσοι την νυμφην την γυναικα του αρνιου10και απηνεγκεν με εν πνευματι επιορος μεγα και υψηλον και εδειξενμοι την πολιν την αγιαν ιερουσαλημκαταβαινουσαν εκ του ουρανου απο τουθεου 11 εχουσαν την δοξαν του θεου οφωστηρ αυτης ομοιος λιθω τιμιωτατω ως

Wahyu 21.12–19 52

λιθω ιασπιδι κρυσταλλιζοντι 12 εχουσατειχος μεγα και υψηλον εχουσα πυλωναςδωδεκα και επι τοις πυλωσιν αγγελουςδωδεκα και ονοματα επιγεγραμμενα αεστιν των δωδεκα φυλων υιων ισραηλ13απο ανατολης πυλωνες τρεις και αποβορρα πυλωνες τρεις και απο νοτουπυλωνες τρεις και απο δυσμων πυλωνεςτρεις 14και το τειχος της πολεως εχωνθεμελιους δωδεκα και επ αυτων δωδεκαονοματα των δωδεκα αποστολων τουαρνιου 15και ο λαλων μετ εμου ειχενμετρον καλαμον χρυσουν ινα μετρησητην πολιν και τους πυλωνας αυτης και τοτειχος αυτης 16και η πολις τετραγωνοςκειται και το μηκος αυτης οσον και τοπλατος και εμετρησεν την πολιν τωκαλαμω επι σταδιων δωδεκα χιλιαδων τομηκος και το πλατος και το υψος αυτηςισα εστιν 17και εμετρησεν το τειχος αυτηςεκατον τεσσερακοντα τεσσαρων πηχωνμετρον ανθρωπου ο εστιν αγγελου 18καιη ενδωμησις του τειχους αυτης ιασπις καιη πολις χρυσιον καθαρον ομοιον υαλωκαθαρω 19οι θεμελιοι του τειχους τηςπολεως παντι λιθω τιμιω κεκοσμημενοιο θεμελιος ο πρωτος ιασπις ο δευτεροςσαπφειρος ο τριτος χαλκεδων ο τεταρτος

Wahyu 21.20–22.1 53

σμαραγδος 20ο πεμπτος σαρδονυξ οεκτος σαρδιον ο εβδομος χρυσολιθοςο ογδοος βηρυλλος ο ενατος τοπαζιονο δεκατος χρυσοπρασος ο ενδεκατοςυακινθος ο δωδεκατος αμεθυστος 21καιοι δωδεκα πυλωνες δωδεκα μαργαριταιανα εις εκαστος των πυλωνων ην εξ ενοςμαργαριτου και η πλατεια της πολεωςχρυσιον καθαρον ως υαλος διαυγης 22καιναον ουκ ειδον εν αυτη ο γαρ κυριος οθεος ο παντοκρατωρ ναος αυτης εστινκαι το αρνιον 23και η πολις ου χρειανεχει του ηλιου ουδε της σεληνης ιναφαινωσιν αυτη η γαρ δοξα του θεουεφωτισεν αυτην και ο λυχνος αυτης τοαρνιον 24και περιπατησουσιν τα εθνη διατου φωτος αυτης και οι βασιλεις της γηςφερουσιν την δοξαν αυτων εις αυτην25και οι πυλωνες αυτης ου μη κλεισθωσινημερας νυξ γαρ ουκ εσται εκει 26καιοισουσιν την δοξαν και την τιμην τωνεθνων εις αυτην 27και ου μη εισελθη ειςαυτην παν κοινον και ο ποιων βδελυγμακαι ψευδος ει μη οι γεγραμμενοι εν τωβιβλιω της ζωης του αρνιου

221και εδειξεν μοι ποταμον υδατοςζωης λαμπρον ως κρυσταλλον

εκπορευομενον εκ του θρονου του θεου

Wahyu 22.2–9 54

και του αρνιου 2 εν μεσω της πλατειαςαυτης και του ποταμου εντευθεν καιεκειθεν ξυλον ζωης ποιων καρπουςδωδεκα κατα μηνα εκαστον αποδιδουςτον καρπον αυτου και τα φυλλα τουξυλου εις θεραπειαν των εθνων 3και πανκαταθεμα ουκ εσται ετι και ο θρονοςτου θεου και του αρνιου εν αυτη εσταικαι οι δουλοι αυτου λατρευσουσιν αυτω4και οψονται το προσωπον αυτου και τοονομα αυτου επι των μετωπων αυτων5και νυξ ουκ εσται ετι και ουκ εχουσινχρειαν φωτος λυχνου και φωτος ηλιουοτι κυριος ο θεος φωτιει επ αυτουςκαι βασιλευσουσιν εις τους αιωναςτων αιωνων 6και ειπεν μοι ουτοι οιλογοι πιστοι και αληθινοι και ο κυριοςο θεος των πνευματων των προφητωναπεστειλεν τον αγγελον αυτου δειξαιτοις δουλοις αυτου α δει γενεσθαι ενταχει 7και ιδου ερχομαι ταχυ μακαριοςο τηρων τους λογους της προφητειαςτου βιβλιου τουτου 8καγω ιωαννηςο βλεπων και ακουων ταυτα και οτεηκουσα και εβλεψα επεσα προσκυνησαιεμπροσθεν των ποδων του αγγελου τουδεικνυοντος μοι ταυτα 9και λεγει μοι οραμη συνδουλος σου ειμι και των αδελφων

Wahyu 22.10–18 55

σου των προφητων και των τηρουντωντους λογους του βιβλιου τουτου τωθεω προσκυνησον 10και λεγει μοι μησφραγισης τους λογους της προφητειαςτου βιβλιου τουτου ο καιρος γαρ εγγυςεστιν 11ο αδικων αδικησατω ετι και ορυπαρος ρυπανθητω ετι και ο δικαιοςδικαιοσυνην ποιησατω ετι και ο αγιοςαγιασθητω ετι 12 ιδου ερχομαι ταχυ και ομισθος μου μετ εμου αποδουναι εκαστωως το εργον εστιν αυτου 13 εγω το αλφακαι το ω ο πρωτος και ο εσχατος η αρχηκαι το τελος 14μακαριοι οι πλυνοντες ταςστολας αυτων ινα εσται η εξουσια αυτωνεπι το ξυλον της ζωης και τοις πυλωσινεισελθωσιν εις την πολιν 15 εξω οι κυνεςκαι οι φαρμακοι και οι πορνοι και οιφονεις και οι ειδωλολατραι και πας ποιωνκαι φιλων ψευδος 16 εγω ιησους επεμψατον αγγελον μου μαρτυρησαι υμιν ταυταεπι ταις εκκλησιαις εγω ειμι η ριζα καιτο γενος δαυειδ ο αστηρ ο λαμπρος οπρωινος 17και το πνευμα και η νυμφηλεγουσιν ερχου και ο ακουων ειπατωερχου και ο διψων ερχεσθω ο θελωνλαβετω υδωρ ζωης δωρεαν 18μαρτυρωεγω παντι τω ακουοντι τους λογουςτης προφητειας του βιβλιου τουτου εαν

Wahyu 22.19–21 56

τις επιθη επ αυτα επιθησει επ αυτον οθεος τας πληγας τας γεγραμμενας εν τωβιβλιω τουτω 19και εαν τις αφελη αποτων λογων του βιβλιου της προφητειαςταυτης αφελει ο θεος το μερος αυτου αποτου ξυλου της ζωης και εκ της πολεωςτης αγιας των γεγραμμενων εν τω βιβλιωτουτω 20λεγει ο μαρτυρων ταυτα ναιερχομαι ταχυ αμην ερχου κυριε ιησου21η χαρις του κυριου ιησου μετα παντων